Renske Doorenspleet: Apostelkind (2020 Uitgeverij Balans)

Alles wat rond het thema van dit Forum extra aandacht verdient
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: Renske Doorenspleet: Apostelkind (2020 Uitgeverij Balans)

Bericht door TjerkB »

ZwartSchaap schreef: ma 28 dec 2020, 10:18 (...)
Wat er over een grote tijdsperiode bij het AG heeft gespeeld en nog speelt is
onbeschrijfelijk ernstig. De gebaren die door het AG-bestuur tot op heden zijn
gemaakt, zijn onder de maat; ongeveer 2%.
Bert Wiegman lässt sich grüßen.

(...)

@ZwartSchaap

Ik neem aan dat je feitelijk bedoelde "ver onder de maat" want met de verklaring d.d. 11-10-2020 zal het bestuur van het Apostolisch Genootschap niet duidelijk veel meer dan 2% van de aan (ex-)apostelkinderen berokkende gezondheidsschade hebben goedgemaakt.

Eerder zagen wij het al in de Nieuw-Apostolische Kerk, toen het ook daar ging om helpende hulp aan zielen om wie niemand zich had bekommerd terwijl ze op de kerkvloer het slachtoffer waren geworden van sektarisch geweld, dat per­soon­lij­ke be­lan­gen en ge­voe­lig­he­den bij de bestuursleden uiteindelijk zwaarder wogen dan de geestesnood en gezondheidsschade bij hun straal genegeerde naasten! Naar mijn vaste overtuiging is dat nu verreweg de belangrijkste oorzaak van de leegloop die ook in die kerk al niet meer te stoppen is. In apostolisch idioom uitgedrukt: voor God en evenmin voor hun naasten wilden (sic!) de verantwoordelijken zich nog verootmoedigen. Onbaatzuchtig handelen kwam in hun vocabulaire niet meer voor. De dienaren zelf wilden nota bene op hun wenken worden bediend. De onhebbelijkheden waar men zich dan als bestuurder aan overgeeft, brengen in de kerk, christelijk of niet, enkel verdorvenheid mee. Als daarop niet doortastend wordt ingegrepen, verdwijnen veiligheid en geborgenheid en is er stilaan geen geloofsleven meer mogelijk.

Wat echter die verdorvenheid in de hand heeft gewerkt, is de fnuikende omstandigheid dat kerkelijke ambtsdragers aan hun geestelijke bediening aanzien en macht ontlenen én dat zij veelal dankzij familiaire of anderszins vriendschappelijke betrekkingen met "hogere verantwoordelijke leidinggevenden" hun eigen invloed konden vergroten. Dan wordt het natuurlijk lastig om elkaar nog te kritiseren. Zo ontstaat er dus als het ware een in­ces­tu­eus we­reld­je, dat na verloop van tijd uiteraard alleen nog maar ten dode opgeschreven kan zijn. Bewust druk ik mij hierover nu ondubbelzinnig uit want het valt mij op hoezeer sommigen anderen de hand boven het hoofd houden. Pas wanneer de buitenwacht hier doorheen prikt, bestaat de kans dat slachtoffers van sektarisch geweld in hun noden worden erkend want Algemeen Nut Beogende Instellingen worden niet van overheidswege behoed voor c.q. afgerekend op eventueel machtsmisbruik. Ook via de website apostelkinderen.nl werd geattendeerd op het bovenbedoelde ontwijkende gedrag, bij het Apostolisch Genootschap:

  • De 2%
    In een recente dienst omschreef apostel Wiegman de kritische ex-volgers als de 2%. Een splinterfractie van de verder ongetwijfeld zielsgelukkige apostolische gemeenschap. Deze uitspraak is belangrijk omdat hij gedaan is na een flink aantal zogenaamde ‘dialoogbijeenkomsten’. Hij heeft dus al aardig wat mensen gesproken die hun hart wilden luchten over hun verleden in het apostolisch genootschap. Terwijl hij moet weten wat de doctrines van de beide Slokken met mensen heeft gedaan. Hij moet gehoord hebben dat de fundamenten van wat nu bestaat uit allerlei hippe, humanistische platformpjes, tot in de kern verrot is. Dat het mensen beschadigd heeft. En nog kiest hij ervoor om deze mensen af te doen als onderdelen van een te verwaarlozen fractie.

    Op zich is het al vooruitgang. Want ze erkennen nu tenminste dat het niet alleen meer Renske is die met weinig plezier terugkijkt op haar tijd binnen de apostolische muren.

    Ik haal de 2% uitspraak aan omdat hij model staat voor de bijna reflex-achtige manier waarop de apostolische gemeenschap afwijkende meningen en dissidenten veroordeelt.


Bron: Artikel "Daar gaan we weer" d.d. 12-07-2020 op de website https://apostelkinderen.nl/

Teksten uit de Bijbel schijnt men alleen nog onder ogen te willen zien, voor zover de inhoud de betrokkenen in hun kraam te pas komt; bijvoorbeeld te denken aan het onderstaande:

  • [6] Broeders en zusters, ik heb hiervoor over Apollos en mijzelf gesproken. Dat heb ik gedaan omwille van u. U moet namelijk uit ons voorbeeld deze regel leren: houd u aan wat geschreven staat. U mag uzelf niet belangrijk maken door de een te verheerlijken boven de ander. [7] Wie denkt u dat u bent? Bezit u ook maar iets dat u niet geschonken is? Alles is u geschonken, dus waarom schept u dan op alsof u het zelf verworven hebt?

    Uit: 1 Korintiërs 4 (NBV)

Groet,
TjerkB


N.B.
TjerkB schreef: zo 10 mei 2020, 12:12(...)

Wat de berichtenstroom van de laatste weken over het Apostolisch Genootschap voor mij heeft blootgelegd, zijn o.a.:
  1. een chaos van denkbeelden; rangen en standen binnen de organisatie en een babylonische spraak­ver­war­ring
  2. het pronken met muzikale en verstandelijke talenten van gemeenteleden teneinde de buitenwacht te imponeren
  3. een naarstig streven om de vermeende consistentie van de ideologie i.c.m. het bestaansrecht van de organisatie aan te tonen
  4. pestgedrag door gaslighting, intimidatie en manipulatie (het kerkgenootschap is daardoor pertinent niet hufterproof)
  5. een zorgwekkende discrepantie tussen de theorie en de praktijk van de gepredikte naastenliefde
  6. geen zorg en geen nazorg voor gemeenteleden die door een verdeel- en heerspolitiek een psychotrauma hebben ontwikkeld
  7. egoïstisch en ontwijkend gedrag bij leidinggevenden, geen gezonde zelfreflectie, doofpotpolitiek; machtsdenken
Wat nu?!

(...)

Uit: Bericht op "zo 10 mei 2020, 12:12"
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: Apostolisch Genootschap Rockanje zondag 13 december 2020 eredienst

Bericht door TjerkB »

zefyr schreef: zo 27 dec 2020, 15:05 (...)
In de afgelopen week stelde ik vast, dat de video-uitzending via youtube.com van de eredienst van het Apostolisch Genootschap te Rockanje op zondag 13 december jongstleden inmiddels is geblokkeerd (alleen toegang met behulp van toegangscode/wachtwoord)... Blijkbaar volgt 'Baarn' met argusogen dit forum :roll: :roll:

@zefyr

Vandaag sprak ik iemand die in binnen- en buitenland als ondernemer maar ook in kerkelijk verband, beschikt over een groot netwerk. Ook hem was het opgevallen hoe men bij het Apostolisch Genootschap verlegen is met de momentele discussie in het publieke domein. "Men leidt deze kerk als een bedrijf", zo liet hij zich uit over de gang van zaken die ook hij kennelijk op de voet volgt - "Mensenwerk!"

Die opmerking deed mij denken aan wat ik las in een boekwerkje dat in 2012 verscheen vanwege een "J.H. van Oosbreelezing" dat jaar:
  • Er is een overbekend, in de hele wereld gezongen christelijk lied dat heet ‘What a friend we have in Jesus’. De tekst is van de negentiende-eeuwse Ierse dichter Joseph Scriven en de muziek van Charles Converse. Het werd in de Nederlandse vertaling als ‘Welk een vriend is onze Jezus’ opgenomen in de bekende zangbundel van Johannes de Heer. Tot op de huidige dag wordt het met deze tekst ook in de Nieuw-Apostolische Kerk gezongen. Kenmerkend is dat in de door Van Oosbree uitgegeven zangbundel van 1933 de tekst was veranderd in ‘Welk een vriend is ons d’Apostel, die aan Jezus’ plaats nu staat.’ Nog beter passend bij de plaats die Van Oosbree innam, had de tekst eigenlijk moeten luiden: ‘Welk een vriend is ons d’Apostel, die als Jezus daar nu staat.’

Bron: Pag. 13, ISBN 978-90-5972-753-3

Dus: in 1933 was het voor de toenmalige apostel Van Oosbree blijkbaar tijd geworden om in meerdere opzichten een daad te stellen. Christus Jezus duwde hij aan de kant om voortaan in diens plaats zelf te worden bezongen. Ook Joseph Scriven, Charles Converse en Johannes de Heer moesten het brutaal ontgelden, en met hen eenieder bij wie de oorspronkelijke tekst in het hart geschreven stond.

Sindsdien is het ellebogenwerk niet van de lucht. Uit alle macht tracht men recht te praten wat krom is - en broddelwerk te verbergen.

Groet,
TjerkB
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: Renske Doorenspleet: Apostelkind (2020 Uitgeverij Balans)

Bericht door TjerkB »

TjerkB schreef: ma 28 dec 2020, 22:29 (...)
Dus: in 1933 was het voor de toenmalige apostel Van Oosbree blijkbaar tijd geworden om in meerdere opzichten een daad te stellen. Christus Jezus duwde hij aan de kant om voortaan in diens plaats zelf te worden bezongen. Ook Joseph Scriven, Charles Converse en Johannes de Heer moesten het brutaal ontgelden, en met hen eenieder bij wie de oorspronkelijke tekst in het hart geschreven stond.

Sindsdien is het ellebogenwerk niet van de lucht. Uit alle macht tracht men recht te praten wat krom is - en broddelwerk te verbergen.

(...)

@all

Bij het Apostolisch Genootschap huldigt men nog altijd de opvatting dat er na Jezus nog velen zouden komen zoals hij. De apostel Van Oosbree geldt dan officieel als de eerste die na Jezus als diens gelijke moet worden gezien, op de voet gevolgd door degene die hijzelf per testament aanwees als opvolger, te weten Lambertus Slok die op zijn beurt eveneens de toegevoegde waarde inzag van een notaris.

De huidige apostel, Bert Wiegman, reikte deze bij zijn Genootschap tot kunst verheven zienswijze als volgt in cadeauverpakking aan:
  • In de werken van Johannes Hendrik van Oosbree klinkt sterk door dat een ieder persoonlijk verantwoordelijk is God gestalte te geven. Eén uitspraak van hem is van een geweldige schoonheid: “Dat u in God gelooft is goed, dat u in Jezus gelooft evenzeer, dat u in uw Apostel gelooft is prijzenswaard, maar geloof voor alles in uzelf”.

Anders gezegd: aan de basis van ons gedachtegoed staat een verlicht denker want kom er maar eens op vooral óók in jezelf te geloven. Toch had de geschiedenis al uitgewezen dat bijna niemand die uitspraak ooit heeft begrepen. Vóór alles geloofde men in "de Apostel", maar die ging zich te buiten aan ieders tijd en geld en kroost, zodat hij de aan de gelovigen toegedichte soevereiniteit juist loochende.

Een broodjeaapverhaal derhalve, dat echter Van Oosbree als zakelijk (!) leider en nadien Lambertus Slok geen windeieren heeft gelegd.

Groet,
TjerkB :shock:


N.B.
TjerkB schreef: do 03 sep 2020, 08:23 (...)
Hoe ontluisterend simpel ook hier de hele toedracht feitelijk is en hoezeer de gemaakte analyse de uiteindelijke implosie ook typeert; bij de kopstukken in de organisatie is het spreekwoordelijke kwartje nog altijd niet gevallen. Men staat op het punt om -zonder eerst recht te doen aan de vele goeddeels naamloze slachtoffers die aan het ontwikkelde waandenken werden opgeofferd- nog veel méér dan nu al het geval is en coû­te que coû­te, te gaan pronken met de vermeende verdiensten van bij nader inzien narcistische slavenmeesters.

De aangesloten leden mochten niet meer zelf denken, maar er wérd voor ze gedacht - door een zieke geest, met steun van ijdeltuiten.

(...)
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: Renske Doorenspleet: Apostelkind (2020 Uitgeverij Balans)

Bericht door TjerkB »

TjerkB schreef: di 28 apr 2020, 15:00
Renske Doorenspleet op Radio 1 in de VPRO-documentaire "Het Spoor Terug: Apostelkind" van 5 april jl.:

"Kijk, als ik met mijn politicologische bril die kerstspelen nalees, dan denk ik: het is gewoon enorm fascistisch."
(...)
ZwartSchaap schreef: wo 06 mei 2020, 19:08 Bij het opnieuw beluisteren van het Radio 1 programma van 5 April
was ik opnieuw geschokt toen ik de onderstaande tekst beluisterde.

UITSPRAAK VAN L.SLOK
Ik probeer tot uw ziel door te dringen en daar de verlossende stoot te geven en
daarmee wil ik u uit uw isolement, uit uw onmacht halen en u brengen tot wat u uit zichzelf
zonder deze bevruchtende hulp van buitenaf nooit zou kunnen.


(...)


Uit: Bericht op "wo 06 mei 2020, 19:08"

@all

Wanneer zal het bestuur van het Apostolisch Genootschap nu toch eindelijk willen inzien hoe onnatuurlijk, in feite ziekelijk, met name Lambertus Slok in gezinnen de onderlinge relaties ontwrichtte. Twee zielen sliepen op één kussen en hij moest daar zo nodig tussen.

Léés toch eens wat er hieronder écht stáát!!
TjerkB schreef: vr 11 sep 2020, 09:18 (...)
Het is voor deze Babylonische spraakverwarring tekenend dat slachtoffers zich onbegrepen voelen en sekteleiders ontwijkend reageren:
  • Intense rouw

    Ik ben nu 55. Mijn verwerkingsproces moet nog steeds beginnen, en ja, het kan nu eindelijk. Maar het is wel een beetje laat. Mijn kinderen moesten opgroeien met een emotioneel onbeschikbare en instabiele moeder, en zijn inmiddels ruimschoots volwassen. Beschadigde kinderen toen, beschadigde volwassenen nu. Mijn partner heeft me eindeloos moeten opvangen, zonder al te veel terug te krijgen, en hetzelfde geldt voor de enkele vrienden die het vol hebben gehouden. De tijd voor een carrière, die zo veelbelovend en flitsend startte in de academische wereld, is voor mij voorbij. Ik moet inmiddels denken aan mijn pensioen zonder ooit echt goed werkend te zijn geweest. Mijn lijf is een door een leven lang chronische stress een wrak. Voorbij, voorbij, voorbij. Wat een intense rouw. Wat een boerenbedrog, illusies en leugens. Het is nooit om ons, om mij gegaan. Het ging altijd alleen maar om HEM, om onze illustere Leidsman.

  • De wereld van een Apostelkind

    En toch denk ik – misschien conform mijn apostolische programmering – telkens maar weer dat ze het echt wel goed bedoelen. Dat ze integer, maar blind (want geprogrammeerd) en uiterst onhandig zijn, en zelf ook worstelen om te zien. Het ene moment zie ik wat het genootschap me allemaal heeft gebracht; de vele mooie momenten, mijn identiteit (wankel en al maar toch), mijn kwaliteiten die ik kon inzetten. Ik zie Bert Wiegman, de huidige Apostel, die ik persoonlijk ken, en waarvan ik weet dat hij als mens echt oké is. Dat hij oprecht zijn best doet, ook in de huidige omstandigheden. Maar dan realiseer ik me weer dat diezelfde Bert Wiegman wel degelijk al die dingen die ik net noemde aanstuurt of minimaal goedkeurt. En lees ik op de officiële Facebook pagina van het genootschap nog maar heel kort geleden deze uitspraak namens het genootschap:

    “Gelukkig is er geen sprake van dat duizenden mensen beschadigd zijn. Uit de 38 zeer intensieve gesprekken zijn rode draden gekomen (…)”

    En dan zie ik weer dubbel. Welkom in de wereld van een Apostelkind. Het is er eenzaam, verwarrend en pijnlijk. Ik snap wel dat er zoveel mensen zijn die dit niet wíllen weten. Het doet namelijk behoorlijk zeer.

Bron: "Verhaal 15: Gods Hulp" d.d. 05-09-2020 op de website "Apostelkinderen"
(...)

"Mijn kinderen moesten opgroeien met een emotioneel onbeschikbare en instabiele moeder", zo schreeuwt een moederhart het hier uit!

Bert Wiegman, óók als arts valt u door de mand als u niet begrijpt én goedmaakt wat naasten op uw kerkvloer aldus werd aangedaan...

Groet,
TjerkB
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: Renske Doorenspleet: Apostelkind (2020 Uitgeverij Balans)

Bericht door TjerkB »

TjerkB schreef: di 29 dec 2020, 09:30 (...)

"Mijn kinderen moesten opgroeien met een emotioneel onbeschikbare en instabiele moeder", zo schreeuwt een moederhart het hier uit!

Bert Wiegman, óók als arts valt u door de mand als u niet begrijpt én goedmaakt wat naasten op uw kerkvloer aldus werd aangedaan...

(...)

@all

Wat bij het Apostolisch Genootschap telkens weer opvalt, is, dat de verantwoordelijken géén blijk geven van een gezonde zelfreflectie. Als men die zelfreflectie namelijk wél had, was men van het begin af aan NIET terughoudend geweest in het aanreiken van helpende hulp. Dan had men ingezien dat het Genootschap in de schuld staat bij zielen, van wie sommigen door hardvochtig beleid van kwalijk over het paard getilde kerkvorsten voor de rest van hun leven beschadigd zijn. Liefde zadelt gelovigen NIET op met een psychotrauma!

Het navrante van deze toestand is dat de huidige bestuurders hun voordeel hadden kunnen doen met hoe soortgelijke zaken uit de hand zijn gelopen bij de Nieuw-Apostolische Kerk. Ook daar werd de nood van hulpzoekenden NIET gelenigd want dezen werden alleen nog maar méér doodgegooid met meewarige blikken, zalvende woorden en geplengde krokodillentranen. Op hypocrisie rust geen zegen...

Nogmaals:
TjerkB schreef: wo 18 nov 2020, 13:44 (...)
Welhaast hersenloos denkend werden bij de Nieuw-Apostolische Kerk Johann Gottfried Bischoff en bij het Apostolische Genootschap Lambertus Slok nagenoeg onfeilbaar en onschendbaar gewaand, tot miljonairs gemaakt én al tijdens hun leven als heiligen vereerd. Nog altijd worden hun narcistische onhebbelijkheden voor onbeduidend gehouden, terwijl juist ook kinderen het moesten ontgelden. Bestuurders die dat sektarische geweld nu onder ogen moeten zien, mogen er niet mee volstaan dit te betreuren en af te keuren doch zij dienen aan slachtoffers daarvan alsnog de bescherming, de begeleiding en bijstand te verlenen die de betrokkenen nodig hebben.

Het zou getuigen van een onbeschaamde brutaliteit indien boven de aangewezen slachtofferhulp in de komende tijd voorrang wordt gegeven aan festiviteiten rond het 70-jarig bestaan van dit kerkgenootschap. Er vált niets te vieren. Hooguit het nodige te betreuren.

Er zal een cultuuromslag moeten komen; níet omlijst met nog méér verwarrende mooie woorden doch nu eindelijk met mooie daden!

(...)

Wat nu nodig is, zou op zijn minst zijn dat het Genootschap aanbiedt juist wél de kosten van rechtshulp aan slachtoffers te vergoeden, zoals het bestuur het kerkelijke vermogen nu ook aanspreekt om de veroorzakers van het onheil van hun blaam optimaal te vrijwaren.

Groet,
TjerkB
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Gebruikersavatar
ZwartSchaap
Berichten: 164
Lid geworden op: wo 21 okt 2015, 13:23

Re: Renske Doorenspleet: Apostelkind (2020 Uitgeverij Balans)

Bericht door ZwartSchaap »

@ TjerkB,
Dank voor je laatste bijdragen, zeer juist tot het punt gebracht.
Christus Jezus werd door van Oosbree en L.Slok aan de kant geschoven om zijn
plaats zelf in te nemen.
Mede daardoor werden deze valse leidslieden steeds meer onaantastbaar en
lieten zich alle aanbidding van de leden welgevallen.
De leden stonden er doorgaand bij stil hoe men het de Apostel nog fijner
en geriefelijker kon maken.
Het kon dan ook niet uitblijven dat men speciaal voor de man gods (L.S)
in meerder plaatsen van samenkomst een luxe badkamer bouwde.
Nu kon de godsman na een eredienst een bad nemen en verfrist de thuisreis
naar Bussum aangaan.

ZwartSchaap
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: Renske Doorenspleet: Apostelkind (2020 Uitgeverij Balans)

Bericht door TjerkB »

ZwartSchaap schreef: di 29 dec 2020, 20:01 (...)
Christus Jezus werd door van Oosbree en L.Slok aan de kant geschoven om zijn
plaats zelf in te nemen.
Mede daardoor werden deze valse leidslieden steeds meer onaantastbaar en
lieten zich alle aanbidding van de leden welgevallen.

(...)

@ZwartSchaap

Over integriteit gesproken; uit de brief aan de Hebreeën herinner ik mij -over Christus Jezus- het volgende:
  • Immers, zulk een hogepriester hadden wij ook nodig: heilig, zonder schuld of smet, gescheiden van de zondaren en boven de hemelen verheven;

    Uit: Hebreeën 7: 26 (NBG-vertaling 1951)

De rauwe hardheid van het leven brengt daarentegen voor menigeen mee dat er zich onverhoopt werkelijkheidservaringen aandienen, waardoor in één klap het misschien wel onvoorwaardelijke vertrouwen dat een ander genoot, tóch in duigen ligt. Als zoiets gebeurt, worden mensen overmeesterd door gevoelens van ongeloof: het (bedrog) kán eenvoudig niet wáár zijn! De ontkenningsfase begint...

... maar ondertussen is de ontnuchterende waarheid uiteraard compleet onverdraaglijk voor wie zich akelig in de steek gelaten voelt.

Bij het Apostolisch Genootschap bestond "De rotsgrond: 'Geloof en Vertrouwen' " (vgl. lied 99; gezangboek HAZEA, 1933) naderhand uit de krachtig onderling verbindende geloofsovertuiging zoals deze in 2011 als volgt uiteen werd gezet:

TjerkB schreef: vr 18 dec 2020, 13:27 (...)
Aan "Bewogen woorden" (van Manfred Horstmanshoff) ontleen ik nog graag het onderstaande:

(...)
  • Sinds de roeping van apostel L. Slok werd 'Gods Werk' als 'bevrijdingswerk' verstaan, als een verlossing van oude denkbeelden. God was niet de God der wrake. De mens was niet zondig van hoofdhaar tot voetzolen, maar als hij zich bewust was van zijn roeping, kon hij uitgroeien tot een zegenaar die God als liefdemacht nabij bracht. In de apostolische taal uit de jaren '70 van de vorige eeuw lijkt 'Gods Werk' zich op het eerste gezicht te beperken tot de 'arbeid' in de gemeente. Het ging echter om de eenwording met de gedachtewereld van de apostel, waaruit het verlangen voortvloeide hem te ondersteunen.

Bron: Pag. 117 | ISBN/EAN: 978-90-803358-8-2
(...)

Als dat de basis moet zijn van ieders denken, mag het nu toch hopelijk duidelijk zijn dat er dan géén plaats is voor terughoudendheid. Wie een vraagteken plaatste ten aanzien van de rechtschapenheid of wat dan ook van "de Apostel", bezondigde zich aan godslastering, denk ik want "het verlangen" om Lambertus Slok "te ondersteunen" bleek zo weinig vrijblijvend te zijn, dat zelfs het adagium "... maar geloof voor alles in uzelf!" door de geloofspraktijk werd overruled. Voor wie al dan niet uit gewetensnood twijfelde aan de normerende gedachtewereld van de apostel was er géén zegen: wie die gedachtenwereld niet dankbaar verinnerlijkte, moest worden heropgevoed! Ook opgroeiende kinderen werden dus met dat gedachtegoed meegevoerd onder een voelbare dreiging van afkeuring en uitsluiting...

Alleen al om redenen van het bovenstaande vind ik het ronduit abject dat het bestuur bij het door haar ingestelde Meldpunt nu een deskundige ten tonele voerde op het gebied van multi-probleemgezinnen. Nog stuitender is het dat er met de meldpuntregeling in de versie van 27 november 2020 voor slachtoffers nota bene een juridische valstrik werd gezet. Ik kan het niet anders zien: dat is vals.

Want:
TjerkB schreef: ma 12 sep 2016, 15:40 (...)
... "elke halve waarheid is een hele leugen", zoals Bauke Moesker het vaak opmerkte, én (naar de veel te vroeg overleden politica Ien Dales, van wie velen niet weten dat zij in het bezit was van een evangelistendiploma): "Een beetje integer bestaat niet".

(...)

Met wat voor een "werkplaats voor zingeving" hebben wij hier van doen?!

Groet,
TjerkB :shock:
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: Renske Doorenspleet: Apostelkind (2020 Uitgeverij Balans)

Bericht door TjerkB »

TjerkB schreef: wo 30 dec 2020, 11:58 (...)
De rauwe hardheid van het leven brengt daarentegen voor menigeen mee dat er zich onverhoopt werkelijkheidservaringen aandienen, waardoor in één klap het misschien wel onvoorwaardelijke vertrouwen dat een ander genoot, tóch in duigen ligt.

(...)

@all

Door tegenspoed gelouterd, zo luidt een uitdrukking. Als er vals geld is, is er ook echt geld. In de nood leert men zijn vrien­den ken­nen.

Het Apostolisch Genootschap ziet terug op een soort van "jaar van de waarheid". Alle nagestreefde prestige ten spijt, lijkt men in 2020 door kortzichtig met twee maten te meten per saldo weinig "in liefde" te hebben kunnen bijdragen aan een meer menswaardige wereld.

Bezeten van de geest van de founding fathers was er in het denken nog geen ruimte voor de bevrijdende kracht van goudeerlijke liefde:

TjerkB schreef: vr 23 okt 2020, 20:42 (...)
Het zou fijn zijn als de onderstaande woorden van Dietrich Bonhoeffer deze en gene wat vaker en wat meer tot de verbeelding spreken:
TjerkB schreef: ma 01 jan 2018, 14:24 (...)

    • Zijn wij nog bruikbaar?

      Wij waren de zwijgende getuigen van slechte daden, wij zijn door de wol geverfd, wij leerden de kunst te veinzen en te spreken met dubbele tong, ervaring maakte ons wantrouwig tegenover de mensen, we konden hun vaak niet vrijuit de waarheid zeggen, zware conflicten maakten ons murw, misschien zelfs cynisch - zijn wij nog bruikbaar? Geen geniale, cynische, hautaine of geraffineerde, maar ongekunstelde, eenvoudige en eerlijke mensen zullen we nodig hebben. Zal onze innerlijke weerstand tegen alles wat ons werd opgedrongen nog sterk genoeg zijn, zal de oprechtheid tegenover onszelf nog radicaal genoeg zijn, om weer de weg te vinden naar eenvoud en eerlijkheid?
    Bron:
    Dietrich Bonhoeffer - Verzet en overgave, brieven en aantekeningen uit de gevangenis. Herziene uitgave, derde druk 2014 (ISBN 978 90 435 2411 7), Uitgeverij Kok.

(...)

Het zou dus bepaald niet verkeerd zijn als geestelijk leiders hieraan ook vanaf de kerkvloer soms wat uitdrukkelijker worden herinnerd want let wel: het handelt in deze samenhang om mensenrechtenschendingen! Wie dat niet wil inzien, heeft in een kerk niets te zoeken.

(...)

Men trachtte te imponeren in plaats van onbaatzuchtig te dienen, terwijl juist "liefde zónder bijbedoelingen" hét verschil kon maken.

Technisch-theologisch wordt bij het Apostolisch Genootschap het geloof als achterhaald beschouwd. De hemel werd vergrendeld. Men weet het nu beter. Onder liefde worden vroom ogende selectieve uiterlijkheden verstaan die door geestelijke dressuur zijn aangeleerd. Op de kerkvloer is nagenoeg alles erop gericht bij de ander het hart week te maken, de emotie te raken, warme gevoelens op te roepen.

Het Genootschap straalt daarmee een sektarisch karakter uit. Door godsverduistering is er in de werkplaats geen plek voor christenen, doch evenmin voor wat mensen kan verbijsteren. Angstvallig wordt het oog afgewend van wat het leven pijnlijk en moeilijk kan maken. Vanwege obsessief conflictontwijkend ge­drag wordt overal een positieve draai aan gegeven. Men ontbeert dan ook een lerende traditie.

Er lijkt ook geen basaal kennisniveau te zijn om met andersdenkenden in levensbeschouwelijke groepen als gelijken samen te werken. Men is naar binnen gericht, niet gewend aan kennisontwikkeling en men is wars van alles wat het gekoesterde zelfbeeld kan aantasten. Het eigen geloofsverhaal wordt echter dagelijks bijgekleurd met willekeurig bij elkaar gesprokkelde filosofische inzichten van derden.

De onderstaande vraag behoeft dus geen verdere beantwoording:
  • ... Maar als de Mensenzoon komt, zal hij dan geloof vinden op aarde?

    Uit: Lucas 18: 8 (NBV)

Voor zielen die het op bovenbeschreven wijze aangemeten keurslijf niet paste, biedt het gemeenteleven dus geen meerdere sporen, temeer omdat het Meldpunt ze wegzet als probleemkinderen. Dat beschadigde (ex-)apostelkinderen nu elders een goed heenkomen moeten zoeken, was misschien juist wel de hele opzet van het bestuur dat naar het schijnt het best floreert in de showbizz-modus.

Niettemin:
TjerkB schreef: do 10 dec 2020, 15:24 Hoe sympathiek, maatschappelijk betrokken, professioneel op enig vakgebied, lief of sportief elk afzonderlijk bestuurslid ook mag zijn; daar gaat het nu even niet om. Het gaat erom of men voluit wil begrijpen wat de bestuurlijke verantwoordelijkheid hier exact inhoudt.

(...)

Uit: Bericht op "do 10 dec 2020, 15:24"
Zie ook het bericht op "di 22 dec 2020, 11:40"

Groet,
TjerkB
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Gebruikersavatar
zefyr
Berichten: 658
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 16:30

Re: Renske Doorenspleet: Apostelkind (2020 Uitgeverij Balans)

Bericht door zefyr »

@TjerkB,

In reactie op jouw recente bijdragen het volgende.

Mgr. dr. Joris Vercammen, emeritus-aartsbisschop van Utrecht, heeft enkele jaren geleden opgemerkt, dat een van z'n belangrijkste taken is de zetel vrij te houden van Jezus Christus, totdat Hij zal wederkomen in glorie en heerlijkheid. Volgens mgr. dr. Joris Vercammen is het leven een avontuur. Als je het Evangelie gelooft, wordt het avontuur volgens hem alleen groter.

Het euvel van het 'Nieuwe LIcht', dat z'n oorsprong heeft in de Nieuw-Apostolische Kerk eind 19e eeuw/begin 20e eeuw en in het Apostolisch Genootschap tot de uiterste consequentie is uitgevoerd, is dat de (nieuw-)apostolische leiding op de onbezette zetel heeft plaats genomen. Lieden, die zich hieraan schuldig maken, zijn een usurpator. Ik heb sterk de indruk, dat (nieuw-)apostolischen hét avontuur, dat het leven in algemene zin is en het leven als christen in het bijzonder is, niet aandurven. Angst of humbug is waarschijnlijk een verklaring. Men overschreeuwt zichzelf met veel bravoure en hoopt via een 'verzekeringspolis', dat exclusief wordt verstrekt door het nieuw-apostolische gezantschap Gods of de Man Gods respectievelijk de Geliefde Leider, deze angst te bezweren. De basis van deze transactie is volledige onderwerping en absolute geloofsgehoorzaamheid. Het resultaat is bedrog én zelfbedrog! Tragisch.

https://nl.wikipedia.org/wiki/Joris_Vercammen

https://www.rd.nl/artikel/829707-aartsb ... aar-mensen

https://www.nporadio5.nl/onderweg/nieuw ... -vercammen
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: Renske Doorenspleet: Apostelkind (2020 Uitgeverij Balans)

Bericht door TjerkB »

@zefyr
@all

Dank voor de aangereikte betekenisvolle overwegingen, ook van mgr.dr. Vercammen die nu overigens één van mijn naaste buren is.

Nu het oude jaar ten einde loopt, wil ik op de drempel naar de tijd die voorligt graag van harte instemmen met de bekende woorden:

  • En Samuël nam een steen en stelde die op tussen Mispa en Sen; hij gaf hem de naam Eben-Haëzer, en zeide: Tot hiertoe heeft ons de Here geholpen.

    Uit: 1 Samuël 7: 12 (NBG-vertaling 1951)

Er is heel wat gebeurd in het apostolische werk, sinds het ooit -los van notabelen en/of een notaris- als volgt veelbelovend begon...

  • [43] En er kwam vrees over alle ziel en vele wonderen en tekenen geschiedden door de apostelen. [44] En allen, die tot het geloof gekomen en bijeenvergaderd waren, hadden alles gemeenschappelijk; [45] en telkens waren er, die hun bezittingen en have verkochten en ze uitdeelden aan allen, die er behoefte aan hadden; [46] en voortdurend waren zij elke dag eendrachtig in de tempel, braken het brood aan huis en gebruikten hun maaltijden met blijdschap en eenvoud des harten, [47] en zij loofden God en stonden in de gunst bij het gehele volk. En de Here voegde dagelijks toe aan de kring, die behouden werden.

    Uit: Handelingen 2 (NBG-vertaling 1951)

Met evenveel blijdschap en eenvoud des harten kon later een lied als het onderstaande dankbaar klinken:



Maar tegelijkertijd waren er blijkbaar kapers op de kust, met achteraf bezien geheel andere verwachtingen dan wijzelf eerst aannamen.

  • [10] Omdat gij het bevel bewaard hebt om Mij te blijven verwachten, zal ook Ik u bewaren voor de ure der verzoeking, die over de gehele wereld komen zal, om te verzoeken hen, die op de aarde wonen.[11] Ik kom spoedig; houd vast wat gij hebt, opdat niemand uw kroon neme.
    [12] Wie overwint, hem zal Ik maken tot een zuil in de tempel mijns Gods en hij zal niet meer daaruit gaan; en Ik zal op hem schrijven de naam mijns Gods en de naam van de stad mijns Gods, het nieuwe Jeruzalem, dat uit de hemel nederdaalt van mijn God, en mijn nieuwe naam.
    [13] Wie een oor heeft, die hore, wat de Geest tot de gemeenten zegt.


    Uit: Openbaring 3 (NBG-vertaling 1951)

Onverhoopt kwam het gemeenteleven nogal eens onder druk te staan. Het leek alsof de wegwijzers de weg kwijt waren - en dat was zo!

Moge desondanks het volgende ons allen bemoedigen...

  • [27] Mijn schapen horen naar mijn stem en Ik ken ze en zij volgen Mij, [28] en Ik geef hun eeuwig leven en zij zullen voorzeker niet verloren gaan in eeuwigheid en niemand zal ze uit mijn hand roven.

    Uit: Johannes 10 (NBG-vertaling 1951)
  • Jezus belooft de Trooster
    [15] Wanneer gij Mij liefhebt, zult gij mijn geboden bewaren. [16] En Ik zal de Vader bidden en Hij zal u een andere Trooster geven om tot in eeuwigheid bij u te zijn, [17] de Geest der waarheid, die de wereld niet kan ontvangen, want zij ziet Hem niet en kent Hem niet; maar gij kent Hem, want Hij blijft bij u en zal in u zijn.

    Uit: Johannes 14 (NBG-vertaling 1951)

Mijn vader vertelde mij als kind over de Griekse filosoof Diogenes van Sinope (404 v.Chr. - Korinthe, 323 v.Chr.):
  • Afbeelding Bron: Wikimedia Commons

    Volgens een door Plutarchus opgetekend verhaal was Alexander de Grote zeer geïnteresseerd in Diogenes. Hij maakte volgens dat verhaal een lange reis om hem te ontmoeten. Toen Alexander hem op een zonnige dag aantrof, vroeg hij aan hem wat hij wilde hebben. Hij kon alles krijgen. Diogenes zei toen half ontwijkend, waarschijnlijk beducht voor een twistgesprek met de licht ontvlambare veroveraar: "Als ik alles kan krijgen, wil je dan een stap opzij doen, want je staat voor de zon". Hierop zei Alexander: "Als ik Alexander niet was, zou ik Diogenes willen zijn". Diogenes zei daarop: "Als ik Diogenes niet was, zou ik ook Diogenes willen zijn".

    Bron: Perseus Tufts Website: Plutarchus, Alexander, (Bernadotte Perrin, Ed.), hoofdstuk 14

Dit voorval lijkt mij veelzeggend want als Christus Jezus voor ons het licht der wereld is; dan gun ik eenieder in dat volle licht te staan.

Groet,
TjerkB
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Plaats reactie

Terug naar “Nieuws en andere actuele zaken”