[Bijgewerkt: 06-09-2015, 16.30 uur]
@Levi
@all
De in mijn vorige bericht bedoelde uitspraak van stamapostel Streckeisen,
"Nachfolge bis zuletzt. Alles andere ist Leerlauf", haalde ik vier jaar geleden aan op het Forum van Bauke Moesker, toen het in een aantal berichten ging om de geveinsde (!) gastvrijheid in de Nieuw-Apostolische Kerk tegenover zielen die in deze kerk eerder al het slachtoffer waren geworden van intimidatie en machtsmisbruik. Hieronder een quote:
BakEenEi schreef:(...)
In de garderobe groetten enkele ouderen elkaar allervriendelijkst. Mij werd de hand geschud door een oudere broeder; een dienaar in ruste, dacht ik meteen. Hoe zou diens reactie zijn, zo vroeg ik mij af, als hij wist dat ik de Nieuw-Apostolische Kerk had verlaten. Hij zou mij vast niet kunnen geloven als ik een paar omstandigheden noemde waaronder dat langzaamaan onafwendbaar was geworden. Hij zou mij misschien wel herinneren aan de uitspraak van stamapostel Streckeisen:
"Nachfolge bis zuletzt. Alles andere ist Leerlauf". Wij liepen een trap op want de kerkzaal in het gebouw was een verdieping hoger. Twee broeders-dienaren bij de deur naar de kerkzaal begroetten ons. Opmerkelijk dat wij zelfs helemaal uit Nederland waren gekomen!
"Onze Districtsapostel leert op het ogenblik Nederlands", zo vertelde één van beiden,
"want wanneer D.Ap. De Bruijn in 2011 met ambtsrust gaat, zal de gebiedskerk Nederland onder Nordrhein-Westfalen vallen. Dus zodoende." "Ach so", antwoordden wij, verrast. Daarvan was op dat moment in Nederland nog niets (officieel) bekend! Wijzelf hadden al wel zo'n vermoeden, maar nu kenden wij tenminste ook de feiten. In de kerkzaal was er nog volop ruimte om een plek te zoeken. Ongeveer 10 anderen hadden al plaatsgenomen. Een broeder was bezig om een beamer voor gebruik gereed te maken. Na ons kwamen er nog tien tot vijftien anderen binnen. Hierna liep de broeder naar voren met wie wij eerder spraken, een districtsevangelist. Wij hadden diens visitekaartje ook gekregen. Hij verontschuldigde zich bij de aanwezigen voor de afwezigheid van de districtsoudste die graag had willen komen doch nu verhinderd was vanwege bezoek uit Amerika. Ook verontschuldigde hij zich voor afwezigheid van de jeugd. Voor de gemeenschap hadden zij al eens een presentatie gegeven over de Europese Jeugddag 2009. Velen van hen hadden vanzelf een bijbaantje op de zaterdag en daarom waren zij nu niet opnieuw gevraagd om te komen. Verder verontschuldigde de districtsevangelist zich voor de afwezigheid van broeders en zusters uit de gemeenschap, doch velen van hen hadden de film al gezien en anderen zagen die wellicht uitgerekend aan het begin van deze middag thuis op de regionale TV-zender. Driemaal namelijk zou de film over de Europese Jeugddag 2009 op die manier worden uitgezonden. Vanuit de media was de belangstelling groot geweest, zo begrepen wij. Intussen drong het tot mij door waarom de beamer die ik zag klaar stond.
Na een kort aanvangsgebed waarin God werd gevraagd ervoor te zorgen dat de techniek ons deze middag niet in de steek zou laten, kregen wij de film te zien die er was gemaakt van de Europese Jeugddag 2009. Na afloop was er beneden iets te drinken, met een koekje erbij. Waarna ieder huiswaarts ging. (...) Aldus verstomde het applaus voor stamapostel Leber "in der LTU arena in Düsseldorf" op 24 mei 2009.
Nu sla ik "in de verslaggeving" een stukje over; later kom ik er wel op terug. Hoe liep het namelijk af?! Ik wendde mij tot districtsapostel Brinkmann. Aan hem liet ik weten dat ik niet begreep waarom men schriftelijke uitnodigingen had doen uitgaan naar leden van de Apostolische Gemeinde, terwijl er op hun daadwerkelijke komst blijkbaar amper was gerekend. Verreweg de meeste gemeenteleden die bij de nieuw-apostolische kerkgemeente Düsseldorf-Flingern gastgevers zouden zijn hadden zich immers door hun districtsevangelist laten verontschuldigen... Mijn desbetreffende schrijven werd op 23 december 2009 als volgt beantwoord (al ontving ik die bewuste reactie pas 3 maanden later):
23. Dezember 2009 br/bo
Lieber Bruder [...],
vor einiger Zeit haben Sie mir einen umfangreichen Briefwechsel mit Bezirksapostel [...] und Apostel [...] weitergeleitet. In der Zwischenzeit hatte ich Gelegenheit, mich damit zu beschäftigen. Wir kennen uns nicht persönlich, so kann ich auch zu Ihrer persönlichen Situation wenig sagen. Es ist schade, dass Ereignisse in der Vergangenheit dazu geführt haben, dass Sie sich von dem Werk Gottes distanzierten und sogar aus der Neuapostolischen Kirche ausgetreten sind.
Wir hatten in unserem Bezirk Düsseldorf in den letzten Wochen zwei verschiedene Veranstaltungen. Die eine diente dazu, unsere Geschwister über den Prozess der Versöhnung zwischen der VAG und der NAK zu informieren.
Sie können sich sicherlich vorstellen, dass in den Gebieten, in denen die damalige Trennung der VAG von der NAK stattgefunden hat, sich sehr viele Gräben aufgetan haben und Probleme entstanden sind, die zum Teil Familien entzweit haben. Viele Geschwister, die die damalige Zeit aktiv miterlebt, haben dazu ihre ganz persönliche Einstellung und möchten darüber reden. Es gilt, das zu tun was unser Stammapostel geraten hat, sich nach vorne zu strecken und sich zu versöhnen. Dazu ist es notwendig, sich von eigenen Vorstellungen, vielleicht vorgefasster Meinung und alten Erfahrungen zu distanzieren.
Eine zweite Veranstaltung hatte einen Rückblick auf den Europa-Jugendtag 2009 zum Inhalt. Nach meiner Kenntnis haben Sie an dieser Veranstaltung teilgenommen. Sie hatte überhaupt nichts mit dem Thema Versöhnung zu tun sondern sollte die Begeisterung und Freude des Europa-Jugendtag 2009 erneut erlebbar machen.
Grundsätzlich ist es so, dass wir auf der Ebene der Geschwister und Gemeinden sehr viele persönliche Kontakte zwischen der VAG und der NAK haben. Geschwister der VAG können an unseren Veranstaltungen nach Belieben teilnehmen, was auch häufig genutzt wird.
Die offiziellen Schritte zur Versöhnung sind schwierig, hier müssen nicht nur historische Fragen sondern auch theologische Probleme behandelt werden. Dazu kommt, dass die Ereignisse sehr lange zurückliegen und Zeitzeugen immer älter werden.
Unser Stammapostel ist an einer guten weiteren Entwicklung des Verhältnisses der VAG und der NAK sehr interessiert. Das wird im gegenseitigen Einverständnis weiter verfolgt werden.
Ich habe Ihre Briefe, in denen Sie mancherlei Probleme und Sorgen schildern, zum Anlass genommen, sehr herzlich für Sie zu beten und wünsche Ihre Seele Ruhe und Frieden.
Wir stehen vor dem Weihnachtsfest und Jahreswechsel. Ich wünsche Ihnen viel göttliche Nähe, viel Trost aus dem Heiligen Geist und viel Kraft in der Gemeinschaft.
Mit ganz herzlichen Grüßen an Sie und Ihre Familie,
Ihr
Sprakeloos was ik.
"Nach meiner Kenntnis haben Sie an dieser Veranstaltung teilgenommen. Sie hatte überhaupt nichts mit dem Thema Versöhnung zu tun (...) Geschwister der VAG können an unseren Veranstaltungen nach Belieben teilnehmen." Het stond de geëxcommuniceerden dus gewoon vrij om naar believen deel te nemen aan de vanuit het "werk Gods" georganiseerde "evenementen". Die "evenementen" hadden helemaal niets van doen met enige verzoening! Waar maakte ik mij druk over?
Hoewel ik mij
"von dem Werk Gottes distanzierte" werd mij nog
"viel göttliche Nähe, viel Trost aus dem Heiligen Geist und viel Kraft in der Gemeinschaft" toegewenst.
(...)
Uit: Mijn bericht op "
Do 03 Feb 2011, 12:28" in de thread "Elders gelezen... "
De geveinsde (!) gastvrijheid in de Nieuw-Apostolische Kerk... In werkelijkheid wilde men, vervuld van trots, alleen maar
goede sier maken met de vertoning van
een film over voornamelijk minderjarigen die nota bene zonder toestemming van hun ouders was gemaakt op en rond de Europese Jeugddag 2009. Men trachtte dus te
imponeren (d.w.z. indruk te maken, gezag in te boezemen, zichzelf op de borst te slaan...) in plaats van met ongeveinsde liefde gastheer en gastvrouw te zijn voor wie er wellicht met lood in de schoenen -gezien immers de beladen kerkgeschiedenis welke voor de gasten hier in het geding was- gevolg had gegeven aan -let wel- een schriftelijke en persoonlijke uitnodiging! Wat toch een schijnvertoning, ook achteraf, nu wij weten hoe "
de verzoening" alsnog op een teleurstelling uitliep.
Telkens opnieuw kwam ik bij de nieuw-apostolische kerkleiding tot de slotsom dat motieven niet zuiver waren. Kopstukken houden elkaar de hand boven het hoofd:
TjerkB schreef:Impliciete communicatie (4)
(...)
Wat is de Nieuw-Apostolische Kerk? (...)
- Ambtenaren beschermen elkaar
[7] Wanneer je ziet dat in het land de armen worden onderdrukt en het recht en de rechtvaardigheid geschonden, wees dan niet verbaasd. Want een hoge ambtenaar wordt door een hogere beschermd, en zij beiden weer door ambtenaren die nog hoger zijn. [8] Het is hierbij nog een geluk wanneer de koning zorg draagt voor de oogst.
Uit: Prediker 5: 7 (NBV)
(...)
(...)
Uit: Bericht op "
Do 04 Sep 2014, 23:27" in de thread "Wat is de Nieuw-Apostolische Kerk?"
Er worden halve waarheden verkondigd en men heeft er geen flauw benul van wat zielzorg écht inhoudt. Bovendien:
zielzorg en zakendoen - een idiote combinatie. Zie onder.
Groet,
TjerkB
P.S.
TjerkB schreef:BakEenEi schreef:(...)
Anders dan in Jezus' tijd vinden de apostelen van tegenwoordig namelijk dat zij tevens begiftigd zijn met onder meer exclusieve rechten t.a.v. de besteding en het beheer van financiële middelen die gelovigen op hun verzoek, op basis van "de tienden", aan het kerkgenootschap beschikbaar stellen. Kortheidshalve zij hier verwezen naar mijn bericht op
"di 16 aug 2011, 15:08" in de thread "Tenzij..." waaruit de onderstaande quote:
Het is niet niks is als een fatsoenlijk kerkgenootschap afzakt tot een ordinaire sekte. Bij de Nieuw-Apostolische Kerk ligt niemand er wakker van. Men verwacht de spoedige terugkeer van Jezus Christus, te midden van de nieuw-apostolische apostelen, en daarbij valt vrijwel al het andere in belangrijkheid in het niet. Ieder doet gewoon zijn of haar best. Men bezoekt de openbare erediensten, de kerkleiding organiseert evenementen die gemeenteleden muzikaal omlijsten, kinderen en jongeren volgen educatieve programma's en uit geldinzamelingen worden de salarissen betaald en kantoorkosten van kaderfunctionarissen. Ook zet de kerkleiding projecten op die nieuwe leden en/of geld opleveren. Als indicatie voor ieders financiële bijdrage wordt 10% van het inkomen genoemd. Naast deze basisbijdrage vraagt de kerkleiding geregeld om kleine extra's. Verder nemen de leden diverse onkosten voor eigen rekening.
Om de schijn van dilettantisme of die van een door de ijzeren wet van de oligarchie beheerste autocratie zo veel mogelijk weg te nemen, kent de organisatie uitzonderlijk veel "dienaren" die elkaar en anderen leiding geven. Toch wisselt alles op de wenken van de voorzitter van het internationale kerkbestuur, ook wel stamapostel genoemd. Deze laat zich bijstaan door districtsapostelen, ondersteund door districtsapostelhelpers alsmede door apostelen zonder extra statusaanduiding. Op aanwijzing van de apostelen voeren lagere kerkelijke ambtsdragers het beleid uit dat is vastgesteld in nauw overleg met de stamapostel. Zo zijn er opzieners, per regio geassisteerd door oudsten en districtsevangelisten. Lokaal kennen de kerkgemeenten meestal een voorganger, die wordt geholpen door priesters en diakenen. Men richt het (geloofs)leven in van de overige, voornamelijk vrouwelijke gemeenteleden, kinderen en ouderen.
Van de gelovigen wordt verwacht dat zij kerkelijke ambtsdragers zien als zegenaars. Naarmate hun "hand van leiding" meer wordt toegelaten in ieders leven, zou de zegen van God groter kunnen zijn. Kerkelijke ambtsdragers zelf dienen als zegenaar hun directe meerdere in de organisatie aan te nemen. Voor wie geen geestelijke bediening heeft, gelden alle aanwijzingen van elke zegenaar. Bij verschil van inzicht tussen zegenaars onderling, is niet ervarenheid of deskundigheid doorslaggevend maar de hoogte van het beklede ambt. Dit is het geval op alle bestuurlijke terreinen. Gemeenteleden die de kerk verlaten blijven er in de regel bij dat zij deze tredmolen uit vrije wil in beweging hielden, al wogen voor hen de baten meestal niet op tegen de kosten en ieders geïnvesteerde tijd. Opvallend is momenteel het streven bij de kerkleiding om zich in de samenleving tevens te profileren als charitatieve instelling.
Vanuit andere christelijke kerken wordt in toenemende mate de klacht beluisterd dat de nieuw-apostolische apostelen en stamapostel zich eigenmachtig, onterecht en brutaal op het standpunt stellen dat 1) alleen zij de Bijbel goed kunnen uitleggen; 2) dat buiten de bij de Nieuw-Apostolische Kerk ingeschreven leden om overige christenen zich geen kind van God mogen noemen; 3) geestelijken van andere christelijke kerken niet door God in hun ambt geroepen kunnen zijn, waaruit o.a. voortvloeit dat 4) in andere christelijke kerken het Heilig Avondmaal ongeldig wordt toegediend. Oecumenische activiteiten worden hierdoor niet zelden belemmerd. Om de identiteit van de Nieuw-Apostolische Kerk ten overstaan van andersgezinde christenen beter voor het voetlicht te brengen werd de totstandkoming van een catechismus c.a. toegezegd. Om uiteenlopende redenen echter stagneert het bewuste project sedert 2008.
Het is de kerkelijke ambtsdragers niet toegestaan om in het openbaar een persoonlijke mening uit te spreken die afwijkt van de nieuw-apostolische geloofsleer. Wie deze regel overtreedt, blokkeert niet alleen de weg tot zegen doch verliest voor de kerkleiding op slag diens geloofwaardigheid. Alleen disproportionele loyaliteit kan hieraan nadien nog iets goedmaken. "Hogere verantwoordelijke leidinggevenden" zullen niet schromen dwarsliggers publiekelijk af te vallen, bijvoorbeeld via het Internet. Geïnteresseerden die via het Internet met de Nieuw-Apostolische Kerk willen kennismaken, zullen overigens zien dat de kerkleiding geavanceerde communicatietechnieken inzet om haar doelstellingen gerealiseerd te krijgen. Men presenteert zich als een moderne geloofsbeweging die mensen uit alle delen van de wereld met elkaar samenbindt door de unieke zending van haar "namens God" gewijde apostelen.
De geschiedenis van "het apostolische werk" in Nederland, welke teruggaat tot omstreeks 1863, toont zich weerbarstig door frequent ongenoegen tussen hoog op de ambtsladder opgeklommen leidinggevenden over de uitgangspunten van de geloofsleer. Veranderingen of aanscherpingen in de leer zorgden voor talrijke afsplitsingen. Niettemin breidde de kerk vanuit Duitsland, Canada en Zuid-Afrika zich gaandeweg sterk uit met thans wereldwijd circa 10 miljoen leden. Van oudsher is de saamhorigheid onder de gelovigen in de kerkgemeenten groot. Hierdoor komt er veel gezamenlijk tot stand, zoals op het vlak van koorzang, instrumentale ensembles en orgelspel. De bouw van nieuwe kerken wordt uit bij elkaar gelegde middelen bekostigd. Hoge dienaren verlenen aan elkaar decharge voor het gevoerde financiële beleid, ten aanzien waarvan men tegenover anderen tot op heden geen enkele transparantie voorstaat.
Dat deze kerk afglijdt naar het discutabele niveau van een sekte hangt samen met de transitie waarin de geloofsbeweging na de opkomst van het Internet terechtkwam en waarin zij nu blijft steken. Het lukt de kerkleiding niet om van fouten te leren, cultuurverschillen voldoende te eerbiedigen en de geloofsleer te ontdoen van onzuiverheden. Invloedrijke behoudende districtsapostelen namens kapitaalkrachtige "gebiedskerken" kregen hun zin. De huidige stamapostel, een gepromoveerde Duitse wiskundige, gaf toe aan een gedeeltelijke herintroductie en versterking van de geloofsinzichten die deze machtigen koesteren. Hierdoor botsen er nu werelden van verschil. Terwijl onverbiddelijk starre ideeën tot wet worden verheven, moeten grote sommen geld voor opzienbarende goede werken in de samenleving ieders aandacht van het getouwtrek afleiden. Wel claimt men exclusief "het werk Gods" te belichamen.
Bron: Redactionele berichten d.d. 13-08-2011 "In de greep van de klauwen van de uitgekookte zegenaars" (1-7), in de thread
"Hoe moet het verder met de Nieuw-Apostolische Kerk in Ned.?"
(...)
Door allerlei (subtiele) verschijnselen van intimidatie hebben velen de Nieuw-Apostolische Kerk al de rug toegekeerd. Anderen kunnen het nog altijd niet geloven dat er op deze manier feitelijk wel sprake móet zijn van "kadaverdiscipline". Van "lagere dienaren" wordt immers verwacht dat men zich te allen tijde conformeert aan alles wat via de hedendaagse apostelen "de mond Gods uitgaat". Kritische vragen blijven steevast onbeantwoord - zogenaamd in het belang van een rechtsgang of van wat dan ook. Als men een doodenkele keer al ergens op antwoordt, wat in de achterliggende anderhalf jaar tweemaal schriftelijk is gebeurd, maken de "kerkvorsten" zich door knullig taalgebruik ongeloofwaardig, alsmede door zich boven de Wet te wanen. De laatste keer leverde zulks in kort geding zelfs een veroordeling op bij de voorzieningenrechter!
Indien de nieuw-apostolische kerkleiding -dankbaar gebruik makend van de ingekomen offerontvangsten- ergens goede sier mee kan maken, regent het -veelal door ingehuurde mediadeskundigen samengestelde- berichten en fotoreportages, maar o wee, als de "Godsgezanten" falen want dan wordt het opeens ijzig stil; dan wordt aan alle ondergeschikten het zwijgen opgelegd, en wie dan desondanks nog wat te mekkeren heeft - die kan voor de rest van zijn leven ophoepelen!! Van tevoren wordt zo iemand doorgaans al consequent gemeden, genegeerd en geïsoleerd zodat dwarsliggers vervolgens wel "uit vrije wil" willen vertrekken. Lief hè, van de "zegenaars": dat ze je dan gewoon laten gaan!
- Liefdesverklaring
ik houd van je,
- maar dan wil ik wel dat je naar mij luistert en doet wat je mij hoort zeggen
- maar dan ga ik er wel vanuit dat je mij voor het overige mijn gang laat gaan
- maar dan hoef ik natuurlijk niet overal open en eerlijk over te zijn
- maar dan kan het wel eens even duren voordat ik ergens antwoord op geef
- maar dan zorg jij voor het inkomen en regel ik wel de financiën, en de rest
- maar dan is dat uiteraard wel onder voorbehoud van alle rechten
- maar dan krijg je nog zwart op wit wat er verder van jou wordt verwacht
- maar dan hoef jij vanzelf niet te weten hoe ik werkelijk over jou denk
- maar dan reken ik er wel op dat je mij en de andere ambtsdragers vergeeft
- maar dan klop je maar elders aan of desnoods bij God als je ons nodig hebt
je liefhebbende zegenaar
O, wat is dát toch verschrikkelijk lief. Heel erg... voor Jezus Christus.
(...)
Uit: Bericht op het forum van Bauke Moesker op "
Ma 22 Aug 2011, 12:06" in de thread "Met alle middelen rechtens... "
(...)
Aldus geraken deze volgelingen nu al decennia lang -gedachteloos- van de ene flow in de andere. "Zoo de wind is, waait het jasje". Men waait met alle winden mee, die er in dit machtsbestel worden aangewakkerd.
(...)
Uit: Bericht op "
Di 07 Jan 2014, 15:53" in de thread "Geen woorden maar daden"
