Tussenbalans en hoe nu verder...

Berichten over wat in het dagelijkse leven ons geloof raakt
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: Tussenbalans en hoe nu verder...

Bericht door TjerkB »

Levi schreef:(...)
Met betrekking tot het kaltstellen van apostel Eckehard Krause, schreef RK onderstaand bericht aan de gemeenten.
"Jeder Amtsträger der Neuapostolischen Kirche unterliegt der Schweigepflicht. Sie umfasst alle Informationen und Vorgänge, die ihm im Rahmen seiner kirchlichen oder seelsorgerischen Tätigkeit bekannt werden." Ich möchte betonen, dass ich in meinem Bereich alles dafür tue, dass sich jedes Kirchenmitglied auf die Einhaltung dieser Richtlinie absolut verlassen kann. Wir machen da weder Ausnahmen noch Unterschiede.
Auch werden bei Amtsentbindungen grundlegend keine Unterschiede gemacht. So können nicht nur Apostel – ganz gleich, ob sie sich im Ruhestand befinden oder nicht –, sondern auch Priester und Diakone von ihrem Amt entbunden werden. Dazu können wir im Katechismus unter "2.4.5 Der fünfte Glaubensartikel" auf Seite 72 lesen: "Obwohl der Amtsträger von Gott ausersehen ist, kann es doch sein, dass er seinem Amt nicht gerecht wird oder gar an ihm scheitert. Trotzdem ist der ursprüngliche Ruf Gottes dadurch nicht in Frage gestellt." (http://www.nak-nordost.de/db/14759/Nach ... tbindungen)
Als er nu 1 regel is die massaal door de hoge heren apostelen met voeten wordt getreden is het deze wel!
Vervolgens maakt RK volop stampij als hem eens iets niet wordt gevraagd!

(...)


Uit: Bericht op "Ma 12 Dec 2016, 11:41"
@Levi

Intussen heb ik de bewuste Internetpagina bij de "Neuapostolische Kirche Nord- und Ostdeutschland" ...
... er nog even op nageslagen. Is het niet verbijsterend dat degene die met terugwerkende kracht uit zijn ambt werd gezet, daar nu met foto en al wordt geblameerd? En dan te bedenken wat de hiervoor verantwoordelijke districtsapostel Rüdiger Krause zelf te verwijten valt, zoals in 2006/2007 diens verwoestende optreden in de kerkgemeente Hamburg-Blankenese, op verzoek (!) van de toenmalige districtsapostel Karlheinz Schumacher, en zulks met de zegen van stamapostel Wilhelm Leber.
TjerkB schreef:(...)
Wat overigens de kwestie Hamburg-Blankenese betreft (met daarbij een hoofdrol voor Rüdiger Krause); zie de onderstaande links naar destijds de berichtgeving bij "http://board.naktuell.de":
(...)


Uit: Bericht op "Wo 28 Jan 2015, 19:57" in de thread "Opheffingsuitverkoop - alles moet weg!"
Zie- op het voormalige Forum van Bauke Moesker- ook het bericht op "Za 23 Jun 2012, 19:47", in de thread "Moat ik soms op myn broer passe?"

In de nieuw-apostolische geloofspraktijk gelden de wetten alleen voor lagere dienaren. Kritiek vanwege "doodzonden" van de "hoogste" dienaren wordt weggewuifd. Sterker nog, wie een duister zaakje voor ze opknapt, wordt niet zelden achteraf gecompenseerd c.q. beloond met "een hoger ambt" of anderszins met een promotie. Te denken valt hierbij n.m.m. aan Eberhardt Dodt bij de Neuapostolische Kirche Nordrhein-Westfalen en aan Ruud Vis bij de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland.

Groet,
TjerkB :shock:
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: Tussenbalans en hoe nu verder...

Bericht door TjerkB »

@all

Inmiddels liet districtsapostel Rüdiger Krause over de jl. zondag in de NAK-kerkgemeente Hannover-Süd door stamapostel Jean-Luc Schneider gehouden dienst verslag uitbrengen via het officiële publiciteitskanaal van zijn eigen "Bezirksapostelbereich", de website van de "Neuapostolische Kirche Nord- und Ostdeutschland". Zie http://www.nak-nordost.de/db/73817/Nach ... uer-Kirche. Daarbij valt ook de aanwezigheid op van apostel Peter Klene:
In der Begleitung des Stammapostels waren die Bezirksapostel Leonard R. Kolb (USA) und Charles Ndandula (Sambia), die Apostel Volker Kühnle (Süddeutschland) und Peter Klene (Niederlande) sowie Bezirksapostel Rüdiger Krause mit den Aposteln und Bischöfen aus Nord- und Ostdeutschland.
Het verslag zelf deed mij vooral denken aan het Duitse gezegde "Geist stirbt nicht" (die Geduld eines Dämons, eines bösen Geistes, ist groß: er hat die Ewigkeit, bis er sein Opfer im Netz hat) want zoals nu in de berichtgeving werd gedemonstreerd hoezeer allen één zouden zijn met de stamapostel, lijken oude tijden te herleven. Andermaal gaat de uitspraak op van Johan Cruijff: "Je gaat het pas zien als je het doorhebt." Na de prediking van de stamapostel in hoofdlijnen, volgt in het verslag alleen nog de opmerking "Die Bezirksapostel Ndandula und Kolb sowie Apostel Kühnle unterstrichen in ihren Predigtbeiträgen die Gedanken des Stammapostels."

Wie namelijk eenmaal doorheeft dat dit -in combinatie met andere subtiele methoden van mentale manipulatie- een manier is om bij de gelovigen het zelfstandige denkvermogen handig weg te masseren, herkent het venijn van het met zo'n werkwijze heimelijk programmeren van ieders mindset. De gestage drop holt de steen.

Sektarische praktijken.

Groet,
TjerkB :shock:
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: Tussenbalans en hoe nu verder...

Bericht door TjerkB »

@all

Sektarische praktijken... Jarenlang wilde mij dat helemaal niet aan, maar zoals het er aan toeging en de mi­sè­re telkens op één gegeven punt samenkomt, kun je er na verloop van tijd eenvoudig niet meer omheen: de gekunstelde standsverschillen onder kerkelijke ambtsdragers, de kadaverdiscipline (!) die geen naam mag hebben doch wel degelijk het christelijke gemeenteleven ondermijnt, enzovoort. Eenmaal gehersenspoeld zien wij bij gelovigen die nietsvermoedend ten prooi vielen aan de afstandsbesturing van hun religieuze culthelden bijvoorbeeld een aangetaste mentale integriteit. Terwijl betrokkenen zichzelf kort door de bocht rechtvaardigen met een Bijbeltekst als die uit Handelingen 2 vers 42 ("Ze bleven trouw aan het onderricht van de apostelen, vormden met elkaar een gemeenschap, braken het brood en wijdden zich aan het gebed"), gebeuren ondertussen de gekste dingen. Neem de anti-christelijke gedoogsteun van de gezamenlijke districtsvoorgangers ten aanzien van de loopgravenoorlog van apostel Peter Klene c.s. tegen de familie Rohn. Zelfs drie opvolgende districtsapostelen en twee opvolgende stamapostelen grepen niet in. Met een term als witteboordencriminaliteit is het intrinsieke venijn van zulke geldverslindende sektarische misstanden bij de Algemeen Nut Beogende Instelling (ANBI) in kwestie alleen nog maar eufemistisch uitgedrukt. Hoe kan men met zo veel zinloos geestelijk geweld aanstonds Kerst vieren en "Vrede op aarde!" zingen?

Hoe nu verder? (...) Zie het bericht op "Di 16 Feb 2016, 23:51", eindigend met:
"Er moet met wijsheid onder architectuur gebouwd worden, wil men herstellen wat er gedurende een reeks van jaren met alle aangerichte verwoestingen vernield is."

Groet,
TjerkB :shock:
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: Tussenbalans en hoe nu verder...

Bericht door TjerkB »

TjerkB schreef:(...)
In de Nieuw-Apostolische Kerk weten bovenbazen het in de regel zo te ma­noeu­vre­ren, dat alleen uitgesproken loyalisten belangrijke ambten of posities bekleden. Angstvallig meent men niet gebaat te zijn met de inbreng van sympathisanten die stevig kunnen meedenken. Echter, al verloopt eerst nog heel lang alles naar wens; vroeg of laat natuurlijk struikelen incapabele mensen over hun incompetentie. Met hun "goddelijke ponden" als tovermiddel hadden ze opeens overal verstand van.

Nee, dus. Voorbeelden te over.

Willoos gemaakt (lees: ziekelijk gebiologeerd) door de veronderstelde voornaamheid van zogenaamde zegenaars, identificeert men zich gaandeweg met een door alle mogelijke (ongeschreven) codes en voorschriften gelegitimeerde nieuw-apostolische "lifestyle" die, naarmate men hogerop komt in de organisatie, weinig of geen ruimte biedt voor kritiek, laat staan voor gewetensbezwaren. Vandaar dat aangesloten leden subiet worden opgeofferd, indien men zich niet laat vermurwen.

(...)


Uit: Bericht op "Do 05 Mei 2016, 14:26" in de thread "Opheffingsuitverkoop - alles moet weg!"
TjerkB schreef:(...)
Wie namelijk eenmaal doorheeft dat dit -in combinatie met andere subtiele methoden van mentale manipulatie- een manier is om bij de gelovigen het zelfstandige denkvermogen handig weg te masseren, herkent het venijn van het met zo'n werkwijze heimelijk programmeren van ieders mindset. De gestage drop holt de steen.

(...)


Uit: Bericht op "Wo 14 Dec 2016, 10:10"
@all

Ook afgelopen zondag in Hannover-Süd werd het weer ingeprent:
"Innig verbunden", "grenzenloses Vertrauen" en "gehorsam". Johan Cruijff zou in herhaling vallen: "Je gaat het pas zien als je het doorhebt." "Nachfolge bis zuletzt!"

Groet,
TjerkB :shock:
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: Tussenbalans en hoe nu verder...

Bericht door TjerkB »

TjerkB schreef:(...)
Al jarenlang valt mij in de Nieuw-Apostolische Kerk met name één ding op: er wordt gepraat, gepraat en nóg eens gepraat - en de mensen die dat voordoen laten zich van alle kanten napraten én fotograferen. En dat is het!

(...)


Uit: Bericht op "Vr 28 Feb 2014, 08:12" in de thread "Misbruik van geloof en vertrouwen"
@all

Hoe nu verder?
Ik citeer het bericht op "Vr 21 Dec 2012, 13:04", op het voormalige Forum van Bauke Moesker, in de thread "Heersers in de kerk (1): Tactieken van machtsfiguren" ...

  • @all

    Een veelzeggende paragraaf uit het hierboven aangehaalde boek "Macht in de gemeente" ...

    • § 1.3 Machtsfiguren en dienend leiderschap

      In de woorden van Jezus zien we hoezeer machtsfiguren ingaan tegen de eisen die de Bijbel stelt aan christelijke leiders:
      • [25] Jezus riep hen bij zich en zei: ‘Jullie weten dat heersers hun volken onderdrukken en dat leiders hun macht misbruiken. [26] Zo zal het bij jullie niet mogen gaan. Wie van jullie de belangrijkste wil zijn, zal de anderen moeten dienen, [27] en wie van jullie de eerste wil zijn, zal jullie dienaar moeten zijn [28] – zoals de Mensenzoon niet gekomen is om gediend te worden, maar om te dienen en zijn leven te geven als losgeld voor velen.’
        Uit: Matteüs 20 (NBV)

        [42] Jezus riep hen bij zich en zei tegen hen: ‘Jullie weten dat de volken onderdrukt worden door hun eigen heersers en dat hun leiders hun macht misbruiken. [43] Zo mag het bij jullie niet gaan. Wie van jullie de belangrijkste wil zijn, zal de anderen moeten dienen, [44] en wie van jullie de eerste wil zijn, zal ieders dienaar moeten zijn, [45] want ook de Mensenzoon is niet gekomen om gediend te worden, maar om te dienen en zijn leven te geven als losgeld voor velen.’
        Uit: Marcus 10 (NBV)
      Met deze woorden zette Jezus de traditionele machtspiramide op zijn kop:
      • Afbeelding
      Een dienend leider vraagt niet: 'Wat kunnen de medewerkers/gemeente voor mij doen?' maar: 'Wat kan ik voor de medewerkers/gemeenteleden doen zodat hun vermogens en talenten zoveel mogelijk recht wordt gedaan?'

      Dienend leiderschap is een uitdaging. Een leider 'van bovenaf’ kan gemakkelijk dingen voorschrijven en bevelen geven, Maar hoe moet je leiding geven 'van onderaf'? De Weense management-consultant Siegfried Bucholz legt het uit: 'Leiding geven betekent dingen uitleggen, mensen enthousiast maken, helpen, dingen mogelijk maken, voordoen en het denkwerk vooraf doen.'

      Jezus is het absolute voorbeeld voor het dienend leiderschap. 'Wetende, dat de Vader Hem alles in handen had gegeven' (Joh. 13: 3) nam Jezus de rol van een slaaf op zich en waste zijn discipelen de voeten. Dienend leiding geven is een weg van uitdagingen, waarop elke leider af en toe zal struikelen. Maar het is de weg die ons gegeven is om ons naar te richten - ook als hij te weinig wordt bewandeld, zoals Alexander Strauch benadrukt:
      • De afgelopen 2000 jaar kerkgeschiedenis laten zien dat wij in ons begrip van de essentiële boodschap van de leer van Jezus nauwelijks verder zijn gekomen. Veel met schandalen omgeven scheuringen, afschuwelijke machtsstrijd, gekwetste gevoelens en belachelijke jaloezie in onze gemeenten en persoonlijke relaties zijn het gevolg van het feit dat ons denken en handelen voor het grootste deel gedreven wordt door trots en egoïsme. Een voorganger die de christelijke geest van deemoed, liefde en dienaarschap niet begrijpt, is gedoemd ook weer aan te zetten tot strijd en scheidingen.
      Op de vraag hoe je in de praktijk dienend leiding zou kunnen geven, hoe je zonder machtsmisbruik effectief kunt besturen, kunnen wij in het kader van dit boek niet uitvoerig ingaan. Een 'klassieker' op dit gebied is Servant Leadership. A Journey into the Nature of Legitimate Power and Greatness van Robert Greenleaf. Greenleaf introduceerde in 1970 voor de seculiere economie (!) het begrip 'dienend leiderschap':
      • De dienende leider is in de eerste plaats een dienaar. Dienend leiderschap begint met de wens te willen dienen. [...] De beste test voor dienend leiderschap is: groeien de mensen die je dient in hun persoonlijkheid? Worden ze gezonder, verstandiger, vrijer, zelfstandiger, en zullen het zelf ook dienaren worden?
      Het is inderdaad een belangrijk kenmerk van waarachtig dienend leiderschap dat de anderen zelfstandiger worden. 'Dienen' kan namelijk ook op een andere manier worden ingezet. Machtsfiguren kunnen zuiver voor het oog voorbeeldige dienaren zijn. Ze dienen zichtbaar voor allen - en heersen daardoor over de gemeente, Klaus Eickhoff geeft een pakkende vergelijking:
      • De paradox die niet gezien wordt: het is een dienen dat toch een heimelijk heersen is - een heersen dat zich met het masker van het dienen vermomt. Het masker van het dienen lijkt verwarrend veel op het echte dienen - en daarom dienen veel predikanten tot aan het eind van hun krachten. Dit 'dienen' is te vergelijken met een moeder die tegen haar kind zegt: 'Je hoeft nooit te leren lopen. Ik loop mijn leven lang voor jou.' En ze loopt en loopt. En daardoor ligt het kind zijn leven lang met onontwikkelde benen in bed. Dit goedbedoelde dienen van de moeder betekent dat zij haar kind op een afschuwelijke manier beteugelt.
      Alle machtsfiguren proberen ervoor te zorgen dat anderen afhankelijk blijven. Sommige machtsfiguren doen dit door te 'dienen'. Ze zijn er altijd het eerste bij als de nood aan de man komt. Ze springen overal bereidwillig in - en maken zichzelf zo onvervangbaar. Door dit belangeloze dienen staan degenen die geholpen worden bij hen in het krijt. Zo hebben machtsfiguren anderen in hun macht via het instrument van het 'slechte geweten'. Die anderen hebben immers het gevoel hen iets schuldig te zijn. Bovendien zorgen machtsfiguren er zo voor dat alle kritiek op hen zal verstommen. Want wie zou het aandurven om kritiek te hebben op iemand die deemoedig alle taken in de gemeente op zich neemt? Elkaar dienen is goed en bijbels. Maar zelfs dat kan heimelijk misbruikt worden.

      Of iemand een dienend leider is, kun je ook zien aan de manier waarop hij met kritiek omgaat. Leidinggevenden die in de eerste plaats dienaar zijn, 'houden van [...] feedback omdat ze van mening zijn dat het hen helpt anderen beter te kunnen dienen. Het past simpelweg bij hun aard.'

    Het WebTeam

Voor het overige verwijs ik naar het bericht op "Za 13 Aug 2016, 15:46" in de thread "Waar is de taal van het hart gebleven?"

Groet,
TjerkB
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: Tussenbalans en hoe nu verder...

Bericht door TjerkB »

BakEenEi schreef:(...)
Zolang je in de Nieuw-Apostolische Kerk doet "wat er gezegd wordt", ben je een graag geziene gast. Zodra je begint met vragen stellen, word je een "vage gast". Wanneer je vervolgens God niet op je blote knieën kunt danken terwijl het Hem zou hebben behaagd dat de "Godsgezanten" ontwijkende antwoorden geven, ben je voor hen een ongenode gast. Hierdoor bestaat deze kerk onderhand alleen nog maar uit instructeurs en "wachtenden op instructies". Voor alle anderen was er gaandeweg geen plaats meer. Afscheid wordt er niet genomen, met uitzondering van "hoge dienaren", maar dat gebeurt -tegenover de buitenwacht- uitsluitend voor de vorm. Wie voornemens is te vertrekken, kan wel gaan. Meewarige blikken zullen de laatste herinneringen zijn: wie is er zo dom om de ark te verlaten! Du, unglückliches Nilpferd.

Hoffelijke omgangsvormen zonder aanzien des persoons moeten in de Nieuw-Apostolische Kerk nog worden uitgevonden. Alles in deze religieuze organisatie draait om de hoogste dienaren. Zelden zullen dezen zich ergens laten zien zonder gefotografeerd en achteraf geciteerd te willen worden. Met de instandhouding van de eigen propagandadienst zijn jaarlijks kapitalen gemoeid. In het officiële tijdschrift van de kerk worden geen -door lezers- ingezonden stukken geplaatst. Wie wat te vragen heeft aan het internationale kerkbestuur wordt afgescheept door een persvoorlichter. Lagere dienaren verwijzen naar hogere dienaren, en de stamapostel laat (!) terugverwijzen naar de districtsapostelen die zich op hun beurt "deemoedig" scharen achter de stamapostel (aan wie men -in ruil voor topsalarissen- contractueel trouw heeft gezworen).

(...)


Uit: Bericht -op het voormalige Forum van Bauke Moesker- op "Ma 07 Feb 2011, 17:23", in de thread "Ex-diaken timmert verder aan de (geloofs)weg en start kerk"
TjerkB schreef:(...)
"Innig verbunden", "grenzenloses Vertrauen" en "gehorsam". Johan Cruijff zou in herhaling vallen: "Je gaat het pas zien als je het doorhebt." "Nachfolge bis zuletzt!"

(...)


Uit: Bericht op "Do 15 Dec 2016, 10:50"
@all

Een verstikkende statische toestand... Dit is ook waar het op neerkomt als ik naga wat anderen erover melden:
Schmetterling40 schreef:Dann frage ich mich aber
- warum man in der NAK keine Fragen stellen darf und sich weiter entwickeln?
- warum passt man in die NAK nicht mehr rein, wenn man sich weiter entwickelt hat?
- warum wollen sie immer nur Ja und Amen Sager und unmündige Schafe?
- warum darf man dort nicht seine Gaben zu Gottes Ehre dort einbringen - sondern nur das wo sie denken, das zu einem passt?
- warum stößt man auf Ablehnung, wenn man mehr in der Bibel liest und dann noch mehr Fragen aufkommen?


Bron: Bericht bij Glaubensforum24 op "15.12.2016, 12:28" in de thread "der doppelte Altar".
fridolin schreef:Das System NAK kann mit solchen Fragen immer noch schwer umgehen. Von dem strukturellen Aufbau her ist das eigentlich nicht möglich. Wird auch nicht gerne gesehen
Solide Angepasstheit an ihren Glaubensvorgaben wird von der Kl. erwartet.

Fragen die das System eventuell verändern könnten sind daher wohl eher nicht angebracht,
denn sie behindern den einzelnen Gläubigen auf dem Weg zur himmlischen Heimat. :D


Bron: Bericht bij Glaubensforum24 op "15.12.2016, 13:41" in de thread "der doppelte Altar".
"Das System NAK" ... Breek me de mond niet open! Het is per se níet wat het lijkt - voorwaar: een bittere pil om dat te moeten vaststellen. Wat ikzelf heel erg vind, is bijvoorbeeld in vele opzichten de enorme onwaarachtigheid waaraan hogere verantwoordelijke leidinggevenden in de organisatie zich ongegeneerd schuldig maken. Geen woorden maar daden! Vaak zijn het indrukwekkende woorden en teksten die men ten beste geeft, maar in schril contrast daarmee staat dan het doen en laten.

Zoals vorige week districtsapostel Rüdiger Krause tekeer ging toen het ging om een speciale tafel voor de avondmaalsviering in Hannover, naast het altaar in de betreffende nieuwe kerk; dat vond ik een ongerijmdheid van de eerste categorie. Immers, nog maar kort geleden liet betrokkene zichzelf interviewen en maakte hij goede sier met opmerkingen als:
  • Welche Vorteile hat so ein großer Bezirk?
    (…) Dass etwas Neues entsteht. Es geht nicht darum, die norddeutschen Gepflogenheiten in Mitteldeutschland zu implementieren. Sondern dass man gemeinsam mit den verantwortlichen Amtsträgern überlegt, was man aus dem Vorhandenen machen und wie man es noch optimieren kann ‒ in der Musik, in der Aus- und Fortbildung der Amtsträger, bei den Lehrkräften und so weiter. Man lernt vieles Neue kennen, das ist ein großer Vorteil. Gewiss sind die Lehre und der Gottesdienstablauf überall gleich, aber es gibt manches, was zum Nachdenken anreg
    t.
Bron: Interview "Bezirksapostel Krause: 'Man lernt vieles Neue kennen' " d.d. 20-09-2016, gepubliceerd in het NAK-tijdschrift "Unsere Familie", editie d.d. 05-11-2016
It is mei sizzen net to dwaen (met praten alleen kom je er niet). Eerder maakte stamapostel Wilhelm Leber het nog veel bonter: op 12 maart 2006 schreeuwde hij van de daken wat hij op 4 december 2007 zelf niet wilde (!) waarmaken: "kämpfen für jede Seele". Hij speelde er mooi weer mee, doch louter voor de Bühne. Vre-se-lijk!!

De harde tweedeling op de kerkvloer tussen "instructeurs en wachtenden op instructies" kenmerkt sektarische praktijken. Een proactief optreden van gelovigen wordt steevast afgekeurd. Alleen mannen met aanzien op de "ambtsladder" doen ertoe. Zo werkt het in deze "Ämterkirche", al begint dat concept zich nu te wreken. Een andere klacht die overigens direct hiermee samenhangt, is, dat de saamhorigheid onder de aangesloten leden lang niet zo groot is als het anderen toeschijnt en men, geconfronteerd met de ontluisterende werkelijkheid, het zichzelf met terugwerkende kracht (eerst) zou toewensen. Ik las dit o.a. op het zogeheten NAC-Board (discussions about the New Apostolic Church for members and ex- members). Naastenliefde vanuit het idee "kämpfen für jede Seele" blijkt een wassen neus te zijn. Bij nader inzien is dit helemaal niet verwonderlijk want in de geloofspraktijk wordt er alleen maar op gehamerd dat eenieder "gehoorzaam" navolgt, navolgt en nóg eens navolgt. Je moet "innig verbonden" zijn met al je "zegenaars", verreweg het meest met de allerhoogste, en blijk geven van "een onbegrensd vertrouwen" in ze. Slaat er iemand overboord, dan is dat "nach dem neuapostolischen Glaubensverständnis" enkel "een zaak voor de dienaren", maar ook die zullen het laten afweten. Zie stamapostel i.r. Leber, districtsapostel Krause, apostel Klene - und so weiter und so fort. Alleen in theorie gaat het hun om geloof, hoop en liefde; en oecumene.

Groet,
TjerkB :shock:
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: Tussenbalans en hoe nu verder...

Bericht door TjerkB »

TjerkB schreef:(...)
It is mei sizzen net to dwaen (met praten alleen kom je er niet). Eerder maakte stamapostel Wilhelm Leber het nog veel bonter: op 12 maart 2006 schreeuwde hij van de daken wat hij op 4 december 2007 zelf niet wilde (!) waarmaken: "kämpfen für jede Seele". Hij speelde er mooi weer mee, doch louter voor de Bühne. Vre-se-lijk!!

De harde tweedeling op de kerkvloer tussen "instructeurs en wachtenden op instructies" kenmerkt sektarische praktijken. Een proactief optreden van gelovigen wordt steevast afgekeurd. Alleen mannen met aanzien op de "ambtsladder" doen ertoe. Zo werkt het in deze "Ämterkirche", al begint dat concept zich nu te wreken. Een andere klacht die overigens direct hiermee samenhangt, is, dat de saamhorigheid onder de aangesloten leden lang niet zo groot is als het anderen toeschijnt en men, geconfronteerd met de ontluisterende werkelijkheid, het zichzelf met terugwerkende kracht (eerst) zou toewensen. Ik las dit o.a. op het zogeheten NAC-Board (discussions about the New Apostolic Church for members and ex- members). Naastenliefde vanuit het idee "kämpfen für jede Seele" blijkt een wassen neus te zijn.

(...)


Uit: Bericht op "Do 15 Dec 2016, 17:35"
@all

Ter verduidelijking...
  • (...)
    Vor einigen Wochen wurde auf der ersten Seite des Wochenblattes in großer Aufmachung über die Verabschiedung von Wilhelm Leber als Stammapostel der Neuapostolischen Kirche und damit Oberhaupt von weltweit rund 7,5 Millionen Angehörigen dieser Kirche berichtet. Leber wohnt zufällig in Buchholz. Das Wochenblatt stellt ihn als Sympathen und gläubigen Menschen vor, Über die NAK heißt es lediglich, sie sei Ende des 19. Jahrhunderts in Hamburg gegründet worden und sei eine Abspaltung der katholischen Kirche.

    Es hätte den Kollegen Oliver Sander nur ein paar Klicks im Internet gekostet, um zu erfahren, dass die Neuapostolische Kirche eine beinharte Sekte ist. So ist ein Bericht von Spiegel Online zu finden, in dem der Sektenbeauftragte der evangelischen Kirche, Thomas Gandow, mit dem Satz zitiert wird: „Die Neuapostolische Kirche ist eine sehr extreme und strenge christliche Sekte.“ Weiter heißt es in dem Beitrag: „Die Gemeinschaft ist autoritär-hierarchisch gegliedert. An der Spitze stehen sogenannte Apostel, von einem Stammapostel angeführt, der im schweizerischen Zürich residiert. Ihm und seinen Mitaposteln sind alle Kirchenmitglieder zu absolutem Gehorsam verpflichtet.“

    „Blinde Folgsamkeit“ werde schon den Jüngsten eingetrichtert. Ihr Innenleben schirme die Großsekte sorgfältig ab. Die NAK gelte in der Öffentlichkeit als harmlose Freikirche, deren fromme Mitglieder regelmäßig die Bibel lesen und zur Kirche gehen, im Kirchenchor singen, in ihrer Freizeit Alte und Kranke besuchen und auch sonst ein gottesfürchtiges Leben führen. Und weiter: „Doch Aussteiger wie Rita H. erheben gegen die Neuapostolen schwere Vorwürfe: Die Sekte treibe ihre Mitglieder in die Isolation, sie setze sie psychisch unter Druck und überwache das Privatleben der Gläubigen bis ins kleinste.“

    Psychischen Druck auf ihre Anhänger erzeugten die Sektenführer, so „Spiegel Online“ weiter, vor allem mit ihrer Doktrin von der angeblich unmittelbar bevorstehenden Wiederkehr Jesu – ein zentraler Bestandteil der neuapostolischen Lehre. „Weihnachten 1951 verkündete der damalige Stammapostel Johann Gottfried Bischoff, ein gelernter Schuster und Zigarrenhändler, noch zu seinen Lebzeiten werde Christus auf die Erde zurückkommen, um die Seinen zu sich zu nehmen. Als Bischoff 1960 – im biblischen Alter von 90 Jahren – starb, geriet die Sekte in eine schwere Krise. Bischoffs Nachfolger rettete die Situation mit der Parole: Nicht der Stammapostel habe sich geirrt, vielmehr habe Jesus seine Pläne geändert.“

    Nach neuapostolischer Auffassung sei der jeweilige Stammapostel der „Repräsentant Gottes auf Erden“, der mit strenger Hand die Auserwählten regiert. Weltweit sind 250 Apostel hauptberuflich für ihn tätig. Apostel, die es wagen, Kritik am Stammapostel zu üben, werden von ihrem Chef exkommuniziert.

    All das verschweigt das Nordheide Wochenblatt seinen Lesern und stellt statt dessen Wilhelm Leber als gutmütigen älteren Herren dar. Das kann man schon nicht mehr mit Blauäugigkeit entschuldigen! Ebensowenig wie die unkritische Berichterstattung über die Landeskirchliche Gemeinschaft in Brackel. Vielmehr liegt die Vermutung nahe, dass im Wochenblatt Verlag Leute arbeiten, die entweder selbst Mitglied einer evangelikalen Gemeinschaft sind oder einer solchen zumindest nahe stehen.

    Und es handelt sich hier nicht um ein Problem von Religion oder Glaubensausrichtung. Die christlichen Fundamentalisten sind eine Gefahr für die Gesellschaft. Dazu zitiere ich aus dem sehr informativen Buch „Gottes einzige Antwort… Christliche Fundamentalisten auf dem Vormarsch“ von Uwe Birnstein. „Komm zu Jesus und alles wird gut?“, so heißt es da, „hemmungslos die wachsende Unsicherheit vieler Menschen ausnutzend, bieten fundamentalistische Bewegungen Patentlösungen an: Gewissheit statt Zweifel, Glaube statt Denken, Autorität statt Vertrauen, Imitation der jeweiligen fundamentalistischen Führer statt Nachfolge Jesu.“

    Freikirchen und Sekten erzeugen keine mündigen Christen, sondern kritikunfähige Untertanen, die am Buchstaben der Bibel kleben, ihren Führern folgen und von der befreienden Kraft des christlichen Glaubens in Wirklichkeit nichts spüren!

Bron: Artikel "MIT ‘WILHELM LEBER’ GETAGGTE BEITRÄGE" d.d. 06-11-2013 bij het Internet-magazine "Der Querschläger"
(...) Toen het eind 2006, begin 2007 tot mij doordrong dat stamapostel Wilhelm Leber zowel de waarheid als de waarheidsvinding naar zijn hand zette omdat hij het aanzien van zijn kerk en haar bestuurders hoog wilde op­sto­ten, mid­den in de vaart der vol­ken, stelde ik bedroefd (!) vast: de nieuw-apostolische hemel is van koper. Dat is nu dus zo'n 10 jaar geleden. Het was een ontstellende constatering, maar ik had het goed genoeg gezien. Omdat ik mij begaan voelde met mijn broeders en zusters in deze kerk, heb ik daarna nog hemel en aarde bewogen om sommige misstanden en daarbij vooral menselijk leed op te heffen. Maar dat mocht niet baten.

Welke moeite ik mij ook getroostte; geen enkele overweging als de onderstaande Bijbeltekst maakte indruk op de (internationale) kerkleiding:
  • [12] Maar bovenal, broeders en zusters, zweer geen enkele eed, niet bij de hemel, niet bij de aarde, nergens bij. Laat uw ja ja zijn, en uw nee nee, anders zult u ervoor gestraft worden.
    [13] Als een van u het moeilijk heeft, laat hij bidden; is hij vrolijk, laat hij een loflied zingen. [14] Laat iemand die ziek is de oudsten van de gemeente bij zich roepen; laten ze voor hem bidden en hem met olie zalven in de naam van de Heer. [15] Het gelovige gebed zal de zieke redden, en de Heer zal hem laten opstaan. Wanneer hij gezondigd heeft, zal het hem vergeven worden. [16] Beken elkaar uw zonden en bid voor elkaar, dan zult u genezen. Want het gebed van een rechtvaardige is krachtig en mist zijn uitwerking niet. [17] Elia was een mens als wij, en nadat hij vurig had gebeden dat het niet zou regenen, is er drie-en-een-half jaar lang geen regen gevallen op het land. [18] Toen bad hij opnieuw, en de hemel gaf regen, en het land bracht zijn vrucht weer voort.
    [19] Broeders en zusters, als een van u afdwaalt van de waarheid en een ander laat hem daarheen terugkeren, [20] dan mag hij weten: wie een zondaar van het dwaalspoor terugbrengt, redt hem van de dood en wist tal van zonden uit.


    Uit: Jakobus 5 (NBV)

Voor betrokkenen waren Bijbelteksten uitsluitend bedoeld om voor te houden aan anderen. En zijzelf waren als enigen bevoegd om daaraan tekst en uitleg te geven.

Eenrichtingverkeer derhalve. Geen context. Geen nuance. Bovenal: geen compassie.

Niettemin:
  • Een leerling staat niet boven zijn leermeester; pas als iemand zich alles heeft eigen gemaakt, zal hij de gelijke zijn van zijn leermeester.
    Uit: Lucas 6: 40 (NBV)
    • [25] Er kwam een wetgeleerde die hem op de proef wilde stellen. Hij vroeg: ‘Meester, wat moet ik doen om deel te krijgen aan het eeuwige leven?’ [26] Jezus antwoordde: ‘Wat staat er in de wet geschreven? Wat leest u daar?’ [27] De wetgeleerde antwoordde: ‘Heb de Heer, uw God, lief met heel uw hart en met heel uw ziel en met heel uw kracht en met heel uw verstand, en uw naaste als uzelf.’ [28] ‘U hebt juist geantwoord,’ zei Jezus tegen hem. ‘Doe dat en u zult leven.’
      Uit: Lucas 10 (NBV)

      [41] Petrus vroeg: ‘Heer, is deze gelijkenis alleen voor ons bedoeld of voor iedereen?’ [42] De Heer antwoordde: ‘Wie is die betrouwbare en verstandige rentmeester die de heer zal aanstellen over zijn knechten om hun op tijd het eten te geven dat hun toekomt? [43] Gelukkig de dienaar die daarmee bezig is wanneer zijn heer komt. [44] Ik verzeker jullie: hij zal hem aanstellen over alles wat hij bezit.
      Uit: Lucas 11 (NBV)
    [24] Toen ontstond er onder hen onenigheid over de vraag wie van hen de belangrijkste was. [25] Jezus zei tegen hen: ‘Vorsten oefenen heerschappij uit over de aan hen onderworpen volken, en wie macht heeft laat zich weldoener noemen. [26] Laat dat bij jullie niet zo zijn! De belangrijkste van jullie moet de minste worden en de leider de dienaar.
    Uit: Lucas 21 (NBV)
Mensen, word wakker! Bij dit kerkgenootschap krijgen de gelovigen van hun "zegenaars" hooguit een nuluurcontract. Spontaniteit en creativiteit worden uitgerookt.

Groet,
TjerkB :shock:
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: Tussenbalans en hoe nu verder...

Bericht door TjerkB »

[Bijgewerkt: 15:30 uur]
detlef.streich schreef:(...)
In einem Schreiben an alle Amtsträger des Arbeitsbereichs mit den betreuten Ländern vom 7.12.16 widerspricht Krause schnellstens dieser Darstellung und führt Folgendes aus:
  • „Heute erschien ein Artikel auf nac.today, der die Altargestaltung in unserer Kirche in Hannover-Süd zum Inhalt hat. … Mit uns Aposteln ist dieser Artikel von der Redaktion nicht abgesprochen worden. Besonders ist die Gestaltung des Altars in Hannover-Süd deswegen, weil sich diese von der uns bekannten Form absetzt. Es wurde eine Art Pult gefertigt und mit etwa einem halben Meter Abstand der Abendmahltisch aufgestellt. Beides bietet auf den ersten Blick keine Einheit. Der Architekt hatte wohl darauf abgestellt, beides voneinander zu trennen und dem Heiligen Abendmahl dadurch eine besondere Bedeutung zuzuweisen. Unsere Tradition geht da in eine andere Richtung und drückt sich eben auch entsprechend aus. (…) Eine Veröffentlichung des Artikels auf nac.today mag den Eindruck erwecken, diese Form der Altargestaltung sei nunmehr Konsens unter den Aposteln. Das ist aber nicht so. (...)
(...)


Uit: Bericht bij Glaubensforum24 op "09.12.2016, 15:56" in de thread "der doppelte Altar".

Zie ook het bericht op "Zo 11 Dec 2016, 20:56"
@all

Nog lang heeft die ene zinsnede, "Mit uns Aposteln ist dieser Artikel von der Redaktion nicht abgesprochen worden", bij mij nagegalmd; zoals trouwens onlangs eerder al de hiermee contrasterende kop "Haltet uns nicht auf!" boven het nieuwe artikel van de districtsoudste in ruste Frank Preusse bij Glaubenskultur-Magazine:
  • (...)
    Die Leiter der neuapostolischen Gemeinden in der Stadt Hannover hatten sich (bezirksübergreifend) entschlossen, die Aufnahme als ordentliche Mitglieder in der „Arbeitsgemeinschaft christlicher Kirchen in Hannover“ (ACK-H) zu beantragen. Sie haben au f der Basi s der Satzung der ACK-H einen Antra g unterschrieben. Die ACK- H hat in der darauf folgenden Sitzung im Februar 2014 diesem Antrag zugestimmt; das war auf Grund der Sachlage eine nüchterne und folgerichtige Entscheidung. Den Mitgliedern des ACK-H ist für das entgegengebrachte Vertrauen zu danken.

    Die Neuapostolische Kirche ist eine christliche Kirche, die Gemeinde Hannover-List (deren Mitglied ich bin) ist eine christliche Gemeinde; es ist eigentlich normal, dass meine Gemeinde Mitglied in einem Arbeitskreis christlicher Kirchen ist. Offene Gemeinden – das war ein Ziel der „Vision 2010“ der Leitung der NAK Niedersachsen; diesem Ziel sind wir etwas näher gekommen.

    Nein: Das war kein Durchbruch der „NAK“ in die Ökumene hinein; es ist nur hier vor Ort etwas passiert, was normal sein sollte und allenfalls eine Fußnote in der Lokalpresse verdiente.


    (...)
Bron: Premium-Artikel "Haltet uns nicht auf! - Ein Zwischenruf zum ökumenischen Dialog in Deutschland" d.d. 02-11-2016 van gastredacteur Frank Preusse bij Glaubenskultur-Magazine
Zie van (de NAK-districtsoudste in ruste) Frank Preusse tevens: "Zwijgen heeft zo zijn tijd – spreken evenzeer! - Eigentijdse gedachten bij Prediker 3: 7" d.d. 20-02-2011

Zie ook het bericht op "Ma 12 Dec 2016, 10:23"
Het waren schoten voor de boeg. Nadat in juni van dit jaar het "Bezirksapostelbereich" van de inmiddels pensioengerechtigde districtsapostel Wilfried Klingler (NAK-Mitteldeutschland) door een fusie als het ware werd prijsgegeven aan districtsapostel Rüdiger Krause (NAK-Norddeutschland), waardoor de "Neuapostolische Kirche Nord- und Ostdeutschland" ontstond, kwam de in Hannover en omgeving gevreesde "ruk naar rechts" alsmaar meer dreigend naderbij. Hun hoedanigheden sim­pli­fi­cerend ge­ken­schetst: Rüdiger Krause is een houten klaas, terwijl Wilfried Klingler veeleer open-minded was. Zou onder Rüdiger Krause bij de voormalige "NAK-Mitteldeutschland" inderdaad de klok worden teruggezet, zodat de kerk zich bijvoorbeeld weer -maar nu dramatisch- vervreemdt van "andersgezinde christenen"?

Gezien de omstreden reputatie van Rüdiger Krause, gelet o.a. op "de beeldenstorm" in de NAK-gemeente Hamburg-Blankenese, was op voorhand één ding duidelijk: onder zijn autoritaire leiding waren de voorgangers in Hannover, die "sich (bezirksübergreifend) entschlossen, die Aufnahme als ordentliche Mitglieder in der „Arbeitsgemeinschaft christlicher Kirchen in Hannover“ (ACK-H) zu beantragen", zonder pardon collectief uit hun ambt gezet en wellicht tevens geëxcommuniceerd.

Zoals het spreekwoord zegt, "een vos ver­liest wel zijn ha­ren, maar niet zijn stre­ken", verloochende de plompe Rüdiger Krause zijn gevreesde natuur als een politieke havik niet, toen hij recentelijk lelijk uithaalde naar de redactie van nac.today vanwege berichtgeving met een naar zijn oordeel impliciet iets te oecumenische inslag. De aap kwam uit de mouw, de toon was gezet; de knuppel in het hoenderhok gegooid. Het beproefde recept van de verdeel- en heerspolitiek; "Gestapo-methoden". Vanuit een "kinderlijk geloof" zal ook Frank Preusse bij de prediking van stamapostel Jean-Luc Schneider, jl. zondag in Hannover, nog vurig hebben gehoopt op één strohalm waaraan hij zich kon vastklampen. Zo echter heeft het niet mogen zijn. Rüdiger Krause maakte het karwei eigenzinnig af door voor de buitenwacht vast te laten leggen: "Die Bezirksapostel Ndandula und Kolb sowie Apostel Kühnle unterstrichen in ihren Predigtbeiträgen die Gedanken des Stammapostels." Waarvan akte.

Ook dat galmt bij mij nog na. De prediking zelf, voor zover de propagandamachine die weergaf, gaf mij het gevoel alsof er een oud cassettebandje werd afgespeeld. Voor jongens van de gestampte pot als Rüdiger Krause c.s. moet het koren op hun molen zijn geweest: "Innig verbunden", "grenzenloses Vertrauen" en "gehorsam".

Wat verder nog de prediking betreft...
... wil ik hieronder graag enkele passages aanhalen uit een boekwerkje dat zo'n vijftien jaar geleden in ons land verscheen van... een "andersgezinde christen", namelijk van de weerman Reinier van den Berg die, destijds met collega’s op tornadojacht in Amerika, iets veel mooiers had gevonden, namelijk God. Enkele citaten:
[Eerste citaat] Na thuiskomst
  • Vera [echtgenote van de schrijver] vertelt dat ze tijdens mijn verblijf in Amerika met haar zus heeft gesproken over mijn gebrek aan geloof. Haar zus bad al gedurende langere tijd voor mij. Na dit gesprek kon Vera, die zich min of meer had neergelegd bij deze situatie, zich vol vertrouwen ook tot God richten om specifiek te bidden voor een wezenlijke verandering in mijn geloofsleven. Ze vertelt dat ze heeft gebeden of God zich aan mij bekend wil maken. Welnu, dat is gebeurd. Eindelijk begrijp ik en voel ik, dat een christen een mens is die een relatie mag hebben, mag onderhouden met zijn hemelse Vader. Wat is het fijn dat ik dit vanaf nu samen met Vera mag delen.

[Volgende citaat] Nog in Amerika, in een groot postkantoor
  • Terwijl hij [de baas van het kantoor] met ons bezig is, vraag ik hem of ik even van het toilet gebruik mag maken. Geen probleem. Hij daar zal het je wel wijzen, en als ik me omdraai zie ik een schoonmaker de hal in lopen. (...) Als ik naar de man toe loop, merk ik dat hij een wat merkwaardige blik in z’n ogen heeft. Het is een geestelijk gehandicapte man. (...) Als we naar boven gaan kijkt hij me vriendelijk aan. Wat heeft deze man een tevreden uitstraling. Hij straalt als het ware. Dan vraagt hij me: “Do you know who Jesus is?” Voordat ik hem kan antwoorden vraagt hij het nog eens, met veel intonatie in z’n stem. (...)

    Ik zeg hem dat ik weet wie Jezus is. Hij blijft stralen. Na meer dan dertig jaar kerkgang weet ik wie Jezus is, dus ik kan de vraag van de schoonmaker bevestigend beantwoorden. Of weet ik wie Jezus was? Ik denk dat hier het verschil in zit. Weet je wie Jezus was of weet je wie Jezus is? Geloof je dat Jezus ooit bestaan heeft, of geloof je dat Jezus ook vandaag nog leeft. Ik denk dat ik met het antwoord op de vraag van de schoonmaker vooral bedoelde dat ik weet wie Jezus was. (...) De vraag van de schoonmaker blijft bij me hangen.

[Laatste citaat] ‘s Avonds op de hotelkamer
  • Als ik de gebeurtenissen van de laatste dagen overdenk, word ik met ontroering bewogen. Het dringt duidelijk tot me door dat God bestaat. (...) Een gevoel van vrede, veiligheid en geluk vervult me. Alsof ik eindelijk ergens ben aangekomen. (...) Nu weet ik het antwoord op de vraag van de schoonmaker pas echt.


Bron: "In hoger sferen" door Reinier van den Berg, 2001, Uitgeverij Kok Kampen, ISBN 90 435 0418 1
Leden van de Nieuw-Apostolische Kerk, ontwaak!!

Groet,
TjerkB


P.S.
Eén opmerking nog. Misschien kijkt niemand ervan op, maar in Hannover, op laatste rij van het balkon, zaten twee kinderen. In de kerkzaal daarentegen, op de eerste rang, waren de bij evenementen als een "(stam)aposteldienst" gebruikelijke gereserveerde plaatsen ingenomen door allemaal heren in zwarte kostuums...
Ik heb er nooit aan kunnen wennen; aan een voorkeursbehandeling van "hoge vertegenwoordigers van het nieuw-apostolische hemelrijk" en aan zo'n tweedeling.
Zie in deze samenhang tevens het bericht op "Za 18 Dec 2010, 20:58", in de thread "Toespraak tot de hoofden van de NAK", op het voormalige Forum van Bauke Moesker.
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
willempower
Berichten: 285
Lid geworden op: wo 11 dec 2013, 21:50

Re: Tussenbalans en hoe nu verder...

Bericht door willempower »

@tjerk

Ik weet nog dat apostel Sepers eens in assen was en tegen de mensen in te zwarte pakken zei , ik kom hier niet voor jullie maar voor de kerkgangers .
Jullie zien me vaak genoeg , dus aan de kant en met mijn woorden het hok in jullie .

Das nu nog erger geworden , lijken wel lijfwachten van de HOGE MACHT .
Net veegpieten om de apostelen heen .
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: Tussenbalans en hoe nu verder...

Bericht door TjerkB »

TjerkB schreef:(...)
Nog lang heeft die ene zinsnede, "Mit uns Aposteln ist dieser Artikel von der Redaktion nicht abgesprochen worden", bij mij nagegalmd

(...)


Uit: Bericht op "Za 17 Dec 2016, 13:21"
@all

Het menselijk brein heeft er blijkbaar weinig moeite mee om herinneringen vast te houden aan indrukken die al meteen niet aan de aandacht wisten te ontsnappen. Wonderlijk trouwens hoe uiteindelijk soms puzzelstukken in elkaar beginnen te passen. Zo bleef mij uit het verslag van de dienst van vorige week de opmerking bij: "Der Gottesdienst am dritten Adventssonntag, 11. Dezember 2016, fand in der neuen Kirche Hannover-Süd statt. Der Gottesdienst wurde in den gesamten Arbeitsbereich von Bezirksapostel Krause übertragen." Dan zullen de ruim 4.500 ambtsdragers...
... van de onlangs gefuseerde "Bezirksapostelbereiche" Norddeutschalnd en Mitteldeutschland, die van districtsapostel Rüdiger Krause ongeveer twee weken geleden de circulaire ontvingen waarin hij hevig verongelijkt en theatraal zijn verontwaardiging uitsprak over een vermeende miscommunicatie tussen "uns Aposteln" en de NAK-journalist Andreas Rother van nac.today, nu wel op het puntje van hun stoel hebben gezeten, dacht ik, om te zien hoe stamapostel Jean-Luc Schneider daarop wellicht zou reageren - maar die brandde zijn vingers er niet aan. Hij haalde dus ook niet de spanning uit de lucht. Zo werd Rüdiger Krause de hand boven het hoofd gehouden, terwijl en passant de commotie de kop was ingedrukt.

De prediking van Jean-Luc Schneider kwam Rüdiger Krause wonderwel te pas:
"Innig verbunden", "grenzenloses Vertrauen" en "gehorsam." Dat past precies in zijn straatje. Maar betreft het een verhoord gebed of is dit compleet in scè­ne gezet?!

Welnu, ik vrees het laatste - want hoe werkt het bij zulke "feestdiensten"? Zie onder:
Zo, met een brede grijs en brede gebaren, praten de zegenaars honderduit over hoe ze, zogenaamd onder bidden en smeken, hun publieke optredens bedisselen. Op z'n ouwe jongens, als gezworen kameraden. Lang leve de lol. En ondertussen maar gezellig overal de ijdeltuit uithangen, mensen indoctrineren en intimideren. De blits maken met jargon als "transparenz" en "Wohlfühlgemeinde". Zich offergaven toe-eigenen als er advocaten en experts nodig zijn om fouten recht te breien.

Kat in 't bakkie. Hoe nu verder?

Groet,
TjerkB :shock:
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Gesloten

Terug naar “Praktisch apostolisch-zijn”