Re: Apostolische Gemeinschaft (in Nederland: GvAC) in het ni
Geplaatst: zo 20 mei 2018, 22:51
@allen,
In 'De Bazuin Sions' (nr. 01/2018,p16), maandblad van de Gemeente van Apostolische Christenen (afgekort GvAC), werd aangekondigd, dat op Palmzondag 25 maart 2018 een uitgebreide vergadering zou plaatsvinden met ambtsdragers (actief en in ruste) met medewerkers en partners. Thema: de toekomst van de GvAC. Tijdens deze vergadering zijn een aantal scenario's besproken. Er waren ongeveer 30 aanwezigen. Opziener Bert Wolthuis, die op 27 mei aanstaande tijdens een landelijke dienst te Zeist door apostel Schaeffer ambtsrust zal worden verleend, opende deze vergadering. Volgens ingewijden stond deze vergadering geheel in het teken van kerkelijke identiteitspolitiek in combinatie met de grote hamvraag (machtsvraag?) 'Wie gaat in de GvAC de scepter zwaaien, nadat opziener Wolthuis eind mei 2018 ambtsrust is verleend?'. In deze vergadering kwam klip-en-klaar tot uiting, dat de kloof tussen de GvAC en de Apostolische Gemeinschaft in de afgelopen jaren breed én diep is geworden. Of de verschillen van inzicht overbrugbaar (zullen) zijn is afwachten, maar als de voortekenen niet bedriegen moet rekening worden gehouden met het ergste... Ik zal dit illustreren aan de hand van onderstaande.
Evangelist Van Leeuwen vergeleek de apostelen van de Apostolische Gemeinschaft met de Schriftgeleerden. Hij verwees naar Mattheüs 23:27, waarin staat: Wee U, Schriftgeleerden en Farizeeën, gij huichelaars, want gij
gelijkt op witte graven, die van buiten schoon lijken, maar van binnen vol zijn van doodsbeenderen en
allerlei onreinheid.
In eerdergenoemde vergadering bleek (opnieuw?), dat de leerstellige inzichten tussen 'Nederland' en 'Duitsland' hemelsbreed verschillen. In de GvAC wordt nog steeds vastgehouden aan hetgeen in 'Wat wij geloven I en II' is geformuleerd. De jongste inzichten van bijvoorbeeld apostel Knauth (Apostolische Gemeinschaft) over het apostelambt, dat grotendeels is gebaseerd op een publicatie van Stefan Vatter, wordt in de GvAC ter discussie gesteld en sterk bekritiseerd, in het bijzonder door oudste Bonsema c.s. Men verweet de Apostolische Gemeinschaft teveel de oren te laten hangen naar de Evangelische Allianz/Alliantie en de Evangelische Freikirchen, die een veel minder uitgesproken opvatting huldigen over de ecclesiologie, de ambten en sacramenten in vergelijking met de GvAC.
Het is begrijpelijk, dat men in de GvAC de hoop richt op oudste Bonsema, die zich sterk maakt voor een krachtig tegengeluid, maar de vraag is welke motieven bij hem een rol spelen? In de jaren dat hij als oudste actief was in de Apostolische Gemeinschaft is hij gebrouilleerd geraakt met 'Düsseldorf'. Probeert hij via het Nederlandse 'achterdeurtje' alsnog z'n gelijk te halen? Eventueel ten koste van nog meer verwijdering tussen de GvAC en de Apostolische Gemeinschaft? Speelt bij hem wellicht teveel 'Sturm und Drang' een rol? Op basis van z'n gedragslijn is geen spoor te bespeuren van een poging de verschillen met 'Duitsland' te overbruggen. Zeer verontrustend!
In 'De Bazuin Sions' (nr. 01/2018,p16), maandblad van de Gemeente van Apostolische Christenen (afgekort GvAC), werd aangekondigd, dat op Palmzondag 25 maart 2018 een uitgebreide vergadering zou plaatsvinden met ambtsdragers (actief en in ruste) met medewerkers en partners. Thema: de toekomst van de GvAC. Tijdens deze vergadering zijn een aantal scenario's besproken. Er waren ongeveer 30 aanwezigen. Opziener Bert Wolthuis, die op 27 mei aanstaande tijdens een landelijke dienst te Zeist door apostel Schaeffer ambtsrust zal worden verleend, opende deze vergadering. Volgens ingewijden stond deze vergadering geheel in het teken van kerkelijke identiteitspolitiek in combinatie met de grote hamvraag (machtsvraag?) 'Wie gaat in de GvAC de scepter zwaaien, nadat opziener Wolthuis eind mei 2018 ambtsrust is verleend?'. In deze vergadering kwam klip-en-klaar tot uiting, dat de kloof tussen de GvAC en de Apostolische Gemeinschaft in de afgelopen jaren breed én diep is geworden. Of de verschillen van inzicht overbrugbaar (zullen) zijn is afwachten, maar als de voortekenen niet bedriegen moet rekening worden gehouden met het ergste... Ik zal dit illustreren aan de hand van onderstaande.
Evangelist Van Leeuwen vergeleek de apostelen van de Apostolische Gemeinschaft met de Schriftgeleerden. Hij verwees naar Mattheüs 23:27, waarin staat: Wee U, Schriftgeleerden en Farizeeën, gij huichelaars, want gij
gelijkt op witte graven, die van buiten schoon lijken, maar van binnen vol zijn van doodsbeenderen en
allerlei onreinheid.
In eerdergenoemde vergadering bleek (opnieuw?), dat de leerstellige inzichten tussen 'Nederland' en 'Duitsland' hemelsbreed verschillen. In de GvAC wordt nog steeds vastgehouden aan hetgeen in 'Wat wij geloven I en II' is geformuleerd. De jongste inzichten van bijvoorbeeld apostel Knauth (Apostolische Gemeinschaft) over het apostelambt, dat grotendeels is gebaseerd op een publicatie van Stefan Vatter, wordt in de GvAC ter discussie gesteld en sterk bekritiseerd, in het bijzonder door oudste Bonsema c.s. Men verweet de Apostolische Gemeinschaft teveel de oren te laten hangen naar de Evangelische Allianz/Alliantie en de Evangelische Freikirchen, die een veel minder uitgesproken opvatting huldigen over de ecclesiologie, de ambten en sacramenten in vergelijking met de GvAC.
Het is begrijpelijk, dat men in de GvAC de hoop richt op oudste Bonsema, die zich sterk maakt voor een krachtig tegengeluid, maar de vraag is welke motieven bij hem een rol spelen? In de jaren dat hij als oudste actief was in de Apostolische Gemeinschaft is hij gebrouilleerd geraakt met 'Düsseldorf'. Probeert hij via het Nederlandse 'achterdeurtje' alsnog z'n gelijk te halen? Eventueel ten koste van nog meer verwijdering tussen de GvAC en de Apostolische Gemeinschaft? Speelt bij hem wellicht teveel 'Sturm und Drang' een rol? Op basis van z'n gedragslijn is geen spoor te bespeuren van een poging de verschillen met 'Duitsland' te overbruggen. Zeer verontrustend!