Renske Doorenspleet: Apostelkind (2020 Uitgeverij Balans)

Alles wat rond het thema van dit Forum extra aandacht verdient
Gebruikersavatar
ZwartSchaap
Berichten: 163
Lid geworden op: wo 21 okt 2015, 13:23

Re: Renske Doorenspleet: Apostelkind (2020 Uitgeverij Balans)

Bericht door ZwartSchaap »

In het boek "de zegen van de twijfel " is over de echtgenote van Lambertus Slok ook e.e.a te lezen.
Zo is te lezen dat Zuster Slok van der Heide haar man en Apostel in alles behulpzaam was en hem
in alles navolgde.
Wat deze vrouw gedurende haar huwelijk met de man gods heeft moeten incasseren staat niet beschreven.
Overlijdensberichten van familieleden van de kant van Zr. van der Heide die tot de andere kant (NAK)
behoorden werden door de L. Slok verscheurd en in de afvalbak geworpen.
Het is voorgekomen dat Zr. van der Heide veel later vernam dat een familielid reeds lange tijd terug
was overleden.

ZwartSchaap
Gebruikersavatar
ZwartSchaap
Berichten: 163
Lid geworden op: wo 21 okt 2015, 13:23

Re: Renske Doorenspleet: Apostelkind (2020 Uitgeverij Balans)

Bericht door ZwartSchaap »

Bidden aan het einde van een kinderkoor repetitie.

Als iedereen staat, zegt tante Stienstra: Handen vouwen en ogen dicht.
Sjoerd spreekt luid en duidelijk zodat iedereen het goed kan horen:

LIEVE OOM APOSTEL, wij houden veel van U en danken U voor deze fijne ochtend.
Het was weer fijn om bij elkaar te zijn.
Wij hebben fijn gezongen. Straks gaan we weer ons best doen er een fijne
middag van te maken.
En morgen gaan we weer fijn naar de dienst. Amen

Sjoerd was zich waarschijnlijk niet bewust dat hij in dit korte gebed tot de APOSTEL
vijf keer het woord FIJN gebruikte, het was hem immers ook met de paplepel ingegeven.

Nimmer is door de ooms en tantes van Sjoerd ooit ingegrepen om het bidden tot OOM APOSTEL
resoluut te beeindigen. OOM APOSTEL LIET ZICH DIT ALLES WELGEVALLEN.

TREURIG TREURIG TREURIG

ZwartSchaap

(UIT APOSTELKIND PAG. 193)
Gebruikersavatar
zefyr
Berichten: 657
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 16:30

Re: Renske Doorenspleet: Apostelkind (2020 Uitgeverij Balans)

Bericht door zefyr »

@ZwartSchaap,

Je schreef:

"Nimmer is door de ooms en tantes van Sjoerd ooit ingegrepen om het bidden tot OOM APOSTEL
resoluut te beeindigen."

OOM APOSTEL was de Alfa en Omega in het Apostolisch Genootschap. Idolatrie in optima forma. Bovendien was er sprake van een groepsdynamiek, een sociaal-psychologisch mechanisme dat je kunt samenvatten in de zwaar beladen woorden: 'Dem Führer entgegen arbeiten' en 'Meine Ehre heißt Treue!'. Onwankelbaar, onvoorwaardelijk, zonder enige kritiek, reserve en terughoudendheid...
Laatst gewijzigd door zefyr op do 11 jun 2020, 01:57, 1 keer totaal gewijzigd.
Gebruikersavatar
zefyr
Berichten: 657
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 16:30

interview met Renske Doorenspleet in het NRC Handelsblad

Bericht door zefyr »

@allen,

Onlangs merkte ik op, dat er een interview heeft plaats gevonden door de redactie van het NRC Handelsbald met Renske Doorenspleet en dat dit interview binnenkort in deze krant zou worden gepubliceerd. Uit betrouwbare bron heb ik vernomen, dat dit interview op zaterdag 13 juni aanstaande in het NRC Handelsblad zal worden gepubliceerd. Het is mogelijk, dat dit reeds op vrijdag(avond 12 juni aanstaande op https://www.nrc.nl/ zal verschijnen. Dat is fijn ;)
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: Renske Doorenspleet: Apostelkind (2020 Uitgeverij Balans)

Bericht door TjerkB »

ZwartSchaap schreef: di 09 jun 2020, 17:58(...)
Sjoerd was zich waarschijnlijk niet bewust dat hij in dit korte gebed tot de APOSTEL
vijf keer het woord FIJN gebruikte, het was hem immers ook met de paplepel ingegeven.

(...)

@ZwartSchaap
@all

Over Sjoerd gesproken; hieronder nóg een typerend voorval ten aanzien van de vanuit het Apostolisch Genootschap georganiseerde systematische brainwashpraktijken, waaraan hij en talloze andere opgroeiende kinderen ten prooi vielen:
"Een zaterdagochtend, herfst 1981 – We bieden ons hart aan. Dat zingen we met ons Kinderkoor. We oefenen in de Kleine Zaal van ons Gebouw. Tante Stienstra vraagt of we de bedoeling van het lied begrijpen. Ik weet het: ‘Je aanbieden betekent dat je jezelf helemaal geeft.’ Eva vult me aan: ‘Het betekent ook: offeren, toevertrouwen, schenken, overhandigen.’ Tante Stienstra kijkt tevreden. ‘Goed zo. En morgen mogen jullie weer een Liefdesaanbieding brengen,’ zegt ze, ‘weten jullie wat dat voor ons betekent?’ Sjoerd roept enthousiast: ‘Dat is geld, Tante!’ Maar dat is niet het goede antwoord: Nee kind, dat zie je verkeerd. Het is niet zomaar geld. Het is een aanbieding uit Liefde gegeven. Zo laten we onze waardering voor onze geliefde Apostel blijken. Daarom noemen we onze giften ook wel Liefdesaanbieding of Zielsaanbieding.’ " (pag. 88-89)

Renske Doorenspleet: Apostelkind - In de greep van een gesloten genootschap. Uitgeverij Balans, 2020. ISBN 978 94 B638 2093 6

De ge­raf­fi­neerd­heid van de voor dit godgeklaagde machtsmisbruik verantwoordelijke geestelijke elite is constant zwaar onderschat. Maar Bauke Moesker, alias Tosca, meldde in 2009 al het onderstaande:
Tosca schreef: di 02 jun 2009, 20:53(...)
Zo blijft men geloven in een schijnwereld.

Dan even het over de financiën van de Nieuw Apostolische Kerk in Nederland.
Er is veel geld in kas geweest, en dat weet ik uit betrouwbare bron, die ik vervolgens niet mag prijsgeven. In ieder geval gaat het om vele miljoenen. Laten we even een vergelijk maken met het Apostolisch genootschap daar hebben ze een half miljard in kas.

(...)

Met zo'n kapitaal in de pocket heb je het voor het zeg­gen... Dan koop je toch een leerstoel om je brainwashpraktijken wit te wassen? Het bij Sjoerd, diens leeftijdgenoten en oom en tantes opgehaalde vermogen bij het ApGen laat zich als volgt in perspectief plaatsen:
  • "Kerkelijke gemeenten in de Protestantse Kerk in Nederland (PKN) hebben samen een vermogen van zeker een miljard euro, blijkt uit onderzoek van een adviescommissie. Het gaat om geld dat 'over' is en dat de gemeenten niet nodig hebben om voort te kunnen bestaan, schrijven het Nederlands Dagblad en Trouw.

    De commissie adviseert om geld dat over is niet op te potten en onder meer te investeren in armoedebestrijding en hulp aan daklozen. Bij de PKN staan 1,7 miljoen gelovigen ingeschreven."

Bron: Artikel d.d. 09-06-2020 bij NOS Nieuws onder de kop "'Protestantse gemeenten hebben vermogen van zeker een miljard'"

Des te meer zullen bij het Apostolisch Genootschap de aangesloten leden nu van "fierheid" (lees: hoogmoed vóór de val) vervuld zijn...

Groet,
TjerkB :shock:
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: Renske Doorenspleet: Apostelkind (2020 Uitgeverij Balans)

Bericht door TjerkB »

  • (…)
    De toenmalige Apostel, Lambertus Slok uit Bussum, was de vleesgeworden, ‘eigentijdse’ Christus die Zijn Godsvolk aanspoorde het werk van Jezus op aarde voort te zetten. Toen hij in 1984 overleed, bleek – o wonder – zijn zoon Jan Slok de nieuwe Mond Gods. Alle kinderen geboren in apostolische gezinnen waren niet van hun ouders, maar Eigendom Gods en dus van hém.

    (…)
    „Bij andere geloven heb je nog een Bijbel, Koran of Thora om op terug te vallen. Wij hadden de hersenspinsels van één man. Feiten telden niet, alleen gevoelens. Als je maar wel voelde wat Hij voelde.”

    (…)
    „Het doel was controle te krijgen over ons gedrag, onze gevoelens en emoties.” Dat heet ook wel indoctrinatie.
    Ze laat overtuigend zien dat het Apostolisch Genootschap de totalitaire trekjes heeft van een cult, of een ‘nieuwe religieuze beweging’ zoals het wetenschappelijk heet. Het wás een exclusieve groep met een autoritair en charismatisch leider die claimt God te zijn. Ze hádden een eigen jargon, de leer gíng boven het individu en de groep zonderde zich af. Maar zeg je cult, of sekte, dan denk je ‘gekkies’, je haalt je schouders op en gaat door. Terwijl zij zo graag wil weten hoe het kon dat een generatie kinderen vanaf hun geboorte wordt gevormd en gekneed en, ze laat een stilte vallen, aarzelt, en besluit het dan te zeggen zoals het is: „Het was emotioneel misbruik. Want dat is het, als je een kind niet zijn eigen gedachten en gevoelens laat hebben, maar volstopt met de jouwe.”

    (…)

Bron: NRC-interview d.d. 12-06-2020 met Renske Doorenspleet

@zefyr
@all

Het is een lezenswaardig artikel geworden. Zonder steun vanuit een groep van idolate intimi had Lambertus Slok uiteraard niks bereikt met diens sterallures, al heeft "het gedachtegoed" bij het Apostolisch Genootschap de adepten welbeschouwd vooral doen verdwazen.

Juist door de continue geestdriftige bijval voor Lambertus Slok van een select gezelschap van rechterhanden, dat kennelijk de verleiding niet kon weerstaan om bij hem in het gevlij te komen, ging er een funeste invloed uit van de ideologie die alom moest gaan resoneren. Bij de Van Oosbreestichting lijkt men ook nú nog niet te begrijpen hoe controversieel de verworvenheden zijn van emotioneel misbruik.

Het zou een christenplicht zijn om hier vast te stellen dat ware naastenliefde iets anders is dan het aanbieden van... filosofische lesjes.

Groet,
TjerkB
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: Renske Doorenspleet: Apostelkind (2020 Uitgeverij Balans)

Bericht door TjerkB »

TjerkB schreef: vr 22 mei 2020, 18:14(...)
Zo functioneert de Van Oosbreestichting ten faveure van het Apostolisch Genootschap als een kwalijk witwassende applausmachine. Men nodigt bijvoorbeeld een overigens schijnbaar verdienstelijke wetenschapper uit die tijdens een najaarssymposium salonfähig stelt:

Wat geloven we als Christenen eigenlijk nog met betrekking tot God of het hiernamaals? Op dit gebied is er ook een plausibiliteitverlies, zoals Hellemans constateert, en je moet dus zeggen dat de Apostel Slok senior hierin zijn tijd vooruit was met het revolutionaire verplaatsen van God vanuit de hemel naar de mens en het afschaffen van het geloof in het hiernamaals.

Juist het tegendeel is wáár want Slok sr., die 1 Korintiërs 13 uit zijn broekzak zou kennen, snapte niks van "... en uw naaste als uzelf".

(...)

@all

Van de emeritus hoogleraar psychiatrie en psychoanalyticus Frans de Jonghe is het bekend dat hij aan patiënten wel eens de vraag stelde: "Wat verkies je, een mooie leugen of een lelijke waarheid?" Telkens opnieuw schieten mij deze woorden te binnen wanneer ik zie hoe men bij het Apostolisch Genootschap doch vooral bij de Van Oosbreestichting systematisch recht probeert te praten wat krom is. Geen enkele vrome leugen wordt geschuwd om de waandenkbeelden, de zelfverheerlijking, de hebzucht en het machtsmisbruik van met name Lambertus Slok op hun merites te beoordelen. Schaamteloos wordt een lelijke leugen gepresenteerd als een mooie waarheid.

Het was nota bene professor Jan N. Bremmer die op uitnodiging van de Van Oosbreestichting beweerde dat Lambertus Slok diens tijd vooruit zou zijn geweest, maar het mag toch onderhand duidelijk zijn dat die zelfbenoemde "Vader, Zielenvriend, Leidsman, God als Apostel, Leidend Voorbeeld en Levende Norm" veeleer zowat tweeduizend jaar achterop was geraakt: van Christus Jezus begreep hij, met al zijn uiterlijk vertoon, bedroevend weinig. Te denken valt hierbij aan het onderstaande:
  • {33] Nu ging Pilatus het pretorium weer in. Hij liet Jezus bij zich komen en vroeg hem: ‘Bent u de koning van de Joden?’ [34] Jezus antwoordde: ‘Vraagt u dit uit uzelf of hebben anderen dit over mij gezegd?’ [35] ‘Ik ben toch geen Jood,’ antwoordde Pilatus. ‘Uw volk en uw hogepriesters hebben u aan mij uitgeleverd – wat hebt u gedaan?’ [36] Jezus antwoordde: ‘Mijn koningschap hoort niet bij deze wereld. Als mijn koningschap bij deze wereld hoorde, zouden mijn dienaren wel gevochten hebben om te voorkomen dat ik aan de Joden werd uitgeleverd. Maar mijn koninkrijk is niet van hier.’ [37] Pilatus zei: ‘U bent dus koning?’ ‘U zegt dat ik koning ben,’ zei Jezus. ‘Ik ben geboren en naar de wereld gekomen om van de waarheid te getuigen, en ieder die de waarheid is toegedaan, luistert naar wat ik zeg.’

    Uit: Johannes 18 (NBV)

Nooit ofte nimmer -naar het ware Evangelie- worden kinderen onder de voet gelopen:
  • [30] Ze vertrokken uit die streek en reisden door Galilea, maar hij wilde niet dat iemand dat te weten kwam, [31] want hij was bezig zijn leerlingen onderricht te geven. Hij zei tegen hen: ‘De Mensenzoon wordt uitgeleverd aan de mensen. Die zullen hem doden, maar na drie dagen zal hij uit de dood opstaan.’ [32] Ze begrepen deze uitspraak niet, maar durfden hem geen vragen te stellen. [33] Ze kwamen in Kafarnaüm. Toen ze in huis waren, vroeg hij hun: ‘Waarover waren jullie onderweg aan het redetwisten?’ [34] Ze zwegen, want ze hadden onderweg met elkaar getwist over de vraag wie van hen de belangrijkste was. [35] Hij ging zitten en riep de twaalf bij zich. Hij zei tegen hen: ‘Wie de belangrijkste wil zijn, moet de minste van allemaal willen zijn en ieders dienaar.’ [36] Hij pakte een kind op en zette het in hun midden neer; hij sloeg zijn arm eromheen en zei tegen hen: [37] ‘Wie in mijn naam één zo’n kind bij zich opneemt, neemt mij op; en wie mij opneemt, neemt niet mij op, maar hem die mij gezonden heeft.’

    Uit: Marcus 9 (NBV)

Dienen is echt heel wat anders dan heersen! Speciaal om de context niet uit het oog te verliezen, heb ik een en ander ruim geciteerd.

Zie verder in deze samenhang desgewenst ook mijn bericht op "di 19 aug 2014, 13:45", in de thread "Hendrik Appels zingt Rienzi: Allmächt'ger Vater".

Groet,
TjerkB
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: Renske Doorenspleet: Apostelkind (2020 Uitgeverij Balans)

Bericht door TjerkB »

@all

Nog enkele quotes uit het NRC-lunchinterview met Renske Doorenspleet:
  • (…)
    Zij verliet de groep op haar 24ste. „Het is een ongeschreven regel, als je erin zit én als je eruit stapt: je zwijgt.” Openbare bronnen over de beweging zijn er nauwelijks en wát er was aan liederen en teksten is na 2001 herschreven. „Het verleden wordt toegedekt. Het genootschap presenteert zichzelf nu als religieus-humanistische beweging.” Open, niet-dogmatisch, vriendelijk. „Hun marketingmachine is machtig.”

    (…)
    Zij had zes dozen materiaal op zolder staan, verzameld in de loop der jaren, en die is ze gaan bestuderen. Al die teksten samen vormen zó’n warrige leer, met zó veel uitroeptekens, hoofdletters en beeldspraak dat ik maar gauw even doorbladerde. Het gaat over vervulling van zielsverlangens, over de zuiverheid van een ‘uiterst begenadigd Volk’, en vooral heel veel over de ‘innig geliefde Levensvriend’ van wie zelfs het nummerbord van zijn auto (8017) door kinderen wordt bezongen. Hoeveel lariekoek kun je verdragen?

    (…)
    Renske Doorenspleet noemt de groepsleden „vriendelijke fanatici”, witte Nederlanders uit alle lagen van de samenleving die geen overlast veroorzaken of anderen lastig vallen met hun overtuigingen.

    (...)

Bron: NRC-interview d.d. 12-06-2020 met Renske Doorenspleet

Over de machtige marketingmachine gesproken; wat zal de krasse taal van professor Bremmer voor de vriendelijke fanatici ook telkens weer een opsteker zijn. Zo herinner ik mij uit 2016 de onderstaande passage:
TjerkB schreef: wo 05 okt 2016, 16:37 (...)
  • Als we kijken naar de positieve zijde van het beleid van apostel L. Slok, dan kunnen we stellen dat onder zijn bezielende leiding velen zijn gezegend. Op mijn wijze heb ik getracht in zijn geest verder te werken, maar wel met de gedachte, dat ieder van de lidmaten verantwoordelijkheid draagt, want het uitdragen van de Christusgezindheid is niet de taak van één mens, maar in wezen van alle mensen.
    Daarbij dient de apostel zich bewust te zijn van zijn verantwoordelijkheid richting te geven aan het gedachtegoed, een gedachtegoed dat mensen inspireert zich geestelijk te ontwikkelen om antwoord te kunnen geven op de levensvragen die zich in het persoonlijke leven voordoen.

    Bij het terugkijken op het verleden doet zich altijd het probleem voor, dat dit gedaan wordt vanuit het perspectief van het heden, terwijl er inmiddels zoveel maatschappelijke en individuele inzichten zijn veranderd. Dit vraagt uitgebreide kennis en onderzoek. In dit verband noem ik het boekje van prof. Jan Bremmer: ‘Van zendelingen, zuilen en zapreligie. Tweehonderd jaar godsdienst in Nederland en Het Apostolisch Genootschap’ (zevende J.H. van Oosbreelezing). Het geeft een mooi overzicht over de ontwikkeling van het apostolaat door de eeuwen heen. Onder het hoofdstuk: ‘een radicale vernieuwing’, geeft prof. Bremmer o.a. zijn visie op het apostolaat van Lambertus Slok. Ik citeer:
    • “Onder de bezielende leiding van Slok werden ‘bergen verzet’”, zoals het gedenkboek van de Centrale Administratie van het Genootschap terecht stelde: in zo’n 25 jaar werden 70 nieuwe ‘plaatsen van samenkomst’ aangekocht en gebouwd. Het grote elan uit die begintijd paste natuurlijk goed in de opbouwjaren van na de oorlog. Ook de leidersfiguur van Slok paste goed in die tijd. Zoals we Van Oosbree kort met Colijn vergeleken, zo zou men ook, hoewel natuurlijk slechts tot op bepaalde hoogte, Slok met Willem Drees (1886-1988) kunnen vergelijken. De totale toewijding aan de eigen groep, de soberheid, vriendelijkheid en zeker puritanisme, hadden beiden gemeen, maar Slok was veel dominanter en had een groot roepingsgevoel. In retroperspectief kan men zich echter niet aan de indruk onttrekken, dat zijn persoonlijkheid beter paste bij de onmiddellijke naoorlogse jaren dan bij de latere jaren ’60 en ’70, toen Nederland steeds meer moeite met autoriteit(en) begon te krijgen.” (blz.22)
Bron: Reactie op het artikel ‘Een aanvullend licht op oude wegen’ van André Meester, door J.L. Slok

Nu vraag ik mij alleen nog af met welke staatslieden "kenners" zouden oordelen dat stamapostel Johann Gottfried Bischoff dient te worden vergeleken. 8-)

Tijdens het najaarssymposium van 21 september 2019 bij de Van Oosbreestichting merkte professor Bremmer echter en passant op:
Wat geloven we als Christenen eigenlijk nog met betrekking tot God of het hiernamaals? Op dit gebied is er ook een plausibiliteitverlies, zoals Hellemans constateert, en je moet dus zeggen dat de Apostel Slok senior hierin zijn tijd vooruit was met het revolutionaire verplaatsen van God vanuit de hemel naar de mens en het afschaffen van het geloof in het hiernamaals.

Of er onder zijn gehoor toen ook iemand de vinger opstak om de gestelde vraag spontaan te beantwoorden, weet ik natuurlijk niet; het Tubantia-interview met de geestelijk verzorgers bij het Apostolisch Genootschap in Hengelo geeft wél een zeker aanknopingspunt...
TjerkB schreef: di 26 mei 2020, 22:25(...)
In antwoord op de opmerking van de Tubantia-journalist "Het valt me op dat het woord ‘God’ nog niet is gevallen", was dit de reactie:

  • "Dat heeft te maken met het feit dat wij een andere invulling aan het begrip God geven", stelt [...]. "Wij gebruiken het woord God om een naam te geven aan alles dat ons overstijgt en dat ons ontroert. God is scheppingskracht. Een universele kracht."
  • "Wij spreken ook niet over kerk. Ons gebouw noemen wij plaats van samenkomst. Wij geloven niet in het beeld, zoals in andere geloofsgemeenschappen, dat Jezus 2000 jaar geleden is gestorven voor onze zonden. Wij zien Hem als voorbeeld van hoe wij zouden kunnen leven. Hij is onze inspiratiebron."

Dat klinkt controversieel, gezien de systematische "emotionele verwaarlozing" van kinderen en jeugd bij het Apostolisch Genootschap, zoals dit naar voren komt in het boek "Apostelkind" en het ook blijkt uit tal van ingezonden berichten van lezers op internet. Uitgaande van de gezindheid die Christus Jezus had, wordt toch niemand geïnspireerd om jonge mensen het "kind van de rekening" te laten zijn? Desondanks is het mij vanuit de Nieuw-Apostolische Kerk bekend dat je daar je leven -als kind van God- ook bepaald niet zeker bent.

"Jezus is onze inspiratiebron." Maar er was géén compassie met opgroeiende kinderen, ten koste van wie het geld voor muzieklessen in 't buideltje belandde als liefdesaanbieding voor "oom Apostel" die er een luxeleventje van leidde en voor de rest het geld opspaarde, zodat er nu o.a. een "leerstoel Religieus Humanisme en Compassie" van wordt ingesteld.

(...)

"Hij (...) is onze inspiratiebron." Ik zou zeggen: hoe ingewikkeld wil je het als spoorzoekers en padvinders nu toch voor elkaar maken?!

Mijn advies zou zijn: probeer eerst paragraaf 1 van hoofdstuk 1 onder de knie te krijgen en vergeet maar gewoon je... "mateloze trots".

Groet,
TjerkB


P.S. Ten aanzien van "paragraaf 1 van hoofdstuk 1" graag nog even dit:
TjerkB schreef: vr 10 mar 2017, 12:12 (...)
  • Ik vulde een belastingaangifteformulier in voor een mevrouw, die ik kende via onze kerk. Zij vertelde mij toen iets uit haar jeugd. Zij en haar zusjes aten wel eens een hapje mee bij de ouders van een vriendinnetje uit de straat. In dat gezin was het de gewoonte dat de vader na het eten een stukje voorlas uit de Bijbel.

    "Waarom doen wíj dat niet?", had ze thuis nagevraagd. En zo kwam het dat ooit één keer, toen ook haar zusjes daarop aandrongen, hun vader na het eten iets had voorgelezen uit de Bijbel, namelijk: heb God boven alles lief en uw naaste als uzelf (vgl. Lukas 10:27). "Is dat alles?", hadden de kinderen nog opgemerkt. Ja, dat was alles. De volgende dag, toen na het eten het hele stel nog niet meteen van tafel opstond, in de stellige verwachting dat het bij hen thuis nu óók een goede gewoonte was geworden om nog een hoofdstuk te lezen uit de Bijbel, had hun vader echter gezegd: "Ik denk dat we het beter anders kunnen afspreken: zodra we, wat we gisteren lazen, in de praktijk kunnen brengen, lezen we verder!" Dat was er later nooit van gekomen, zo vertelde zij mij, verbaasd.
(...)


Uit: Bericht op "vr 10 mar 2017, 13:12", in de thread "Het overlijden van onze broeder Frits Deubel"
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: Renske Doorenspleet: Apostelkind (2020 Uitgeverij Balans)

Bericht door TjerkB »

@all

Het grondthema van ons "forumberaad" is volgens mij al sinds jaar en dag: verwarring. En telkens weer is er een nieuwe aanleiding...
Redactie schreef: za 12 mar 2011, 19:20(...)
Ooit zette een opmerking van de psycholoog René Diekstra mij hierbij aan het denken. "Verwarring maakt mensen ziek," zei hij, "en op die regel is er eigenlijk maar één 'gunstige' uitzondering, namelijk de verwarring die je voelt wanneer je verliefd bent geworden". Ik realiseerde mij hoe ongelukkig ik kon zijn met de verwarring die allerhande zaken in de kerk gedurig bij mij opriep. Doodziek werd ik daarvan! En nú moet dat maar eens he-le-maal afgelopen zijn, zo nam ik mij voor.

(...)

Dat was dus ruim negen jaar geleden. Op weg naar gezonde autonomie en liefde wacht menigeen het grimmige noodlot dat men bevrijding behoeft van trauma, angst en onmacht. Echter: waarom raken mensen eerst zo ver van huis, dat dít hun realiteit wordt?

Waarom zou je je door opdringerige types in "een (kerk)gebouw" eerst psychisch moeten willen laten verbouwen (lees: vernielen) om daarna tot het inzicht te komen dat het "gebakken lucht" was, waarmee ze je tijd en geld, je kostbare gezondheid en misschien zelfs wel de nauwelijks op de juiste waarde te schatten harmonie in je gezin hebben afgepakt? Wat waren dat voor boeven en bandieten?!

Wat de nieuw-apostolische geloofscultuur betreft, waarbij er volgens mij ten opzichte van andere levensbeschouwelijke instituties trouwens weinig nieuws onder de zon is, staat voor mij intussen één ding vast, namelijk: zonder zo'n gouden kalf is iedereen béter af.

In de reli-industrie verhullen machtige marketingmachines conform businessplannen de woekerprijzen voor het vertier onder hun dak. Echter, in het open veld kan ook een hagenpreek zaligmakend zijn, en in een diepe put heeft de Heilige Geest nog een optimaal bereik.

Ik ben er dus op tegen; op verwarring. Wat mij gelukkig maakt is goudeerlijke liefde zonder bijbedoelingen. De glimlach van een kind doet je beseffen dat je leeft. Ik zeg dat niet zonder reden want jaren geleden was het een (ex-)apostelkind dat het leven redde van één van mijn kinderen. Dáár ben ik dankbaar voor. Maar níet voor het zinloze geestelijke geweld waardoor ik ooit mijn kerk ben ontvlucht.

Groet,
TjerkB
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Plaats reactie

Terug naar “Nieuws en andere actuele zaken”