[Bijgewerkt: 20.00 uur]
(...)
Enkele punten:
- alleen personen die via een aantal opvolgende geestelijke bedieningen in de organisatie zijn opgeklommen, krijgen tevens zeggenschap over geldzaken
- door de aandacht die nodig is voor de behartiging van organisatorische en bedrijfseconomische aangelegenheden houden leidinggevenden te weinig tijd over voor de geestelijke verzorging van naasten
- deze “ondergeschikten” hebben op dat punt niets in te brengen
- er is geen enkele uitwerking voorhanden over wat aangesloten leden onder zielzorg mogen verstaan
- de kerkleiding duldt geen machtskritiek en een degelijke klachtenregeling ontbreekt
- t.a.v. de macht die men uitoefent op grond van bestuursfuncties zijn er bijna geen procedures en regels
- leden kunnen nergens enig recht aan laten toetsen
- er bestaat geen enkele waarborg voor (de kwaliteit en de continuïteit van) zielzorg
- niemand vanuit de organisatie neemt het gegarandeerd voor je op wanneer je met zinloos geestelijk geweld onheus wordt bejegend
- bij de leden vindt men geen krachtig correctief vermogen om zaken te verbeteren
(...)
Uit: Bericht "Onrust" op het voormalige Forum van Chris van der Leest, NAK-Observer op "
28-08-2007, 19:52:48"
@all
Sinds 2007 is er in de Nieuw-Apostolische Kerk op al deze punten niets verbeterd. Indien de gemeenteleden al werden geraadpleegd, was dat, wat de kerkleiding betrof, telkens alleen maar om vooraf aan de weet te komen welke kritiek er te verwachten viel ten aanzien van nieuw beleid, zodat men daarna op die kritiek zo goed mogelijk voorbereid zou zijn. Wij zagen dit uitgebreid gebeuren bij de uiteindelijk in 2012 verschenen catechismus en hetzelfde gebeurde nu bijvoorbeeld in Nordrhein-Westfalen bij
de vorige week aldaar ontvouwde reorganisatieplannen. In de ivoren torens wordt alles bekokstoofd en de aangesloten leden hebben niets in te brengen. Ze moeten niet zeuren - daar komt het op neer. Men moet "bidden, werken en offeren" en in Nieuwegein e.o. moeten de schapen nu niet mekkeren.
De hoogmogende heren van het kerkbestuur zien bij wijze van spreken niets liever dan dat men een "
Festgemeinde" binnentreedt terwijl daar aubades klinken als:
- Stamapostel kom maar binnen met je knecht
want we zitten allemaal even recht
Misschien heeft U nog even tijd
voordat U weer naar Zürich vliegt
Kom dan ook even bij ons aan
en laat je VIP-car maar buiten staan.
En we zingen en we springen en we zijn zo blij
Want er zijn geen stoute kinderen bij
En we zingen en we springen en we zijn zo blij
Want er zijn geen stoute kinderen bij
Voor de duidelijkheid heb ik dit nu maar even gechargeerd, maar spijtig genoeg is deze realiteit bij de Nieuw-Apostolische Kerk wel de keerzijde van de medaille...
Wie hier op enig moment op de kerkvloer tegenaan loopt, wacht een wáár ontmoedigingsbeleid:
BakEenEi schreef:(...)
De meest voor de hand liggende gedachte vanuit de Nieuw-Apostolische Kerk bij de berichtgeving op dit forum is waarschijnlijk:
waarom, en waarom hier? Anders gezegd: als er vragen zijn, dan valt dat binnen de kerk toch wel te bespreken? En komt iemand er dan niet uit, dan kun je het volgens de "Leidraad dienen en leiding geven" toch ook nog wel hogerop zoeken bij "de dienaren"? In de betreffende Leidraad wordt deze mogelijkheid als volgt omschreven:
Helaas echter heeft de praktijk uitgewezen dat (ook) het internationale kerkbestuur op dit punt de ingekomen stukken stelselmatig inhoudelijk onbeantwoord laat. Vragenstellers worden namelijk geconfronteerd met
een wáár "ontmoedigingsbeleid".
(...)
Uit: Bericht -op het voormalige Forum van Bauke Moesker- op
"di 26 okt 2010, 17:00", in de thread "Geloofwaardigheid van de nieuw-apostolische kerkleiding"
Zie ook het bericht op "
Di 22 Jul 2014, 21:48" in de thread "Der Fall Rohn", alsmede de "
NAK-Leidraad Dienen en leiding geven" (die in de praktijk niet wordt nageleefd)
De organisatorische opzet is ondeugdelijk. Terwijl er in internationaal verband bij dit kerkgenootschap de laatste 10 jaar werkelijk kapitalen zijn geïnvesteerd in het scheppen van een goed imago, via het Internet en door georganiseerde bijzondere evenementen; de bestuurders werken niet transparant en kritiek straffen ze af. Daar gaat men -met vereende krachten- heel ver in, zoals ook
Bauke Moesker het ondervond. Zonder enig voorafgaand overleg kreeg hij op kosten van de kerk een
dreigbrief van de advocaat, mr. P.A. de Lange. Zulke intimidatiepraktijken misstaan zowel het bestuur van deze Algemeen Nut Beogende Instelling (ANBI) als de door haar ingehuurde jurist
die nota bene een prominent bestuurder is bij de Protestantse Kerk in Nederland (PKN) waarvan in Nieuwegein nu De Bron werd aangekocht.
Al ziet het er bij de Nieuw-Apostolische Kerk aan de buitenkant misschien allemaal behoorlijk netjes uit; ervaringsdeskundigen (!) hebben helaas een ander verhaal.
Groet,
TjerkB