- TjerkB schreef: ↑wo 13 sep 2023, 14:57(...)
Wie in de Nieuw-Apostolische Kerk de "autoriteiten" aanspreekt op iets onaangenaams wat op zijn zachtst uitgedrukt de schoonheidsprijs niet verdient, krijgt waarschijnlijk verrassend snel en ogenschijnlijk ook heel spontaan toegeeflijk te horen dat er hier of daar inderdaad fouten zijn gemaakt; dat zulks uiteraard ook al in breder verband in hoge mate wordt betreurd en dat ieder natuurlijk het beste met de ander voorheeft. Met andere woorden: volgend onderwerp. Wie aanhoudt of doorvraagt, activeert bij de betrokkenen een sluimerende gramschap tegen alles wat in hun kraam niet te pas komt, waaronder elke kritische noot die preludeert op mogelijk gerechtvaardigde tegenspraak. De gezichten waarop aanvankelijk geen trek verraadde wat er inwendig omging, raken uit de plooi. Hierna wachten voor de vraagsteller allengs vernietigende blikken.
(...) - TjerkB schreef: ↑zo 17 sep 2023, 14:21(...)
Nadat districtsapostel Pos in december 1998 was opgevolgd door districtsapostel De Bruijn, was er aanvankelijk wel eens iets wat had kunnen leiden tot een dialoog, maar al snel leek men te worden verzwolgen door een soort van maalstroom vanuit het centrum van de internationale macht. Dit leverde op de kerkvloer een deprimerende extra impasse op, die zowel leidde tot de betreurenswaardige "Desinformatieavond" in 2007 als in 2012 tot helaas een van nieuw-apostolisch exclusivisme doordrenkte catechismus. Hierna volgde nog een zakelijke verzoening met de Apostolische Gemeinschaft. Voor de monddood gemaakten die er op deze manier aan moesten geloven was met deze politieke sentimenten toch eigenlijk wel definitief de toon gezet, de denkrichting bepaald. Wie zo vrij was op de hier bedoelde onverbiddelijke gang van zaken kritisch te zijn, werd door de evident getergd acterende kerkleiding gezien als een kniesoor en moedwillig gemeden als een vijandig gezinde opponent.
(...)
@all
Ziedaar de nalatenschap van de thans scheidende bestuursautoriteit, al werd bij de Raad van Kerken nog een lidmaatschap in de wacht gesleept. Dít ging eraan vooraf:
- Redactie schreef: ↑ma 27 dec 2010, 21:47 Kerkbestuur maalt niet om reputatieschade...
Zorgwekkend bij het huidige bestuur van de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland is o.a. dat men naar het schijnt zich er niets van aantrekt dat dit kerkgenootschap onderhand een slechte naam krijgt. Ook de internationale kerkleiding schijnt geen boodschap te hebben aan het zogeheten afbreukrisico. Vanuit de Duitstalige landen in Europa is er met name de laatste zes jaar veel kritiek geweest op het (beklemmende) geestelijke klimaat binnen deze geloofsbeweging. De verantwoordelijke bestuurders keerden zich echter liever af van hun critici dan dat men voorkomende problemen structureel tot een oplossing bracht. Hetzelfde zien wij nu in Nederland, terwijl het gaat om het financieel (wan)beheer. Doordat het kerkbestuur op een volstrekt ondoorzichtige manier te werk gaat, en zij nu en dan slechts summier antwoordt op een enkele vraag, is er bij velen grote ongerustheid ontstaan. Hoe capabel zijn deze bestuursleden feitelijk, zo luidt daarbij de prangende vraag. Wat ieders bezorgdheid nog versterkt is de omstandigheid dat het bestuur zich blijkbaar op het standpunt stelt dat transparantie ten aanzien van de financiën het vermeende vertrouwelijke karakter daarvan zou schaden. Niemand komt hierdoor te weten hoe het precies zit met de financiële verliezen die er moeten zijn geboekt door de leegstand van Eimersstaete en alles wat daarmee samenhangt. Tot overmaat van ramp lekte het uit dat de districtsvoorgangers min of meer was bevolen daaromtrent de zwijgzaamheid te betrachten. Hiermee doorkruiste het bestuur de persoonlijke verantwoordelijkheid en de morele plicht van betrokkenen om toe te zien op een correcte naleving van de statuten!
Dit is tegen het einde van 2010 de trieste balans die het WebTeam moet opmaken. Het lijkt er op dat het bestuur zich er geen rekenschap van gaf dat informatie die zijzelf niet had willen prijsgeven, tóch binnen het publieke domein voorhanden kwam, zoals door de openbaarheid van gewezen vonnissen. In plaats van zich er nu voor in te spannen het vertrouwen te herstellen, wendt men de blik van de beschamende realiteit af! Een bestuur, van een kerkgenootschap nog wel, dat niet instaat voor de gevolgen van haar doen en laten, geeft niet alleen blijk van schaamteloosheid doch toont zich bovendien kleingelovig. Ook daarmee is nog niet alles gezegd want enkele jaren geleden maakte een woordvoerder van de internationale kerkleiding pijnlijk bekend dat haar bestuurders qua salariëring worden beloond als hoogleraren, directeuren van faculteiten of zelfs als een rector magnificus. Wie dan maling heeft aan competenties, zal vroeg of laat vanwege diens aanstootgevende overmoed staande moeten worden gehouden. De noodzaak daartoe doet zich thans overduidelijk voor, gelet op de bestuurlijke wanorde bij de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland waarover op dit Forum al veel te veel moest worden geschreven. Het past een kerkbestuur niet om recht te praten wat krom is, om aan wie naarstig op zoek is naar de gerechtigheid van God leed te berokkenen, en evenmin om zó onverantwoordelijk om te gaan met financiële middelen dat iedereen, die ziet wat er aan de hand is, er schande van spreekt. Een "nieuwbouwruïne" in Arnhem, conservatoir beslag dat al meer dan een jaar voortduurt en waarbij het gaat om zeven miljoen euro, gemanipuleer met een gefantaseerde Raad van Toezicht, het intimideren van "de landelijke vergadering" door een hoogst bedrieglijk schrijven van 21 februari 2010, enzovoort; dat alles heeft maar één naam: onbehoorlijk bestuur! (...)
Het WebTeam
Bron: Bericht -op het voormalige Forum van wijlen Bauke Moesker- op "27 dec 2010, 21:47", in de thread "Kerkbestuur maalt niet om reputatieschade... " - Redactie schreef: ↑wo 11 mei 2011, 15:41(...)
Bij Glaubenskultur verscheen gisteravond een extra "Premium-Artikel" waarvan de onderstaande vertaling:
(...)Glansloos rentmeesterschap krampachtig volbracht
Ter gelegenheid van het met ambtsrust gaan van districtsapostel Theodoor De Bruijn
Door Tjerk B., voormalig medewerker op het bureau van de Centrale Administratie
De ordinatie van districtsapostel Theodoor de Bruijn op zondag 6 december 1998 was vooral een complete verrassing. Tot november 1997 toen hij het ambt van opziener ontving diende hij nog als districtsoudste in het district Amsterdam. Op 15 mei aanstaande, na een ambtsperiode van ruim twaalf jaar, wordt er aan hem ambtsrust verleend want onlangs in februari bereikte hij de 65-jarige leeftijd.
"Het is een grote stap als men vanuit het ambt van Opziener meteen in het ambt van Districtsapostel wordt geordineerd", zo merkte stamapostel Richard Fehr op tijdens de dienst van 6 december 1998 in zijn toespraak tot de nieuwe districtsapostel Theodoor de Bruijn. "Maar het is de Heer die u zendt. Ik ben slechts het werktuig in de hand van God om u het ambt van Apostel te geven. Onder uw leiding moet nu alles verder gaan in dit aposteldistrict opdat de zielen bewaard blijven en het werk Gods ook kan groeien en indien het mogelijk is, er ook weer zielen terugkomen." (...) "Telkens als ik hier ben, doortrekt mijn ziel een heel bijzonder gevoel. Ik kan er niet aan voorbijgaan dat hier in Nederland reeds honderden en duizenden zielen waren verzegeld toen men in andere landen van Europa nog niets wist van de tweede zending van Apostelen."
Het apostolische werk in Nederland gaat terug tot 27 mei 1863, op Pinksteren, wanneer in Hamburg de kleermaker Friedrich Wilhelm Schwartz (geb. 1815) door profetieën van onder anderen Heinrich Geyer (geb. 1818), een onderwijzer, voor dit land tot apostel wordt geroepen. Na scheuringen in 1878 en in 1897 begint de geschiedenis van de "Hersteld Apostolische Zendingkerk in de Eenheid der Apostelen" (HAZEA), de latere Nieuw-Apostolische Kerk. Door nieuwe afsplitsingen ontstaan het "Apostolisch Genootschap" (1951) en de "Apostolische Geloofsgemeenschap" (1958) met sinds 1980 als huidige naam "Gemeente van Apostolische Christenen" [= VAG; red.].
Voor districtsapostel De Bruijn zijn het geen gemakkelijke jaren geweest nadat hij districtsapostel Pos was opgevolgd. Normaalgesproken zou apostel Gerrit Sepers de opvolger van districtsapostel Pos zijn geworden, maar deze werd in de zomer van 1998 door districtsapostel Pos te verstaan gegeven: "Pak jij je dokterstas maar weer op!" Er zou geen geld meer zijn geweest om twee apostelen in loondienst te houden... Hierdoor keerde apostel Gerrit Sepers terug naar zijn voormalige beroep van huisarts. Naderhand liepen meerdere districtsdienaren vast en zij vertrokken eveneens.
Mede door een tekort aan ambtsdragers moesten gemeenten worden samengevoegd of worden opgeheven. Sinds 1998 is er een krimp geweest van zo'n 25%. Op papier waren er per 31 december 2010 in Nederland nog 10.842 leden doch hooguit 3.000 broeders en zusters bezoeken nog de diensten. Van de landen en gebieden die in 1998 nog vanuit Nederland werden verzorgd (Malta, Aruba, Bonaire, Curaçao, Antigua en Anguilla, Brits Guyana en Suriname), is Brits Guyana in 2006 om praktische redenen overgedragen aan de oorspronkelijke gebiedskerk U.S.A.
Een ander punt van zorg voor districtsapostel De Bruijn was het personeelsverloop op het bureau van de Centrale Administratie. Een noodzakelijke reorganisatie mislukte. Toen later de aanzet werd gegeven tot de exploitatie van commercieel onroerend goed, rezen wegens contractbreuk ook daarbij moeilijkheden. Er zijn miljoenenverliezen ontstaan en de beide apostelen zijn verwikkeld geraakt in diverse juridische procedures die nog steeds voortduren. Met name apostel Peter Klene is hierbij in opspraak gekomen. Er lekte van hem een brief uit waarin aantoonbaar feiten zijn verdraaid. Onlangs werden die onjuistheden door districtsapostel De Bruijn bij de rechtbank toegegeven toen hij daar zelf getuigen had opgeroepen. Het kerkbestuur verkiest echter een consequent zwijgen, wat zij ook verlangt van alle ambtsdragers maar ondertussen wordt er steeds meer informatie tóch openbaar via de rechtbanken. Een ontluisterend beeld is zich in volle omvang aan het ontvouwen en inmiddels keerden verscheidene broeders en zusters de kerk de rug toe of zij zijn gestopt met offeren.
De juridische problemen zijn ontstaan nadat apostel Peter Klene met gebruikmaking van een volmacht van de districtsapostel, terwijl deze op vakantie was, besloot om een broeder te schorsen en vervolgens te ontslaan met wie contractueel was overeenkomen projecten te ontwikkelen. Gebleken is verder dat districtsapostel De Bruijn zelf participant is in een investeringsproject in Oostenrijk, tezamen met onder anderen priester Willem Scherpenzeel, tot voor kort voorganger van de kerkgemeente te Den Helder. In de rechtszaken die volgden gaat het er hard aan toe. Zo werd de geschorste medewerker namens het kerkbestuur door een advocaat in aanwezigheid van apostel Peter Klene voorgehouden dat men hem (en daarmee zijn gezin) financieel te gronde zal richten. De situatie voor de apostelen wordt echter nijpend, nu betrokkene zich in de complexe procesgang staande weet te houden. Bij het Openbaar Ministerie ligt er inmiddels zelfs een strafaangifte ter behandeling voor wegens meineed en laster door de districtsapostel. De redactie beschikt over de onderliggende stukken.
Met name districtsdienaren die met vele achtergronden en details op de hoogte zijn, raakten uitzichtloos in dit web verstrikt aangezien zwijgen en de blik afwenden in geen enkele moderne samenleving mag rekenen op veel respect.
Niettemin zal menigeen zich districtsapostel De Bruijn herinneren als een bijzonder aimabele persoon met veel begrip voor "andersgezinde christenen". Zo schreef hij in 2004 aan een nieuw-apostolische priester in ruste: "Ik kan uw beslissing om voortaan de diensten te bezoeken bij de Gemeenschap van Apostolische Christenen heel goed begrijpen. (...) Apostel Den Haan draag ik een zeer warm hart toe en de wijze waarop hij én Apostel Boermeester zich opstellen verdient alle respect." Eind 2007 antwoordde hij aan een zuster die haar lidmaatschap opzegde: "In Ieder geval kan ik uit de grond van mijn hart zeggen dat ik blij ben geen Stamapostel te zijn. De laatste informatieavond is niet gelukkig geweest. Zeker in Nederland zijn velen teleurgesteld naar huis gegaan. Daar heb ik uitvoerig met de Stamapostel over gesproken en hem uitgelegd dat er ook binnen Europa grote cultuurverschillen zijn waar rekening mee moet worden gehouden."
De geschetste omstandigheden hebben het voor districtsapostel De Bruijn lastig gemaakt om zielen te bewaren of waar mogelijk terug te voeren. De kerkgebouwen geven veeleer een leegloop te zien. Daar komt nu bij dat de gebiedskerk Nederland haar zelfstandigheid moet prijsgeven. Hoewel deze verandering kennelijk past in een bredere ontwikkeling die stamapostel Richard Fehr al in gang zette, worden nieuwe problemen verwacht met een Duitse districtsapostel die de Duitse onverzoenlijkheid vóór, op en na 4 december 2007 aan velen zal moeten kunnen uitleggen. Een extra moeilijkheid blijkt intussen te zijn dat hij zich in Nordrhein-Westfalen onlangs op het standpunt stelde onder de ambtsdragers geen tegenspraak te dulden voor wat betreft de herziene geloofsleer. In het liberale Nederland zal zo'n ferm standpunt ongetwijfeld op grote weerstand stuiten.
Terugblikkend op de ambtsperiode van districtsapostel De Bruijn ontstaat het beeld dat hij de handen vol heeft gehad aan het camoufleren van allerhande manco's. De eenheid onder de (districts)dienaren moet continu onder grote druk hebben gestaan. Het mankeerde aan professionaliteit op het bureau van de Centrale Administratie, wat natuurlijk in de eerste plaats ligt aan de aansturing ervan door het kerkbestuur. Tegelijkertijd werd er nauwelijks waarde gehecht aan de "kroonjuwelen" die er nog wél waren, zoals de op initiatief van apostel Sepers ingerichte unieke historische bibliotheek die men liet overbrengen naar Hamburg.
Kritische berichten op het Internet gaven de laatste jaren blijk van de bovenbeschreven zorgelijke aangelegenheden. Het kerkbestuur heeft de spontane inbreng van weldenkende doch hevig verontruste broeders en zusters niet op prijs gesteld. Wie de publiciteit zocht, werd benaderd door een advocaat van de kerk! Het aantreden van apostel Peter Klene als bestuursvoorzitter en daarbij als rechterhand zijn broer, de districtsoudste Nico Klene, wordt in deze verzakelijkte kerk daarom niet langer gezien als een zegen.
Tjerk B./aihfx, 2011-05-10
© glaubenskultur Verlag 1996-2011
Bron: http://www.glaubenskultur.de/premium-1471.html, Glaubenskultur-Magazine
Uit: Bericht -op het voormalige Forum van wijlen Bauke Moesker- op "11 mei 2011, 15:41", in de thread "Kerkbestuur maalt niet om reputatieschade... "
Voorheen betrof het bij de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland nog een zelfstandige zogeheten gebiedskerk met een eigen "districtsapostel", maar waarschijnlijk doordat de in 1998 aangestelde ambtsopvolger van Gijsbert Pos naar het oordeel van de internationale kerkleiding onvoldoende statuur toonde, kwam de kerk al snel onder buitenlands toezicht te staan en werden de honneurs hier sindsdien waargenomen door een vertegenwoordigende apostel die nu wordt opgevolgd met inachtneming van een licht verhoogd "neuapostolisch Führungsebene", namelijk door een "Bezirksapostelhelfer", weliswaar niet als expat doch als impat. Alles onder controle. De voertaal bij het bestuur wordt hierdoor vooral Duits.
De aanstonds scheidende functionaris was zeker van zijn zaak: de kerk loopt leeg door secularisatie. Niet derhalve door bijvoorbeeld hypocrisie. In het verleden waren er in zijn kerk wel ongerechtigheden begaan, maar niet waar hijzélf invulling gaf aan de bestuurlijke verantwoordelijkheid.
Inkomende correspondentie over nijpende problematiek liet betrokkene bij mijn weten systematisch onbeantwoord. Het laatst in oktober 2021:
Het zij zo.
Groet,
TjerkB