Het overlijden van onze broeder Robert Postma

Alles wat rond het thema van dit Forum extra aandacht verdient
Plaats reactie
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Het overlijden van onze broeder Robert Postma

Bericht door TjerkB »

  • [1] In het voorbijgaan zag Jezus iemand die al vanaf zijn geboorte blind was. [2] Zijn leerlingen vroegen: ‘Rabbi, hoe komt het dat hij blind was toen hij geboren werd? Heeft hij zelf gezondigd of zijn ouders?’ [3] ‘Hij niet en zijn ouders ook niet,’was het antwoord van Jezus, ‘maar Gods werk moet door hem zichtbaar worden. [4] Zolang het dag is, moeten we het werk doen van hem die mij gezonden heeft; straks komt de nacht en dan kan niemand iets doen. [5] Zolang ik in de wereld ben, ben ik het licht voor de wereld.’

    Uit: Johannes 9 (NBV)
@all

Vanavond is na een betrekkelijk kort ziekbed overleden mijn goede vriend, onze strijdvaardige broeder Robert Postma (59). Dat hij moge rusten in vrede. Robert zelf herinnerde mij aan de Bijbeltekst hierboven, toen ik hem bezocht nadat het ons duidelijk was geworden met welk dilemma hij onlangs bedlegerig was geworden. Jl. vrijdag sprak ik Robert voor het laatst. Hij vroeg mij of er op het geestelijke vlak nog bijzonderheden te melden zijn. Daarop heb ik geantwoord dat ik tot de ontdekking ben gekomen dat het meest waardevolle toch wel is, dat wij vasthouden aan de hartverwarmende liefde van God. Robert knikte instemmend. Respect...

Groet,
TjerkB


N.B.
zefyr schreef:Een paar jaar geleden hing Robert Postma (Hallum) zijn diakenmantel aan de nieuw-apostolische wilgen. In zijn kielzog vertrokken ook zijn echtgenote, zijn twee dochters en zijn broer Eelco uit de NAK Ljouwert. Robert Postma, van vaderszijde derde generatie nieuw-apostolisch, heeft zich met veel engagement bezig gehouden met o.a. koor, pastoraat, gemeenteopbouw, evangelisatie- en missiewerk. In de tachtiger jaren van de vorige eeuw heeft hij aan de wieg gestaan van de nieuw-apostolische missiegemeente te Stiens (ten noorden van Ljouwert). In de negentiger jaren heeft de toenmalige NAK-leiding, in de persoon van districtsapostel G. Pos (despotisch kerkpoliticus en machtspotentaat pur sang), deze florerende missiegemeente zonder scrupules de nek omgedraaid. Niet alleen de missiegemeente Stiens viel ten prooi aan kortzichtige en domme kerkpolitiek, maar ook de missiegemeente Franeker. Teneinde de teloorgang van de NAK Ljouwert (door G. Pos destijds te pas en te onpas gekwalificeerd als de grootste nieuw-apostolische gemeente in de Lage Landen!) te stuiten, heeft de toenmalige diaken Robert Postma allerlei pogingen in het werk gesteld tot het inblazen van nieuw elan. Niet alleen vele strekkende meters boeken en video's over gemeenteopbouw werden door hem aangeschaft en verslonden, maar ook seminars en conferenties over gemeenteopbouw werden door hem bijgewoond. Met veel enthousiasme en deskundigheid werden 'power-points' presentaties door hem samengesteld en getoond aan ambtsdragers (in de NAK Ljouwert en het district Ljouwert) en de NAK-leiding. Resultaat: amper of geen reactie. Apathie, laksheid, onverschilligheid en lethargie waren zijn deel. Het was ploegen op rotsen, terwijl de NAK in het moeras wegzonk.

Na zijn vertrek uit de NAK Ljouwert heeft Robert Postma de geloofsbijl niet neergelegd. Robert Postma (een gepassioneerd zeiler) heeft zijn geloofsbootje afgemeerd bij De Christengemeente Goede Haven te Ljouwert. Dit is een missionaire gemeente die zich gisteren heeft gepresenteerd aan de bewoners van de wijk Zuiderburen, zie verder:

http://www.lc.nl/friesland/regio/articl ... uiderburen

http://goedehaven.nl/


De bijeenkomst werd bijgewoond door enkele nieuw-apostolischen.


Bron: Bericht -op het voormalige Forum van Bauke Moesker- op "Ma 07 Feb 2011, 12:41", in de thread "Ex-diaken timmert verder aan de (geloofs)weg en start kerk"
BakEenEi schreef:(...)
Doordat ikzelf nog zijdelings betrokken ben geweest bij de gemeenteopbouw in Stiens, kan ik het beschreven enthousiasme onderstrepen waarmee vele (gouden) handen het werk daar licht maakten. Volgens mij heeft niemand ooit kunnen begrijpen waardoor nadien van hogerhand verdere positieve ontwikkelingen werden geblokkeerd. Maar ik weet wél hoezeer ieder altijd werd voorgehouden dat de offervaardigheid in voorkomende gevallen een belangrijke indicator was. Wilde men ergens iets wat geld kostte, dan zou de kerkleiding zich daarover uiteraard welwillend beraden, zij het dat de locale betrokkenen vanzelf ook wel konden begrijpen dat het licht niet vanzelf op groen ging. De op voorhand vereiste aantoonbare dankbaarheid in een gemeente kan "de apostel" immers al aflezen aan de hoogte van de offerontvangsten. In Stiens kon men na verloop van tijd het huurgebouw in eigendom verwerven. Daar was een symbolisch bedrag mee gemoeid. Tienduizend gulden of zo. Bij de kerkleiding kreeg men echter nul op het rekest. Dan moest je bij wijze van spreken niet gaan zeuren, want lastige vragen worden in de Nieuw-Apostolische Kerk nu eenmaal niet op prijs gesteld. Je wilde "in de navolging" staan, of je wilde dat niet. Zoals "de apostel" het besliste om hem moverende redenen, die niemand verder wat aangingen, zo kregen de zaken hun beslag. Punt uit. Als nu de stenen mochten spreken, zouden talrijke voorbeelden hiervan zich snel opstapelen.

Toen het met Stiens definitief voorbij was, lieten sommigen zich desondanks niet ontmoedigen. Bij anderen was de rek eruit en zoals "te doen gebruikelijk": men verliet de kerk "door een achterdeur". Robert Postma evenwel heeft het karakter dat een eenzame zeiler ook op oceanen in stormachtig weer nog de verkozen zeemijlen doet maken. Geen zee te hoog! De volharding waarmee hij de kerkleiding nu wees op het nut van de nodige koerscorrecties werd hem echter niet in dank afgenomen. Integendeel; hij werd in tegenwoordigheid van andere "dienaren" die er verder maar het zwijgen toe deden, zoals het in de Nieuw-Apostolische Kerk een ieder "betaamt", openlijk geschoffeerd. De hier overduidelijk bedoelde en in deze kerk zeer beproefde verdeel- en heerspolitiek had nu succes. De man uit-één-stuk brak niet maar hij vertrok wél, vergezeld van de meewarige blikken die in deze kerk zo kenmerkend zijn voor de (laffe) achterblijvers die wél "het lef" hebben om "in de navolging" te blijven staan. Dit voorval en soortgelijke voorvallen hebben mij er stilaan van overtuigd dat er in de organisatorische opzet bij de Nieuw-Apostolische Kerk enkele verontrustende systeemfouten zitten die eruit moeten worden gehaald. Maar o wee; wie daarmee op de proppen komt, geeft dus eerbiedig te kennen dat er moet worden gezaagd aan de poten van het opperste gezag. In hun ivoren torens staat het besluit van de oppermachtigen al vast: negeren!!

(...)


Uit: Bericht -op het voormalige Forum van Bauke Moesker- op "Di 08 Feb 2011, 11:47", in de thread "Ex-diaken timmert verder aan de (geloofs)weg en start kerk"
TjerkB schreef:(...)
"Huiskamerbijeenkomsten" zijn elders immers allang een succes. Ook denk ik hierbij aan de onvermoeibare inspanningen van de ex-diaken Robert Postma om het NAK-gemeenteleven nieuw leven in te blazen.

(...)


Uit: Bericht op "Vr 30 Okt 2015, 21:16" in de thread "De Woensdagavond dienst blijft"
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: Het overlijden van onze broeder Robert Postma

Bericht door TjerkB »

@all

Vandaag zou onze broeder Robert Postma 60 jaar zijn geworden. Onlangs ontviel hij ons en er zijn geen woorden voor het gemis, maar Robert: liefde en respect!

Groet,
TjerkB
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: Het overlijden van onze broeder Robert Postma

Bericht door TjerkB »

@all

Het is vandaag de (eerste) sterfdag van mijn goede vriend, onze broeder Robert Frank Postma. Nog altijd voelt het onwerkelijk dat hij niet meer in ons midden is. Als ik aan Robert denk, realiseer ik mij dat hij zich bij de Almachtige in goede handen wist.

  • Zien w' elkander eenmaal weder
    in het eeuwig, hemels licht,
    waar geen leed de ziel meer kluistert,
    voor des Heilands aangezicht?
    Zien w' elkaar, zien w' elkaar,
    zien w' elkaar, zien w' elkander
    eenmaal weder in het eeuwig, hemels licht?

    Ja, gewis zien wij elkander
    in het rijk der heerlijkheid;
    zullen wij een elk aanschouwen
    die hier streed de goede strijd.
    Ja gewis, ja gewis, ja gewis; ja gewis
    Zien wij elkander in het rijk der heerlijkheid.


    Bron: Eerste couplet en refrein van lied 634, NAK-gezangboek
Groet,
TjerkB
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Gebruikersavatar
zefyr
Berichten: 658
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 16:30

Re: Het overlijden van onze broeder Robert Postma

Bericht door zefyr »

@TjerkB,

In de hoop op de Verrijzenis en het komende rijk G'ds zijn de levenden en de ontslapenen onverbrekelijk verenigd. Niets en niemand, maar dan ook niets en niemand, kan deze ondoorzichtige band verbreken. Ook de 'Machtmensch' - in de hoedanigheid van nieuw-apostolische kerkpresidenten en andere hotemetoten - kan dat niet verhinderen. Nooit!

https://www.youtube.com/watch?v=m15EYvYvvuA
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: Het overlijden van onze broeder Robert Postma

Bericht door TjerkB »

@all

Vandaag zou onze broeder Robert Postma 62 jaar zijn geworden. Robert - uit het oog, maar zeker niet uit het hart!

Groet,
TjerkB
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Gebruikersavatar
zefyr
Berichten: 658
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 16:30

Re: Het overlijden van onze broeder Robert Postma

Bericht door zefyr »

@TjerkB,

Vanochtend stonden m'n echtgenote en ondergetekende even stil bij de nagedachtenis van Robert Postma. Z'n hartelijkheid en humor was hartverwarmend. Robert was een veelzijdig, fijnbesnaard én creatief mens. Wat kon hij prachtig bloemschikken! Ik heb vaak met hem gezwommen, gezeild en geschaatst. We discussieerden over uiteenlopende onderwerpen; van kunst, politiek tot religie. Dikwijls verschilden we van mening, maar ten diepste waren we innig met elkaar verbonden.

In het tv-programma 'De Verwondering' memoreerde Hein Stufkens tijdens een interview met Annemieke Schrijvers de prefatie van de Latijnse dodenmis (requiemmis): Vita mutatur, non tollitur ofwel Het leven wordt (door de dood) veranderd, maar niet weggenomen. Deze diepzinnige woorden geven glans aan Paaszondag - ondanks droefheid en gevoelens van gemis.

Via onderstaande link is boven genoemd interview te zien en te beluisteren.

https://www.npo.nl/de-verwondering/01-0 ... KN_1697566
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: Het overlijden van onze broeder Robert Postma

Bericht door TjerkB »

Foar Robert...

  • As do dyn foet op de oare wâl setst
    en it blykt de himel te wêzen,
    ast dan troch in hân oanrekke wurdst
    en it blykt Gods hân te wêzen,
    ast dan musyk hearst
    en it blike ingelen te wêzen,
    dan bist net hinne gien
    mar nei Hûs ta gien.

Net mear ûnder ús, mar wis noch mei ús - yn Leafde!
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: Het overlijden van onze broeder Robert Postma

Bericht door TjerkB »

@all

Vandaag is het vier jaar geleden dat onze broeder Robert Postma overleed nadat hij korte tijd daarvoor zeer ernstig ziek was geworden.

Robert, dankbaar herinner ik mij jouw bezielde gedachten. Rust in vrede...


Groet,
TjerkB
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Gebruikersavatar
zefyr
Berichten: 658
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 16:30

vijfde jaargedachtenis van broeder Robert Postma

Bericht door zefyr »

@allen,

Vandaag is het de vijfde jaargedachtenis van broeder Robert Postma. Wat zou hij zich hebben verheugd op de schaatspret dat over een paar dagen losbreekt. Vele schaatstochten heb ik in het verleden met hem ondernomen. Het was dolle pret.

https://www.youtube.com/watch?v=R8qFGZJIXLc
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: Het overlijden van onze broeder Robert Postma

Bericht door TjerkB »

  • ik kan niet bidden met dezelfde woorden
    waarmee ik met de bakker praat
    hoewel ik weet dat Hij het kleinste
    meest hulpeloze woord verstaat
    ik wil Hem zien in alle dingen
    en niet alleen wanneer ik bid
    maar ook wanneer ik sta te zingen
    of achter mijn piano zit


    Toon Hermans

@zefyr

(...) It fielt noch altiten ûngemaklik om net mei Robert te petearjen oer tsjerke en maatskippij en yntusken in flaubyt te behimmeljen.

Robert was een échte vriend - iemand bij wie je hardop mag denken. Begin 2006 stuurde ik hem het aangehaalde gedichtje. Per e-mail hielden wij de dialoog gaande want al jaren woonden we niet meer bij elkaar in de buurt. Robert antwoordde met bezielde gedachten:

  • (...)

    Bedenk:
    "God is niet uit op ons comfort, maar op ons karakter!"

    Wij moeten immers het karakter krijgen van Jezus.
    Hoe doet Hij dat?
    Door ons in een situatie te plaatsen die het tegenovergestelde is van wat we moeten leren.

    Als we eerlijk moeten zijn, laat Hij verleiding toe.
    Als wij geduldig moeten worden, plaatst hij ons in drukte en chaos.
    Als wij meer op Hem gericht en afhankelijk moeten worden, staat Hij situaties in ons leven toe die dat tot gevolg hebben, enz.

    Heeft de Vader zijn geliefde zoon alles onthouden?
    Nee! Integendeel, Jezus moest in de meest beroerde situatie bewijzen dat Hij zijn Vader gehoorzaam was en liefhad.
    Daarom kan Jezus ook zo veel begrijpen! Immers Hij heeft het allemaal zelf meegemaakt. Hij kent gevoelens van: éénzaamheid, verloren voelen, miskenning, verstotenheid, onrecht, twijfel, verdriet, bedrog, mishandeling enz enz.


    (...)
    Helaas is onze kerk steeds meer een instituut geworden waar procedures, regeltjes, administratie en rituelen zeer belangrijk geworden zijn.

    (...)
    De Heilige Geest die in de gemeente wil waaien waarheen Hij wil, wordt zo vaak belemmerd en minder gehoord, met alle gevolgen van dien!

    (...)

Groet,
TjerkB
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Plaats reactie

Terug naar “Nieuws en andere actuele zaken”