Pagina 5 van 7

Re: Waar is de taal van het hart gebleven?

Geplaatst: za 05 mei 2018, 08:39
door Levi
@ll
"Wir kämpfen gegen das Böse. Und auch wenn wir noch die Einzigen sein sollten in einer gewissen Situation, wir sagen die Wahrheit. Wir bleiben ehrlich. Wir geben uns alle Mühe den Nächsten zu lieben. Wir verzichten auf uns selbst wenn es sein muss.
Lippentaal. De grootste leugen ooit!

Groet,
Levi

Re: Waar is de taal van het hart gebleven?

Geplaatst: za 05 mei 2018, 14:18
door ZwartSchaap
@ Alle,

Inderdaad, de grootste leugen ooit.
De eindafrekening komt vanzelf, ook voor J.L Scheider en al zijn voorgangers.

ZwartSchaap

Re: Waar is de taal van het hart gebleven?

Geplaatst: ma 07 mei 2018, 12:37
door TjerkB
Levi schreef:(...)
Lippentaal. De grootste leugen ooit!

(...)


Uit: Bericht op "Za 05 Mei 2018, 08:39"
ZwartSchaap schreef:(...)
Inderdaad, de grootste leugen ooit.

(...)


Uit: Bericht op "Za 05 Mei 2018, 14:18"
@all

Kortheidshalve verwijs ik nu naar de thread "OPEN BRIEF d.d. 01-11-2010 - aan actualiteit ingeboet?" Ik denk dat het verstandig is deze in het geheel na te lezen.

Zie verder...
  1. Publicatie van "het WebTeam" op 2 februari 2010, getiteld "De ondergang van de Nieuw-Apostolische Kerk nader verklaard... "
  2. Publicaties van "het WebTeam" in de periode van 7 tot en met 12 februari 2010, resp. getiteld "In het ontdekkend licht van Zijn genade... ", "Situatieschets", Ontstellend", "Bevrijding" en "Naschrift"
  3. Open brief aan alle kerkelijke ambtsdragers van "ma 15 nov 2010, 22:11"
  4. Open brief aan mr. P.A. de Lange inzake "het werk des Heren" van "wo 07 dec 2011, 14:04"
  5. OPROEP AAN HET BESTUUR VAN DE NIEUW-APOSTOLISCHE KERK IN NEDERLAND van "wo 07 dec 2011, 17:37"
  6. "OPEN BRIEF aan leden Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland" van "ma 19 dec 2011, 18:01"
  7. OPEN BRIEF aan de districtsvoorgangers bij de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland van "Vr 16 Nov 2012, 21:16"
  8. OPEN BRIEF aan de lijdende schapen en lammeren bij de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland van "Ma 19 Nov 2012, 19:38"
  9. Bericht voor alle leden in alle bestuursorganen bij de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland van "Wo 02 Jan 2013, 11:38"
  10. OPEN BRIEF van "Wo 13 Apr 2016, 18:02" aan het NAK-bestuurslid, opziener Ruud Vis
Zie bovendien -op het voormalige Forum van Bauke Moesker- het bericht op Di 09 Nov 2010, 12:25, in de thread "Driemaal "rentmeesterschap" is scheepsrecht!", alsmede het bericht op "Wo 07 Nov 2012, 18:30", in de thread "Een ongelijke behandeling van hoge kwaliteit".

Groet,
TjerkB

Re: Waar is de taal van het hart gebleven?

Geplaatst: wo 23 mei 2018, 16:11
door TjerkB
@all

In het eerste bericht in deze thread citeerde ik uit een column van Rinus van Warven, bij de Vereniging van Vrijzinnige Protestanten:
  • (...)
    Ik hoorde pas geleden de opmerking dat veel religieuze en levensbeschouwelijke organisaties momenteel lijden aan een soort spiritueel HIV-virus: het virus van Huisvesting, Identiteit en Voorlichting. Op het moment dat de energie eruit is, wordt er alleen nog maar gesproken over Identiteit. Of over de vraag hoe je weer aandacht kunnen genereren voor je club?

    (...)
Juist dit vind ik te betreuren. Ik zag het gebeuren bij de NAK en nu ook elders. Belangrijk echter is niet de identiteit van een club of kerk, doch ons heil in Zíjn werk!

Als kerkleiders onder het mom van de godsdienst doch feitelijk op eigen gezag naasten onderwerpen aan de willekeur van hun ambtelijke bevelen, zal het alleen nog een kwestie van tijd zijn dat de ontluisterende gevolgen van de daarmee gezaaide verwarring openbaar komen. Zonder te dienen, maakt(e) men de dienst uit.

Maar ingewikkeld of beklemmend is het in werkelijkheid allerminst om verwachtingsvol en blij in het geloof te kunnen staan; om ons veilig te weten in Jezus' armen:
  • [27] Mijn schapen luisteren naar mijn stem, ik ken ze en zij volgen mij. [28] Ik geef ze eeuwig leven: ze zullen nooit verloren gaan en niemand zal ze uit mijn hand roven.
    Uit: Johannes 10 (NBV)
  • De Geest helpt ons in onze zwakheid; wij weten immers niet wat we in ons gebed tegen God moeten zeggen, maar de Geest zelf pleit voor ons met woordloze zuchten.
    Uit: Romeinen 8: 26 (NBV)
  • Wees elkaar niets schuldig, behalve liefde, want wie de ander liefheeft, heeft de gehele wet vervuld.
    Uit: Romeinen 13: 8 (NBV)
  • Laat u niet misleiden door allerlei vreemdsoortige leerstellingen; we doen er goed aan ons te laten sterken door genade, niet door spijzen waar de aanhangers van die stellingen in het geheel geen baat bij hadden.
    Uit: Hebreeën 13: 9 (NBV)
Galaten 2 illustreert hoe bijkomstigheden -naar het Evangelie- de gelovigen van het licht en het uitzicht kunnen benemen en de saamhorigheid kunnen ontregelen:
  • [1] Na verloop van veertien jaar ging ik opnieuw naar Jeruzalem, samen met Barnabas en Titus. [2] Dat was mij in een openbaring opgedragen. In besloten kring legde ik de belangrijkste broeders het evangelie voor dat ik aan de heidenen verkondig, want ik wilde me ervan overtuigen dat mijn inspanningen, toen en nu, niet voor niets waren.[3] Maar zelfs Titus, die mij vergezelde, werd niet gedwongen zich te laten besnijden, hoewel hij toch een Griek is. [4] Dat wilden alleen een paar schijnbroeders, die als spionnen waren binnengedrongen om erachter te komen hoe wij onze vrijheid, die we in Christus Jezus hebben, gebruikten. Ze wilden slaven van ons maken. [5] Maar we zijn geen moment voor hen gezwicht, want de waarheid van het evangelie moest in uw belang behouden blijven. [6] De belangrijkste broeders – hun positie interesseert me trouwens niet, God slaat geen acht op het aanzien van een mens – hebben mij tot niets verplicht. [7] Integendeel, toen ze inzagen dat mij de verkondiging onder de heidenen was toevertrouwd, zoals aan Petrus de verkondiging onder de besnedenen [8] – want zoals God Petrus kracht had gegeven voor zijn werk onder de Joden, zo had hij mij kracht gegeven voor mijn werk onder de onbesnedenen –, [9] en ze dus de genade onderkenden die mij geschonken was, toen reikten Jakobus, Kefas en Johannes, die als steunpilaren golden, mij en Barnabas de broederhand: wij zouden naar de heidenen gaan, zij naar de besnedenen. [10] Onze enige verplichting was dat we de armen ondersteunden, en dat is ook precies waarvoor ik mij heb ingezet.
    [11] Maar toen Kefas in Antiochië was, heb ik me openlijk tegen hem verzet, want zijn gedrag was verwerpelijk. [12] Hij at altijd met de heidenen, maar toen er afgezanten van Jakobus kwamen, trok hij zich terug en at hij apart, uit angst voor de voorstanders van de besnijdenis. [13] De andere Joden deden met hem mee, en zelfs Barnabas liet zich meeslepen door hun huichelarij. [14] Toen ik zag dat ze niet de rechte weg naar het ware evangelie bewandelden, zei ik tegen Kefas, in aanwezigheid van iedereen: ‘Jij bent een Jood, maar je leeft als een heiden en houdt je niet aan de Joodse gebruiken; hoe kun je dan opeens heidenen dwingen als Joden te leven?’


    Rechtvaardig voor God door het geloof in Jezus Christus
    [15] Hoewel wij Joden van geboorte zijn en geen zondaars uit andere volken, [16] weten we dat niemand als rechtvaardige wordt aangenomen door de wet na te leven, maar door het geloof in Jezus Christus. Ook wij zijn tot geloof in Christus Jezus gekomen om daardoor, en niet door de wet, rechtvaardig te worden, want niemand wordt rechtvaardig door de wet na te leven. [17] En in ons streven om door Christus rechtvaardig te worden, blijkt dat wijzelf ook zondaars zijn. Betekent dit dat Christus dus in dienst staat van de zonde? Natuurlijk niet.
Verhelderend in dit verband mag hopelijk ook het onderstaande zijn...
  • Het ware evangelie
    [6] Het verbaast me dat u zich zo snel hebt afgewend van hem die u door de genade van Christus heeft geroepen en dat u zich tot een ander evangelie hebt gekeerd. [7] Er is geen ander evangelie, er zijn alleen maar mensen die u in verwarring brengen en het evangelie van Christus willen verdraaien. [8] Wanneer iemand u iets verkondigt dat in strijd is met wat ik u verkondigd heb, al was ik het zelf of een engel uit de hemel – vervloekt is hij! [9] Ik heb het al eerder gezegd en zeg het nu opnieuw: wanneer iemand u iets verkondigt dat in strijd is met wat u hebt ontvangen – vervloekt is hij!

    Uit: Galaten 1
Menig slachtoffer heeft een hoge prijs betaald voor de ideologische ballast vanwege het in 1897 geïntroduceerde quasi hoogheilige ambt van stamapostel en voor de indertijd daaraan vastgeklonken visie op de gecombineerde zeggenschap bij lekenbestuurders over materiële en immateriële zaken in de Nieuw-Apostolische Kerk. Het geïn­sti­tu­ti­o­na­li­seerde geestelijke ge­weld wat hieruit voortvloeide, komt zuiver voort uit zelfoverschatting bij kerkvorsten die beslist géén Godsgezanten waren.

Laten wij onszelf, elkaar en anderen zo'n juk maar niet (meer) (doen) opleggen:
  • [28] Kom naar mij, jullie die vermoeid zijn en onder lasten gebukt gaan, dan zal ik jullie rust geven. [29] Neem mijn juk op je en leer van mij, want ik ben zachtmoedig en nederig van hart. Dan zullen jullie werkelijk rust vinden, [30] want mijn juk is zacht en mijn last is licht.’

    Uit: Matteüs 11 (NBV)
Groet,
TjerkB

Re: Waar is de taal van het hart gebleven?

Geplaatst: wo 23 mei 2018, 23:33
door TjerkB
[Bijgewerkt: 24-05-2018, 09:30 uur]
HenkNL schreef:
  • Twee zinnen trokken mijn aandacht uit het antwoord van de apostel:
    Toch heb ik jegens hen geen rancune. Maar ik geloof wel, dat zij verantwoording zullen moeten afleggen voor hun daden en woorden.
    Toch heb ik jegens hen geen rancune.
    .
    Een voorbeeld voor velen, binnen en buiten dit forum. Het forum zou dan trouwens een stuk minder uitgebreid zijn....Het staat hier vol van uitlatingen, gevoed vanuit rancuneuze achtergrond.
    Maar ik geloof wel, dat zij verantwoording zullen moeten afleggen voor hun daden en woorden.
    Mee eens. Dit blijft staan voor iedereen, ook binnen de NAK, maar valt onder ieders eigen verantwoordelijkheid. Dat dwing je niet af met een werkwijze die de beheerders en vele forumdeelnemers graag voorstaan.

Bron: Bericht - op het voormalige Forum van Bauke Moesker- op Di 06 Mrt 2012, 17:54, in de thread "Overlijden apostel Christiaan Boermeester (GvAC)"
@all

In het hierboven aangehaalde bericht sprak een van de forumdeelnemers ruim zes jaar geleden van rancune, wat de reden ervan zou zijn om kritiek uit te oefenen. Dat had zo kunnen zijn, maar daarmee werd in dit geval de diagnose gemist, wist ik - als ervaringsdeskundige. Het forumberaad gaf namelijk in de eerste plaats een stem aan slachtoffers van intimidatiepraktijken (!) vanuit de Nieuw-Apostolische Kerk. Ook dan immers liggen mededelingen soms minder prettig in het gehoor...

Om mij te verantwoorden voor wat ik in die samenhang persoonlijk voor het voetlicht wilde brengen, heb ik oprecht mijn best gedaan om tekst en uitleg te geven. Vrijwel altijd had ik mij trouwens van tevoren (bij de kerkleiding) al rechtstreeks gewend tot wie het zelf aanging. Meestal echter antwoordde men niet of ontwijkend. Dat vond ik zorgwekkend want het is een extra misstand als zielen, die aandacht vragen voor een kennelijke misstand, worden bejegend met onwil en desinteresse. Er was niks geen reden om rancune hier als voornaamste drijfveer te noemen want de naakte waarheid was helaas dat kerkleiders soms ver buiten de schreef gingen. De slachtoffers die ze maakten, werden aan hun lot overgelaten. Sterker nog; ze kregen nog een paar trappen na - zodat niemand ze in hun greppel zou zien liggen. Dit verachtelijke gedrag stelde ik aan de kaak want nog steeds vielen zielen ten prooi aan kerkelijke ambtsdragers die hun onhebbelijkheden op anderen botvieren. De gedachte om als een lafaard alleen maar toe te kijken, terwijl met zinloos geestelijk geweld aan naasten (!) leed wordt berokkend, vind ik namelijk onverdraaglijk:
  • Toen zij nu in het veld waren, stond Kaïn tegen zijn broeder Abel op en doodde hem. [9] Toen zeide de Here tot Kaïn: Waar is uw broeder Abel? En hij zeide: Ik weet het niet; ben ik mijns broeders hoeder?

    Uit: Genesis 4 (NBG-vertaling 1951)
  • [10] Onderzoek wat de wil van de Heer is. [11] Neem geen deel aan de vruchteloze praktijken van de duisternis maar ontmasker die juist, [12] want wat daar in het verborgene gebeurt, is te schandelijk voor woorden. [13] Maar alles wat door het licht ontmaskerd wordt, wordt openbaar, [14] en alles wat openbaar wordt, is zelf licht. Daarom staat er:
    • ‘Ontwaak uit uw slaap,
      sta op uit de dood,
      en Christus zal over u stralen.’

    [15] Let dus goed op welke weg u bewandelt, gedraag u niet als dwazen maar als verstandige mensen. [16] Gebruik uw dagen goed, want we leven in een slechte tijd. [17] Wees niet onverstandig, maar probeer te begrijpen wat de Heer wil.


    Uit: Efeziërs 5 (NBV)
  • [19] Broeders en zusters, als een van u afdwaalt van de waarheid en een ander laat hem daarheen terugkeren, [20] dan mag hij weten: wie een zondaar van het dwaalspoor terugbrengt, redt hem van de dood en wist tal van zonden uit.

    Uit: Jakobus 5 (NBV)
Meer dan 10 jaar lang heb ik aan de weg getimmerd om te wijzen op de ernst van de hele situatie. Hoe noodzakelijk ook; ik zal er geen levenswerk van maken. Vorig jaar merkte ik al eens op: "het wordt een tandje minder". Ik wil daar nu een tandje bij zetten. Ondertussen hoop ik dat wij God blijven zoeken waar Hij te vinden is.

Groet,
TjerkB

Re: Waar is de taal van het hart gebleven?

Geplaatst: za 18 aug 2018, 18:45
door TjerkB
Redactie schreef:(...)
  • Afbeelding Foto: apostolischeobserver.nl
    Manfred Henke en Dirk Schulz jl. zaterdag in actie - Caritas Zentrum, Mainz
(...)


Uit: Bericht -op het voormalige Forum van Bauke Moesker- op "Di 04 Okt 2011, 16:36", in de thread "Langzaam krijgt de NAK-geschiedenis een gezicht!"
@all

Deze week herinnerde iemand mij aan de foto hierboven, van zaterdag 1 oktober 2011. Voor het eerst traden toen twee leden van de NAK-Arbeitsgruppe Geschichte in de openbaarheid - de werkgroep die op aanraden van stamapostel Richard Fehr in het leven was geroepen om alsnog (!) naar eer en geweten, zonder voorbehoud, volledig en juist te rapporteren over de nieuw-apostolische kerkgeschiedenis. Aan dat advies van deze toenmalige hoogste geestelijke leider was, niet in de laatste plaats vanwege aanhoudende kritische geluiden die werden versterkt door de opkomst van het Internet, helaas een treurige reeks van turbulente jaren voorafgegaan. Zie -op het voormalige Forum van Bauke Moesker- ook de thread "Kerkleiding dicteert vernieuwd totaalconcept ". Maar op 1 oktober 2011 namen de zorgen níet af! De beide als geschiedvorsers tijdens een door het Netzwerk Apostolische Geschichte georganiseerd interview ten tonele gevoerde "dienaren" wogen hun woorden op een goudschaaltje, doch niet naar naar Je­zus Si­rach 21:25 en 28:25. Achteraf bezien was die hele NAK-Arbeitsgruppe Geschichte misleidend, fake; een wassen neus. Denk alleen maar aan de nagestreefde "Versöhnung vor der Bühne" want de uitkomst van alles was immers, dat er alleen maar enkele handtekeningen werden gezet. De geschiedenis werd nauwelijks opgehelderd. Was dat wel gebeurd, dan was namelijk aan het licht gekomen hoezeer op het hoogste niveau in de organisatie en op godgeklaagde wijze er tientallen jaren lang een verborgen agenda was gehanteerd, uitsluitend met het onzalige doel om ingenomen machtsposities veilig te stellen. Toen eerder stamapostel Hans Urwyler dat begon op te merken en hij voorzichtig probeerde informatie in te winnen bij de betrokken districtsapostelen in ruste, te weten Friedrich Bischoff en Gottfried Rockenfelder, kreeg hij op geraffineerde wijze nul van ze op het rekest. Zie onder...
BakEenEi schreef:(...)
Wat velen zich zullen afvragen: wat hadden mensen als Friedrich Bischoff en Gottfried Rockenfelder nu zélf achteraf nog te zeggen over de hele affaire rond de "Boodschap van stamapostel Johann Gottfried Bischoff"? Michael Koch brengt dit bij Glaubenskultur-Magazine aan het licht door te citeren uit correspondentie dienaangaande in de periode 1983-1985 tussen stamapostel Hans Urwyler en districtsapostel Friedrich Bischoff.

"Mein lieber Stammapostel," antwoordt desgevraagd Friedrich Bischoff, "weil wir immer getan haben, was uns gesagt wurde, haben wir nicht nach Argumenten gesucht, wie man das widerlegen könnte, was uns verkündigt wurde. So fällt es schwer, gegen das, was andere uns vorwerfen, zu argumentieren. Wir haben unseren Glauben gelebt, so gut wir dies konnten, und dabei mußten wir uns nicht mit Zweifel plagen. Die anderen haben Gründe gesucht, sich von Gottes Werk trennen zu können und eigene Wege zu gehen. En: "Am 1. Dezember 1983 habe ich an Gottfried geschrieben und ihm dabei schon mitgeteilt, daß ich den Brüdern Kühnle, Fehr und Saur das bisher Niedergeschriebene vorgelesen habe und ihn in diesem Brief, von dem Du eine Fotokopie erhalten haben mußt (neue liegt bei), gebeten, mir mitzuteilen, ob er mehr weiß als ich. Auf diese Zeilen an Gottfried habe ich nur telefonisch Antwort bekommen, er habe es genauso gemacht wie ich, er habe geglaubt und nicht gefragt." Friedrich Bischoff: de uitvinder van het hersenloze denken!

(…) Hopelijk zijn hier en daar op grond van het voorgaande alsnog de schellen van de ogen gevallen.
  • Geliefde broeders en zusters, vertrouw niet elke geest. Onderzoek altijd of een geest van God komt, want er zijn veel valse profeten in de wereld verschenen.

    Uit: 1 Johannes 4: 1 (NBV)
(...)


Uit: Bericht -op het voormalige Forum van Bauke Moesker- op "Wo 20 Nov 2013, 18:21", in de thread "Lafhartige 'verklaring' van Betonkopf Wilhelm Leber"
"Hopelijk zijn hier en daar op grond van het voorgaande alsnog de schellen van de ogen gevallen", schreef ik dus hierover; in 2013. Ruim daarvoor, op 8 januari 2007 legde ikzelf, nog als NAK-lid, aan districtsapostel De Bruijn, zij het vergeefs, het volgende voor, wat ik noodzakelijkerwijs later inbracht in ons "forumberaad":
TjerkB schreef:
  • Afbeelding
    Symbolische weergave van goedgekeurde standaardprofielen van voorbeeldige "nieuw-apostolische kinderen Gods, waardig om het einddoel te bereiken"

@all

Hoe onschuldig en ontwapenend het plaatje hierboven er ook uitziet; toen ik mij goed en wel realiseerde dat er in de kerk, die ik verliet, kennelijk een tekentafel was gebruikt om maar alvast de profielen te schetsen van degenen voor wie -met uitzondering van in beginsel alle anderen- het hemelrijk toegankelijk zou zijn, vond ik dat tekenwerk ronduit verwerpelijk. In de ogen van de nieuw-apostolische schepper van hemel en aarde waren alle mensen kennelijk misbaksels die zich zouden moeten laten modelleren naar het evenbeeld van vermoedelijk de tekenaars zelve - maar wie waren zij?! De teneur van hun boodschap was in elk geval alsmaar nadrukkelijker en constant: als wij bleven zoals hun god ons had geschapen, moesten wij niet verwachten dat er in de nieuw-apostolische hemel plaats voor ons is. Wij moesten gehoorzaam zijn, in stilheid en vertrouwen navolgen, zonder klagen en vragen onze plaats in de gemeenschap innemen; en doen wat er gezegd wordt.

(...)


Uit: Bericht op "Wo 21 Mrt 2018, 10:51", in de thread "Wát is er gaande?"
Er gebeurde wat er altíjd gebeurt en wat vast ook blijft gebeuren tot ieders dood erop volgt: zij dronken een glas, zij pisten een plas en lieten de zaak zo als zij was.

Het enige wat bij de nieuw-apostolische kerkleiding de gemoederen -vanuit een allesverzwelgende behoefte aan zelfrechtvaardiging- angstvallig (!) in beroering kan brengen, is kennelijk: hoe houden wij de schone schijn op? Vandaar van haar kant een eeuwigdurend spervuur aan Geest(!)dodende "dienstmededelingen", vandaar uiteraard een catechismus met, hoe kan het anders, al evenzeer een stortvloed aan mooie woorden zonder bijbehorende mooie daden, vandaar alle windowdressing en vandaar de inzet van bovengemiddeld gesalarieerde journalisten en persvoorlichters wier voornaamste taak het is om schaamteloos recht te praten wat krom is.

Kortom, de fossiele harten zijn door en door versteend, zoals ik in 2013 in een forumbijdrage toelichtte nadat deze terreur andermaal toesloeg bij Bauke Moesker. Let wel: terreur is georganiseerde misdaad. Toch wilde het ook mij lang, héél lang, niet aan dat de bron van het kwaad... "middenin de gemeenschap" te vinden was.

Groet,
TjerkB :shock:

Re: Waar is de taal van het hart gebleven?

Geplaatst: za 30 mar 2019, 15:26
door TjerkB
Redactie schreef: ma 19 dec 2011, 16:23 Vrede laat Ik u, Mijn vrede geef Ik u

Dat dit Forum bestaat, is het gevolg van schendingen door kerkelijke ambtsdragers in de Nieuw-Apostolische Kerk van zowel de geestelijke integriteit van haar leden als van hun geloof. Ook de website waaraan naderhand dit Forum werd gekoppeld, was in 2004 al om deze redenen tot stand gekomen. Blijkens de nieuw-apostolische geloofsleer evenwel, zouden het juist de "levende apostelen" binnen dit kerkgenootschap zijn, bij wie het exclusieve vermogen berust om de juiste uitleg te geven aan de Bijbel en om, door christenen de handen op leggen, ze het kindschap Gods te doen verkrijgen, waarmee ook dezen erfgenamen zouden worden van Zijn beloften. Hoe is het dan toch mogelijk, dat er vanuit de Nieuw-Apostolische Kerk nu al jarenlang wordt geklaagd over brutale intimidatiepraktijken, over geestelijk geweld, manipulatie en machtsmisbruik? (...) Voornoemde "levende apostelen" blijken aan hun vermeende goddelijke bevoegdheden dusdanige superioriteitsgevoelens te ontlenen dat zij de nieuw-apostolische gelovigen oproepen tot "
een onbegrensd vertrouwen" in hen. Tevens matigt men zichzelf het alleenrecht aan om de kerk zowel in geestelijke zaken te vertegenwoordigen als in materiële zaken, waarbij tegenspraak van ondergeschikten in de praktijk wordt afgestraft met folterende uitsluitingsmethoden. Men streeft niet naar wat de vrede bevordert en naar wat opbouwend is voor elkaar. Dat gezonde mensen hierdoor ziek worden, behoeft geen betoog.

TjerkB



Bron: Bericht -op het voormalige Forum van Bauke Moesker- op "19 dec 2011, 16:23", in de thread "Vrede laat Ik u, Mijn vrede geef Ik u"
@all

Wie zich afvraagt "Wat moet ik aan met de Nieuw-Apostolische Kerk?", nodig ik uit de bovenbedoelde thread in alle rust door te lezen.

Groet,
TjerkB


P.S.
BakEenEi schreef: di 17 sep 2013, 21:06(...)

Als ik niet velen had leren kennen die in de Nieuw-Apostolische Kerk tot de slotsom kwamen voor de "Godsgezanten" enkel te hebben gediend als een (weerbarstig) beheersobject, terwijl er in Zijn werk (!) sprake had mogen zijn van topklinische zorg op het vlak van de "verschillende gaven, onderscheiden naar de genade die ons geschonken is" (vgl. Romeinen 12: 6), was ik op dit Forum misschien wel nooit in de pen geklommen.

Wanneer zielen "de gemeenschap" verlaten doordat er geen liefdevolle betrokkenheid uitgaat van de "dienaren", door anderszins wanorde of een bureaucreatie die er wordt aangericht terwijl het gaat om zielzorg, zijn dat heel andere omstandigheden dan die, welke samen te vatten zijn onder de noemer secularisering. Welnu, in de Nieuw-Apostolische Kerk wensen bestuurders in dit opzicht nauwelijks op hun verantwoordelijkheid te worden aangesproken, zo leert het menigeen de ervaring. Dat komt doordat bestuurders willen dat de aangesloten leden geloven dat God ze heeft aangesteld en dat alleen Hij sindsdien hun doen en laten bepaalt. Met andere woorden: bent u tevreden, zeg het ons - heeft u een klacht, wend u tot God. Omdat de overige "dienaren" in deze kerk helpers zijn van de bestuursleden, worden gelovigen al snel aan hun lot overgelaten.

Ziedaar het werk Gods op de kop. Op deze manier is het een piramidaal genootschap geworden... Tegen de ambtelijke top zou ik willen zeggen: draai de zaak maar eens om. Het zal ongetwijfeld zegenrijk uitwerken.

(...)


Uit: Bericht -op het voormalige Forum van Bauke Moesker- op "17 sep 2013, 21:06", in de thread "NAK-catechismus en info-avond 4 december 2012"

Re: Waar is de taal van het hart gebleven?

Geplaatst: do 11 apr 2019, 10:36
door TjerkB
@all

Op het voormalige Forum van Bauke Moesker kwam ik zojuist het onderstaande bericht tegen uit 2013. De inhoud spreekt voor zich...


BakEenEi schreef: vr 25 jan 2013, 12:28 [Bijgewerkt: 15.00 uur]


@all

Toen ik deze week bij Glaubenskultur-Magazine tussen de ingezonden reacties een bericht tegenkwam waarin een lezer o.a. had opgemerkt "In unserer Gemeinde fehlt mir schon seit sehr langer Zeit die Liebe, die Christus immer gepredigt hat", liet mij die mededeling niet onberoerd. Alles in een kerkgemeente kan wel "zo z'n gangetje gaan", maar waar is het in Zijn werk nu toch feitelijk om begonnen?! Zijn dat statuten, is dat het ondernemingsplan, het bedrijfsreglement; de eerbiediging van opgelegde gezagsverhoudingen? Als je zoals ik een poosje "in de keuken van de kerk" werkzaam bent geweest, krijg je op dergelijke zaken een íets meer genuanceerde kijk dan op afstand vanuit de periferie in de organisatie. Voordien had ik een baan als consulent in de schuldhulpverlening. Dat was toen een heel verschil met het werk op een accountantsbureau, wat ik eerder deed. Nu ontmoette ik juist mensen die een accountant absoluut niet konden betalen, met soms alle gevolgen van dien. Maar het kwam óók voor dat personen zich meldden op een spreekuur met in feite de simpele boodschap: ik heb een probleem en jij lost dat maar even keurig netjes op! Of het gebeurde dat iemand een draagtas vol ongeopende enveloppen over mijn bureau leeg kieperde. Meestal beperkte ik mij in eerste instantie tot de enveloppen waarvan de inhoud er vermoedelijk onmiddellijk toe deed. Zo is het wel voorgekomen dat een woningontruiming een halfuur van tevoren nog moest worden uitgesteld.

Waar het mij nu om gaat is echter: hoe gaat de nieuw-apostolische kerkleiding om met hulpvragen? Welke hulpvragen acht men relevant en welke (ten onrechte) mogelijk níet?
Doet het ons wat als iemand schrijft "In unserer Gemeinde fehlt mir schon seit sehr langer Zeit die Liebe, die Christus immer gepredigt hat", of is dan wellicht de eerste gedachte: o, dat is "een zaak voor de dienaren"!

Uit de tijd dat ik in de schuldhulpverlening werkzaam was zijn mij heel wat gebeurtenissen bijgebleven. Doordat het een regionale functie betrof, leerde ik in diverse gemeenten de "sociale kaart" kennen en viel het mij op hoe ongelijk het begrip "zorgplicht" kon worden opgevat. Nooit heb ik het als "nogal wiedes" ervaren dat ik nu juist aan de ene kant van de tafel of het bureau zat en anderen tegenover mij. Hoe "maakbaar" is immers vanaf dag 1 ons leven? Ik kreeg bewondering voor maatschappelijk werkenden die soms hét verschil wisten te maken voor "naasten met een hulpvraag". Of óók ik kreeg de schrik van mijn leven doordat een hulpvraag zich opeens niet meer liet beantwoorden. De zelfkant van de samenleving diende zich aan: fraude, drugsgebruik, prostitutie, brandstichting, kindermishandeling. Nu en dan trof ik bekenden (uit mijn kerk).

In meerdere berichten op dit Forum wees ik er op dat er onderscheid valt te maken tussen zielzorg en maatschappelijk werk. Ik vind trouwens dat in de Nieuw-Apostolische Kerk velen (!) er blijk van geven zowat geen flauw begrip ervan te hebben wat zielzorg namens de Allerhoogste onderscheidt van ál het overige. (...) Bij zielzorg begint het bij de Liefde van God. Daar blíjft het ook bij! En ondertussen geldt het onderstaande:
  • Want ik verzeker jullie: vele profeten en rechtvaardigen hebben ernaar verlangd te zien wat jullie zien, maar ze kregen het niet te zien, en te horen wat jullie horen, maar ze kregen het niet te horen.

    Uit: Matteüs 13: 17 (NBV)
Welnu, de vruchten hiervan zijn niet te vinden in een catechismus waarin het evangelie van Jezus Christus handig werd weggemoffeld. De samenstellers wilden alleen maar hun eigen ingebeelde gezag veiligstellen!!

Een keer of vier, vijf, vroeg ik aan "dienaren" om zielzorg (!) voor een naaste omdat het juist daarop aankwam. Evenzovele keren had men er geen oren naar, zelfs niet wanneer ik mijn vraag meer dan eens herhaalde.

  • Leg uw last op de HEER
    en hij zal u steunen,
    nooit zal hij dulden
    dat een rechtvaardige ten val komt.


    Uit: Psalm 55 (NBV)


    Maar hij antwoordde: ‘Ik zeg u: als zij zouden zwijgen, dan zouden de stenen het uitschreeuwen.’

    Uit: Lucas 19: 40 (NBV)


    [1] Houd de onderlinge liefde in stand [2] en houd de gastvrijheid in ere, want zo hebben sommigen zonder het te weten engelen ontvangen. [3] Bekommer u om de gevangenen alsof u samen met hen gevangen zat, en om de mishandelden als om mensen die net zo’n lichaam hebben als u.

    Uit: Hebreeën 13 (NBV)
Ik had nooit gedacht dat in de Nieuw-Apostolische Kerk de situatie zich kon voordoen dat je bij broeders met een geestelijke bediening vergeefs aanklopt terwijl het gaat om zielzorg. En wat ik al helemáál zou hebben uitgesloten is, dat wanneer je een klemmend daartoe strekkend verzoek herhaalt, er opnieuw nul op het rekest wordt gegeven. Men weigerde eenvoudig om verantwoordelijkheid te nemen! In de gevallen waarbij ik dit onder ogen moest zien, betrof het onder de "zegenaars" bepaald niet de eersten de besten, althans "nach dem neuapostolischen Glaubensverständnis". (...) Daarom: een zegenaar is iemand door wie je bént gezegend!

Deze en andere ervaringen welke in de Nieuw-Apostolische Kerk onverhoopt op mijn weg kwamen, gaven mij zeer te denken. Wat is er nu nodig voor zielzorg, zo vroeg ik mij af. Heel veel níet, was uiteindelijk mijn slotsom; daarbij inbegrepen de organisatie zoals die in de geciviliseerde wereld om zich heen kan grijpen rondom een geloofsgemeenschap die wellicht te boek staat als een Algemeen Nut Beogende Instelling (ANBI).

Groet,
BakEenEi

Bron: Bericht -op het voormalige Forum van Bauke Moesker- op "25 jan 2013, 12:28", in de thread "NAK-catechismus en info-avond 4 december 2012".

Cosmetische ingrepen en confessiepolitiek zullen ons "de eerste liefde" niet teruggeven. Het is niet vijf vóór twaalf doch allang één uur.

Groet,
TjerkB

Re: Waar is de taal van het hart gebleven?

Geplaatst: do 11 apr 2019, 20:45
door TjerkB
@all

Ter na­ge­dach­te­nis van het echtpaar Nelleke en Jan Stoop publiceerde De Volkskrant vandaag het artikel "Strijdend echtpaar dat in twee dagen overleed". Daarin viel mijn oog op de volgende passage:
  • Jan Stoop was initiatiefnemer van
    het in 2013 verschenen mani-
    fest van 35 gerenommeerde en kri-
    tische hoogleraren die het aarts-
    bisdom verweten 'op autoritaire
    wijze sprankelende geloofsge
    meenschappen kapot te maken'
    .
Bron: https://www.volkskrant.nl/mensen/nellek ... b464cc3eb/
Kennelijk had de overledene zich destijds, bij zijn kerkbestuur, niet bepaald geroepen gevoeld om "de zwijgzaamheid te betrachten"...

Vaag herinnerde ik mij het zgn. (1e) Professorenmanifest (van 25 april 2013). Fijn dat zo'n document dan op internet snel te vinden is! De onderstaande quote daarin trof mij diep:
  • Als onze geloofsgemeenschap niet een plaats is waar mijn tranen worden begrepen,
    waar moet ik dan naartoe om te huilen?
    Als onze geloofsgemeenschap niet een plaats is waar mijn geest vleugels krijgt,
    waar moet ik dan heen om te vliegen?
    Als onze geloofsgemeenschap niet een ruimte biedt
    waar mijn vragen worden gehoord,
    waar moet ik dan zoeken?
    Als onze geloofsgemeenschap niet een ruimte biedt
    waar naar mijn gevoelens kan worden geluisterd,
    waar moet ik dan naartoe om te spreken?
    Als onze geloofsgemeenschap niet een gemeenschap is waar u mij begrijpt zoals ik ben,
    waar kan ik dan naartoe om te zijn?
    Als onze geloofsgemeenschap niet een plaats is waar ik kan proberen en leren en groeien,
    waar kan ik dan gewoon mijzelf zijn?
Ontleend aan een tekst van de Askea-parochie in Carlow (Ierland)

Bron: http://www.rk-kerkplein.org/home/themas ... -kerk.html
Immers, zoals het nu al jarenlang eraan toe gaat in de Nieuw-Apostolische Kerk, ervaart menigeen evenzeer een onzalig lot. Zielen die feitelijk worstelen met een gewetensconflict, worden door de kerkleiding weggezet als dwarsliggers; blaffende honden. Terwijl zij (op het slagveld) achterblijven, trekt de karavaan verder. Aan de eersten wordt aanstonds echter gevraagd waar de laatsten zijn gebleven...

Groet,
TjerkB

Re: Waar is de taal van het hart gebleven?

Geplaatst: zo 14 apr 2019, 08:19
door TjerkB
@all
  • Vertrouwen op de HEER die helpt
    [4] God, de HEER, gaf mij een vaardige tong,
    waarmee ik de moedeloze kan opbeuren.
    Elke ochtend wekt hij mijn oor,
    zodat het toegerust is om aandachtig te horen.
    [5] God, de HEER, heeft mijn oren geopend
    en ik heb geen verzet geboden,
    ik ben niet teruggedeinsd.
    [6] Ik heb mijn rug blootgesteld aan mijn folteraars,
    wie mij de baard uittrokken, bood ik mijn wangen aan.
    Ik heb mijn gezicht niet verborgen
    toen ze mij beschimpten en bespuwden.
    [7] God, de HEER, zal mij helpen,
    daarom word ik niet gekwetst
    en is mijn gezicht zo onbewogen als een rots,
    want ik weet dat ik niet beschaamd zal staan.
    [8] Hij die mij recht verschaft is nabij.
    Wie durft tegen mij een geding aan te spannen?
    Laten we samen voor het gerecht verschijnen.
    Wie is mijn tegenstander in deze zaak?
    Laat hij mij tegemoet treden.
    [9] God, de HEER, zal mij helpen –
    wie zal mij dan veroordelen?
    Mijn belagers vallen uiteen als een kledingstuk,
    als een gewaad dat ten prooi is aan de motten.


    Uit: Jesaja 50: 4-9 (NBV)

  • 1
    Zingend trekt op hemelpaden
    blij der godes kind'ren schaar.
    Trouw geleid door Zijn genade,
    welgeborgen in 't gevaar.
    Is het pelgrimspad ook smal,
    zij prijst Jezus bovenal.


    2
    Menig loflied uit haar midden
    dringt tot in de hemel door.
    Stijgt omhoog in danken, bidden,
    mengt zich in het eng'lenkoor.
    Samen trekken zij zo voort;
    Jezus' naam wordt slechts gehoord.


    3
    In hun herders zien Gods kind'ren
    immer Jezus' sterke hand.
    Kruis noch lasten kunnen hind'ren
    op de weg naar 't vaderland.
    Christus zelf is 't die hen hoedt.
    Hij schenkt nieuwe kracht en moed.


    4
    Voor de wereld is verborgen
    het geheim van onze kracht:
    Jezus maakt ons vrij van zorgen
    door het wonder van Zijn macht.
    Door het leed van deze tijd
    leidt de weg ter heerlijkheid.


    5
    Weldra klinken jubelzangen,
    is 't verlossings werk volbracht,
    zal de Bruigom ons ontvangen,
    zien wij Hem in al Zijn pracht.
    Halleluja, lof en eer,
    prijs, aanbidding zij de Heer!


    Bron: Lied 462, NAK-gezangboek

Groet,
TjerkB