@allTjerkB schreef:(...)
Op de zitting, gisteren, bleek dat broeder Rohn diens voormalige "compagnon" De Bruijn deze week een aannemelijk bod had gedaan om er door middel van een schikking uit te komen. De districtsapostel in ruste had dit aanbod op advies van zijn advocaat echter nog in beraad gehouden. Nu ze de rechtszaak vermoedelijk verliezen, zullen ze wel alsnog toehappen. De rechtbank gaf partijen gisteren vier weken de tijd om daaromtrent uitsluitsel te geven, zodat men op 29 juli 2014 eventueel geen vonnis hoeft te wijzen.
(...)
Uit: Mijn bericht op "vr 16 mei 2014, 10:02"
Nu de bedoelde periode van vier weken is verstreken, werd mij desgevraagd meegedeeld dat mr. Abeln namens districtsapostel De Bruijn i.r. aan de rechtbank liet weten dat van het schikkingsaanbod er geen gebruik wordt gemaakt. Het zou niet solide zijn gebleken! (...) Aangezien dit laatste in het kader van de onderhavige procedure niet bij broeder Rohn mag worden geverifieerd, lijkt het erop dat mr. Abeln de rechtbank met die inhoudelijke mededeling heeft willen beïnvloeden. (...)
Anders dan apostel Peter Klene en de zijnen het sinds 21 februari 2010 willen doen geloven, is er volgens mij wel degelijk een door het kerkbestuur gefaciliteerde samenhangende aanpak bij de rechtszaken in het arbeidsconflict met broeder Rohn en in de privé-kwestie Oostenrijk. Ook kan ik mij steeds minder aan de indruk onttrekken dat de rechtszaak over de lening c.q. investeringsinleg van districtsapostel De Bruijn i.r. hoogst kwalijk wordt bekostigd uit offerontvangsten. Tijdens de zitting op 15 mei jl. leek mr. Abeln namelijk méér partij in het geding dan diens cliënt toen aan deze werd gevraagd of ook hij niet van de zaak af wilde door met broeder Rohn alsnog in der minne tot een schikking te komen. Bij een schikking krijgt de voormalige districtsapostel uiteraard niet het onderste uit de kan, maar die uitkomst zal altijd beter zijn dan -zoals het ernaar uitziet- bij de rechtbank aanstonds voor de tweede keer nul op het rekest. Beslist niet voor niets herinnerde de rechtbank er op de zitting aan dat wie stelt, moet bewijzen. Nu werd er alleen een stuk in het geding gebracht dat betrekking zou hebben op een eerdere "lening".
Alleen indien geld in deze zaak voor de districtsapostel in ruste -om welke vooralsnog wazige reden dan ook- kennelijk géén rol speelt, wijst hij een schikking af.
Hoe dan ook, inderdaad werd het door broeder Rohn ingebrachte schikkingsvoorstel afgewezen. Over de kwaliteit van het bewuste voorstel zijn er aan betrokkene vooraf géén vragen gesteld, zo begreep ik. Juist dit vind ik uiterst merkwaardig want als er iets aan zou mankeren, had er op dat punt natuurlijk eerst overleg plaatsgehad - tenzij het al op voorhand ontbreekt aan serieuze belangstelling voor überhaupt een schikking, wat thans gezien het beloop van de gebeurtenissen welhaast het geval moet zijn. Maar dan is het wat mij betreft evident dat er dwarsverbanden zijn met andere ijzers in het alom aangewakkerde juridische vuur, niet van de zich hier al jarenlang als een marionet gedragende districtsapostel in ruste doch van derden! Immers, wat stak er in werkelijkheid achter toen apostel Peter Klene met bijval met een aantal rechterhanden opschreef "Daarbij had ik de behoefte om het op te nemen voor onze Districtsapostel. Hij kan zichzelf hierin lastig verdedigen." ?! Ik denk dat ik het intussen wel wéét: na de schorsing en het ontslag van broeder Rohn, zijn er door het kerkbestuur financiële misslagen begaan bij Residence Eimersstaete in Arnhem, en ook die moeten op hem worden afgewenteld. Anders namelijk zouden met name de gebroeders P. en N. Klene de klos zijn!
Angstvallig is er derhalve door en namens het incompetente kerkbestuur de schijn gewekt dat er maar één grote boosdoener valt aan te wijzen: de zondebok Rohn. Daarom ook wordt er op alle mogelijke manieren tijd gerekt. Immers, zodra broeder Rohn en diens gezin door alle kosten van het noodzakelijke juridische weerwerk financieel zullen zijn kaalgeplukt, trekt het kerkbestuur in deze hele aangelegenheid vermoedelijk aan het langste eind, zo zullen de briefschrijvers van 21 februari 2010 sindsdien wel vurig hopen. Tot schijnbaar elke prijs die de bij de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland (nota bene een Algemeen Nut Beogende Instelling) aangesloten leden ongevraagd uit de bij ze afgetroggelde offerontvangsten moeten ophoesten, mag de waarheid over financieel wanbeheer niet aan het licht komen. Wat er eenvoudig aan de hand is, is, dat er op het vlak van onroerend goedbeheer na eerdere afspraken (naar ideeën van districtsapostel De Bruijn en broeder Rohn) binnen het kerkbestuur tot een politieke koerswijziging is besloten. Apostel Peter Klene en de zijnen wilden de ingeslagen weg verlaten, en aldus werd er nader besloten, zonder daarbij echter eerst eens naar een prijskaartje te kijken. Toen er vervolgens miljoenenverliezen opkwamen, kreeg broeder Rohn de schuld ervan.
Groet,
TjerkB