@Jabob65Jabob65 schreef:(...)
Met zulke vrienden heb je geen vijanden meer nodig.
Mensen doen vaak bitter weinig moeite om elkaar eerst eens goed te begrijpen. Bewust of onbewust worden er nevenzaken bij gehaald en men praat hopeloos langs elkaar heen. En wat ook nogal eens gebeurt: men wendt zich niet regelrecht tot degene die ergens verantwoordelijk voor is. Maar dan bots je bij de Nieuw-Apostolische Kerk al snel op een hardnekkig probleem, waar al sinds jaar en dag grote onduidelijkheid heerst over taken en bevoegdheden. Dit probleem echter wordt nodeloos in de hand gewerkt door de hiërarchische organisatiestructuur, doch juist daaraan houdt de "ambtelijke top" krampachtig vast. Men koestert namelijk het standpunt dat God alles precies zo wil hebben, zoals de "toppers" het "onder bidden en smeken" al hadden geregeld of, wanneer de Heilige Geest aan hen nieuwe impulsen geeft, zoals het in de toekomst mogelijk anders wordt geregeld. Met andere woorden: wij luisteren alleen naar de Heilige Geest (lees: naar onszelf). Zo word je als onderworpene aan het kerkelijke leergezag op jezelf teruggeworpen! Hooguit mag je een wens doen, en dat is het. Wie een klacht heeft, legt die klacht maar in een innig gebed aan God voor. Mocht Hij het dan, na ampel beraad en na veel wikken en wegen, nuttig vinden dat de Heilige Geest iets indachtig maakt bij de kerkleiding; dan is het daarna voor dezulken nog vroeg genoeg om ergens actie op te ondernemen. Maar met zo'n bijgeloof wordt er in deze kerk aan nietsvermoedende christenen een loodzware last opgelegd. Twintig jaar geleden, of zo, vroeg ik mij dus o.a. af hoe die onduidelijkheid de wereld uit kon worden geholpen. Niemand had zin om te snappen wat ik bedoelde en degenen die het allang donders goed begrepen, keken snel een andere kant op. Ik loste de problemen die ik zag maar zelf op. Dat is trouwens de gulden standaard bij deze Algemeen Nut Beogende Instelling (ANBI). Jouw liefhebbende "zegenaars" denken aan je, ze bidden voor je en ongevraagd delen ze met hun meerderen alles wat je vertrouwelijk met ze had besproken. "Ik geloof, ben door een wonder in de Nieuw Apostolische kerk gekomen en voel me thuis en geborgen in de gemeenschap", zo luidde het getuigenis van zuster G. P. op Facebook. Anders gezegd: problemen die ikzelf (egoïst die ik ben) in de gauwigheid niet zie, doen er voor mij niet toe.
Groet,
TjerkB