Renske Doorenspleet: Apostelkind (2020 Uitgeverij Balans)

Alles wat rond het thema van dit Forum extra aandacht verdient
Gebruikersavatar
ZwartSchaap
Berichten: 163
Lid geworden op: wo 21 okt 2015, 13:23

Re: Renske Doorenspleet: Apostelkind (2020 Uitgeverij Balans)

Bericht door ZwartSchaap »

HET KWAAD HEEFT EEN LANG LEVEN

Inmiddels is er veel geschreven over de persoon L.Slok, Heiland der mensheid, de man Gods en Apostel.
Tot 1984 heeft deze narcist genoten van zijn almacht in het A.G.
Vanaf 1946 is hij bejubeld en vereerd door zijn aanhangers.
Duizenden reisden naar schiphol om de man gods te begroeten na een lange reis naar Indonesie, Amerika,
Australie enz.
Grote financiele offers moesten worden gebracht, zo niet ,werd je uitgesloten van de verzoeningsdis (rondgang)
Grote lichamelijke inspanning is geleverd door broeders die in de avonduren en op zaterdag meewerkten
aan het bouwen in eigen beheer van "de plaats van samenkomst"
L.Slok verplaatste zich in de vijftiger jaren in de duurste Mercedes type Adenauer.
Omdat Rotterdam niet centraal in het land ligt, verhuisde het gezin L.Slok naar Bussum om daar een
kapitale villa te gaan bewonen (nu te koop voor 2 miljoen euro)
Lambertus Slok wist altijd (tijdovereenkomstig) wat het beste was voor zijn volk en waar de reis naartoe
zou gaan.
Rond 1949 had hij zichzelf al uitgeroepen tot de hedendaagse Heiland der mensheid, in 1951 kon de man zijn leden
vertellen dat er geen hiernamaals zou zijn en in 1952 gaf hij de opdracht aan de leden om alle zang en koorboeken van de
moeder kerk (NAK) te verbranden of aan de plaatselijke voorganger af te geven.
Het wegnemen van zang en koorboeken vond L.S erg belangrijk omdat daarin meerdere liederen stonden die samen hingen
met een leven na dit leven ( ONTSLAPENENLIEDEREN)
Tevens had het ook de functie om een extra scheiding aan te brengen tussen de leden van de NAK en het AG.
Na nog veel meer godslastering overlijdt de man in 1984 en moet er een opvolger komen. Wat ook regelmatig voorkwam in de NAK
is ook gebeurd bij het A.G, namelijk het aanstellen van de zoon om daarmee voor de zonden van de vader te gaan staan.

Groet ZwartSchaap
Gebruikersavatar
ZwartSchaap
Berichten: 163
Lid geworden op: wo 21 okt 2015, 13:23

Re: Renske Doorenspleet: Apostelkind (2020 Uitgeverij Balans)

Bericht door ZwartSchaap »

OM AARDSE RIJKDOM BID IK NIET.

L.Slok,s negenenzeventigste verjaardag wordt wederom in de gemeenschap Bussum gevierd.
L.S. zittend in het gangpad van het gebouw leest een lied voor: Om aardse rijkdom bid ik niet,wel om mijn dagelijks brood.
Aansluitend zegt de man dan: Wat rijkdom betreft, ik ben het wel geworden, vele miljoenen, na lange pauze, samen met U.
De naast de testament Apostel zittende broeders wisten soms niet of ze moesten lachen of juist niet.
Ook het bevestigend knikken en ja zeggen was een aangeleerde kunst. Praktisch alle leden van het A.G hebben zich in de
Lambertus mal laten persen en vormen.
Het boek " Apostelkind " van Renske Doornspleet is overeenkomstig de werkelijkheid geschreven.

Groet ZwartSchaap
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: "Met liefde bezien, kritisch besproken... "

Bericht door TjerkB »

ZwartSchaap schreef: zo 17 mei 2020, 09:27(...)
Praktisch alle leden van het A.G hebben zich in de
Lambertus mal laten persen en vormen.

(...)

@ZwartSchaap
@all

Al voerde de reis voor de -door apostel J.H. van Oosbree vanaf een Duits heuvellandschap (in de Taunus) al geïnspireerde- volgzame schapen op de toeristische route langs bergen en dalen, met tevens jaarlijks terugkerende evenementen in het Zwitserse Zürich; het door diens opvolger Lambertus Slok onderweg geïntroduceerde "God-als-mens-evangelie" ...

"Zichtbaar onzichtbaar zijn. Deze paradox bracht een bijna ondragelijk groot moreel besef met zich mee. Per definitie schoten geloofsgenoten tekort. Die last kon worden verlicht door naar het Gebouw te gaan. ‘Wij apostolischen gaan voortdurend met een schuldgevoel door het leven,’ aldus Slok, maar dat was juist goed want ‘dat doet ons steeds weer naar de “Plaats der hulpe” gaan’. Falen was prima en maakte een mens juist méér apos­tolisch. Zoals de Apostel schreef: ‘Ons Apostolisch-zijn wordt eigenlijk dan eerst ten volle actief als de zonde bedreven is; zij komt in al haar glorie tot uiting na de overtreding, na de zogenaamde ramp. Maar die ramp kan nooit een werkelijke ramp worden als er liefde, begrip en vergeving is.’ Fouten maken was niet erg, want volgelingen werden vergeven (‘vrijgesproken’) door hun Apostel: ‘Die vrijstelling geef Ik U vanuit het bewustzijn, dat ik tot in het merg van Mijn wezen gevoel: Christus van deze tijd te zijn.’
Aan het eind van de dienst staan de volgelingen op en lopen letterlijk ‘rond’ de zaal om hun financiële gift in een groene buidel te stoppen. Het verlenen van vergeving – de ‘vrijspraak’ door de Apostel – wordt dus direct verbonden aan de financiële bijdrage. Hierna krijgen de volgelingen een ouwel gedoopt in wijn. Die ouwel kan alleen worden uitgereikt door een Voorganger of Priester die het ‘verbondsteken’ namens de Apostel uitdeelt, en daarbij zegt: ‘Uw zielsaanbieding is aanvaard en wordt hiermede bevestigd. Amen.’ Het vergevingsritueel bestond al onder het ­leiderschap van Apostel Van Oosbree en werd de ‘Gemeenschappelijke Verzoeningsdis’ genoemd."
(pag. 205-206)

Bron:
Renske Doorenspleet: Apostelkind - In de greep van een gesloten genootschap. Uitgeverij Balans, 2020. ISBN 978 94 B638 2093 6

... bleef niet zonder collateral damage want Lambertus Slok toonde zich bepaald geen "heer in het verkeer". Hij had zo'n hoge dunk van zichzelf, dat hij in kerk en zaal roekeloos gedrag vertoonde en ongegeneerd "doorreed" na ongevallen met persoonlijk geestelijk letsel. Altijd stond er wel weer een vehikel voor hem klaar, waarmee hij zich handig onttrok aan de grote verantwoordelijkheid die hij op zich had geladen. Onder vehikel óók te verstaan het sektarische beschermingsvehikel van handlangers dat slachtoffers monddood maakte...

Wie brutaal op de geloofsweg naasten van de sokken rijdt, moet het lef hebben voor de gevolgen in te staan, maar bij het Apostolisch Genootschap ontbreekt deze heldenmoed ten enenmale. Men doet niet onder voor de cultuurideologen in de Nieuw-Apostolische Kerk. Het is voor nietsvermoedende gelovigen een hard gelag indien men op deze manier in de nood elders (!) zijn vrienden leert kennen:

  • Uit Sirach 37 (NBV):

    [1] Elke vriend zal zeggen: ‘Ik ben je vriend,’
    maar sommige zijn het alleen in naam.
    [2] Is het geen dodelijk verdriet
    als een boezemvriend in een vijand verandert?
    [3] Verdorven gezindheid, waar kom je vandaan,
    jij die de aarde bedekt met bedrog?

    [4] De ene vriend verheugt zich over de vreugde van zijn vriend,
    maar in tijden van tegenspoed keert hij zich tegen hem.
    [5] De andere vriend zwoegt samen met zijn vriend voor voedsel,
    en in tijden van oorlog verdedigt hij hem met zijn schild.
    [6] Houd een vriend altijd in gedachten,
    vergeet hem niet in tijden van voorspoed.

    [7] Elke raadgever prijst zijn eigen raad,
    maar sommige denken alleen aan zichzelf.
    [8] Wees op je hoede voor iemand die raad geeft,
    ga eerst na wat zijn belang is;
    zijn raad kan ook op eigen voordeel zijn gericht.
    Geef je lot niet in handen van iemand die tegen je zegt:
    [9] ‘Je bent op de goede weg,’
    maar die enkel toekijkt als je wat overkomt.
    [10] Vraag geen raad aan wie je niet recht in de ogen kijkt,
    geef geen raad aan wie jaloers op je is.
    [11] Vraag geen raad aan een vrouw over haar rivale,
    aan een lafaard over oorlog,
    aan een koopman over zaken,
    aan een koper over verkoop,
    aan een jaloers mens over dankbaarheid,
    aan een onbarmhartig mens over edelmoedigheid,
    aan een luiaard over werk,
    aan een losse werkkracht over de voltooiing van een taak,
    aan een luie slaaf over veel werk.
    Vertrouw de raad van geen van hen,
    [12] maar ga steeds naar een vroom mens,
    iemand van wie je weet dat hij de geboden naleeft,
    die één van geest met je is
    en die als je struikelt de pijn met je deelt.
    [13] Volg de raad van je eigen verstand,
    er is voor jou geen betrouwbaarder raad.
    [14] Het verstand van een mens heeft soms meer te zeggen
    dan zeven wachters op een uitkijktoren.
    [15] En bid bij dit alles tot de Allerhoogste
    dat hij je levensweg richt op de waarheid.

Eerder al merkte ik op dat hier toch werkelijk pure psychiatrie aan de hand is - met helaas alle hartverscheurende gevolgen van dien. De braniënde en ten koste van gezinnen met opgroeiende kinderen via "liefdesaanbiedingen" miljoenen verslindende "Apostel, Heiland der Mensheid, Gezalfde Gods en stralend Middelpunt van het Algebeuren" (...) Lambertus Slok vermocht zich nogal wat te permitteren:
ZwartSchaap schreef: wo 06 mei 2020, 19:08 Bij het opnieuw beluisteren van het Radio 1 programma van 5 April
was ik opnieuw geschokt toen ik de onderstaande tekst beluisterde.

UITSPRAAK VAN L.SLOK
Ik probeer tot uw ziel door te dringen en daar de verlossende stoot te geven en
daarmee wil ik u uit uw isolement, uit uw onmacht halen en u brengen tot wat u uit zichzelf
zonder deze bevruchtende hulp van buitenaf nooit zou kunnen.


(...)


Uit: Bericht op "wo 06 mei 2020, 19:08"
"Van mijn moeder moest ik het allemaal niet te serieus nemen. Maar zo’n kind was ik niet. Ik wilde het wél graag begrijpen en ik begreep het niet. En nu, vele jaren later, snap ik er nog minder van. Aan de ene kant waren we ‘klein, vederlicht, teer en zwak’. We waren broos en nietig en onzichtbaar en kwamen naar het Gebouw voor steun. Als Apostelkinderen zongen we dat we als sneeuwvlokken waren. Aan de andere kant zongen we in datzelfde lied dat we de aarde wit kleurden en samen een nieuw gezicht gaven. Als deel van het Godsvolk waren wij uitverkoren om ‘Gods Liefdemacht’ in de samenleving te verspreiden. Wij waren de ‘vredewerkers’ die op onze eigen vierkante meter aan ‘de Christusgezindheid’ en ‘ware Liefde’ werkten. Hoe, dat bleef me onduidelijk. Dat moesten we aanvoelen.

Onzichtbaar moesten we door de wereld stromen en anderen kracht geven. Dat idee was sinds de jaren vijftig in het apostolische gedachtegoed verankerd. Wij hadden een wereldtaak, maar mochten er niet mee te koop lopen. ‘Een onbekend doch ongekend Werk,’ zeiden de Voorgangers tijdens de bijeenkomsten in de Gebouwen, ‘daar geven we ons leven voor.’ Onopgemerkt moest je je medemens infiltreren. Ik pak een van Sloks weekbrieven erbij en lees:

Het Apostolisch Genootschap is er als uitgangspunt voor de waarachtige medemenselijkheid, als waarachtig en enig uitgangspunt voor het levensevangelie God als Mens! Dat trachten wij niet te verwerkelijken langs de weg van propaganda, van grote stukken in de krant, van het beleggen van openbare vergaderingen of van verkiezing in de volksvertegenwoordiging. Neen, wij doen dit zoals de hormonale invloed die in ons lichaam funktioneert: in stille trouw, langs de weg van ­infiltratie.

In stille trouw dienden wij het hogere doel. Voor mij was dat een raadselachtige spagaat."
(pag 203-204)

Bron:
Renske Doorenspleet: Apostelkind - In de greep van een gesloten genootschap. Uitgeverij Balans, 2020. ISBN 978 94 B638 2093 6

Als er op zo'n geraffineerde wijze een parallel universum wordt ingericht, waaraan voor kinderen en jeugd geen ontkomen aan was, worden ten aanzien van hun persoonlijkheidsontwikkeling onaanvaardbare risico's genomen. Uit het scala aan psychiatrische mi­sè­re:

  • nar­cis­me
    ero­tisch ge­rich­te lief­de voor zich­zelf, voor de ei­gen schoon­heid (door de psy­cho­ana­ly­se als een nor­ma­le fa­se in de ont­wik­ke­ling van het jon­ge kind, maar mbt. de la­te­re leef­tijd als neu­ro­tisch be­schouwd)
    = ei­gen­lief­de, zelf­ver­go­ding, au­tis­me
  • fas­cis­me
    po­li­tiek sys­teem be­rus­tend op ul­tra­na­ti­o­na­lis­ti­sche, cor­po­ra­tis­ti­sche, au­to­ri­tai­re en on­ver­draag­za­me (m.n. an­ti­com­mu­nis­ti­sche) be­gin­se­len
  • ma­ni­pu­latie
    2
    fi­guur­lijk; voornamelijk meer­voud be­drieg­lij­ke me­tho­de
    fi­nan­cië­le, po­li­tie­ke ma­ni­pu­la­ties
    3
    in ’t bij­zon­der ideo­lo­gi­sche beïn­vloe­ding van de ont­van­ger van in­for­ma­tie
    a
    in ’t al­ge­meen stu­wing in een bep., door de be­trok­ke­ne ei­gen­lijk niet ge­wens­te rich­ting
    = beïn­vloe­ding
  • in­ti­mi­datie
    1
    het in­ti­mi­de­ren
    = bang­ma­ke­rij, vrees­aan­ja­ging
    2
    ont­moe­di­ging
  • her­sen­spoe­ling
    sys­te­ma­ti­sche po­ging tot ver­an­de­ring van ie­mands ideeën en op­vat­tin­gen (vaak on­der psy­chi­sche druk)
    = brain­wa­shing, men­ti­ci­de, brain­wash
  • burn-out­syn­droom
    ver­schijn­sel van emo­ti­o­ne­le uit­put­ting, de­per­so­na­li­sa­tie en een ge­voel van ver­min­der­de per­soon­lij­ke be­kwaam­heid ten ge­vol­ge van lang­du­ri­ge over­be­las­ting op het werk
  • post­trau­ma­ti­sche stress­stoor­nis
    stoor­nis die het ge­volg is van trau­ma­ti­sche er­va­rin­gen, ge­paard gaand met ge­heu­gen­ver­lies, span­nin­gen, nacht­mer­ries e.d.
    afkorting PTSS
  • de­re­a­li­satie
    het ver­vreemd zijn van de om­rin­gen­de wer­ke­lijk­heid
  • de­per­so­na­li­satie
    stoor­nis in het be­sef van de ei­gen per­soon­lijk­heid
    = zelf­ver­vreem­ding
  • ge­stalt­the­ra­pie
    the­ra­pie ge­richt op het her­stel­len van een ver­lo­ren ge­ga­ne een­heid in de men­se­lij­ke be­le­ving en waar­ne­ming

Dat strijk je niet "even" glad met een privé-audiëntie bij de cardioloog Wiegman of met een massabijeenkomst bij het bureau Dialogue. Evenmin poets je het weg met een charmeoffensief in de media om daarmee als organisatie een soort van "Persilschein" te verwerven...

Groet,
TjerkB :shock:
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: Renske Doorenspleet: Apostelkind (2020 Uitgeverij Balans)

Bericht door TjerkB »

@all

Ook nog in een ander opzicht vrees ik dat de ontwikkelingen bij het Apostolisch Genootschap een zorgwekkend dé­jà vu meebrengen. Dat zit zo... Over het Apostolisch Genootschap schreef ik onlangs het onderstaande:

TjerkB schreef: di 28 apr 2020, 15:00(...)
Het boek "Apostelkind", de bedoelde radio-uitzending en talloos veel reacties op internet laten ons zien hoezeer "het gedachtegoed" bij het Apostolisch Genootschap menigeen onbewust heeft doen verdwazen, zoals in de Nieuw-Apostolische Kerk anderen evenzeer door indoctrinatie met opzet op het verkeerde been zijn gezet, zonder dat voor het gebruikte psychische geweld rekenschap wordt afgelegd.

(...)
TjerkB schreef: ma 04 mei 2020, 14:00(...)
... men praat en leeft inmiddels volkomen langs elkaar heen. Aan el­kaar voor­bij, zon­der be­grip, zon­der wer­ke­lijk con­tact.

(...)

Over de Nieuw-Apostolische Kerk schreef ik eerder het volgende:
BakEenEi schreef: di 06 sep 2011, 13:10(...)
In feite echter doet men continu niets anders dan incongruente zaken (!) met elkaar op één lijn te stellen. Er valt dus ergens een simpele oorzaak aan te wijzen met grote gevolgen, doch om pijnlijke conclusies omtrent veronachtzaamde verantwoordelijkheden te kunnen ontlopen, frustreert men de waarheidsvinding door op indrukwekkende wijze... desinformatie toe te voegen.

Het simpele geheim dat aan de "kunst van het verleiden" bij deze religieuze organisatie ten grondslag ligt, laat zich op die wijze het best samenvatten. Men pakt breed uit, imponeert en... claimt. Dat begint al direct met de wijsheid die men van God in pacht zou hebben gekregen.

(...)
TjerkB schreef: ma 08 okt 2018, 15:59(...)
In de Nieuw-Apostolische Kerk begon het mij namelijk alsmaar meer tegen te staan hoezeer "hoge(re) dienaren" in de beeldvorming tot élke prijs met windowdressing "vriend en vijand" trachtten te imponeren en hoe men de voor zichzelf geclaimde en klaarblijkelijk gekoesterde machtsposities, en passant gerechtvaardigd wenste te zien.

(...)

Wat ik nu bij het Apostolisch Genootschap zie gebeuren, is ongeveer dit:
BakEenEi schreef: wo 27 nov 2013, 11:43(...)
De voetstukken worden opgepoetst, de podia opgebouwd, en de media opgetrommeld. De glorieuze optocht kan beginnen. Richting München. Daar zullen de heren optreden: Schneider, Ehrich en consorten (i.R.).

Men kan die op handen zijnde kostbare "crematieplechtigheid voor het christen-zijn" beter mijden. In de hel is het vuur gratis.

(...)

Een en ander thans in de aanloop naar de m.i. allerwegen verbeide promotie van Frederique Demeijer aan de Vrije Universiteit in Amsterdam want wordt dit niet het sluitstuk van de jarenlange inspanningen met het oog de aldaar -op verzoek van het Apostolisch Genootschap- aanstonds ingestelde "leerstoel Religieus Humanisme en Compassie"? Voorafgaande schoten voor deze boeg lijken mij zowel "Nieuw licht op oude wegen" van Berry Brand als "Tweeduizend jaar apostolische veelkleurigheid" door Truus Bouman-Komen.

Voor de tweede zgn. Europese Informatieavond op 4 december 2007 bracht destijds de nieuw-apostolische kerkleiding de historicus, apostel Walter Drave, in stelling. Loyaal aan diens meerderen in de organisatie liet hij echter zich ertoe verleiden in de publicatie "Die Neuapostolische Kirche von 1938 bis 1955 - Entwicklungen und Probleme" op de proppen te komen met de hálve waarheid; tot ontzetting van velen en niet in de laatste plaats duizenden slachtoffers van zinloos geestelijk geweld in de Nieuw-Apostolische Kerk.

Ondanks allerhande kunstgrepen en een geënsceneerde verzoeningspoging is het met die vertoning later nooit meer goedgekomen:
BakEenEi schreef: do 28 nov 2013, 19:26(...)
... zoals de nieuw-apostolische kerkleiding omgaat met het thema "Versöhnung", met name sinds de Europese Jeugddag 2009 (na de "Desinformatieavond" van 4 december 2007) - dat stemt mij bitter. Ik had werkelijk gehoopt dat slachtoffers van hardvochtig beleid in de kerkgeschiedenis nu zouden worden bejegend met warmte en met respect. Nee. Dat blijkt een brug te ver te zijn. (...) "Ik snap het wel, maar ik begrijp het niet!", om Bassie maar even te citeren. Wat er voor mij aan te snappen valt, wil ik hieronder uit de doeken doen want het is van belang.

Doordat stamapostel Wilhelm Leber veel te weinig voeling had met de werkelijkheid, liep op 4 december 2007 de (tweede) Europese Informatieavond uit op een fiasco. Voor tienduizenden belangstellenden werd dit evenement toen een ware deceptie. Echter: had deze stamapostel hierna die voeling opeens wél te pakken? Nee. Dat bleek wel bij de Europese Jeugddag 2009 en zelfs nog op 13 mei 2013, op de valreep van diens ambtsperiode, toen hij een halfslachtige ongeadresseerde verklaring uitgaf met een ronduit laffe boodschap voor allen die in het verleden de kerk uit waren gepest, namelijk: voor rehabilitatie moet u níet bij mij zijn.

(...)

Ik hoop oprecht dat ik scheelzie van wantrouwen, maar als Frederique Demeijer in haar proefschrift de "apostelkinderen" het nakijken geeft, voor wie Renske Doorenspleet het juist opnam, en dezen hetzelfde lot beschoren zal zijn als degenen die ten prooi vielen aan het vermaledijde broddelwerk van Walter Drave, valt niet alleen in haar car­ri­è­re het doek doch zal het hele complot niet onontdekt blijven.

Groet,
TjerkB
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Gebruikersavatar
ZwartSchaap
Berichten: 163
Lid geworden op: wo 21 okt 2015, 13:23

Re: Renske Doorenspleet: Apostelkind (2020 Uitgeverij Balans)

Bericht door ZwartSchaap »

De scheuring van 1946 liep ook dwars door de familie heen waar ik toebehoor.
Ondanks de oproep van L. Slok om de andere kant (NAK) zoveel mogelijk te mijden,
bleven de familie verhoudingen zeer redelijk in stand.
Met een neef van het A.G was ik regelmatig samen en ging ook wel met hem naar de dienst.
Zonder mijn neef was ik nooit in de plaats van samenkomst gekomen als niet lid, omdat altijd vooraf toestemming
moest worden gegeven door de plaatselijke voorganger.
In de 2e helft van de jaren 60 ging ik ook eens mee naar het A.G waar ik iets uitzonderlijks hoorde.
Tijdens de dienst vertelde de voorganger dat elektriciteit in de vroegere tijd altijd al had bestaan
in de vorm van statisch elektriciteit en als voorbeeld werd ook genoemd blikseminslag.
Dit beeld werd overgezet naar het geestelijke en kwam hier op neer dat met de ambtsinzetting van L.Slok
het Goddelijke leven de mensheid nu kon bereiken.
Bij het aanhoren van deze woorden was ik verbijsterd, keek om mij heen en moest vaststellen dat niemand
zich verwonderde over deze uitleg, voor de A.G leden was dit kennelijk vanzelfsprekend, men wist niet anders.

Groet ZwartSchaap
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: Renske Doorenspleet: Apostelkind (2020 Uitgeverij Balans)

Bericht door TjerkB »

[Bijgewerkt: 20-05-2020, 13:00 uur]
ZwartSchaap schreef: di 19 mei 2020, 12:06(...)
Tijdens de dienst vertelde de voorganger dat elektriciteit in de vroegere tijd altijd al had bestaan
in de vorm van statisch elektriciteit en als voorbeeld werd ook genoemd blikseminslag.
Dit beeld werd overgezet naar het geestelijke en kwam hier op neer dat met de ambtsinzetting van L.Slok
het Goddelijke leven de mensheid nu kon bereiken
.
Bij het aanhoren van deze woorden was ik verbijsterd, keek om mij heen en moest vaststellen dat niemand
zich verwonderde over deze uitleg, voor de A.G leden was dit kennelijk vanzelfsprekend, men wist niet anders.

(...)

@ZwartSchaap
@all

En na acceptatie van die dienstmededeling werden de gelovigen geacht over de brug te komen met zeeën van tijd en handen vol geld. Spijtig genoeg draaide het met deze intussen bij het Apostolisch Genootschap tot kunst en wetenschap verheven ideologie goeddeels uit op een brood­jeaap­ver­haal, zoals ónze ouders van het pad af werden geholpen door "de Boodschap" van stamapostel Johann Gottfried Bischoff en wijzelf door het gepretendeerde "heilsnotwendige" karakter van het nieuw-apostolische apostolaat, enzovoort.

Je zou zeggen: onderhand zijn wij allemaal al wat ouder en wijzer en het wordt dus tijd om afscheid te nemen van onze jeugdzonden. Goedgelovig als we waren, namen ook wij "het apostelwoord" voor zoete koek aan. Geen haar op ons hoofd die eraan dacht dat de apostelen, die God in Zijn werk (waarin wíj dus mochten staan) "tijdovereenkomstig" zendt, naast hun schoenen zouden gaan lopen...

Wij voelden nattigheid doordat er té vaak aan evidente ongerijmdheden een draai werd gegeven. De "hoogste" dienaren hadden altijd alleen maar het beste met het godsvolk voor. Dus zij gingen vrijuit. Als wij "de onderste weg" bewandelden, stegen wij in hun achting. Dat was allemaal leuk en aardig, maar, al zijn er aan Jezus' macht misschien geen grenzen; wij vonden 't geleidelijk aan gekkenwerk.

Wie de gedachte toeliet dat er aan de apostel of aan de stamapostel een steekje los kon zijn, was een rare snoeshaan en dus gewoon zelf van de ratten besnuffeld. Trouwens, wijzelf herinnerden ons uit een bekend apostolisch lied natuurlijk wel de tekst: "Wie hen niet mint, die God ons geeft tot dienen, hoe kan die Gods genade recht verstaan?" Kortom, een bijna niet te hanteren di­lem­ma kwam op.

Hoe wij ’t ook be­keken en wat wij ook pro­beerden; vanuit het apostolaat geldt de wet van de jungle. Het was slikken; buigen of barsten. Goddank is er inmiddels voldoende voortschrijdend inzicht. "Een klein gebrek" bij d'apostel was vermoedelijk voor geen van allen een bezwaar geweest, maar zo ligt het hier volstrekt níet. In werkelijkheid werd het godsvolk onder de voet gelopen door machtsfiguren.

Groet,
TjerkB :shock:


P.S.
  • Uit Matteüs 11 (NBV):

    [25] In die tijd zei Jezus ook: ‘Ik loof u, Vader, Heer van hemel en aarde, omdat u deze dingen voor wijzen en verstandigen verborgen hebt gehouden, maar ze aan eenvoudige mensen hebt onthuld. [26] Ja, Vader, zo hebt u het gewild.[27] Alles is mij toevertrouwd door mijn Vader, en niemand dan de Vader weet wie de Zoon is, en wie de Vader is, dat weet alleen de Zoon, en iedereen aan wie de Zoon het wil openbaren.
    [28] Kom naar mij, jullie die vermoeid zijn en onder lasten gebukt gaan, dan zal ik jullie rust geven. [29] Neem mijn juk op je en leer van mij, want ik ben zachtmoedig en nederig van hart. Dan zullen jullie werkelijk rust vinden, [30] want mijn juk is zacht en mijn last is licht.’
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Gebruikersavatar
zefyr
Berichten: 658
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 16:30

Reformatorisch Dagblad van dinsdag 19 mei 2020

Bericht door zefyr »

@allen,

Het Reformatorisch Dagblad publiceerde gisteren onderstaand artikel, 'Apostolisch Genootschap wil dialoog na kritiek ex-leden', over het Apostolisch Genootschap.

https://www.rd.nl/kerk-religie/apostoli ... -1.1663824

Het siert het Apostolisch Genootschap, dat men na de recente storm van publicitaire aandacht (variërend van De Telegraaf tot en met het NRC Handelsblad en van het Reformatorisch Dagblad tot en met de VPRO) en (scherpe) kritiek van (ex-)leden via vooral de 'social media' dit initiatief neemt. In principe, maar de praktijk zal het uitwijzen wat het waard is...voor de ex-leden, die ernstig zijn beschadigd door de opgehemelde cultuur in het Apostolisch Genootschap. Het is te hopen, dat dit initiatief is gebaseerd op oprechte en onbaatzuchtige liefde, compassie en solidariteit. Deze begrippen hebben helaas vaak aan kracht ingeboet door rookgordijnen en manipulatie. Het institutionele belang (macht, invloed en 'damage control') is van ondergeschikt belang! Ja, het institutionele belang mag geen enkele rol spelen. Het is mijn diepste verlangen dat recht wordt gedaan! Niet zozeer in juridische zin, maar vanuit humanitair oogpunt. Dit is dé lakmoesproef of het Apostolisch Genootschap thans koosjer is of niét koosjer is...
Gebruikersavatar
ZwartSchaap
Berichten: 163
Lid geworden op: wo 21 okt 2015, 13:23

Re: Renske Doorenspleet: Apostelkind (2020 Uitgeverij Balans)

Bericht door ZwartSchaap »

Naast de verzorging van zijn eigen district Rotterdam werd Oudste L.Slok na de oorlog
ook regelmatig ingedeeld in andere districten.
De achterliggende reden was, Slok een grotere landelijke bekendheid te geven.
Begin 1946 was Slok ingedeeld in de gemeenschap Leeuwarden voor de ochtenddienst.
Eind 1945 waren de Processen in Neurenberg van start gegaan en Slok zei daar het volgende over.
Als alle oorlogsmisdadigers slechts eenmaal bij ons deelnemen aan de verzoeningsdis (rondgang) dan zijn
deze mensen volledig van alle schuld vrijgesteld.
De districtsvoorganger van Leeuwarden, Oudste Paasman was ook aanwezig en kon in de middagdienst
rechtzetten wat de Rotterdamse Oudste s,morgens had uitgesproken.

Groet ZwartSchaap
Gebruikersavatar
zefyr
Berichten: 658
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 16:30

Re: Renske Doorenspleet: Apostelkind (2020 Uitgeverij Balans)

Bericht door zefyr »

@ZwartSchaap,

Tja, het was voorbarig van oudste Slok zichzelf een dergelijke bevoegdheid en almacht toe te dichten, maar dat is kenmerkend voor veel kerkvorsten. Helaas. Bij het jongste gericht zal (pas) blijken of G'd of dergelijke schurken, ja misdadigers genadig zal zijn. Misschien delegeert G'd het oordeel aan de vermoorde baby's, kinderen, vrouwen, mannen en bejaarden. Het is volstrekt legitiem én rechtvaardig, dat de nazi-schoften in 'Nürnberg' zijn veroordeeld. Ik ben een groot voorstander van immanente gerechtigheid. Dat duldt in het ondermaanse tranendal geen uitstel. De rest laten we over aan G'd.
Gebruikersavatar
zefyr
Berichten: 658
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 16:30

Re: Renske Doorenspleet: Apostelkind (2020 Uitgeverij Balans)

Bericht door zefyr »

@ZwartSchaap,

Je schreef:

"Naast de verzorging van zijn eigen district Rotterdam werd Oudste L.Slok na de oorlog
ook regelmatig ingedeeld in andere districten."

Jouw stelling kan ik op basis van onderstaande onderschrijven.

"In de winter van 1945 op 1946, zijn er in Arnhem en Apeldoorn twee jeugddiensten die verzorgd worden oudste L. Slok, verzorger van het district Zuid-Holland. In Arnhem wordt deze dienst gehouden in hotel Tivoli aan de Velperweg. Velen van de jeugd worden sterk geraakt door de bezieling en warmte die van de Oudste uitgaat. Sommige Oudsten en Voorgangers staan er echter vijandig tegenover dat 'een ander' in hun district deze samenkomsten mag verzorgen. Enige tijd eerder had de oudste A.D. Smit reeds tegen oudste Slok opgemerkt, 'Ik bemerk aan Uw wijze van dienen doorlopend, dat U een andere Apostel heeft dan ik.'"

Bron: 100 jaar Apostolische Gemeente Arnhem, Een liefde die eeuwig is, 2002 Arnhem, Stichting Het Apostolisch Genootschap, p33
Plaats reactie

Terug naar “Nieuws en andere actuele zaken”