TjerkB schreef:(...)
Als een vazal, een marionet aan een touwtje, had ook ik mij op afstand door de hoogmogende heren moeten laten aansturen, ik had hun "goede werken" moeten promoten, desnoods door recht te praten wat krom is, en ik had de andere kant moeten opkijken, telkens wanneer ze "endgültig" met iemand zouden afrekenen.
(...)
Uit: Bericht op "
Za 22 Okt 2016, 21:37"
@all
In 2011 reageerde ik op dergelijke ongerijmdheden al eens als volgt:
BakEenEi schreef:(...)
Er is niets nieuws onder de zon:
- [7] Hij vertelde de genodigden een gelijkenis, want hij had gezien hoe ze de ereplaatsen voor zichzelf kozen. Hij zei tegen hen: [8] ‘Wanneer u door iemand wordt uitgenodigd voor een bruiloft, kies dan niet de ereplaats, want misschien is er wel iemand uitgenodigd die voornamer is dan u, [9] en dan moet uw gastheer tegen u zeggen: “Sta uw plaats aan hem af.” Dan zult u beschaamd de minste plaats moeten innemen. [10] Als u wordt uitgenodigd, kies dan de minste plaats, zodat uw gastheer tegen u zal zeggen: “Kom toch dichterbij!” Dan wordt u eer betoond ten overstaan van iedereen die samen met u aan tafel aanligt. [11] Want wie zichzelf verhoogt zal vernederd worden, en wie zichzelf vernedert zal verhoogd worden.’
Uit: Lucas 14 (NBV)
[24] Toen ontstond er onder hen onenigheid over de vraag wie van hen de belangrijkste was. [25] Jezus zei tegen hen: ‘Vorsten oefenen heerschappij uit over de aan hen onderworpen volken, en wie macht heeft laat zich weldoener noemen. [26] Laat dat bij jullie niet zo zijn! De belangrijkste van jullie moet de minste worden en de leider de dienaar. [27] Want wie is belangrijker, degene die aanligt om te eten of degene die bedient? Is het niet degene die aanligt? Maar ik ben in jullie midden als iemand die dient.
Uit: Lucas 22 (NBV)
Het bedroevende is alleen, dat velen zich laten meevoeren door het machtsdenken van enkele kerkvorsten.
(...)
Uit: Bericht -op het voormalige Forum van Bauke Moesker- op "
Za 12 Mrt 2011, 13:03", in de thread Deining in Duitsland over "Kirchenverständnis"
Aansluitend schreef ik toen:
Redactie schreef:(...)
Een belangrijk motief om "in de pen te klimmen" is voor mij altijd geweest: het wegnemen van onnodige
verwarring. Ooit zette een opmerking van de psycholoog René Diekstra mij hierbij aan het denken.
"Verwarring maakt mensen ziek," zei hij,
"en op die regel is er eigenlijk maar één 'gunstige' uitzondering, namelijk de verwarring die je voelt wanneer je verliefd bent geworden". Ik realiseerde mij hoe ongelukkig ik kon zijn met de
verwarring die allerhande zaken in de kerk gedurig bij mij opriep. Doodziek werd ik daarvan! En nú moet dat maar eens he-le-maal afgelopen zijn, zo nam ik mij voor. Het zal zo'n veertien jaar geleden zijn, inmiddels. Het werd een ware zoektocht! Wat is er aan de hand, zo vroeg ik mij destijds af, waardoor deze kerk mijn krachten sloopt?! (...) Daar ben ik nu wel achter. In het achterliggende halfjaar heb ik de oorzaken ervan op dit Forum als het ware blootgelegd. Dit heb ik gedaan als een soort van handreiking voor anderen die zich misschien nog wel steeds afvragen hoe het komt dat men alsmaar worstelt men een niet te duiden aanhoudend gevoel van onwel-bevinden. Dat het met "de kerk" van doen heeft, weet men meestal wel, maar niet: op welke manier. Een bijkomende moeilijkheid om dit gaandeweg reëel onder ogen te zien is namelijk dat het juist onverhoopt (!) met "de kerk" van doen heeft want als dáár nota bene de oorzaak ligt; wat betekent dat dan voor "mijn geloof', en sterker nog: voor "mijn eeuwige leven"? (...) Als ik het héél kort moet samenvatten, dan is het zó, dat deze problematiek zuiver gelegen is in "dienen en leiding geven". In mijn
laatste bericht (van vanmiddag) komt dit dan ook opnieuw naar voren.
Wat ik daaraan nog kan toevoegen, is dit:
- Laat ieder van u de gave die hij van God gekregen heeft, gebruiken om de anderen daarmee te helpen, zoals het goede beheerders van Gods veelsoortige gaven betaamt.
1 Petrus 4: 10 (NBV)
Die benadering spreekt mij aan!
(...)
Uit: Bericht -op het voormalige Forum van Bauke Moesker- op "
Za 12 Mrt 2011, 19:20", in de thread Deining in Duitsland over "Kirchenverständnis"
Altijd heb ik het afschuwelijk gevonden dat niemand serieus inging op wat ik telkens opnieuw daaromtrent naar voren bracht, ondanks alles wat ik erbij toelichtte. Hooguit werd mij zoiets voorgehouden als
"Stil maar, wacht maar, alles wordt nieuw" (naar het refrein van lied 889 in de bundel van Joh. de Heer). Als we "
op de smalle weg maar trouw in de navolging" bleven, zouden wij "in het naschouwen" wel tot het inzicht komen
"waarom 't zo moet zijn" (naar lied 614, NAK-koorboek).
Binnen de muren van de kerk namen allen dus steevast -berustend- het standpunt in: het ligt buiten onze macht om waar dan ook wat dan ook te veranderen. Daarmee kwam de nieuw-apostolische geloofspraktijk voor mij alleen nog maar neer op
"bidden, bazelen en berusten". Er was dus géén bescherming, begeleiding en bijstand want: de nieuw-apostolische kerkleiding is oneerlijk, koppig en arrogant. Dat wilde mij eerst helemaal niet aan, maar later kon ik er niet meer omheen: het was er
"de dood in de pot" (vgl. 2 Kon. 4: 40). Kon het nóg erger? Volgens mij niet. Niet alles moest gaan
"zoals Hij het wil" (naar het refrein van lied
398, NAK-gezangboek), doch zoals de ambtelijke top in de organisatie het tot nader order eigenmachtig had verordonneerd. Alles in deze kerk wisselt namelijk op hún wenken.
Daar sta je dan - maar: wat moet je dan? Welnu, het heeft best nog een poos geduurd voordat ik het wist, maar
dan moet je gaan wieden, niet in een tuin maar in je brein. Alle uitgezaaide
verwarring (!) dient eruit te worden geëlimineerd:
- Er is geen ander evangelie, er zijn alleen maar mensen die u in verwarring brengen en het evangelie van Christus willen verdraaien.
Uit: Galaten 1: 7 (NBV)
[7] U was zo goed op weg, wie heeft u verhinderd de waarheid te blijven volgen? [8] Niet hij die u geroepen heeft. [9] Bedenk goed: Al een beetje desem maakt het hele deeg zuur. [10] De Heer geeft mij de overtuiging dat u en ik het daar volledig over eens zijn. Maar degenen die u in verwarring brengen zullen worden gestraft, wie ze ook zijn.
Uit: Galaten 5 (NBV)
Wat ons met alle (tegenwoordig bijna dagelijks via het Internet ververste) fraaie theorieën vanuit de Nieuw-Apostolische Kerk wordt opgelegd, is helaas: over de top. De aangesloten leden moeten méér geloven dan degenen, die ze dat wensen voor te houden, het zelf kunnen waarmaken. Zoiets sloopt je geestkracht dus onnodig.
Zo'n tweeduizend jaar geleden gebeurde dat weliswaar óók al...
- [7] Toen het tot een hevige woordenstrijd kwam, stond Petrus op en zei: ‘Broeders, u weet dat God mij al in het begin uit uw midden heeft gekozen om de boodschap van het evangelie onder de heidenen te verspreiden en hen tot geloof te brengen. [8] God, die weet wat er in de mensen omgaat, heeft blijk gegeven van zijn vertrouwen in de heidenen door hun de heilige Geest te schenken, zoals hij die ook aan ons geschonken heeft. [9] Hij heeft geen enkel onderscheid gemaakt tussen ons en hen, want hij heeft hen door het geloof innerlijk gereinigd. [10] Waarom wilt u God dan trotseren door op de schouders van deze leerlingen een juk te leggen dat onze voorouders noch wijzelf konden dragen?
Uit: Handelingen 10 (NBV)
... maar misschien dacht u, net als ik aanvankelijk, dat wij alleen maar te strijden hebben
"tegen hemelse vorsten, de heersers en de machthebbers van de duisternis, tegen de kwade geesten in de hemelsferen" (vgl. Efeziërs 6: 12, NBV) en dat zulke tegenstanders, wanneer ze op enig moment bij ons zouden aankloppen, als
"een engel van het licht" (vgl. 2 Korintiërs 11: 14, NBV) zich eerst wel netjes zouden legitimeren. Helaas, u moet namelijk weten dat wolven in schaapskleren, slangen in zwarte pakken, nogal ongemanierd zijn. Schaamteloos leggen ze beslag op je hele welbevinden, op je tijd, op je budget; op werkelijk alles wat je lief en dierbaar is.
Groet,
TjerkB