Tussenbalans en hoe nu verder...

Berichten over wat in het dagelijkse leven ons geloof raakt
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: Tussenbalans en hoe nu verder...

Bericht door TjerkB »

@all

Hoe nu verder? Welnu, stamapostel Jean-Luc Schneider loopt alvast op de ontwikkelingen vooruit. Volgens hem is het namelijk een uitgemaakte zaak: "Wij willen God, onze vader, de eer geven: Hij is groter dan alles; niets kan Hem verhinderen ons Zijn rijk te geven." Zie onder...
De Almachtige (!) komt er met geen mogelijkheid meer onderuit, zo beweert Schneider hier: de bij zijn kerk aangesloten leden kerk krijgen het hemelrijk (cadeau). Verder is het "nach dem neuapostolischen Glaubensverständnis" een novum dat Schneider nu betoogt: "God is de Vader van allen!" Een revolutionaire vernieuwing! Eerder waren "andersgezinde" mensen hooguit schepselen van God, doch niet tevens Zijn kinderen.

Zo val je bij de veranderlijke godheid die vanuit dit kerkgenootschap wordt aanbeden gedurig van de ene verbazing in de andere:
TjerkB schreef:(...)
Let op de politieke aardverschuiving: "De Stamapostel is als zichtbaar hoofd van de kerk van Jezus Christus" vanaf 1993 tegenover "Jesus Christus, der Sohn Gottes, ist das Haupt seiner Kirche" vanaf 2012.

Voor het overige wil men er in de catechismus tegenwoordig ook nog wel het volgende over kwijt:
  • "Es obliegt dem Stammapostel aufgrund seiner lehramtlichen Vollmacht, derartige Aufschlüsse aus dem Heiligen Geist zu verkündigen und zur verbindlichen Lehre der Neuapostolischen Kirche zu erklären." (§ 1.3)
  • "Ab 1897 bildete sich das Amt des Stammapostels als führendes Amt der Kirche heraus" (§ 11.3.3).
Alles goed en wel, maar: "Elke boom kun je aan zijn vruchten kennen, want van distels pluk je geen vijgen en van doornstruiken geen druiven" (Lucas 6: 44, NBV). Met andere woorden: als er met ijzeren vuist wordt geregeerd zodat er voor tallozen een geestelijk concentratiekamp moest ontstaan; wat of wie deugt er dan niet?!

(...)


Uit: Bericht op "Za 06 Feb 2016, 21:00" in de thread "Aan wie doet St.Ap. Schneider mij toch steeds denken"
Een en al tegenstrijdigheid dus. In 2012 wijkt de stamapostel voor Christus Jezus als hoofd van Zijn kerk, maar toch blijft de stamapostel Hem voor de voeten lopen.

Zo wringt men zich bij de Nieuw-Apostolische Kerk in allerlei bochten om gelovigen af te leiden van de toepasselijke waardevolle richtlijnen die al in de Bijbel staan. "Niehaus mitgerechnet, gibt es unter den bisherigen sieben Stammaposteln sieben verschiedene Glaubensbekenntnisse", zo merkte Dr. Thomas Gandow het in 2013 op. Zie het bericht op "Do 03 Nov 2016, 08:55" in de thread "NAK NL lid Raad van Kerken in NL".

Groet,
TjerkB :shock:
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: Tussenbalans en hoe nu verder...

Bericht door TjerkB »

@all

Hoewel ik mij over tegenstrijdigheden in de berichtgeving namens de nieuw-apostolische kerkleiding liever niet beklaagde bij mijn broeders en zusters, simpelweg om niemand daarmee te belasten, sprak ik "dienaren" er juist wel op aan, maar van hun schouderophalen en ontwijkende antwoorden werd ik meestal niets wijzer. Wat ik trouwens vreselijk vond, is, dat als het nu, vandaag, bijvoorbeeld zou gaan om het artikel van Andreas Rother op 20 oktober jl. bij nac.today, men steevast schouderophalend zou reageren in de trant van: wie maalt er nu nog om een artikel van twee, drie maanden geleden?! Of bij zijn artikel van 27 december jl.: dat was toch vorig jaar - waarom leef je zo in het verleden - voel je je niet aangesproken door wat onze stamapostel ons intussen te zeggen heeft? Niemand wenst zich te realiseren dat het hier geen incidenten betreft doch werkelijk structurele misstanden. Kijk alleen maar naar wat er dienaangaande door de jaren heen uit de doeken is gedaan op de diverse Internetfora. Van de vuile was die buiten was opgehangen door zielen die zo "dom" waren geweest om aan "het levende altaar" de rug toe te keren; daar kunnen de gelovigen hun blik vanzelf het best wijselijk van afwenden, zo wordt ieder uit naam van de Drie-eenheid echter gedurig op het hart gedrukt.

Zo ontstond er "in de gemeenschap" al op voorhand onderling verwijdering, een emotionele kloof tussen goodguys en potentiële badguys, wijze en dwaze maagden. Ook hierbij wenste zowat niemand het zich te realiseren hoe dan feitelijk al subtiel en meewarig "de achterdeur" wordt opengezet voor wie niet volgzaam genoeg is. Aldus wordt het in de Nieuw-Apostolische Kerk voor hoogst onwaarschijnlijk gehouden dat weldenkendheid kan samengaan met welwillendheid. Zielen die juist hun betrokkenheid tonen door stevig mee te denken, worden er -onnadenkend- van verdacht dat men al te gemakkelijk "ongenoegen en ontevredenheid" laat opkomen. Spijtig genoeg werkt dit een mistroostig verlammend geestelijk klimaat in de hand, ten aanzien waarvan ik er geen geheim van maak dat ik er vaak op attendeerde:
BakEenEi schreef:(...)
Zo schreef ikzelf bijvoorbeeld onder de titel "Interactie" op 06-05-2004/23:01 (dus inmiddels zeseneenhalf jaar geleden) "langs de geordende weg" het volgende:
In onze kerk is er in zekere zin een sfeer ontstaan van "ouwe jongens krentenbrood", van "het zal allemaal zo'n vaart niet lopen". Er heerst soms gewoon een ronduit irritante zelfvoldane bezadigdheid, waar bij wijze van spreken "geen poot tussen te krijgen is". Omdat het mij "niet geraden" was om ambtsdragers op wat voor manier ook "voor de voeten te lopen", zulks op straffe van uitsluiting, heb ik mij, om het hoofd boven water te houden, van dit verschijnsel moeten afwenden. Wie zich niet dankbaar kon conformeren aan de gang van zaken, zoals die van hogerhand werd opgelegd, kon immers kiezen: buigen of barsten. Als ouders dat doen met hun kinderen, komt het later nooit meer goed.
Nu wil ik mij wel haasten om er meteen bij te zeggen dat ik vele liefhebbende dienaren ken, die met dat hele verwerpelijke dictatoriale regiem nimmer iets van doen hebben gehad. Zij kozen voor de aan hun zorgen toevertrouwde zielen, en hadden het waarschijnlijk ondertussen zelf ook niet gemakkelijk.
(...)


Uit: Bericht -op het voormalige Forum van Bauke Moesker- op "Ma 29 Nov 2010, 08:11" in de thread "Geloofwaardigheid van de nieuw-apostolische kerkleiding".
Alleen al om deze reden, domweg vanwege de "de arrogantie van de macht", hebben volgens mij tallozen de Nieuw-Apostolische Kerk verlaten, via die onzalige "achterdeur" die gewoon met opzet wagenwijd was opengezet, voor vermeende "Querdenker". Alles ten faveure van de meedogenloze "ambtelijke top" in deze tot een klassieke sekte afglijdende religieuze organisatie en haar vermurwde kritiekloze meelopers. Ik zie naasten in deze kerk steeds meer berustend worden; willoos. Het enige waarvoor men warm loopt zijn muziekuitvoeringen, benefietactiviteiten en andere wervende evenementen waarmee men doelgericht in de picture komt. Geloofsinhoudelijk evenwel hebben betrokkenen weinig meer te melden. Kerkbestuurders, bang om macht en aanzien te verliezen, bewegen hemel en aarde om iedereen te blijven imponeren, vooral met propaganda, én met tijdrekken door slimme afleidingsmanoeuvres, zoals het ijverig herstructureren van kerkprovincies.

Terwijl er van alles aan het veranderen is, zijn de gemeenteleden in verwarring; níet "veilig in Jezus' armen". Ondertussen spreekt de kerkleiding van... secularisatie:
TjerkB schreef:
Voorgangersdag 2016 te Lelystad
ma, 09.05.2016 | Categorie

Op zaterdag 7 mei vond de tweejaarlijkse voorgangersdag plaats. Hierbij waren ook de districtsjeugdleiders uitgenodigd. In totaal waren er 65 deelnemers.

(...)
Apostel Klene gaf een presentatie betreffende de secularisering in Europa en de trends die voorzichtig zichtbaar worden in de richting van meer ruimte voor religieuze zingeving. Aan de hand van onderzoeken van o.a. het Sociaal Cultureel Planbureau en het recente onderzoek "God in Nederland" presenteerde hij de algemene maatschappelijke ontwikkelingen over de afgelopen vijftig jaar, de invloed daarvan op de christelijke wereld in Europa en meer in het bijzonder Nederland, alsook de specifieke ontwikkelingen binnen de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland.

(...)
Er ontstonden levendige discussies waarbij ook veel best practices werden gedeeld.

Rond 16.00 uur ging een ieder voldaan naar huis.


Bron: http://www.nak-nl.org/db/6458268/Actuee ... e-Lelystad
@all

Als ik het goed begrijp, beperkte de inbreng op de voorgangersdag van apostel Klene zich goeddeels tot het bovenvermelde betoog over "secularisering in Europa".

Is dát het wat er "nach dem neuapostolischen Glaubensverständnis" tegenwoordig moet doorgaan voor "balsem voor de ziel"? Ga je dan heus "voldaan naar huis"?

(...)


Uit: Bericht op "Za 14 Mei 2016, 20:52" in de thread "Waar is de taal van het hart gebleven?"
Zie ook het bericht op "Di 06 Dec 2016, 22:20", in de thread "bezoek kerkdienst op woensdagavond - zwartekousenkerken"
Hoe nu verder? Word eerlijk en oprecht, kan ik de verantwoordelijken aanraden! Stop de hypocrisie, verban de ambtsladder en word gezegenden van de Almachtige:
TjerkB schreef:
  • (...)

    [1] Men moet ons beschouwen als dienaren van Christus, aan wie het beheer over de geheimen van God is toevertrouwd. [2] Van iemand die deze taak vervult, wordt verlangd dat hij betrouwbaar is.

    Uit: 1 Korintiërs 4 (NBV)


    Het apostelschap
    (...) [14] God zij gedankt dat hij ons, die één zijn met Christus, in zijn triomftocht meevoert en dat hij overal door ons de kennis over hem verspreidt als een aangename geur. [15] Wij zijn de wierook die Christus brandt voor God, zowel onder hen die worden gered als onder hen die verloren gaan. [16] Voor de laatsten is het een onaangename geur die tot de dood leidt, voor de eersten een heerlijke geur die leven schenkt. Wie is geschikt voor deze taak? [17] Wij zijn niet als zoveel anderen, die aan het woord van God willen verdienen; wij spreken erover in alle oprechtheid, in opdracht van God, ten overstaan van hem en in eenheid met Christus.

    Uit: 2 Korintiërs 2 (NBV)
(...)


Uit: Bericht op "Di 21 Jan 2014, 09:01" in de aankondiging van de thread "Transparantie of zelfbevlekking?"
Samenvattend:
  • 1
    Benut toch de genadetijd.
    Wees trouw van harte, stil.
    Bedenk, dat tot in eeuwigheid
    de Heer u zeeg'nen wil.
    Kom heden, kom!


    2
    Dient gij in uiterlijke schijn,
    dan zegent Hij u niet.
    Zijn Geest moet steeds uw Leidsman zijn,
    Hij u Zijn hulpe biedt.
    Kom heden, kom!


    3
    Van duisternis en eigen waan
    verlost de Heiland u.
    Hijzelf, met krachten aangedaan,
    noodt vriend'lijk allen nu:
    Kom heden, kom!


    4
    Ja, volg Hem als een willig kind
    naar 't heerlijk vaderland,
    waar gij geen spoor van leed meer vindt,
    Hij elke strijd verbant.
    Kom heden, kom!


    Bron: Lied 344, NAK-gezangboek
Groet,
TjerkB
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: Tussenbalans en hoe nu verder...

Bericht door TjerkB »

TjerkB schreef:(...)
Verder is het "nach dem neuapostolischen Glaubensverständnis" een novum dat Schneider nu betoogt: "God is de Vader van allen!" Een revolutionaire vernieuwing! Eerder waren "andersgezinde" mensen hooguit schepselen van God, doch niet tevens Zijn kinderen.

Zo val je bij de veranderlijke godheid die vanuit dit kerkgenootschap wordt aanbeden gedurig van de ene verbazing in de andere:

(...)
"Niehaus mitgerechnet, gibt es unter den bisherigen sieben Stammaposteln sieben verschiedene Glaubensbekenntnisse", zo merkte Dr. Thomas Gandow het in 2013 op. Zie het bericht op "Do 03 Nov 2016, 08:55" in de thread "NAK NL lid Raad van Kerken in NL".

(...)


Uit: Bericht op "Ma 02 Jan 2017, 17:42"
@all

In het hierboven geciteerde bericht heb ik mijn scep­sis te­gen­over de uitlatingen van stamapostel Jean-Luc Schneider, namelijk...
... niet onder stoelen of banken gestoken want ik kan mij niet aan de indruk onttrekken dat zijn woorden anders werden bedoeld dan ze feitelijk zijn weergegeven. In dit verband herinner ik mij dat eerder paus Franciscus al in opspraak kwam door soortgelijke opmerkingen. Zie bijvoorbeeld:
Hij nuanceerde zijn desbetreffende uiteenzettingen naderhand op bijzondere wijze als volgt:
    • Der Heilige Geist wird vom Vater gegeben und führt uns zum Vater. Das ganze Heilswerk ist ein Werk der Wieder-Geburt. Dabei befreit uns die Vaterschaft Gottes durch die Gabe des Sohnes und des Heiligen Geistes von unserem Waisensein, in das wir geraten sind. Auch in unserer Zeit bemerkt man verschiedene Zeichen unserer Situation als Waisen: die innere Einsamkeit, die wir auch mitten in der Menge von Menschen verspüren und die bisweilen zu einer existenziellen Traurigkeit werden kann; die vermeintliche Unabhängigkeit von Gott, die mit einer gewissen Sehnsucht nach seiner Nähe einhergeht; der verbreitete geistliche Analphabetismus, weswegen wir unfähig sind zu beten; die Schwierigkeit, das ewige Leben als Fülle der Gemeinschaft, die schon hier aufkeimt und nach dem Tod erblüht, als wahr und wirklich zu empfinden; die Mühe, den anderen als Bruder zu erkennen, insofern er ja Kind desselben Vaters ist; und andere ähnliche Zeichen.
    Bron: http://www.kath.net/news/55197
Groet,
TjerkB
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: Tussenbalans en hoe nu verder...

Bericht door TjerkB »

TjerkB schreef:(...)
Onverminderd existeert de Nieuw-Apostolische Kerk bij de gratie van onwetenden... Ondertussen voltrekt zich door oppervlakkigheid en onverschilligheid, zelfs "in het midden der gemeenschap" (vgl. lied 610, NAK-koorboek), een proces van "Globalisierung der Gleichgültigkeit", zoals paus Franciscus het al meermalen typeerde. Wat aan die "Gleichgültigkeit" bijdraagt, is volgens mij (bij de sociale media) óók als de diepgang in de communicatie min of meer verdampt doordat "vrienden" zich in hun onderlinge betrekkingen ongemerkt verliezen in oneliners. In de onderhavige asbestkwestie lijken mij zulke onliners een slag in het gezicht van slachtoffers.

(...)


Uit: Bericht op "Za 09 Jul 2016, 17:12" in de thread "Asbestzaak kerkelijk centrum De Bron, Nieuwegein"
TjerkB schreef:(...)
... vanwege de "de arrogantie van de macht", hebben volgens mij tallozen de Nieuw-Apostolische Kerk verlaten, via die onzalige "achterdeur" die gewoon met opzet wagenwijd was opengezet, voor vermeende "Querdenker". Alles ten faveure van de meedogenloze "ambtelijke top" in deze tot een klassieke sekte afglijdende religieuze organisatie...

(...)
Hoe nu verder? Word eerlijk en oprecht, kan ik de verantwoordelijken aanraden! Stop de hypocrisie, verban de ambtsladder en word gezegenden van de Almachtige:

(...)


Uit: Bericht op "Ma 02 Jan 2017, 22:10"
@all

Vreselijk, zo'n tussenbalans. Wat daarbij voor mij trouwens altijd nog het ergste is geweest, zijn de glazige blikken van vele, kennelijk in doffe apathie weggezonken nieuw-apostolische broeders en zusters; sprakeloze getuigen van een opeenstapeling van boze gevolgen van geen dienend doch heersend "apostolaat" in hun kerk.

Juist daarom raakt het mij telkens opnieuw, hoe bedroevend de van hun kant beschreven omstandigheden vaak ook zijn, wanneer het zielen, die werkelijk pijn lijden door wat ze in de Nieuw-Apostolische Kerk aan ongerijmdheden te verstouwen hebben gekregen, goddank niet ontbreekt aan de moed om de oneliner te weerstaan!

Dat de nieuw-apostolische kerkleiding geen boodschap heeft (en bij nader inzien ook vrijwel nimmer heeft gehad) aan authentieke getuigenissen van zielen die door psychische onderdrukking of anderszins zinloos geestelijk geweld in de kerk worden weggepest (ze moeten "gehoorzaam" zijn en daarmee basta), is godgeklaagd.

Enkel en alleen omdat er in deze kerk zelf geen genezing is voor de aldus veroorzaakte "pijn aan de ziel", nemen wij van zulke getuigenissen kennis via het Internet. Het intussen ontelbare aantal berichten over allerwegen miskend leed wat naasten aldus werd berokkend, roepen de verantwoordelijke kerkvorsten over zichzelf af.

Hieronder een kleine bloemlezing uit recente met grote vrijmoedigheid geschreven berichten ten aanzien van het hierboven aangeduide intrinsieke machtsmisbruik:
  1. :shock:
    Boris schreef:(...)
    Natürlich birgt auch die NAK eine theoretische Chance in sich, den Weg mit und zu Gott zu finden.
    Dazu bedarf es aus meiner Sicht aber einer ordentlichen Portion Ehrlichkeit.
    Und wer ehrlich ist, kommt irgendwann nicht umhin, zuzugeben, dass er sich irrt. Fehler macht.

    Und davon entfernt sich meiner Meinung nach die NAK immer mehr. Und anstatt einzugestehen, dass man elementare Fehler gemacht hat, verstrickt man sich immer mehr in Ausflüchte bis hin zu bewusst verbreiteten Lügen.

    Das wäre alles nicht weiter schlimm, wenn es sich um einen Interessensverein handeln würde, dem jeder beliebig beitreten könnte, seine sozialen Kontakte pflegen würde und bei Nichtgefallen einfach wieder austreten würde.

    Schlimm und teuflisch finde ich, dass Menschenseelen in eine teilweise tiefgehende Abhängigkeit geführt werden und es so oft ein riesengroßer innerer Kampf ist, diese Gemeinschaft nach der Enttäuschung wieder zu verlassen. Einige gar daran zerbrechen. Und der weitaus größte Teil der Amtsträgerschaft zeigt nicht ansatzweise die Bereitschaft, Verantwortung für das eigene Handeln (Dummes, unüberlegtes Predigen. Worte können trösten, aufrichten und zerbrechen.) zu übernehmen. Sie treten die Gefallenen dann teilweise noch von hinten (Der/die ist selbst Schuld. Hat zu wenig gebetet, oder dies und das falsch gemacht.).

    Schade um die manchmal auch wirklich ehrlich gemeinten guten Taten. Die gehen einfach in dem Meer von Unsäglichkeiten unter.

    Dieser Fisch stinkt auch eindeutig vom Kopf,

    (...)


    Uit: Bericht bij Glaubensforum24 op "03.12.2016, 14:33" in de thread "Veränderungen in der NAK".
  2. :shock:
    gläubiger schreef:(...)
    Die Bereitschaft und die Fähigkeit zur (@ Boris: "Ehrlichkeit") Diskussion fehlt in der NAK sehr oft und meistens auch, je höher der Dienstgrad des Ansprechpartners ist. Das liegt m.E. aber auch an einem ganz anderen und viel tieferen Problem: Die Jahrzehnte lange ganz bewusste "Fehlauswahl" bei der Neu- und Wiederbesetzung von Posten (angefangen ab Gemeindeleiter)! Da das System NAK derzeit keinerlei "vertikalen" -im Sinne eines Amtsstufen-Downgrades- Möglichkeiten kennt, kommt es auch teilweise zu sehr skurrilen Konstellationen in bspw. Gemeindeleitungen. Ich weiß von "Doppelhirten" - "Doppelevangelisten" oder Bezirksämtern, die neben der ursprünglich mal ordinierten Gemeindeleitung noch die eigentliche Verantwortung für eine Gemeinde haben. Jeder will an seiner Amtsstufe festhalten und selbst bei Fusionen gibt's da keinerlei Möglichkeiten im System, ohne dass einer von sich aus den Rückzieher macht oder augenscheinlich das Gesicht verliert. Und genau diese Leute sind oftmals ohne jegliche Führungserfahrung, -Kompetenz, ohne Sozialkompetenz und noch schlimmer meist auch ohne jegliche Diskussionsfähigkeit als Ansprechpartner "von der Kirche gesetzt". Und es gibt kein Zurück obwohl das Volk mit den Füßen abstimmt und die Gemeinden innerhalb kurzer Zeit leerer sind. Man hat sich jahrzehntelang die entsprechenden Stiefellecker und Arschkriecher hochordiniert und nun hat man den Salat. Denn diese Kleingeister werden auch genausowenig Querdenker, Ideengeber und motivierte Menschen in neue Ämter empfehlen (= erbeten). Also wird's weiter Schmetterlinge40 und gleiche "Opfer" geben! Bedauerlich aber wahr.

    Ich kann aus eigener Erfahrung bestätigen, dass es die Möglichkeit gibt, Ämter-Hierarchien zu überspringen und bei nach meiner Einschätzung entsprechend fähigen Menschen ein Ohr zu finden. Kommt dies aber in offenen Diskussionen (a denen ich beteiligt war) dann zufälligerweise weiter unten an - dann zeigt sich schnell der wahre Jakob! Wenn ich entsprechend gehandelt hatte, vielleicht sogar Recht bekommen habe und auf Verständnis gestoßen war, habe ich öfters erlebt, wie hochrangige Bezirksverantwortliche regelrecht aus der Haut gefahren sind. Mir war und ist es egal, ob ich dann gemieden, verleumdet oder auch einfach nur in Ruhe gelassen wurde/werde - ich konnte und kann damit gut leben. Aber andere hat das aus der Kirche rauskatapultiert.

    Von einer Lösung dieses Problems ist die NAK aus meiner Sicht noch Jahrzehnte entfernt, da vor Allem auf Gebietskirchenfürsten-Ebene die Bereitschaft fehlt, hier notwendige Änderungen anzustoßen. Warum hält man denn immer noch an den veralteten Hierarchien fest, wenngleich man erkennt, dass es nur noch wenige Altgläubige sind, die den lieben Apostel, Bischof, Ältesten, Bezirksevangelisten, usw. zu einer Trauerfeier, Hochzeit, Sonntagsgottesdienst... hören möchten? Den meisten ist es doch lieber, sie haben hier einen Seelsorger, der sie /ihre Lebenssituation kennt/gekannt hat. Denn dann gibt's wenigstens noch einen persönlichen Bezug in der Predigt anstatt salbungsvoller, nicht endend wollender Worthülsen-Veranstaltungen.

    (...)


    Uit: Bericht bij Glaubensforum24 op "20.12.2016, 18:58" in de thread "Veränderungen in der NAK".
  3. :shock:
    MisterBean schreef:(...)
    Mit der extremen Naherwartung in der 1950-ern konnten die augenfälligen Provisorien entschuldigt
    werden. Seien es die minderwertig gebauten Kirchengebäude ("muss ja eh' nur ein paar Jahre
    halten"), sei es die abenteuerlich selbstgestrickte Bibelexegese, verkündigt durch ein Personal,
    bei dessen Auswahl wenig Auswahl bestand, da es sich aus einer obrigkeitshörigen Anhängerschaft
    rekrutierte, bis hin zur Intransparenz in allen finanziellen Angelegenheiten.

    Mit dem Tod der charismatischen Führer- und Vaterfigur J.G. Bischoff verschwand auch der gewisse
    Charme, den so ein Provisorium haben kann. Das bisherige Wachstum durch Konvertiten anderer
    Konfessionen fiel komplett weg. Ab jetzt waren Verwalter und Bewahrer des Erreichten in den
    Führungspositionen gefragt. Erst kamen die Buchhalter, später die Manager, zum Schluss dann die
    Versicherungsverkäufer. Dem Glaubensvolk wurde zwar weiterhin von der baldigen "Heimholung"
    gepredigt, aber intern war in der Führungsetage längst die Neuausrichtung zum "Asset Management"
    eingeleitet. Und weil man dort bis heute meint, das Management der Vermögensverwaltung NAK und die
    Personalführung von Amtsträgern und einfachen Mitgliedern müsse unbedingt in Personalunion durch
    das Apostolat erfolgen, kam es wie es kommen musste: manche konnten entweder das eine, aber nicht
    das andere, die meisten dilettierten in beiden Disziplinen.

    Und nun stehen die Apostels, müde und ausgelaugt vom ständigen Scheitern am eigenen Anspruch, gegen
    die Medienprofis der Erweckungsbewegten mit ihrer simplen Botschaft von "Jesus Christ Superstar"
    und einer tollen Show mit viel Tanz und Extase. In Afrika sind die Millionen von NAK-
    Kirchenbuchleichen quicklebendig längst dort hinüber gewandert. Was aber macht das tumbe deutsche
    Kirchenbankschaf?

    (...)


    Uit: Bericht bij Glaubensforum24 op "22.12.2016, 22:13" in de thread "Veränderungen in der NAK".
  4. :shock:
    Zephyr schreef:(...)
    Momentan befinde ich mich in einem für mich sehr schmerzhaften Prozess. Loslassen und eine neue Heimat finden. Loslassen ist schwierig, wenn man - wie ich - viele, viele Jahre in der Kirche tätig war, mitgestaltet hat und nun geht. Aber diese Kirche ist nicht zu einer Veränderung willig. Die einzige Veränderung ist die, das Apostel Walter den Bezirk meidet, wie der Teufel das Weihwasser. :) Im großen Bogen umfährt und umgeht er diesen. Eine Veränderung war am Sonntag noch erkennbar: Früher waren wenigsten zu Weihnachten alle in der Kirche. Heute nicht mehr. Am Nachmittag war ich in einer anderen Kirche, welche aus den Nähten platzte. Für mich nun eiune klare Feststellung: Die Neuapostolische Kirche ist eine sterbende Kirche, welcher derzeit die letzten Sakramente gespendet werden.

    (...)


    Uit: Bericht bij Glaubensforum24 op "27.12.2016, 12:51" in de thread "Neue interessante Seite: kritischer Blog NAK Minden".
  5. :shock:
    Schmetterling40 schreef:Und es gibt wirklich gute Gemeinschaften, wo man spürt, dass dort wirklich Jesus an erster Stelle steht.
    Man merkt es auch daran, dass sie ganz anders mit einem umgehen, als man es von der NAK kennt.

    Bei mir war es dieses Jahr wirklich wie ein Gefühl, zuhause anzukommen. So nach dem Motto: Es gibt doch etwas, wo ich reinpasse und was zu mir passt.
    Und das tut meiner Seele gut - nicht mehr nur das schwarze Schaf am Rande sein zu müssen.


    Bron: Bericht bij Glaubensforum24 op "28.12.2016, 10:07" in de thread "Neue interessante Seite: kritischer Blog NAK Minden"
  6. :shock:
    Zephyr schreef:(...)
    Mittlerweile kommt da bei mir nur noch ein Gefühl auf: Wut, nackte Wut :evil: auf diese verlogenen A...... Wut auf mich, dass ich in diesen "Verein" fast 60 Jahre meines Lebens investiert habe. Wut, über verschenkte Lebenszeit, die ich leider nur einmal habe. Wut, dass ich für die Interessen dieses verlogenen Vereins eingetreten bin. In dieser Kirche soll Christus zu finden sein? Das ist christlicher Umgang mit Gläubigen? Was für eine Illusion! Ich hoffe, dass sich die Verantwortlichen für all das, was sie den Gläubigen in dieser KIrche angetan haben und antun einmal verantworten müssen! Ihr Otterngezücht, glaubt ihr, dass ihr eurer Strafe entrinnen könnt??

    Ihr Apostel und Amtsträger seid es, vor denen Christus selbst warnte: "So alsdann jemand zu euch wird sagen: Siehe, hier ist Christus! oder: da! so sollt ihr's nicht glauben. Denn es werden falsche Christi und falsche Propheten aufstehen und große Zeichen und Wunder tun, daß verführt werden in dem Irrtum auch die Auserwählten." Ihr seid es, die die Menschen in die Irre führen. Gott mag euch euren gerechten Lohn dafür geben!


    Uit: Bericht bij Glaubensforum24 op "02.01.2017, 19:02" in de thread "Neue interessante Seite: kritischer Blog NAK Minden".
  7. :shock:
    Schmetterling40 schreef:
    chorus schreef:Offenbarung 2,2: Ich kenne deine Werke und deine Mühsal und deine Geduld und weiß, dass du die Bösen nicht ertragen kannst; und du hast die geprüft, die sagen, sie seien Apostel und sind's nicht, und hast sie als Lügner befunden

    Übrigens in der Bibel der einzige Hinweis darauf, dass noch einmal Apostel kommen würden.
    Das hab ich auch festgestellt, als ich das neue Testament durchgelesen habe, dass das was die NAK macht, nichts biblisches ist, das Apostelunwesen, wie auch das Entschlafenenunwesen....


    Bron: Bericht bij Glaubensforum24 op "03.01.2017, 12:55" in de thread "Neue interessante Seite: kritischer Blog NAK Minden".
Wat men op deze wijze zoal naar voren bracht - dat is ten voeten uit de nieuw-apostolische geloofspraktijk anno 2017. Alle ogen gericht op vijf soorten apostelen. Dat hiermee het apostolaat, voor zover ermee wordt verwezen naar de Bijbelse geschiedenissen, brutaal wordt verkracht (!), schijnt niemand zich te willen realiseren.

Groet,
TjerkB


N.B.
Redactie schreef:(...)
Bij publicaties van de Nieuw-Apostolische Kerk zelf valt het op dat men steeds -door veel vertoon te maken- tracht te imponeren. En-passant betreft het een eigenzinnige geloofsleer die nogal wat "toevoegt" aan het evangelie van Jezus Christus. Een belangrijk voorbeeld hiervan is hoe men omgaat met wat er staat Efeziërs 1 vers 13. Het "tijdovereenkomstige apostelwoord" wordt toegevoegd aan de Bijbel, het "apostelambt" aan Christus en de "verzegeling door een levende apostel die geordineerd is door en verbonden is met de stamapostel" aan het geloof. Daarnaast is er geen Bijbelse grond voor dat men tot in het dodenrijk bevoegdheden heeft om heil aan te brengen.

(...)


Uit: Bericht -op het voormalige Forum van Bauke Moesker- op "Di 05 Jun 2012, 21:40", in de thread "Marktwerking levert vijf soorten van 'apostelen' op"
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: Tussenbalans en hoe nu verder...

Bericht door TjerkB »

TjerkB schreef:(...)
Over brullende leeuwen gesproken; er heeft er weer eens eentje toegeslagen. Slachtoffer: Matthias Schröter, aanvankelijk dirigent in de kerkgemeente Eutin, in de Duitse deelstaat Sleeswijk-Holstein, en later "Musikbeauftragter". Glaubenskultur-Magazine schrijft daarover: "Er entwickelte Musik-Gottesdienste, gab dem Weihnachtsgottesdienst einen anspruchsvolleren und festlicheren Rahmen, organisierte Orgelworkshops und bildete sich selbst mit Chorleiterschulungen weiter." Zie het Premium-Artikel d.d. 10-07-2016, getiteld "Vorwurf Illoyalität (update) - Apostel Falk schmeißt Musikbeauftragten raus, weil der ökumenische Losungen verbreitete".

(...)


Uit: Bericht op "Za 16 Jul 2016, 13:10"
Zie ook het bericht op "Ma 12 Dec 2016, 10:23"
TjerkB schreef:(...)
Zolang de dienaren op hun wenken worden bediend, zullen ze je vriendelijk toelachen en maken ze graag goede sier met jouw muzikale inbreng, maar steek je kop niet boven het maaiveld uit als het gaat om de bestuurlijke organisatie in de Nieuw-Apostolische Kerk, om de rigide geloofsleer, of om de oecumenische beweging.

(...)


Uit: Bericht op "Ma 12 Dec 2016, 13:41"
@all

Opnieuw werd er een afschrikwekkend voorbeeld gesteld. Ditmaal -in koelen bloede- onder supervisie van districtsapostel Michael Ehrich (NAK-Süddeutschland):
gläubiger schreef:In Süddeutschland ist ein ehrenamtlicher Amtsträger ca. 16 Monate vor Erreichen der Altersgrenze und kurz vor Weihnachten 2016 schriftlich außer Amtes gesetzt worden. Er hatte zeitgleich zu einem Übertragungs-Ämtergottesdienst auf Einladung der Verantwortlichen an einer ökumenischen Veranstaltung teilgenommen bzw. dort gesprochen. Der AT war mit seiner Familie ein in der Gemeinde sehr aktiver Mensch und hat sich u.a. im Rahmen ökumenischer Aktivtäten z.B. für Flüchtlinge eingesetzt.

Einen jahrzehntelang tätigen, verdienten AT dann so kurz vor der offiziellen Ruhesetzung eiskalt schriftlich abzuservieren ist unfassbar und zeigt wieder nur eines: Es geht gar nicht um echte Ökumene und schon gar nicht um Wertschätzung für den ehrenamtlich tätigen Menschen. Linientreue und bedingungslose Nachfolge sind gefordert. Wer nicht spurt - fliegt! Die schnaufernden und kaltschmittlichen Gespräche ließen der ehr(l)ichen Kirchenleitung angeblich keine alternativen Handlungskonsequenzen als die Amtsenthebung.

(...)


Uit: Bericht bij Glaubensforum24 op "02.01.2017, 13:34" in de thread "Amtsenthebung nach Besuch einer ökumenischen Veranstaltung".
Zephyr schreef:
Schmetterling40 schreef:Meiner Meinung nach gehört die NAK eh nicht in die Ökumene, weil sie es nie leben werden
Leider - aber, so ist es. Die NAK beteiligt sich an der Ökumene, weil sie müssen - und nicht weil sie wollen. Weil sie Angst haben, dass ihnen das Kirchenvolk sonst dahin tritt, wo es wehtut. Aber - sie wollen keine Ökumene, das ist nur ein Feigenblatt. Siehe bei uns im Bezirk Minden. Angeblich gibt es eine Arbeitsgruppe Ökumene und das seit über einem Jahr. Resultat Null. Diese Arbeitsgruppe wurde gegründet, damit die Bezirksleitung sagen kann: Jau, seht - wir machen was! Dann hieß es, duch die obersten Bezirkspfeifen und ihren Propagandisten: Wir werden euch informieren! Und wenn sie nicht gestorben sind, so warten sie noch heute auf die Info. Ist ja auch klar oder? Weil: die ökumenische Bewegung eine Bewegung von Christen ist, die eine weltweite Einigung und Zusammenarbeit der verschiedenen christlichen Kirchen anstrebt. Aber doch nicht die NAK: Die haben ihren Platz bei Jesus doch bereits gebucht und brauchen solches nicht. Ökumene, dass hieße ja auf Augenhöhe mit anderen Konfessionen zu sprechen. Auf dieses Niveau begibt sich doch kein Apostel Schorr, kein Bischof Eberle, kein Bezirksältester Meyer oder BE Bachler. Also - da gibt es doch wichtigere Dinge! Oder?


Bron: Bericht bij Glaubensforum24 op "02.01.2017, 22:23" in de thread "Amtsenthebung nach Besuch einer ökumenischen Veranstaltung".
Colette schreef:Mein Schwager ist Vorsteher und Hirte in der NAK. Seit einiger Zeit ist er im ökumenischen Arbeitskreis seines Ortes tätig.

Auf einer Familienfeier fragte ich ihn, warum er (der überzeugter NAK-ler ist) sich auf so einen Kreis einlässt. Seine Antwort wird hier nicht viele überraschen, denke ich:

"Die Apostel der NAK sind der gesamten Kirche Christi gegeben" - ich (wir - noch einige Brüder aus der Gemeinde) arbeiten daran und beten darfür, dass die Geistlichen anderer Kirchen den Mehrwert im NAK-Apostelamt endlich erkennen mögen.


Dass Ökumene anders geht, wissen sie aus ihrem selbstherrlichen Amtsverständnis nicht. Woher auch? Von der KL wird wird es nicht vorgelebt.


Bron: Bericht bij Glaubensforum24 op "02.01.2017, 22:39" in de thread "Amtsenthebung nach Besuch einer ökumenischen Veranstaltung".
gläubiger schreef:(...)
Die Begleitumstände, die zu diesem Fall mittlerweile an den Tag kommen sind nicht weniger erschütternd.

- Gespräche mit dem damaligen Bi. führten zu keinem Ergebnis, weshalb der Fall nach oben weitergegeben wurde. Die hier stattgefundene Kommunikation mündete in letzter Konsequenz in einer Mittwoch-Abend-Gd.-Einladung zum schnaufernden Ap. in dem der besagte Pr. dann in einem wenige Minuten dauernden Gespräch nach dem Gd. abgefertigt wurde.
- Schriftverkehr, der zwischen den Beteiligten stattgefunden hat - wohl gemerkt aktiv vom Betroffenen angestrengt - ist z.T. bis heute unbeantwortet. Stattdessen kam das ehr(l)iche Entlastungs-Schreiben.
- Der Gemeinde wurde der Fall offiziell durch ein Bez. Amt (= in diesem Fall ein williger treudoofer Erfüllungsgehilfe) mittwochabends nach dem Gd. verlesen. Da die Gemeinde größtenteils sowieso vorher schon Bescheid wusste, kann man sich die Stimmung in diesem Gd. gut vorstellen. Schlimm nur, dass es sich um einen sehr aktiven Pr. inkl. seiner Familie handelt. Der Riss geht somit nicht nur durch die Gemeinde sondern schlägt weitaus größere Wellen auch über die Gemeinde- und Konfessionsgrenzen hinaus. Unverständnis, Kopfschütteln, Fassungslosigkeit, Frust und Wut sind vielfach zu spüren. Die Gemeinde muss nun, nicht zuletzt durch diese clevere Schnell-Lösung den Wochen-Gd. in einer großen Nachbargemeinde besuchen. So kann man Fusionen auch herbeiführen :mrgreen: :mrgreen: :mrgreen:

Am Schluss bleibt eine Gemeinde, die nun einen Pr., einen Dirigenten, etliche Sänger und Orchestermitglieder verloren hat und somit innerhalb weiniger Tage zum Fusionskandidaten wurde.

(...)


Uit: Bericht bij Glaubensforum24 op "04.01.2017, 12:32" in de thread "Amtsenthebung nach Besuch einer ökumenischen Veranstaltung".
Ziezo, "die zien we nooit meer terug... "

Het is totaal bizar, zoals er in de Nieuw-Apostolische Kerk door "hogere verantwoordelijke leidinggevenden" telkens weer met mensen korte metten wordt gemaakt. Terwijl de meedogenloze kerkvorsten als snelheidsmaniakken afstevenen op "het heerlijke einddoel", kan iedereen opzouten die niet als een knipmes voor ze buigt.

"Je gaat het pas zien als je het doorhebt", aldus Johan Cruijff. Heeft nu nog altijd niemand iets door?!

Zie ook de dubieuze "waardevolle woorden" van stamapostel Jean-Luc Scheider in het bericht op "Zo 15 Jun 2014, 13:22" in de thread "Geen woorden maar daden".

Groet,
TjerkB :shock:


N.B. Over districtsapostel Michael Ehrich gesproken...
TjerkB schreef:(...)
Bij het evangelie van Christus Jezus komt geen "magisch realisme" te pas. Door de hocus pocus die men bedrijft met het nieuw-apostolische apostelambt, worden de gelovigen begoocheld met een illusie. Het is een bedrieglijke voorstelling van zaken, waarbij (in weerwil van het tweede gebod) aan een gecreëerd ideaalbeeld van de functie-inhoud van één specifieke geestelijke bediening in de Nieuw-Apostolische Kerk, alsof het een trans­cen­dent amulet is, magische krachten worden toegedicht.

(...)


Uit: Bericht op "Ma 26 Dec 2016, 22:00" in de thread ""Waar is de taal van het hart gebleven?
Zie ook het bericht op "Do 29 Dec 2016, 18:02", in de thread "Transparantie of zelfbevlekking?"
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: Tussenbalans en hoe nu verder...

Bericht door TjerkB »

TjerkB schreef:(...)
Vreselijk, zo'n tussenbalans. Wat daarbij voor mij trouwens altijd nog het ergste is geweest, zijn de glazige blikken van vele, kennelijk in doffe apathie weggezonken nieuw-apostolische broeders en zusters; sprakeloze getuigen van een opeenstapeling van boze gevolgen van geen dienend doch heersend "apostolaat" in hun kerk.

(...)


Uit: Bericht op "Wo 04 Jan 2017, 12:30"
TjerkB schreef:(...)
Opnieuw werd er een afschrikwekkend voorbeeld gesteld. Ditmaal -in koelen bloede- onder supervisie van districtsapostel Michael Ehrich (NAK-Süddeutschland):

(...)
Het is totaal bizar, zoals er in de Nieuw-Apostolische Kerk door "hogere verantwoordelijke leidinggevenden" telkens weer met mensen korte metten wordt gemaakt. Terwijl de meedogenloze kerkvorsten als snelheidsmaniakken afstevenen op "het heerlijke einddoel", kan iedereen opzouten die niet als een knipmes voor ze buigt.

"Je gaat het pas zien als je het doorhebt", aldus Johan Cruijff. Heeft nu nog altijd niemand iets door?!

(...)


Uit: Bericht op "Wo 04 Jan 2017, 17:07"
@all

Let wel:
gläubiger schreef:(...)
Die Begleitumstände, die zu diesem Fall mittlerweile an den Tag kommen sind nicht weniger erschütternd.

(...)
Am Schluss bleibt eine Gemeinde, die nun einen Pr., einen Dirigenten, etliche Sänger und Orchestermitglieder verloren hat und somit innerhalb weiniger Tage zum Fusionskandidaten wurde.

(...)


Uit: Bericht bij Glaubensforum24 op "04.01.2017, 12:32" in de thread "Amtsenthebung nach Besuch einer ökumenischen Veranstaltung".
Op het politieke slagveld "bleibt eine Gemeinde, die nun einen Pr., einen Dirigenten, etliche Sänger und Orchestermitglieder verloren hat" achter, en dat is het dan?!

Wat een onbeschaamde brutaliteit is het toch feitelijk om onderwijl overal ter wereld stamapostel Jean-Luc Schneider na te praten, "Laten wij Hem offers brengen" :
Heus, dat gaat zomaar niet...
  • Overdenk eens goed wat dit wil zeggen: “Barmhartigheid wil ik, geen offers.” Ik ben niet gekomen om rechtvaardigen te roepen, maar zondaars.’
    Uit: Matteüs 9: 13 (NBV)

    Als u begrepen had wat bedoeld wordt met: “Barmhartigheid wil ik, geen offers,” dan zou u geen onschuldigen hebben veroordeeld.
    Uit: Matteüs 12: 7 (NBV)
Nogmaals roep ik daarom het onderstaande in herinnering:
TjerkB schreef:(...)
Bonhoeffer schreef het al, bij de jaarwisseling 1942/1943:
  • Zijn wij nog bruikbaar?

    Wij waren de zwijgende getuigen van slechte daden, wij zijn door de wol geverfd, wij leerden de kunst te veinzen en te spreken met dubbele tong, ervaring maakte ons wantrouwig tegenover de mensen, we konden hun vaak niet vrijuit de waarheid zeggen, zware conflicten maakten ons murw, misschien zelfs cynisch - zijn wij nog bruikbaar? Geen geniale, cynische, hautaine of geraffineerde, maar ongekunstelde, eenvoudige en eerlijke mensen zullen we nodig hebben. Zal onze innerlijke weerstand tegen alles wat ons werd opgedrongen nog sterk genoeg zijn, zal de oprechtheid tegenover onszelf nog radicaal genoeg zijn, om weer de weg te vinden naar eenvoud en eerlijkheid?
Bron:
Dietrich Bonhoeffer - Verzet en overgave, brieven en aantekeningen uit de gevangenis. Herziene uitgave, derde druk 2014 (ISBN 978 90 435 2411 7), Uitgeverij Kok.
(...)


Uit: Bericht op "Za 13 Jun 2015, 16:38" in de thread "Der Fall Rohn"
Als ik naga met hoe bitter weinig geduld en hoe er met nauwelijks enige ontferming in de kerk, die ik verliet (lees: die ik ontvluchtte), met naasten wordt omgegaan; wat zijn de mensen daar dan toch allemaal op sterven na dood als het gaat om hun christen-zijn? Men laat de duivel een kapel bouwen, waar God een kerk sticht...

In blinde navolging laat men "dienaren" middenin "de gemeenschap" zielen wegpesten, offergaven misbruiken, laat men Bauke Moesker aftuigen door "zegenaars", bijgestaan door "een christelijke advocaat", en kijkt er ook niemand op of om als er tegen broeder Ronald Rohn en diens gezin een loopgravenoorlog wordt gevoerd.
TjerkB schreef:(...)
Neem de anti-christelijke gedoogsteun van de gezamenlijke districtsvoorgangers ten aanzien van de loopgravenoorlog van apostel Peter Klene c.s. tegen de familie Rohn. Zelfs drie opvolgende districtsapostelen en twee opvolgende stamapostelen grepen niet in. Met een term als witteboordencriminaliteit is het intrinsieke venijn van zulke geldverslindende sektarische misstanden bij de Algemeen Nut Beogende Instelling (ANBI) in kwestie alleen nog maar eufemistisch uitgedrukt. Hoe kan men met zo veel zinloos geestelijk geweld aanstonds Kerst vieren en "Vrede op aarde!" zingen?

(...)


Uit: Bericht op "Wo 14 Dec 2016, 11:51" in de thread "Tussenbalans en hoe nu verder... "
Met die loopgravenoorlog begon het nota bene al in 2008:
Redactie schreef:(...)
Let speciaal op de tekst op pagina 8 onder "Ad d/4.6":
  • "Tijdens de zitting heeft NAK c.s. verklaard dat in het najaar van 2008 de holdingstructuur voor Residence Eimersstaete is bedacht
    en dat Rohn daarvan niet op de hoogte is gebracht omdat hij de samenwerking met NAK c.s. zou hebben opgezegd."
Hierdoor komt op 14 juni 2011 in de nieuwste tekst en uitleg van "De kerkleiding" over het conflict met broeder Rohn haar opmerking...
  • (...)
    De heer Rohn was sinds 2003 als zelfstandig adviseur werkzaam op de bouwafdeling van de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland. In mei 2008 trad hij in vaste dienst om met name de bouw van een kerk- en woonproject in Arnhem te begeleiden. In september 2009 werd de heer Rohn door de kerk ontslagen. (...)

    Bron: Website van de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland
... in een uiterst merkwaardig daglicht te staan. Immers, men werkte al vanaf 2003 met elkaar samen. In mei 2008 wordt broeder Rohn in dienst genomen en nog geen halfjaar later (wat voor een doodzonden kan een jarenlang gewaardeerde professional in zo korte tijd begaan?), "in het najaar van 2008" (aldus NAK c.s.), wordt betrokkene "kalt gestellt" wat hijzelf pas in het voorjaar van 2009 goed en wel doorziet. Maar wanneer broeder Rohn zulks aan de kaak stelt, bevalt dit NAK c.s. niet en wordt híj (!) in juni 2009 nota bene geschorst en naderhand in september 2009 ontslagen.

(...)


Uit: Bericht -op het voormalige Forum van Bauke Moesker- op "Do 07 Jul 2011, 08:37", in de thread "Vonnis in kort geding van 9 september 2009 inz Rohn/NAK cs"
En nu even narekenen hoe vaak er sindsdien al met uitgestreken smoelwerken "vrede op aarde" werd gezongen:
  1. Kerstmis 2008
  2. Kerstmis 2009
  3. Kerstmis 2010
  4. Kerstmis 2011
  5. Kerstmis 2012
  6. Kerstmis 2013
  7. Kerstmis 2014
  8. Kerstmis 2015
  9. Kerstmis 2016
Negen keer!! Zulks te vermenigvuldigen met bijna tweemaal 52 - zó vaak al werd de geveinsdheid hoogst eigenmachtig in de zee der vergetelheid gesodemieterd...

Groet,
TjerkB :shock:
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: Tussenbalans en hoe nu verder...

Bericht door TjerkB »

TjerkB schreef:(...)
Wat echter de Nieuw-Apostolische Kerk betreft, welke in deze thread op grond van "behaalde resultaten in het meest recente verleden" wordt bezien in het licht van wat er inmiddels onder een sektarische beweging valt te verstaan; in die geloofsgemeenschap staat de mensheid maar één ding te doen, namelijk te gehoorzamen. Doch wie er nog rondloopt met honderd-en-een vraagtekens in z'n kop, kan voor de "Godsgezanten" in kwestie oprotten, wegkwijnen, omvallen. Vragen moet je in deze kerk namelijk niet stellen; het enige waar het "nach dem neuapostolischen Glaubensverständnis" in het leven om gaat is acht te slaan op de woorden "die de mond Gods uitgaan", via Zijn "dienaren" oftewel de kerkelijke ambtsdragers bij de internationale Nieuw-Apostolische Kerk. Het verstand kan op nul want in "het verlossingswerk" moet de blik op oneindig. Wie bezwijkt - gewoon laten liggen; voor de Samaritanen.

(...)


Uit: Bericht op "Wo 18 Dec 2013, 19:33" in de thread "Wát is er gaande?"
@all

Indien het allemaal niet zo erg was als het in de alarmerende berichtgeving over de Nieuw-Apostolische Kerk in binnen- en buitenland wordt gemeld, was ik in 2007, na mijn vertrek uit deze kerk, vermoedelijk gauw overgegaan tot de orde van de dag. Helaas is het in deze kerk met zielzorg (en nazorg) erbarmelijk gesteld.

Het werd mij alsmaar duidelijker hoe de (internationale) kerkleiding bij tijd en wijle een waar schrikbewind heeft gevoerd. Men heeft verschrikkelijk huisgehouden. Duizenden, ja tienduizenden zielen vielen daaraan ten prooi. De kerkgeschiedenis wordt dan ook gekenmerkt door ongewoon veel afsplitsingen en scheuringen.

Al wordt de verdeel- en heerspolitiek tegenwoordig vele malen subtieler bedreven dan een halve eeuw geleden; ook anno 2017 gaat in de nieuw-apostolische geloofspraktijk nog het gezegde op "Geist stirbt nicht" (die Geduld eines Dämons, eines bösen Geistes, ist groß: er hat die Ewigkeit, bis er sein Opfer im Netz hat).

Zoals ik mij voorheen doorgaans eerst "langs de geordende weg" wendde tot de direct-verantwoordelijken, ben ik dat na 2007 eenvoudig blijven doen, zij het met dien verstande dat ik niet schroomde om schreeuwende misstanden bijvoorbeeld via het Internet ook onder de aandacht te brengen van andere belanghebbenden.

Vrijwel altijd probeerde ik naast kritische aanmerkingen ook aanbevelingen te geven zodat men snel werk kon maken van de verbeterpunten die ik had aangekaart. Zelden of nooit echter vond ik gehoor, dus ook niet bij degenen die het nota bene rechtstreeks aanging. Daarmee toonden de betrokkenen zich te kwader trouw.

Het navrante van deze toestand is, dat ik bij nader inzien in het verleden in de Nieuw-Apostolische Kerk, uitgaande van het evangelie ven Jezus Christus, zowel heb geleerd "hoe het moet" als "hoe het beter anders kan". Het gevolg hiervan is dat ik de kerkleiding eigenlijk alleen maar herinner aan wat men eerst voorhield aan mij.

Desondanks sprak ik steevast tegen dovemansoren. Het bleek dat talloze anderen exact dezelfde ervaring hadden opgedaan. Het is in deze kerk namelijk buigen of barsten. Zolang de "dienaren" mede door jouw toedoen maar op handen worden gedragen; zij macht, aanzien en onschendbaarheid genieten, ben je bij hen in tel.

Terugkomend nu op de vorige drie berichten in deze thread, waarin ik ondubbelzinnig mijn bezorgdheid uitsprak over het aanhoudende machtsmisbruik in deze kerk, en waarin ik uitdrukkelijk verzocht daar paal en perk aan te stellen, wijs ik hier nog maar eens op de toepasselijke doch kwalijk veronachtzaamde statuten:
  • Artikel 2 Doelstelling
    
1. De Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland heeft tot doel het woord en de ordeningen van God aan alle mensen te verkondigen, de sacramenten toe te dienen en de zegenhandelingen uit te voeren die zij noodzakelijk acht.
 De kerk verzorgt haar gelovigen en bevordert het nieuw-apostolische geloofsleven overeenkomstig haar geloofsbelijdenis. Dit geschiedt in het bijzonder in de vorm van regelmatig gehouden kerkdiensten, gewetensvolle zielszorg en een door de geest van naastenliefde gedragen maatschappelijke zorg.

Bron: Statuten van het kerkgenootschap de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland, in de versie van 26 april 2001
Zie ook het bericht op "Ma 15 Nov 2010, 22:11" in de thread "Open brief aan alle kerkelijke ambtsdragers", op het voormalige Forum van Bauke Moesker

Vooral van dit laatste, "gewetensvolle zielszorg en een door de geest van naastenliefde gedragen maatschappelijke zorg", komt spijtig genoeg bitter weinig terecht. In de Nieuw-Apostolische Kerk worden de gelovigen onder hoge druk blootgesteld aan mooie woorden, maar men kan fluiten naar de bijbehorende mooie daden.

Hoe het met "dienen en leiding geven" werkelijk ook heel goed anders kan, zette ik gedeeltelijk al uiteen in mijn bericht op "Do 29 Dec 2016, 18:02" in de thread "Transparantie of zelfbevlekking?", maar ik wil er graag het onderstaande aan toevoegen. Hierbij handelt het met name over samenwerking met behoud van respect:

  1. [15] Als een van je broeders of zusters tegen je zondigt, moet je die daarover onder vier ogen aanspreken. Als ze luisteren, dan heb je ze voor de gemeente behouden. [16] Luisteren ze niet, neem dan een of twee anderen mee, zodat de zaak zijn beslag krijgt dankzij de verklaring van ten minste twee getuigen. [17] Als ze naar hen niet luisteren, leg het dan voor aan de gemeente. Weigeren ze ook naar de gemeente te luisteren, behandel hen dan zoals je een heiden of een tollenaar behandelt.

    (...)

    [21] Daarop kwam Petrus bij hem staan en vroeg: ‘Heer, als mijn broeder of zuster tegen mij zondigt, hoe vaak moet ik dan vergeving schenken? Tot zevenmaal toe?’ [22] Jezus antwoordde: ‘Niet tot zevenmaal toe, zeg ik je, maar tot zeventig maal zeven. [23] Daarom is het met het koninkrijk van de hemel als met een koning die rekenschap wilde vragen van zijn dienaren. [24] Toen hij daarmee begonnen was, bracht men iemand bij hem die hem tienduizend talent schuldig was. [25] Omdat hij niets kon terugbetalen, gaf zijn heer bevel dat de man samen met zijn vrouw en kinderen en alles wat hij bezat verkocht moest worden, zodat de schuld kon worden ingelost. [26] Toen wierp de dienaar zich aan de voeten van zijn heer en smeekte hem: “Heb geduld met mij, ik zal u alles terugbetalen.” [27] Zijn heer kreeg medelijden, hij liet hem vrij en schold hem de geleende som kwijt. [28] Toen deze dienaar naar buiten ging, trof hij daar een van de andere dienaren, die hem honderd denarie schuldig was. Hij nam hem in een wurggreep en beet hem toe: “Betaal me alles wat je me schuldig bent!” [29] Toen wierp deze zich voor hem neer en smeekte hem: “Heb geduld met mij, ik zal je betalen.” [30] Maar hij wilde daar niet van weten, integendeel, hij liet hem gevangenzetten tot hij de hele schuld zou hebben afbetaald. [31] Toen de andere dienaren begrepen wat er gebeurd was, waren ze zeer ontdaan, en gingen ze naar hun heer om hem alles te vertellen. [32] Daarop liet zijn heer hem bij zich roepen en hij zei tegen hem: “Je bent een slechte dienaar. Heel die schuld heb ik je kwijtgescholden, omdat je me erom smeekte. [33] Dan had jij toch zeker ook medelijden moeten hebben met die andere dienaar, zoals ik medelijden heb gehad met jou?” [34] En zijn heer was zo kwaad dat hij hem in handen van de gerechtsbeulen gaf tot hij de hele schuld zou hebben terugbetaald. [35] Zo zal mijn hemelse Vader ook ieder van jullie behandelen die zijn broeder of zuster niet van harte vergeeft.’

    Uit: Matteüs 18 (NBV)
  2. Oproep aan de leerlingen
    [1] Tegen zijn leerlingen zei hij: ‘Het is onvermijdelijk dat er mensen ten val worden gebracht, alleen: wee degene die daarvoor verantwoordelijk is! [2] Het zou beter voor hem zijn als hij met een molensteen om zijn nek in zee werd geworpen dan dat hij ook maar een van deze geringen ten val zou brengen. [3] Let dus goed op jezelf!
    Indien een van je broeders of zusters zondigt, spreek die dan ernstig toe; en als ze berouw hebben, vergeef hun. [4] En als ze zevenmaal op een dag tegen je zondigen en zevenmaal naar je terugkeren en zeggen: “Ik heb berouw,” dan moet je hun vergeven.’


    Uit: Lucas 17 (NBV)
  3. Conflict binnen de gemeente en verdere groei
    [1] Toen het aantal leerlingen toenam, ontstond er op een gegeven moment ontevredenheid bij de Griekstaligen, die de Arameessprekenden verweten dat de weduwen uit hun groep bij de dagelijkse ondersteuning werden achtergesteld. [2] Daarop riepen de twaalf apostelen de voltallige gemeenschap van leerlingen bijeen en zeiden: ‘Het is niet goed dat wij de zorg dragen voor de gemeenschappelijke maaltijden, want daardoor verwaarlozen we de verkondiging van Gods woord. [3] Kies daarom, broeders en zusters, uit uw midden zeven wijze mannen die goed bekendstaan en vervuld zijn van de heilige Geest. Aan hen zullen we deze taak opdragen, [4] terwijl wij ons zullen wijden aan het gebed en aan de verkondiging van het woord van God.’ [5] Alle leerlingen stemden met dit voorstel in. Ze kozen Stefanus, een diepgelovig man, die vervuld was van de heilige Geest, en verder ook Filippus, Prochorus, Nikanor, Timon, Parmenas en Nikolaüs, een proseliet uit Antiochië. [6] Ze lieten deze mannen plaatsnemen voor de apostelen, die een gebed uitspraken en hun daarna de handen oplegden. [7] Het woord van God vond steeds meer gehoor, zodat het aantal leerlingen in Jeruzalem sterk groeide; ook een grote groep priesters aanvaardde het geloof.

    Uit: Handelingen 6 (NBV)
  4. [11] Spreek geen kwaad van elkaar, broeders en zusters. Wie kwaadspreekt van een ander of een ander veroordeelt, spreekt kwaad van de wet en veroordeelt de wet. En als u de wet veroordeelt, handelt u niet naar de wet, maar treedt u op als rechter. [12] Er is maar één wetgever en rechter: hij die bij machte is te redden of in het verderf te storten. Maar wie bent u, om uw naaste te veroordelen?
    [13] Dan iets voor u die zegt: ‘Vandaag of morgen gaan wij naar die en die stad. Daar blijven we een jaar, we zullen er handeldrijven en geld verdienen.’ [14] U weet niet eens hoe uw leven er morgen uitziet. U bent immers maar damp, die heel even verschijnt en dan al verdwijnt. [15] U zou moeten zeggen: ‘Als de Heer het wil, zijn we dan in leven en zullen we dit of dat doen.’ [16] Maar u slaat een hoge toon aan en bent daar nog trots op ook. Dat soort trots is volkomen ongepast. [17] Als iemand weet hoe het hoort maar er niet naar handelt, dan zondigt hij.


    Uit: Jakobus 4 (NBV)
  5. [19] Broeders en zusters, als een van u afdwaalt van de waarheid en een ander laat hem daarheen terugkeren, [20] dan mag hij weten: wie een zondaar van het dwaalspoor terugbrengt, redt hem van de dood en wist tal van zonden uit.

    Uit: Jakobus 5 (NBV)
  6. [1] Kinderen, ik schrijf u dit opdat u niet zondigt. Mocht een van u echter toch zondigen, dan hebben wij een pleitbezorger bij de Vader: Jezus Christus, de rechtvaardige. [2] Hij is het die verzoening brengt voor onze zonden, en niet alleen voor die van ons, maar voor de zonden van de hele wereld.
    [3] Dat wij God kennen weten we doordat we ons aan zijn geboden houden. [4] Wie zegt: ‘Ik ken hem,’ maar zich niet aan zijn geboden houdt, is een leugenaar; de waarheid is niet in hem. [5] In wie zich aan Gods woord houdt, is zijn liefde ten volle werkelijkheid geworden; hierdoor weten we dat we in hem zijn. [6] Wie zegt in hem te blijven, behoort in de voetsporen van Jezus te treden.


    Uit: 1 Johannes 2 (NBV)
Ten slotte:
Redactie schreef:(...)
Geef opnieuw maar geen antwoord, doch let wel: het maakt nogal veel verschil als men denkt " 't Is Heer, óns werk (...) waarin Gij staat" óf indien men naar waarheid handelt naar de inhoud van het aloude lied
  • " 't Is Heer, Uw werk (...) waarin wij staan"
(...)


Uit: Bericht op het voormalige Forum van Bauke Moesker op "zo 08 mei 2011, 19:39", in de thread "Außerhalb der von uns erkannten Ordnungen... "
Zie aldaar ook het bericht op "Za 01 Jan 2011, 14:56", in de thread "Samen"
Zie ook het bericht op "Vr 05 Aug 2016, 20:45" in de thread "Kan het niet eens ophouden met die eeuwigdurende kritiek?"
Groet,
TjerkB
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: Tussenbalans en hoe nu verder...

Bericht door TjerkB »

BakEenEi schreef:(...)
In de Nieuw-Apostolische Kerk kan het gelovigen telkens opnieuw (!) overkomen dat wanneer zij hebben gedacht "het moet niet gekker worden", het tóch nog dwazer kan uitpakken. Ikzelf heb er bijzonder lang over gedaan, maar toen ik de slopende werking van dit fenomeen bij overigens gezonde mensen eindelijk doorzag, wilde ik niet langer blootstaan aan het zinloze geestelijke geweld dat er vanuit gaat. Wie aan de haal gaat met Zijn woord, wordt terstond verblind voor Zijn waarheid - zo zie ik het. Er is in deze kerk een geestelijke elite die zich ooit in het zadel heeft laten helpen, en de desastreuze gevolgen zijn ernaar. Er is maar één manier om zo'n wantoestand terug te draaien: de gelovigen moeten hun vertrouwen opzeggen in diezelfde geestelijke elite. Dan zal het gauw afgelopen zijn met de koppijn die ieder er nu gedurig van oploopt. Ik weet dat het niet gemakkelijk is om de invloed van "hogere dienaren" te relativeren, maar zulke dienaren zijn nu eenmaal geen dienaren! Ik heb D.Ap. De Bruijn eens voorgesteld om aan het begin van een dienst voor de "ambtsbroeders" de vraag te stellen of ieder met een ambt hoger dan diaken wil opstaan, en dan te zeggen dat degenen die zich boven de anderen hebben verheven wel kunnen gaan, waarbij het hemzelf vrij stond dezen te vergezellen, richting uitgang. De ambtsbroeders hadden beter gewoon "dienende broeders" kunnen blijven. (...)

(...)
De echelonnering in de kerk kan per direct worden afgeschaft. Daarna kan men als leden van het lichaam van Christus eenvoudig proberen elkaars naasten te zijn. Het gaat hier niet om topsport, of zo, en om wie er straks de olympische ploeg mag vergezellen naar het hemelrijk!!

(...)


Uit: Bericht -op het voormalige Forum van Bauke Moesker- op "Za 22 Jan 2011, 20:01", in de thread "overspannen eindtijdverwachting in de NAK herleeft"
Zie ook het bericht op "Do 29 Dec 2016, 18:02" in de thread "Transparantie of zelfbevlekking?"
TjerkB schreef:(...)
... vanwege de "de arrogantie van de macht", hebben volgens mij tallozen de Nieuw-Apostolische Kerk verlaten, via die onzalige "achterdeur" die gewoon met opzet wagenwijd was opengezet, voor vermeende "Querdenker". Alles ten faveure van de meedogenloze "ambtelijke top" in deze tot een klassieke sekte afglijdende religieuze organisatie...

(...)
Hoe nu verder? Word eerlijk en oprecht, kan ik de verantwoordelijken aanraden! Stop de hypocrisie, verban de ambtsladder en word gezegenden van de Almachtige:

(...)


Uit: Bericht op "Ma 02 Jan 2017, 22:10"
TjerkB schreef:(...)
Alle ogen gericht op vijf soorten apostelen. Dat hiermee het apostolaat, voor zover ermee wordt verwezen naar de Bijbelse geschiedenissen, brutaal wordt verkracht (!), schijnt niemand zich te willen realiseren.

(...)


Uit: Bericht op "Wo 04 Jan 2017, 12:30"
@all

Een elite? In Zíjn werk?! De ambtelijke top meedogenloos? Men is niet eerlijk en oprecht, en zelfs hypocriet? Vijf soorten apostelen? En Gods ordeningen "verkracht"?!

Wat is hier in 's hemelsnaam aan de hand en hoe komt het dat niemand kans ziet om te bewerkstelligen dat zulke klachten op zijn minst serieus worden onderzocht?

En stel dat het in de kern nog allemaal wáár is ook; hoe zijn wij dan met zijn allen nietsvermoedend op het verkeerde been gezet? Wáár begint het stiekeme bedrog?!

Uiteraard zijn er in de achterliggende jaren al veel achtergronden belicht. Niet alleen hier maar ook bijvoorbeeld met hart voor de zaak bij Glaubenskultur-Magazine, bij NAKtuell, Christ-im-Dialog, MediasInres, bij ReligionsReport, NAK-Observer, "Maimonides" en op vele andere (Internet)platforms, zowel in Europa als daarbuiten.

"Maar wij hebben nu toch een fantastische catechismus? Wij zijn nu toch lid van de Raad van Kerken? En wij hebben ons toch verzoend met geëxcommuniceerden?"


Niet dat ik iemands trots wil breken, maar u kent vast de uitdrukking wel: dweilen met de kraan open. Dát is hier aan de hand. Men draagt hier water naar de zee...

Wat is voor mij nu de reden om constant voor deze kwestie aandacht te vragen? Welnu, het onderschrift bij mijn forumbijdragen, "Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld", zegt daar volgens mij al veel over: "... ben ik mijns broeders hoeder?" (vgl. Genesis 3: 9, SV-J) Ik vind van wel.

Daar komt bij dat ik ruim veertien jaar lang de boekhouding heb gedaan bij de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland. Wat de financiën betreft, ken ik dus heel wat ins en outs. Daardoor maakt de bij de kerk gefakete Raad van Toezicht mij niet wijs dat er niet enorm is geblunderd bij de NAK Vastgoedontwikkeling Nederland B.V. (NVO). De hiermee samenhangende financiële verliezen lopen in de miljoenen euro's. "De landelijke vergadering" had moeten ingrijpen om deze schade te beperken.

Toen men zonder enig voorafgaand minnelijk overleg en met misbruik van offergaven de aanval opende op Bauke Moesker, was voor mij "the bloody limit" bereikt. Het was glashelder: er wordt met twee maten gemeten. De "Godsgezanten" die hier de scepter zwaaien zijn bikkelhard voor anderen doch boterzacht voor zichzelf.

Waar hebben nu bij wijze van spreken de gelovigen in Tweede Exloërmond collectief de diagnose gemist?! Kort samengevat: het maakt wel degelijk uit of mensen ook waarmaken wat ze zeggen, zij het met "de (hoogste) dienaren" voorop! In de Nieuw-Apostolische Kerk echter wordt er op zo'n manier op je ingepraat, dat onophoudelijk alles in het teken staat van "Strijdt om in te gaan... " (Lucas 13: 24, SV-J). Indachtig aan "Oordeel niet, opdat er niet over jullie geoordeeld wordt" (vgl. Matteüs 7: 1-5) moesten wij "de oude mens" (vgl. Efeziërs 4: 22) afleggen. Anders gaat de Heiland aan ons voorbij, bij "de eerste opstanding" (vgl. Openb. 20: 1-6).

Ook in Tweede Exloërmond schonken de gelovigen hun "tienden" zonder meer aan God. Wat er daarna met het geld gebeurde, was "een zaak voor de dienaren". De dienaren zouden elkaar wel scherp houden en als dat niet zou was, zou God vast wel ingrijpen. Zo konden "de (hoogste) dienaren" onbelemmerd hun gang gaan, niet alleen echter met financiële middelen, doch tevens met machtsmiddelen. De gelovigen hadden er het volste vertrouwen in want God zou zo nodig wel ingrijpen.

Niemand echter die er een beeld bij had hoe God met Zijn gezag eventueel tussenbeide zou komen. Zelfs toen Zijn zegen uitbleef, was dit geen teken aan de wand. Niemand die kritische vragen stelde over rangen en standen op de "ambtsladder". Niemand die voor Bauke Moesker in de bres sprong, voor Ronald Rohn, of voor... Wat er voor het overige ook aan de hand was; alles was "een zaak voor de dienaren". Die zouden elkaar wel scherp houden, en anders... zou hun God wel ingrijpen.

Voor de gelovigen die (tegen betaling van hun "tienden" en tegen afgifte van een "onbegrensd vertrouwen") uitgaan van "vol pension" in het werk van de heer Jean-Luc Schneider en de zijnen, heb ik goed nieuws en slecht nieuws. Eerst maar het slechte nieuws: u bent uw geld kwijt en uw vertrouwen was geheel en al misplaatst.

Het betere nieuws: het gaat helemaal niet om "vijf soorten apostelen", waarbij "een gewone apostel" zich van niemand iets zou hoeven aan te trekken, behalve (in volgorde van ieders belangrijkheid op de "ambtsladder") van een districtsapostelhelper, een districtsapostel, een eventuele stamapostelhelper en de stamapostel.
  • [7] Aan ieder van ons is genade geschonken naar de maat waarmee Christus geeft. [8] Daarom staat er: ‘Toen hij opsteeg naar omhoog, voerde hij gevangenen mee en schonk hij gaven aan de mensen.’ [9] ‘Hij steeg op’ – wat betekent dat anders dan dat hij ook is afgedaald naar wat lager ligt, naar de aarde? [10] Hij die is afgedaald is dezelfde als hij die opsteeg, tot boven de hemelsferen, om alles met zijn aanwezigheid te vullen. [11] En hij is het die apostelen heeft aangesteld, en profeten, evangelieverkondigers, herders en leraren, [12] om de heiligen toe te rusten voor het werk in zijn dienst. Zo wordt het lichaam van Christus opgebouwd, [13] totdat wij allen samen door ons geloof en door onze kennis van de Zoon van God een eenheid vormen, de eenheid van de volmaakte mens, van de tot volle wasdom gekomen volheid van Christus. [14] Dan zijn we geen onmondige kinderen meer die stuurloos ronddobberen en met elke wind meewaaien, met wat er maar verkondigd wordt door mensen die tot alles in staat zijn wanneer ze anderen listig en doortrapt op een dwaalspoor willen brengen. [15] Dan zullen we, door ons aan de waarheid te houden en elkaar lief te hebben, samen volledig toe groeien naar hem die het hoofd is: Christus. [16] Vanuit dat hoofd krijgt het lichaam samenhang, en wordt het ondersteund en bijeengehouden door alle gewrichtsbanden. Ieder deel draagt naar vermogen bij tot de groei van het lichaam, dat zo zichzelf opbouwt door de liefde.

    Uit: Efeziërs 4 (NBV)
Groet,
TjerkB
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: Tussenbalans en hoe nu verder...

Bericht door TjerkB »

  • Er is geen ander evangelie, er zijn alleen maar mensen die u in verwarring brengen en het evangelie van Christus willen verdraaien.

    Uit: Galaten 1: 7 (NBV)
@all

Hoe verrassend eenvoudig het ons wellicht ook toeschijnt om er gevolg aan te geven:
TjerkB schreef:(...)
Hoe nu verder? Word eerlijk en oprecht, kan ik de verantwoordelijken aanraden! Stop de hypocrisie, verban de ambtsladder en word gezegenden van de Almachtige:

(...)


Uit: Bericht op "Ma 02 Jan 2017, 22:10"
- de nieuw-apostolische kerkleiding geeft geen krimp. In tegendeel, men groef zich in; in de denkbeelden waarmee een geheel eigen werkelijkheid werd gecreëerd. Om geen argwaan te wekken en om te kunnen blijven imponeren, werd de eigenzinnige ideologie vermengd met "veelvoudige elementen van christelijke waarheid".

In de Nieuw-Apostolische Kerk wordt van de aangesloten leden verlangd dat men de internationale bestuursvoorzitter, de stamapostel, erkent als de door God voor alle christenen op aarde gezonden geestelijk leider. Hij wordt vertegenwoordigd door districtsapostelen aan wie een bepaald werkgebied is toegewezen dat diverse landen kan omvatten. Districtsapostelen worden op hun beurt vertegenwoordigd door apostelen die actief zijn in een wat kleiner werkgebied, terwijl dat werkgebied is opgedeeld in districten. Districten bestaan uit zelfstandige kerkgemeenten en gemeenten in opbouw. Op alle terreinen zijn het in eerste instantie de stamapostel en de districtsapostelen die de beslissingen nemen. Alleen apostelen en hun rechterhanden, de opzieners, hebben daarnaast als bestuurders nog iets in te brengen, maar er wordt van ze verwacht volkomen loyaal te zijn aan hun districtsapostel. Op districtsniveau dient men loyaal te zijn aan de betreffende apostel en in de gemeenten aan de districtsvoorganger. Door de hele organisatie heen geldt dat "lagere" dienaren onvoorwaardelijke steun moeten geven aan "hogere" dienaren.

In de jaren '90 van de vorige eeuw kon het nog twee kanten opgaan, maar de leden van het internationale kerkbestuur kozen voor het behoud van hun persoonlijke machtsposities. Het doen en laten van de stamapostel en de districtsapostelen moest zo min mogelijk ter discussie kunnen staan. Omzichtig wapenden zij zich tegen laagdrempeligheid in de communicatie met de bij hun kerkgenootschap aangesloten leden. Dit bleek na de totstandkoming van de Leidraad dienen en leiding geven in 2001 en door het delegeren van taken aan perswoordvoerders, die tevens worden ingezet om inkomende correspondentie met kritische vragen te pareren.

Ondertussen lagen er andere netelige zaken ter behandeling voor. Wat de kerkgeschiedenis betrof, kwamen er namelijk lijken uit de kast en de nieuw-apostolische geloofsleer moest toekomstbestendig worden gemaakt met inachtneming van de geschetste randvoorwaarden; de "gildeproef" voor het regerende elitaire apostolaat. Helemaal feilloos heeft het daarmee niet uitgepakt, maar de transitie naar een moderne organisatie met zo veel mogelijk "oude wijn in nieuwe zakken" is begonnen. En passant ontdekte men hoezeer de kerk naar buiten toe aan sympathie kan winnen door zich te profileren als een werkplaats met enthousiaste musicerende leden.

Voor de aangesloten leden komt het er dus op neer dat in de gemeenten ieders bed gespreid is. Onder toezicht van de voorgangers hebben zij er alleen nog maar voor te zorgen dat alles verloopt zoals de districtsapostel en diens rechterhanden het al hebben uitgedacht en afgesproken. Het staat ze vrij te blij­ven of te ver­trek­ken. Vragen stellen mag ook maar protesteren in feite niet. Wie het ergens principieel mee oneens is, kan dat toelichten, waarna een afwijkende mening eventueel wordt gedoogd, maar men wordt er een etiket mee opgeplakt. Veeleer is het namelijk de bedoeling dat eenieder zich neerlegt bij de al "afgebeden" gang van zaken.

Komt men als gemeentelid in gesprekken met de plaatselijke dienaren ergens niet uit, dan voorziet de Leidraad dienen en leiding geven weliswaar in aanvullend overleg met een "hogere verantwoordelijke leidinggevende", maar de praktijk leert helaas dat vrijwel elke "lagere" dienaar eerst en vooral geneigd zal zijn het beleid van diens meerderen uit alle macht te verdedigen want daar wordt de betrokkene immers op afgerekend. Vaak ontstaat er op deze manier een situatie van "pappen en nathouden", totdat voor degene, die het misschien keer op keer aldus moet ontgelden, op enig moment de maat vol is. Niet zelden is het dan "einde oefening".

Zoals ik het in een vorig bericht al aangaf, ken ik als oud-administrateur het reilen en zeilen bij dit kerkgenootschap van binnenuit goed. Je kunt een hemel op aarde hebben als de mensen met wie je samenwerkt, integer zijn en allen een reële kijk nastreven op de dingen. Maar het kan een hel (!) worden als het werkklimaat wordt gefrustreerd door wat voor mi­sè­re dan ook, zoals problemen met competenties van "hogere" dienaren die zich in de organisatie veel te veel petten op laten zetten; die daardoor (gedeeltelijk) incapabel zijn doch desondanks op grond van hun machtspositie (!) op de "ambtsladder" zich voorstaan op het recht (?) van de sterkste. Wie in de Nieuw-Apostolische Kerk door zulke omstandigheden zich in een spagaat komt te bevinden, zal het beleven: als één man keert niet alleen het apostolaat zich tegen je, maar ook de hele goegemeente. Niemand namelijk die het voor mogelijk houdt dat een "hogere" dienaar op de werkvloer twee gezichten laat zien. Daar komt bij dat in deze kerk de gelovigen zich niet uit de droom laten helpen want men is zó "geconditioneerd" dat alleen de "hoogste" dienaren worden geloofd.

Wie in de Nieuw-Apostolische Kerk ten prooi valt aan de onhebbelijkheden van hooggeplaatsten in de organisatie, kan slikken of stikken. De Leidraad dienen en leiding geven is dan enkel een wassen neus - je heb er dus niets aan, en er is géén deugdelijke klachtenprocedure. Men zal je wegpesten, al kost het een kapitaal.

Groet,
TjerkB :shock:
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: Tussenbalans en hoe nu verder...

Bericht door TjerkB »

[Bijgewerkt: 22:30 uur]
TjerkB schreef:(...)
Vragen moet je in deze kerk namelijk niet stellen; het enige waar het "nach dem neuapostolischen Glaubensverständnis" in het leven om gaat is acht te slaan op de woorden "die de mond Gods uitgaan", via Zijn "dienaren" oftewel de kerkelijke ambtsdragers bij de internationale Nieuw-Apostolische Kerk. Het verstand kan op nul want in "het verlossingswerk" moet de blik op oneindig. Wie bezwijkt - gewoon laten liggen; voor de Samaritanen.

(...)


Uit: Bericht op "Wo 18 Dec 2013, 19:33" in de thread "Wát is er gaande?"
Zie ook het bericht op "Wo 04 Jan 2017, 22:24"
@all

In mijn forumbijdragen sinds de jaarwisseling heb ik de aandacht willen vragen voor wat op het ogenblik (!) feitelijk de nieuw-apostolische geloofscultuur behelst.

Sta mij alsjeblieft toe daarover nog het volgende op te merken...

De quote hierboven haalde ik deze week al eerder aan, zij het iets uitgebreider. Wat ik er nu graag over wil vragen, is dit: laat het u koud wat er staat, of raakt het u? Er staat namelijk niet niks. Integendeel, er staat iets waarvan ik zou menen dat het ons hart verscheurt: Wie bezwijkt - gewoon laten liggen; voor de Samaritanen.

Extra hartverscheurend is het echter, dat, nadat ik dit eind 2013 kenbaar maakte, NIEMAND ooit reageerde in de zin van: dát willen wij niet op ons geweten hebben!! Vrij vertaald, "nach dem neuapostolischen Glaubensverständnis: "wij" vinden zoiets "een zaak voor de dienaren" - de naakte waarheid, in vlammend protest ten spijt.

Echter, voordat ik dat in 2013 zo opschreef, had ik bij de Nieuw-Apostolische Kerk 50 jaar in de schoolbanken gezeten - én, ik kan het eenieder verzekeren: ik was een leergierige leerling. Bijna zat die 50 jaar erop of ik viel, na een poosje sukkelen (met mijn nieuw-apostolische geloofsleven), vrij plotseling uit. Opeens wist ik het heel zeker: dit trek ik niet meer - in deze kerk wordt er van mij verwacht dat ik de mensen die ik om mij heen zie bezwijken, laat liggen!!! Want de dienaren, de DIENAREN, de ZEGENAARS, de HERDERS, en ál hun bazen én bovenbazen, vinden dat ik mij over mijn naasten (!) NIET hoef te bekommeren. Als er al moet worden "bekommerd", dan doen zij het wel... Zij?! Welnee, wist ik: die doen er helemaal niks aan. Al deze hulpsinterklazen, schijnheilig als ze zijn, doen in deze kerk anders niks dan "rennen, springen, vliegen, duiken, vallen, opstaan en weer doorgaan". (...) "Opzij, opzij, opzij, want ik ben haast te laat, Ik heb maar een paar minuten tijd."

Voor de nieuw-apostolische kerkvorsten, met een ongelofelijke noodgang onderweg naar "het heerlijke einddoel", moet namelijk constant alles en iedereen wijken.

In januari 2014 kwam ik erop terug, net als in november 2015:
TjerkB schreef:
TjerkB schreef:(...)
"Vragen die niet worden beantwoord, blijven openstaan", heb ikzelf nog wel eens opgemerkt wanneer het er in de Nieuw-Apostolische Kerk op neerkwam dat je alleen maar naar "de bekende weg" mocht vragen, of zo!

Zie bij Glaubenskultur-Magazine ook het artikel "Schon die Frage macht es deutlich - Offensichtlich fehlt es der Kirchenleitung immer noch am Verständnis für Dialog" d.d. 03-12-2003 (in te zien zonder abonnement).

(...)


Uit: Bericht op "Ma 13 Jan 2014, 17:35" in de thread "Kan het niet eens ophouden met die eeuwigdurende kritiek?"
(...)
Houdt het met al het gejammer en geweeklaag inderdaad niet eens op? Wat bezielt zulke mensen toch? Hebben ze niks beters te doen? Gefrustreerde kippen zijn het, ziekelijk verongelijkt. Bovendien, wat haalt het uit? Als de dienaren zich door zo'n stel negatievelingen laten ophouden, bereiken wij het heerlijke einddoel nóóit!

(...)
Zelfs op de digitale snelweg laat het plaveisel zich niet onbetuigd:
  • [39] Enkele farizeeën in de menigte zeiden tegen Jezus: ‘Meester, berisp uw leerlingen.’ [40] Maar hij antwoordde: ‘Ik zeg u: als zij zouden zwijgen, dan zouden de stenen het uitschreeuwen.’

    Uit: Lucas 19 (NBV)
Dáárom verwerp ik de kritiek van de verwaanden...

(...)


Uit: Bericht op "Za 28 Nov 2015, 22:08" in de thread "Wat is een sekte?"
Maar het bleef "stil aan de overkant". Over stilte gesproken... Vorig jaar schreef ik in een forumbericht: "... de edele eenvoud (!) en de stille grootheid (!) van het werk van God moeten wij in de Nieuw-Apostolische Kerk ontberen." Is dat niet nét zo verschrikkelijk als "Wie bezwijkt - gewoon laten liggen; voor de Samaritanen" ?!

Hoe nú verder?

Groet,
TjerkB :shock:


N.B.
BakEenEi schreef:(...)
Ikzelf was leerling van de tweede klas (tegenwoordig: groep 4) toen onze juf zich telkens zichtbaar ergerde aan M.; een jongen in mijn klas die moeite had met rekenen en die volgens de juf niet goed oplette. Nadat het een aantal keren was voorgevallen dat zij hem aan het oor trok om hem mores te leren, begon ik te spijbelen. Eén van mijn klasgenootjes wilde wel even doorgeven dat ik de mazelen had want dat heerste toen. Na een aantal dagen kwam mijn moeder erachter dat ik "wegens ziekte" mijn leerervaringen kennelijk elders opdeed. Ikzelf hield juist ontzettend van rekenen. Daarom mocht ik van mijn vader een rekenschrift kopen waarin ik zelf allerlei sommen bedacht met de bedragen op kassabonnen die bij ons thuis speciaal voor dat doel werden bewaard. Ik rekende de antwoorden uit en toen het schrift vol was, vroeg ik aan de juf of zij mijn huiswerk wilde nakijken. Nee dus. In de eerste plaats geloofde ze niet dat ik de sommen zelf had gemaakt want in de tweede klas werd er eenvoudig nog niet boven de 100 gerekend. Voor de rest vond ze het te veel werk om eraan te beginnen. Tegen het einde van het schooljaar was ik jarig. Dan mocht je met je kroontjespen die dag met rode inkt schrijven. Helemaal per ongeluk maakte ik in mijn schrijfschrift toen een vlek. Terwijl ik die met een viltje zat te deppen, werd het potje met de rode inkt door het bevoegde leergezag van mijn tafel gegrist. Het schoonschrijven ging dus verder met de gewone donkerblauwe inkt. Nee, dan was je nog niet jarig. Maar de jongen in mijn klas die het eerder had moeten ontgelden, was in het voorjaar door ziekte van school af gegaan. Op straat kwam ik een grote broer van hem tegen. Die vertelde mij toen dat M. was overleden.

Als ik in die tijd al te weten was gekomen hoe er in de Nieuw-Apostolische Kerk achter de schermen wordt omgegaan met "onwillige leerlingen", was ik de advocaten van de duivel waarschijnlijk spontaan aangevlogen.

(...)


Uit: Bericht -op het voormalige Forum van Bauke Moesker- op "21 oktober 2013", in de thread "NAK-catechismus en info-avond 4 december 2012"
Zie ook het bericht op "Za 23 Jan 2016, 16:11" in de thread "Overeenstemming van denken en handelen"
P.S.
Eerder vanavond kwam ik een oude notitie tegen:
  • NJ 2002, 214, Chan-a-Hung/Maalsté (Reflexwerking-arrest)
    Bromfietser rijdt in het donker tegen een (tegen de rijrichting in fietsende) jeugdige fietser op. Buiten dat art. 185 WVW op deze situatie van toepassing is, wordt hier ook nog eens de ‘100%-regel’ toegepast. Bij kinderen jonger dan 14 jaar is slechts sprake van overmacht bij een dergelijk ongeval (ongemotoriseerd voertuig met een gemotoriseerd voertuig) als er sprake is van opzet of aan opzet grenzende roekeloosheid*.

    * Er is mij tot op heden één (triest) geval bekend van waar hier sprake van was, namelijk in het geval dat jonge kinderen op straat gingen liggen en nog nèt op tijd weg probeerden te komen voor een auto of ander gemotoriseerd voertuig dat vervolgens aan komt rijden.
Oorspronkelijke bron: http://da.nny.nl/200712/arresten-burgerlijk-recht-3.php
Hoeveel te meer, zo hoor ik "vanaf de verhoging" al zeggen; hoeveel te meer geldt wellicht zo'n rechtspositie (!) "naar de Geest"? Ik liet het bewuste arrest even in mij omgaan. Het eerste waaraan het mij terug deed denken, was een zondagmiddag, zo'n 40 jaar geleden. Wij waren op weg naar "de dienst". Het scheelde een haar of wij waren vanuit een stadswijk bij het oprijden van een ringweg aangereden door een automobilist die met een veel te hoge snelheid opeens voorbijkwam. Nog geen vijf minuten later zagen wij een opstopping, waarbij het verkeer via een ventweg stapvoets een pas gebeurd ongeval passeerde. Op straat lag een oude man, iets verderop een verwrongen fiets en daarnaast de hoed die hij kennelijk had gedragen. Dodelijk verongelukt. En daar stond hij: de automobilist die ook eerder al zo'n ongelofelijke haast had...

Het arrest riep bij mij een associatie op. Ik dacht: het is in deze kerk nog véél erger. Niet een kind nadert hier tegen de rijrichting in, maar juist roekeloze "dienaren"!
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Gesloten

Terug naar “Praktisch apostolisch-zijn”