Een apostolische broeder vroeg aan mij: "Gaat de toonzetting van deze brief wel samen met de signatuur van de Meldpuntregeling"?
Ik heb hem eerlijk geantwoord.
Groet,
TjerkB
TjerkB schreef: ↑vr 18 dec 2020, 13:27(...)
Dus, wáár blijft tot op heden bij het Apostolisch Genootschap van bestuurszijde voor slachtoffers van die scheefgroei een waarachtig liefdevol antwoord? Alsof het Bijbelse gouden kalf gereïncarneerd was in een oppermachtig apostolaat, werden de aangesloten leden jarenlang geacht dit tot elke prijs met liefdesaanbiedingen te vereren.
(...)
- Tot nu toe [tot omstreeks 1910;TB] was het Volk Gods in Nederland meegezweefd op de meer 'schwärmerische' interpretatie door de Duitse Apostelen van het 'uitverkoren' zijn. Apostel van Oosbree plantte beide benen stevig op de grond en begon aan het moeizame proces van de ontnuchtering tegen wil en dank en het ons bepalen bij de praktijk van het dagelijkse leven.
De wijze waarop Apostel van Oosbree deze koerswijziging heeft doorgevoerd, heeft onze grote eerbied en bewondering. Apostel Niehaus was hem in de eerste jaren een belangrijke steun en troost, vooral wanneer bleek dat het tempo waarin deze verhoging van inzicht kon worden gerealiseerd, duidelijk achterbleef bij wat Apostel van Oosbree graag wilde. De vermaningen van de Stamapostel spreken in dit opzicht duidelijke taal:
'Van Oosbree, ga heen en leer wat het zij: Ik wil barmhartigheid!'
En:
'U moet állen zien te behouden; niet allen kunnen met de sneltrein gaan, er zijn er ook die de reis te voet afleggen' 86.
86. Deze passage over Apostel van Oosbree roept een recente uitspraak van onze Apostel [L. Slok; TB] in onze herinnering: 'Hij die het zaad zaait dat men zaaien zal — d.w.z.: dat men behoort te zaaien — gaat aanvankelijk wenende. Doch later zal hij juichende wederkomen, dragend de schoven'.
- 'Mijne lieven, ik vraag U vriendelijk, laat U toch in de kerngezonde Apostelleer voeren en leiden, die toch 'eenvoudig' is, die ons niet tot het ziekelijke, overgeestelijke of overdrachtelijke, doch tot het praktisch blijmoedige geloofsleven voert. De nieuwe naam dien ik heb ontvangen heet 'Apostel', en met dien naam ben ik een broeder onder de broederen.'
TjerkB schreef: ↑ma 31 mei 2021, 11:49(...)
Kort na zijn roeping had apostel Van Oosbree kennelijk veel brieven ontvangen en verbaasde hij zich erover dat men hem aansprak met superlatieven. Volgens het boek "De zegen van de twijfel" reageerde hij daarop in het "Hersteld Apostolisch Weekblad" van 10 juli 1910:
- 'Mijne lieven, ik vraag U vriendelijk, laat U toch in de kerngezonde Apostelleer voeren en leiden, die toch 'eenvoudig' is, die ons niet tot het ziekelijke, overgeestelijke of overdrachtelijke, doch tot het praktisch blijmoedige geloofsleven voert. De nieuwe naam dien ik heb ontvangen heet 'Apostel', en met dien naam ben ik een broeder onder de broederen.'
Aansprekend uitgedrukt, "het praktisch blijmoedige geloofsleven", doch hoe komt daarna het koninkrijk van God binnen ieders bereik?
(...)
- (...)
Wat steeds opnieuw als een zielehunkering uit de woorden van onze Apostel naar voren komt, is het vormen van een échte Gemeenschap met onderlinge verhoudingen die getuigen van waarachtige liefde en waardering, bij de meest uiteenlopende karaktereigenschappen. Rivaliteit, jaloersheid en dadendrang mogen allemaal blijven, mits er sprake is van een gezonde grondslag. Men mag aanbieden wat men aan capaciteiten heeft, mits het Werk ermee gediend en . . . niemand erdoor bezeerd wordt. En dat betekent in dit geval: geef het Apostolische Volk wat het nódig heeft! Wat is er meer nodig dan rust en vertrouwen? Welnu, gééf dan rust en vertrouwen, broeders-verzorgers, door zèlf voor honderd procent rust en vertrouwen uit te stralen! Dat is het proces van vereenzelviging, van groei-door-bevruchting. Alleen zó ontstaat er een eenheid, waarin de schone verscheidenheid van de mensheid volkomen gevaarloos is terug te vinden. Naarmate ieder mens zich uitstrekt naar deze wezensverhoging, zal ook Zijn wijze van denken en zullen Zijn maatstaven bij de beoordeling van het leven worden verhoogd. En naargelang de menselijke gedachten van hoger niveau worden, verwijdt zich zijn gezichtsveld en komt hij in de onbegrensde ruimte van Levenstaak op de grondslag van Liefde! Dit is de bestemming van de mens! Alleen zó raakt de mens bevrijd van zijn zucht tot zeurderig doordrammen op gebieden waar Zijn uitzicht te beperkt is.
Wij zouden het zo kunnen samenvatten: wij zijn met onze Apostel een ontdekkingsreis aangevangen naar een nog nooit geëxploreerde schoonheid van de mens met Zijn specifieke gevoelens en eigenschappen van geloof, hoop, liefde, verlangen, sentiment, vertrouwen, overleggingen, vreugde, ontroering, redeneerzin, verdriet en nog zoveel meer. Gevoelens en eigenschappen waarvan er zovele traditioneel zijn verknoopt met het ongewenste, met de 'zonde', waardoor de mens zich kronkelt onder de ontstemde blikken van de zelfbedachte, rechtzinnige God. . , terwijl de milde God 'zag dat het goed was' en Zich wil verwerkelijken in Zijn Schepping, waar alles veilig is, omdat het in de juiste proporties is gedoseerd. Dát is de schoonheid van de onbeperkt goddelijke Mens!
(…)
Een 'liefdesverhouding' die aanleiding zou kúnnen geven tot een voorkeurssituatie, tot het kopen van sympathie door naar de mond te praten of zwart wit te noemen, is in volkomen tegenspraak met het karakter van onze Apostel. Vanaf het begin is zijn hunkering om met zijn Volk tot een verhouding van volledige liefdesovergave te komen, dan ook gebaseerd geweest op een eerlijke aanpak van alle problemen. Het was en is nog altijd: 'Ik zal U liefdevol, doch wel ronduit aantonen wat er mis is en waar de oorzaak van Uw moeilijkheden ligt. Als U dan ontzet van Uzelf, zal ik bij U zijn om U in Uw benauwdheid bij te staan. Ik zal Uw tranen drogen, ik zal U een nieuwe weg tonen, ik zal U in staat stellen die als vrij mens te betreden én ik zal in oprechte, warme liefde U voortdurend terzijde staan, hoe vaak U ook opnieuw zult falen. Denk niet dat ik anders ben en vanaf een hoogte spreek; ik ben Uw broeder!'
(...)
Uit: De zegen van de twijfel, hoofdstuk "VI. Christus weer onder ons/6. De trossen los... goede vaart!" (pag. 155-157)
TjerkB schreef: ↑do 23 apr 2020, 15:27(...)
Dit is waarvoor apostel Wiegman via Facebook "even" de aandacht vroeg:
In het boek ‘Apostelkind’ vertelt Renske Doorenspleet…
een heel persoonlijk verhaal…
herinneringen uit haar jeugd in het Apostolisch Genootschap…
zo’n veertig tot twintig jaar geleden.
Pakkend geschreven…
maar mijn hart huilt als ik lees welke uitwerking onder andere de kerstspelen…
en de jeugdverzorging van toen op haar hebben.
Een overwegend pijnlijke.
De cultuur van die tijd leidde tot regels en omgangsvormen die…
zeker in het nazien, sterk normerend waren.
Als voor jou een gevoeld gebrek aan ruimte of begrip pijnlijk is geweest of nog steeds is…
dan kan ik niet anders zeggen dan dat me dit oprecht spijt.
Ons past geen…
of laat ik het dichtbij mezelf houden, mij past geen zelfgenoegzaamheid…
al helemaal niet naar degenen die zijn teleurgesteld.
We kennen onze historie…
hebben een onderzoek door externen laten uitvoeren
en gesprekken gevoerd met leden en voormalig leden.
We hebben geleerd…
en we moeten blijven leren hoe we onze organisatie op zo’n wijze ontwikkelen…
dat deze past bij onze doelstellingen:
Waarden als compassie, duurzaamheid en solidariteit…
toevoegen aan de samenleving en elkaar daartoe inspireren.
Scherpe observaties van mensen die kritisch meekijken…
helpen ons om de juiste stappen te zetten in het bereiken van deze relevante doelen.
We hebben gemerkt dat het boek emoties losmaakt bij leden en voormalig leden.
Het genootschap wil ruimte bieden om die emoties te delen…
en staat open voor kritische raadgevingen die kunnen bijdragen aan het leerproces.
Daarom nodig ik je uit om met ons in gesprek te gaan…
persoonlijk of in breder verband.
Als je hiervoor openstaat, laat het ons dan weten…
door een bericht te sturen naar: info@apgen.nl
(...)
Redactie schreef: ↑wo 06 jul 2011, 19:19(...)
Over het fraaie interieur van De Statenzaal in het "Provinsjehûs Fryslân" in Ljouwert valt veel te zeggen, zoals het ook bij WikipediA valt na te lezen:
Wat moeten wíj hier nu mee, in Holland en omstreken, zullen lotgenoten bij wie dit rauw op het dak valt zich wellicht afvragen!?
- De Statenzaal
(...)
De laatste schildering stelt de edelman Gemme van Burmania voor die bij de eedaflegging voor Filips II weigerde te knielen en daarbij de woorden "Wy Friezen knibbelje allinne foar God" gesproken zou hebben. Ook hier is een onderschrift: "Gemme van Burmania voor Philips II. XXV October MDLV. Wij Friezen knielen alleen voor God." (...)
Hierboven bevinden zich acht voorstellingen van figuren die deugden personifiëren. Er is hierbij enigszins afgeweken van de zeven canonieke deugden. Aanwezig zijn: matigheid, kracht, hoop, geloof, liefde, waarheid, bermhartigheid en ingetogenheid. In het midden van deze wand bevindt zich ook de schouw die voorzien is van beeldhouwwerk dat drie van de kardinale deugden voorstelt: voorzichtigheid, rechtvaardigheid en kracht. Dit beeldhouwwerk is van de hand van Friedrich Stephan Stoltefus (1849-1910) en Johann Heinrich te Poel (1844-1897) van de firma Te Poel en Stoltefus. Ook bevinden zich hier het wapen en de vlag van Friesland, het Rijkswapen en de spreuken Concordia res parvae crescunt en Je maintiendrai.
De tegenoverliggende wand bevat een balkon met de publieke tribune onder drie spitse boogopeningen. In de boogvelden zijn beschilderd met afbeeldingen van drie engelen die ieder een banderol dragen met een typisch Fries spreekwoord. Wierheit boppe al (de waarheid gaat boven alles), It is mei sizzen net to dwaen (met praten alleen kom je er niet) en Dy folle praet, moat folle wier meitsje (wie veel zegt, moet veel verantwoorden). Daar tussen nog twee vrouwfiguren die de spaarzaamheid en de vrijgevigheid personifiëren. Op de korbelen die het balkon dragen, staan de namen van fameuze Friezen, zoals Menno Simons, Gysbert Japicx en Onno Zwier van Haren.
(...)
Bron: WikipediA inzake Provinciehuis Friesland
(...)
Uit: Bericht -op het voormalige Forum van Bauke Moesker- op "06 jul 2011, 19:19", in de thread "Moat ik soms op myn broer passe?"
TjerkB schreef: ↑za 24 okt 2020, 10:37(...)
Ik vrees dat ook voor de naaste medewerkers van Bert Wiegman geldt: je staat aan de kant van degene door wie je onderhouden wordt c.q. aan de kant van degene aan wie je onnadenkend je hoogst persoonlijke morele kompas uit handen hebt gegeven. Dat is foute boel.
(...)
TjerkB schreef: ↑ma 25 jan 2021, 11:26(...)
- Meldpuntmedewerker: mevr. T. Bokhorst
Secretaris adviescommissie: mevr. mr. Tineke Duijnstee
Voorzitter adviescommissie: dhr. mr. Aleid Wolfsen
Lid adviescommissie: mevr. mr. Monique Heijst
Lid adviescommissie: dhr. drs. Peter van Beelen
Bron: https://www.meldpuntapgen.nl/extern-meldpunt/
Klinkende namen; maar hoe kan het, zo vraag ik mij af, dat de betrokkenen een beklemmende meldpuntregeling wensen te omarmen?
(...)
TjerkB schreef: ↑zo 12 apr 2020, 15:32(...)
Wie het strakke keurslijf van regels en aangeleerde normen niet paste, werd door "oom Apostel" geschoffeerd en heengezonden. Alles onder het mom van dé Liefde (met een hoofdletter).
(...)
Zouden degenen die i.c. met vereende krachten en masse vanuit het Apostolisch Genootschap werden opgeofferd of zijn geveld door emotioneel misbruik en de ideologische ratrace niet hebben doorstaan, niet veeleer gebaat zijn met schulddelging en professionele slachtofferhulp dan met vage gesprekken (met een vertrouwenspersoon) in combinatie met de m.i. ondoordachte oproep tot vergeving?
(...)
TjerkB schreef: ↑do 07 mei 2020, 13:00(...)
De NAK-apostel Peter Klene vond achteraf dat ik hierover mijn mond moest houden want volgens hem was de kwestie... verjaard!! Wat dat betreft gaat apostel Bert Wiegman bij het Apostolisch Genootschap met de tussenkomst van het bureau Dialogue nu in elk geval één stap verder. Doch nogmaals: het betreft hier pure psychiatrie. Vreemd dat i.c. ook de medicus Wiegman de diagnose heeft gemist.
(...)
TjerkB schreef: ↑ma 31 mei 2021, 11:49 (...) Intussen lijkt het wel alsof men bij het Apostolisch Genootschap allerwegen het patent nastreeft op "humaniteit versie 4.0", maar als dat voor slachtoffers van zinloos geestelijk geweld in het recente verleden betekent dat ze worden overladen met mooie woorden zonder de bijbehorende mooie daden, snap ik dat de met het boek "Apostelkind" geopende Doos van Pandora vooralsnog open blijft.
(...)
TjerkB schreef: ↑za 30 jan 2021, 12:43(...)
Hoeveel exemplaren van het ApGen-jaarboek "Leven in Liefde" er met het oog op de feestdagen eind vorig extra over de toonbank zijn gegaan omdat bij kopers in de gauwigheid het oog viel op een mooie omslag, een aansprekende titel en een auteursnaam die ze niet direct aan propaganda deed denken, weet ik niet, maar is het geen schande dat het kerkbestuur nu zó ver ging met emotiemarketing?
Überhaupt de gedachte om deels ook van een uiterst omstreden (want: narcistische) geestelijk leider weekbrieven te recyclen, terwijl zielen, die vanwege diens regiem emotioneel onder de voet zijn gelopen, juist het afgelopen jaar dankzij Renske Doorenspleet eindelijk aandacht vroegen voor het ongekende onrecht (!) wat ze is aangedaan, stuit mij enorm tegen de borst, temeer omdat velen er in die foute tijd met hun neus bovenop stonden en vrijwel niets uitrichtten wat het aan weerloze slachtoffers berokkende leed kon beperken. Nog altijd wordt er over de impact van dat sektarische geweld véél te lichtvaardig gedacht. Dat vermijdingsgedrag is egoïstisch en laf. Het vergroot bij hen die een psychotrauma ontwikkelden de eenzaamheid en de miskenning triggert nodeloos pijnlijke herbelevingen.
Ondertussen wordt er bij vriend en vijand op het gemoed gewerkt door hoog op te geven van liefde, doch zónder daar werk te maken.
(...)
TjerkB schreef: ↑ma 25 jan 2021, 11:26(...)
- Meldpuntmedewerker: mevr. T. Bokhorst
Secretaris adviescommissie: mevr. mr. Tineke Duijnstee
Voorzitter adviescommissie: dhr. mr. Aleid Wolfsen
Lid adviescommissie: mevr. mr. Monique Heijst
Lid adviescommissie: dhr. drs. Peter van Beelen
Bron: https://www.meldpuntapgen.nl/extern-meldpunt/
Klinkende namen; maar hoe kan het, zo vraag ik mij af, dat de betrokkenen een beklemmende meldpuntregeling wensen te omarmen?
(...)
TjerkB schreef: ↑ma 26 okt 2020, 14:05(...)
Niet voor niets schreef Renske Doorenspleet (in hoofdstuk 25) ook: "Mijn leven als Apostelkind is bedolven onder een machtige marketingmachine met nieuwe denkbeelden." Met gelikte brochures en websites kan men weliswaar imponeren, maar wie als slachtoffer daaronder dan bedolven raakt, is nog niet jarig.
Het door een kerkbestuur verkozen charmeoffensief in een reclamecampagne bergt echter het risico in zich dat aangesloten leden zich onbewust afficheren met een gedroomde realiteit en dat men daardoor na verloop van tijd zich er helemaal geen rekenschap meer van geeft, dat het er op de kerkvloer heus anders aan toegaat. Als de theorie doorgaat voor de praktijk, wordt het een zweverige aangelegenheid!
(...)
Werkelijk, dan wordt het tijd om het aardcontact te controleren! Zoals de koninklijke familie er nu verstandig aan deed om thuis te zijn, uit solidariteit met de ingeperkte vrijheden van de bevolking, zo doet het bestuur van het Apostolisch Genootschap er verstandig aan alsnog solidair te zijn met de velen, die hardvochtig van de kerkvloer werden verdrongen en daar nooit ondervonden wat compassie is.
(...)
- Eigendom Gods’ waren twee centrale woorden binnen de groep. Sinds 1847 had dit begrip uit het Oude Testament betekenis voor apostolischen: na de handoplegging van de Apostel zou de volgeling gespaard worden als het einde der tijden zou aanbreken en de wereld zou vergaan. In het interbellum had Apostel Van Oosbree het begrip nieuwe betekenis gegeven: alle apostolische zielen waren als eigendom Gods aan hem toevertrouwd, en de Leidsman had het recht om over elk uur van de vrije tijd van de apostolischen te beschikken.
Onder Slok werd het begrip ‘Eigendom Gods’ geseculariseerd. Apostolischen hoefden niet meer te wachten op de wederkomst des Heren, want ze hadden hun eigentijdse Christus: ‘God als Apostel’. Tot zijn dood in 1984 bleef Slok herhalen dat hij eigendomsrechten over zijn volk had: ‘Kunt U erkennen en geloven dat de Mens die met U spreekt, de Gezalfde Gods is, dat Zijn Woorden de Woorden-Gods zijn en dat Hij de Eigenaar is?’ Hij stelde dat dit ‘de grondwet van het Werk Gods’ was. Volgelingen moesten accepteren het Eigendom-Gods te zijn: ‘Daarop is alles gebaseerd, onze Liefdesaanbieding, ons meedienen, ons luisteren, ons blij, dankbaar en waarderend meewerken.’
(...)
Ouders erkenden dat het kind ‘Eigendom Gods’ was en dat de Apostel eigenaarsrechten over de geëigende Apostelkinderen had. Ze beloofden hun Leidsman dat ze hun pasgeborene volledig zouden onderdompelen in het apostolische leven totdat het kind achttien jaar zou zijn. Na de plechtige belofte van beide ouders betuigde de gehele gemeenschap met één mond steun en kregen de ouders hun baby terug in hun armen. (pag. 146-148)
Renske Doorenspleet: Apostelkind - In de greep van een gesloten genootschap. Uitgeverij Balans, 2020. ISBN 978 94 B638 2093 6
- Naar het oordeel van de toenmalige voorganger van de gemeente Breda van het AG, was er door mijn gedrag echter wel aanleiding om in ons gezin te grijpen. Alhoewel er de mogelijkheid voor mij bestond om te gaan wonen bij mijn inmiddels uitwonende zus, werd er op zijn initiatief anders besloten. Hij stond plotseling voor de deur en deelde mij, de kennelijk al met mijn ouders besproken beslissing, mede dat ik vanaf de volgende dag uit huis zou worden geplaatst. Ik was een jochie van 8 jaar.
(...)
De min of meer afgedwongen adviezen en ingrepen vanuit het apostolisch genootschap, hebben grote negatieve gevolgen gehad op het leven van mijn ouders en op mijn leven. Vanuit de visie van het AG hadden mijn ouders en ik als kind hierin immers geen enkele zeggenschap over en dat was kennelijk gebaseerd op de gedachte dat de apostel binnen het AG meende te beschikken over ‘eigendomsrechten’ over de leden. Nu mijn ouders totaal verweven waren met het AG en daardoor niet meer zelfstandig konden beslissen over de gevolgen van de hen overkomen ingrijpende gebeurtenissen, waren zij overgeleverd aan de veelal amateuristische en totaal verkeerd uitgepakte adviezen en ingrepen vanuit het AG. Ik verwijt het AG dan ook dat zij verantwoordelijkheid dragen voor deze gevolgen waardoor ik, naast de erkenning van deze desastreuze adviezen en ingrepen van het AG, gecompenseerd wil worden voor de hierdoor ontstane schade.
Bron: Levensverhaal 24 d.d. 30-05-2021, "Mijn strijd voor erkenning", https://apostelkinderen.nl/2021/05/30/2 ... erkenning/