[Bijgewerkt: 05-01-2016, 15.00 uur]
@all
In het
vorige bericht blik ik terug op de geschiedenis van het apostolische werk. Ik kende die geschiedenis amper. Wat ik ervan wist, haalde ik voornamelijk uit wat de nieuw-apostolische kerkleiding -in uitsluitend positieve zin- erover had gepubliceerd voor het godsdienstonderwijs. Wie er desondanks kwaad van sprak, was een potentiële zwartkijker. Die aan naïviteit en kortzichtigheid grenzende insteek werd bij nader inzien onwillekeurig tevens in de hand gewerkt door liedteksten als:
- 'k Ben verkoren te behoren
tot de eerst'lingsschaar.
'k Wil dus ijlen; elk verwijlen
leidt van 't doel voorwaar!
Want wie aan het doel niet hecht,
heeft verbeurd zijn kroningsrecht.
Het verleden is betreden,
voorwaarts richt ik mij.
Bron: Tweede couplet van lied 276, NAK-gezangboek
Terwijl ik het er niet mee eens was dat in de Nieuw-Apostolische Kerk vrijwel alles consequent rooskleurig wordt betrokken op de toekomst...
... was ik vooral geïnteresseerd in het "hier en nu". Ik begreep niet dat velen nauwelijks moeite deden ook actief deel uit te maken van bij wijze van spreken een participatiesamenleving. Bij menigeen draaide alles alleen maar om het nieuw-apostolische gemeenteleven. Hoe kun je dan daadwerkelijk een christen zijn, zo vroeg ik mij vaak af, als je je schuilhoudt in je eigen kerk?
Achteraf bezien bleven de gelovigen natuurlijk mede daardoor deels onkundig van wat op het levensbeschouwelijke vlak anderen voor zinnigs te melden hebben en na verloop van tijd toont men zich dan tot op zekere hoogte bovendien "weltfremd"; niet thuis in
"de wereld om ons heen" en slechts mondjesmaat deelnemend aan het maatschappelijk leven. Deze benauwende toestand stoorde mij. Wat mij nog veel méér tegenstond waren de gekunstelde hiërarchische verhoudingen in de kerk.
Wie er in de Nieuw-Apostolische Kerk blijk van geeft niet alles zonder meer voor zoete koek te slikken, roept over zichzelf zorgelijke blikken af van de "zegenaars". Wie dan vreest zich aan hun (onmisbare) zegen te onttrekken, zal zich vermoedelijk prompt onderdaniger gaan gedragen teneinde weer voluit door de vermeende Godsgezanten te worden geaccepteerd. Hoe vaker mij die slaafsheid opviel, des te meer begon mij het subtiele machtsmisbruik, wat erachter stak, tegen te staan.
Juist hierdoor zijn aan de Nieuw-Apostolische Kerk in de loop der tijd talloze welwillende weldenkende gemeenteleden ontvallen. Niemand was daar rouwig om want zolang "het verstand ze in de weg stond", viel er met betrokkenen toch geen land te bezeilen, zo was doorgaans de gedachte. Hooguit ging naar deze "zieken" nog de voorbede uit. Geleidelijk aan vervreemdde ik van dit ziekmakende (!) geestelijke klimaat. Uiteraard word je dan -zoals in elke sekte- weggezet als een querulant.
Het sprak mij daarom aan wat er door de journaliste Carine Damen over sekten wordt gezegd:
(...)
Sekten? Die had je toch in de jaren zeventig?’ Dat is de veelgehoorde reactie als ik vertel dat ik bezig ben met een boek over sekten. Dat er veel sektarische organisaties in Nederland bestaan, soms al tientallen jaren, weten weinig mensen. Dat deze organisaties vaak niet zo onschuldig zijn als ze lijken, willen weinig mensen geloven.
Dat blijkt wel uit
de naïviteit waarmee overheidsinstanties zoals de Belastingdienst deze organisaties bejegenen. Sekten in Nederland genieten veelal de fiscale voordelen van stichtingen en hebben evenveel vrijheid als kerkgenootschappen om hun gedachtegoed uit te dragen. Wat zich werkelijk achter de voordeur van dergelijke organisaties afspeelt, lijkt niemand iets te kunnen schelen.
(...)
Wat opviel was dat bijna alle ex-leden zich schaamden. Over
het feit dat zij, intelligente mensen, zich zo hadden laten beetnemen op een kwetsbaar moment. Ze hadden zich laten vernederen, hersenspoelen en misbruiken. Dat zij zich hier niet schuldig om hoefden te voelen, konden ze soms moeilijk geloven. Ze konden het zichzelf niet vergeven.
Ook angst leefde nog duidelijk in hun hart. Angst voor
represailles van de groep die zij, soms lang daarvoor, hadden verlaten, angst voor juridische stappen, bedreigingen, vervelende e-mails, inbreuk op hun privacy en nog meer.
(...)
Bron: "Woord vooraf" uit
IK WAS GEK VAN GELUK, EEN BOEK OVER SEKTEN. Lees
»HIER« het eerste hoofdstuk. Zie tevens
http://www.lsamsterdam.nl/boek/ik-was-gek-van-geluk/.
Zie op het voormalige Forum van Bauke Moesker voorts het bericht op "
Di 26 Nov 2013, 11:38", in de thread "valse apostelen en profeten en zelfbenoemde messiassen", alsmede het bericht "
Do 05 Dec 2013, 09:08" in de thread "Wat is de Nieuw-Apostolische Kerk?"
Graag verwijs ik nogmaals naar het onderstaande:
TjerkB schreef:(...)
De berichten van "zefyr" op het voormalige Forum van Bauke Moesker werkten ook voor mij vaak als een eye-opener:
zefyr schreef:@WebTeam
Wat ontbreekt aan jullie analyse? Historisch besef en bewustzijn! Reeds in de negentiger jaren van de vorige eeuw is door kritische nieuw-apostolischen (gemeenteleden, onderdiakenen, diakenen en priesters!) in Duitsland en Zwitserland (onder leiding van priester dr Erwin Meier-Widmer te Schaffhausen) aanhangig gemaakt, dat het niet snor zat met het toezicht op de financien van de NAK. Een kleine clan aan de top maakt(e) de dienst uit, op vrijwel alle beleidsterreinen. Controlemechanismen, scheiding der machten en 'checks and balances' ontbraken en ontbreken nog steeds. Inspraak van de basis was taboe. Van verantwoording afleggen door de kerkleiding aan de basis was geen sprake. We leefden destijds in een periode dat op het woord kritiek een taboe rustte. Inmiddels zijn we ruim een decennium nadien. De hondstrouwe leden - de stakkers moeten een onbegrensd vertrouwen hebben in hun zegendragers... - die thans de lege kerkgebouwen bevolken kun je alles voorzetten en wijsmaken. De kritische geesten zijn allang vertrokken. Het volk krijgt de leiders die ze verdient. De nieuw-apostolische cultuur - gekenmerkt door een onkritische, apathische houding, kadaverdiscipline en gebrek aan onderlinge solidariteit - is amper vatbaar voor verbetering. Zolang de basis niet 'en masse' en vastberaden de kerkleiding tot de orde roept, hebben ze vrij spel. De noodsignalen van enkele 'dissidenten' zijn jarenlang staalhard genegeerd. Veranderingen, die gepresenteerd worden als verbeteringen en vooruitgang, zijn hooguit van cosmetische aard, met zeer beperkte houdbaarheidsdatum.
Bron: Bericht op het voormalige Forum van Bauke Moesker op "
Do 29 Nov 2012, 19:01", in de thread "De bewijzen stapelen zich op.../noodsignalen jarenlang genegeerd"
Het is namelijk zo: wat ikzelf afwist van "de geschiedenis van het (nieuw-apostolische) rijk Gods" was -helaas- voornamelijk gebaseerd op wat de kerk zelf daarover publiceerde. Ik was mij er amper van bewust dat op die manier de helft niet aan mij werd verteld (vgl. 1 Koningen 10 vers 7) en dat er misschien andersdenkenden of buitenstaanders zouden kunnen zijn, die over "mijn kerk" óók het nodige te melden hebben. Liefst krijg ik normaal gesproken mijn informatie "uit de eerste hand", maar eindigde nu mijn horizon niet bij de buitenmuren van "mijn kerk"?! Ik zal er niet omheen draaien: ja, tot op zekere hoogte was dat zo. Het werd de hoogste tijd om grenzen te verleggen. Vooral wat de geschiedenis betreft van i.h.a. de apostolische beweging, was ik bij nader inzien een leeghoofd. "Zefyr" maakte mij wakker.
Welnu, tóen vielen bij mij pas echt de schellen van de ogen.
Het bleek dat de nieuw-apostolische kerkleiding niet alleen structureel informatie had achtergehouden; overduidelijk doelbewust en bij herhaling heeft zij ook feiten verdraaid, waardoor op belangrijke punten menigeen op het verkeerde been werd gezet. Maar dat is niet best, natuurlijk. Immers, hoe integer ben je dan nog?! Hoe dan ook, er kieperde bij wijze van spreken weer eens een vrachtwagen om, vol met puzzelstukken...
Dan kun je er wel voor kiezen om het leereffect naast je neer te leggen, maar dat zou naïef zijn. De evangeliste (!) en oud-minister van Binnenlandse Zaken
Catharina Isabella Dales (1931-1994) merkte het al op: "
Een beetje integer bestaat niet!" Ik kon er werkelijk niet omheen: het is grondig mis met deze kerk, sterker nog, dat is het zelfs al heel lang - alleen, het wilde mij niet aan. Bovendien werden wij met zijn allen
willens en wetens onwetend gehouden.
(...)
Uit: Bericht op "
Wo 18 Nov 2015, 11:06" in de thread "Wat is de Nieuw-Apostolische Kerk?"
De nieuw-apostolische geloofspraktijk maakt meer kapot dan ons lief is. De ideologie die eraan ten grondslag ligt kan naar het rijk der fabelen worden verwezen:
TjerkB schreef:(...)
Want waarom zouden wij "von der neuapostolischen Lehre überzeugt" willen zijn?! Moet er werkelijk een schep bovenop, bovenop het evangelie van Jezus Christus?
Wat behelst überhaupt de nieuw-apostolische geloofsleer?! Welnu, hierover kan ik kort zijn: die behelst in de allereerste plaats dat de dienstdoende internationale bestuursvoorzitter van het kerkgenootschap in kwestie de waarheid spreekt - goddelijke waarheid, om precies te zijn. Buiten hem is er "nach dem neuapostolischen Glaubensverstänsdnis" helemaal niemand anders die het kan weten. Dát is de -vermeende- toegevoegde waarde van de nieuw-apostolische geloofsleer ten opzichte van het evangelie van Jezus Christus. Zó staat het in de in 2012 uitgegeven catechismus:
"Ab 1897 bildete sich das Stammapostelamt als das führende Amt der Kirche heraus, das Friedrich Krebs bis zu seinem Tod im Jahr 1905 bekleidete." Méér woorden wenst de nieuw-apostolische kerkleiding er niet aan vuil te maken.
Destijds, bij het confirmatie-onderricht, leerden wij: een stamapostel kan niet vallen. Zulks in tegenstelling tot een apostel. Ja ja. Zeg maar gerust intussen: nee néé!
(...)
Uit: Bericht op "
Wo 26 Nov 2014, 12:44" in de thread "Opheffingsuitverkoop - alles moet weg!"
Beter ten halve gekeerd, dan ten hele gedwaald:
TjerkB schreef:(...)
Bij de nieuw-apostolische kerkleiding hebben wij helaas van doen met list en bedrog. Daar moest eerst doorheen worden geprikt. Men is volstrekt onbetrouwbaar. Waar het op neerkomt is dat het bij mooie woorden niet mag ontbreken aan de bijbehorende mooie daden. Anders betreft het enkel holle frasen. Drie voorbeelden:
- "Berechtigte Kritik nehmen wir zu Herzen, unberechtigte zur Kenntnis". Een te pas en te onpas gebezigde fraaiklinkende volzin, doch uitsluitend voor de bühne.
- "De kerk verzorgt haar gelovigen en bevordert het nieuw-apostolische geloofsleven overeenkomstig haar geloofsbelijdenis. Dit geschiedt in het bijzonder in de vorm van regelmatig gehouden kerkdiensten, gewetensvolle zielszorg en een door de geest van naastenliefde gedragen maatschappelijke zorg.
" Doe er geen beroep op want de hoge geestelijkheid laat je omkomen van ellende.
- "Als ontstane conflicten niet kunnen worden opgelost, kan iedereen zich vol vertrouwen tot een hogere verantwoordelijke leidinggevende wenden." Forget it.
Volkomen ten onrechte wordt er bij de benoemingen amper gekeken naar competenties van bestuurders die zielzorg en geldzaken met elkaar willen combineren. Tot overmaat van ramp ontbreekt het bij dit kerkgenootschap aan een onafhankelijke Raad van Toezicht. Als er wat er misgaat, verdwijnt dat dus in een doofpot.
Aan wat vragenstellers of klokkenluiders te melden zouden hebben, wordt
GEEN aandacht geschonken. Ze worden bejegend als vijanden van het werk van God...
TjerkB schreef:(...)
In feite gebeurt hier exact wat de in 2004 uitgetreden apostel
Gerrit Sepers uit de doeken deed tegenover NAKtuell, dat het interview publiceerde op 4 januari 2005:
„Wie kleine Jungen oder kindliche Menschen“
naktuell.de: Denken Sie, dass die sich wandelnden gesellschaftlichen Prozesse und Einflüsse in der heutigen Zeit nicht doch einen starken Einfluss haben und zwangsläufig Änderungen am System bewirken?
G. Sepers: "Unsere Kirche ist wie eine letzte Insel, auf der das hierarchische System konserviert wird. Weil wir so stramm organisiert sind, würde jede Änderung zu einem großen Abfall führen. Die Geschwister haben überhaupt nicht gelernt, zu diskutieren oder mit Dialog umzugehen. In ihrer gesellschaftlichen Entwicklung haben sie das wohl gelernt, aber in der Kirche überhaupt nicht. Das betrifft gebildete Leute genauso wie kindlich gläubige Leute. Es ist erstaunlich, dass große Männer in unserer Gesellschaft – ich habe das öfter erlebt – Professoren, Direktoren, Präsidenten von großen Unternehmen usw., innerhalb unserer Kirche sich wie kleine Jungen oder kindliche Menschen verhalten. Das ist sehr erstaunlich!" (...)
Bron: "Dahinter steckt immer das konservative Denken",
http://www.naktuell.de/0105/0105003.html
Echter, indien bij een Algemeen Nut Beogende Instelling (ANBI) het abnormale tot norm wordt verheven, moet de samenleving ingrijpen! Immers, als men op de kerkvloer zó met elkaar omgaat en er door wanbeleid (!) al miljoenen euro's in de sloot zijn gegooid, wordt het algemeen nut bestreden in plaats van bevorderd.
(...)
Uit: Bericht op "
Ma 02 Mrt 2015, 12:15"
Louche praktijken derhalve.
(...)
Uit: Bericht op "
Do 26 Nov 2015, 15:32" in de thread "Der Fall Rohn"
Groet,
TjerkB
P.S. Vast geïnspireerd door het (aanvankelijke) optimisme van de Duitse bondskanselier Angela Merkel over het migrantenbeleid, getuige haar (omstreden) uitspraak "Wir schaffen das", wist de nieuw-apostolische kerkleiding het mediabeleid voor 2016 handig te
framen met in de nieuwe "Plakatserie" als opzetje "Ich schaffe es... "
N.B. Door voor de Bühne één en al positiviteit te doen uitstralen, wendt de nieuw-apostolische kerkleiding zich op voorhand af van zielen die zich in de kerk het slachtoffer weten van psychische onderdrukking en wat dies meer zij. Zie ook de onderstaande "Plakatserie" voor 2015.
Wer sich nicht freut, schafft es nicht...