@zefyrzefyr schreef: ↑vr 17 apr 2020, 21:36(...)
Vanavond reageerde drs. Berry Brand vilein en chagrijnig, vooraanstaand lid van het Apostolisch Genootschap, op het facebookaccount van Renske Doorenspleet naar aanleiding van h'r boek 'Apostelkind'. In z'n reactie merkte hij op, dat (vrij geciteerd) als men z'n boek, 'Nieuw licht op oude wegen. De wegen die de apostolische beweging volgde vanaf de oorsprong (circa 1830) tot Het Apostolisch Genootschap anno 2011' (Eburon 2013), had gelezen men zich de moeite had kunnen besparen het boek 'Apostelkind' van Renske Doorenspleet te lezen... Jalousie de métier?!
(...)
Bron: Bericht op "vr 17 apr 2020, 21:36"
Zie voorts in deze samenhang het bericht op "vr 10 jun 2016, 23:28", in de thread "Historische Bijeenkomst (1946-2016) op 17 september 2016"
@all
Die reactie op Facebook bevreemdde ook mij in hoge mate, juist omdat anderen daar tenhemelschreiende toestanden aankaartten:
- [09-04-2020, 00:06]
(...) Ik ben iets ouder (62) maar alles komt als een film voorbij. Zó herkenbaar. Mijn moeder (...) was dirigente van het koor en heeft tijdens de zangrepetitie een hartstilstand gekregen. Ze is hieraan overleden. Haar crematie ging alleen maar over het Ap Gen net als bij de vader van Martin..... ik heb met kippenvel zitten lezen...... (...) - [09-04-2020, 00:35]
(...) Mijn broer vroeg'Waarom zijn we toch nog lang gebleven en was het toch nog moeilijk om er uit te gaan?'
Ik denk dat het in de eerste plaats was ,het verlaten van de groep, je familie.
Moederziel alleen zou je zijn in een kwaadaardige buitenwereld waar de mensen de weg kwijt waren. Want dat kregen wij steeds te horen.
En de kern was natuurlijk dat er wel Liefde gepredikt werd. Er werd gezegd dat wij allemaal de liefdesmacht in ons dragen, maar die was op zijn hoogst in de Apostel. Hij was het levende voorbeeld van wat wij ook zouden worden en wij geloofden dat. Zelf geloofde hij ook dat hij 'geroepen' was en God op aarde en wij bevestigden dat keer op keer. Dit geloof was ook heel oprecht van beide kanten.
Zoals in religies God de hoogste liefdesmacht is en Jezus als zijn levende zoon het voorbeeld is van wat wij in de kern allemaal zijn. Wij zijn schepselen die verlangen naar liefde en ons leven willen en kunnen scheppen.
En daarom werd je tegelijkertijd op het verkeerde been gezet. We waren machteloos maar luisterend naar de Almacht zouden we net zo machtig kunnen worden.
'Wij dragen de Goddelijke vonk en scheppingskracht in ons die ons tot grootse dingen in staat stelt' De kern is Liefde. Ook in het Apgen. En daar zijn wij in verwarring gebracht.
We zoeken allemaal liefde en weten dat het daar om gaat.Er werd ons echter verteld dat wij dat zonder de' Man gods' niet zouden vinden.
Elk geloof of spirituele beweging die regels oplegt en een hierarchie heeft is verdacht.
De behoefte aan een machtige heerser hoe liefdevol deze ook is, is gebaseerd op angst.
Angst om te vertrouwen op eigen oordeel. Eigen liefde.
Waarschijnlijk moesten we eerst volwassen worden om dat alles te kunnen zien. (...) - [13-04-2020, 18:02]
(...) Ik had een Apostolische meester in klas zes..
Moesten we een woord bedenken achter verbond.....
Iedereen zei.. sluiten.
Ik steek mijn vinger op en zeg vernieuwen.
De meester zegt nee fout... ik als 11 jarige denk huh....
Roept hij mij na school apart... dat is van de dienst en tussen ons en op school is het fout.....
Ehm... klein jeugdtrauma......nooit vergeten ... en hoezo fout? - [13-04-2020, 19:27]
Nou ik had diezelfde meester in dezelfde zesde klas een paar jaar later ( tis mijn zus hierboven) ik zei iets niet helemaal goed in de klas werd ik aan mijn oor (1980) keihard de bank uitgesleept. Ik zou toch beter moeten weten met mijn achtergrond. Nooit maar dan ook nooit vergeten, ik voel mijn oor nog zal ik maar zeggen. En ook de vernedering. - [16-04-2020, 18:25]
Ik zal zeggen wat er speelde, misschien helpt het anderen ,misschien mezelf, ik weet het niet. Mijn vader was psychiatrisch patiënt, maar ook een hele trouwe aanhanger van de apostel, net als zijn hele familie. Met het kerstdeclamatorium 1972, pagina 129, haalde de apostel fel uit tegen randfiguren, zorg dat u zelf geen randfiguur wordt. In maart 1973, het jaar van de zuivering, heeft mijn vader een einde aan zijn leven gemaakt, hij schreef in zijn afscheidsbrief dat we beter af waren zonder hem. Ik was toen 9… - [16-04-2020, 20:24]
(...) Bij mij zijn echt ongelofelijk schandalige geestelijke beschadigingen aangebracht toen wij getrouwd waren en ergens ander gingen wonen. Toen wij ons eerste kind in 1979 kregen dat Blind en verstandelijk geboren werd en inmiddels ook doof is was het de voorganger die zei, Misschien is het wel goed voor u dat u zo'n kind heb gekregen en heeft u dat juist nodig. Voor mij nog steeds onbegrijpelijk. Mijn bloed kan er nog steeds van aan de kook raken. Goede raad wel gekregen (volgen hun normen goed) maar nooit enige ondersteuning gekregen vanuit de gemeente. (...) - [18-04-2020, 09:36]
(...) ik weet dat de kinderen het vreselijk vonden. In die tijd had ik de leiding van choreografie bij de kerstspelen en oefende na de kringen met hen. Het gemopper was niet van de lucht. Overigens is die generatie helemaal weggevallen. Dat geeft toch te denken. Ik heb dat gemopper wel gemeld bij de voorganger maar die veegde het van tafel. Oftewel nam mij niet serieus.
Uit: Cantate 20 jaar na 20 eeuwen (1966) |Componist: W. Westerveld
Bespiegelingen over de liefde zoals hiermee "vierdimensionaal" opgediend, kunnen op een magische manier met ons aan de haal gaan. Wij slokken het op en smelten. De kust is veilig. Hoe verstandig is het echter om daarna tijd, geld en autonomie uit handen te geven?
Drs. Brand sprak van "Nieuw licht op oude wegen", maar ikzelf ben meer onder de indruk van "Oud licht op nieuwe wegen". Zie onder:
[7] Toen het tot een hevige woordenstrijd kwam, stond Petrus op en zei: ‘Broeders, u weet dat God mij al in het begin uit uw midden heeft gekozen om de boodschap van het evangelie onder de heidenen te verspreiden en hen tot geloof te brengen. [8] God, die weet wat er in de mensen omgaat, heeft blijk gegeven van zijn vertrouwen in de heidenen door hun de heilige Geest te schenken, zoals hij die ook aan ons geschonken heeft.[9] Hij heeft geen enkel onderscheid gemaakt tussen ons en hen, want hij heeft hen door het geloof innerlijk gereinigd. [10] Waarom wilt u God dan trotseren door op de schouders van deze leerlingen een juk te leggen dat onze voorouders noch wijzelf konden dragen?
Uit: Handelingen 15 (NBV)
[8] Andere gemeenten heb ik geplunderd door geld aan te nemen om u van dienst te kunnen zijn. [9] Maar tijdens mijn verblijf bij u heb ik niemand om hulp gevraagd toen ik in geldnood kwam; het zijn de broeders uit Macedonië geweest die me hebben geholpen. Ik heb er altijd voor gewaakt u iets te kosten, en zal dat blijven doen. [10] Zo zeker als de waarheid van Christus in mij is, die roem zal ik mij nergens in Achaje laten ontnemen. [11] En waarom niet? Omdat ik u niet lief zou hebben? God weet dat ik dat wel doe. [12] Ik zal mijn werk op dezelfde manier blijven doen om die apostelen de kans te ontnemen met hun gewichtigdoenerij dezelfde roem te oogsten als wij. [13] Schijnapostelen zijn het, die zich door oneerlijk te werk te gaan voordoen als apostelen van Christus. [14] Dat is ook geen wonder, want niemand minder dan Satan vermomt zich als een engel van het licht. [15] Het ligt dus voor de hand dat ook zijn dienaren zich voordoen als dienaren van de gerechtigheid. Maar ze zullen krijgen wat ze verdienen.
[16] Nogmaals, laat niemand denken dat ik een dwaas ben. Maar mocht u dat toch denken, accepteer me dan ook als een dwaas en sta me toe dat ook ik eens opschep over mezelf. [17] Want wat ik nu ga zeggen komt niet van de Heer, het is de grootspraak van een dwaas. [18] Wanneer er zo velen zijn die zich op hun afkomst laten voorstaan, zal ik dat ook maar doen. [19] U, die zo verstandig bent, verdraagt dwazen toch met het grootste gemak. [20] Tenslotte verdraagt u het ook dat men u tiranniseert, uitzuigt, onderwerpt, zich boven u verheft en u beledigt.[ 21] Nu, ik moet u tot mijn schande bekennen dat wij daarvoor te zwak zijn geweest.
Uit: 2 Korintiërs 11 (NBV)
[9] Laat u niet misleiden door allerlei vreemdsoortige leerstellingen; we doen er goed aan ons te laten sterken door genade, niet door spijzen waar de aanhangers van die stellingen in het geheel geen baat bij hadden.
Uit: Hebreeën 13 (NBV)
Verder denk ik aan het lied "Wordt verlicht, gij die onwetend in de dienst der geesten staat" ... Voorheen was dit lied 145, in het gezangboek H.A.G.E.A. (1953).Maar dit heb ik tegen u: u hebt de liefde van weleer opgegeven.
Uit: Openbaring 2: 4 (NBV)
Wáár is het ooit misgegaan?! Misschien al hier:
Bron: Leidsch Dagblad, 9 maart 1959, pagina 7Tot de -zeer weinige- buitenstaanders zei de apostel: "Deze enthousiaste ontvangst lijkt op een zinloze mensenverering. Dit is niet zo. Gij hebt hier te maken met een gemeenschap van gelukkige mensen, die hier een gelegenheid vindt het hart te ontladen."
In het verlengde van de aldus in 1959 geregistreerde euforie op Schiphol, werd voor de verdere opbouw van "het Werk" allerwegen de pot gespekt en gold (analoog aan de nieuw-apostolische geloofspraktijk; vgl. lied 245) "Al mijn gaven, al mijn tijd, alles is Uw dienst gewijd!" ; met dien verstande dat bij het Apostolisch Genootschap met een hoofdletter U nimmer God wordt bedoeld, doch de aldaar dienstdoende levensgids c.q. collega van de dalai lama, de paus en de stamapostel. Betrokkene baadde in ongekende weelde en duldde in zijn nabijheid enkel toegewijde volgelingen. Wat dit concreet inhield, valt intussen na te lezen in vele tientallen reacties op Facebook.
Aan drs. Brand schreef ik vanmiddag het onderstaande:
Betrokkene antwoordde daarop als volgt:[18-04-2020, 13:09]
(...) In 2015 kocht ik twee kilogram “Nieuw licht op oude wegen”. Op pagina 431 meende u er goed aan te doen melding te maken van het volgende: “De verering door zijn volgelingen heeft Slok nooit verleid tot misbruik daarvan”. Mede hierdoor concludeerde men vanuit het Historisch Documentatiecentrum voor het Nederlands Protestantisme (1800-heden) bij de Vrije Universiteit Amsterdam destijds als volgt: “De sociale aspecten ontberen een concrete en kritische behandeling. (…) Brand komt niet verder dan de vaststelling dat veel afhangt van de gezichtshoek waaruit de zaak bekeken wordt.” Desondanks deelt u nu pedant een lelijke sneer uit naar Renske Doorenspleet. Zij toont zich begaan met de levende have, waaraan de ideologen in uw organisatie zich hebben vergrepen. U daarentegen heeft blijkbaar vrijwel geen enkele boodschap aan de door haar juist wél beschreven ontwrichtende verwarring in het leven van menig apostelkind. Reikt op uw oude dag uw liefde tegenover uw daardoor beschadigde naasten nog altijd niet zo ver, dat u ze met alle binnen het Apostolisch Genootschap door de jaren heen vergaarde geestelijke rijkdommen kunt omarmen én troosten?! Het is mij dus heel erg van u tegengevallen dat u zich het lot niet aantrekt van wie óók in úw ogen kennelijk als randfiguren of anderszins vage gasten niet bijdragen aan uw prestigeproject.
Kennelijk houdt "cognitieve dissonantie", of zo, ons vooralsnog verdeeld. Zie verder het bericht op "18 jan 2011, 20:18", in de thread "Heersers in de kerk (1): Tactieken van machtsfiguren", op het voormalige Forum van Bauke Moesker.[18-04-2020, 15:14]
(...) Beste Tjerk, je slaat de plank is. Ik heb een lovende recensie over haar boeiende boek geschreven. Ik hoop dat die in de Stroom geplaatst wordt.
Groet,
TjerkB
P.S.
Uit: Cantate 20 jaar na 20 eeuwen (1966) |Componist: W. Westerveld