@all
Zie onder...
Groet,
TjerkB
N.B.
P.S.BakEenEi schreef:@all
Was niet feitelijk het toppunt van brutale onverschrokkenheid bij de nieuw-apostolische kerkleiding er overtuigend mee bewezen toen zij onlangs een advocaat inschakelde om sommigen op dit forum, onder wie ingeschreven leden van de kerk zelf, het schrijven en waarschuwen (!) te beletten?! Berichten die aan de verantwoordelijke ambtsdragers intern worden toegezonden blijven immers doorgaans onbeantwoord! Zo schreef ikzelf bijvoorbeeld onder de titel "Interactie" op 06-05-2004/23:01 (dus inmiddels zeseneenhalf jaar geleden) "langs de geordende weg" het volgende:
Uiteraard ontving ik óók op dit schrijven destijds geen enkele reactie!In onze kerk is er in zekere zin een sfeer ontstaan van "ouwe jongens krentenbrood", van "het zal allemaal zo'n vaart niet lopen". Er heerst soms gewoon een ronduit irritante zelfvoldane bezadigdheid, waar bij wijze van spreken "geen poot tussen te krijgen is". Omdat het mij "niet geraden" was om ambtsdragers op wat voor manier ook "voor de voeten te lopen", zulks op straffe van uitsluiting, heb ik mij, om het hoofd boven water te houden, van dit verschijnsel moeten afwenden. Wie zich niet dankbaar kon conformeren aan de gang van zaken, zoals die van hogerhand werd opgelegd, kon immers kiezen: buigen of barsten. Als ouders dat doen met hun kinderen, komt het later nooit meer goed.
Nu wil ik mij wel haasten om er meteen bij te zeggen dat ik vele liefhebbende dienaren ken, die met dat hele verwerpelijke dictatoriale regiem nimmer iets van doen hebben gehad. Zij kozen voor de aan hun zorgen toevertrouwde zielen, en hadden het waarschijnlijk ondertussen zelf ook niet gemakkelijk.
Groet,
BakEenEi
Bron: Bericht op het voormalige Forum van Bauke Moesker op "Ma 29 Nov 2010, 07:11", in de thread "Geloofwaardigheid van de nieuw-apostolische kerkleiding"
BakEenEi schreef:(...)
Ik had mij, linksom of rechtsom, bij het beloop van de gebeurtenissen neer te leggen. Het is nog geen 25 jaar geleden dat een districtsvoorganger de gemeenteleden voorhield dat zij hun verstand wel op het nachtkastje konden neerleggen want de "dienaren" zouden wel voor ze denken!
Ik werd mij er dus van bewust, dat de Nieuw-Apostolische Kerk bestond uit twee werelden: die van de instructeurs (de sprekende minderheid) en die van degenen die geacht werden te wachten op instructies (de zwijgende meerderheid). En: "over de uitslag wordt niet gecorrespondeerd".
Ondertussen zag ik van alles misgaan. Ook voorzag ik gaandeweg allerhande ellende. Maar het was niet aan mij om mij daarover uit te spreken. Ik hoefde mij alleen maar dáár te bevinden, waar mijn "zegenaars" mij mochten verwachten. Ik moest niet iets vragen wat iemand niet wist want ik wilde bijvoorbeeld graag weten wat er onder zielzorg wordt verstaan en wat het "werk Gods" onderscheidt van ál het andere. Het beste was als ik dat maar "in vertrouwen overgaf".
Het kwam er op neer dat je "gewoon" kwam wanneer je moest komen en dat je ging wanneer je daarna wel weer kon gaan.
(...)
Uit: Bericht op het voormalige Forum van Bauke Moesker op "Do 17 Feb 2011, 17:50", in de thread "Levend geloof"
Zie ook het bericht op "Vr 10 Jan 2014, 12:12" in de thread "Voetangels en klemmen op de geloofsweg"