Waar is de taal van het hart gebleven?

Speakerscorner. Kopij via admin@samenapostolisch.nl
Levi
Berichten: 499
Lid geworden op: vr 28 mar 2014, 07:05

Re: Waar is de taal van het hart gebleven?

Bericht door Levi »

@TJerk, all,
Dieser Fisch stinkt auch eindeutig vom Kopf
Vele tientalle intelligente ambtsbroeders zijn - in de loop der jaren- volledig stuk gelopen tegen de betonkoppen van de hoge heren der NAK kerkleiding.
Uitstekend uitgewerkte en implementeerbare plannen werden simpelweg de hoek in geflikkerd.
Het was een rechtstreekse bedreiging van het establishment dat zich overklast ervoer van zoveel kennis en kunde in de lagere regionen.
Nog schokkender was de constatering dat - nota bene- gevraagde dienaren, juist om hun kennis en kunde, werden afgeserveerd vanwege het klassieke verschil in rang en stand.

Deze ziekelijke dwang tot hiërarchie is 100% sektarisch!

Wat nu gebeurt, mee eens Tjerk, is dat de kerk zich internationaal profileert als dynamisch, groeiend en kwalitatief in de diepte ontwikkelt.
Althans dat is het beeld, de externe perceptie, dat men wenst te positioneren.
Ik hoor van de getrouwe brs en zrs dat men het zelfbeeld aan het veranderen is om een 'grote ommekeer' te suggereren.
De goegemeente gelooft het maar al te graag, immers tienduizenden waarvan hun kindren, jeugd en familieleden, hebben hun rug de NAK toegekeerd!
Als ik zie hoeveel de Stapdienst in Hilversum links hebben laten liggen, moet dat voor Nico Klene toch een signaal zijn?!
Maar slap als hij is, laat hij het dooretteren en doodbloeden.
En de voorgangers? Die slapen en freewheelen heerlijk door.
Kortom, de stank van de rottende vis wordt erger en erger.

De upsite is dat steeds meer gebouwen verkocht kun worden om de cashflow lekker in stand te houden.
En in feite is dat waar het om gaat: de NAK als cashcow voor het hogere echelon.

Groet,
Levi
willempower
Berichten: 285
Lid geworden op: wo 11 dec 2013, 21:50

Re: Waar is de taal van het hart gebleven?

Bericht door willempower »

@ Levi

Wat ik wel zag vandaag op de beurs is dat de aandelen van de N.A.K . keihard op de beurs dalen .
Vroeger moest je die hebben waren waardevast en stegen , maar nu is het je verlies nemen en uitstappen , kan nu nog .

Zou de staat moeten bijspringen om een vrije val te voorkomen ?
Levi
Berichten: 499
Lid geworden op: vr 28 mar 2014, 07:05

Re: Waar is de taal van het hart gebleven?

Bericht door Levi »

@WP,

Brinkmann had nog wel zijn verdubbelaar ingezet :D
En zijn districtsoudste is benoemd als districtsFoutste!
Jaren geleden heb ik mijn NAK aandelen omgezet in asbestverwijderingsbedrijven participaties.
Dat rendeert geweldig! :geek:

Groet,
Levi
willempower
Berichten: 285
Lid geworden op: wo 11 dec 2013, 21:50

Re: Waar is de taal van het hart gebleven?

Bericht door willempower »

@ Levi

Je zegt dat wel dat asbestverwijdering veel geld opbrengt maar ik weet dat het ook veel illegaal kan weet ik .
Ik ken wel een bedrijf die dat zwart doet en dan bedoel ik niet die ambtsdragers in zwarte pakken , die weten dat het gevaarlijk is maar laten dat doen in de navolging .
Zeg maar gewoon volk wat bij hun een wit voetje van asbest wil halen .
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: Waar is de taal van het hart gebleven?

Bericht door TjerkB »

Levi schreef:(...)
Vele tientalle intelligente ambtsbroeders zijn - in de loop der jaren- volledig stuk gelopen tegen de betonkoppen van de hoge heren der NAK kerkleiding.
Uitstekend uitgewerkte en implementeerbare plannen werden simpelweg de hoek in geflikkerd.
Het was een rechtstreekse bedreiging van het establishment dat zich overklast ervoer van zoveel kennis en kunde in de lagere regionen.
Nog schokkender was de constatering dat - nota bene- gevraagde dienaren, juist om hun kennis en kunde, werden afgeserveerd vanwege het klassieke verschil in rang en stand.

Deze ziekelijke dwang tot hiërarchie is 100% sektarisch!

Wat nu gebeurt, mee eens Tjerk, is dat de kerk zich internationaal profileert als dynamisch, groeiend en kwalitatief in de diepte ontwikkelt.
Althans dat is het beeld, de externe perceptie, dat men wenst te positioneren.
Ik hoor van de getrouwe brs en zrs dat men het zelfbeeld aan het veranderen is om een 'grote ommekeer' te suggereren.
De goegemeente gelooft het maar al te graag, immers tienduizenden waarvan hun kindren, jeugd en familieleden, hebben hun rug de NAK toegekeerd!

(...)


Uit: Bericht op "Ma 05 Dec 2016, 18:35"
@Levi
@all

Terwijl in de Nieuw-Apostolische Kerk constant alles alleen maar draait om de hoogst mogelijke dienaren, die, kennelijk lijdend aan zelfoverschatting, het standpunt huldigen namens God van alle markten thuis te zijn, resteert de onderworpenen aan hun gezag slechts "de navolging". Organisatorische hectiek; alles in rep en roer.

Wie niet doorheeft dat ieder moet wachten tot hij of zij een ons weegt alvorens in alle geledingen de rust weerkeert, zodat ook zielzorg kan gedijen, benijd ik niet...

Het zit hem namelijk helemaal niet in het indrukwekkende machtsvertoon van zulke zelfingenomen hoofdrolspelers. Ze treden hooguit op in hun eigen toneelstukje.

In de geloofspraktijk houden naïviteit en kamergeleerdheid evenwel geen stand, al is er wel degelijk houvast:
  • Er ging een grote, krachtige windvlaag voor de HEER uit, die de bergen spleet en de rotsen aan stukken sloeg, maar de HEER bevond zich niet in die windvlaag. Na de windvlaag kwam er een aardbeving, maar de HEER bevond zich niet in die aardbeving. [12] Na de aardbeving was er vuur, maar de HEER bevond zich niet in dat vuur. Na het vuur klonk het gefluister van een zachte bries. [13] Toen Elia dat hoorde, sloeg hij zijn mantel voor zijn gezicht. Hij kwam naar buiten en ging in de opening van de grot staan, en daar klonk een stem die tot hem sprak: ‘Elia, wat doe je hier?’

    Uit: 1 Koningen 19 (NBV)
  • De wind waait waarheen hij wil; je hoort zijn geluid, maar je weet niet waar hij vandaan komt en waar hij heen gaat. Zo is het ook met iedereen die uit de Geest geboren is.’

    Uit: Johannes 3: 8 (NBV)
  • Er is geen ander evangelie, er zijn alleen maar mensen die u in verwarring brengen en het evangelie van Christus willen verdraaien.

    Uit: Galaten 1: 7 (NBV)
Ikzelf ben de nieuw-apostolische kerkbestuurders "trouw" gebleven totdat ik hun voorstelling van zaken kon doorprikken. Weliswaar ontwaak je op zo'n moment uit een boze droom, maar laten wij liever de voetsporen volgen van meer betrouwbare leermeesters:
  • [104] Uw regels geven mij inzicht,
    daarom haat ik elk bedrieglijk pad.

    [105] Uw woord is een lamp voor mijn voet,
    een licht op mijn pad.


    Uit: Psalm 119 (NBV)
  • [10] Ten slotte, zoek uw kracht in de Heer, in de kracht van zijn macht. [11] Trek de wapenrusting van God aan om stand te kunnen houden tegen de listen van de duivel. [12] Onze strijd is niet gericht tegen mensen maar tegen hemelse vorsten, de heersers en de machthebbers van de duisternis, tegen de kwade geesten in de hemelsferen. [13] Neem daarom de wapens van God op om weerstand te kunnen bieden op de dag van het kwaad, om goed voorbereid stand te kunnen houden. [14] Houd stand, met de waarheid als gordel om uw heupen, de gerechtigheid als harnas om uw borst, [15] de inzet voor het evangelie van de vrede als sandalen aan uw voeten, [16] en draag bovenal het geloof als schild waarmee u alle brandende pijlen van hem die het kwaad zelf is kunt doven. [17] Draag als helm de verlossing en als zwaard de Geest, dat wil zeggen Gods woorden.
    [18] Laat u bij het bidden leiden door de Geest, iedere keer dat u bidt; blijf waakzaam en bid voortdurend voor alle heiligen.


    Uit: Efeziërs 6 (NBV)
  • [3] Want er komt een tijd dat de mensen de heilzame leer niet meer verdragen, maar leraren om zich heen verzamelen die aan hun verlangens tegemoet komen en hun naar de mond praten. [4] Ze zullen niet meer naar de waarheid luisteren, maar naar verzinsels. [5] Jij echter moet in alles nuchter zijn, je lijden aanvaarden, je werk als verkondiger van het evangelie doen, je dienende taak vervullen.

    Uit: 2 Timoteüs 4 (NBV)
Samenvattend:
  • [6] Ook aan de doden is het evangelie verkondigd, opdat ook zij, al zijn ze naar hun leven op aarde door de mensen veroordeeld, bij God in de geest kunnen leven.
    [7] Het einde van alles is nabij. Kom daarom tot bezinning en wees helder van geest, zodat u kunt bidden. [8] Heb elkaar vóór alles innig lief, want liefde bedekt tal van zonden. [9] Wees gastvrij voor elkaar, zonder te klagen. [10] Laat ieder van u de gave die hij van God gekregen heeft, gebruiken om de anderen daarmee te helpen, zoals het goede beheerders van Gods veelsoortige gaven betaamt. [11] Voert u het woord, laat dan Gods woorden doorklinken in wat u zegt. Helpt u anderen, doe dat dan vanuit de kracht die God u geeft. Want zo doet u alles tot eer van God, dankzij Jezus Christus, aan wie alle eer en macht toekomt, voor eeuwig. Amen.
    [12] Geliefde broeders en zusters, wees niet verbaasd over de vuurproef die u ondergaat; er overkomt u niets uitzonderlijks.


    Uit: 1 Petrus 4 (NBV)
Ik weet dat velen hopen en bidden dat anderen die hun kerk verlieten, terug zullen keren. Laten wij echter gezamenlijk terugkeren, zij het naar Gods ordeningen...

Groet,
TjerkB
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: Waar is de taal van het hart gebleven?

Bericht door TjerkB »

  1. :shock:
    TjerkB schreef:(...)
    De nieuw-apostolische kerkleiding heeft haar volgelingen steeds enorm "geclaimd", bijvoorbeeld door aan de gelovigen voor te houden dat men in het "werk Gods" méér moest willen doen dan in iemands vermogen lag. Dan zou God je wel helpen om grenzen te verleggen. Om bergen te verzetten. Wie met die insteek te werk ging, wachtte "machtige stromen van zegen". Dit fenomeen heeft bij menigeen echter geleid tot roofbouw op zowel de gezondheid als op het gezinsleven - om over de tevens verwaarloosde contacten met familie, vrienden en bekenden maar niet te spreken. In feite leefden "de uitverkorenen" op een eiland, een nieuw-apostolisch eiland, middenin "de wereld om ons heen". Wie aan dat isolement ontsnapt of op dat eiland wordt buitengesloten, staat in feite in de schoenen van een gevangene die er een jarenlange gevangenisstraf op heeft zitten, zij het met dit verschil dat zo'n gevangene dankzij proefverloven al enigszins geresocialiseerd is.

    (...)


    Uit: Bericht op "Za 11 Jan 2014, 16:13" in de thread "Voetangels en klemmen op de geloofsweg"
  2. :shock:
    TjerkB schreef:(...)
    Zielzorg en zakendoen hadden in de Nieuw-Apostolische Kerk allang van elkaar moeten worden gescheiden. Daarentegen wordt de kerk alsmaar rooms-katholieker. Niet in positieve zin dus. De aangesloten leden zijn politieke gevangenen geworden van een ideologie met een christelijk sausje. Ze moeten vooral gehoorzaam zijn.

    (...)


    Uit: Bericht op "Vr 09 Dec 2016, 11:06" in de thread "Storck"
@all

In de Bijbel begint de brief aan Filemon als volgt: "Van Paulus, gevangene omwille van Christus Jezus, en van onze broeder Timoteüs. Aan onze geliefde medewerker Filemon". Let wel, hier staat: "omwille van Christus Jezus". Dus niet: omwille van een hogere verantwoordelijke leidinggevende, of zo, bij een religieuze organisatie.

Als er in de Nieuw-Apostolische Kerk wat misgaat, moet zo'n voorval volgens de ongeschreven regels snel onder het tapijt verdwijnen. Alleen propaganda is nieuws. Alleen wie zonder zonden is, mag ergens iets van zeggen. Wie niet vergeeft, wordt ook zelf niet vergeven. Voor het overige geldt dat "de liefde" alle dingen bedekt. Wie hier nog onhandig mee omgaat, wordt ervan verdacht dat Christus in hem of haar onvoldoende gestalte heeft gekregen (vgl. Gal 4: 9), zodat de kans bestaat dat hij of zij bij Zijn opstanding niet in genade wordt aangenomen. "Dienaren" moeten, naarmate hun ambt belangrijker is, uitdrukkelijk op hun woord worden geloofd.

Zo laat in kort bestek zich de benauwende tangconstructie schetsen, waarin eenieder door indoctrinatie in de Nieuw-Apostolische Kerk stilaan ge­ma­noeu­vreerd raakt. De gestage drop holt de steen. Menige gelovige verliest aldus het kritische denkvermogen ten aanzien van het reilen en zeilen bij dit kerkgenootschap. Onder zielzorg wordt nog slechts verstaan dat deze verwrongen ideeën over het woord van God steeds zó indringend worden uitgedragen dat men zich eraan onderwerpt.

Zie verder in deze samenhang o.a. de threads "Wat is een sekte? ", "Wat is de Nieuw-Apostolische Kerk?", "Wát is er gaande?" en "Misbruik van geloof en vertrouwen".

Groet,
TjerkB
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: Waar is de taal van het hart gebleven?

Bericht door TjerkB »

[Bijgewerkt: 18-12-2016, 08:00 uur]


@all

Andreas Rother, de journalist bij nac.today ("Das Nachrichtenmagazin der Neuapostolischen Kirche International - mit Berichten aus aller Welt täglich Lesens- und Wissenswertes für neuapostolische Christen und interessierte Leser") die er van districtsapostel Rüdiger Krause onlangs zo van langs had gekregen (zie het bericht op "Zo 11 Dec 2016, 20:56", in de thread "Tussenbalans en hoe nu verder... "), revancheerde zich in de kerkpolitieke arena met een artikel over het recente bezoek van stamapostel Jean-Luc Scheider aan Hilversum! Ook langs andere kanalen was er namens de (internationale) kerkleiding via het Internet over de bewuste dienst op zondag 20 november jl. al verslag gedaan, zoals vanuit Dortmund en Amersfoort, maar daar kon blijkbaar nog wel een schep bovenop:
Stärken und trösten: Ein Geben und Nehmen
Klar, aus dem Apostelamt kommen geistliche Gaben. Aber die Gemeinde soll nicht nur nehmen, sondern kann auch geben. Wie die Gemeinschaft zur Kraftquelle wird – Hinweise aus einem Gottesdienst des Stammapostels.
  • „Denn mich verlangt danach, euch zu sehen, damit ich euch etwas mitteile an geistlicher Gabe, um euch zu stärken, das heißt, damit ich zusammen mit euch getröstet werde durch euren und meinen Glauben, den wir miteinander haben.“ – Aus Römer 1,11.12 stammte das Bibelwort für den Gottesdienst am 20. November 2016 in Hilversum (Niederlande).
„Das ist eine sehr gute Beschreibung der Beziehung zwischen der Gemeinde und dem Apostel“, erläuterte Stammapostel Jean-Luc Schneider. „Der Apostel gibt und nimmt – die Gemeinde nimmt vom Apostel und gibt.“
  • Die Gaben an die Gemeinde
    „Was die Gemeinde vom Apostelamt und den Brüdern erwartet, sind geistliche Gaben, das, was von Gott kommt. Der Mann ist nur ein Werkzeug, er ist als Person überhaupt nicht wichtig. Was von Gott kommt, das ist wichtig“, betonte er und fragte: „Was sind das für Gaben?“ Als Antwort nannte er folgende Vollmachten:
    • Das Evangelium verkündigen: „Diese absolute Sicherheit: Gott ist Liebe! Gott ist Gnade! Gott ist getreu! Jesus Christus kommt wieder – das ist die Gabe des Evangeliums.“
    • Das Evangelium auslegen: „Der Apostel kann nur auf der Grundlage dessen predigen, was in der Bibel steht. Sein Auftrag ist aber, dieses Wort in die Gegenwart zu übertragen und der Gemeinde zu sagen, wie man das Evangelium heute in die Tat umsetzt.“
    • Die Vergebung der Sünden verkündigen: „Wenn ich die Bedingungen erfülle ‒ Bekennen, Reue, Bereitschaft zu vergeben ‒ und ich dann die Sündenvergebung höre, dann ist es, als würde Jesus Christus mir selbst sagen: Jetzt sind dir die Sünden vergeben.“
    • Das Heilige Abendmahl feiern: „Wo das Apostelamt wirkt, kommt das Heilige Abendmahl als Sakrament zustande, da kann die Gemeinde in der Feier des Heiligen Abendmahls die innige Gemeinschaft mit Jesus Christus erleben.“
    • Den trinitarischen Segen spenden: „Der dreifache Segen am Ende des Gottesdienstes – das ist nicht nur ein Spruch, sondern damit verpflichtet sich der dreieinige Gott. Er selbst sagt der Gemeinde: Ich bin mit euch.“
    Die Gaben aus der Gemeinde
    „Das ist es, was ein Apostel in die Gemeinde bringt“, sagte der Stammapostel. Zugleich könnten alle Gläubigen, einschließlich der Apostel und Amtsträger, Kräfte ziehen aus der Gemeinde:
    • Das Bekenntnis: „Für mich ist das eine Quelle der Kraft, wenn ich höre und sehe, wie Gott geholfen hat, wie gnädig Gott war, wie treu er ist. Lasst uns Kraft schöpfen aus der Anbetung, der Dankbarkeit und der Freude der Gemeinde.“
    • Das Vorbild: „Wir haben Geschwister, deren Glauben so groß ist, dass sie eine Quelle der Kraft sind. Wir haben große Vorbilder in der Gemeinde, und manchmal sind das kleine Kinder.“
    • Die Liebe: „Wo wahrhaftiger Glaube ist, wird er tätig in der Liebe. Es ist eine Quelle der Kraft, wenn man die Liebe im Kreis der Geschwister erleben kann.“
    • Das Gebet: „Wir wollen einfach zusammenkommen und gemeinsam beten, um Gott zu sagen: ,Das ist uns sehr, sehr wichtig, und wir beten um deine Hilfe.‘ Solche gemeinsamen Gebete sind eine große Kraft, ein starker Trost.“
    • Das Vergeben: „Wenn ich erlebe, dass die Brüder, die Schwestern mir vergeben haben – sie nehmen mich an wie ich bin, trotz meiner Unvollkommenheit – dann ist das eine Quelle der Kraft und des Trostes.“
„Ich bin dem lieben Gott sehr dankbar, dass ich zu solch einer Gemeinde zählen darf“, sagte Stammapostel Schneider abschließend: „Lasst uns weiterhin den anderen stärken und trösten.“


Bron: Artikel d.d. 14-12-2016, http://nac.today/de/158033/420267
Het is niet mijn gewoonte om een artikel in zijn geheel te citeren, maar in dit geval ontkom ik er niet aan. Er is hier iets niet pluis, wist ik, maar waar zit hem dat in? Eén van de forumdeelnemers bij Glaubensforum24 stelde vandaag -met de satire die betrokkene kenmerkt- alvast een poging in het werk om daar vat op te krijgen:
shalom schreef:(...)
Werte Gabengeber, liebe Gabennehmer und all ihr kuhhandeltreibenden Werkzeuge in der Hand Gottes 8),

Was die Gemeinde vom Apostelamt und den Brüdern erwartet, sind geistliche Gaben, das, was von Gott kommt. Der Mann ist nur ein Werkzeug, er ist als Person überhaupt nicht wichtig…. Da hat der Kugelschreiber aber ganz dick aufgetragen, ohne noch Rother zu werden. Im Nakolizismus ist der verbeamtete Mann nur Werkzeug in Gottes Hand, wodurch Bräute für den Gottessohn der Dreieinigkeit final zubereitet werden. Und wenn ein Werkzeug Gottes nicht mehr funktioniert, wird es pensioniert, fusioniert oder wandert gar in den Abfall. Frauen sind per Geschlecht werkzeuguntauglich. Nur Eva war mal von Gott in die Hand genommen worden (und dieses "Werkstück" war von Gott in Handarbeit noch ganz ohne seine modernen Werkzeuge hergestellt worden).

Was war im Gleichnis vom Halbtoten der Unterschied zwischen den Gaben der offiziellen Amtskörper und jenen des Samariters? Und die Gaben der innernakrechtlich unselbständigen Bräute landen in den Säckeln der Bapse. Gerade so, als wäre Jesus auf einem Geldsack voller Reserven für später geritten und seine Kult-Urapostel hätten hinter opulenten Spanferkelaltären gepredigt :wink:

Wenn der Stapst von seinem Schreiberling abschließend zitiert wird: „Ich bin dem lieben Gott sehr dankbar, dass ich zu solch einer Gemeinde zählen darf“ … „Lasst uns weiterhin den anderen stärken und trösten.“, dann kann ich seine Freude über den „lugrativen“ Opferkult zwar verstehen, jedoch in Anbetracht überlieferter Jesulehre: „Barmherzigkeit will ich, keine Opfer“ nicht gutheißen. Der proklamierte 150jährige Veitstanz ums goldne Apostelamt ist mittlerweile in die Jahre gekommen, so dass sich die Opfernehmerseite immer mehr aufs tumbe Fusionieren verschlägt. Das ist es, was der Jukebox-Stapst nimmt, wenn er (oder eine anderes seiner Werkzeuge) kimmt.

(...)


Uit: Bericht bij Glaubensforum24 op "17.12.2016, 11:05" in de thread "Veränderungen in der Gebietskirche Hessen/Rheinland-Pfalz II".
Een bittere toon vanuit een verbitterd gemoed... Maar: hoe kan dat zo gekomen zijn? "Dat is een zaak voor de dienaren!", is nu misschien onwillekeurig de gedachte. Niet echter in Lucas 10 (vgl. de verzen 30-37), voor een... Samaritaan die zich over een me­de­mens ont­fermde - zon­der daar­toe meer dan an­de­ren ge­roe­pen te zijn!

Met mededogen is het in de Nieuw-Apostolische Kerk helaas erbarmelijk slecht gesteld. Wie verwond aan de kant van de geloofsweg werd achtergelaten, zal het zelf beleven: in sneltreinvaart trekt de karavaan voorbij en -naar het voorbeeld van de op handen gedragen "dienaren"- halen de hemelbestormers meewarig de neus op.

Fraaie theorieën, mooie kerken, flitsende websites, veel spektakel. Ja, dat wel. Maar zielzorg? (...) Onder zielzorg verstaat men in de Nieuw-Apostolische Kerk liefst alleen maar dat er op zo'n manier op gelovigen wordt ingepraat en dat ze met zulke hoeveelheden informatie worden vermoeid, dat al dezen het verder wel geloven.

Dat is voor "de armen" dus géén "boodschap vol erbarmen". Dan ben je als simpele ziel of (in België) als simpele duif dus nog niet jarig. Op wiens voorspraak zal voor jou ooit de hemelpoort opengaan? Zonder connecties, zonder onderweg ernaartoe op iemands kruiwagen te mogen zitten, en ook geen fiducie in een goeroe.

Het moet gaan zoals de "ranghöchste Geistliche", de "Oberhirte", het "geistliches Oberhaupt aller neuapostolischen Christen", de "Präsident und Stammapostel" het wil. Wie nauwlettend in de gaten houdt wat hij verordonneert en ernaar handelt, die komt er wel. Maar als je daaraan twijfelt, vindt hij jou ziek, zwak en misselijk.

Ondanks de tuch­ti­gings­ex­pe­di­tie van districtsapostel Rüdiger Krause in Hannover en omstreken, waar diens ambtsvoorganger de teugels nu en dan ook wel even kon laten vieren, en ondanks een publieke reprimande van betrokkene, is het voor Andreas Rother wiedes: "Klar, aus dem Apostelamt kommen geistliche Gaben."

Nu moeten wij op onze hoede zijn want juist daarover staat helemaal niets in de Bijbel, namelijk dat "geestelijke gaven" zouden voortkomen uit een "apostelambt". Integendeel, de vermeende eigenschappen van ambtsdragers die worden aangesproken met apostel, zijn louter de voor­naam­ste waar­he­den van de leer van zijn kerk.

Evenmin staat er in de Bijbel dat "zegenaar" de aanspreektitel zou zijn voor kerkelijke ambtsdragers of dat dezen op hun wenken bediend moeten worden; dat onder hen aan sommigen een onbegrensd vertrouwen toekomt, of dat eenieder innig verbonden moet zijn met en gehoorzaamheid verschuldigd is aan een "stamapostel".

De "ranghöchste Geistliche" "legt das Evangelium" hineininterpretierend dus zo "aus", dat apostelen mogen improviseren op de Bijbel maar niet op hun catechismus. Aangezien de leerstellingen van de Nieuw-Apostolische Kerk nogal aan verandering onderhevig zijn, verdenk ik Jean-Luc Schneider van een... integriteitsprobleem.

Het valt mij van de vooraanstaande knipmessen in zwarte kostuums op altaren en eerste rangen zwaar tegen dat zij die apekool nog altijd zon­der ver­blik­ken of ver­blo­zen verkopen, en dat ze preluderen op hel en ver­doe­me­nis voor wie ze daarbij niet op hun woord gelooft. Ze graaien in de offerkist en ze miskennen slachtoffers.

Groet,
TjerkB :shock:
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: Waar is de taal van het hart gebleven?

Bericht door TjerkB »

TjerkB schreef:(...)
Stärken und trösten: Ein Geben und Nehmen
Klar, aus dem Apostelamt kommen geistliche Gaben. Aber die Gemeinde soll nicht nur nehmen, sondern kann auch geben. Wie die Gemeinschaft zur Kraftquelle wird – Hinweise aus einem Gottesdienst des Stammapostels.

(...)


Bron: Artikel d.d. 14-12-2016, http://nac.today/de/158033/420267
(...)
Ondanks de tuch­ti­gings­ex­pe­di­tie van districtsapostel Rüdiger Krause in Hannover en omstreken, waar diens ambtsvoorganger de teugels nu en dan ook wel even kon laten vieren, en ondanks een publieke reprimande van betrokkene, is het voor Andreas Rother wiedes: "Klar, aus dem Apostelamt kommen geistliche Gaben."

Nu moeten wij op onze hoede zijn want juist daarover staat helemaal niets in de Bijbel, namelijk dat "geestelijke gaven" zouden voortkomen uit een "apostelambt". Integendeel, de vermeende eigenschappen van ambtsdragers die worden aangesproken met apostel, zijn louter de voor­naam­ste waar­he­den van de leer van zijn kerk.

(...)


Uit: Bericht op "Za 17 Dec 2016, 22:40"
@all

Als iemand zich nu afvraagt "Wáár zit het hem dan in, dat het in de Nieuw-Apostolische Kerk geen zuivere koffie zou zijn?", zou ik willen antwoorden: bijvoorbeeld ook in de hierboven aangehaalde manier van redeneren! De suggestieve schrijftrant, zoals in de eerste zinnen van het bedoelde artikel van Andreas Rother, vind ik werkelijk tenenkrommend. Wie niet direct doorheeft dat hij ons hier al meteen in die beide eerste zinnen overrulet, omarmt ten onrechte een niet kloppend betoog. Zó word je dus nietsvermoedend in een handomdraai emotioneel overweldigd, mede doordat informatie vanuit de kerk wordt geassocieerd met "het woord van God". Omdat "wij" geconditioneerd zijn in de zin van "Uit onbehouwen stenen is 't Vaderhuis gebouwd. De liefde als fundering, die alles samenhoudt... " (naar een bekend koorlied in de Nieuw-Apostolische Kerk), zijn "wij" door de jaren heen "in de gemeenschap" tegenover elkaar extreem tolerant geworden, niet in de laatste plaats ook als het gaat om versprekingen van "dienaren" of bij allerhande mi­sè­re door "goede bedoelingen die slecht werden uitgevoerd". "Wie is er immers volmaakt?" en "wij allen hebben Zijn genade nodig" is daarbij veelal de gedachte. Misschien gaf het "ons" zelfs wel enige voldoening als "wij" daarom niet te zwaar aan de dingen tilden.

Menigeen negeert daarbij echter het risico dat er een klimaat ontstaat waarin men, half "op de automatische piloot", alleen nog maar met elkaar communiceert alsof een benedengemiddelde IQ-score zou volstaan. Dan wordt in de kerk door gelovigen zeg maar de firewall uitgezet terwijl die bijna overal elders ingeschakeld blijft. De valkuil is dan uiteraard dat werkelijk alles erin gaat "als Gods Woord in een ou­der­ling", dus ook datgene wat daar pertinent niet voor kan doorgaan, zoals bedrog!

Doordat kerkelijke ambtsdragers, "dienaren", worden gezien als Godsgezanten en "zegenaars", schromen sommigen van dezen niet om zich goddelijk gezag aan te meten, maar dan niet een beetje doch een heleboel. Zij vinden het dan, uit hoofde van hun geestelijke bediening, vanzelfsprekend op hun woord te worden geloofd. Goddank was dit in de Bijbel al voorzien, waarbij o.a. te denken valt aan het volgende:
  • Ga de weg van de kinderen van het licht. [9] Het licht brengt goedheid voort en gerechtigheid en waarheid. [10] Onderzoek wat de wil van de Heer is. [11] Neem geen deel aan de vruchteloze praktijken van de duisternis maar ontmasker die juist, [12] want wat daar in het verborgene gebeurt, is te schandelijk voor woorden.

    Uit: Efeziërs 5 (NBV)
  • Geliefde broeders en zusters, vertrouw niet elke geest. Onderzoek altijd of een geest van God komt, want er zijn veel valse profeten in de wereld verschenen.

    Uit: 1 Johannes 4: 1 (NBV)
Terwijl er vanuit de Nieuw-Apostolische Kerk argwanend werd gekeken naar "de wereld om ons heen", bleek voor mij na verloop van tijd juist het tegenovergestelde op zijn plaats te zijn. Op vele manieren werd namelijk misbruik gemaakt van "de aanbieding" van "kinderen des Allerhoogsten", terwijl dezen "in de gemeenschap" juist aan de goede zorgen van hun zielenherders waren toevertrouwd. Aangesproken op hun wangedrag, wilden de schuldigen er in de regel niet veel woorden aan vuil maken: "Godsgezanten zijn slechts verantwoording schuldig aan God". Toen ik vaststelde dat men met vereende krachten (!) op die wijze verantwoordelijkheden ontweek, hoefden de desbetreffenden van mijn kant niet langer op veel compassie te rekenen. Veeleer voel ik mij sindsdien begaan met eenieder die aan dergelijke onhebbelijkheden ten prooi is gevallen. Het zou degenen die dit nog altijd niet hebben doorzien niet misstaan om vanaf nu méér alert te zijn op het verborgen leed.

Groet,
TjerkB
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: Waar is de taal van het hart gebleven?

Bericht door TjerkB »

TjerkB schreef:(...)
Stärken und trösten: Ein Geben und Nehmen
Klar, aus dem Apostelamt kommen geistliche Gaben. Aber die Gemeinde soll nicht nur nehmen, sondern kann auch geben. Wie die Gemeinschaft zur Kraftquelle wird – Hinweise aus einem Gottesdienst des Stammapostels.

(...)


Bron: Artikel d.d. 14-12-2016, http://nac.today/de/158033/420267
(...)
Ondanks de tuch­ti­gings­ex­pe­di­tie van districtsapostel Rüdiger Krause in Hannover en omstreken, waar diens ambtsvoorganger de teugels nu en dan ook wel even kon laten vieren, en ondanks een publieke reprimande van betrokkene, is het voor Andreas Rother wiedes: "Klar, aus dem Apostelamt kommen geistliche Gaben."

Nu moeten wij op onze hoede zijn want juist daarover staat helemaal niets in de Bijbel, namelijk dat "geestelijke gaven" zouden voortkomen uit een "apostelambt". Integendeel, de vermeende eigenschappen van ambtsdragers die worden aangesproken met apostel, zijn louter de voor­naam­ste waar­he­den van de leer van zijn kerk.

(...)


Uit: Bericht op "Za 17 Dec 2016, 22:40"
@all

Tóch wordt ons zo'n dubieuze leerstellige uitspraak op het ogenblik massief opgedrongen:
Bij het evangelie van Christus Jezus komt geen "magisch realisme" te pas. Door de hocus pocus die men bedrijft met het nieuw-apostolische apostelambt, worden de gelovigen begoocheld met een illusie. Het is een bedrieglijke voorstelling van zaken, waarbij (in weerwil van het tweede gebod) aan een gecreëerd ideaalbeeld van de functie-inhoud van één specifieke geestelijke bediening in de Nieuw-Apostolische Kerk, alsof het een trans­cen­dent amulet is, magische krachten worden toegedicht.

Wat staat dit ook in schril contrast met het onderstaande...
TjerkB schreef:(...)
  • (...)

    [4] Laat de Heer uw vreugde blijven; ik zeg u nogmaals: wees altijd verheugd. [5] Laat iedereen u kennen als vriendelijke mensen. De Heer is nabij. [6] Wees over niets bezorgd, maar vraag God wat u nodig hebt en dank hem in al uw gebeden. [7] Dan zal de vrede van God, die alle verstand te boven gaat, uw hart en gedachten in Christus Jezus bewaren.
    [8] Ten slotte, broeders en zusters, schenk aandacht aan alles wat waar is, alles wat edel is, alles wat rechtvaardig is, alles wat zuiver is, alles wat lieflijk is, alles wat eervol is, kortom, aan alles wat deugdzaam is en lof verdient. [9] Doe alles wat ik u heb geleerd en overgedragen, wat ik u heb verteld en laten zien. Doe het, en de God van de vrede zal met u zijn.


    Uit: Filippenzen 4 (NBV)
  • God is getrouw! Hij doet wat Hij belooft.
    Hij steeds Zijn hulp mij biedt.
    'k Weet: Op deez' weg het godd'lijk licht nooit dooft;
    daar dwaal en val ik niet.
    Geen leugen zal Zijn mond verkonden,
    bedrog wordt nooit bij Hem gevonden.
    God is getrouw! God is getrouw!


    Bron: Derde couplet van lied 294, NAK-gezangboek
(...)


Uit: Bericht op "Ma 26 Dec 2016, 00:20" in de thread "Teken van leven... "
Wat er op deze manier zuiver gebeurt, is, dat bazige kerkleiders voor zichzelf goddelijk gezag inboezemen teneinde zich als "Godsgezanten" te kunnen legitimeren, met als gevolg:
  • Ambtenaren beschermen elkaar
    Wanneer je ziet dat in het land de armen worden onderdrukt en het recht en de rechtvaardigheid geschonden, wees dan niet verbaasd. Want een hoge ambtenaar wordt door een hogere beschermd, en zij beiden weer door ambtenaren die nog hoger zijn.

    Uit: Prediker 5: 7 (NBV)
Bij de hier bedoelde onderdrukking valt te denken aan de op het voormalige forum van Bauke Moesker beschreven intimidatiepraktijken, aan de loopgravenoorlog (van "apostel" Peter Klene c.s.) tegen broeder Rohn dan wel aan het namens de (internationale) kerkleiding opzettelijk (!) onbeantwoord laten van brandende vragen.

Zie ook het bericht op "Ma 26 Okt 2015, 20:49" in de thread "Opheffingsuitverkoop - alles moet weg!"

Groet,
TjerkB :shock:
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: Waar is de taal van het hart gebleven?

Bericht door TjerkB »

Stärken und trösten: Ein Geben und Nehmen
Klar, aus dem Apostelamt kommen geistliche Gaben. Aber die Gemeinde soll nicht nur nehmen, sondern kann auch geben. Wie die Gemeinschaft zur Kraftquelle wird – Hinweise aus einem Gottesdienst des Stammapostels.
  • „Denn mich verlangt danach, euch zu sehen, damit ich euch etwas mitteile an geistlicher Gabe, um euch zu stärken, das heißt, damit ich zusammen mit euch getröstet werde durch euren und meinen Glauben, den wir miteinander haben.“ – Aus Römer 1,11.12 stammte das Bibelwort für den Gottesdienst am 20. November 2016 in Hilversum (Niederlande).
„Das ist eine sehr gute Beschreibung der Beziehung zwischen der Gemeinde und dem Apostel“, erläuterte Stammapostel Jean-Luc Schneider. „Der Apostel gibt und nimmt – die Gemeinde nimmt vom Apostel und gibt.“
  • Die Gaben an die Gemeinde
    „Was die Gemeinde vom Apostelamt und den Brüdern erwartet, sind geistliche Gaben, das, was von Gott kommt. Der Mann ist nur ein Werkzeug, er ist als Person überhaupt nicht wichtig. Was von Gott kommt, das ist wichtig“, betonte er und fragte: „Was sind das für Gaben?“ Als Antwort nannte er folgende Vollmachten:
    • Das Evangelium verkündigen: „Diese absolute Sicherheit: Gott ist Liebe! Gott ist Gnade! Gott ist getreu! Jesus Christus kommt wieder – das ist die Gabe des Evangeliums.“
    • Das Evangelium auslegen: „Der Apostel kann nur auf der Grundlage dessen predigen, was in der Bibel steht. Sein Auftrag ist aber, dieses Wort in die Gegenwart zu übertragen und der Gemeinde zu sagen, wie man das Evangelium heute in die Tat umsetzt.“
    • Die Vergebung der Sünden verkündigen: „Wenn ich die Bedingungen erfülle ‒ Bekennen, Reue, Bereitschaft zu vergeben ‒ und ich dann die Sündenvergebung höre, dann ist es, als würde Jesus Christus mir selbst sagen: Jetzt sind dir die Sünden vergeben.“
    • Das Heilige Abendmahl feiern: „Wo das Apostelamt wirkt, kommt das Heilige Abendmahl als Sakrament zustande, da kann die Gemeinde in der Feier des Heiligen Abendmahls die innige Gemeinschaft mit Jesus Christus erleben.“
    • Den trinitarischen Segen spenden: „Der dreifache Segen am Ende des Gottesdienstes – das ist nicht nur ein Spruch, sondern damit verpflichtet sich der dreieinige Gott. Er selbst sagt der Gemeinde: Ich bin mit euch.“
    (...)
(...)


Bron: Artikel d.d. 14-12-2016, http://nac.today/de/158033/420267
Zie ook het bericht op "Za 17 Dec 2016, 22:40"
@all

Nogmaals kom ik terug op het sluwe aanloopje waarmee Andreas Rother ondeugdelijke argumenten (zoals deze naar voren werden gebracht tijdens de misleidende prediking in Hilversum) van stamapostel Jean-Luc Schneider via nac.today in het artikel "Stärken und trösten: Ein Geben und Nehmen" op 14 december jl. wereldwijd trachtte te rechtvaardigen. De verzen 11 en 12 in Romeinen 1 billijken namelijk geenszins de stelling: "Klar, aus dem Apostelamt kommen geistliche Gaben." Zie onder:
  • [7] Aan allen in Rome, geliefden van God, geroepen om zijn heiligen te zijn. Genade zij u en vrede van God, onze Vader, en van de Heer Jezus Christus.
    [8] Allereerst dank ik door Jezus Christus mijn God voor u allen, omdat er in de hele wereld over uw geloof gesproken wordt. [9] God, die ik door de verkondiging van het evangelie over zijn Zoon vol overgave dien, is mijn getuige dat ik u onophoudelijk in mijn gebeden noem. [10] En altijd vraag ik dan of God mij de gelegenheid wil geven eindelijk naar u toe te komen. [[11] Want ik verlang ernaar u te ontmoeten en u te laten delen in een geestelijke gave, om u te sterken, [12] of liever, om door elkaar bemoedigd te worden: ik door uw geloof en u door het mijne. [13] U moest eens weten, broeders en zusters, hoe vaak ik me heb voorgenomen naar u toe te komen, om net als bij de andere volken ook bij u vruchtbaar werk te doen. Maar ik was tot nu toe steeds verhinderd. [14] Ik sta ten dienste van alle volken: van beschaafde en niet beschaafde, geletterde en ongeletterde, [15] en daarom is het mijn wens het evangelie ook aan u in Rome te verkondigen.


    Uit: Romeinen 1 (NBV)
Het staat er dus gewoon pertinent níet. Sterker nog: ook elders niet in de Bijbel. (...) Stamapostel Jean-Luc Schneider en de zijnen laten het uit alle macht abusievelijk voorkomen alsof in het evangelie van Christus Jezus alles nu afhangt van de bediening versus de acceptatie van het magische nieuw-apostolische apostelambt, tot verlossing van het mensdom, zij het exclusief onder auspiciën van elke opvolgende voorzitter van het internationale kerkbestuur binnen deze religieuze organisatie.

Als er in die filosofie achter de nieuw-apostolische geloofsleer al een kern van waarheid zou zitten, zouden wij om te beginnen al niet gedurig met een kaarsje moeten zoeken naar de uit zo'n mysterieus ambt voortkomende zegenende gaven. Veeleer brengt het nieuw-apostolische apostolaat daarentegen een niet te stuiten woordenvloed voort - in plaats van geestelijke gaven. Daarom: Pas op voor valse profeten, die in schaapskleren op jullie afkomen maar eigenlijk roofzuchtige wolven zijn. Aan hun vruchten zul je hen herkennen. (vgl. Mt 7: 15-16). Zie in dit verband ook het bericht op "Za 23 Nov 2013, 19:51" in de thread "There's No Business Like Showbusiness", op het voormalige Forum van Bauke Moesker, waaruit de onderstaande quote:
BakEenEi schreef:(...)
... oplettendheid wordt je in deze kerk niet in dank afgenomen. Wél daarentegen een bij voorkeur aan onnozelheid grenzende volgzaamheid. Dan heb je "nach dem neuapostolischen Glaubensverständnis" de juiste "gezindheid" om aan "de hand van leiding" zonder omwegen "het einddoel" te bereiken. Met "een onbegrensd vertrouwen" kom je in de Nieuw-Apostolische Kerk verreweg het verst. Op de "ambtsladder" bereik je op die manier zelfs ongekende hoogten.

Toch kan een simpele vraag naar twee kanten toe "zegenrijk" uitpakken. De vragensteller wordt hopelijk gerustgesteld en degene, die voor het antwoord wordt benaderd, ontdekt wat er leeft c.q. hapert op de kerkvloer. Doch nogmaals, wek niet de indruk bovenmatig bijdehand te zijn want zó ondersteun je "de dienaren" namelijk niet. De dienaren in deze kerk worden zó geprogrammeerd dat ze alleen luisteren naar "hogere dienaren":
BakEenEi schreef:(...)
In de Nieuw-Apostolische Kerk kan het gelovigen telkens opnieuw (!) overkomen dat wanneer zij hebben gedacht "het moet niet gekker worden", het tóch nog dwazer kan uitpakken. Ikzelf heb er bijzonder lang over gedaan, maar toen ik de slopende werking van dit fenomeen bij overigens gezonde mensen eindelijk doorzag, wilde ik niet langer blootstaan aan het zinloze geestelijke geweld dat er vanuit gaat. Wie aan de haal gaat met Zijn woord, wordt terstond verblind voor Zijn waarheid - zo zie ik het. Er is in deze kerk een geestelijke elite die zich ooit in het zadel heeft laten helpen, en de desastreuze gevolgen zijn ernaar. Er is maar één manier om zo'n wantoestand terug te draaien: de gelovigen moeten hun vertrouwen opzeggen in diezelfde geestelijke elite. Dan zal het gauw afgelopen zijn met de koppijn die ieder er nu gedurig van oploopt. Ik weet dat het niet gemakkelijk is om de invloed van "hogere dienaren" te relativeren, maar zulke dienaren zijn nu eenmaal geen dienaren! Ik heb D.Ap. De Bruijn eens voorgesteld om aan het begin van een dienst voor de "ambtsbroeders" de vraag te stellen of ieder met een ambt hoger dan diaken wil opstaan, en dan te zeggen dat degenen die zich boven de anderen hebben verheven wel kunnen gaan, waarbij het hemzelf vrij stond dezen te vergezellen, richting uitgang. De ambtsbroeders hadden beter gewoon "dienende broeders" kunnen blijven. (...)

(...)
Net als vele andere "hogere verantwoordelijke leidinggevenden"in de Nieuw-Apostolische Kerk gaat D.Ap. Fehlbaum uit van een afschuwelijke tweedeling in het "werk Gods". De tweedeling tussen reddingswerkers en hulpelozen, leraren en leerlingen (voor wie de schoolbanken tevens ieders eindbestemming zijn), tussen hooggeplaatsten en ondergeschikten, zegenaars en zielen die van hun zegen afhankelijk zijn, enzovoort. Zo verwarrend hoeft het echter geenszins te zijn:
  • [7] Het einde van alles is nabij. Kom daarom tot bezinning en wees helder van geest, zodat u kunt bidden. [8] Heb elkaar vóór alles innig lief, want liefde bedekt tal van zonden. [9] Wees gastvrij voor elkaar, zonder te klagen. [10] Laat ieder van u de gave die hij van God gekregen heeft, gebruiken om de anderen daarmee te helpen, zoals het goede beheerders van Gods veelsoortige gaven betaamt. [11] Voert u het woord, laat dan Gods woorden doorklinken in wat u zegt. Helpt u anderen, doe dat dan vanuit de kracht die God u geeft. Want zo doet u alles tot eer van God, dankzij Jezus Christus, aan wie alle eer en macht toekomt, voor eeuwig. Amen.

    Uit: 1 Petrus 4 (NBV)
De echelonnering in de kerk kan per direct worden afgeschaft. Daarna kan men als leden van het lichaam van Christus eenvoudig proberen elkaars naasten te zijn. Het gaat hier niet om topsport, of zo, en om wie er straks de olympische ploeg mag vergezellen naar het hemelrijk!!

(...)


Uit: Mijn bericht op "Za 22 Jan 2011, 20:01" in de thread "overspannen eindtijdverwachting in de NAK herleeft"
Aangesloten leden voor wie er om welke reden dan ook geen plaats is op de "ambtsladder", worden geacht te begrijpen dat hun roeping gelegen is het faciliteren van de op aanwijzing van de "zegenaaars" in te richten modus operandi, "opdat het werk Gods om der uitverkorenen wille spoedig wordt voleindigd".

(...)
Werkelijk, door "een niet te stuiten woordenvloed" worden mensen alleen maar vermurwd. Spijtig genoeg is dit het, wat er misgaat in de Nieuw-Apostolische Kerk. Velen lijden hieronder of zijn er in het verleden al door weggekwijnd. Het heeft alles te maken met andere ziekmakende omstandigheden welke het lichaam van Christus ondermijnen, zoals het vergezochte denkbeeld dat deze geloofsgemeenschap bestaat uit leden van een ambtslichaam, "VIP's" in alle rangen en standen, tegenover alle overigen die er in de eerste plaats maar voor zouden hebben te zorgen dat de leden van dat vermaledijde ambtslichaam op handen worden gedragen.

Geschiedenissen herhalen zich nogal eens. Alleen, niet per se op exact dezelfde manier...
  • [7] Israël is de wijngaard van de HEER van de hemelse machten,
    de uitgelezen aanplant zijn de inwoners van Juda.
    Hij verwachtte recht, maar oogstte onrecht,
    hij zocht rechtsbetrachting, maar vond rechtsverkrachting.


    Uit: Jesaja 5 (NBV)


    [21] Niet iedereen die “Heer, Heer” tegen mij zegt, zal het koninkrijk van de hemel binnengaan, alleen wie handelt naar de wil van mijn hemelse Vader. [22] Op die dag zullen velen tegen mij zeggen: “Heer, Heer, hebben wij niet in uw naam geprofeteerd, hebben wij niet in uw naam demonen uitgedreven, en hebben wij niet vele wonderen verricht in uw naam?” [23] En dan zal ik hun rechtuit zeggen: “Ik heb jullie nooit gekend. Weg met jullie, wetsverkrachters!

    Uit: Matteüs 7 (NBV)
Het is godgeklaagd zoals "dienaren" in de Nieuw-Apostolische Kerk zich als hooggeplaatsten laten fê­teren. Wie zich zó misdraagt, is geen dienaar maar een heerser. De hele hiërarchische opzet van deze organisatie is volstrekt uit den boze (Matth. 5:37, 1 Joh. 3:12). Het lichaam van Christus kent geen aparte bloedsomloop voor ambtenaren!! Er loopt een opvallende rode draad door de predikbeurten van stamapostel Jean-Luc Schneider. In feite hamert hij aan de lopende band op maar één zaak: wie ons niet als van God gezonden zegenaars pur sang voor vol aanziet, moet maar weten wat ervan komt. Kortom, deze kwibus preekt hel en verdoemenis...

Toegegeven, het kost zeeën van tijd en nogal wat kwaliteit van leven om van dergelijke sektarische praktijken als het ware de code te kraken, maar het bevrijdt je. Wie aan het nieuw-apostolische apostolaat en haar propagandamachine de rug toekeert, komt binnen de kortste keren tot het inzicht deze als kiespijn te kunnen missen. In de Nieuw-Apostolische Kerk wordt een gekunsteld firmament aangelicht. Je ziet niet de hemel maar de projectie van een ideologische melkweg tegen het beweegbare dak van een politieke arena. Dát is wat bij slachtoffers van de verdeel- en heerspolitiek, welke de eigenzinnige kerkleiding er bedrijft, het hart benauwt.

In het echte werk van God is er geen plaats voor ellebogenwerk, geen plaats voor persoonsverheerlijking, en ook zeker geen plaats voor een loopgravenoorlog. :shock:

Groet,
TjerkB
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Plaats reactie

Terug naar “Essays, Columns & Interviews”