Elfje

Issues buiten de context van dit Forum
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Elfje

Bericht door TjerkB »

elf­je
elf·je
zelfstandig naamwoord • het • elf­jes
toegevoegd in 2013

1 ge­dicht van elf woor­den, waar­van de eer­ste re­gel één woord be­vat, de twee­de twee, de der­de drie, de vier­de vier en de vijf­de één (in het on­der­wijs ge­bruikt om kin­de­ren er­toe te sti­mu­le­ren ge­dich­ten te schrij­ven en te le­zen)


Bron: Dikke Van Dale Online (ed. 2015)
@all

Op zoek naar heel wat anders, kwam ik vanochtend uit 2008 dit veelzeggende "elfje" tegen...
  • Afbeelding Eigen foto
Groet,
TjerkB
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: Elfje

Bericht door TjerkB »

@all

Een ge­dicht van elf woor­den, waar­van de eer­ste re­gel één woord be­vat, de twee­de twee, de der­de drie, de vier­de vier en de vijf­de één...

Het "elfje" in het vorige bericht ...
  • Liefde
    is mooi
    en heel prachtig
    ook moeilijk en ingewikkeld
    liefde
... is geschreven door een op dat moment elfjarig kind, leerling van een mytylschool nadat het op zesjarige leeftijd bij een zwaar ongeval zeer ernstig hersenletsel opliep. Aan het einde van de projectweek over poëzie waren de ouders, broertjes en zusjes en de opa's en oma's op deze school uitgenodigd om te komen kijken. Bij de ingang werd ik al opgewacht door een juf. "Heeft u er al iets van meegekregen wat Thierry heeft gemaakt? De kinderen in zijn groep kregen les over een elfje en toen heeft hij er een bedacht, waar wij allemaal helemaal stil van zijn geworden. Wat hij heeft opgeschreven - daar zit het héle leven in, vonden wij. Komt u met mij mee? Dan zal ik het gauw laten zien!" Verbaasd en zonder dat ikzelf trouwens al doorhad wat een "elfje" precies is, liepen wij achter de juf aan. "Als collega's zeiden wij tegen elkaar: dit kan bij ons op school maar één kind hebben geschreven", zo vervolgde zij terwijl wij ons door de gangen met alle bezoekers een weg baanden. Nog steeds had ik er geen idee van, wat er zo bijzonder kon zijn aan dat ene werkstuk dat wij nu snel te zien zouden krijgen. (...)

Mogelijk werpt het bovenstaande nu een verhelderend licht op het volgende bericht:
BakEenEi schreef:(...)
Waar komt het nu op aan? Ik denk: op de bede "Dat ik mag blijven in 't Huis van mijn Heer". Is dat "Huis" de bij notariële akte opgerichte Nieuw-Apostolische Kerk (in Nederland)? Welnee!! De "hooggeplaatsten" zouden het wel willen: gevolmachtigde ministers te zijn van het Koninkrijk der Hemelen en uit dien hoofde, zogenaamd uit naam van de Vader, als farao's en tollenaars de rest van de mensheid in gijzeling te houden...

Er is -sinds de eerste mensen over een "kostgrondje" beschikten- niet veel nieuws onder de zon. Natuurlijk, wij hebben tegenwoordig witteboordencriminaliteit (in de kerk), hoge en lage dienaren (in de kerk), blaffende honden en nog enkele schapen (in de kerk), briefpapier met een embleem er op (in de kerk), enzovoort. Op zulk briefpapier kun je bijvoorbeeld noteren dat iemand in het register van de kerk (níet: Zijn werk) is uitgeschreven wegens excommunicatie.

Vrijwel elke dag bezoek ik een mytylschool. Hier gaan kinderen naartoe met een lichamelijke beperking en kinderen die langdurig ziek zijn. Het speciaal onderwijs dat ze wordt aangeboden is "op maat", dat wil zeggen: niet het aanbod bepaalt de vraag, doch de vraag bepaalt het aanbod. Elk kind krijgt de persoonlijke aandacht die het nodig heeft, zodat zo veel mogelijk al zijn of haar vaardigheden tot ontwikkeling komen. Vaak denk ik hierbij aan het werk Gods...

In de Nieuw-Apostolische Kerk daarentegen wordt er allerminst rekening gehouden met beperkingen van zielen die de verzorgende dienaren uitsluitend behoefden te omstellen met de verwarmende liefde van de Almachtige. Nee, als er een pakket met Duitstalige leerstellingen wordt afgekondigd, ontwikkeld door "breinbazen" op wie de 10 geboden kennelijk te weinig indruk maakten, wordt dat aan een ieder, draagkracht of geen draagkracht, ongenaakbaar opgedrongen.

Hier is dus sprake van onderdrukking. Maar in Zijn werk ging het er juist om dat goddelijk leven kan gedijen. Ik kan daarom nog maar één ding aanraden: neem afstand van het ambtelijke geweld waarmee functionarissen van een "kerk" de scepter zwaaien in een organisatie die beslist het eeuwige leven níet zal hebben. De organisatie had ten dienste moeten staan van het organisme. Níet andersom! Maar zo werkt het momenteel wel in de... Nieuw-Apostolische Kerk.

Het is niet goed als in Zijn werk de hoofdzaak niet de hoofdzaak mag zijn. Dan zal het ontbreken aan zegen! Dan dienen er vragen te worden gesteld in plaats van antwoorden ingeslikt. Dan moet er alarm (!) worden geslagen als zielen het Vaderhuis ontvluchten door zinloos geestelijk geweld. "Getrouwheid zal Hij kronen" - níet: lauwheid. Heus: er is in Zijn werk geen plaats voor rangen en standen, niet voor klassenjustitie en ook zeker niet voor manipulatie en intimidatie.

(...)


Uit: Bericht op het voormalige Forum van Bauke Moesker op "Wo 16 Feb 2011, 22:23", in de thread "Levend geloof"
"Gottes Wege können ins Dunkel führen - sie enden aber im Licht", las ik eens op een wenskaart... Van beslissend belang is echter: wil ík gaan waar Hij (!) mij leidt?
  • Al gaat mijn weg
    door een donker dal,
    ik vrees geen gevaar,
    want u bent bij mij,
    uw stok en uw staf,
    zij geven mij moed.


    Uit: Psalm 23: 4 (NBV)
Hopelijk denkt niemand er te licht over wat hier feitelijk wordt beleden. En een lied laat zich soms makkelijker zingen dan dat de inhoud ervan wordt waargemaakt:
  • Mogen bergen, heuvels wijken,
    Gods gena verlaat mij niet!
    Nimmer zal 't verbond bezwijken,
    dat de Heer bezeeg'len liet.
    Daarom ga ik onversaagd.
    Zijn erbarmen mij steeds schraagt!


    Bron: Eerste couplet van lied 487, NAK-gezangboek
Terugkomend evenwel op het "elfje"; wat mij betreft mogen de aangehaalde woorden in de plaats komen van alle geschreven en ongeschreven regels in elke kerk...

Groet,
TjerkB
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: Elfje

Bericht door TjerkB »

@all

Ons kind, zes jaar oud destijds, was geschept door een passerende auto. Langdurig vochten brandweer- en ambulancepersoneel en het mobiel medisch team van een traumahelikopter voor zijn leven. Na een spoedoperatie leefden wij tussen hoop en vrees op de afdeling Intensive Care van een Academisch Ziekenhuis. Een afdeling overigens waar wij al bekend waren. Nu lag onze jongste zoon er; in coma. En toen gebeurde het: een hogere dienaar wilde op deze afdeling als geestelijk verzorger in de plaats treden van een lagere dienaar. Dat leek ons onnodig, maar de hogere dienaar hield aan, en aan. Wij hebben diens interventie gecanceld. (...)

Zie ook het bericht op "Za 23 Jan 2016, 21:54" in de thread "Overeenstemming van denken en handelen", alsmede -op het voormalige Forum van Bauke Moesker- het bericht op "Za 06 Aug 2011, 19:49" in de thread "Tenzij... "

Groet,
TjerkB :shock:
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: Elfje

Bericht door TjerkB »

@all

In de jaren dat ik bij de Nieuw-Apostolische Kerk voordien in dienstbetrekking werkzaam was geweest, was ik ook door andere voorvallen onverhoopt al meermalen geconfronteerd met de niet zelden stuitende rauwe hardheid van de nieuw-apostolische geloofspraktijk waarbij steevast "hoge(re)" "dienaren" boven anderen of zelfs ten koste van anderen werden voor­zien van pri­vi­le­ges. Wanneer ik ergens wat van zei, volgden op subtiele wijze represailles maar telkens was ik op mijn werkplek ongevraagd in de pijnlijke omstandigheid gemanoeuvreerd kennelijke ongerijmdheden voor lief te nemen. Juist hierdoor zag ik later maar al te goed de ernst in van intimidatiepraktijken toen anderen het moesten ontgelden. Ik wist hoe door machtsmisbruik achter de schermen (!) de zaken marcheerden en hoe de hazen liepen.

Niet voor niets kwam het op het voormalige Forum van Bauke Moesker bijvoorbeeld tot de thread "De koopman wint het van de dominee - houd de dief!", of op dit Forum tot de thread "Misbruik van geloof en vertrouwen". Niet voor niets concludeerde ik onlangs als volgt:
TjerkB schreef:(...)
Het mysterie van het nieuw-apostolische denksysteem is wat mij betreft ontrafeld. De code gekraakt. De godenzonen ontmaskerd. Het bestuursproces ontsluierd.

Zoals bij onroerend goedtransacties verkopers een meldingsplicht hebben tegenover een onderzoeksplicht bij kopers, zouden gelovigen, alvorens zij hun ziel en zaligheid bij de Nieuw-Apostolische Kerk in handen leggen van gekostumeerden aldaar die de exclusieve status genieten van "zegenaar", er verstandig aan doen om zich terdege af te vragen waarom in deze samenhang het in zowel materieel als immaterieel opzicht verlangde godsvertrouwen (!) werkelijk op zijn plaats zou zijn. Concreet: is het voor eenieder klip en klaar dat gelovigen in deze kerk voornamelijk plichten hebben terwijl vrijwel alle rechten zijn voorbehouden aan "zegenaars"?

Een kniesoor die daarom maalt, kan men in Zwolle schouderophalend tegenwerpen. Geen commentaar/laat ons met rust/houd ons niet op/wij haten vragenstellers.

Aldus het NAK-prototype van Gods "oogappel" belichamend, worden gezonde mensen ziek, zieken worden doodziek en de doden kunnen een trap na verwachten.

Hoogmoed viert in de Nieuw-Apostolische Kerk hoogtij. Ieders karakter moet er worden gebroken totdat je kneedbaar bent in de handen van d'Apostel. Je wordt geacht te beantwoorden aan het tekentafelmodel van het voorbeeldige nieuw-apostolische godskind zoals dat systematisch "in de arbeid" wordt geschetst (lees: opgedrongen). Wat erachter steekt is machtspolitiek. Witteboordencriminaliteit. Terreur. Terwijl de "zegenaars" hun kaken stevig op elkaar houden, horen wij tegenwoordig in de rechtszaal wat zij als marionetten aan een touwtje van d'Apostel moeten verzwijgen. d'Apostel benoemt op hoge posten uitsluitend ja-knikkers.

(...)


Uit: Bericht op "Do 14 Jan 2016, 19:15" in de thread "Nieuwbouw NAK-Zwolle betrof ontwikkelingshulp uit Duitsland!"
TjerkB schreef:(...)
Voordat je het goed en wel beseft, word je in de Nieuw-Apostolische Kerk op hydrocultuur overgeplant, in een kunstmatige biotoop met gefilterd kunstlicht en ben je opeens afhankelijk van een wandelende tak die wel of geen zin heeft om met een gietertje voorbij te komen teneinde het water bij te vullen, heb ik wel eens gedacht.

(...)


Uit: Bericht op "Do 28 Jan 2016, 10:00" in de thread "Beschermheer Herr Dr. Wilhelm Leber houdt de boot af"
Niet voor niets ook sprak ik van de "automatische piloot", de "ondoordringbare laag" of -bij mijn afscheid in 2007- van een "kunsthemel met kunstlicht". Zie onder:
BakEenEi schreef:(...)
De wederwaardigheden van de laatste maanden op dit forum over organisatorische ballast waarmee broeders met bestuurlijke ambities in de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland het zichzelf en vele anderen enorm moeilijk hebben gemaakt hielden voor mij opnieuw een pijnlijke confrontatie in met de omstandigheden waaronder ik enkele jaren geleden de kerk "ontvluchtte". Ook toen wilde bij de kerkleiding niemand iets weten van een beklemmende situatie, terwijl ik daar vanuit mijn geloof (!) juist zeer vaak aandacht voor had gevraagd. Ik begreep niet waarom het in de praktijk van het nieuw-apostolische geloof anders moest zijn dan zoals het in de Bijbel naar voren komt in bijvoorbeeld de volgende zinsneden:
  • Matteüs 11,29
    Neem mijn juk op je en leer van mij, want ik ben zachtmoedig en nederig van hart. Dan zullen jullie werkelijk rust vinden,

    Matteüs 11,30
    want mijn juk is zacht en mijn last is licht.’

    Handelingen 15,10
    Waarom wilt u God dan trotseren door op de schouders van deze leerlingen een juk te leggen dat onze voorouders noch wijzelf konden dragen?
Nadat ik noodgedwongen (!) mijn lidmaatschap had opgezegd, schreef ik aan één van de bestuursleden die ik persoonlijk goed ken nog het volgende:
  • Ten afscheid

    Door middel van dit schrijven wil ik verduidelijken hoe het komt dat er voor mij geen andere keuze overbleef dan het lidmaatschap van onze kerk op te zeggen. Onze D.Ap. gaf in diens reactie op mijn laatste e-mail aan jou (02/05/2007 11:46) aan mijn verzoek te eerbiedigen.

    Van een aantal zaken in onze kerk heb ik door de jaren heen een enorme afkeer gekregen. Wat daarbij de kroon spant is nonchalance van ambtsdragers die zichzelf hogere dienaren noemen. Nonchalance met name welke zich uit in het weglopen voor verantwoordelijkheden.

    Ik ben ervan overtuigd geraakt dat de Stamapostel en de gezamenlijke Districtsapostelen handelen in strijd met het Tweede Gebod door in Vragen en Antwoorden te stellen dat de Nieuw-Apostolische Kerk dient te worden beschouwd als het opnieuw opgerichte verlossingswerk van de Heer, en dat diezelfde kerk wordt geregeerd door de Heilige Geest. Zie vraag 167 van de Nederlandse uitgave 1993.
    Met dit uitgangspunt is er boven Gods akkerwerk een kunsthemel met kunstlicht aangebracht.

    Op deze wijze is de nieuw-apostolische geloofsleer tot een nieuw “gouden kalf” gemaakt.
    Gelovigen wordt voorgehouden dat de Heilige Geest een religieuze organisatie zou kunnen bezielen, terwijl ambtsdragers worden geacht, zulks op straffe van uitsluiting, zich geheel en al aan zgn. Lehraussagen te conformeren. Hiermee worden schapen Zijner weide te grazen genomen. Bestuurders wijzen de verantwoordelijkheid af voor hun aandeel in de gestichte verwarring en zij laten slachtoffers met (blijvend) geestelijk letsel goeddeels aan hun lot over.

    Dit is de kern van mijn bezwaar tegen de handelwijze van verantwoordelijken in onze kerk. Het valt mij op dat hogere dienaren, wanneer het er soms om spant, geregeld ervoor kiezen de verantwoordelijkheid voor hun handelen af te wentelen op onschuldige (goed)gelovigen. Hierbij valt bijvoorbeeld te denken aan de verklaring t.a.v. de Boodschap van St.Ap. Bischoff, of recentelijk aan de verklaring van Ap. Krause in de kwestie Hamburg-Blankenese. Zie mijn e-mail 01/05/2007 22:13.

    Het valt mij steeds meer op hoezeer er zich in onze kerk omstandigheden aftekenen van polarisatie, disharmonie en desintegratie. Anders gezegd, er ontstaat verdeeldheid doordat de overigens gedurig veranderende geloofsleer steeds meer dwingend wordt opgelegd; er ontstaat ongenoegen doordat er steeds minder ruimte is voor ieders spontane inbreng; en er ontstaat ontevredenheid doordat de kerkleiding zich het lot van “zwerfkinderen” niet aantrekt. Met zwerfkinderen bedoel ik kinderen Gods die het aldus aangemeten keurslijf niet paste...

    Bij de aankondiging van de Leidraad Dienen en leiding geven raakte ik, zoals je weet, destijds volkomen in de war. Ik zag er geen waarborg in voor betere zielzorg, doch veeleer een poging van het internationale kerkbestuur om af te komen van het imago van een sekte. Toen die Leidraad later verscheen, bleek er niets in te staan over wat zielzorg feitelijk omvat. In datzelfde licht zie ik de op handen zijnde catechismus. Niet dat er iets tegen zou zijn op het afwerpen van dat vervelende imago, doch moet de theorie prevaleren boven de praktijk?

    Ergens schreef ik: “Men heeft niet in de gaten dat wie met Zijn woord aan de haal gaat, terstond wordt verblind voor Zijn waarheid.” (...) Zie evt. http://www.nakobserver.nl/phpbb2/viewto ... ight=#8703. Ik zou willen dat hogere dienaren zich rekenschap geven van de nagalm die hun handelen meebrengt, en dan speciaal voor hen die -tegen de geloofsleer in- niet anders kunnen dan afzien van een “onbegrensd vertrouwen” in ambtsdragers van de Nieuw-Apostolische Kerk.

    Amersfoort, 4 mei 2007
Op het bovenstaande schrijven kreeg ik geen antwoord. De karavaan trok verder. Zonder mij. Ik was nog wel in leven, maar nu had ik mij "nach dem neuapostolischen Glaubensverständnis" afgewend van "het levende altaar". Ik wilde de dingen zeker beter weten dan mijn "zegenaars". Wie zich zo weerbarstig opstelt, kan niet worden geholpen... Ik had tot het einde moeten volharden - maar waarin eigenlijk?

(...)


Uit: Bericht op het voormalige Forum van Bauke Moesker op "Di 25 Jan 2011, 15:33", in de thread "Een gezonde dosis respect voor wie God zendt... "
Tot wie ik mij ook wendde, hoe ik mijn woorden ook op een goudschaaltje woog en in welke taal ik mij ook (ondubbelzinnig) uitdrukte; constant gaven "hogere verantwoordelijke leidinggevenden" niet thuis:
BakEenEi schreef:@Jabob65

Op 26 juli 2010 schreef ik zowel aan districtsapostel Brinkmann als aan stamapostel Leber (!) als aan apostel Peter Klene o.a. het volgende...

  • (...)
    Werkelijk; ik heb niks tegen op leidinggevenden, maar wel op leidinggevenden die consequent hun verantwoordelijkheden uit de weg gaan. Een enorm complicerende factor in dit verband is "de dubbele relatie" die er veelal bestaat tussen degenen die met elkaar samenwerken. Hoezeer ik ook een diep respect wilde hebben voor de geestelijke bediening van ambtsbroeders; bij iemands disfunctioneren moesten er in de regel eerst "ongelukken" gebeuren alvorens hogere verantwoordelijke leidinggevenden bereid waren in te zien dat er werkelijk redenen waren tot ongerustheid. Ondertussen moesten onschuldigen het doorgaans lelijk bezuren.

    Wat voor mij absoluut een hels dilemma is geweest is, dat verantwoordelijke dienaren van mij niet aannamen dat het echt menens was wanneer ik aangaf dat wat ik te verdragen had mijn draagkracht te boven ging. Diverse keren heb ik in niet mis te verstane bewoordingen kenbaar gemaakt dat voor mij "the bloody limit" was bereikt, doch desondanks... wenste men mij kracht toe, men verzekerde mij van de voorbede en men probeerde er blijk van te geven mij en mijn gezin lief te hebben. Vervolgens bleef alles bij wat het was en ik bleef weer zitten met een schuldgevoel want schijnbaar had ik te weinig vertrouwen en bad ik ook te weinig. Kortom: een ziekmakende statische wantoestand. Juist hiervoor moet de ogen bij de internationale kerkleiding (beter) worden geopend. Juist hierin ligt namelijk ook de parallel met de jarenlang miskende ernst van kindermishandeling in de room-katholieke kerk! In het gerenommeerde dagblad NRC Handelsblad legde Liesbeth van Tongeren (oud-directeur van het Melbourne Centre Against Sexual Assault) het jl. vrijdag 19 maart als volgt uit:


    (...) Slachtoffers zijn mensen die op dat moment minder macht hebben, minder weerbaar zijn en zich niet effectief kunnen verzetten. De vrouwelijke bevolking na een oorlogsoverwinning. Jonge en zwakke mannen in een Amerikaanse gevangenis. Iemand die zijn baan wil houden. NSB'ers na de oorlog. En kinderen in een internaat.
    Er zijn wellicht goede redenen om het celibaat op te heffen, maar seksueel misbruik voorkom je er niet mee. Opletten voor de enige man in de bosjes of nooit bij vreemden in de auto stappen werkt ook niet, want een kind kan iemand al snel niet vreemd of eng vinden. En met een buurman, die ook nog eens politieagent is, loop je als kind zo mee.
    Wat dan wel? In Australië was ik vier jaar directeur van een centrum voor slachtoffers van seksueel geweld. Ik heb daar een programma opgezet voor schoolkinderen dat weerbaar gedrag aanleerde. Het ging helemaal niet expliciet over seksueel geweld. Het leerde kinderen op hun gevoel te vertrouwen en ook dat sommige geheimen te erg zijn om geheim te houden. We moedigden kinderen aan om vijf mensen te bedenken met wie ze over moeilijke dingen konden praten.
    De rooms-katholieke jongetjes van toen hadden deze mogelijkheid niet. Hun was afgeleerd zelf te voelen wat fijn of onprettig was. Als een van hen iets al aarzelend durfde te melden, werd het niet geloofd. Dit was het echte misbruik: men was ziende blind en horende doof voor het grote onrecht dat weerloos gemaakte kinderen werd aangedaan. (...)


    Bron: NRC vrijdag 19 maart 2010, pagina 7/Opinie

    Wat hierboven wordt beschreven omtrent seksueel misbruik is exact wat kinderen Gods in de Nieuw-Apostolische Kerk door wat feitelijk eveneens misbruik van macht (!) is geweest te incasseren hebben gekregen. Ook Stamapostel Leber leert zielen bewust of onbewust af wat "fijn of onprettig" is door te pleiten voor een onbegrensd vertrouwen, door te verlangen dat men niet toegeeft aan gevoelens van ongenoegen of ontevredenheid, enzovoort. Gezonde mensen kunnen immers op zijn tijd blij zijn, maar ook bang, bedroefd of boos. Wie zulke basale emoties niet meer voelt, is ernstig ziek!! Wanneer ikzelf uitdrukking gaf aan mijn verontwaardiging over door de kerkleiding opgelegde beklemmende omstandigheden op mijn werk of in de gemeenschap, werd ik bijna altijd terechtgewezen en bleef ik daarna zitten met een hopeloos schuldgevoel...

    (...)
... maar ik kreeg (alweer) géén antwoord. Van geen van de geadresseerden. Zo worden vanuit de Nieuw-Apostolische Kerk de levenden voor dood gehouden. Alleen met "een onbegrensd vertrouwen" ben je er in tel.

Groet,
BakEenEi


Bron: Bericht -op het voormalige Forum van Bauke Moesker- op "Zo 31 Mrt 2013, 21:28", in de thread "Voor elkaar - met elkaar - gezamenlijk"
Vertwijfeld schreef ik in 2003 aan een bestuurslid: "Als in een ambtsbroederdienst zou worden gevraagd of alle broeders met een ambt, hoger dan diaken, willen opstaan, hoop ik oprecht dat iedereen blijft zitten." Daarna heb ik het in de Nieuw-Apostolische Kerk nog vier jaar uitgehouden. Op de valreep pleitte ik nog voor "een algemene lastenverlichting", maar ook dat verzoek werd laconiek weggewuifd. Vanochtend kwam ik nog het onderstaande e-mailbericht tegen van 3 mei 2004:
Nog even samenvattend : wat ik in de gemeenschap (in de Nieuw-Apostolische Kerk) kwijt ben sinds ik er beklemd raakte tussen de theorie en de praktijk van het geloof is als het ware daarvan "la joie de vivre":
  • Vreugde, ware vreugde,
    Blijde zonnegloed;
    Zoete spijs der ziele,
    Troost voor 't bang gemoed.
    Zalig, zalig, wie die schat ontving
    Van zo hoge waarde
    Voor de eersteling.
    Zalig, zalig is, wie die schat ontving.


    (gemeentebundel, lied 421: Vrede, Godes vrede)
De laatste 15 tot 20 jaar bevind ik mij gedurig in een soort worsteling om in het geloof mijn element terug te vinden. Het grote dilemma daarbij is dat er in onze kerk een kloof heeft kunnen ontstaan tussen de theorie en het praktijk van het geloof. Langzaamaan werd mij dat in de loop der jaren duidelijk. Ik voelde me verraden door dienaren die zichzelf tot een geestelijke elite hadden verheven.

Zoals straatkinderen, doordat ze in de steek gelaten zijn, zich vervreemden van hun ouderlijk huis, zo bouwde ik mijn eigen veiligheid op, onafhankelijk van de geestelijke verzorgers van de kerk welke zich ondertussen alsmaar nadrukkelijker ontwikkelde als een instituut, waardoor thans voor "de kerk" één ziel absoluut niet méér van waarde is dan "alle schatten van deze wereld". Eén schaap meer of minder doet er allang niet meer toe. De liefde verkoelt in vele harten.

Bij de EO werd rond de jaarwisseling een TV-programma uitgezonden waarin iemand, die zich inzette voor menslievende doelen in de Oost-Europese landen, in het voorbijgaan iets bijzonders opmerkte:
"Geloof niet méér dan je in praktijk kunt brengen, maar wat je gelooft, breng dat in praktijk".

Tsja, dacht ik, dáár zit het hem in. Vandaar, dacht ik verder, dat zo'n lied als lied 421 of bijvoorbeeld ook lied 184 (Kom thuis, God is uw vader) zelden meer wordt gezongen. Het besef over de waardevolle inhoud is kennelijk zoekgeraakt. Of "Kom tot mij", tegenwoordig lied 4 uit ons koorboek.

Als het nieuw-apostolische geloof een "levend geloof" wil zijn, zullen we met zijn allen van "de automatische piloot" af moeten, want zó komen we er niet. Nog even en de kerken zijn "slaapzalen".
Het mocht állemaal niet baten. Dan kun je uiteindelijk niet anders dan (overigens in navolging van mijn oud-collega Sepers) de voldongen feiten onder ogen zien:
TjerkB schreef:(...)
Toen ik ruim 10 jaar geleden voor het eerst via het Internet reageerde op een bericht over de Nieuw-Apostolische Kerk, waar ik toen nog lid van was, ging het er weliswaar om dat er een grote waarheid was besloten in de woorden waarmee Gerrit Sepers kort daarvoor bij NAKtuell diens vertrek had toegelicht, maar bij mijzelf was toen nog helemaal niet de gedachte opgekomen dat wij als achterblijvers er niet in zouden kunnen slagen om het voor elkaar in onze kerk leefbaar te houden.

Ondanks dat ik in die tijd al heel wat rottigheid had meegemaakt, kende ik in mijn eigen omgeving genoeg mensen van wie ik aannam dat wij het met elkaar in de kerk wel zouden weten te redden. Maar die hoop zou allengs in rook vervliegen. Geen van allen op wie ik mijn hoop had gevestigd, had zin om "de automatische piloot" UIT te zetten. Murw gemaakt en lamgeslagen gaf men zich over aan een voor mij onverdraaglijke kalme berusting en een irritante zelfvoldane bezadigdheid.

Twee jaar later ben ik die apathie en dat defaitisme ontvlucht. Glazige blikken staarden mij na, terwijl men zich "in de volle verzekerdheid des geloofs" waande, in afwachting van de vervulling van de goddelijke beloften en aan "de hand van leiding", al biddend om "verkorting van de tijd", op weg naar "het heerlijke einddoel".

Na driemaal zeven magere jaren was ik blij dat ik op straat stond.

(...)


Uit: Bericht op "Di 19 Jan 2016, 11:10" in de thread "Opheffingsuitverkoop - alles moet weg!"
De verplichte eerbieding in de Nieuw-Apostolische Kerk van rangen en standen onder "dienaren" zie ik als een poging tot het toebrengen van zwaar geestelijk letsel bij zielen die het Evangelie van Jezus Christus serieus nemen. Meedogenloos wordt in de nieuw-apostolische geloofspraktijk die eerbiediging afgedwongen.

Groet,
TjerkB :shock:
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: Elfje

Bericht door TjerkB »

TjerkB schreef:(...)
De verplichte eerbieding in de Nieuw-Apostolische Kerk van rangen en standen onder "dienaren" zie ik als een poging tot het toebrengen van zwaar geestelijk letsel bij zielen die het Evangelie van Jezus Christus serieus nemen. Meedogenloos wordt in de nieuw-apostolische geloofspraktijk die eerbiediging afgedwongen.

(...)


Uit: Bericht op "Ma 01 Feb 2016, 23:00"
@all

Op het voormalige Forum van Bauke Moesker stond ik bij wijze van spreken op een gegeven moment ontsteld te kijken - want: "Wat ík érg vind is, dat het in de Nieuw-Apostolische Kerk té veel gevraagd kán zijn als je kenbaar maakt dat je je -als christen- graag wilt beperken tot de volle waarheid. Aan die wens willen (!) velen (!) níet voldoen."

Vrij vertaald: als je je bij deze kerk zou kunnen melden bij het loket van een ruimte waar alle verantwoordelijken in opklimmende volgorde van hun belangrijkheid in een schier onafzienbaar lange rij met steeds chiquere bureaus achter elkaar te vinden zouden zijn, en je zou dan vragen naar degene die je als verantwoordelijke echt moet hebben om een gevoelige kwestie definitief tot een oplossing te brengen, zouden achter de dienstdoende loketbeambte werkelijk álle bazige bazen en bovenbazen inclusief de allerlaatste naar achteren doorverwijzen zodat uiteindelijk helemaal niemand zich daadwerkelijk verantwoordelijk toont. De loketbeambte zou je als vragensteller zonder rang of stand eerst hebben verwezen naar de laagste "hogere verantwoordelijke leidinggevende" in de rij. Die zou je in behoedzame bewoordingen kenbaar gemaakte zielsbegeerte, ogenschijnlijk al begrijpend luisterend, aandachtig aanhoren, het hoofd daarbij ook een beetje knikkend bewegen en dan antwoorden dat hij het, welbeschouwd, verstandig vindt, naar achteren wijzend, als je je zorgen ook nog deelt met diens "directe zegenaar". Hierna kom je bij de eerstvolgende "hogere verantwoordelijke leidinggevende", die graag uit de eerste hand, dus van jouzelf, in alle rust verneemt wat je bezwaart of zorgen baart en waardoor niet God de eerstaangeweze zou zijn om jouw smeekbede te verhoren. Aansluitend zou hij antwoorden dat hij het, welbeschouwd, verstandig vindt, naar achteren wijzend, als je je zorgen ook nog deelt met diens "directe zegenaar". Die zou je in behoedzame bewoordingen kenbaar gemaakte zielsbegeerte, ogenschijnlijk al begrijpend luisterend, aandachtig aanhoren, het hoofd daarbij ook een beetje knikkend bewegen en dan antwoorden dat hij het, welbeschouwd, verstandig vindt, naar achteren wijzend, als je je zorgen ook nog deelt met diens "directe zegenaar". Enzovoort tot de macht zeven. Wat je echter te melden had, was eenvoudig: "Wat ík érg vind is, dat het in de Nieuw-Apostolische Kerk té veel gevraagd kán zijn als je kenbaar maakt dat je je -als christen- graag wilt beperken tot de volle waarheid. Aan die wens willen (!) velen (!) níet voldoen." Belast en beladen beland je bij de dienstdoende stamapostel en die verwijst door naar "the Gospel".

Ziedaar het zinloos geestelijke geweld waarmee in de Nieuw-Apostolische Kerk ontluikend goddelijk leven in de knop wordt gebroken; ten dode is opgeschreven.
TjerkB schreef:(...)
Wat ik ermee wil zeggen, is dit: niets menselijks is de mensen vreemd, in de kerk die ik verliet omdat de verdorvenheid er hand over hand toenam; het meest bij de ambtelijke top die door talloze voorvallen telkens opnieuw en alleen maar in toenemende mate mijn argwaan had gewekt. "Zegenaars" bleken onruststokers te zijn. Op beslissende momenten hield men de rug niet recht. Een kleine geestelijke elite (d.w.z. de machtigsten onder de invloedrijken) maakt in de Nieuw-Apostolische Kerk de dienst uit. Op 12 maart 2006 schreeuwde Wilhelm Leber van de daken wat hij op 4 december 2007 zelf niet wilde (!) waarmaken: "kämpfen für jede Seele".

(...)


Uit: Bericht op "Di 17 Feb 2015, 21:15" in de thread "Der Fall Rohn"
Zie verder -op het voormalige Forum van Bauke Moesker- het bericht op "Za 02 Mrt 2013, 17:07", in de thread Job: "Het licht verwachtte ik, maar de duisternis brak aan."

Groet,
TjerkB
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: Elfje

Bericht door TjerkB »

@all

Bij de Nieuw-Apostolische Kerk is er een zichzelf sluw bevoordelende en bewierokende geestelijke elite actief die -met steun van talrijke eveneens met zichzelf ingenomen handlangers- de aangesloten leden met grootspraak overdondert en psychisch de voet bij ze tussen de deur zet teneinde in de organisatie aanzien en machtsposities veilig te stellen en zakelijk gewin te ontlenen aan hun vermeende persoonlijke goddelijke gezag. Wie het bedrog lijkt te doorzien, wordt weggepest.

Daarbij deinst men er niet voor terug om zelfs onder de meest precaire omstandigheden zich aan de gelovigen op te dringen en ze voor hun karretje te spannen.

Na alles wat ik ervoor heb gedaan om te doorgronden wat er aan de hand is, kom ik tot de slotsom dat wij hier helaas van doen hebben met een gevaarlijke sekte.

Zie verder in deze samenhang het bericht op "Wo 18 Nov 2015, 12:58" in de thread "Wat is de Nieuw-Apostolische Kerk?", alsmede de thread "Wat is een sekte?"

Ik vraag politie en justitie om het door mij aangekaarte bedrog diepgaand te onderzoeken en passende maatregelen te treffen.

Groet,
TjerkB
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: Elfje

Bericht door TjerkB »

  • Afbeelding
@all

Toen ik dat las, "Mensen hebben hersens, maar ze zijn kapot gepamperd", dwaalden onwillekeurig mijn gedachten even af naar de Nieuw-Apostolische Kerk, waarbij ik mij overigens maar al te goed realiseer dat ik beslist ook de hand in eigen boezem moet steken. Hoewel voor de veronachtzaamde "eigen verantwoordelijkheid" verzachtende omstandigheden zijn aan te voeren, bijvoorbeeld indien je als kind onbevangen in deze geloofsgemeenschap bent opgegroeid en ook je ouders niet wisten of nauwelijks konden vermoeden wat er zich nota bene aan machtspolitiek achter de schermen afspeelde (waardoor heimelijk zelfs gewetensbezwaarden niet met consideratie werden bejegend), moet eenieder in zijn of haar leven natuurlijk geregeld een standpunt innemen. Lang niet altijd staat er van alles op het spel en al doende leert men, maar soms kun je je achteraf wel voor het hoofd slaan wanneer de ernst van een situatie je kennelijk was ontgaan; óók onverhoopt in een kerk.

Gelukkig kunnen wij doorgaans wel vertrouwen op onze intuïtie - met in het achterhoofd dat het onverstandig kan zijn om dingen impulsief te doen. Tegelijkertijd ga je voor sommigen door het vuur, voor anderen breek je een lans of je wilt ze blindelings vertrouwen. Wie bedrogen uitkomt, twijfelt misschien liefst eerst nog heel lang aan zichzelf. Welnu, dit laatste betrek ik hier maar op mijzelf. Het wilde mij écht NIET aan dat het werkelijk grondig mis zou kunnen zijn met de integriteit van niet enkele doch bepaald meerdere "dienaren/zegenaars/Godsgezanten/enzovoort", die ik kende als "hogere verantwoordelijke leidinggevenden" in mijn kerk. Hoe kun je dat trouwens te weten komen en wanneer ken je de achtergronden uiteindelijk goed genoeg om in de positie te zijn een stevig standpunt in te nemen?! In het vorige bericht in deze thread gooide ik bij wijze van spreken zo'n standpunt in de groep; de meest hartverscheurende (!) conclusie die ik ooit móest trekken.

Ik neem er geen woord van terug want ik ben namelijk zeker van mijn zaak. Wij zijn besodemieterd, belazerd, en niet een beetje ook. Werkelijk, het wilde mij écht NIET aan, maar, spijtig genoeg, tóch is het wáár en het ergste is niet dat iedereen dit vroeg of laat onder ogen moet zien, doch dat gedane zaken geen keer nemen. Zaken inderdaad. Met zijn allen hebben wij namelijk, wetend of onwetend, laten gebeuren dat "zegenaars" zakenlieden werden en dat zij hun eigen zakken het eerst vulden. Het begon er al mee dat sommige "dienaren" die wij "navolgden" het wel lieten voorkomen alsof onder bidden en smeken in de gemeenten "ambtsgaven" naar voren waren gekomen, maar dat lag niet zelden een stuk... genuanceerder. Eén keer betrapte ik "mijn baas" in dat verband nota bene op een evidente leugen. Vreselijk. "Vetternwirtschaft", zeggen ze in Duitsland. De waar­heid komt al­tijd aan het licht. Een ander probleem is dat mensen ijdeltuiten of narcisten kunnen zijn.

Hoe ga je daar dan in 's hemelsnaam mee om? (...) Ook wat dat betreft heb ik mij door de jaren heen suf gepiekerd. Een gigantisch dilemma hierbij is namelijk dat de statuten buiten de districtsvoorgangers en de allerhoogste "dienaren" om, niemand enig recht verschaffen. Met andere woorden: in juridisch opzicht hebben de aangesloten leden welhaast het nakijken. Dat bleek bijvoorbeeld in Nordrhein-Westfalen bij de 10 miljoen euro die districtsapostel Armin Brinkmann eigenmachtig had verbrast. Hij kwam ermee weg omdat met name stamapostel Wilhelm Leber hem de hand boven het hoofd hield. De ene dienst was vermoedelijk de andere waard geweest. Los evenwel van "het slijk der aarde" hebben betrokkenen ook de ultieme zeggenschap over... het ledenregister, en dat houdt nogal wat in. Zij waren (en zijn "nach dem neuapostolischen Glaubensverständnis" nog steeds) ieders meerdere. Ze kunnen je maken of breken, en dóen dat ook "gewoon". Stiekem of niet.

Juist daardoor, door het kaf van het koren af te zeven, werd in de jaren '50 van de vorige eeuw in de gemeenten een waar slagveld aangericht. Wie zoet was kreeg lekkers, wie stout was de roe. Je kon domweg opzouten als de stamapostel niet jouw "Führer" mocht zijn. Denk nu niet op "de automatische piloot" dat alleen maar vroeger de mensen zo idolaat waren van de stamapostel want nog steeds geldt op zijn minst dat de impliciete wens van bijvoorbeeld de districtsapostel jouw bevel zou mogen zijn:
TjerkB schreef:(...)
In het vorige bericht gaf ik aan dat stamapostel Schneider op zondag 15 juni jl. min of meer ongepland een dienst hield in Berlijn, vanwege ongenoegen ter plaatse. Hierover valt intussen meer te lezen op de website van Detlef Streich. Zie http://nak-aussteiger2010.beepworld.de/ ... endorf.htm. De situatie zoals hij deze nu tegen het licht houdt herinnert aan de catastrofe in 2007 in de NAK-kerkgemeente Hamburg-Blankenese, toen ook daar de kerkleiding kortzichtig ingreep.

Met naderhand boute uitspraken van districtsapostel Nadolny zoals...
„Wir haben einen so schönen Glauben. Wir brauchen nur nach vorn schauen, da ist immer irgendeiner, der vor uns geht. Ich bin dankbar, dass ich einen Stammapostel habe. Ich bin dankbar, dass ich von ihm geführt werde. Das ist auch mein Anspruch an meinen Stammapostel. Das ist mein Anspruch, ich möchte von ihm geführt werden. Er soll mir sagen, wo es lang geht.“

„Ein Amtsträger ist wie der Stift in der Hand eines Schreibers. Wenn man einen Kugelschreiber nimmt und er will und will nicht? Was macht man damit? In die Mülltonne, weg damit. So macht es Gott, wenn ich nicht mehr in seiner Hand tauge.



Bron: Predigt von BezAp Nadolny in der Gemeinde Berlin-Mariendorf am 29.6.2014 in der Ansprache zur Amtseinsetzung eines Priesters in Mariendorf
... werd een ieder in Berlijn voor de duidelijkheid nog maar weer eens te verstaan gegeven dat de nieuw-apostolische geloofshoorzaamheid als vanouds niets anders gebiedt dan "auf zu schauen, nach oben hin; zum Segensträger hin"

(...)


Uit: Bericht op "Do 24 Jul 2014, 16:28" in de thread "GEFAHREN FUER LEIB UND SEELE"
Ondertussen is het de gestage drop die de steen (bij de gelovigen) uitholt - door het effect van de herhaling, week in week uit tijdens de prediking in de gemeenten. Onbewust verlies je daardoor in je waarneming een stuk scherpte. Los hiervan heb je er bij de Nieuw-Apostolische Kerk waarschijnlijk geen idee van wat er gaande is op het bestuurlijke vlak. Immers, daarover worden amper mededelingen gedaan. De transparantie op dat punt van bestuurlijke zijde is nagenoeg nihil. Foute boel.

Groet,
TjerkB
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: Elfje

Bericht door TjerkB »

TjerkB schreef:(...)
De waar­heid komt al­tijd aan het licht. Een ander probleem is dat mensen ijdeltuiten of narcisten kunnen zijn.

Hoe ga je daar dan in 's hemelsnaam mee om?

(...)


Uit: Bericht op "Wo 03 Feb 2016, 13:44"
@all

Mijn stellige indruk is dat dit hele onderwerp, intrinsiek bedrog, voor verreweg de meeste gemeenteleden in de Nieuw-Apostolische Kerk in het geheel géén issue is. Hooguit reageert men schouderophalend in de trant van: "O, daar weten wij niks van. Bij ons in de gemeenschap is het juist heel goed toeven. Is dat geen zaak voor de dienaren?" (...) Om nu maar even te reageren in de termen van Bassie en Adriaan: ik begrijp het wel maar ik snap het niet.

Natuurlijk, waarom zou het in een plaatselijke kerkgemeente niet inderdaad fijn kunnen zijn, zodat het er voor de meesten goed genoeg toeven is? Trouwens: wie ben ik om, waar dan ook, welke droom dan ook ruw te willen verstoren? Toch heb ik mij in de achterliggende jaren vaak afgevraagd: onder welke omstandigheden mogen derden dan feitelijk wél nog ergens voor waarschuwen? Is dat alleen bij brand, of zo? Niet bij machtsmisbruik, niet bij zielsverdriet en evenmin bij bedrog?

"O, daar staan wij niet zozeer bij stil. Is dat geen zaak voor de dienaren?" Als ik dan echter zou antwoorden dat "de dienaren" geen boodschap hebben aan wat ik bij ze had aangekaart, blijft naar alle waarschijnlijkheid (en daarbij spreek ik uit enige ervaring) prompt de naald op de grammofoonplaat steken in de zojuist al beschreven groef: "O, daar weten wij niks van. Bij ons in de gemeenschap is het juist heel goed toeven. Is dat geen zaak voor [voor mijn part; TB] de stamapostel?"

Ziedaar: "Mensen hebben hersens, maar ze zijn kapot gepamperd."

Laconiek kijkt men weg en quasi-euforisch zet men de jaarlijkse barbecue voort. Gewoontegetrouw neemt ieder zijn of haar "plaats in de gemeenschap" weer in, wachtend op nadere instructies. „Wir haben einen so schönen Glauben. Wir brauchen nur nach vorn schauen, da ist immer irgendeiner, der vor uns geht. Ich bin dankbar, dass ich einen Stammapostel habe. Ich bin dankbar, dass ich von ihm geführt werde. Das ist auch mein Anspruch an meinen Stammapostel. Das ist mein Anspruch, ich möchte von ihm geführt werden. Er soll mir sagen, wo es lang geht.“

Als ik zou vragen "Mist u wel eens iemand, in de gemeenschap?", zal vermoedelijk niemand zulks ontkennen, maar ja, "... wat kun je anders doen dan voor de afgedwaalden, voor de zielen die het levende altaar de rug hebben toegekeerd, bidden?" Hoe dat precies zit, blíjft een- en andermaal "een zaak voor de dienaren".

Ziedaar: "de ondoordringbare laag". Of, juister wellicht: "Ik weet wat u doet, hoe u niet koud bent en niet warm. Was u maar koud of warm!" (Openbaring 3: 15, NBV)

Groet,
TjerkB
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: Elfje

Bericht door TjerkB »

@all

Een hulpverlener die voor onze jongste zoon levensreddend werk verzette, kenden wij ook persoonlijk. Enkele jaren later sloeg in diens eigen gezin het noodlot toe. Hun kind, een peuter, werd gediagnosticeerd met een buitengewoon ernstige ziekte. Onmiddellijk volgde ook de opname in een Academisch Ziekenhuis. Op een dag, in een fractie van een seconde, viel het de moeder aan het ziekbed op dat een behandelaar bij de dosering van de medicatie een rekenfout maakte; het ging om een factor 10, meen ik. Hierna heeft zij nooit meer de rust gevonden om met "een onbegrensd vertrouwen" er vanuit te gaan dat zoiets niet nóg eens kon gebeuren.

Ik zet dit even om "naar de geest". In de Nieuw-Apostolische Kerk ben ik getuige geweest van feiten en omstandigheden die er niet om liegen, en u gelooft het niet? Wie geloof u eigenlijk wel? De stamapostel? Leest u wel eens iets over de stamapostel, op dit Forum misschien, en denkt u daar dan ook bij na? Hij liegt en bedriegt!

Zie ook -op het voormalige Forum van Bauke Moesker- het bericht op "Do 16 Mei 2013, 09:26", in de thread "Lafhartige 'verklaring' van Betonkopf Wilhelm Leber".

Groet,
TjerkB :shock:
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: Elfje

Bericht door TjerkB »

BakEenEi schreef:(...)
Bij RELIGIONSREPORT hebben wij onlangs kunnen nalezen wáár bij de stamapostel, voor wie van 2005 tot aanstaande zondag de hoofdrol was weggelegd, de afgelopen tijd feitelijk de prioriteiten lagen:
(...)
religionsreport.de: Worin haben Sie zu Beginn Ihrer Amtszeit die wesentlichen Herausforderungen für Ihre Zeit als Stammapostel der Neuapostolischen Kirche gesehen und wie beurteilen Sie rückblickend deren Bewältigung?

Stammapostel Dr. Wilhelm Leber: Ein wesentliches Ziel, das ich mir zu Beginn gesetzt habe, war die Schärfung des neuapostolischen Profils. Mit der Herausgabe des Katechismus ist eine gute Basis dafür geschaffen worden. Ein weiteres Ziel war es, die langjährig bestehenden Missionsgebiete (z.B. in Afrika) in die Selbständigkeit zu führen. Da sind gute Fortschritte erreicht worden. Allerdings ist dieser Prozess noch nicht zu Ende. Das braucht verständlicherweise Zeit.

(...)


Bron: Het artikel "Schärfung des neuapostolischen Profils" - Fragen an Stammapostel Dr. Wilhelm Leber (€) d.d. 11-05-2013 (door Steffen Liebendörfer) bij RELIGIONSREPORT
(...)


Uit: Bericht op het voormalige Forum van Bauke Moesker op "Do 16 Mei 2013, 09:26", in de thread "Lafhartige 'verklaring' van Betonkopf Wilhelm Leber"
@all

Een opziener hield mij voor dat de meeste mensen informatie niet zo aandachtig in zich opnemen dan waar ik toen wél vanuit wilde gaan. (...) Bij het "woord van de maand" in februari 2006 viel ik namelijk over de woorden "onbegrensd vertrouwen". Het is niet goed, vond ik, dat, als het minder strikt bedoeld mocht zijn, het op deze manier tóch de hele wereld overgaat: dit gaat een heel verkeerd eigen leven leiden. Ik moest mij er maar bij neerleggen, zo werd mij desgevraagd geantwoord.

Achteraf bleek dat stamapostel Wilhelm Leber wel degelijk exact had bedoeld wat hij feitelijk ook had gezegd. Ten onrechte had de opziener, die mij opbelde, dit dus willen afzwakken - om de zaak maar een beetje te sussen. Ik zei nog tegen hem: "Als de stamapostel, die in onze kerk wordt gezien als de hoogst mogelijke geestelijke autoriteit, niet zegt of op papier laat zetten wat hij in werkelijkheid bedoelt, hoe kan ik zijn woorden dan voortaan tóch goed genoeg begrijpen? Moet ik zijn uitlatingen dan nu maar gewoon met een korreltje zout nemen? Want daar komt de reactie die u geeft, om precies te zijn, op neer!" Wat een waardeloze reactie, dacht ik. Bij bosjes zouden ze naderhand worden weggestuurd, de dienende broeders die moeite hadden met zinsneden in de nog op handen zijnde catechismus...

Nu echter, terugkomend op de door stamapostel Wilhelm Leber in het interview met RELIGIONSREPORT aangeduide "Schärfung des neuapostolischen Profils", graag het volgende. Inderdaad immers laat de catechismus geen misverstand bestaan over de "heilsnotwendigkeit" van de nieuw-apostolische apostelen, die ten nauwste "verbonden" moeten zijn met de stamapostel, zodat andersdenkende christenen (nog) geen kinderen van God zijn en in hun kerken het overwegend onbevoegden zijn die daar het sacrament van het Heilig Avondmaal bedienen. Maar nú komt het... Stamapostel Jean-Luc Schneider praat op een gegeven moment in Canada honderduit wanneer hij daar tijdens een jongerenbijeenkomst uitgebreid ingaat op een aantal vooraf ingediende vragen. Meerdere vragen spitsten zich toe op het punt van de bedoelde "heilsnotwendigkeit". Hoe zit dat... precies?! Welnu, zie onder:
TjerkB schreef:(...)
JLS reageerde door op te merken dat de nieuw-apostolische geloofspraktijk voor 85%, of misschien zelfs wel voor 99%, dezelfde is als overal elders onder christenen in kerkelijk verband. Maar: "Wij hebben het apostelambt!" (...) "Ga uit van de overeenkomsten. Het geloof leent zich er niet voor om er overtuigend mee te willen argumenteren. Als God het wil, worden anderen eveneens nieuw-apostolisch. Het gaat ons niet om 'bankvulling'. Zoals Jezus zich uiteindelijk van velen verlaten voelde, kunnen ook wij met weinigen overblijven." In woorden van deze strekking pleitte JLS ervoor om wel de NAK trouw te blijven.

(...)


Uit: Bericht op "Zo 17 Mei 2015, 13:48" in de thread "Kan het niet eens ophouden met die eeuwigdurende kritiek?"
TjerkB schreef:(...)
4. JLS: wie in de NAK gedoopt is en verzegeld, kan NIET daarna in een andere kerk prima worden toebereid op het wederkomen van de Heiland.
Bekijk hiervoor het bovenbedoelde videofragment...
Oorspronkelijke bron: http://www.naccanadapillars.ca/wp-conte ... _21_15.mp4 (1 uur, 47 min.).

(...)


Uit: Bericht op "Zo 17 Mei 2015, 14:59" in de thread "Kan het niet eens ophouden met die eeuwigdurende kritiek?"
Terwijl de gelukzaligheid je nu misschien maar voor 1% ten deel valt, ben je "nach dem neuapostolischen Glaubensverständnis" elders uiteindelijk 100% slechter uit.

Zo zit dat dus, aldus de Führer, van zichzelf ogenschijnlijk overtuigd, maar hij sprak niet met overtuiging. In elk geval waren de ongelovigen alvast heengezonden...

Groet,
TjerkB :shock:
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Plaats reactie

Terug naar “Wat er verder te beleven valt”