@all
In aansluiting aan
het vorige bericht; zie tevens de berichten op "
Do 10 Apr 2014, 08:25" en op "
Do 10 Apr 2014, 11:32" in de thread "Religieus entertainment: diagnose gemist/de schaamte voorbij", alsmede de berichten op "
Di 17 Jan 2017, 01:00" en op "
Do 02 Feb 2017, 18:07" in de thread "Waar is de taal van het hart gebleven?"
Waar het op neerkomt, is, dat, zonder dat verreweg de meeste aangesloten leden zich dat hebben weten te realiseren, de nieuw-apostolische kerkleiding als het ware een soort van "Herrenmoral" kon aannemen (vgl. F. Nietzsche in "Jenseits von Gut und Böse"), waardoor het nu een kwestie is van
"Führungsverantwortliche" tegenover... misleide en van hun autonomie beroofde christenen die, "staande in de geloofsgehoorzaamheid", tegen betaling en met een verplichtend
"onbegrensd vertrouwen" aan de leiband lopen van hun... ontvoerders:
[citaat 1]
Wie heeft Jezus Christus heden gezonden? De Heer heeft gezegd: "Gelijk de Vader Mij gezonden heeft, zo zend Ik ook u." (Johannes 20:21). En: "Ik bid
ook voor degenen, die door hun woord in Mij geloven zullen." (Johannes 17:20). Dat heeft Hij allemaal tegen Zijn Apostelen gezegd. Het gaat er dus ook vandaag om, de Apostelen des Heren aan te nemen en hun woord te geloven. Wie dat doet, ervaart de nabijheid en genade van God; de Heer leidt diegene naar de heerlijkheid, die dat doet. Geloven wij die, die de Heer zendt, Zijn Apostelen - dat is Gods werk.
Ik zou het graag nog meer willen verduidelijken, wat het betekent om de Apostelen van Jezus Christus te geloven. Men kan heel intensief, maar ook oppervlakkig geloven.
De Heer verwacht een diepgaand geloof. Dat is een geloof waarbij men navolgt.
Dat is een geloof, waarbij men een onbegrensd vertrouwen in de boden van Jezus heeft. Dat is een geloof, waarbij men geduldig is. En dat is een geloof, waarbij men een vaste hoop heeft. Onze hoop is: onze Heer komt!
Bron:
Woord van de maand februari 2006: Gods werken
Zie ook -op het voormalige Forum van Bauke Moesker- het bericht op "
Vr 22 Apr 2011, 21:48" in de thread
"Kerkleiding dicteert vernieuwd totaalconcept"
Toen ik destijds zag hoezeer zulke "Führungsverantwortliche" alsmaar meer misbruik maakten van de goedheid van de onder hun gezag gestelde gemeenteleden, met voor sommigen gaandeweg alle gezondheidsschade en vele andere kwalijke gevolgen van dien (zie o.a. mijn bericht op "
Zo 06 Jul 2014, 21:24" in de thread "Tussenbalans en hoe nu verder..."), wilde ik mijn plicht niet verzaken om aandacht te vragen voor
de verborgen gangen van diezelfde "Führungsverantwortliche". Enkele weken geleden schreef ik in dat verband:
TjerkB schreef:(...)
Veiligheid en geborgenheid zijn voor de aangesloten leden bij de Nieuw-Apostolische Kerk in en buiten de muren van hun godshuizen namelijk
NIET gewaarborgd.
Hoe zoiets in 's hemelsnaam mogelijk is, heb ik in vele tientallen voorafgaande forumbijdragen stap voor stap getracht uiteen te zetten. Een ontluisterend beeld kwam daarbij op van machtsmisbruik en psychische onderdrukking. Hieronder volgt een toepasselijk citaat dat ik in dit verband tegenkwam:
(...)
Het is dus belangrijk het woord sekte voor dit boek scherp te definiëren. Ik
gebruik hiervoor de beschrijving van
Fokko Oldenhuis, hoogleraar religie en
recht in Groningen:
- Sekten onderscheiden zich negatief van religies door het gebruik van
destructieve methoden die gehanteerd worden om leden te krijgen en te
houden. Het aannemen van de groepsidentiteit ten koste van de eigen
identiteit en het proces daartoe, vormt hiervan een voorbeeld.
Hoewel een sluitende definitie van sekten niet bestaat, zijn er een aantal
kenmerken te noemen die vaak terugkomen. Allereerst heeft de
organisatiestructuur van een sekte veelal een sterk hiërarchisch karakter,
met aan de top een onbetwiste leider of stichter van de gemeenschap. Vaak
worden de uitspraken van de leider verheven als de absolute waarheid als
ware het ingegeven door een goddelijke entiteit. Verder heerst er een sterk
groepsgevoel, gepaard gaande met een zich afsluiten van de 'slechte'
buitenwereld. Om volledige sociale controle over de leden te krijgen en te
houden wordt er veelal gebruikgemaakt van beïnvloedingstechnieken.
Volledige loyaliteit van de leden wordt gevraagd in tijd, energie en geld.
In het bijzonder op het punt van de financiële bijdrage, worden er soms van
de aangeslotenen prestaties gevraagd die ver uitgaan boven het 'draaiende
houden' van een organisatie. Aangeslotenen worden soms als het ware in
materiële zin totaal uitgekleed. Aldus ontstaat het vermoeden dat de
geldstroom uiteindelijk bestemd is ter verrijking van de leidende personen.
Niet zelden gaat het verlies van persoonlijke waardigheid tevens gepaard
met overgave in seksuele zin aan een of meer leiders. Soms wordt die
overgave bespoedigd vanwege de “helende” effecten die genezingssessies -
veelal vanuit de leiding georganiseerd - op de volgelingen hebben.
Sommige bewegingen ontstonden juist vanuit het aanbieden van een
alternatief genezingscircuit. Uittreding wordt meestal zeer moeilijk gemaakt
en kritiek wordt bestraft. Deze methoden werken destructief voor de
ontwikkeling van het individu en veroorzaken bij de aangeslotenen op
termijn verlies van identiteit. Het verbreken van de band met de
gemeenschap, van waaruit men is ontstaan, leidt op lange termijn vaak tot
psychische problemen.
Dergelijke praktijken breken op zeer grove wijze in op de lichamelijke en
psychische integriteit van de aangeslotenen. Het voorgaande laat zich als
volgt samenvatten: absoluut leiderschap ten aanzien van het ontvouwde
gedachtegoed in combinatie met volstrekte afhankelijkheid van de
aangeslotenen; overgave in seksuele en/of in financiële zin, maken een
beweging naar mijn oordeel tot een sekte. Die benadering sluit het meest
aan bij de wijze waarop een sekte vanuit de samenleving als schadelijk voor
de volksgezondheid wordt gezien en dus als ongewenst wordt beschouwd.
Benadrukt wordt dat indien de samenleving een bepaalde beweging als
sekte beschouwt, dat in juridische zin geen betekenis heeft; wel kan die
kwalificatie de opmaat vormen voor hantering van instrumenten, die binnen
het Nederlandse recht bestaan om ongewenste praktijken die binnen sekten
bestaan te bestrijden dan wel te voorkomen.
(...)
Bron: "Ik was gek van geluk" (verhalen uit sektarische bewegingen), pagina 26-27; ISBN 978 90 218 0496 5
Zie het bericht op "
Do 05 Dec 2013, 22:15" in de thread "Wat is de Nieuw-Apostolische Kerk?"
Het is de hoogste tijd om op zulke wanpraktijken in te grijpen. Van binnenuit zal dat in deze kerk namelijk niet gebeuren want men is verblind c.q. gebrainwasht.
De "verantwoordelijken" die nu bij de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland aan het roer staan, gedragen zich als wolven in schaapskleren; laf en wraakzuchtig.
(...)
Uit: Bericht op "
Ma 29 Mei 2017, 22:02" in de thread "Der Fall Rohn"
Alle mooie praatjes (zoals ook tegenover de Raad van Kerken in Nederland), publicaties en populaire presentaties van "de firma List en Bedrog" op het Internet ten spijt; als ik er niet zelf nu en dan met mijn neus bovenop had gestaan, was ik over deze mensonwaardige wanpraktijken onder het mom van zielzorg niet begonnen.
In de Nieuw-Apostolische Kerk zorgen de bestuurders eerst en vooral voor zichzelf en daarbij wil men niet op de vingers worden gekeken. Dat is geen zuivere koffie.
Enkele dagen geleden kwam ik in het nieuws
een bericht tegen over een ontslagen docent die bij meerdere van zijn leerlingen examenantwoorden had verbeterd.
"Er zijn twee hoofdzondes: je blijft met je vingers van kinderen af en je sjoemelt niet met toetsen en examens", zo meldde de directeur in het AD. Ik zou zeggen: het is minstens zo'n hoofdzonde om kinderen van God brutaal te grazen te nemen, zoals de nieuw-apostolische kerkleiding zich dat uit alle macht wenst te permitteren.
Het zou de betrokkenen niet misstaan zich méér aan te trekken van bijvoorbeeld het onderstaande...
Jaren geleden gebruikte ik, samen met enkele collega's, ergens iets voor de lunch, toen er een heilsoldate binnenkwam. Op slag voelde ik de grootst mogelijke bewondering voor haar, want in een flits zag ik een vriendelijke oude dame van beslist al in de tachtig, doch in de kracht van haar geloof! Ik realiseerde me hoezeer dat werkelijk nog heel wat anders is dan "in de kracht van iemands leven". Vooral de blije uitdrukking op haar gelaat trof mij diep. In de Strijdkreet, die ik kreeg, las ik in de trein op weg naar huis iets opvallend moois:
- "Geef dan de keizer wat de keizer toekomt, en God wat God toekomt." (Mat 22: 21)
Jezus geeft de opdracht om aan God te geven waar Zijn beeld op staat. God heeft geen geld, maar mensen naar Zijn beeld in omloop gebracht. Hij wil dat zij hun waarde behouden.
Uit het bericht waarin ik dit eerder aanhaalde, nog het volgende:
TjerkB schreef:(...)
Wie onder een hagenpreek niet langer aan weer en wind wil blootstaan, staat het vanzelf vrij om een kerk te bouwen en een kerkbestuur in de benen te krijgen, maar daarna hoeven de mensen hun belangrijkheid niet noodzakelijkerwijs te overdrijven.
Zo simpel is het. God zendt wie
Hij zenden wil en
Hij zegent wie
Hij zegenen wil. Zie in dit verband -op het voormalige Forum van Bauke Moesker- ook het bericht op "
Za 28 Jan 2012, 08:52", in de thread Job: "Het licht verwachtte ik, maar de duisternis brak aan."
Dienen is echt heel wat anders dan heersen...
(...)
Uit: Bericht op "
Zo 07 Feb 2016, 16:38" in de thread "Kan ik daar wat aan doen?"
Hoe van hogerhand nieuw-apostolische kerkgemeenten ook mogen worden gehergroepeerd; laat men eerst eens serieus onder ogen zien wat zielzorg wél inhoudt...
Groet,
TjerkB