Aan wie doet St.Ap. Schneider mij toch steeds denken

Alles wat rond het thema van dit Forum extra aandacht verdient
Levi
Berichten: 499
Lid geworden op: vr 28 mar 2014, 07:05

Re: Aan wie doet St.Ap. Schneider mij toch steeds denken

Bericht door Levi »

@Tjerk,

De delta van de huidige NAK visionairs is; methodiek, symboliek, tragiek!
De leiders baden in weelde en zijn niet geinteresseerd in het voetvolk.
JLS profileert zich als de opgestane 'Jezus' in de tempel die het volk toespreekt.
Maar volgens mij sprak hij eerst zijn discipelen toe om ze de wet te leren.

Afijn, zolang de hoge heren zich in hun eigen welvaart wentelen, verandert
er helemaal niets!

Groet,
Levi
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: Aan wie doet St.Ap. Schneider mij toch steeds denken

Bericht door TjerkB »

Levi schreef:(...)
De leiders baden in weelde en zijn niet geinteresseerd in het voetvolk.

(...)
@Levi
@all

Tot ongeveer 1995 wilde het mij nog helemaal niet aan dat er bij de internationale kerkleiding wel eens structurele misstanden aan de orde zouden kunnen zijn. Hoe kon je daar vanuit de periferie in de organisatie immers ook zicht op krijgen? Echter, mede door de inside-information die ik in die tijd meekreeg op "de C.A.", wilde ik bepaalde zaken gaandeweg toch niet langer uitsluiten. Als er dan tegen alle hoop en verwachtingen in wel degelijk een ontluisterend beeld opkomt, is het in die welhaast verstikkende situatie pertinent van tweeën één: ofwel je verzamelt de moed om de realiteit onder ogen te zien, óf je wend je van de onloochenbare feiten af. Ik kan het eenieder verzekeren: je gaat sowieso door een hel. Maar bij zulke tenhemelschreiende toestanden kunnen de achtergronden totaal verschillend zijn: 1) het overkwam je, 2) het werd je aangedaan, of 3) je riep het over jezelf af. Doch let wel: tussen deze drie scenario's zitten werkelijk complete werelden van verschil.

Daarna heb ik nog zeker 10 jaar lang over van alles en nog wat in de kerk mijn hoofd gebroken, terwijl mijn gezin in 2003 een verschrikkelijk ongeval zou treffen. Zelfs onder die omstandigheden bleef in de kerk van bovenaf (!) de onrust en de verwarring aanhouden. Na de ontgoocheling volgden vertwijfeling en ontreddering. Wilhelm Leber trad aan en het duurde niet lang of ik begon in te zien hoe hij uit berekening te werk ging. Er moet hem een soort van 7-stappenplan voor ogen hebben gestaan. Later heb ik apostel Peter Klene dienaangaande gealarmeerd, maar die wilde hier niet aan denken... Eén specifieke Psalm zou mijn houvast blijven:
  • Leg uw last op de HEER
    en hij zal u steunen,
    nooit zal hij dulden
    dat een rechtvaardige ten val komt.


    Uit: Psalm 55: 23 (NBV)
(...) De opmerking "niet geïnteresseerd" is voor mij herkenbaar:
BakEenEi schreef:(...)
Het kalenderjaar 2010 loopt nu ten einde. Hierdoor dacht ik terug aan de diensten op oudejaarsavond in de Nieuw-Apostolische Kerk (waarvan ik ongeveer 50 jaar lid was geweest toen ik de kerk verliet in 2007). Steevast begon dan één van de ambtsdragers tijdens de dienst wel over het opmaken van een balans, verwijzende naar het bedrijfsleven. Ik herinner mij dat dit voor mij de laatste keren dat ik op een oudejaarsavond "de gemeenschap" bezocht al bezwaarlijker werd om te verdragen. Er tekenden zich namelijk steeds meer ontwikkelingen af die mij verontrustten. Ontwikkelingen van bovenaf en schijnbaar onafwendbaar, want er viel niets tegen te doen - wát ik ook probeerde. Toch begreep ieder van de ambtsdragers met wie ik erover sprak, wat ik bedoelde. In beginsel was dat hoopvol, maar het ingewikkelde eraan was voor mij tegelijkertijd dat al dit begrip niets ervan afwendde waarover ik telkens opnieuw mijn zorgen had uitgesproken.

Aan één van de broeders had ik bijvoorbeeld een keer gevraagd: "Klopt het dat voor kinderen Gods 'de exameneisen' worden aangescherpt?" (...) "Ik zie namelijk dat de theorie intussen zulke vormen aanneemt, dat men bijna op HBO+ niveau geschoold moet zijn om te begrijpen wat 'de reine Jezusleer' voor ons allen omvat!" (...) "Gelden deze inzichten zoals die op het ogenblik in een catechismus worden uitgewerkt, ook met terugwerkende kracht voor hen die ons in de eeuwigheid zijn vooruitgegaan?" Het waren geen vragen die zich eenvoudig lieten beantwoorden, merkte ik wel. Ik moest het doen met een reactie die neerkwam op "Slechts vertrouwen, dat is al" en "Wat de toekomst brengen moge, mij geleidt des Heren hand". Intussen begon ik meer en meer een discrepantie waar te nemen tussen "de verheven theorieën" en hoe het er in de praktijk werkelijk aan toe gaat onder ambtsdragers die deze theorieën uitdachten en oplegden.

Achteraf bezien heeft dat bij mij direct een proces van onthechting in gang gezet. Vele regels en voorschriften die men gedurig verordonneerde, heroverwoog en nader vaststelde, wederom heroverwoog en andermaal nader vaststelde, benauwden mij.
Hoe viel dit toch allemaal te rijmen met de intimiteit tussen de Heer en al de Zijnen die bij Hem bekend zijn (vgl. 2 Tim.2: 19)? Met "God is dé Liefde"? (...) In de gemeenschap Hamburg-Blankenese waren er toen enkele ambtsdragers die moeite hadden met de afgekondigde leerstellingen. Het kostte ze de kraag maar een persvoorlichter hield vol: "Unser Stammapostel bemüht sich sehr, eine einvernehmliche Lösung der Verhältnisse zu erreichen. Das Band der Brüderlichkeit ist nicht zerschnitten, unsere Geschwister und die verantwortlichen Brüder gehen respektvoll und geschwisterlich miteinander um. Uns liegt momentan sehr viel daran, die Kommunikation untereinander aufrecht zu erhalten und die Gemüter zu beruhigen."

Een goed verstaander begreep onderhand dat er "nach dem neuapostolischen Glaubensverständnis" geen afbreuk zou worden gedaan aan "de geschiedschrijving" voor zover die al had plaatsgehad. Dit maakte het debacle op 4 december 2007 (tijdens de -tweede- Europese Informatieavond) voor mij voorzienbaar. Daarom sprak ik ook daarover nog mijn zorgen uit, hoewel ik de kerk intussen had verlaten. Aan het kerkbestuur schreef ik namelijk op 18 oktober 2007: "Juist door St.Ap. Leber, in wie ik aanvankelijk alle vertrouwen had, is mij het geloof in de integriteit van de internationale kerkleiding uit handen geslagen. Waarschijnlijk maakt hij op 4 december a.s. diens fatale fout..." Hierna was het snel afgelopen met het begrip want kort daarop werden nieuwe berichten als SPAM geweigerd. Vervolgens bezocht ik op 4 december 2007 nog de Desinformatieavond. Hierna werd in de oudejaarsavonddienst de balans opgemaakt; zonder mij.

(...)


Uit: Bericht -op het voormalige Forum van Bauke Moesker- op "Do 30 Dec 2010, 17:52", in de thread "Oudejaarsavonddienst 2010"
Redactie schreef:(...)
Ikzelf kreeg argwaan bij D.Ap. Brinkmann toen hij mij in 2009 antwoordde dat een Open Huis bij één van de nieuw-apostolische kerkgemeenten in Düsseldorf "überhaupt nichts" van doen had gehad met het thema "verzoening" tussen de Neuapostolische Kirche (NAK) en de Apostolische Gemeinschaft (VAG), terwijl vanuit de NAK tientallen leden van de VAG per brief voor dat Open Huis persoonlijk waren uitgenodigd. Bij de NAK waren dus adresgegevens verzameld om zielen die de kerk in de jaren '50 hadden verlaten, rechtstreeks te benaderen om misschien wel na bijna 55 jaar voor het eerst in zekere zin op hun schreden terug te keren. Het Open Huis had namelijk plaats in de kerk waar destijds de scheuring de meeste sporen had achtergelaten. Zie voor het complete verslag o.a. het bericht door BakEenEi op "do 03 feb 2011, 12:28" in de thread "Elders gelezen..." De manier waarop D.Ap. Brinkmann mij antwoordde, vond ik harteloos. Om diverse redenen trouwens. Toen ik er later vragen over stelde, draaide hij als een kat om de hete brij heen.

Bijzonder kwalijk ook vond ik de desinteresse bij D.Ap. Brinkmann, toen ik hem het afgelopen jaar informeerde over geestelijke verwondingen, aan één van onze naasten toegebracht vanuit de Nieuw-Apostolische Kerk! Zie het redactionele bericht op "do 20 okt 2011, 09:01" in de thread "Luister naar mijn woorden maar die staan los van mijn daden!" Ik citeer: "Tot tweemaal toe zelfs vroeg ik voor het slachtoffer om hulp en aandacht. Geen antwoord!!" De districtsapostel volstond met het toezenden van een leesbevestiging...

Een volgende hoogst onaangename ervaring voor mij persoonlijk met D.Ap.Brinkmann was dat ik bij hem aanklopte, zoals meegedeeld in het redactionele bericht op "za 10 dec 2011, 11:59" in de thread "Recente intimidatiepraktijken bij de Nieuw-Apostolische Kerk". Wederom: geen antwoord.

Eerder al had ik D.Ap. Brinkmann uitgebreid benaderd met het oog op een permanente oplossing voor de "boekhoudkwestie" rond Eimersstaete. Hierbij toonde hij zich niet alleen zeer terughoudend, wat misschien nog begrijpelijk is, doch bovenal proefde ik bij hem een storend onvermogen tot het verantwoord zakelijk omgaan met een zakelijk conflict. Pure onwil in feite, en zulks bovendien gezegend door stamapostel Leber. Corruptie, dus.

Het laatste akkefietje betrof van hem de zinsnede "Selbstverständlich ist mir Ihre E-Mail an den Bezirksevangelisten Ruud Vis bekannt und habe empfohlen, darauf nicht schriftlich zu antworten." Een districtsapostel die zoiets flikt (!) en het dan ook nog opschrijft, dient op staande voet te worden ontslagen! Gelukkig staat hij op de loonlijst bij de Nieuw-Apostolische Kerk want daar kan alles, en daar mag alles. Het offerblok is overal goed voor. Graaien maar... Zie verder het redactionele bericht op "ma 28 nov 2011, 15:18" in de thread "De koopman wint het van de dominee - houd de dief!"

(...)


Uit: Bericht -op het voormalige Forum van Bauke Moesker- op "Vr 30 Dec 2011, 22:00", in de thread "Moat ik soms op myn broer passe?"
TjerkB schreef:(...)
De ontketende beschamende machtsstrijd splijt namelijk gaandeweg velen tot op het bot, terwijl men zich eerder als christenen met elkaar verbonden voelde. Het leed wat onschuldigen aldus wordt berokkend komt op exact hetzelfde neer als wat iemand te verstouwen krijgt als het juist een dierbare is die hem of haar op een beslissend moment lafhartig zou verraden. De hier door de kerkleiding gezaaide tweedracht maakt zielzorg tot een klucht en gemeenschapszin verliest elke glans.

Door het jarenlange doelbewuste machtsmisbruik bij de nieuw-apostolische kerkleiding bij het uit alle macht ophouden van de schone schijn rond de "Boodschap van stamapostel Johann Gottfried Bischoff", wist ik dat in de Nieuw-Apostolische Kerk geen enkel slachtoffer wordt geschuwd indien een "hoge" "dienaar" heeft gefaald. Tot elke prijs laten leidinggevenden in deze religieuze organisatie hun invloed gelden, teneinde macht en aanzien (!) te behouden. Iedereen moet daarvoor wijken. De hoogmogende heren houden elkaar de hand boven het hoofd en daarbij is de ene dienst de andere waard. Ziedaar de verdorvenheid in "de kring der dienaren".

Omdat ikzelf jarenlang werkzaam was "in de keuken van de kerk", ben ik (helaas) bekend met in feite allerhande ziekmakende doch onaantastbaar gewaande opvattingen en verordeningen. Daardoor kon ik mij van het conflict met broeder Rohn vrij snel een genuanceerd beeld vormen. De verontrustende ernst van de situatie was mij duidelijk alsmede de benauwende uitzichtloosheid ervan. Ik ken het (hiërarchische) reilen en zeilen bij de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland.

Voor broeder Rohn en diens gezin vreesde ik meteen het ergste. Eerder was ikzelf de kerk al ontvlucht (!) - door oneerlijkheid en onoprechtheid van bestuurders.

(...)


Uit: Bericht op "Ma 23 Nov 2015, 22:39" in de thread "Der Fall Rohn"
Helaas, de desinteresse (!) is inderdaad... overweldigend. Wir haben es gewußt.

Groet,
TjerkB :shock:
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: Aan wie doet St.Ap. Schneider mij toch steeds denken

Bericht door TjerkB »

Met ijzeren vuist (1)
TjerkB schreef:(...)
Tot ongeveer 1995 wilde het mij nog helemaal niet aan dat er bij de internationale kerkleiding wel eens structurele misstanden aan de orde zouden kunnen zijn.

(...)
Daarna heb ik nog zeker 10 jaar lang over van alles en nog wat in de kerk mijn hoofd gebroken

(...)
onder die omstandigheden bleef in de kerk van bovenaf (!) de onrust en de verwarring aanhouden.

(...)


Uit: Bericht op "Vr 05 Feb 2016, 21:53"
@all

Het bleek dat er met ijzeren vuist wordt geregeerd. Dat vooral. Niemand had zich ermee te bemoeien. Anders deed je niet meer mee en waren je dagen dus geteld.

Ziedaar "het werk Gods" op nieuw-apostolische grondslag.

Ook bleek dat wie daar (nog) geen last van had, bij voorkeur terughoudend reageerde in de zin van: daar merk ik niks van, denk liever positief en laat mij erbuiten.

Toen het aantal slachtoffers zichtbaar toenam, bleek het nog steeds vrijwel niemand te deren: die slachtoffers hadden het vast ook wel deels aan zichzelf te wijten... Zie in dit verband ook het bericht op "Zo 06 Jul 2014, 20:24", in de thread "Tussenbalans en hoe nu verder... "


[wordt vervolgd]

Groet,
TjerkB


N.B.
BakEenEi schreef:@Jabob65

Op 26 juli 2010 schreef ik zowel aan districtsapostel Brinkmann als aan stamapostel Leber (!) als aan apostel Peter Klene o.a. het volgende...

  • (...)
    Werkelijk; ik heb niks tegen op leidinggevenden, maar wel op leidinggevenden die consequent hun verantwoordelijkheden uit de weg gaan. Een enorm complicerende factor in dit verband is "de dubbele relatie" die er veelal bestaat tussen degenen die met elkaar samenwerken. Hoezeer ik ook een diep respect wilde hebben voor de geestelijke bediening van ambtsbroeders; bij iemands disfunctioneren moesten er in de regel eerst "ongelukken" gebeuren alvorens hogere verantwoordelijke leidinggevenden bereid waren in te zien dat er werkelijk redenen waren tot ongerustheid. Ondertussen moesten onschuldigen het doorgaans lelijk bezuren.

    Wat voor mij absoluut een hels dilemma is geweest is, dat verantwoordelijke dienaren van mij niet aannamen dat het echt menens was wanneer ik aangaf dat wat ik te verdragen had mijn draagkracht te boven ging. Diverse keren heb ik in niet mis te verstane bewoordingen kenbaar gemaakt dat voor mij "the bloody limit" was bereikt, doch desondanks... wenste men mij kracht toe, men verzekerde mij van de voorbede en men probeerde er blijk van te geven mij en mijn gezin lief te hebben. Vervolgens bleef alles bij wat het was en ik bleef weer zitten met een schuldgevoel want schijnbaar had ik te weinig vertrouwen en bad ik ook te weinig. Kortom: een ziekmakende statische wantoestand. Juist hiervoor moet de ogen bij de internationale kerkleiding (beter) worden geopend. Juist hierin ligt namelijk ook de parallel met de jarenlang miskende ernst van kindermishandeling in de room-katholieke kerk! In het gerenommeerde dagblad NRC Handelsblad legde Liesbeth van Tongeren (oud-directeur van het Melbourne Centre Against Sexual Assault) het jl. vrijdag 19 maart als volgt uit:


    (...) Slachtoffers zijn mensen die op dat moment minder macht hebben, minder weerbaar zijn en zich niet effectief kunnen verzetten. De vrouwelijke bevolking na een oorlogsoverwinning. Jonge en zwakke mannen in een Amerikaanse gevangenis. Iemand die zijn baan wil houden. NSB'ers na de oorlog. En kinderen in een internaat.
    Er zijn wellicht goede redenen om het celibaat op te heffen, maar seksueel misbruik voorkom je er niet mee. Opletten voor de enige man in de bosjes of nooit bij vreemden in de auto stappen werkt ook niet, want een kind kan iemand al snel niet vreemd of eng vinden. En met een buurman, die ook nog eens politieagent is, loop je als kind zo mee.
    Wat dan wel? In Australië was ik vier jaar directeur van een centrum voor slachtoffers van seksueel geweld. Ik heb daar een programma opgezet voor schoolkinderen dat weerbaar gedrag aanleerde. Het ging helemaal niet expliciet over seksueel geweld. Het leerde kinderen op hun gevoel te vertrouwen en ook dat sommige geheimen te erg zijn om geheim te houden. We moedigden kinderen aan om vijf mensen te bedenken met wie ze over moeilijke dingen konden praten.
    De rooms-katholieke jongetjes van toen hadden deze mogelijkheid niet. Hun was afgeleerd zelf te voelen wat fijn of onprettig was. Als een van hen iets al aarzelend durfde te melden, werd het niet geloofd. Dit was het echte misbruik: men was ziende blind en horende doof voor het grote onrecht dat weerloos gemaakte kinderen werd aangedaan. (...)


    Bron: NRC vrijdag 19 maart 2010, pagina 7/Opinie

    Wat hierboven wordt beschreven omtrent seksueel misbruik is exact wat kinderen Gods in de Nieuw-Apostolische Kerk door wat feitelijk eveneens misbruik van macht (!) is geweest te incasseren hebben gekregen. Ook Stamapostel Leber leert zielen bewust of onbewust af wat "fijn of onprettig" is door te pleiten voor een onbegrensd vertrouwen, door te verlangen dat men niet toegeeft aan gevoelens van ongenoegen of ontevredenheid, enzovoort. Gezonde mensen kunnen immers op zijn tijd blij zijn, maar ook bang, bedroefd of boos. Wie zulke basale emoties niet meer voelt, is ernstig ziek!! Wanneer ikzelf uitdrukking gaf aan mijn verontwaardiging over door de kerkleiding opgelegde beklemmende omstandigheden op mijn werk of in de gemeenschap, werd ik bijna altijd terechtgewezen en bleef ik daarna zitten met een hopeloos schuldgevoel...

    (...)
... maar ik kreeg (alweer) géén antwoord. Van geen van de geadresseerden. Zo worden vanuit de Nieuw-Apostolische Kerk de levenden voor dood gehouden. Alleen met "een onbegrensd vertrouwen" ben je er in tel.

Groet,
BakEenEi


Bron: Bericht -op het voormalige Forum van Bauke Moesker- op "Zo 31 Mrt 2013, 21:28", in de thread "Voor elkaar - met elkaar - gezamenlijk"
Zie ook het bericht op "Ma 01 Feb 2016, 23:00" in de thread "Elfje"
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: Aan wie doet St.Ap. Schneider mij toch steeds denken

Bericht door TjerkB »

Met ijzeren vuist (2)
TjerkB schreef:(...)
Toen het aantal slachtoffers zichtbaar toenam, bleek het nog steeds vrijwel niemand te deren: die slachtoffers hadden het vast ook wel deels aan zichzelf te wijten...

(...)


Uit: Bericht op "Za 06 Feb 2016, 10:35"
@all

Wat verwijt ik nu Jean-Luc Schneider?! Welnu, dat is het volgende.

Wie (aan de Balkenendenorm geen boodschap heeft en) zich op het standpunt stelt namens de Drie-enig­heid leervoorschriften voor algemeen verbindend te mogen verklaren, wie tevens bij de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland als eerstverantwoordelijke genoemd wil zijn in de statuten en wie bovendien overal te wereld het woord neemt terwijl toehoorders hooguit worden geacht te luisteren en te gehoorzamen, deugt NIET indien slachtoffers het voordeel van de twijfel wordt ontzegd.


[wordt vervolgd]

Groet,
TjerkB
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: Aan wie doet St.Ap. Schneider mij toch steeds denken

Bericht door TjerkB »

Met ijzeren vuist (3)


@all

Bij de Nieuw-Apostolische Kerk mag je je kop niet bo­ven het maai­veld uit­ste­ken want die wordt eraf geschoten. Daarbij spannen de "zegenaars" samen met jouw "naasten".


[wordt vervolgd]

Groet,
TjerkB :shock:


N.B.
BakEenEi schreef:(...)
Toen ik vorig najaar inzag dat een onmiddellijk ingrijpen in de bestuurlijke chaos (!!) noodzakelijk (!!) was, richtte ik mij op 15 november 2010 in een "Open brief aan alle kerkelijke ambtsdragers" op dit Forum dus tot alle meest directe mede-verantwoordelijken (nadat ik o.a. bij een districtsoudste, zelfs niet na zeer veel aandringen, géén gehoor had gevonden). "Een ongelofelijk verhaal", moeten de meesten sindsdien hebben gedacht. Dit doet mij denken aan het onderstaande:
Redactie schreef:(...)
Ik herinner mij een woensdagavond toen er in de garderobe van onze kerk een brandlucht hing. Wij zeiden dit tegen de broeder-deurwachter. Hij ging meteen op onderzoek uit. Na afloop van de dienst vertelde hij ons dat hij in zijn werk als militair gewend is de oorzaak te achterhalen en eventueel passende maatregelen te treffen. "Nu omgezet naar de geest", zoals men dat in nieuw-apostolisch idioom wel pleegt te zeggen: het is míjn ervaring dat alleen broeders met een belangrijke geestelijke bediening onraad mogen proeven. Niemand hoeft zich ergens zorgen over te maken zolang er niet van hogerhand wordt gewaarschuwd... Anders gezegd: "u kunt ons, 'De kerkleiding', blindelings volgen. Indien u onze aanwijzingen opvolgt én u uiteraard de tienden betaalt (!), arriveert u vanzelf bij de hemelpoort. Aldaar aangekomen, gaan wij tezamen 'dóór de zeef' of wij allen blijven er op liggen." (...)

(...)


Uit: Bericht door Redactie op "di 26 jul 2011, 23:42" in de thread "Moat ik soms op myn broer passe?"
Wie op "een brandlucht" niet reageert, terwijl die nota bene alsmaar penetranter wordt, speelt wat mij betreft met vuur. Dit is exact het verwijt dat inmiddels een ieder zich mag aantrekken die het gemakshalve nog maar houdt op "een ongelofelijk verhaal" want dat is het namelijk níet. Om de dooie dood (!!) NIET. In de Nieuw-Apostolische Kerk is ons allen zand in de ogen gestrooid; "kleine korrels zand" die intussen "een onmeet'lijk strand" hebben gevormd (vgl. lied. 340, NAK-gezangboek). Het handelt bij een kerkgenootschap, waarvan de bestuurders de aanwijzing hebben verlangd van een Algemeen Nut Beogende Instelling (ANBI) namelijk bepaald niet alleen over geestelijke zaken! Al werd ons "nach dem neuapostolischen Glaubensverständnis" van kindsbeen af meegegeven dat wij wel "op deze aarde" zijn doch niet "van deze aarde"; dat neemt -nogmaals- om de dooie dood (!!), zoals districtsapostel Pos het zou uitdrukken, níet weg dat wij... de kerk in 't midden van het dorp moeten laten staan:
  • 1128. De kerk in 't midden (van het dorp) laten (of houden),

    d.w.z. de zaak laten waar ze behoort, haar niet overdrijven, het niet al te dol aanleggen; ook een geschil zoo bijleggen, dat beide partijen tevreden zijn. Vgl. Harreb. I, 150: Laat de kerk in 't midden van het dorp staan; (...)


    Bron: http://www.dbnl.org/tekst/stoe002nede01 ... 1_1143.php
Want wát is hier >>KRACHTTERM<< aan de hand?! Het bestuur van de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland bestaat uit drie personen. Tezamen stellen zij een medewerker aan, met wie de bestuursvoorzitter ook in privé zaken doet - en dat is de beide anderen bekend. Dan ontstaat er bij die privé-zaken tussen deze bestuursvoorzitter en deze medewerker -naar het zich laat aanzien door toedoen van de bestuursvoorzitter- een groot conflict, waarna "Het bestuur" van de medewerker af wil. Zonder dat de medewerker het aanvankelijk in de gaten krijgt, wordt hij in zijn werk op een zijspoor gerangeerd. Hij komt in verzet. Hierna volgt er een schorsing en ontslag, maar daarbij begaat een tweede bestuurslid enorme blunders. De medewerker wendt zich tot "De stamapostel" en tot "De landelijke vergadering". Terwijl dan al twee van de drie bestuursleden door verregaande belangenverstrengeling zichzelf in hun bestuurlijke functie onmogelijk hebben gemaakt, besluiten zij (zonder m.i. "De stamapostel" en "De landelijke vergadering" tijdig, volledig en juist te informeren) tot reputatieschade veroorzakende en geldverslindende juridische acties tegen de weggepeste medewerker die vanwege hún domheid eenvoudig de zondebok niet kan zijn. Door de afdekcultuur (!!) die er heerst in de Nieuw-Apostolische Kerk hopen "De stamapostel" en "De landelijke vergadering" er ook maar -domweg- het beste van. Het zijn déze blunders en in alle geledingen van de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland dít typerende onbehoorlijk bestuur die de kerk nu al miljoenen euro's hebben gekost. (...)

(...)


Uit: Bericht -op het voormalige Forum van Bauke Moesker- op "Do 13 Okt 2011, 08:48", in de thread "Geloofwaardigheid van de nieuw-apostolische kerkleiding"
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: Aan wie doet St.Ap. Schneider mij toch steeds denken

Bericht door TjerkB »

Met ijzeren vuist (4)
Redactie schreef:(...)
Ik herinner mij een woensdagavond toen er in de garderobe van onze kerk een brandlucht hing. Wij zeiden dit tegen de broeder-deurwachter. Hij ging meteen op onderzoek uit. Na afloop van de dienst vertelde hij ons dat hij in zijn werk als militair gewend is de oorzaak te achterhalen en eventueel passende maatregelen te treffen. "Nu omgezet naar de geest", zoals men dat in nieuw-apostolisch idioom wel pleegt te zeggen: het is míjn ervaring dat alleen broeders met een belangrijke geestelijke bediening onraad mogen proeven. Niemand hoeft zich ergens zorgen over te maken zolang er niet van hogerhand wordt gewaarschuwd... Anders gezegd: "u kunt ons, 'De kerkleiding', blindelings volgen. Indien u onze aanwijzingen opvolgt én u uiteraard de tienden betaalt (!), arriveert u vanzelf bij de hemelpoort. Aldaar aangekomen, gaan wij tezamen 'dóór de zeef' of wij allen blijven er op liggen." (...)

(...)


Uit: Bericht -op het voormalige Forum van Bauke Moesker- op "di 26 jul 2011, 23:42", in de thread "Moat ik soms op myn broer passe?"
Zie ook het bericht op "Za 06 Feb 2016, 12:47"
@all

Wie zich aldus door Jean-Luc Schneider en kompanen als een onmondige laat behandelen, hoe zou dan de psychiatrische diagnose moeten luiden? En de prognose?


[wordt vervolgd]

Groet,
TjerkB
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: Aan wie doet St.Ap. Schneider mij toch steeds denken

Bericht door TjerkB »

Met ijzeren vuist (5)
BakEenEi schreef:(...)
Waar het mij nu speciaal om gaat, ziet u hierboven in het rood. Laat ik het kort toelichten... Wie als "kind van God" (!) in de Nieuw-Apostolische Kerk de "geordende weg" weg bewandelt en daarom een eventuele vraag over het financiële debacle (waarover de alarmerende berichten zich op dit forum nu al een halfjaar lang opstapelen) voorlegt aan de eerst aangewezen kerkelijke ambtsdrager, zal opbotsen tegen een "ondoordringbare laag". Die laag bestaat niet uit zandzakken, gewapend beton, kolen en staal, gepantserd glas of zelfs NBC-wapens, doch uit "zegenaars" die namens God overal het zwijgen toe doen. Eén frons met één wenkbrauw van één "dienaar" die één trede hoger staat op nieuw-apostolische ambtsladder, behoort in de praktijk namelijk al voldoende te zijn om elke geraadpleegde "zegenaar" te doen grijpen naar de meest beproefde nieuw-apostolische foltermethode, namelijk die van het consequent negeren en isoleren van elke belanghebbende.

(...)

Bron: Bericht -op het voormalige Forum van Bauke Moesker- op "wo 02 maart 2011, 16:13", in de thread "Addergebroed"

@all

Toen ik in mei 2007 de Nieuw-Apostolische Kerk verliet, was de ernst van de situatie (lees: de sinds stamapostel Johann Gottfried Bischoff heimelijk aanhoudende geestelijke martelpraktijken) mij inmiddels meer dan duidelijk. De quote hierboven heb ik later, in forumbijdragen, veelvuldig aangehaald. Maar wat haalde het uit?

Ik wist, wilde ik in ons land de geestelijke gezondheidszorg tóch nog een dienst bewijzen, dat ik veel, nog héél veel zou moeten uitleggen. Zó veel, dat ik het niet eens kon overzien. In de kerk zelf belandt alles, wat het daglicht niet kan velen, systematisch en consequent onder het tapijt. Daarbij bedient de kerkleiding zich geraffineerd van de beproefde werking van een aantal subtiel ingezette machtsmechanismen. Gelovigen bij wie het opvalt dat zij dit machtsspel doorzien, krijgen het predicaat opgeplakt "staatsvijand van het rijk van God". Dit betekent ook anno 2016 in de nieuw-apostolische geloofspraktijk dat je om te beginnen met de nek wordt aangekeken. Jij -als persona non grata- en al jouw dierbaren mogen van de "zegenaars" van ellende omkomen. Hadden ze je kunnen dood-knipogen, dan was je op die manier al bij de minste of geringste verdenking op voorhand standrechtelijk door ze geëxecuteerd, "overwegende dat oppositie niet wordt getolereerd". (...)
Redactie schreef:@all

Wat velen niet weten is dat de Nieuw-Apostolische Kerk sinds haar oprichting in 1878 talrijke scheuringen en afscheidingen kent. Iemand schreef er een boek over en kwam toen al op "125 Spaltungen, Trennungen und Ausschlüsse":
Hoe geïnteresseerd uw redacteur vroeger ook was bij het godsdienstonderwijs en het confirmatieonderricht; méér dan 10 afsplitsingen werd nog lange tijd voor onmogelijk gehouden. De opkomst van het Internet bracht echter ontluisterende feiten aan het licht. Honderden artikelen en duizenden forumberichten gaven aan hoezeer er kennelijk doelbewust ongelofelijk veel informatie door de jaren heen angstvallig was achtergehouden. Officiële publicaties van de kerkleiding zelf vermeldden niets over allerhande onregelmatigheden, over malversaties of over getouwtrek om de macht; laat staan dat men liet doorschemeren dat er aan tallozen blijvend letsel was toegebracht door zinloos geestelijk geweld. "Hogere verantwoordelijke leidinggevenden" deden niets (!) om het te voorkomen en zelfs níets (!) om achteraf het berokkende leed nog enigszins te verzachten... Was dít het "werk Gods"?

(...)


Uit: Bericht -op het voormalige Forum van Bauke Moesker- op "Za 23 Apr 2011, 20:01", in de thread "Der Bezirksapostel wird entscheiden, wie verfahren wird."
Eufemistisch uitgedrukt: "niet de helft was ons verteld" (vgl. lied 298, NAK-koorboek) want de volle waarheid was geruisloos grotendeels onder het tapijt verdwenen.


[wordt vervolgd]

Groet,
TjerkB
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: Aan wie doet St.Ap. Schneider mij toch steeds denken

Bericht door TjerkB »

Met ijzeren vuist (6)
TjerkB schreef:(...)
Bij de Nieuw-Apostolische Kerk mag je je kop niet bo­ven het maai­veld uit­ste­ken want die wordt eraf geschoten. Daarbij spannen de "zegenaars" samen met jouw "naasten".

(...)


Uit: Bericht op "Za 06 Feb 2016, 12:47"
@all

Onder de bovenbeschreven omstandigheden, bij een angstcultuur (!) in feite, zijn in een geloofsgemeenschap "veiligheid en geborgenheid" uiteraard ver te zoeken. De een na de andere naaste kiepert overboord, terwijl bij wijze van spreken Pakjesboot 12 met de vlam in de pijp rücksichtslos op "het heerlijke einddoel" afstevent. Werkelijk, indien achter de schermen de verdorvenheid op zo'n manier in termen van menselijk leed een spoor van vernielingen aanricht, wat denk je dan eigenlijk met het verstand-op-nul te bereiken met je godsdienstoefeningen, je jaarlijkse barbecue en voor de schone schijn met al je benefit-activiteiten en wat dies meer zij?


[wordt vervolgd]

Groet,
TjerkB :shock:
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: Aan wie doet St.Ap. Schneider mij toch steeds denken

Bericht door TjerkB »

Met ijzeren vuist (7)
  • "Met indoctrinatie als heilsmiddel doet de NAK een geestelijk ’concentratiekamp’ ontstaan.
    De veelvormigheid van de eerste christelijke gemeenten was zo groot en uiteenlopend, dat men zich werkelijk moet afvragen of onze Heer Jezus Christus de apostelen wel zo duidelijke macht gegeven heeft als de NAK in deze tijd
    met ijzeren vuist leert.
    Mijn antwoord is: nee."
Bron: Trouw-artikel "Ex-apostel noemt kerk een concentratiekamp" d.d. 05-01-2008 door Lodewijk Dros
@all

Wat de gemeenteleden aan de basis zich door de jaren heen amper zijn gaan realiseren, is, hoe hun kerk in het dagelijkse leven feitelijk wordt bestuurd. Immers, allerwegen wordt de nieuw-apostolische geloofspraktijk als hemels mooi voorgesteld en zijn het enkel en alleen de "succesverhalen" die met ze worden gedeeld. Het vertrouwen in de "Godsgezanten" was mede daardoor zó enorm groot geworden dat zowat niemand zich afvroeg of het ook achter de schermen wel allemaal "pais en vree" was. Met name de "apostelen" werden bijna gezien en vereerd als heiligen want hun positie zou op één lijn staan die van de apostelen in Jezus' tijd...

Ondertussen geldt de "stamapostel" als de gevolmachtigde zaakgelastigde van God op aarde, al blijft men naar woorden zoeken om zulks aan de Bijbel te ontlenen:
BakEenEi schreef:(...)
Eén van de vele keren dat ik serieus argwaan kreeg bij de "goede bedoelingen" van de nieuw-apostolische kerkleiding was, toen er in 1993 een herziene uitgave verscheen van het boekje Vragen en Antwoorden, dat o.a. bij het confirmatieonderricht voorheen leidraad was. Het bevreemdde mij namelijk wat er was veranderd aan de verklarende tekst m.b.t. de stamapostel. Om te beginnen volgt hieronder de tekst zoals ik die in de jaren '60 leerde als confirmant:
  • 226. Welke plaats neemt de Stamapostel binnen de Hersteld Apostolische Gemeente in?
    De Stamapostel is als het zichtbare hoofd der Gemeente in alle aangelegenheden de hoogste instantie. Aangezien hij door alle leden van de Hersteld Apostolische Gemeente als de representant des Heren op aarde wordt beschouwd en hij zichzelf steeds als hulp des geloofs voor zijn broeders en zusters weet, moet men in de bijzondere plaats welke hij inneemt, geen kiem van autoritaire heerschappij over de Gemeente zien, evenmin als dit van de plaats, die door Jezus of zijn Apostelen wordt ingenomen, kan worden afgeleid.

    Bron: Vragen en Antwoorden betreffende het Hersteld Apostolische Geloof
Het tekstfragment waarvoor ik zojuist in blauw grotere letters koos, verdween opeens! Tegelijkertijd viel het mij nu pas goed op dat de kerkleiding "de stamapostel" belicht van twee kanten. Zie onder:
  • 177. Welke plaats neemt de Stamapostel in binnen de Nieuw-Apostolische Kerk?
    De Stamapostel is als zichtbaar hoofd van de kerk van Jezus Christus in alle kerkelijke aangelegenheden de hoogste instantie. Hij wordt door de leden van de Nieuw-Apostolische Kerk beschouwd als de vertegenwoordiger van de Heer op aarde en beschouwt zichzelf als helper in het geloof van zijn ambtsbroeders en medebroeders en -zusters.

    Het is de wil van Jezus dat Zijn kerk een zichtbaar hoofd heeft, tot wie de Apostelen en alle gelovigen opzien (vgl. Joh. 21: 15-17). Daardoor wordt het werk van de Heer op een doelbewuste en uniforme wijze geleid.

    Voor het ambt van Stamapostel wordt uit de rijen der Apostelen diegene geroepen die daartoe op grond van bijzondere getuigenissen door God wordt geopenbaard aan de werkzame Stamapostel of aan de kring van de Apostelen.


    Bron: Vragen en Antwoorden betreffende het nieuw-apostolische geloof; 1993
Verder maakte het mij niet gelukkig dat Jezus Christus en God er nu -hineininterpretierend- nadrukkelijk bij worden gehaald om de herziene voorstelling van zaken als het ware maar aannemelijk genoeg gelegitimeerd te krijgen. Het stuitte mij tegen de borst dat er vanuit de hemel exclusief zou zijn gekozen voor het kerkgenootschap "de Nieuw-Apostolische Kerk".

(...)


Uit: Bericht -op het voormalige Forum van Bauke Moesker- op "Di 09 Aug 2011, 11:47", in de thread "Tenzij... "
  • 7.6.6 Das Stammapostelamt
    Jesus Christus, der Sohn Gottes, ist das Haupt seiner Kirche. In dieser Kirche hat das Stammapostelamt die Aufgabe, den Petrusdienst auszuüben gemäß den Worten Jesu: „Ich sage dir auch: Du bist Petrus, und auf diesen Felsen will ich meine Gemeinde bauen, und die Pforten der Hölle sollen sie nicht überwältigen. Ich will dir die Schlüssel des Himmelreichs geben: Alles, was du auf Erden binden wirst, soll auch im Himmel gebunden sein, und alles, was du auf Erden lösen wirst, soll auch im Himmel gelöst sein“ (Mt 16,18.19).

    Jesus spricht vom Grund und vom Bauen seiner Gemeinde in Verbindung mit der besonderen Stellung des Apostels Petrus. Dieser ist der „Fels“, auf den Jesus Christus seine Kirche baut. Damit ist vom Sohn Gottes ein unauflösbarer Zusammenhang zwischen dem Felsenamt und seiner Kirche geschaffen. Felsenamt und Kirche Christi sind für die Menschen zum Heil in Jesus Christus gegeben.

    Der Dienst und die Aufgaben, die der Herr dem Apostel Petrus übertragen hat, werden heute vom Stammapostel ausgeübt. So wirkt er für das vom Herrn erbetene Einssein unter den Aposteln (Joh 17,20-23), indem er seine Brüder, die Apostel, stärkt (Lk 22,32).

    Er weidet die „Lämmer und Schafe“ der Herde Christi (Joh 21,1517).

    Der Dienst des Stammapostels äußert sich in der Reinhaltung und Weiterentwicklung der Lehre, dem Erschließen neuer Erkenntnisse sowie der einheitlichen Ausbreitung des Glaubenszeugnisses.
    Auch legt der Stammapostel die Kirchenordnung fest. Diese Aufgaben machen die „Schlüsselvollmacht“ des Stammapostelamts aus.

    Der Stammapostel ist oberste geistliche Autorität; ihm kommt im Kreis der Apostel die führende Stellung zu.

    Der Stammapostel ordiniert die Apostel. Es ist notwendig, dass die Apostel im Einssein mit ihm stehen: Nur auf diese Weise kann die dem Apostolat insgesamt obliegende Aufgabe erfüllt werden, Menschen das Heil zugänglich zu machen.
Bron: "Katechismus der Neuapostolischen Kirche", maart 2012
Let op de politieke aardverschuiving: "De Stamapostel is als zichtbaar hoofd van de kerk van Jezus Christus" vanaf 1993 tegenover "Jesus Christus, der Sohn Gottes, ist das Haupt seiner Kirche" vanaf 2012.

Voor het overige wil men er in de catechismus tegenwoordig ook nog wel het volgende over kwijt:
  • "Es obliegt dem Stammapostel aufgrund seiner lehramtlichen Vollmacht, derartige Aufschlüsse aus dem Heiligen Geist zu verkündigen und zur verbindlichen Lehre der Neuapostolischen Kirche zu erklären." (§ 1.3)
  • "Ab 1897 bildete sich das Amt des Stammapostels als führendes Amt der Kirche heraus" (§ 11.3.3).
Alles goed en wel, maar: "Elke boom kun je aan zijn vruchten kennen, want van distels pluk je geen vijgen en van doornstruiken geen druiven" (Lucas 6: 44, NBV). Met andere woorden: als er met ijzeren vuist wordt geregeerd zodat er voor tallozen een geestelijk concentratiekamp moest ontstaan; wat of wie deugt er dan niet?!

Groet,
TjerkB
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: Aan wie doet St.Ap. Schneider mij toch steeds denken

Bericht door TjerkB »

@all

Zojuist kwam ik een reactie tegen die ik op 10 juli 2007 plaatste bij NAK-Observer (het toenmalige Forum van Chris van der Leest). Ik schreef toen o.a. het volgende:
Als iemand zich nu afvraagt wat bij mij de inhoud van dit bericht heeft ingegeven, dan is dat met name de ontluistering van wat "hogere dienaren" jarenlang achter de coulissen intensief blijkt te hebben beziggehouden, namelijk de versterking van hun zakelijke leiderschap en besluitvorming rond een zodanig grondige herziening van de nieuw-apostolische geloofsleer dat het gemeenteleven nog slechts kan worden ingericht volgens institutionele -defensieve- standaarden. Er wordt een replica neergezet van de kerk van Rome. Maar volgens mij groeien veldbloemen niet in kassen... Het voelt in feite zoals Br. Matthias Schröter in Duitsland het onlangs treffend verwoordde bij Christ im Dialog: "Was die Amtskirche so schrecklich unbarmherzig unbedacht lässt, ist, dass uns 'Blankenesern' ein Stück Heimat genommen wird, die wir auch in anderen Kirchen nicht 'einfach so' finden werden."
Over enkele maanden is dit al negen jaar geleden. Ik had het destijds te doen met de "broeders-dienaren" in de nieuw-apostolische kerkgemeente Hamburg-Blankenese die met vereende krachten waren weggepest - onder auspiciën van stamapostel Wilhelm Leber. Eind 2012 kreeg hij compleet zijn zin met de ten faveure van de hoogmogende heren in kerkelijke organisatie al in 2007 met het blote oog zichtbare "versterking van hun zakelijke leiderschap en besluitvorming rond een zodanig grondige herziening van de nieuw-apostolische geloofsleer dat het gemeenteleven nog slechts kan worden ingericht volgens institutionele -defensieve- standaarden". Inmiddels hoeft niemand er hierdoor meer rouwig om te zijn dat er "ein Stück Heimat" was afgepakt want de halve "Heimat" zou later instorten.

Als ik er nu goed over nadenk, moet juist over de geloofsleer er aan de lopende band zijn geredetwist. Weliswaar verscheen er in het begin van de jaren '90 nog een nieuwe uitgave van Vragen en Antwoorden (de mini-catechismus van die tijd, zeg maar), maar het duurde niet lang of ik vernam dat sommige formuleringen al aanleiding hadden gegeven tot protest en dat de in verlegenheid gebrachte kerkleiding daar al meteen niet omheen had gekund. Sindsdien eigenlijk is de openlijke kritiek niet meer van de lucht geweest. Denk bijvoorbeeld ook aan de beweging destijds van verontruste gemeenteleden die zich de "Freunde der reinen Jesulehre" noemden. De kerkleiding echter had zo haar bedenkingen tegen alleen maar "die reine Jesulehre", zoals het ook tot ontzetting van anderen nog pijnlijk zou blijken.

Wat het internationale kerkbestuur het meest moet hebben beziggehouden, is: hoe komen wij met zo min mogelijk kleerscheuren af van het imago van een sekte?

"Simpel", moet iemand hebben opgemerkt: "als de kerk van Rome lid mag zijn van de Raad van Kerken, inclusief hiërarchische hoogbouw; dan aanstonds ook wij!"

Zo sloeg men twee vliegen in één klap: de bazen bleven de baas en met een van de roomse versie afgeleide catechismus zou het beoogde succes te verzilveren zijn.

Wie voor deze (schijn)constructie echter de hoogste prijs zouden betalen, zijn de bij de Nieuw-Apostolische Kerk aangesloten doch nimmer geraadpleegde leden.

Jarenlang werden de gelovigen, van wie het er steeds meer waren die aanvoelden dat het niet pluis was met de veranderende geloofsleer, aan het lijntje gehouden.

Wie goed oplette zag hoe stamapostel Richard Fehr bij tijd en wijle zich echt getergd voelde, en hoe later stamapostel Wilhelm Leber zich in allerlei bochten wrong.

Het bezit van de zaak na de totstandkoming van de catechismus, wordt voor de hoogmogende heren thans zienderogen het einde van hun eigenzinnige vermaak.

Groet,
TjerkB
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Plaats reactie

Terug naar “Nieuws en andere actuele zaken”