Renske Doorenspleet: Apostelkind (2020 Uitgeverij Balans)

Alles wat rond het thema van dit Forum extra aandacht verdient
Gebruikersavatar
zefyr
Berichten: 658
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 16:30

nieuwwij.nl

Bericht door zefyr »

Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: Renske Doorenspleet: Apostelkind (2020 Uitgeverij Balans)

Bericht door TjerkB »

zefyr schreef: za 23 mei 2020, 18:58(...)
Uit betrouwbare bron kan ik meedelen, dat het Apostolisch Genootschap vooralsnog van plan is de beurs open te trekken voor feesten en partijen in 2021 vanwege het 75-jarig jubileum (1946-2021). Althans dat was de stand van zaken in februari 2020. Het is de vraag of er budget wordt gereserveerd voor het échec en de deconfitures uit het verleden...
zefyr schreef: di 26 mei 2020, 00:43(...)
Wat wil ik met bovengenoemde in de apostolische context opmerken? In een cynische bui durf ik de stelling te poneren, dat het Apostolisch Genootschap een vermogensbeheerder van formaat is, dat enorme stille reserves op de balans herbergt en daarnaast activiteiten ontplooit op het terrein van vrijzinnigheid, zingeving en religieus-humanisme... Echter, de vlaggen wapperen nog, maar de geest is (allang!) geweken (ik parafraseer de Nederlandse historicus Johan Huizinga, In de schaduwen van morgen, 1935).

@zefyr
@all

Dit voert ons terug naar de brutaal gekunstelde viering in 2013 van een vermeend 150-jarig bestaan van de Nieuw-Apostolische Kerk:
zefyr schreef: wo 02 jan 2013, 20:322013 staat voor de NAK in het teken van het 150-jarig jubileum (1863-2013). Dr. Albrecht Schroeter betwijfelde vorig jaar of de NAK er verstandig aandoet het schisma van Hamburg in 1863 te vieren. Ondanks Schroeters gefundeerde waarschuwing ofwel broederlijke vermaning traden Leber en z'n trawanten opgewekt en fier het nieuw-apostolische 'jubeljaar' 2013 tegemoet. Stamapostel Leber - 's mans ambt is een bedenksel van Krebs en Niehaus en een wrange vrucht van het zogenaamde 'Nieuwe Licht' - beschouwde de jongste nieuwjaarsdienst dan ook als 'kick-off' van dit zeer 'gedenkwaardig' jubileumjaar.

http://www.nak.org/de/150-jahre/news/article/17917/

Niet alleen het stamapostelambt is typisch nieuw-apostolisch, maar ook de theologische duiding van het apostelambt. Leber verkondigde tijdens deze nieuwjaarsdienst te Herford, dat de Heer in de (nieuw-apostolische) apostelen gevonden wordt - een andere wrange vrucht van het 'Nieuwe Licht'. Uiteraard is het een conditio sine qua non dat deze apostelen wel innig verbonden moeten zijn met de stamapostel. Deze inzichten zijn zeer sektarisch en antichristelijk. De NAK is, ondanks alle pr-inspanningen van opziener Peter Johanning c.s., nog steeds een sekte, naar mijn onbescheiden oordeel! Zowel de Katholiek-Apostolische Kerk als de Allgemeine Christliche Apostolische Mission (Hamburg) respectievelijk de Apostolische Zending in de Algemene Kerk (Amsterdam - apostel F.W. Schwartz) stonden en staan mijlenver, ja zelfs lichtjaren, verwijderd van de NAK en het 'Nieuwe Licht'. De NAK pronkte en pronkt met andermans veren. Het is treurig. Professor Helmut Obst heeft jaren geleden terecht opgemerkt, dat het geboortejaar van de NAK eerder 1897/98 is dan 1832 of 1863. In 1897 onthief 'eenheidsvader' Krebs apostel Van Bemmel van z'n ambt. Een jaar later benoemde Krebs apostel Niehaus als zijn opvolger. Niehaus trad in 1905 aan als stamapostel, nadat Krebs was overleden. Dit solistische benoemingsbeleid is sinds begin deze eeuw juridisch geregeld, ondanks protest van apostel Gerrit Sepers, en sinds enkele jaren weer gangbaar in de NAK: stamapostel Leber is door Richard Fehr, zonder enige ruggenspraak met en toestemming van het nieuw-apostolische apostelcollege benoemd en Leber heeft vorig jaar eigenmachtig districtsapostel Schneider uit Frankrijk als z'n opvolger aangewezen. Uiteraard is alles keurig juridisch onderbouwd, maar het heeft niets, maar dan ook niets te maken met de Geest van de Eeuwige! De vlaggen wapperen nog, maar de geest is (allang) geweken (vrij geciteerd naar de historicus Johan Huizinga).


Bron: Bericht -op het voormalige Forum van Bauke Moesker- op "Wo 02 Jan 2013, 20:32", in de thread "Leber ziet licht in het 'Nieuwe Licht' "
Zie in deze samenhang ook het bericht op "di 27 feb 2018, 09:50", in de thread "NAKI 150 jaar?"

Ook ik kan het niet anders zien dan dat het bestuur van het Apostolisch Genootschap nu hooguit nog fungeert als een soort van im­pre­sa­rio en uit dien hoofde "activiteiten ontplooit op het terrein van vrijzinnigheid, zingeving en religieus-humanisme". Dit vervult de aangesloten leden dag in, dag uit van trots, maar het klopt per se níet dat de mensheid er een ongelofelijke dienst mee wordt bewezen.

De op handen zijnde jubileumviering bij het Apostolisch Genootschap valt de organisatoren ervan met klem te ontraden want de voor onbeduidend gehouden narcistische persoonlijkheidstrekken van "rups­je-nooit-ge­noeg" Lambertus Slok en de fnuikende impact daarvan op de ontwikkeling van met name kinderen en jeugd werpen een smet op het blazoen van het im­pre­sa­riaat-van-de-toekomst.

Groet,
TjerkB
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: Renske Doorenspleet: Apostelkind (2020 Uitgeverij Balans)

Bericht door TjerkB »

zefyr schreef: za 23 mei 2020, 23:44(...)
Via onderstaande link is een artikel over het Apostolisch Genootschap Hengelo te lezen in het dagblad Tubantia in het licht van het coronavirus.

https://www.tubantia.nl/hengelo/apostol ... ebook.com/

(...)


Uit: Bericht op "za 23 mei 2020, 23:44" in de thread "Apostolisch Genootschap Hengelo en het coronavirus"

@zefyr
@all

In antwoord op de opmerking van de Tubantia-journalist "Het valt me op dat het woord ‘God’ nog niet is gevallen", was dit de reactie:

  • "Dat heeft te maken met het feit dat wij een andere invulling aan het begrip God geven", stelt [...]. "Wij gebruiken het woord God om een naam te geven aan alles dat ons overstijgt en dat ons ontroert. God is scheppingskracht. Een universele kracht."
  • "Wij spreken ook niet over kerk. Ons gebouw noemen wij plaats van samenkomst. Wij geloven niet in het beeld, zoals in andere geloofsgemeenschappen, dat Jezus 2000 jaar geleden is gestorven voor onze zonden. Wij zien Hem als voorbeeld van hoe wij zouden kunnen leven. Hij is onze inspiratiebron."

Dat klinkt controversieel, gezien de systematische "emotionele verwaarlozing" van kinderen en jeugd bij het Apostolisch Genootschap, zoals dit naar voren komt in het boek "Apostelkind" en het ook blijkt uit tal van ingezonden berichten van lezers op internet. Uitgaande van de gezindheid die Christus Jezus had, wordt toch niemand geïnspireerd om jonge mensen het "kind van de rekening" te laten zijn? Desondanks is het mij vanuit de Nieuw-Apostolische Kerk bekend dat je daar je leven -als kind van God- ook bepaald niet zeker bent.

"Jezus is onze inspiratiebron." Maar er was géén compassie met opgroeiende kinderen, ten koste van wie het geld voor muzieklessen in 't buideltje belandde als liefdesaanbieding voor "oom Apostel" die er een luxeleventje van leidde en voor de rest het geld opspaarde, zodat er nu o.a. een "leerstoel Religieus Humanisme en Compassie" van wordt ingesteld. Reken er vooral niet op dat de kinderen van de rekening aanstonds de eregasten zijn, wanneer de kopstukken bij het Apostolisch Genootschap met het bewuste buideltje, vervuld van trots en naast hun zondagse schoenen lopend, hun opwachting maken bij de feestelijkheden aan de Vrije Universiteit in Amsterdam.

Onder de gegeven omstandigheden heeft zulk machtsvertoon vanzelf niks meer van doen met de gepropageerde "Christusgezindheid". Uit Matteüs 8 (NBV):

  • [18] Toen Jezus de mensenmassa om zich heen zag, gaf hij bevel naar de overkant te varen. [19] Maar een schriftgeleerde kwam op hem af en zei: ‘Meester, ik zal u volgen waarheen u ook gaat.’ [20] Jezus zei tegen hem: ‘De vossen hebben holen en de vogels hebben nesten, maar de Mensenzoon kan zijn hoofd nergens te ruste leggen.’ [21] Een ander, een van zijn leerlingen, zei: ‘Heer, sta me toe eerst terug te gaan om mijn vader te begraven.’ [22] Maar Jezus zei tegen hem: ‘Volg mij en laat de doden hun doden begraven.’

Eerder herken ik in zo'n schijnvertoning de hypocrisie, zoals Multatuli die typeerde in combinatie met een citaat van Hendrik Tollens:
Toen liep Saïdjah eenige soldaten te-gemoet, die met geveld geweer de laatstlevende opstandelingen in 't vuur dreven van de brandende huizen. Hy omvademde de breede zwaardbajonetten, drukte zich voorwaarts met kracht, en drong nog de soldaten terug met een laatste inspanning toen de gevesten stuitten tegen zyn borst.
 
En weinig tyds later was er te Batavia groot gejubel over de nieuwe overwinning die weer zooveel lauweren had gevoegd by de lauweren van 't nederlandsch-indisch leger. En de Landvoogd schreef naar 't Moederland dat de rust in de Lampongs hersteld was. En de Koning van Nederland, voorgelicht door zyn Staatsdienaren, beloonde wederom zooveel heldenmoed met vele ridderkruisen.
En waarschynlyk stegen er in zondagskerk of bidstond uit de harten der vromen dankgebeden ten-hemel, by 't vernemen dat ‘de Heer der heirscharen’ weer had meegestreden onder de banier van Nederland...


‘Maar God, met zooveel wee begaan,
Nam de offers van dien dag niet aan!'

Uittreksel van: Multatuli. 'Max Havelaar of De koffiveilingen der Nederlandsche Handelmaatschappy'.

Zie in dit verband ook mijn bericht op " zo 24 jan 2016, 15:27" in de thread "Teken van leven... " De zelfgenoegzaamheid viert hoogtij.

Groet,
TjerkB :shock:
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Gebruikersavatar
zefyr
Berichten: 658
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 16:30

Re: Renske Doorenspleet: Apostelkind (2020 Uitgeverij Balans)

Bericht door zefyr »

@TjerkB,

Het godsbeeld van het Apostolisch Genootschap - voor zover ik dat kan taxeren! - zou je kunnen omschrijven met het (ogenschijnlijk?) tegenstrijdige begrippenpaar 'horizontale' transcendentie. Althans die indruk heb ik na lezing van vele jaargangen van De Weekbrief, Ons Maandblad en De Stroom en andere publicaties van het Apostolisch Genootschap. Uiteraard kan (over)morgen alles weer anders zijn in het Apostolisch Genootschap, want 'Leven is veranderen' (uiteraard mag dit geen dogma heten, maar is wel hét 'credo' van dit genootschap) :o Als je een paar maanden niet de diensten hebt bijgewoond en geen deel hebt genomen aan andere activiteiten en de publicaties niet hebt gelezen, dan kun je bij terugkomst zomaar ervaren dat het bord op de gevel van de plaats van samenkomst nog hetzelfde is als voorheen, maar de vlag de oude lading niet meer dekt, want apostolischen worden gevoerd Van Licht tot Licht :lol:

De apostolischen (niét alleen de apostolischen van het Apostolisch Genootschap, maar ook de apostolischen van andere apostolische groeperingen!), evenals vele andere christenen (theologen gingen/gaan voorop!) in de afgelopen 2000 jaar, hebben (tot heden?) dikwijls geworsteld met de verhouding tussen G'd (de Vader), Jezus van Nazareth (de historische figuur, die Jood was), de (mythologische?) Christus en de (Heilige) Geest. Van meet af aan ging het er heftig aan toe in de Jezus-beweging. Jezus van Nazareth verkondigde de komst van het Rijk G'ds, dat tot heden nog niet is aangebroken. De nimmer volprezen Gerard Reve beklaagde zich in de vorige eeuw al over het uitblijven van het Rijk G'ds :shock: Dankzij apostel Paulus, waardoor in onze dagen menig filosoof wordt gefascineerd (dit terzijde), werd de Kerk gesticht, als ik zeer hooggeleerde dames en heren theologen en kerkhistorici mag 'geloven'. De felle discussies over de triniteit (G'd de Vader, de Zoon en de Geest), het wezen van G'd en de christologie (de twee naturenleer (G'd en mens) en pre-ëxistentie et cetera) ontaardden soms (vaak?) in een 'loopgravengevecht'. Soms letterlijk, soms figuurlijk... Tot heden! Broedermoord! Van het Rijk G'ds vangen we (heel) soms een glimp op, maar is vaker amper zichtbaar. De Kerk was vrijwel vanaf het begin tot op het bot verdeeld en is dat nog steeds. Ondanks alle oecumenische inspanningen in de afgelopen eeuw(en)! Als klap op de vuurpijl is de wederkomst Christi uitgebleven, ondanks een persoonlijke ontmoeting tussen Onze Lieve Heer en de zogenaamde 'onsterfelijke' en 'onvergetelijke' stamapostel J.G. Bischoff, waarin laatstgenoemde werd beloofd dat Jezus Christus zou wederkomen in glorie en heerlijkheid tijdens z'n leven. Het liep anders, want deze stamapostel stierf op 6 juli 1960 (dit jaar dus 60 jaar geleden) én de wederkomst Christi vond niet plaats... Ik kan mij voorstellen, dat apostel L. Slok weleens heeft gedacht: 'Godzijdank is ons dit bespaard gebleven.'... Ik vervul even de rol van de advocaat van de duivel :roll: Niet minder tragisch én nefast is het, dat apostel L. Slok zich opwierp als een godheid (De Norm, de tijdovereenkomstige Christus et cetera). Voor deze zogenaamde charismatische 'Man G'ds' kan ik slechts één adequate omschrijving geven (woorden schieten mij dan toch nog tekort!): narcistische en sacerdotale ipsatie!

Reeds in de eerste eeuw van het christendom werd de kerkleer en de dogma's geschraagd door de (Griekse) metafysica en het (midden-)platonisme. Ik vraag me weleens af als Onze Lieve Heer zou worden overhoord door de kerkvorsten, de hedendaagse apostel(en) en de (gemijterde) prelaten hoe dit zou aflopen? Misschien zou Onze Lieve Heer kunnen opmerken in de trant van: 'Gaat dit over mij...?!'. Voor de goede orde merk ik op, dat ik niet pretendeer namens Onze Lieve Heer te spreken, want dat is hoogmoedig, overmoedig en dom! Het is slechts een gedachte-exercitie, waaraan ik mij waag. :) :) Het schragen van de kerkleer door de 'tijdovereenkomstige' (Griekse) metafysica en het (midden-)platonisme werd in het Apostolische Werk in de 20e eeuw een twistappel van formaat. Ja, een splijtzwam van ongekende omvang. Ik heb de indruk dat deze discussie onder de apostolischen (in de breedste zin van het woord) eerder intuïtief werd aangevoeld en geformuleerd, dan dat het op een beschouwende wijze (vanuit theologisch en filosofisch perspectief) werd benaderd. Deze discussie voltrok zich (vrijwel tegelijkertijd!) ook (onttrokken aan het oog van de geïsoleerde apostolischen in de 20e eeuw?) buiten de grenzen van het Apostolische Werk (in de breedste zin van het woord).

Ten tijde van apostel L. Slok vloeiden de begrippen apostel, G'd en Christus in elkaar over. Was de Geest G'ds afwezig? Sinds de tachtiger jaren van de vorige eeuw is door apostel J.L. Slok een proces ingezet deze begrippen te ontvlechten. Dit proces is door apostel Riemers en apostel Wiegman voortgezet. Niettemin is er volgens mij thans sprake van een diffuus godsbeeld in het Apostolisch Genootschap, maar G'd is misschien/waarschijnlijk niet te vangen in (menselijke!) woorden..., maar is 'slechts' te ervaren waar de Liefde G'ds woont in de harten van mensen en de Liefde G'ds gestalte heeft gekregen/krijgt in de handel en wandel van mensen die weet hebben dat ze geroepen zijn tot vredestichters. Liefde en vrede (niet te verwarren met een interbellum, gewapende vrede!) zijn helaas gecorrumpeerde begrippen. Nagenoeg onbruikbaar voor hedendaagse mensen. De eerste christenen waren mensen van de Weg én werden 'atheïsten' genoemd. Volkomen terecht!
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: Renske Doorenspleet: Apostelkind (2020 Uitgeverij Balans)

Bericht door TjerkB »

@zefyr

Amen!

Groet,
TjerkB
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Gebruikersavatar
zefyr
Berichten: 658
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 16:30

binnenkort verschijnt er een interview met Renske Doorenspleet in...

Bericht door zefyr »

NRC Handelsblad
Gebruikersavatar
ZwartSchaap
Berichten: 164
Lid geworden op: wo 21 okt 2015, 13:23

Re: Renske Doorenspleet: Apostelkind (2020 Uitgeverij Balans)

Bericht door ZwartSchaap »

@ zefyr.

Het NRC handelsblad is ook de krant van de huidige " OOM APOSTEL "

ZwartSchaap
Gebruikersavatar
zefyr
Berichten: 658
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 16:30

Reformatorisch Dagblad van zaterdag 30 mei 2020

Bericht door zefyr »

@allen,

In het Reformatorisch Dagblad van zaterdag 30 mei 2020 is een opiniërend artikel (Apostelgenootschap, laat je systeem onderzoeken, door Marjolein Sanders) verschenen over het Apostolisch Genootschap in relatie tot de perikelen die zijn na publicatie van het boek 'Apostelkind' van Renske Doorenspleet.

https://www.rd.nl/opinie/apostelgenoots ... -1.1666668

"Apostelgenootschap, laat je systeem onderzoeken

Marjolein Sanders

Het Apostolisch Genootschap roept oud-leden op hun verhaal te delen (RD 25-5). Ze kunnen deelnemen aan een dialoogbijeenkomst, geleid door mediators. Positief is dat het genootschap wil handelen maar tegen de aanpak heb ik grote bezwaren.

Ik ben een ”apostelkind”, in de jaren 70 en 80 opgegroeid in het Apostolisch Genootschap, zoals Renske Doorenspleet in haar boek ”Apostelkind” beschrijft. Door haar analytische en genuanceerde schrijfstijl weet zij vanuit historisch perspectief haarfijn te schetsen hoe de gesloten, normerende cultuur van het genootschap het opgroeien van kinderen heeft kunnen belemmeren en beïnvloeden. Dat dit bij een grote groep apostelkinderen het geval is geweest, blijkt uit de vele reacties op sociale media. Deze reacties variëren van opluchting, door her- en erkenning, tot het delen van soms traumatische ervaringen. Ze maken óók duidelijk dat het boek ”Apostelkind” niet zozeer het verhaal van een individu of van enkelen is, maar de geschiedenis vertelt van een groep, een groep apostelkinderen.

Wat mij opvalt aan de reacties van het Apostolisch Genootschap in mediaberichten, bijvoorbeeld in het RD, is dat soms de gekozen formuleringen de werkelijkheid versmallen. Zo heerste er tot ver in de jaren 80 een sterk normerende, gesloten cultuur binnen het genootschap, met een absolute rol voor de apostel. Inderdaad de Geestelijk Leider, die gezien en aangesproken werd als Vader, Zielenvriend, Leidsman, God als Apostel, Leidend Voorbeeld en Levende Norm. De afhankelijkheidsrelatie die door deze absolute apostelrol ontstond, kwam ook tot uiting in de taal, in rituelen en in omgangsvormen binnen het genootschap. De formulering „er heerste een hiërarchische cultuur met een belangrijke rol voor de apostel” lijkt me daarom wat eufemistisch uitgedrukt.

Externe partij

Mijn eerste bezwaar is dat het genootschap aanstuurt op een relatiegerichte aanpak, van groep tot individu. Ik ben verbaasd dat een (religieuze) organisatie die zich bezighoudt met de „geestelijke verzorging van mensen” hiervoor kiest. Uit de vele reacties op sociale media kunnen signalen opgepikt worden die wijzen op mogelijke misstanden en emotioneel of psychisch leed. Dit is precaire materie, waarin het genootschap zelf betrokken is.

Was het niet passender geweest als het genootschap een onafhankelijke, derde partij had geraadpleegd en zichzelf vragen had gesteld als: Wat speelt er precies? Hoe groot is de groep mensen die last heeft (gehad) van het opgroeien in het genootschap en hoe bereiken we hen? Wat is er nodig? Ik mis deze zelfkritische houding en introspectie. Bovendien lijkt het mij welhaast onmogelijk om in dit soort gevoelige situaties als directbetrokkene zelf een passende aanpak te kunnen ontwikkelen. Ook hierin is een onafhankelijke, externe partij nodig.

Mijn tweede bezwaar is dat een groot deel van de jeugd uit de jaren 70 en 80 in de loop des tijds uit het genootschap is vertrokken. Zestig van hen hebben gereageerd op de onlangs gedane oproep, van wie er twintig willen deelnemen aan de dialoogbijeenkomst. Maar hoe representatief is deze groep? Wat doet het genootschap met apostelkinderen die het niet bereikt met deze aanpak?

Schijntegenstelling

Mijn derde bezwaar is dat in de gekozen aanpak de ervaringen en gevoelens van de apostelkinderen die zich in het boek van Doorenspleet herkennen centraal staan. Hierdoor lijkt er een tweedeling te zijn tussen enerzijds apostelkinderen die wél te lijden hebben gehad van hun jeugd binnen het genootschap en anderzijds zij die hiervan niet te lijden hebben gehad. Dit is echter een schijntegenstelling.

Het is geen verdienste om beschadigd te raken door het opgroeien in een disfunctioneel systeem, net zomin als het een verdienste is om daardoor níet beschadigd te raken. Er is geen tweedeling. Er is echter wél een systeem dat meer negatieve effecten op het leven van mensen heeft gehad dan men binnen het genootschap had gedacht. Juist dáárom zouden niet de ervaringen en gevoelens van apostelkinderen centraal moeten staan, maar de kenmerken en werkwijzen van het systeem zelf.

Ik zou het genootschap dan ook willen oproepen om al zijn jeugdrichtlijnen, andere documentatie en beeldmateriaal uit de periode „van hiërarchisch leiderschap” te laten onderzoeken door bijvoorbeeld godsdienstpsychologen en/of ontwikkelingspsychologen, pedagogen of ethici. Om zo daadwerkelijk te kunnen begrijpen wat de effecten zijn geweest van de aanpak en cultuur binnen het genootschap uit die tijd en om hieruit lessen voor de toekomst te kunnen trekken.

Breder perspectief

Ik hoop dat de media de overkoepelende, maatschappelijke vragen die in het boek ”Apostelkind” centraal staan meer gaan belichten en onderzoeken: Hoe heeft het in het vrije, democratische Nederland kunnen gebeuren dat zo’n grote groep kinderen heeft moeten opgroeien in twee parallelle werelden, terwijl de buitenwereld hier geen oog voor had? En hoe is de situatie nú in ons land? Groeien hier nog steeds kinderen op in gesloten, normerende (religieuze) systemen waarin ze niet of beperkt de vrijheid hebben om te zijn wie ze zijn? Welke rol hebben wij als samenleving hierin?

Deze vragen zetten het verhaal van ”Apostelkind” in een breder perspectief en maken het een interessant en belangrijk boek, óók voor niet-apostelkinderen.

De auteur is werkzaam in het onderwijs."
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: Reformatorisch Dagblad van zaterdag 30 mei 2020

Bericht door TjerkB »

zefyr schreef: za 30 mei 2020, 13:56(...)
In het Reformatorisch Dagblad van zaterdag 30 mei 2020 is een opiniërend artikel (Apostelgenootschap, laat je systeem onderzoeken, door Marjolein Sanders) verschenen over het Apostolisch Genootschap in relatie tot de perikelen die zijn na publicatie van het boek 'Apostelkind' van Renske Doorenspleet.

https://www.rd.nl/opinie/apostelgenoots ... -1.1666668

"Apostelgenootschap, laat je systeem onderzoeken

Marjolein Sanders

(...)
De auteur is werkzaam in het onderwijs."

@zefyr
@all

Bij NieuwWij verscheen er op 19 mei jl. -na het op 6 mei jl. gepubliceerde interview met apostel Bert Wiegman- óók nog een artikel onder de kop "Boek ‘Apostelkind’ leidt tot dialoog bij Apostolisch Genootschap (Renske Doorenspleet: “Ik kon als kind geen kant op”)". Hierop reageerde eveneens "Marjolein" op 22 mei jl. o.m. als volgt:
(...)
Tot slot vraag ik me af hoe het kan dat media de overkoepelende, maatschappelijke vragen die centraal staan in en opgeroepen worden door het boek ‘Apostelkind’, niet stellen, bespreken of onderzoeken. Deze vragen zijn: Hoe heeft dit kunnen gebeuren in een vrij en democratisch land als Nederland? Hoe kan het dat de buitenwereld geen oog had voor al die kinderen die opgroeiden in twee parallelle werelden? Hoe is dat nu in ons land? Groeien er nog steeds kinderen op in gesloten systemen waar ze niet of beperkt de kans hebben in vrijheid te zijn wie ze zijn? Welke rol hebben wij als samenleving hierin?

(...)

"Groeien er nog steeds kinderen op in gesloten systemen waar ze niet of beperkt de kans hebben in vrijheid te zijn wie ze zijn?" Spijtig genoeg laat juist deze vraag zich razend snel bevestigend beantwoorden. Enkele voorbeelden:
“(…) In een tijd waarin de kerk, helaas, een van de eerste plaatsen is die capituleert voor individualisme, biedt kerkplanting volgelingen van Christus de kans om regelmatig in de praktijk te brengen wat o zo noodzakelijk is: onze harten te leiden in plaats van onze harten te volgen. Dit neemt elke ‘waarheid’ die we van binnen denken gevonden te hebben en vervangt die door de superioriteit van Christus en de waarheid van het Evangelie. En hoe meer wij die waarheid – dé waarheid – op de voorgrond houden, hoe sneller de zogenaamde waarheid van ‘binnen’ slechts vervalsing blijkt te zijn.”

Uit: artikel d.d. 21-10-2019, “Kerkplanting in een ‘Volg je hart’-tijdperk”

Bron: https://www.geloofstoerusting.nl/artike ... -tijdperk/
Oorspronkelijke bron: https://www.tgcnederland.nl/artikel/ker ... -tijdperk/

Wie (jonge) mensen op zo'n manier onder het mom van het Evangelie intimiderend berooft van hun soevereiniteit, is gevaarlijk bezig. Niet zelden zijn er sprekers aan het woord met een hin­der­lijk ho­ge dunk van zich­zelf, al dan niet door een persoonlijkheidsstoornis, zoals Lambertus Slok volgens mij op zijn minst bekend mag worden verondersteld met grootheidswanen. Heus: m.i. pure psychiatrie. Sociologen en theologen vinden diens gedrag wellicht interessant, maar ik vind het naïef i.c. een psychiatrische diagnose uit te sluiten.

Verder verwijs ik naar de uitzending van het KRO/NCRV-programma De Monitor op 23 maart jl. over duiveluitdrijving bij kinderen. :evil:


Hoewel ik begrijp dat de dingen ook in een maatschappelijke context mogen worden bezien, wordt er ten aanzien van de door Renske Doorenspleet aangekaarte misstanden bij het Apostolisch Genootschap amper serieus gekeken naar de op zorgwekkende wijze uit de hand gelopen extreme onnozelheid van de aangesloten leden. De betrokkenen zelf kunnen nog altijd niet geloven dat men blind was voor het manipulatieve handelen van een narcistische leider die eerst en vooral handelde uit eigenliefde - met álle gevolgen van dien...

In de Nieuw-Apostolische Kerk zijn de gelovigen trouwens niet beter af. Zie bijv. mijn bericht op "wo 04 jan 2017, 22:24", in de thread "Tussenbalans en hoe nu verder...".

Arnon Grunberg schamperde eens: "Mo­raal is wat de ster­ken be­schermt en de zwak­ken ver­nie­tigt". Je zult het maar moeten bezuren.

Groet,
TjerkB :shock:
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Gebruikersavatar
ZwartSchaap
Berichten: 164
Lid geworden op: wo 21 okt 2015, 13:23

Re: Renske Doorenspleet: Apostelkind (2020 Uitgeverij Balans)

Bericht door ZwartSchaap »

Het artikel in het Reformatorisch Dagblad van Zaterdag 30 Mei heeft mij zeer aangesproken.
" Apostolisch Genootschap laat je systeem onderzoeken "

@ Tjerk B liet in zijn bijdrage het woord persoonlijkheidsstoornis vallen in relatie tot L.Slok.
Hierover is tot dusver nog weinig over geschreven maar ik denk wel veel over te zeggen.
Hierbij mij eerste kleine bijdrage hieromtrent.
Op de zondagschool en later de jeugdkring in de gemeenschap Enkhuizen leerde men Lambertus
kennen als een onaangepaste en brutale knaap.
Hij gedroeg zich onaangepast en maakte de vreemdste opmerkingen.
Het gebeurde eens dat de jonge Lambertus vlak voor aanvang van de zondagschool naar de tafel
van de zondagschool oom liep, de bijbel weghaalde en verstopte met de opmerking, die zijn wij
niet meer nodig.
Wordt vervolgd.

ZwartSchaap
Plaats reactie

Terug naar “Nieuws en andere actuele zaken”