De kunst van het weglaten is bij de NAK gemeengoed.Oneigenlijk gebruik derhalve van "de kunst van het weglaten". De term "Glaubensgehorsam" heeft evenzeer een besmette lading doch blijft kennelijk functioneel.
Groet,
Levi
De kunst van het weglaten is bij de NAK gemeengoed.Oneigenlijk gebruik derhalve van "de kunst van het weglaten". De term "Glaubensgehorsam" heeft evenzeer een besmette lading doch blijft kennelijk functioneel.
@willempowerwillempower schreef:Men handelde toch al niet naar dat huishoudelijk reglement .
In álle gevallen die ik ken legden "hogere verantwoordelijke leidinggevenden" de bij hen aangekaarte verontrustende problematiek schaamteloos naast zich neer...Verkeerde houding van een ambtsdrager
Zou de ambtsuitoefening of de houding van een ambtsdrager openlijk indruisen tegen de leer van Jezus of de geloofsbelijdenis van de Nieuw-Apostolische Kerk, dan heeft de gelovige het recht zich daaromtrent tot een hogere ambtsdrager te wenden.
Bron: "Huishoudelijk reglement voor de leden van de Nieuw-Apostolische Kerk", uitgave 1998, pagina 29
TjerkB schreef:(...)
Mensen doen vaak bitter weinig moeite om elkaar eerst eens goed te begrijpen. Bewust of onbewust worden er nevenzaken bij gehaald en men praat hopeloos langs elkaar heen. En wat ook nogal eens gebeurt: men wendt zich niet regelrecht tot degene die ergens verantwoordelijk voor is. Maar dan bots je bij de Nieuw-Apostolische Kerk al snel op een hardnekkig probleem, waar al sinds jaar en dag grote onduidelijkheid heerst over taken en bevoegdheden. Dit probleem echter wordt nodeloos in de hand gewerkt door de hiërarchische organisatiestructuur, doch juist daaraan houdt de "ambtelijke top" krampachtig vast. Men koestert namelijk het standpunt dat God alles precies zo wil hebben, zoals de "toppers" het "onder bidden en smeken" al hadden geregeld of, wanneer de Heilige Geest aan hen nieuwe impulsen geeft, zoals het in de toekomst mogelijk anders wordt geregeld. Met andere woorden: wij luisteren alleen naar de Heilige Geest (lees: naar onszelf). Zo word je als onderworpene aan het kerkelijke leergezag op jezelf teruggeworpen! Hooguit mag je een wens doen, en dat is het. Wie een klacht heeft, legt die klacht maar in een innig gebed aan God voor. Mocht Hij het dan, na ampel beraad en na veel wikken en wegen, nuttig vinden dat de Heilige Geest iets indachtig maakt bij de kerkleiding; dan is het daarna voor dezulken nog vroeg genoeg om ergens actie op te ondernemen. Maar met zo'n bijgeloof wordt er in deze kerk aan nietsvermoedende christenen een loodzware last opgelegd. Twintig jaar geleden, of zo, vroeg ik mij dus o.a. af hoe die onduidelijkheid de wereld uit kon worden geholpen. Niemand had zin om te snappen wat ik bedoelde en degenen die het allang donders goed begrepen, keken snel een andere kant op. Ik loste de problemen die ik zag maar zelf op. Dat is trouwens de gulden standaard bij deze Algemeen Nut Beogende Instelling (ANBI). Jouw liefhebbende "zegenaars" denken aan je, ze bidden voor je en ongevraagd delen ze met hun meerderen alles wat je vertrouwelijk met ze had besproken.
(...)
Uit: Bericht op "Do 10 Apr 2014, 17:09" in de thread "Religieus entertainment: diagnose gemist/de schaamte voorbij"
@allTjerkB schreef:(...)
Uiteindelijk wist ik het héél zeker: "Gods akkerwerk bestaat niet uit meerdere etages." Wie door ivoren torens te betrekken anderen in Zijn licht staat, móet wijken.
(...)TjerkB schreef:(...)
In feite schreeuwden velen het naar buiten toe uit van de pijn. Binnen de Nieuw-Apostolische Kerk was het zuiver een kwestie van zwieg'n en ja-knikk'n. Wie vóór z'n beurt sprak, kreeg net als Bartje met de klabatse. Natuurlijk ben ook ik wel berichten tegengekomen, die minder to the point waren, maar uit de meeste sprak een duidelijke boodschap: zie ons alsjeblieft stáán - wij zij er óók nog, maar wij moeten ons anders, beter voordoen dan wij zijn. Dat juk is te zwaar! Niks mee te maken, zo oordeelde het kerkelijke leergezag, gehuisvest in ivoren torens en belichaamd in -uit hoofde van ambtsgaven heilige ponden torsende- godenzonen, wier eigen gedragingen nimmer ter discussie zouden staan. Onvermijdelijk liep dit uit op een harde tweedeling in deze kerk die ondertussen één op één moest doorgaan voor Zijn werk.
(...)
Uit: Mijn bericht op "do 09 jan 2014, 20:56" in de thread "Voetangels en klemmen op de geloofsweg".
Ik bedoel: het is onverstandig om -onderweg- alvast te denken gearriveerd te zijn, zodat het alleen nog een kwestie is van wachten tot bij wijze van spreken... de prijsuitreiking.
(...)
Uit: Bericht op '"Vr 11 Apr 2014, 11:07" in de thread "Religieus entertainment: diagnose gemist/de schaamte voorbij"
Naarmate men hoger in het ambt opklimt, des te groter de claim diplomatiek onschendbaar te zijn.In álle gevallen die ik ken legden "hogere verantwoordelijke leidinggevenden" de bij hen aangekaarte verontrustende problematiek schaamteloos naast zich neer...
TjerkB schreef:(...)
Alvast één voorbeeld:
In álle gevallen die ik ken legden "hogere verantwoordelijke leidinggevenden" de bij hen aangekaarte verontrustende problematiek schaamteloos naast zich neer...Verkeerde houding van een ambtsdrager
Zou de ambtsuitoefening of de houding van een ambtsdrager openlijk indruisen tegen de leer van Jezus of de geloofsbelijdenis van de Nieuw-Apostolische Kerk, dan heeft de gelovige het recht zich daaromtrent tot een hogere ambtsdrager te wenden.
Bron: "Huishoudelijk reglement voor de leden van de Nieuw-Apostolische Kerk", uitgave 1998, pagina 29
(...)
Uit: Bericht op "Di 29 Dec 2015, 12:18"
@LeviLevi schreef:(...)
Naarmate men hoger in het ambt opklimt, des te groter de claim diplomatiek onschendbaar te zijn.
(...)
Ik weet niet beter dan dat deze Leidraad zuiver bedoeld was voor "de dienaren". Alle "overigen" werden (opzettelijk) onwetend gehouden.De dienaren zijn verplicht, over alles het strengste stilzwijgen te bewaren. Verbreekt een dienaar deze zwijgplicht, dan verliest hij zijn ambt; want men kan van onze broeders en zusters niet verlangen dat zij dergelijke dienaren verder nog hun vertrouwen schenken.
... dat bleek in de nieuw-apostolische geloofspraktijk niets, maar dan ook echt he-le-maal níets om het lijf te hebben. Wie ernaar verwees, kreeg nul op het rekest.(...)
De bereidheid moet evenwel aanwezig zijn om in situaties waarin de oorzaak van de problemen gelegen is in het feit dat het bepaalde ambtsdragers of leidinggevenden ontbreekt aan formaat, deze aan te spreken of zo nodig wijzigingen aan te brengen in de bezetting. Als gesprekken noodzakelijk zijn, worden deze gevoerd met behoud van persoonlijke waardigheid.
Als ontstane conflicten niet kunnen worden opgelost, kan iedereen zich vol vertrouwen tot een hogere verantwoordelijke leidinggevende wenden..
(...)
Redactie schreef:@all
Zo maar een greep uit de "witwaspraktijken" bij de Nieuw-Apostolische Kerk (in Nederland) ...
Het moet allemaal maar kunnen! Is dat het werk Gods? Welnéé, eerder een criminele organisatie...
- niet toegeven dat er werd gelogen, zoals bij "de Boodschap van stamapostel J.G. Bischoff"
- het laten voorkomen dat er een rangorde bestaat bij geestelijke bedieningen
- het verdraaien van feiten bij de geschiedschrijving
- de mantel der liefde claimen wanneer een districtsapostel € 9.500.000 te veel uitgeeft
- het goedpraten dat dienaren dubbele petten op hebben en zich schuldig maken aan belangenverstrengeling
- een catechismus introduceren en dan doen alsof het om het Woord van God gaat
- aangesloten leden en medewerkers psychisch letsel toebrengen en er geen verantwoording voor willen nemen
- oecumenische betrekkingen toejuichen maar er ondertussen stiekem niets voor voelen
- voorgaan in een openbare eredienst en op hetzelfde moment een deurwaarder op iemand afsturen
- districtsvoorganger zijn en tegen beter weten in een oogje dichtknijpen bij fraude
- voorganger zijn en tegen beter weten in bidden voor de zegen van God over offergaven die worden verkwist
[wordt vervolgd]
Het WebTeam
Bron: Bericht op het voormalige Forum van Bauke Moesker op "Di 28 Mei 2013, 09:30", in de thread "(10) Deze kerk existeert bij de gratie van onwetenden!"