Apostolisch Genootschap een baken van rust (Jill Eekhart)

Alles wat rond het thema van dit Forum extra aandacht verdient
Plaats reactie
Gebruikersavatar
zefyr
Berichten: 657
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 16:30

Apostolisch Genootschap een baken van rust (Jill Eekhart)

Bericht door zefyr »

@all,

Op de voorpagina van het Nederlands Dagblad van woensdag 27 maart 2019 prijkte met grote letters: Jill Eekhart - Apostolisch Genootschap een baken van rust

Op pagina 3 van het katern 'nd leven' van deze editie is een interview met Jill Eekhart gepubliceerd, dat in vier onderdelen uiteenvalt (gezondheid, geloof, geld en geluk).

https://www.nd.nl/nieuws/leven/jill-eek ... 3295.lynkx

In onderstaande de tekst van het onderdeel 'geloof':

"'Ik ben opgevoed in het Apostolisch Genootschap, dat is een religieus-humanistische geloofsgemeenschap. Het Apostolisch Genootschap is voor mij een bron van inspiratie, een baken van rust in een soms onstuimige wereld en vooral ene plaats om anderen te ontmoeten en de verbinding te zoeken met mensen of dingen die ik niet direct begrijp of kan verklaren. Apostolisch zijn bepaalt mij bij hoe ik in het leven wil staan. Uiteindelijk begint het bij de liefde. Lief kunnen hebben, is kostbaar. Dat is ons als mensen gegeven. Ik gun het Apostolisch Genootschap een duurzame toekomst en hoop dat we ook in de toekomst mensen weten te raken, te inspireren en te verbinden. Mijn maatschappelijke betrokkenheid wil ik de wereld inbrengen. Dat doe ik onder anderen met behulp van sport en als bestuurslid van het Apostolisch Genootschap.'"
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: Apostolisch Genootschap een baken van rust (Jill Eekhart)

Bericht door TjerkB »

  • Ik ben opgevoed in het Apostolisch Genootschap, dat is een religieus-humanistische geloofsgemeenschap. Het Apostolisch Genootschap is voor mij een bron van inspiratie, een baken van rust in een soms onstuimige wereld en vooral ene plaats om anderen te ontmoeten en de verbinding te zoeken met mensen of dingen die ik niet direct begrijp of kan verklaren. Apostolisch zijn bepaalt mij bij hoe ik in het leven wil staan. Uiteindelijk begint het bij de liefde. Lief kunnen hebben, is kostbaar. Dat is ons als mensen gegeven. Ik gun het Apostolisch Genootschap een duurzame toekomst en hoop dat we ook in de toekomst mensen weten te raken, te inspireren en te verbinden. Mijn maatschappelijke betrokkenheid wil ik de wereld inbrengen. Dat doe ik onder anderen met behulp van sport en als bestuurslid van het Apostolisch Genootschap.
Bron: https://www.nd.nl/nieuws/leven/jill-eek ... 3295.lynkx

@all

Over "apostolisch zijn" gesproken... Ik herinner mij de onderstaande forumbijdrage (uit 2011):
basis schreef: vr 11 mar 2011, 18:17 Nou ja dat wij als Nederlandse gebiedskerk ophouden te bestaan zat al een poosje in het vat, we zijn ten opzichte van andere aposteldistricten natuurlijk wel erg klein.
Oorspronkelijk had ik het wel fijn gevonden dat er vanwege de historische betekenis van dit onderhavige aposteldistrict een uitzondering zou zijn gemaakt.
Uiteindelijk was Amsterdam na Hamburg de 2e gemeente van de nieuwe ordening en werd de apostolische beweging vanuit Nederland onder apostel Schwarz meer dan 30 jaar
vanuit Amsterdam aangestuurd. Helaas heeft dit niet zo mogen zijn en worden we nu "overgenomen".
Ook weer niet zo erg eigenlijk, apostel Brinkman heeft in ieder geval op materieel gebied zijn zaakjes goed op orde.
In Nederland lijkt het momenteel natuurlijk nergens naar wat betreft de financiën!

Het elán is ver te zoeken, dat erken ik direct.
Ieder klein hoopgevend lichtpuntje is er echter één en ik ben nou eenmaal iemand van het glas halfvol en niet halfleeg...
De kleine gemeenschapjes nodigen niet meer uit en dat is niet vreemd natuurlijk, waar haal je die ander naar binnen?
Toch blijkt telkens weer áls er gasten komen, zelfs nú nog in deze tijd met deze kleine, zielige groepjes in véél te grote kerken,
dat ze iets van God voelen, velen komen daarna nog wel eens terug en zijn best positief. Ik verbaas me daar zelf vaak nog over.

Als je overal heil kunt verkrijgen waarom zou je dan niet gewoon naar de Rooms-Katholieke kerk gaan op zondag of naar de Gereformeerde Gemeente of naar de plaatselijke PKN.
Is kerkgang dan alleen nog maar traditie en gewenning?: "dáár voel ik mij nou eenmaal het meeste thuis..."

Durf je nog te zeggen: Maar wij hebben Apostelen.
Dat is uniek...geen bischoppen, geen dominees, geen immams, nee Apostelen!

Dat is echt niet meer politiek correct, je bent héél fout als je zo denkt...
We leven in een wereld waar je moet vinden dat of je nu rechtsom gaat of linksom gaat; overal is wel een beetje waarheid,
overal kun je heil vinden en zalig worden we allemaal heus wel hoor...

De tijd van de relativiteit...
Misschien is er wel een deel van de mensheid die behoefte hebben aan wat rechtlijnigheid, aan duidelijkheid: zo is het en niet anders
Die willen geloven in het sprookje: "Wij zijn het ware volk des Heeren"...

Laat ze toch geloven, laat ons toch geloven, Laat mij toch geloven...
wat ik wil....

De NAK is een exclusieve kerk.
Een kerk die trouw vraagt van haar leden, trouw in die exclusiviteitsgedachte geloven...
Zoals een vrouw ook van haar man verlangt dat hij exclusief van háár houden zal, niet van een ander...
Maar andere vrouwen zijn toch ook wel fijn?
Bij een andere vrouw kan je toch ook (even) zalig worden?
Waarom nu speciaal deze vrouw?
Ben je nu alleen maar daaraan gewend geraakt, gehecht wellicht aan d'r vormen?
Of houd je écht van haar, is zij in jouw ogen de liefste, de beste, de mooiste vrouw op aarde?
Dát is (kan ik U verzekeren) wat zij het liefste horen zal. Maar ís dat ook zo?
Of was het gewoon een toevallige ontmoeting en had je voor haar net zo goed honderden andere vrouwen kunnen kiezen?

Zoals in de bijbel staat: "Ik en mijn huis, wij zullen de Heer dienen"
Niet zomaar een heer, nee De Heer staat er.
Voor veel apostolische christenen is de NAK hun geestelijk thuis, voor hen is dat de weg naar het heil,
het idee dat dit heil ook elders te verkrijgen is doet afbreuk aan hun gevoel voor de NAK, zij willen het misschien zelf wel zo houden.
Natuurlijk zijn er ook anderen die meer progressief denken en samen met Katholieken ter communie zouden willen gaan
en met met doopsgezinden en baptisten opwekkingsliedjes zingen met gitaren erbij.
Je hebt mannen die van vrouw naar vrouw gaan en vrouwen die van man naar man gaan;
deze mensen willen niemand uitsluiten. Zij zijn heel inclusief.

Ik moet opeens denken aan een lied dat we vroeger bij het Apostolisch Genootschap met veel verve zongen:
  • "Wij strijden voor Gods ideaal
    God alles en in allen
    Wat deze levensdrang weerstaat moet wijken en zal vallen!
    Het zij schroom in eigen denken nog
    of eeuwenoude vormen,
    zij zwichten voor de levensdrang naar nieuwe,
    nieuwe levensvormen!"

    "Voor deze expeditie-Gods,
    van Bidden en van werken,
    zoekt zich des Heeren Geest ook nu:
    de moedigen en sterken
    Die sterven durven aan zichzelf
    en moedig ondergaan
    Om daarna als het stervend graan
    weer jub'lend, jub'lend op te staan!"

Tja, zongen we dit bij het Apostolisch Genootschap vroeger dan dachten we daarbij vooral aan ons zelf.
Wij waren immers die mensen waarover in dit lied werd gezongen.
Het gaf een veilig, warm gevoel, een gevoel van aan je bestemming komen.
Voldoen aan je doel als mens...
Het was natuurlijk apekool, maar in die dagen was ik er zielsgelukkig mee en kon ik na zo'n machtig uitgezongen lied weer verder.
Ik zou willen vragen: "Wat is dáár nu mis mee?"



Bron: Bericht -op het voormalige Forum van Bauke Moesker- op "11 mar 2011, 18:17", in de thread "Deining in Duitsland over "Kirchenverständnis""

Tegelijkertijd c.q. daartegenover zongen "wij" bij de Nieuw-Apostolische Kerk een lied als dit:

  • Wij strijden voor Gods machtig werk,
    met vreugde, moed, gelove.
    Wij volgen Jezus in zijn werk,
    niets kan de ziele roven.
    Heft uw vaan, heft uw vaan, dan hoog en fier,
    zingt uw lied, zingt uw lied in jubeltoon,
    wilt Zijne daden prijzen.

    Blijft bouwen steeds Gods machtig werk,
    bewustvol en vertrouwend.
    Laat ongeloof en twijfel toch
    niet uwe ziele roven.
    ’t Oog gericht, ’t oog gericht op Hem alleen,
    ga ik door, ga ik door dit leven heen,
    ‘k wil Zijne naam steeds eren.

    Blijft trouw aan ’s Heren liefdewerk,
    gaat niet uw roeping derven.
    O strijd met Hem de goede strijd
    en laat u niet onterven.
    Weest getrouw, weest getrouw tot in de dood,
    ook al stijgt, ook al stijgt dan hoog de nood,
    en roem dan zo ’s Heren liefdewerk.


    Lied 502, NAK-mannenkoorboek, uitgave 2001

Waartoe de hiermee impliciet gecreëerde patriottische sfeer verder nog kon leiden, zoals later nu en dan bijvoorbeeld tot de welhaast paranoïde waan (onder eigenzinnige bestuurders) van "iedereen die niet vóór ons is, is tegen ons" en de repressie (!) door allerhande intimidatiepraktijken die zulks meebracht, wist ik mij helaas pas te realiseren toen ik geconfronteerd werd met het berokkende leed.

De nieuw-apostolische god zegent vooral merkgebonden: eigen volk eerst. Zie onder...
TjerkB schreef: do 03 nov 2016, 08:55 (...)
  1. Stammapostel Wilhelm Leber im Wort zum Monat “Glaubensbekenntnis und Katechismus” (August 2010):
    Wir können nicht ausschließen, dass Gott im Einzelfall auch außerhalb der von uns erkannten Ordnungen wirkt.
    Quelle: http://www.nak.org/de/glaube-kirche/wor ... cle/16858/

    "Wij kunnen niet uitsluiten dat God in individuele gevallen ook buiten de door ons erkende orde werkt."
    Bron: http://www.nak.org/nl/geloof-en-kerk/wo ... cle/16858/
  2. Stammapostel Wilhelm Leber am 28. Februar 2011 (Stellungnahme zum Kirchenverständnis):
    Um alle Zweifel auszuräumen, möchte ich hier noch einmal wiederholen, was längst bekannt ist:
    • Ja,  andere – nichtneuapostolische – Christen sind nicht vom Heil ausgeschlossen.
    • Ja, der Geist Gottes kann auch außerhalb der Neuapostolischen Kirche wirksam sein.
    • Ja, es ist denkbar, dass auch nichtneuapostolische Christen bei der Wiederkunft Christi angenommen werden.
    • Ja, auch Geistliche anderer Konfessionen können Werkzeuge in der Hand Gottes sein und vielfältige segensreiche Dienste verrichten.

    Quelle: http://www.nak.org/de/news/news-display/article/17144/

    N.B. Geen vertaling in het Nederlands voorhanden
  3. Stammapostel Wilhelm Leber im Wort zum Monat “Der Weg der Nachfolge” (Februar 2012):
    Das sei unsere Aufgabe für die Zukunft, dass wir darin bleiben vor Gott: in der Liebe zu unserem Nächsten, in Vergebungsbereitschaft, im Gottvertrauen, und dass wir uns zu unserem neuapostolischen Glauben bekennen und auf dem schmalen Weg bleiben und das überwinden, was Gott nicht wohl gefällt. Das ist der Weg der Nachfolge.
    Quelle: http://www.nak.org/de/glaube-kirche/wor ... cle/17475/

    "Het is onze opgave voor de toekomst, dat wij voor God standvastig blijven in de liefde tot onze naaste, in vergevingsgezindheid, in het godsvertrouwen, en dat wij ons bekennen tot ons nieuw-apostolische geloof, op de smalle weg blijven en overwinnen wat God niet welgevallig is. Dat is de weg van de navolging."
    Bron: http://www.nak.org/nl/geloof-en-kerk/wo ... cle/17475/
(...)


Uit: Bericht op "do 03 nov 2016, 08:55", in de thread "NAK NL lid Raad van Kerken in NL"

Het deert de huidige stamapostel, Jean-Luc Schneider, echter van geen kant als anderen de nieuw-apostolische waarheid... mislopen:
TjerkB schreef: do 04 feb 2016, 00:31(...)
Gottesdienst am 3. Januar 2016

"Siege erringen - Gegen das Böse"

(...)
  • "Wir kämpfen gegen das Böse. Und auch wenn wir noch die Einzigen sein sollten in einer gewissen Situation, wir sagen die Wahrheit. Wir bleiben ehrlich. Wir geben uns alle Mühe den Nächsten zu lieben. Wir verzichten auf uns selbst wenn es sein muss. Wir kämpfen gegen das Böse, wir wollen nicht vom Bösen überwunden werden. Wir widerstehen und auch wenn wir die Einzigen sind in einer gewissen Situation, aber das ändert bei uns nichts. Es ist uns egal, wie viel da mitmachen, wir bleiben dabei!"
(...)


Uit: Bericht op "do 04 feb 2016, 00:31", in de thread "Aan wie doet St.Ap. Schneider mij toch steeds denken"


Niettemin: "Ach, wat helpen vorm en namen, had ik Uwe zalving niet." (lied 16, NAK-liederenbundel: "Geef mij meer van Uwe Geest").

Zie in deze samenhang ook -op het voormalige Forum van Bauke Moesker- het bericht op "22 sep 2011, 08:02", in de thread "Geloofwaardigheid van de nieuw-apostolische kerkleiding".

Groet,
TjerkB :shock:


P.S.
TjerkB schreef: ma 12 mei 2014, 09:47(...)
Omdat ik wéét hoe ongelofelijk lastig het is om bij de Nieuw-Apostolische Kerk de vinger ergens achter te krijgen, heb ik de laatste jaren ruim de tijd genomen om allerhande achtergronden op te helderen. Begin februari 2010 schreef ik voor de website van broeder Bauke Moesker een soort van drieluik waarin ik met name heb geprobeerd uit de doeken te doen hoe deze kerk bestaat uit meerdere min of meer strikt van elkaar gescheiden realiteiten onder de aangesloten leden. Grofweg bestaan er drie lagen van de bevolking: zij die van niets weten, zij die iets weten en zij die alles weten (van hoe achter de schermen de vork in de steel zit). Telkens opnieuw heb ik er op gewezen dat de districtsvoorgangers in het geheel de zwakste schakel vormen. "De landelijke vergadering" waarin zij allen een persoonlijke bestuurlijke verantwoordelijkheid hebben waar te maken fungeert abusievelijk niet als een onafhankelijke Raad van Toezicht. Maar dit gebeurt zo geraffineerd dat de buitenwacht er geen vat op krijgt. Immers, van alle kanten ontbreekt het bij dit kerkgenootschap aan transparantie, eerst en vooral bij de ambtelijke top.

(...)


Uit: Mijn bericht op "ma 12 mei 2014, 09:47" in de thread "Der Fall Rohn"
Zie ook het bericht op "ma 12 mei 2014, 21:16", in de thread "Drieluik d.d. 12-02-2010"
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Plaats reactie

Terug naar “Nieuws en andere actuele zaken”