Chi schreef:(...)
Het is relatief moeilijk om nieuwe contacten te maken in een nieuwe omgeving, zelfs in andere kerken, als je jezelf jarenlang min of meer hebt overgegeven aan de nak. Is het een goed idee om hier dan een alternatief voor te bedenken, in beginsel een (maandelijkse) bijeenkomst van nak afvallers of forumdeelnemers die geïnteresseerd zijn hier wat op te bedenken en het over het goede van het evangelie willen hebben, zou dat wat zijn? Ik doe maar een aanzetje hoor.
Uit: Bericht op "
Do 04 Aug 2016, 00:18"
@Chi
@all
Dat zou wat mij betreft kunnen!
Het is vaak een optelsom van uiteenlopende verontrustende omstandigheden, waardoor zielen het gevoel van veiligheid en geborgenheid in "het Vaderhuis" ontvalt.
"Het gevoel van veiligheid is afgenomen na de aanslagen in Parijs", zo bleek vorig jaar uit onderzoek via het Opiniepanel van EenVandaag. Het behoeft geen betoog dat óók in een geloofsgemeenschap het wel degelijk impact heeft indien gekoesterde "zekerheden" geweld wordt aangedaan, wat bijvoorbeeld het geval kan zijn door wangedrag van kerkelijke ambtsdragers. Als je dan bovendien aan je lot wordt overgelaten
omdat je als slachtoffer amper wordt geloofd, ontwaak je als uit een boze droom, zij het met dit verschil: afgezien van wat er in eerste instantie al was voorgevallen, kun je er opeens niet meer omheen dat het welzijn van de levende have in jouw geloofsgemeenschap volgens "hogere dienaren" kennelijk ondergeschikt moet zijn aan het vermeende belang van het aanzien van de kerk als instituut.
Opeens raak je op zo'n manier, vertwijfeld en met pijn in de ziel, verzeild in een onwerkelijk aanvoelend rouwproces. Misschien voel je je daarover zelfs wel schuldig want was het ons "in de gemeenschap" niet al sinds jaar en dag voorgehouden dat wij niet op mensen moesten bouwen doch veeleer op God? Wie hierover in de Nieuw-Apostolische Kerk vervolgens spreekt met een "zegenaar", ontmoet in de regel alle begrip! Men luistert en er wordt met je gebeden. Nu ligt het in Gods hand.
Maar stel, er verandert niets. Je voelt je er ongemakkelijk bij. Misschien vraag je je al volautomatisch af: was mijn gebed wel oprecht, offer ik wel genoeg, wordt mijn geduld niet op de proef gesteld en word ik niet gestraft omdat ik wel gelóóf maar amper het vertrouwen heb dat God zal helpen? Zo redeneer je jezelf in de put. Wie ook dit deelt met een "zegenaar", ontmoet waarschijnlijk opnieuw alle begrip. Opnieuw wordt er met je gebeden. Je hoopt er het beste van, maar: er verandert niets. In tegendeel, je voelt je alsmaar ellendiger. Inmiddels bezwaart het je ook de dienaren er nog mee lastig te vallen. Ik zal ermee moeten leren leven, denk je wellicht.
Je wéét "er is iets niet pluis", maar je krijgt er geen vat op. Enzovoort.
Niemand echter die ondertussen de mogelijkheid openhoudt dat wat jou constant dwarszit en misschien zelfs ook al wakkerhoudt, doodeenvoudig wel eens een externe oorzaak kan hebben. Dus: gewoon een oorzaak buiten jouzelf.
Dat men bewust of onbewust niet kijkt naar een externe oorzaak binnen de muren van de Nieuw-Apostolische Kerk komt doordat "lagere dienaren" worden geacht loyaal te zijn aan hun zegenaars, de "hogere dienaren". Kritiek op "hogere dienaren", hoe opbouwend ook, is uit den boze, al zal niemand daar eerlijk voor uitkomen. De ambtelijke top bij dit kerkgenootschap wenst niet te worden lastiggevallen met gezeur vanaf de kerkvloer. Lagere dienaren die op de ambtsladder hogerop willen komen, hebben er daarom maar voor te zorgen dat ze (met pappen en nathouden) eenieder die "wat de mekkeren" heeft, met raad en daad bijstaan om "waardig" te worden door zichzelf te overwinnen want "de goede strijd" zou eruit bestaan dat je alles wat er in deze kerk op je afkomt omarmt alsof het voldongen feiten zijn.
De echte oorzaak van allerhande vage gevoelens van aanhoudend onwel-bevinden is naar mijn vaste overtuiging niet zelden het hierboven geschetste -door de kerkleiding aangemoedigde- verraderlijke manipulatieve gedrag van "dienaren". Terwijl nietsvermoedende gelovigen maar ploeteren om waardig te worden, worden in feite hun goedheid en hun vertrouwen deerlijk misbruikt. Ware zielzorg in dit verband zou immers zijn dat je je naaste niet (langer) blootstelt aan onnodig lijden.
Echter, wie er wat van zegt, wordt al gauw verweten dat "de goeden onder de dienaren" te kort worden gedaan als de kritiek onverhoopt niet binnenskamers blijft:
- 01.08.2016 H. L. aus L.
Geehrte (mit Respekt) Schreiberlinge in diesem Forum. Insbesondere die Einlassungen von Gerrit Sepers und U.G. aus K. GLAUBENSKULTUR ist der Name! Bitte diese Kultur nicht vergessen. Evangelium und christlich sollte zumindest durchschimmern.
Wem bingen solche Wortgefechte sonst estwas? "Die Redaktion behält sich vor, Leserbriefe zu kürzen, könnte Michael auch..."
Schließlich geht es doch um die Kirche CHRISTI. Im Zweifelsfalle noch mal die "SPRÜCHE SALOMOS" durchlesen
L. G.
- 04.08.2016 U. G. aus K.
Geehrter (mit Respekt) Schreiberling H. L. aus L. Im Prinzip haben Sie recht. Ich rege mich auch manchmal auf. Zum Einen, dass bei GLAUBENSKULTUR in den Beiträgen oft weder GLAUBE noch KULTUR zu erkennen ist, und zum Anderen, weder GÖNNER noch FREUNDE schreiben, sondern Leute, die alles andere als Freunde sind, und die den Verantwortlichen in der der NAK die Pest an den Hals wünschen. Da ist von Betrügern, Verbrechern, Lügnern etc. die Rede. Ich könnte eine Menge Schimpfworte nennen, die von einigen Schreiberlingen (diesmal ohne Respekt) in Glaubenskultur auftauchen. Wenn Sie GK aufmerksam lesen, hätte Ihnen das auffallen müssen. Und da hätte Ihre Mahnung besser gepasst und die Aufforderung an Michael Koch auch.
Da ich viele „Amtsträger“ kenne, die mit voller Überzeugung ihre Arbeit tun, und dafür viele Entbehrungen in Kauf nehmen, habe ich großen Respekt vor deren unermüdlichen Einsatz. Wenn dann in dem Forum Glaubenskultur Kommentare abgelassen werden, die „unter aller Sau“ sind, und nichts anderes bezwecken, als die NAK und ihre Amtsträger niederzumachen, erlaube ich mir hin und wieder, das zu kommentieren. Dass dabei meine Sprache dann auch etwas „rustikaler“ wird, ist vor dem Hintergrund vielleicht nachvollziehbar.
Beste Grüße (Schreiberling)
Bron: Ingezonden berichten bij
Glaubenskultur-Magazine n.a.v. Premium-Artikel "
Öffnungsprozess blieb unberücksichtigt - Hessenschau-Beitrag: ACK Deutschland stellt sich an die Seite der NAK" d.d. 20-05-2016
Dan vergeet men echter dat naar het Evangelie van Jezus Christus juist "wie onder de dienaren zou gelden als de belangrijkste" aller dienaar (!) dient te willen zijn. Welnu, in de nieuw-apostolische kerkpraktijk lijkt het wel alsof men daarvan nog nooit heeft gehoord. In elk geval heeft men er in het geheel geen boodschap aan. Ook ikzelf heb dat al vele malen moeten ondervinden. Het is dan ook niet zonder reden
dat ik nogal eens moeite heb gedaan om achtergronden te verduidelijken. Zie onder.
Groet,
TjerkB
N.B.
BakEenEi schreef:Eén van de vele keren dat ik serieus argwaan kreeg bij de "goede bedoelingen" van de nieuw-apostolische kerkleiding was, toen er in 1993 een herziene uitgave verscheen van het boekje Vragen en Antwoorden, dat o.a. bij het confirmatieonderricht voorheen
dé leidraad was. Het bevreemdde mij namelijk wat er was veranderd aan de verklarende tekst m.b.t. de stamapostel. Om te beginnen volgt hieronder de tekst zoals ik die in de jaren '60 leerde als confirmant:
- 226. Welke plaats neemt de Stamapostel binnen de Hersteld Apostolische Gemeente in?
De Stamapostel is als het zichtbare hoofd der Gemeente in alle aangelegenheden de hoogste instantie. Aangezien hij door alle leden van de Hersteld Apostolische Gemeente als de representant des Heren op aarde wordt beschouwd en hij zichzelf steeds als hulp des geloofs voor zijn broeders en zusters weet, moet men in de bijzondere plaats welke hij inneemt, geen kiem van autoritaire heerschappij over de Gemeente zien, evenmin als dit van de plaats, die door Jezus of zijn Apostelen wordt ingenomen, kan worden afgeleid.
Bron: Vragen en Antwoorden betreffende het Hersteld Apostolische Geloof
Het tekstfragment waarvoor ik zojuist in blauw grotere letters koos, verdween opeens! Tegelijkertijd viel het mij nu pas goed op dat de kerkleiding "de stamapostel" belicht van twee kanten. Zie onder:
- 177. Welke plaats neemt de Stamapostel in binnen de Nieuw-Apostolische Kerk?
De Stamapostel is als zichtbaar hoofd van de kerk van Jezus Christus in alle kerkelijke aangelegenheden de hoogste instantie. Hij wordt door de leden van de Nieuw-Apostolische Kerk beschouwd als de vertegenwoordiger van de Heer op aarde en beschouwt zichzelf als helper in het geloof van zijn ambtsbroeders en medebroeders en -zusters.
Het is de wil van Jezus dat Zijn kerk een zichtbaar hoofd heeft, tot wie de Apostelen en alle gelovigen opzien (vgl. Joh. 21: 15-17). Daardoor wordt het werk van de Heer op een doelbewuste en uniforme wijze geleid.
Voor het ambt van Stamapostel wordt uit de rijen der Apostelen diegene geroepen die daartoe op grond van bijzondere getuigenissen door God wordt geopenbaard aan de werkzame Stamapostel of aan de kring van de Apostelen.
Bron: Vragen en Antwoorden betreffende het nieuw-apostolische geloof; 1993
Verder maakte het mij niet gelukkig dat Jezus Christus en God er nu -hineininterpretierend- nadrukkelijk bij worden gehaald om de herziene voorstelling van zaken als het ware maar aannemelijk genoeg gelegitimeerd te krijgen. Het stuitte mij tegen de borst dat er vanuit de hemel exclusief zou zijn gekozen voor het kerkgenootschap "de Nieuw-Apostolische Kerk".
Steeds méér woorden bleek de nieuw-apostolische kerkleiding gaandeweg nodig te hebben om háár zienswijze overeind te houden, wat zij -ondanks verwoede pogingen daartoe- naar mijn vaste overtuiging níet voor elkaar heeft gekregen:
- 177. Welke plaats neemt de Stamapostel in binnen de Nieuw-Apostolische Kerk?
Jezus Christus is het hoofd van de kerk, de Stamapostel het hoofd van de Apostelen. Als hoogste geestelijke autoriteit leidt hij de Nieuw-Apostolische Kerk in alle religieuze aangelegenheden.
De plaats van de Stamapostel is vergelijkbaar met die van Apostel Petrus, aan wie Jezus de opdracht gaf om zijn broeders te versterken (vg. Luk. 22: 32) en de gelovigen te "weiden" (vgl. Joh. 21: 15-17). Bovendien trad Petrus na de hemelvaart van Christus op als woordvoerder van de Apostelen en hield bij het ontstaan van de gemeente van Christus op het pinksterfeest de baanbrekende prediking. Daaraan voorafgaand had hij ervoor gezorgd, dat Matthias de plaats van Judas Iskariot in de kring van de Apostelen innam. Hij fungeerde als spreker voor de Hoge Raad, deed als Apostel de eerste tekenen en wonderen en begon, op grond van goddelijke openbaringen, met de zending onder de heidenen (de geschiedenis van Cornelius). Ook was hij op de apostelvergaderingen in Jeruzalem een gezaghebbend spreker (vgl. Hand. 11 en 15).
Voor het ambt van Stamapostel wordt uit de rijen der Apostelen diegene geroepen die door God aan de in functie zijnde Stamapostel is geopenbaard. Wanneer de Stamapostel geen opvolger heeft benoemd, wordt deze door de vergadering van Districtsapostelen of Apostelen gekozen uit de kring van de Districtsapostelen, Districtsapostelhelpers en Apostelen.
Bron: Vragen en Antwoorden betreffende het nieuw-apostolische geloof/Wijzigingsmededeling 2005
Dát belooft dus nog wat voor de juridische procedures waarin de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland verwikkeld is geraakt. Straks, bij de Hoge Raad, komt de stamapostel het woord doen!
Overigens werd nu gesteld dat indien de stamapostel geen opvolger zou hebben benoemd, God er niet direct meer aan te pas komt. Eerder gold in dat geval immers nog:
"Voor het ambt van Stamapostel wordt uit de rijen der Apostelen diegene geroepen die daartoe op grond van bijzondere getuigenissen door God wordt geopenbaard aan de werkzame Stamapostel of aan de kring van de Apostelen."
Inmiddels vond de nieuw-apostolische kerkleiding het opnieuw nodig om uit te wijden over de voornaamheid van haar stamapostel met alle uitsluitend aan hem voorbehouden verregaande (goddelijke) volmachten:
- Stamapostel
Aan het hoofd van de Nieuw-Apostolische Kerk staat sinds Pinksteren 2005 Wilhelm Leber. Als Stamapostel leidt hij de kerk vanuit haar hoofdzetel in Zürich. Wilhelm Leber is Duitser en de achtste Stamapostel sinds de grondlegging van de kerk. Zijn positie is vergelijkbaar met die, die Petrus 2000 jaar geleden in de kring van de apostelen vervulde.
Hoogste geestelijke autoriteit
Als hoogste geestelijke autoriteit van alle nieuw-apostolische gebiedskerken op aarde leidt de Stamapostel de gehele kerk in alle religieuze aangelegenheden. Hij heeft voornamelijk als taak om de leer van Christus duurzaam en gewetensvol te verkondigen en rein te bewaren. Hij beroept en wijdt de Districtsapostelen, Apostelen en Opzieners, verleent hun ambtsrust of ontheft hen. Hij legt de grenzen van de gebiedskerken vast, vormt nieuwe arbeidsgebieden voor Districtsapostelen, en wijst aan de gebiedskerken werkgebieden ter verzorging toe. Hij legt het jaarbudget van de NAKI vast, beslist over uitgaven en beheer van het vermogen, spreekt de jaarlijks aan de NAKI af te dragen financiële bijdragen af met de Districtsapostelen en vaardigt regels en voorschriften uit in aangelegenheden de gehele kerk betreffend. Verordeningen van de Stamapostel zijn onder voorbehoud van tegengestelde wettelijke bepalingen voor alle gebiedskerken en hun organen verbindend.
Beroeping van een opvolger
De Stamapostel wordt door zijn eventuele voorganger beroepen. Dat is ook dan zo, wanneer de voorganger ziek is geworden of verongelukt, maar nog handelingsbekwaam is. In het geval van een plotselinge ziekte of een ongeval, waardoor de Stamapostel niet meer handelingsbekwaam zou kunnen worden, kan de Stamapostel zijn opvolging schriftelijk deponeren. Indien zulk een beroeping ontbreekt, dan wordt de opvolger door de vergadering van Districtsapostelen of Apostelen uit de kring van Districtsapostelen, Districtsapostelhelpers en Apostelen geheim gekozen. Zijn ambt vangt aan met zijn wijding, die door de in de rust tredende Stamapostel of de dienstoudste Districtsapostel voltrokken wordt. De ambtswisseling wordt onmiddellijk aan alle nieuw-apostolische gemeenten ter kennis gebracht.
Bij het bereiken van het 65e levensjaar heeft de Stamapostel recht op ambtsrust. Hij zal zijn ambtsperiode niet langer uitoefenen dan tot het einde van zijn 70e levensjaar. Om zijn opvolger te beroepen en voor de regeling, in het geval van een voorbijgaande of definitieve verhindering van de ambtsuitoefening, kan de Stamapostel in de kluis van de NAKI betreffende documenten deponeren. Indien twee onafhankelijke artsen een voorbijgaande verhindering bevestigen, dan openen de drie dienstoudste Districtsapostelen het overeenkomstige document. Sterft de Stamapostel of wordt zijn definitieve verhindering vastgesteld, dan wordt binnen zeven dagen een vergadering van Districtsapostelen bijeengeroepen, die het testament van de Stamapostel ter kennis neemt en zonder uitstel uitvoert.
Bron: http://www.nak.org/nl/over-ons/structur ... amapostel/
Is het hier al iemand opgevallen dat de stamapostel tegenwoordig
NIET meer degene is die "uit de rijen der Apostelen door God" zou zijn geopenbaard?! Mijn conclusie: als het fundament door zó veel blijken van ambtelijke willekeur in de leerstellingen al niet deugt, klopt de rest -wat "nach dem neuapostolischen Glaubensverständnis"
hét werk Gods zou belichamen, getuige ook het zogeheten
Zelfbeeld- natuurlijk evenmin.
Zoals men het ons nú wil doen geloven, komt het er als het ware op neer dat Jezus Christus zich met de exploitatie van de Nieuw-Apostolische Kerk (waarvan
de grondlegging* kennelijk samenviel met het moment waarop de eerste stamapostel,
Friedrich Krebs**, zichzelf in 1897 door enkele gelijkgezinden als zodanig liet benoemen) niet hoeft te bemoeien want dat kan "De kerkleiding" wel helemaal zelf. Laat Hij in feite in de tussentijd maar zorgdragen voor voldoende comfortabel ingerichte woningen in het Huis van Zijn Vader. Graag extra luxe ingericht voor de geestelijke elite van de Nieuw-Apostolische Kerk... én voor hun families en andere verwanten. Liefst ook aan het water van de zee der vergetelheid.
* Blijkens de Duitstalige site bij WikipediA over het ambt van
"Stammapostel" begint de ontwikkeling van de "Neuapostolische Glaubensgemeinschaft" op zijn vroegst in 1878.
** Zie voorts het bij
Christ-im-Dialog verschenen artikel
"Fritz Krebs - Ein Mann erfindet das Stammapostelamt" alsmede het
aldaar te downloaden boek van Hermann Niehaus
"Der Größte unter ihnen" (1928).
(...)
Uit: Bericht op het voormalige Forum van Bauke Moesker op "
Di 09 Aug 2011, 11:47", in de thread "Tenzij... "