Wat is de Nieuw-Apostolische Kerk?

Wat is de Nieuw-Apostolische Kerk en wat is een sekte
willempower
Berichten: 285
Lid geworden op: wo 11 dec 2013, 21:50

Re: Wat is de Nieuw-Apostolische Kerk?

Bericht door willempower »

@ tjerk

Je citeerd en deel toch nu.
"Laat ons voor iedere ziel vechten!"
Heeft die niet gezegd van :
"Laat ons voor iedere ziel vechten en tegen iedere ziel vechten , met advocaten en alles erbij die tegen ons is
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: Wat is de Nieuw-Apostolische Kerk?

Bericht door TjerkB »

willempower schreef:(...)
Heeft die niet gezegd van :
"Laat ons voor iedere ziel vechten en tegen iedere ziel vechten , met advocaten en alles erbij die tegen ons is
@willempower

Volgens stamapostel Wilhelm Leber zit het met "de goede strijd" zó:
Regels voor de goede strijd

De internationale kerkbestuurder neemt in zijn prediking “regels” op. Met het oog op het Bijbelwoord uit 2 Timoteüs 2 vers 5: „En indien ook iemand strijdt, zo wordt hij toch niet gekroond, tenzij hij recht strijdt (Luth.vert.)“, sprak hij over de regels van een goede strijd. De eerste regel heet: ‘Christus in het middelpunt! „Wanneer wij dat niet doen en Christus opzij schuiven, dan kun je de Heer ook niet ervaren.“ Voor de tweede belangrijke regel greep de Stamapostel terug naar een woord van Apostel Paulus: „Alles wat u doet, moet u met liefde doen!“ En als derde regel bracht hij naar voren: ‘Wij moeten genade zoeken om genade te ontvangen.’

Deze drie regels, zo zei Stamapostel Leber, kenmerkten ook de manier van werken van Districtsapostel de Bruijn gedurende de twaalf jaren als Districtsapostel. In zijn diensten heeft hij altijd weer benadrukt, hoe belangrijk het is om Christus als middelpunt te nemen. Zijn liefde voor de vele broeders en zusters is daarbij altijd voelbaar geweest. En ook heeft hij altijd genade gezocht, is nederig geweest en de Heer de eer gegeven. „In hem hebben wij een voorbeeld dat laat zien wat het betekent, recht (goed) te strijden.“


Uit: Art. "Districtsapostel Armin Brinkmann leidt in het vervolg de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland" d.d. 16-05-2011 bij Nieuw-Apostolische Kerk Internationaal
Ondertussen echter werden vermeende "Querdenker" op gezag van diezelfde stamapostel te vuur en te zwaard bevochten - en thans door diens opvolger Schneider.

Groet,
TjerkB
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
willempower
Berichten: 285
Lid geworden op: wo 11 dec 2013, 21:50

Re: Wat is de Nieuw-Apostolische Kerk?

Bericht door willempower »

@ tjerk
Ik begrijp het nog steeds niet goed , wat hebben de nakkers het makkelijk dan die hoeven alleen maar ja en amen te zeggen en na te volgen .
Ik wil het begrijpen en stel vragen das niet de bedoeling ?
Laat ons voor iedere ziel vechten en tegen iedere ziel die tegen ons is ,
Dan het tweede stuk ,
“ Voor de tweede belangrijke regel greep de Stamapostel terug naar een woord van Apostel Paulus: „Alles wat u doet, moet u met liefde doen!“
Dus met liefde tegen deze mensen vechten en Rohn met liefde uit de kerk zetten dus en met alle middelen die er zijn zoals rechtszaken hem het leven zwaar maken en zijn kinderen , ik begrijp het echt niet waarschijnlijk .
Met liefde Bauke een advocaat op het dak sturen ?

Waar ligt mijn denkfout ?
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: Wat is de Nieuw-Apostolische Kerk?

Bericht door TjerkB »

@willempower

Jouw reactie deed mij herinneren aan de volgende twee berichten:
BakEenEi schreef:(...)
Tussendoor nu iets heel anders, al heeft het er indirect wel mee te maken. In een TV-programma van Martin Šimek sprak deze eens een man die in het kort iets vertelde over een immens trauma dat hij in zijn vroegste jeugd had opgelopen. De man was amper een kleuter toen hij hoorde dat zijn vader in de stal van hun boerderijtje een woordenwisseling kreeg met zijn oudere zus die thuisgekomen was van catechisatie. Toen het meisje niet direct kon vertellen waarover het bij catechisatie die keer had gehandeld, haalde de vader naar haar uit. Dit zag haar broertje door een kier. Zij viel echter zo ongelukkig dat zij kort daarop overleed. De vader deed het daarna het voorkomen alsof zijn dochter alleen maar ongelukkig ten val was gekomen, zich niet realiserende dat zijn 3- of 4-jarig zoontje ooggetuige was geweest van doodslag. Dit kind werd een man die later stratenmaker was geworden. En nu vertelde hij zijn geheim aan Martin Šimek. Ik dacht: als de straatstenen eens konden spreken waarover hij zich dag-in dag-uit met een kinderhart vol eenzaam verdriet later heeft moeten buigen, wat zou er dan veel los komen over wat deze beide (!) kinderen is aangedaan... Dit schreef ik trouwens achteraf aan de redactie van het programma die mij met de man in verbinding bracht. (...)

Wat ik hiermee wil zeggen is dit: werd er niet (toen ik een kind was) in de gemeenschap vaak aangehaald dat één ziel voor de lieve God méér van waarde is dan alle schatten der aarde?! Zo ja, hoe valt dit dan te rijmen met de heerschappij van "hoge dienaren" (?!) in het "werk Gods" ten koste van enkelingen die daartegen géén verweer hadden? Kan iemand mij dit omgaand uitleggen?!

(...)


Bron: Bericht op het voormalige Forum van Bauke Moesker op "Vr 28 Jan 2011, 21:15" in de thread "Elders gelezen... "
BakEenEi schreef:(...)
Destijds op het forum bij NAK-Observer stond er onder mijn berichten altijd het volgende citaat: "Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Fritsch). Dat stond er bepaald niet zonder reden... Bijna weergaloos onthullend en openhartig is het in mijn beleving hoe ooit Bonhoeffer zich uitdrukte:
  • Zijn wij nog bruikbaar?

    We zijn de stomme getuigen geweest van boze daden. We zijn door de wol geverfd. Geroutineerd hebben we de kunst van het veinzen en het spreken met dubbele tong geleerd. We zijn door ervaring wantrouwend tegenover mensen geworden. Daarbij moesten we hun de waarheid en ons vrije oordeel dikwijls schuldig blijven. We zijn door ondraaglijke conflicten murw, ja misschien zelfs cynisch geworden – zijn wij nog bruikbaar? Wat we nodig zullen hebben zijn geen genieën, cynici, haatdragende personen of geslepen tactici, maar ongekunstelde, eenvoudige en oprechte mensen. Zal onze innerlijke weerstand tegen wat ons opgelegd is sterk genoeg en de oprechtheid tegen onszelf radicaal genoeg zijn gebleven om de weg tot eenvoud en oprechtheid terug te vinden?


    Bron: Dietrich Bonhoeffer Werke (DBW) 8 (WE), 19-39
Ongelofelijk indrukwekkend is in ditzelfde verband ook de toespraak gehouden door Elie Wiesel in Oslo, op 10 december 1986 bij het in ontvangst nemen van de Nobelprijs voor de Vrede. (Elie Wiesel is geboren in een Hongaars getto en werd als kind naar de nazi-vernietigingskampen Auschwitz en Buchenwald gezonden. "Nacht" is het openhartige en diep ontroerende verslag van de verschrikkingen die zich daar hebben afgespeeld. Een joodse jongen vertelt hoe hij er ongewild getuige van was hoe zijn moeder en zusje direct na aankomst in het kamp naar de gaskamer werden gestuurd, en hoe zijn vader van uitputting stierf na de gedwongen mars naar Buchenwald.) Uit de toespraak:
  • (…)
    Maar ik heb vertrouwen. Vertrouwen in de God van Abraham, Isaac en Jacob en zelfs in Zijn schepping. Zonder dat zou handelen niet mogelijk zijn. En handelen is het enige antwoord op onverschilligheid, het sluipendste van alle gevaren. Is dat niet de betekenis van Alfred Nobels nalatenschap? Was zijn angst voor oorlog geen bescherming tegen oorlog?

    (…)
    En vervolgens leg ik hem
    [in gedachten, ter verantwoording, aan een overleden jongen; BEE] uit hoe naïef we waren, dat de wereld op de hoogte was en zich in zwijgen hulde. En dat ik daarom gezworen heb nooit meer te zwijgen wanneer en waar er ook menselijke wezens zijn die lijden en vernederingen moeten ondergaan. We moeten partij kiezen. Neutraliteit is in het voordeel van de onderdrukker, nooit in het voordeel van het slachtoffer. Stilte moedigt de beul aan, nooit de gefolterde. Soms moeten we ingrijpen. Als menselijke levens in gevaar komen, als de menselijke waardigheid op het spel staat en nationale grenzen en gevoelens irrelevant worden. Overal waar mannen en vrouwen vanwege hun ras, religieuze of politieke overtuiging vervolgd worden, moet die plaats –op dat moment– het centrum van het universum worden.

    (…)
    Er is zoveel te doen, er is zoveel dat gedaan kan worden. Eén persoon –een Raoul Wallenberg, een Albert Schweitzer, een Martin Luther King jr.–, één integer persoon kan het verschil uitmaken, het verschil tussen leven en dood. Zolang één dissident wordt vastgehouden, is onze vrijheid een leugen. Zolang één kind honger heeft, zullen onze levens vervuld zijn van angst en schaamte. Wat al deze slachtoffers boven alles moeten weten is dat ze niet alleen staan, dat wij hen niet vergeten, dat wanneer hun stemmen gesmoord worden wij hun de onze zullen lenen, dat terwijl hun vrijheid afhangt van die van ons, de kwaliteit van onze vrijheid afhangt van die van hen.

    (…)
Het was in november 2006 toen dit onderwerp werd aangesneden bij NAK-Observer. Inmiddels zien wij nota bene van nabij hoe ook "hogere verantwoordelijke leidinggevenden" bij de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland "geroutineerd de kunst van het veinzen en het spreken met dubbele tong hebben geleerd". Wie er net als talloze andere helden op sokken later met terugwerkende kracht (!!) "in het verzet" wil hebben gezeten, raad ik nu aan vooral te blijven zwijgen. Kinderen Gods die op zoek zijn naar Zijn gerechtigheid, Zijn waarheid en Zijn liefde, worden door de bullebakken die het in deze kerk nu voor het zeggen hebben meedogenloos omver gelopen en in de verste verte niet voor vol aangezien.

Drie dimensies van macht kunnen worden onderscheiden:

1) de macht van beslissingsbevoegeheid
2) de macht van agendavorming
3) de macht van "thougt control"

Bij dimensie 2 kan men bijvoorbeeld denken aan de macht van de media. De media kunnen onderwerpen aandragen, waarbij er bij het publiek een mechanisme ontstaat van acceptatie in de zin van (gedachteloze) acceptatie van een informatiestroom uit een bepaalde hoek. De overtreffende trap hiervan is dan feitelijk dimensie 3, waarbij er sprake is van een geruisloze impliciete opiniebeïnvloeding. Naast de media hebben natuurlijk ook regeringsstelsels soms zo veel macht, maar óók religieuze stromingen. De Nieuw-Apostolische Kerk is daarvan een schrijnend voorbeeld: leden worden willoze werktuigen van een geestelijke elite...

(...)


Bron: Bericht op het voormalige Forum van Bauke Moesker op "Za 29 Jan 2011, 18:38" in de thread "Elders gelezen... "
Zie ook het bericht op "Ma 10 Nov 2014, 15:06" in de thread "Twee voor twaalf".

Groet,
TjerkB
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: Wat is de Nieuw-Apostolische Kerk?

Bericht door TjerkB »

[Bijgewerkt: 22.45 uur]
@all

In de thread "Bilaterale contacten NAK/VAG (Gesprächskreis Bottrop)" kwam het op 31 oktober jl. al ter sprake: op 29 november a.s. zullen vertegenwoordigers van het internationale nieuw-apostolische kerkbestuur schriftelijk bevestigen dat men sinds de jaren '50 van de vorige eeuw veel te rigide is omgegaan met de opvatting dat stamapostel Bischoff niet zou sterven, en daarna, toen het in 1960 met de als een godheid vereerde kerkvorst wel degelijk anders uitpakte, dat diens overlijden samenhing met de kennelijke omstandigheid dat bij God de plannen waren veranderd. Het allerergste van alles is nog dat kerkelijke ambtsdragers die destijds in gewetensnood waren gekomen en daarvan openhartig blijk gaven, bij de kerkleiding niet alleen in ongenade vielen en werden geëxcommuniceerd doch tevens dat ze werd voorgehouden te hebben gezondigd tegen de Heilige Geest, wat volgens de Bijbel onvergeeflijk is. Al dezen waren vanuit de Nieuw-Apostolische Kerk dus regelrecht verwezen naar de hel. Ten dode opgeschreven. Tot grote verontwaardiging van slachtoffers en talloze anderen hield de kerkleiding hieraan vast tijdens een op 4 december 2007 per satelliet uitgezonden zogenaamde Europese Informatieavond! De hevigste stormen van kritiek braken los, zowel binnen de muren van de kerk als daarbuiten. Desondanks bleef men zich op alle niveaus in de organisatie verzetten tegen de gedachte dat ooit een stamapostel zich kan hebben vergist:
BakEenEi schreef:(...)
Ik herinner mij trouwens hoe ontstemd óók Gerrit Sepers was over de tekst in Vragen en Antwoorden, die in één van de vorige berichten in deze thread opnieuw de revue passeerde:
Vraag 179: "Waaruit valt af te leiden, dat het ambt van Stamapostel een instelling is volgens de goddelijke ordening?" Het bijbehorende antwoord: "Jezus wil dat Zijn kerk wordt geleid door een Stamapostel, die de hoogachting geniet van de Apostelen en alle leden van de kerk (vgl. Matth. 16: 18 )."
(...)
Betrof het bij "antwoord 179" maar een wat ongelukkig gekozen formulering! Helaas, dat bleek het pertinent níet te zijn. In werkelijkheid werd er bij de internationale kerkleiding vervolgens heimelijk gewerkt aan een "waterdicht" denksysteem:
Redactie schreef:(...)
De aan stamapostel Leber geopenbaarde inzichten zouden terug te voeren zijn op de Bijbel zelf, aldus de door de redactie van RELIGIONSREPORT geraadpleegde perswoordvoerder van de stamapostel, de opziener Peter Johanning:
  • [12] Ik heb jullie nog veel meer te zeggen, maar jullie kunnen het nog niet verdragen. [13] De Geest van de waarheid zal jullie, wanneer hij komt, de weg wijzen naar de volle waarheid. Hij zal niet namens zichzelf spreken, maar hij zal zeggen wat hij hoort en jullie bekendmaken wat komen gaat.

    Uit: Johannes 16 (NBV)
De redactie van RELIGIONSREPORT vervolgt:
(...)
Interessant ist folgende Aussage: Dem Apostolat würden, jedenfalls in der offiziellen Interpretation der NAK, neue Einsichten über das Wirken Gottes und seinen Heilsplan vermittelt werden – sofern sie in der Schrift bereits angedeutet, aber noch nicht komplett enthüllt seien. Das wichtigste Beispiel dafür sei die Lehre von der Heilsvermittlung für Entschlafene. Es obliege dem Stammapostel als Inhaber der lehramtlichen Vollmacht, neue Einsichten aus dem Heiligen Geist zu verkünden oder gar zur offiziellen Kirchenlehre zu erheben.

(...)


Bron: http://www.religionsreport.de/?p=1213#more-1213
Aha, nu zijn we er! Stiekem is achter de schermen blijkbaar de "Offizielle Verlautbarung" van "22.10.2004" deels van tafel geveegd: "Die Bibel ist Grundlage der neuapostolischen Lehre".

(...)
Zo wordt men dus meegezogen in een denksysteem, waarbij de kerkleiding met het grootste gemak voortborduurt op soms de meest verregaande aannames. Met zevenmijlslaarzen, zonder zich bij de details te willen ophouden, redeneert men achter de schermen voort, en de gelovigen moeten alles maar voor wáár houden.

(...)


Uit: Bericht door Redactie op "Vr 13 Jan 2012, 17:21" in de thread "Dat het uw ziel goed gaat weet ik" (3 Joh. 1: 2, NBV)
(...)


Uit: Bericht op het voormalige Forum van Bauke Moesker op "Di 26 Jun 2012, 09:19" in de thread "Moat ik soms op myn broer passe?"
De website "Versohnung jetzt!", een spontaan initiatief van een verontwaardigd gemeentelid van de Nieuw-Apostolische Kerk, meldt nu weliswaar "Vorfreude", maar dat enthousiasme wil bij mij (nog) niet doordringen, al was het alleen maar omdat "dienend leiderschap" bij de ambtelijke top in deze kerk nog altijd ver te zoeken valt. In de onderhavige kwestie, vooralsnog slechts één dossier dat onder het tapijt vandaan mocht komen, heeft men slachtoffers willens en wetens 60 jaar lang in de koude laten staan. Dan word ik niet opeens laaiend enthousiast indien er een handtekening in het vooruitzicht wordt gesteld met op afstand de gedoogsteun van de dienstdoende stamapostel die voor zichzelf heeft besloten dat op de bewuste zaterdagnamiddag elders andere zaken in "het werk des Heren" voor moeten gaan.

Wie zichzelf ongegeneerd opwerpt als het "hoofd van de apostelen" en vol trots een internationaal kerkbestuur voorzit, dat zich op bovenbeschreven wijze schuldig heeft gemaakt aan misdaden tegen de menselijkheid en misschien ook wel aan zonden tegen de Heilige Geest (!), en betrokkene het zich dan op zulke beslissende momenten permitteert om verstek te laten gaan; dan gedraagt zo iemand zich als een sierpaard - in plaats van een werkpaard. Dan ben je echt een held op sokken.

Groet,
TjerkB :shock:


N.B.
BakEenEi schreef:(...)
Op 4 december 2007 hebben wij gezien hoe "sachlich" de kerkleiding zelf, toen het er zowel voor de geschiedschrijving als voor de toekomst van het "werk Gods" op aankwam, werkelijk kon "bleiben". Hartverscheurend menselijk leed werd door de "Godsgezanten" handig weggewuifd in termen van "Daar hebben wij geen herinnering aan". Géén (!) aansprakelijkheid aanvaardde men voor onterechte excommunicaties in de jaren '50 van de vorige eeuw; op briefpapier van de kerk; ondertekend door "Apostelen des Heren". Overgaand tot de orde van de dag reikte men hierna tijdens de Europese Jeugddag 2009 symbolisch de broederhand aan tot verzoening want, zo hield stamapostel Leber het toen 46.000 aanwezigen voor: „Meine Brüder, ich schätze mich selbst noch nicht so ein, dass ich’s ergriffen habe. Eins aber sage ich: Ich vergesse, was dahinten ist, und strecke mich aus nach dem, was da vorne ist.“ (Philipper 3,13) Anders gezegd: er wordt níet meer omgekeken. Van districtsapostel Brinkmann kreeg ik achteraf de bevestiging dat dit inderdaad zo was bedoeld. Dus: je veroorzaakt op de geloofsweg een aanrijding en anderen die erdoor van de weg af waren geraakt, die ga je níet helpen; never nooit niet. Je zegt alleen, en zulks pas na 54 jaar: "Het spijt me, als jíj vindt dat je door één van onze bedrijfswagens was aangereden. Hier is mijn hand die ik je aanreik." Dat zeg je voor eigen publiek want de slachtoffers horen het wel vanzelf. (...)

Een meesterzet; óf een ploertenstreek?

(...)


Uit: Bericht op het voormalige Forum van Bauke Moesker op "Wo 02 Feb 2011, 16:21" in de thread "Elders gelezen... "
BakEenEi schreef:(...)
"Kan men zo'n verleden niet eindelijk eens laten rusten?", zou nu (van niet-ingewijden) een voor de hand liggende reactie kunnen zijn. (...) Wie echter -op 24 mei 2009- de Europese Jeugddag 2009 bijwoonde of wie daarvan later de videobeelden heeft gezien, herinnert zich naar alle waarschijnlijkheid nog wel dat stamapostel Leber voorafgaande aan de viering van het Heilig Avondmaal een applaus kreeg van de 46.000 aanwezige toehoorders omdat hij het volgende had verteld:
Stammapostel:
Jetzt wollen wir uns auf das Heilige Abendmahl einstimmen. Da strecken wir die Hand zur Versöhnung aus, wollen einander vergeben um selbst Gnade zu empfangen.

Ich möchte hier noch für mich, für unsere Kirche einen Gedanken anfügen. Wir haben unter uns auch Vertreter der Vereinigung Apostolischer Gemeinden, die uns sehr willkommen sind. In der Vergangenheit war das Verhältnis durch bestimmte Vorkommnisse so, dass man sich mehr oder weniger aus dem Weg gegangen ist, um nicht zu sagen, sich bekämpft hat, sich vielleicht auch weh getan hat. Ihr Jugendlichen kennt das sicherlich nicht im Einzelnen, habt aber vielleicht von den Eltern, von den Amtsträgern schon darüber gehört. Ich will es kurz machen. Hier ist nicht der Ort, das alles aufzuarbeiten, aber ich will hier noch einmal deutlich bekunden: Ich strecke auch im Namen der Kirche die Hand zur Versöhnung aus. Wenn man Versöhnung sucht, schließt das ein, dass man zugibt, dass auch auf der eigenen Seite Fehler gemacht worden sind. Das will ich gerne hier in der Öffentlichkeit eingestehen ohne ins Detail zu gehen. Ja, es sind auch von unserer Seite, von der Seite der Neuapostolischen Kirche, Fehler gemacht worden. Wir strecken die Hand zur Versöhnung aus.

Das mag nun auch jeder in seinem Teil so halten. Da mag es vielleicht in der Familie Irritationen gegeben haben, ein Gegeneinander im Verhältnis zu den Eltern. Da ist vielleicht im Freundeskreis etwas vorgefallen, was man nicht verstanden hat, das einem einen Stich ins Herzen gegeben hat, über das man nicht hinwegkommt. Nehmen wir es ernst mit der Versöhnung und strecken wir die Hand dazu aus. Wenn wir uns an Christus orientieren, dann wird es uns gelingen, uns zu versöhnen.

Bron: Gottesdienst-Bericht 24. Mai 2009
Door de berichtgeving vanuit de Nieuw-Apostolische Kerk zelf over de Europese Jeugddag 2009 nam ook ik er destijds al snel kennis van dat stamapostel Leber met diens opmerking "Wir strecken die Hand zur Versöhnung aus" als het ware een daad had gesteld want de "gedane zaken" op de (tweede) Europese Informatieavond van 4 december 2007 met betrekking tot het vroeger aan geëxcommuniceerden berokkende leed hadden tot dan toe nog geen enkele keer genomen. Hoe dan ook, voor degenen die deze Informatieavond achteraf Desinformatieavond hadden genoemd leek het wel alsof "de hemel" nu toch weer van hoop vervuld kon zijn. En de aanwezige jongeren op de Europese Jeugddag 2009, van wie de meesten ook intussen wel wisten dat er aan die Informatieavond een verdacht luchtje zat, voelden zich gerustgesteld: het zou nu vast wel goed komen tussen de kerk en sommige mensen die in een grijs verleden onheus bejegend zijn.

Maar ja, toen bleef het stil; héél stil. Tot op heden. Hoe dat kan? Het is namelijk niet wáár wat stamapostel Leber had gezegd, "Wir haben unter uns auch Vertreter der Vereinigung Apostolischer Gemeinden". (...)

Bij de Europese Jeugddag 2009 waren er dus géén vertegenwoordigers aanwezig namens (het bestuur van) de Apostolische Gemeinschaft e. V. Dit vernam ik achteraf uit de eerste hand. Onbegrijpelijk, dacht ik, dat de stamapostel desondanks die indruk heeft gewekt - wat moet dit wel betekenen voor de velen die in feite ook op 4 december 2007 al door hem waren geschoffeerd? Welnu, voor zover ik daar in de tussentijd nog wat meer zicht op heb gekregen; dit heeft betekend dat men zich méér dan ooit tevoren door het internationale bestuur van de Nieuw-Apostolische Kerk onbegrepen voelt en dat betrokkenen nu het liefst verder geheel en al met rust willen worden gelaten. Vandaar dat het... oorverdovend stil is geworden.

Maar hoe kan dat dan? Wie waren er op de Europese Jeugddag 2009 dan wél aanwezig waardoor stamapostel Leber zich zo euforisch uitliet en hij de "hand ten bonde" reikte? Ik zal proberen dit zo compact mogelijk uit de doeken te doen. De enorme kritiek die losbrak na de Europese Informatieavond op 4 december 2007 betrof vooral ook het feit dat er op last van stamapostel Leber bij het onderzoek naar de kerkgeschiedenis in de jaren 1938 t/m 1955 alleen schriftelijke bronnen waren geraadpleegd, en bovendien selectief. Waarom was er bijvoorbeeld niet gesproken met degenen die zelf hebben meegemaakt hoe excommunicaties in de jaren '50 van de vorige eeuw een kerkscheuring teweeg brachten? Door deze kritiek brachten stamapostel Leber en districtsapostel Brinkmann naderhand een bezoek aan enkelen van hen, die vervolgens allervriendelijkst werden uitgenodigd om in Düsseldorf op 24 mei 2009 de jeugddienst bij te wonen. Twee of drie broeders, hoewel op hoge leeftijd gekomen, gaven daarop in het licht van de juist ook van hun kant zozeer gewenste uiteindelijke verzoening gehoor aan deze uitnodiging (van districtsapostel Brinkmann), uiteraard op persoonlijke titel. Tevoren hadden zij verzocht aan hun aanwezigheid geen ruchtbaarheid te geven. Om diezelfde reden gingen zij ook niet expressief naast elkaar zitten. Tevens hadden zij gevraagd níet voor publiciteitsdoeleinden gefotografeerd te worden!

Wanneer stamapostel Leber op 24 mei 2009 diens prediking heeft afgerond, vertelt hij ter voorbereiding op de viering van het Heilig Avondmaal dat er van de zijde van de Apostolische Gemeinschaft e. V. zich onder de aanwezigen vertegenwoordigers bevinden, enzovoort. Voor de betreffende broeders is het dan echter sinds de Europese Informatieavond op 4 december 2007 nog altijd volkomen onbegrijpelijk dat er van de door apostel Drave destijds uitgebrachte rapportage met daarin akelige onwetenschappelijke conclusies in hun (!) richting door de kerkleiding nog geen punt of komma is rechtgezet. Het omstreden document werd door de kerkleiding zelfs extra op het Internet gepubliceerd. Enkele seconden later horen zij stamapostel Leber zeggen "Wir strecken die Hand zur Versöhnung aus.", waarna de zee der vergetelheid op diens aanwijzing alles verzwolg wat de nieuw-apostolische kerkleiding dwarszat. Thuisgekomen dringt het gaandeweg tot ze door dat dit het allerlaatste was wat de kerkleiding over het verleden kwijt wilde...

(...)


Bron: Bericht op het voormalige Forum van Bauke Moesker op "Wo 02 Feb 2011, 18:14" in de thread "Elders gelezen... "
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: Wat is de Nieuw-Apostolische Kerk?

Bericht door TjerkB »

BakEenEi schreef:(...)
... indrukwekkend is in ditzelfde verband ook de toespraak gehouden door Elie Wiesel in Oslo, op 10 december 1986 bij het in ontvangst nemen van de Nobelprijs voor de Vrede.

(...)
Uit de toespraak:
  • (…)
    En handelen is het enige antwoord op onverschilligheid, het sluipendste van alle gevaren.

    (…)
    En dat ik daarom gezworen heb nooit meer te zwijgen wanneer en waar er ook menselijke wezens zijn die lijden en vernederingen moeten ondergaan.

    (…)
    één integer persoon kan het verschil uitmaken, het verschil tussen leven en dood.

    (…)
(...)


Bron: Bericht op het voormalige Forum van Bauke Moesker op "Za 29 Jan 2011, 18:38" in de thread "Elders gelezen... "
@all

Wat is de Nieuw-Apostolische Kerk?
Er moet geen enkel misverstand over bestaan: wie in de jaren '50 van de vorige eeuw, "staande in de bediening", vanwege de geloofsdwang om bij elke predikbeurt te spreken over "de Boodschap van stamapostel Johann Gottfried Bischoff", in gewetensnood kwam, en daardoor geëxcommuniceerd werd, kreeg tot overmaat van ramp de doodstraf aangezegd. Immers, vanuit het "genade- en apostelambt" was in verband hiermee het oordeel geveld dat men de zonde tegen de Heilige Geest had begaan. Afgelopen uit!
Liebet Eure Feinde

In der Zeitschrift „Unsere Familie“, Nummer 3, 5. Februar 1956 schrieb der damalige Chefredakteur Erich Meyer-Geweke den Leitartikel “Liebet Eure Feinde!”, der gut als ein dringender Appell an viele damalige Mitglieder der Neuapostolischen Kirche verstanden werden kann.

In der darauf folgenden Ausgabe der Zeitschrift „Unsere Familie“, Nummer 4, 20. Februar 1956 wurde zu diesem Leitartikel durch einen anonymen Verfasser eine Ergänzung abgedruckt. Diese widerspricht zum Teil dem ursprünglichen Artikel. Unter anderem heißt es in der Ergänzung bezüglich der “Sterne am Himmel der Gemeinde Christi”, gemeint sind die Apostel Kuhlen, Dehmel und Dunkmann: “Für sie gibt es keine Gnade, weil sie die Sünde wider den Heiligen Geist begangen haben.”

(...)


Bron: http://versoehnung-jetzt.de/medien/zeug ... re-feinde/
Zie ook het bericht op "Za 01 Nov 2014, 23:54" in de thread "Twee voor twaalf"
In "Vragen en Antwoorden" konden de vanuit de Nieuw-Apostolische Kerk tot een levenslang ballingschap veroordeelde gewetensbezwaarden nalezen wat hun straf precies inhield. Het antwoord op vraag 294 of in een herdruk later vraag 225 illustreerde dit vernietigende oordeel als volgt:
  • Het grootste kwaad is de afval van het levende geloof en de grootste zonde, die noch hier, noch in de toekomende wereld kan worden vergeven, is de zonde tegen de Heilige Geest (Matth. 12: 31-32; Marcus 3: 28-30 en 16:16, Lucas 12: 10).
  • Het grootste kwaad is de afval van het levende geloof (Hebr. 6: 4-8) en de grootste zonde is de lastering van de Heilige Geest, want deze kan niet worden vergeven, noch in deze, noch in de toekomende wereld (Mark. 3: 28-30).
Voor wie hierdoor zonder welk voorafgaand "eerlijk proces voor een onafhankelijke en onpartijdige rechter" dan ook vervolgens in het voorportaal van de hel op de voltrekking van de doodstraf mocht wachten, gold bovendien: over de uitslag wordt niet gecorrespondeerd. Bijna 60 jaar later is er nu een "stamapostel" opgestaan, die op 29 november aanstaande vanuit de uitgestrekte golvende naaldwouden in Finland, op doorreis naar Noorwegen, met één pennenstreek alles ongedaan maakt.

Dát is de Nieuw-Apostolische Kerk!

(...)


(...)


(...)


Uit eerbied voor de nagedachtenis van slachtoffers die met de eeuwige dood voor ogen al zijn overleden, heb ik zojuist maar enkele minuten stilte in acht genomen.

Zie verder de "Verklaring van de apostelen en opzieners van de Vereniging van Apostolische Gemeenten in Europa als bijdrage tot de totstandkoming van de gemeenschappelijke geschiedenis met de Nieuw Apostolische Kerk van 1 februari 2008" alsmede de "Gedanken zur Stellungnahme des Stammapostels i.R. Wilhelm Leber zur Botschaft J.G. Bischoffs" met dagtekening 15 november 2013.

Groet,
TjerkB :shock:


N.B.
BakEenEi schreef:(...)
Het voordeel van het nadeel van de levendige gedachtewisseling van gisteren en vandaag is voor mij, dat, wat er gebeurt in de Nieuw-Apostolische Kerk ons niet onberoerd laat. Ik zou willen dat nieuw-apostolische broeders en zusters aanvoelen dat er op dit forum niet wordt geschreven om hun kerk in een kwaad daglicht te stellen, doch louter uit pijn en bezorgdheid over hoe het er op bestuurlijk niveau in deze kerk aan toegaat. Hierbij weegt zielzorg voor mij verreweg het zwaarst, ofschoon ik (als oud-administrateur op de C.A.) mijn ogen natuurlijk niet kan sluiten voor een aantal alarmerende feiten (!) die er niet om liegen.

Ik wéét hoezeer het veelal te doen gebruikelijk was dat tal van zaken "aan de dienaren werden overgelaten". Wie wilde er immers in hun verantwoordelijkheden treden? Wat er op hun weg lag, ging "ons" vanzelf ook niet aan. Met biddende handen ondersteunde je je zegenaars; dat was het minste wat je tóch kon doen. (...) So far, so good. Stond er echter wel eens iemand bij stil, als er echt iets helemaal mis was gegaan, hoe de dienaren dit dan "in goddelijke zin" tot een oplossing brachten? Of zou er nooit iets zijn misgegaan? En dan bedoel ik niet "een beetje mis" of "een beetje verkeerd", maar echt... ongelofelijk verschrikkelijk hartverscheurend mis, fout, verkeerd; en zó erg dat woorden ervoor ontbreken!

Het meest zorgelijke scenario in dat opzicht voltrekt zich op het ogenblik. Wie ooit mocht hebben gedacht met bij wijze van spreken het lidmaatschap van de Nieuw-Apostolische Kerk op zak ertoe te kunnen overgaan nog slechts "de Heer te verbeiden", komt nú bedrogen uit. Bijna ongemerkt is na jarenlang getouwtrek onder machtigen achter de coulissen het pleit beslecht - in het voordeel van de allermachtigsten: een paar Amerikanen en een paar Duitsers. Gerrit Sepers maakte er eerder al melding van, maar toen leek het voor de meesten van ons nog de "ver-van-mijn-bed-show". Het goede zal hopelijk het kwade wel overwinnen, vonden "wij".

Doch zó heeft het níet mogen zijn. Een grapje was vroeger dat een leerling die niet goed kon meekomen tegen de meester zei, toen de tafels van 1 tot 10 moesten worden opgezegd: "Meester, ik ken de wijze wel, maar de woorden niet!" In de Nieuw-Apostolische Kerk kenden velen de theorie wel; die kon men wel dromen (!), maar waren in de praktijk ieders werken daar ook naar? Hoe ging men om met zielen, die middenin de gemeenschap (!) beschadigd (!) waren geraakt; aan wie werkelijk leed (!) was berokkend? Hoe ging men om met bedrijfsmatige zaken? Werden die naar behoren in goede banen geleid? Was controle daarop solide geregeld? Handelde men vanuit de liefde van God óf sprak men er alleen over?

Terwijl meer dan de helft van alle gemeenteleden het voor gezien hielden, wisten de "dienaren" nauwkeurig te verklaren waaraan dat lag: aan de ontkerstening in onze samenleving, aan van alles en nog wat - maar niet aan de kerk. Nee, pertinent níet. Het lag toch niet aan God en aan Zijn gezanten in Zijn kerk? Als het al aan sommigen lag, dan was het aan de afgedwaalden zelf. Die hadden zich afgewend van het levende altaar, opgericht... enzovoort, enzovoort. Hun brillenglazen waren nu beslagen, aldus een voorganger in het Amsterdamse. En nu het die afgedwaalden intussen óók nog ontbrak aan ogenzalf; tsja, wat kon je er dán nog aan doen - vanuit de gemeenschap, als kinderen Gods zijnde? (...)

Zonder dat het tot velen doordrong, berustte men in omstandigheden, in het beloop van gebeurtenissen, waarbij het juist die aangenomen laakbare houding is welke zich nú wreekt. Men geloofde het wel, men zag het wel; het was toch de taak van de dienaren? O ja? Wie zijn eigenlijk de dienaren? De zegenaars?! Wie zijn dát dan wel, de zegenaars?! De hogere dienaren? Hogere dienaren?! Bestáán die dan? In Zíjn werk? Sinds wanneer?! Het internationale kerkbestuur? Wát voor kerkbestuur? (...) Intussen kunnen wij het allemaal weten: zó veel vertrouwen, zó'n enorme overgave, zó'n groot bij-geloof, zó'n godsvreze voor de allerhoogste "dienaren"; dat was niet alleen zwáár overdreven maar ook volkomen misplaatst!!

Want wát is er gebeurd? Ze zijn met dat vertrouwen, met die overgave, met ons bijgeloof en wat dies meer zij ongelofelijk aan de haal gegaan! Niet "in de wereld om ons heen" was men lauw geworden en noem het allemaal maar op; maar "wijzelf" (!!) hadden ons in slaap laten sussen!! Steeds méér vertrouwen vroegen "ze", en "wij" gaven dat - gewoon. Gewoon?! Ja, natúúrlijk; waarom zou je "de zegenaars" niet je volste vertrouwen schenken? (...) Sta nu alsjeblieft even stil. Even maar. En zeg dan eens eerlijk: is een zegenaar iemand die van plan is om anderen te zegenen, óf is een zegenaar diegene die jou persoonlijk heeft (!) gezegend? "Zegenaar" of "dienaar" is in het échte werk van God namelijk géén titel!!

Hoe dan ook, "wij" hebben ons zaken laten welgevallen; "wij" hebben gemakshalve aan anderen verantwoordelijkheden gedelegeerd, al dan niet "op aanvraag", die deze anderen helemaal niet toekwamen. Die hadden "wijzelf" moeten waarmaken!! Onze éigen verantwoordelijkheid lag namelijk bij onszelf!! Was er in de Nieuw-Apostolische Kerk ruimte voor ieders "eigen verantwoordelijkheid"? Ja? Néé, integendeel, die was er absoluut niet en die werd ook NIET gerespecteerd. Wie het er niet mee eens was, die kon wel gaan!! Zó was het, zo ging het en zó moest het volgens de "zegenaars" ook vooral blijven. En nu; nu worden "wij" opgetrommeld om ook de rest van ons verstand te laten brainwashen.

(...)


Bron: Bericht op het voormalige Forum van Bauke Moesker op "Zo 27 Feb 2011, 21:22" in de thread "Stelling: de Nieuw-Apostolische Kerk is hét werk Gods!"
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: Wat is de Nieuw-Apostolische Kerk?

Bericht door TjerkB »

TjerkB schreef:(...)
In de onderhavige kwestie, vooralsnog slechts één dossier dat onder het tapijt vandaan mocht komen, heeft men slachtoffers willens en wetens 60 jaar lang in de koude laten staan.

(...)


Uit: Bericht op "Ma 10 Nov 2014, 19:51"
@all

Download voor andere zaken die tot op heden onder het tapijt goeddeels verborgen moesten blijven de via Facebook vrijgegeven correspondentie van Olaf Wieland:
https://www.facebook.com/download/73086 ... 0.2007.pdf

Groet,
TjerkB
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: Wat is de Nieuw-Apostolische Kerk?

Bericht door TjerkB »

TjerkB schreef:(...)
"Vragen die niet worden beantwoord, blijven openstaan", heb ikzelf nog wel eens opgemerkt wanneer het er in de Nieuw-Apostolische Kerk op neerkwam dat je alleen maar naar "de bekende weg" mocht vragen, of zo!

(...)


Uit: Bericht op "Ma 13 Jan 2014, 17:35" in de thread "Kan het niet eens ophouden met die eeuwigdurende kritiek?"
@all

Wat mij door de jaren heen, sinds ik (vanaf de jaren '90) op het "world wide web" de ontwikkelingen volgt met betrekking tot de Nieuw-Apostolische Kerk, telkens weer opvalt is, dat in binnen- en buitenland de kerkleiding nauwelijks een boodschap heeft aan inkomende correspondentie. Ook gelovigen die de extra moeite hebben genomen om hun vragen schriftelijk aan te kaarten, worden amper serieus genomen. In mijn beleving is dit de meest geconstateerde klacht. Ik kom dan ook tot geen andere slotsom dan dat er bij dit kerkgenootschap op enig moment een geestelijke elite aan de macht heeft kunnen komen (bij nader inzien is dit al het geval sinds het tijdperk van stamapostel Johann Gottfried Bischoff), die zich in de surrealistische toestand waant zich van niemand wat te hoeven aantrekken. Reizend en trekkend van Festhallen en Festgemeinden naar Feierstunden, en badend in weelde speelt men godsdienstje met als enige wapenfeiten mooie woorden. Uitzonderingen daargelaten.

"Vragen die niet worden beantwoord, blijven openstaan!" Dan kun je sommigen die hun (brandende) vragen opnieuw durven te stellen, wel typeren als zeurpieten, maar als zielen op zo'n manier stelselmatig min of meer worden genegeerd; dan is men op zijn minst ten prooi gevallen aan ambtelijke willekeur. In werkelijkheid -en helaas staat dat voor mij intussen als een paal boven water- is het hier helaas een kwestie van machiavellisme, niet meer en niet minder; zeg maar de ergste vorm van machtsmisbruik. Hét meest overtuigende voorbeeld hiervan is wel hoe de vele slachtoffers van de talrijke onterechte excommunicaties zijn mishandeld.

Toen zo'n 10 jaar geleden inmiddels Bauke Moesker daarover de eerste berichten schreef, wilde het mijzelf nog steeds niet aan dat de verdorvenheid (...) bij het internationale kerkbestuur (!) al tientallen jaren misschien wel ronduit zorgwekkend moest worden genoemd. Weliswaar kende ik het onderwerp van publicaties in het buitenland, maar persoonlijk had ik nog nooit iemand gesproken aan wie de strafmaatregelen waren opgelegd, neerkomend op een geestelijk doodvonnis. Het bleek dat de nieuw-apostolische kerkleiding al zo'n 50 jaar lang kans had gezien om het te doen voorkomen alsof er in dat opzicht helemaal niets aan de hand is. De schellen zijn mij dus naderhand alsnog van de ogen gevallen. Al snel ook kwam ik erachter dat niet alleen míjn vragen weerstand opriepen doch dat -van wie dan ook- vrijwel alle vragen waarin een kritische noot te ontdekken valt, onwelkom zijn. Alleen de hoogst mogelijke "dienaren" gaan erover en juist die hebben de buik ervan vol. Geen wonder want de hiërarchische opzet van de organisatie maakt eenvoudig dat de ellende alleen maar op hún bord mag liggen. Wederom geen wonder want zo valt het bij anderen niet snel op wat de ware omvang is van de veroorzaakte misère. Zo kun je als misdadiger dus 60 jaar lang mooi weer spelen.

Het aantal onheus bejegenden blijft derhalve niet beperkt tot geëxcommuniceerde gemeenteleden met ieders familie en vrienden, doch in feite zijn allen, die bij dit kerkgenootschap met systematisch en doelbewust verspreide desinformatie constant op het verkeerde been werden gezet, evenzeer aan zinloos geestelijk geweld ten prooi gevallen. Dan ben je als goedgelovigen dus op zijn zachtst gezegd bedrogen uitgekomen. Maar wat blijkt nu valkuil 2 te zijn?! - Cognitieve dissonantie!

Trapt er niet in c.q. klim er vandaag nog uit. Overigens, in een soort van drieluik in 2010 deed ik deze ten hemel schreiende toestand al uitgebreid uit de doeken.

Groet,
TjerkB :shock:


N.B.
De ondergang van de Nieuw-Apostolische Kerk nader verklaard...

Gedurende een reeks van jaren inmiddels heeft het Webteam zich ervoor ingespannen om helderheid te verschaffen in achtergronden welke de nieuw-apostolische kerkleiding in haar eigen publicaties heimelijk en stelselmatig wegfilterde. Wat de meeste gemeenteleden namelijk nooit te weten zijn gekomen is, dat de Nieuw-Apostolische Kerk een opvallend rafelige geschiedenis kent. Rafelig omdat er niet slechts enkele scheuringen hebben plaatsgehad, zoals bijna iedereen denkt en men graag in die waan wordt gelaten, doch juist vele tientallen. Bovendien komt de Nieuw-Apostolische Kerk niet rechtstreeks voort uit de Katholiek-Apostolische Gemeenten, zoals menigeen veronderstelt, maar zij ontstond pas later na een scheuring van een afsplitsing ervan! Het zou vervolgens nog zo'n 20 jaar duren voordat het ambt van stamapostel werd ingesteld. Omdat aan dit ambt steeds meer verregaande bevoegdheden werden toegekend, leidde dit geregeld tot tegenstellingen onder de dienaren. Herhaaldelijk kwam het hierdoor opnieuw tot scheuringen. Dan werden steevast diegenen aan de kant gezet, bij wie vraagtekens waren opgekomen over het geestelijk leiderschap van de stamapostel. De volmachten van het hoofd van de kerk moesten echter nog veel verder reiken want hij kreeg ook in materieel opzicht nog alles voor het zeggen. Berustte er aanvankelijk nog enige zeggenschap bij de voorgangers; uiteindelijk moesten ook dezen hun inbreng overlaten aan de kerkleiding. De realiteit van de Nieuw-Apostolische Kerk in 2010 is dan ook dat de stamapostel en enkele "vooraanstaande" districtsapostelen ware machthebbers zijn.

Wat de bazige kerkvorsten bepaald niet hadden voorzien was de opkomst van het Internet en hoe zulks van invloed zou zijn op het tot klaarheid brengen van verzwegen misstanden. Aan "burgelijke ongehoorzaamheid" waarbij lukraak websites met allerhande informatie over de kerk werden gelanceerd vanuit plaatselijke gemeenten kwam snel een einde toen de kerkleiding inzag dat ook hier regie moest worden gevoerd. Ernstiger voor het imago van de kerk was ondertussen een ware stortvloed aan "vuile was" op de diverse publieke discussieplatforms, wat in tal van landen opzien baarde. Het gealarmeerde internationale kerkbestuur reageerde hierop door via het Internet met ongekende inzet en grote slagkracht inspanningen te leveren die het imago moesten verbeteren. Daarbij probeerde men indruk te maken met het enthousiasme van jeugdige gemeenteleden bij vernieuwende activiteiten. Al deze kunstgrepen ten spijt kon met name niet worden verhinderd dat uit het verleden meer en meer omstandigheden aan het licht kwamen die wijzen op intimidatie en manipulatie van gemeenteleden en dienaren die voor hun eigen mening uitkwamen door zowel de stamapostel als door andere leden van het kerkbestuur. Niet zelden zonder hoor en wederhoor werden vermeende dwarsliggers de kerk uit gewerkt. Dergelijk machtsmisbruik is de directe aanleiding geweest tot de meest belangrijke scheuringen. Klaarblijkelijk hevig verdeeld over het nemen van de verantwoordelijkheid voor het aangerichte onheil, hult de kerkleiding zich daaromtrent nu al jaren in stilzwijgen. De geloofwaardigheid van alle betrokkenen brokkelt thans snel af.

Doordat de nieuw-apostolische stamapostel en districtsapostelen het in de kerk zo hebben weten te organiseren dat zijzelf overal het laatste woord over kunnen uitspreken, draait in de dagelijkse praktijk van het gemeenteleven in feite alles om hen. Wie de aangebrachte hiërarchische organisatiestructuur niet eerbiedigt maakt weinig kans om gehoord te worden. Dit betekent overigens niet dat wie zich wél commiteert aan de opgelegde gezagsverhoudingen daarmee op het bestuurlijke vlak enige invloed zou verwerven. Hooguit krijgt men meer toezicht opgedragen voor uitvoerende taken. In de Nieuw-Apostolische Kerk wordt van gelovigen verwacht dat zij ambtsdragers zo veel mogelijk overal bij ondersteunen. Het gaat er dan om dat in de gemeenten alles toegaat zoals het van bovenaf in de organisatie is besloten. Lagere ambtsdragers "ondersteunen" op hun beurt de hogere ambtsdragers. Wie daarbij kans ziet indruk te maken op leden van het kerkbestuur, zal in de regel hoog op de ambtsladder kunnen opklimmen. Bij elk opvolgend ambt hoort een groter ambtsvermogen. Apostelen kunnen dat ambtsvermogen afdragen, zo is de gedachte. Omdat de stamapostel verreweg het grootste ambtsvermogen bezit, zou hij wat het geloof betreft alles het beste weten. De nieuw-apostolische geloofsleer houdt daarom ook in dat alleen personen die in deze kerk het ambt van apostel vervullen, kunnen uitleggen wat er in de Bijbel werkelijk wordt bedoeld. Om dit aannemelijk te maken beweert de kerkleiding dat de Nieuw-Apostolische Kerk door Jezus Christus zelf wordt geleid, zij het dat deze zich daarbij laat vertegenwoordigen door de stamapostel.

Het geloofsleven van nieuw-apostolische christenen houdt vooral in dat men bij zo veel mogelijk activiteiten -die de kerkleiding opzet- present is en deze tot een succes maakt. Zielzorg houdt in de praktijk weinig meer in dan dat gelovigen ertoe worden aangezet de gewenste inbreng aan de dag te leggen. De getrooste inspaningen zal God willen zegenen, meent men. Naast deze praktische steun, dienen gelovigen aan de kerkleiding ook financiële steun te bieden. Op bijbelse gronden wordt aangegeven dat 10% van het inkomen dan 's Heren deel is. Bij eventuele kosten die voor de kerk nog worden gemaakt, wordt verondersteld dat gelovigen die in beginsel graag voor eigen rekening zullen nemen. Bij verschillende gelegenheden, zoals bij de Dankdag voor Gewas en Arbeid zamelt de kerkleiding extra financiële middelen in. Hoe intensiever men in de kerk actief is, des te meer leeft men naar het welgevallen van God, zo wordt gesteld. Wat gelovigen buiten de Nieuw-Apostolische Kerk erg tegen de borst stuit is, dat hun geloof en de doop in hun kerk nog niet het kindschap Gods zouden meebrengen. Blijkens de nieuw-apostolische geloofsleer wordt een gelovige alleen kind van God door de handoplegging van een geestelijk verzorger die apostel is namens de Nieuw-Apostolische Kerk. Pas dan ook zou de kracht van de Heilige Geest in iemand werkzaam kunnen worden. Door deze geloofsopvatting wordt het kindschap Gods dus ontzegd aan alle christenen buiten de Nieuw-Apostolische Kerk!

De hoge goddelijke autoriteit die men zichzelf toedicht is er de oorzaak van dat leden van het internationale kerkbestuur er grote moeite mee hebben hun menselijke onvolkomenheden reëel onder ogen te zien. Onverzettelijk trekt men uit naam van God het gelijk naar zichzelf toe indien het gaat om zaken die op hun gezag verkeerd hebben uitgepakt. Verder is men de opvatting toegedaan dat verwijten hun doel missen indien verantwoordelijken naar eigen zeggen naar beste weten en kunnen hebben gehandeld. Het komt er dus voor gelovigen in voorkomende gevallen consequent op neer dat men moet leren "beter te vergeven". Uiteraard wordt hiermee de waarheid gemanipuleerd, maar ook daarvan wil niemand iets weten. Evenmin wil bij betrokkenen het geringste besef doordringen dat aan slachtoffers van misstanden op die manier extra een schuldcomplex wordt aangepraat. Wie psychische klachten ontwikkelt was blijkbaar een kwetsbare persoon die gebaat is met enig aanbod van gezondheidszorg! Voor dezulken wil men dan wel "biddend intreden". Zelden worden oorzaken van problemen wanneer die wel degelijk verweven zijn met de benauwende nieuw-apostolische geloofsleer door de kerkleiding benoemd en vlot weggenomen. Kennelijk willen de verantwoordelijken tot elke prijs voorkomen gezichtverlies op te lopen. Doordat het aantal pertinent verwijtbare misslagen zich op het Internet opstapelt, wordt het voor de kerkleiding steeds lastiger om in het toegepaste stilzwijgen te volharden. Spoedig zal er niets anders meer op zitten dan de ivoren torens te verlaten waarin men zich heeft verrijkt én voor God (!) heeft verschanst.


Groningen, 2 februari 2010
Het WebTeam
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: Wat is de Nieuw-Apostolische Kerk?

Bericht door TjerkB »

TjerkB schreef:(...)
In de onderhavige kwestie, vooralsnog slechts één dossier dat onder het tapijt vandaan mocht komen, heeft men slachtoffers willens en wetens 60 jaar lang in de koude laten staan. Dan word ik niet opeens laaiend enthousiast indien er een handtekening in het vooruitzicht wordt gesteld met op afstand de gedoogsteun van de dienstdoende stamapostel die voor zichzelf heeft besloten dat op de bewuste zaterdagnamiddag elders andere zaken in "het werk des Heren" voor moeten gaan.

(...)


Uit: Bericht op "Ma 10 Nov 2014, 19:51"
@all

Geen twijfel erover: het is echt iets heel positiefs dat, zoals het er nu naar uitziet, de nieuw-apostolische kerkleiding aanstonds op een aantal schreden terugkeert.

Aan de andere kant; het zijn niet weinigen die zich inmiddels gedurende een reeks van jaren (op het Internet) hardop hebben afgevraagd hoe het bij de Nieuw-Apostolische Kerk toch zover heeft kunnen komen dat zij menigeen van haar "Visie en Missie" heeft vervreemd...
Visie van de Nieuw-Apostolische Kerk
Een kerk, waarin mensen zich goed voelen en vervuld van de Heilige Geest en de liefde tot God, hun leven naar het evangelie van Jezus Christus inrichten en zich zo op Zijn wederkomst en het eeuwige leven voorbereiden.


Missie van de Nieuw-Apostolische Kerk
Naar alle mensen toe gaan om hen het evangelie van Jezus Christus te leren en met water en Heilige Geest te dopen.
Zielzorg verrichten en een hartelijke gemeenschap onderhouden, waarin ieder de liefde van God ervaart door Hem en anderen te dienen.



Bron: http://www.nak.org/nl/over-ons/visie-en-missie/
Immers:
TjerkB schreef:(...)
  • Denk aan de dienende broeders (!) in de nieuw-apostolische kerkgemeente Hamburg-Blankenese die zich na de (eerste) Europese Informatieavond openlijk afvroegen of het met de veranderende geloofsleer wel de goede kant zou opgaan. Er werd van hogerhand in de organisatie een valstrik voor ze gezet, waarna hun kerkgemeente uit ongenoegen goeddeels leegliep.
  • Denk aan de voormalige districtsoudste Thomas Feil in de regio Hannover-Nord, die er tegenover de dienaren in zijn werkgebied voor uitkwam moeite te hebben met wat er alvast bekend was geworden over de herziene geloofsbelijdenis. De kerkleiding liet hem vallen.
  • Denk aan de voormalige priester Fritz Nüßle in Zuid-Duitsland die via Glaubenskultur-Magazine met honderden anderen de oproep aan de kerkleiding ondertekende om alsnog meer compassie te hebben met Thomas Feil. Ondanks 40 jaar vrijwilligerswerk voor de kerk, kon ook Fritz Nüßle opkrassen.
  • Denk aan Michael Koch, redacteur bij Glaubenskultur-Magazine en actief in zijn locale nieuw-apostolische kerkgemeente. De toegang als journalist tot de Internationale Kirchentag 2014 werd hem ontzegd omdat hij over de Nieuw-Apostolische Kerk realistisch schrijft in plaats van propagandistisch.
  • Denk aan Tobias Mai die een boek schreef over de Nieuw-Apostolische Kerk en voor de omslag een afbeelding koos die nogal veel weg had van het officiële embleem van de kerk. Tegen hem werd een proces aangespannen.
  • Denk aan Bauke Moesker die bij openbare bijeenkomsten in Noord-Nederland van de Nieuw-Apostolische Kerk wel eens een familiefoto wilde maken. Hij ontving namens de kerkleiding een gepeperde brief waarin sancties werden aangekondigd van de chef de bureau op de Centrale Administratie in Amersfoort.
  • Denk opnieuw aan Bauke Moesker en/of aan deelnemers op diens Forum, op wie er een advocaat werd afgestuurd die namens de kerkleiding liet weten dat onder hun niemand ooit meer de wegen mocht kruisen van de heren/kerkelijke ambtsdragers De Bruijn, Kamminga, Klene en Vis (derhalve met inbegrip van het nieuw-apostolische hemelrijk). Of denk aan de redactie van CANITIES-News die door districtsapostel Armin Brinkmann voor de rechter werd gesleept.
  • Denk aan broeder Ronald Rohn. Om hem in de geloofsgemeenschap uit te roken permitteert de kerkleiding zich miljoenen euro's aan financiële verliezen.
  • Denk aan ondergetekende die door struisvogelpolitiek en machtsmisbruik bij de kerkleiding op grote weerstand stuit indien er problemen worden aangekaart.
  • Denk aan de velen die door gewetensbezwaren vanwege de Boodschap van stamapostel Johann Gottfried Bischoff destijds waren geëxcommuniceerd en woonachtig zijn buiten de grenzen van de NAK-gebiedskerk Zwitserland; voor hun leed verontschuldigde de internationale kerkleiding zich tot op heden niet.
Telkens opnieuw verschuilden nagenoeg alle kerkelijke ambtsdragers in de desbetreffende kerkgemeenten (zichzelf ondertussen schaamteloos in "de wereld om ons heen" uitgevende voor "zegendragers, zegenaars, dienaren, geestelijk verzorgers, herders en leraren in het werk Gods") zich achter hun "hogere verantwoordelijke leidinggevenden" in dit door brullende leeuwen geregeerde religieuze machtsbestel.

(...)


Uit: Bericht op "Zo 06 Jul 2014, 20:24" in de thread "Tussenbalans en hoe nu verder... "
Dan moet er "op de kerkvloer" dus wel structureel (!) iets heel grondig mis zijn. Sterker nog, ikzelf kan vrij nauwkeurig aangeven waar het aan schort. Het is een aantal ongerijmdheden bij elkaar dat ook bij mij persoonlijk gaandeweg voor knetterende kortsluiting (...) heeft gezorgd. De "bloody limit" was hierdoor bereikt!

Het internationale nieuw-apostolische kerkbestuur heeft als het ware met alle haar ter beschikking gekomen machtsmiddelen een keizerrijk gevestigd en verdedigd, middenin het koninkrijk van God. Het "verlossingswerk" dat de op touw gezette organisatie zou belichamen kreeg de uitwerkingen als die van een verdelgingswerk!

Wie het zover laat komen, is in het geloof naar het evangelie van Jezus Christus zonder enige twijfel behoorlijk de weg kwijt. Ikzelf ben in 1957 als kind "verzegeld" door "apostel" Tjark Bischoff die aan mij "nach dem neuapostolischen Glaubensverständnis" toen de Heilige Geest zou hebben afgedragen. Even los van de omstandigheid dat de bij dit kerkgenootschap gedurig veranderende geloofsleer ook op dit punt naderhand werd herzien, neem ik nu met terugwerkende kracht afstand van alle zegenende gebaren van deze persoon die voor mij pertinent geen Godsgezant heeft kunnen zijn, alleen al gezien het feit dat in die vermeende hoedanigheid hij elke denkbare bevoegdheid te buiten is gegaan door rücksichtslos dienaren te excommuniceren die juist door machtsmisbruik in gewetensnood waren gekomen. Zie respectievelijk de forumberichten op "Zo 04 Nov 2012, 17:31" en "Do 30 Okt 2014, 10:02". Ook trek ik hierbij de handtekening in die ik als veertienjarige bij mijn confirmatie in de Nieuw-Apostolische Kerk ten gevolge van bedrieglijke misleiding heb geplaatst op een ledenkaart. Ik vind dat ook de toenmalige districtsapostel Hermann Schumacher het bedoelde machtsmisbruik namens stamapostel Johann Gottfried Bischoff geenszins had mogen faciliteren.


[wordt vervolgd]

Groet,
TjerkB :shock:
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: Wat is de Nieuw-Apostolische Kerk?

Bericht door TjerkB »

@all

Laat ik dan met het bovenstaande alsnog geen spaan heel van de Nieuw-Apostolische Kerk? En geef ik de aangekondigde verzoening alsnog geen kans van slagen?

Dit is hoe ik erover denk:
Redactie schreef:(...)
Wie aanstaande zondag in Hilversum niet kan aanvoelen de weg naar de volle waarheid te worden gewezen (vgl. Joh. 16: 13), zou districtsapostel Brinkmann iets kunnen vertellen over bijvoorbeeld Catharina Isabella Dales (1931-1994) van wie in deze samenhang onvergetelijk zijn de woorden:
  • "Een beetje integer bestaat niet... "
Het WebTeam


Uit: Bericht op het voormalige Forum van Bauke Moesker op "wo 31 aug 2011, 16:09" in de thread "Außerhalb der von uns erkannten Ordnungen..."
Ook Bauke Moesker heeft het vaak opgemerkt: halve waarheden zijn héle leugens. Het is namelijk van tweeën één: óf je wordt open en eerlijk en je dient voortaan in liefde en waarheid, óf je blíjft een bedrieger.

Het goede wat mij in de Nieuw-Apostolische Kerk mocht overkomen, omarm ik: "dat blijft bestaan, wat in liefd' is gedaan!" (refrein van lied 518, NAK-gezangboek). Maar het ziet er spijtig genoeg niet naar uit dat de nieuw-apostolische kerkleiding na 29 november aanstaande de bestuurlijke organisatie snel zodanig anders wil inrichten dat men van werkelijk álle leugens afstand neemt.

Groet,
TjerkB
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Plaats reactie

Terug naar “Is de Nieuw-Apostolische Kerk een sektarische beweging?”