Gerrit Sepers

[TjerkB]

[Bijgewerkt: 14:00 uur]

(...)

(...)

• Leidraad "Dienen en leidinggeven in de Nieuw-Apostolische Kerk"
  
  (...)
  Korte samenvatting van de leidraad
  
  • (...)
    ● Onze kerkelijke autoriteit wordt uitgeoefend in liefde, gerechtigheid en een voorbeeldig gedrag.
    
    (...)
  © 2001 Nieuw-Apostolische Kerk International - laatste wijziging: 25.12.2001
  
  Oorspronkelijke bron: http://www.nak.org/nl/nieuws/news-displ ... e/12637/3/
  Duitstalige versie: http://www.nak.org/de/kennenlernen/leit ... d-fuehren/

Uit: Bericht -op het voormalige Forum van wijlen Bauke Moesker- op "14 mar 2011, 19:34", in de thread "NAK-Leidraad Dienen en leiding geven".

Van géén enkel relevant conflict, zoals ook een gewetensconflict (!), is het mij bekend dat het op deze wijze welwillend tot een oplossing kwam. Ik begrijp dus dat Gerrit Sepers vorige week toch nog een open vraag met ons deelde toen hij aanvullend antwoordde op een ingekomen reactie

(...)

@all

Al bij de aankondiging van de bewuste Leidraad deed de gedachte eraan mij huiveren want: onder "de autoriteiten" kende ik de ware stemming. Men lag namelijk zwaar onder vuur; dat wil zeggen: de organisatie worstelde zowel met haar verleden als met haar identiteit voor de toekomst. Zowel de opkomst van het Internet droeg daaraan bij als het wegvallen van andere grenzen. Véél meer informatie kwam er opeens voorhanden. Hoe zat het nu precies met de geloofsleer, met alle rangen en standen; en wat viel er op te helderen met betrekking tot controversiële kwesties? De kerk móest zich dus herpositioneren, maar hoe en tegen welke prijs? Aan het "huisgemaakte apostolaat" viel niet te toren; dát was duidelijk. In de wandelgangen had ik in de jaren '90 al meegekregen en voelde ik ook aan dat er intern te dealen viel met meerdere politieke stromingen. Als (eerste) voorzitter van de zogeheten Koordinationsgruppe was districtsapostel Gijsbert Pos in die tijd de rechterhand (!) van de stamapostel.

Dit laatste hoorde ikzelf trouwens pas in 1998 tijdens de dienst waarin aan mijn toenmalige werkgever "ambtsrust" werd verleend. Stamapostel Richard Fehr sprak daarbij lovende woorden, zoals "We hadden je, ook als zielenherder voor meer dan 300 voorgangers in de jou toevertrouwde arbeidsgebieden, best nog graag een poos in ons midden gehouden." Und so weiter und so fort. Mijn verstand stond zowat stil, herinner ik mij nog want aan ons als medewerkers op de C.A. was er nog helemaal niets over verteld hoe het na het vertrek van Gijsbert Pos verder zou gaan. Ik had dus al gedroomd dat 's maandags erna twee dure Mercedessen SEL op het terrein stonden, met een Duits kenteken. Voor nadere instructies. De ordinatie van Theodoor de Bruijn als opvolger was voor mij dus een complete verrassing. Maar was het voorvoelde onheil hiermee afgewend? Overigens had Gijsbert Pos ons enkele maanden vóór zijn vertrek wél verteld dat Gerrit Sepers "diens dokterstas weer zou oppakken". Wat raar!

Gijsbert Pos kon mensen maken en breken. Zoals Gerrit Sepers het zelf ondervond; hij solde met mensen. Dat is dus echt uitermate kwalijk!!

Net zo kwalijk vind ik het dat de huidige kerkleiding in 2021 "out of the blue" aankwam met een bestuursverklaring, handelend over "met name" de jaren zeventig en tachtig. Geraffineerd geformuleerd:

(...)
Wat speelde er toch in de jaren zeventig en tachtig, zo vroeg ik mij af, waardoor het bestuur zich speciaal daarvoor nu verontschuldigt. Ik heb even nagekeken hoe het zat met de verschillende ambtsperiodes:

• Hermann Schumacher was in ons land districtsapostel van 27 juli 1969 tot 15 maart 1981;
  Gijsbert Pos was apostel vanaf 6 juni 1976 en districtsapostel tot 6 december 1998;
  Gerrit Sepers was als apostel werkzaam van 15 november 1987 tot 1 december 2004.

Overigens was ikzelf als administrateur werkzaam op het bureau van de Centrale Administratie van november 1985 tot januari 2000.

Door expliciet de jaren '70 en '80 te noemen wordt in elk geval de indruk gewekt alsof er toen méér mis was dan voordien of nadien... Wat ik weet, is, dat er in die tijd op zijn zachtst gezegd bijvoorbeeld moeilijk werd gedaan over ongehuwd samenwonen en dat de kerk ook benauwend kon zijn wanneer iemands seksuele gerichtheid daar volgens bestuurders aanleiding toe mocht geven (sic!). Dit laatste echter bleef absoluut nog het geval tot en met stamapostel Wilhelm Leber (15 mei 2005 tot 19 mei 2013). In de jaren '70 en '80 kwam het er vaak nogal op aan hoe men zich kleedde en uiterlijk verzorgde. Snorren en baarden groeiden wel, doch tot misnoegen van "god". In sommige regio's was men tolerant; elders roomser dan de paus. Op "gedrag en vlijt" kon je ongenadig worden afgerekend. Maar is dat niet nog steeds zo? Immers, stel geen onwelkome vragen!

(...)


Uit: Bericht op "di 26 okt 2021, 13:58", in de thread "Kan het niet eens ophouden met die eeuwigdurende kritiek?"

Omdat Gijsbert Pos het voor mij óók als "goed werkgever" nogal heeft laten afweten, vroeg ik aan het bestuur waarom men nu vooraf met mij niet alvast even contact had opgenomen - zoals het Gerrit Sepers op zijn beurt m.i. ook terecht bevreemdt dat ook híj niet was geïnformeerd.

In alle ernst: ik dacht werkelijk dat men het oprecht meende, maar dat ís helemaal niet zo!! Ik wendde mij tot het bestuur, het héle bestuur, dus ook tot de districtsvoorgangers én de stamapostel. Maar ik werd n.b. afgepoeierd door Dick Breekveldt; eerder al eens door Reinier van Markus.

Onze kerkelijke autoriteit wordt uitgeoefend in liefde, gerechtigheid en een voorbeeldig gedrag.

Hoezo?!

Groet,
TjerkB


P.S.

• [21] Wees daarom zachtmoedig en leg alle verdorvenheid en elk denkbaar wangedrag af. En aanvaard zo de boodschap die in u is geplant en die u kan redden. [22] Vergis u niet: alleen horen is niet genoeg, u moet wat u gehoord hebt ook doen.
  
  Uit: Jakobus 1 (NBV21)

N.B.

(...)
Vanuit een sekte zal men kritiek van buitenaf uiteraard steeds weer vernuftig willen neutraliseren of de aandacht van die kritiek willen afleiden. Nee, het is tóch geen sekte, kunnen verontruste gemeenteleden dan denken; waarom immers zouden wij "onzuivere verhoudingen" koesteren? Echter; dit is in de regel niet wat er precies gebeurt want veelal wordt men juist misleid, ergens in mee getrokken, zonder er erg in te hebben. Wellicht laat dit zich goed illustreren aan de hand van de onderstaande quote uit een recente forumbijdrage:

(...)
Priester James Mallon en andere rooms-katholieken, die zich laten inspireren door de (gaven van de) heilige Geest, gooien het roer om.

(...)

(...)
In het interview met hem op YouTube refereerde James Mallon aan de gelijkenis van de verloren zoon (Lucas 15: 11-32) waarin de oudste zoon zich verbolgen toont over het feest dat werd gevierd voor zijn teruggekeerde broer die een losbandig verkwistend leven had geleid. Hij haalde dit aan omdat zielen die naar hun kerkgemeente terug zouden keren wellicht hetzelfde overkomt, namelijk doordat degenen die "onversaagd trouw" bleven, dan mogelijk evenmin van harte delen in de vreugde die er juist wél is bij hun hemelse Vader. Denk ook aan de gelijkenis van de arbeiders in de wijngaard (Matteüs 20). Oftewel: "Want Mijn gedachten zijn niet uw gedachten, en uw wegen zijn niet Mijn wegen" (Jes. 55: 8).

Kortom, niet voor eenieder van ons wordt dezelfde weg uitgestippeld, maar laten wij in het doen van Zíjn wil onze vreugde mogen willen vinden.

(...)
Telkens opnieuw in de geschiedenis van de Nieuw-Apostolische Kerk werden zielen verweesd achtergelaten. Nú echter heb ik het gevoel dat er een leegte is ontstaan, die nog vele malen onwezenlijker aanvoelt dan destijds, toen na diens hemelvaart de leerlingen van Jezus achterbleven...

(...)

Let wel: ik ga ervan uit dat wij allen middenin het werk van God veilig willen zijn in Jezus' armen. Dan geeft toch de liefde van God de doorslag? Spijtig genoeg ligt dit in de Nieuw-Apostolische Kerk héél anders. Wie daar de scepter zwaaien, hanteren een zwaar gehavend ethisch kompas...

Als het anders was geweest, waren niet tallozen onbeschrijfelijk veel energie kwijtgeraakt om uit te leggen waarom men onheus was bejegend.

(...)


Uit: Bericht op "do 11 aug 2022, 22:04", in de thread "NAK NL hijst de stormbal en komt met een ambitieus plan - storm in een glas water?"

[TjerkB]

(...)
Let wel: ik ga ervan uit dat wij allen middenin het werk van God veilig willen zijn in Jezus' armen. Dan geeft toch de liefde van God de doorslag? Spijtig genoeg ligt dit in de Nieuw-Apostolische Kerk héél anders. Wie daar de scepter zwaaien, hanteren een zwaar gehavend ethisch kompas...

Als het anders was geweest, waren niet tallozen onbeschrijfelijk veel energie kwijtgeraakt om uit te leggen waarom men onheus was bejegend.

(...)


Uit: Bericht op "do 11 aug 2022, 22:04", in de thread "NAK NL hijst de stormbal en komt met een ambitieus plan - storm in een glas water?"

(...)
Ten onrechte nam ik aan dat wij in het Vaderhuis bij Vader (!) thuis zouden zijn, maar wij waren te gast bij een kerkbestuur, en wel onder háár (aanvullende) voorwaarden. "Dienaren" bestempelden zichzelf als zaakgelastigden van de Allerhoogste en maakten onverbiddelijk de dienst uit.

(...)


Uit: Bericht op "wo 28 dec 2022, 11:05", in de thread "In vijf jaar tijd zijn er 262 kerken gesloten. Een kwart van de kerken is omgebouwd voor andere functie"

@all

Ook Gerrit Sepers wilde volgens mij graag onderscheid maken tussen " 't Is Heer, Uw werk" en wat "een heren­so­cië­teit" eventueel bewerkstelligt:

(...)
In diens gisteren naar buiten gebrachte verklaring lezen wij hoe de voormalige nieuw-apostolische apostel Gerrit Sepers destijds in ongenade viel door er spontaan blijk van te geven dat de regie in het werk van God niet in handen ligt van kerkelijke ambtsdragers, doch bij Hem (!) zelf. Binnen de kerkelijke organisatie leidde die vrijmoedigheid tot een soort van berufsverbot; een diskwalificatie bij de opvolging van een meerdere.

(...)


Uit: Bericht op do 09 feb 2023, 02:52", in de thread "De nieuw-apostolische 'Gouden Kooi' "

Wij hingen geen ideologie aan, maar wilden juist - naar het refrein van het lied "Hoe stralend schijnt het levenslicht" - vast staan in het Geloof:

• [4] Maar omdat God zo barmhartig is en de liefde die Hij voor ons heeft opgevat zo groot, [5] heeft Hij ons, terwijl wij allen dood waren door onze zonden, samen met Christus levend gemaakt. Door genade bent u gered! [6] Hij heeft ons samen met Hem tot leven gewekt en ons een plaats gegeven in de hemelsferen, in Christus Jezus. [7] Zo zal Hij, in de eeuwen die komen, laten zien hoe overweldigend rijk zijn genade is, hoe goed Hij voor ons is in Christus Jezus. [8] Door die genade bent u nu immers gered, doordat u gelooft. Deze redding dankt u niet aan uzelf; ze is een geschenk van God [9] en geen gevolg van uw daden. Niemand kan zich er dus op laten voorstaan.
  
  Uit: Efeziers 2 (NBV21)

• Vast in het Geloof dus staan,
  vast in het Geloof dus staan,
  Fier onder de zegensvaan
  van 's Heren heil'ge Naam.
  
  Uit: Refrein uit lied 62 (gezangboek H.A.G.E.A., 1953): "Hoe stralend schijnt het levenslicht"

Dáárom schreef ik "Geloof" met een hoofdletter! Wat hebben wij immers aan mooie praatjes als dat woorden zijn zonder bijbehorende daden?

(...)
In een oud e-mailbericht las ik zojuist het onderstaande stukje tekst terug:

Ik denk ook nog wel eens aan het beeld van Apostel Henwood in Afrika. Wanneer hij bepaalde landgrenzen passeerde, werd hem natuurlijk wel eens gevraagd: "Heeft u iets aan te geven?" In die tijd legde de Apostel heel wat afstanden te voet af, en hij had dus maar weinig bagage. Een Evangelist uit één van de Afrikaanse landen, die voor een landbouwopleiding enige tijd in Nederland woonde, vertelde hierover: "Maar Apostel Henwood was in werkelijkheid bepakt en bezakt. Hij bracht vele geloofsschatten mee. En doordat hij die met ons heeft gedeeld, ben ik nu hier in uw midden. What a joy!"

Het deed mij denken aan het volgende:

(...)
Het gaat om de vrede van de Opgestane; om dé Liefde van God - onze Vader" (!), om Zijn genade, en om "de gemeenschap des Heiligen Geestes"! Dát is de kern;

(...)


Uit: Bericht door BakEenEi op "Di 04 Dec 2012, 12:13" in de thread "Leber -provocateur pur sang- acteert op 4 december 2012"

(...)

Uit: Bericht -op het voormalige Forum van wijlen Bauke Moesker- op "26 jan 2013, 11:00", in de thread "Let your light shine!"

Het zou verstandig zijn als degenen die bij de Nieuw-Apostolische Kerk bazig de dienst uitmaken, alsnog rekening houden met het volgende:

• Met een beroep op de genade die mij geschonken is, zeg ik u allen dat u zichzelf niet hoger moet aanslaan dan u kunt verantwoorden. U moet verstandig over uzelf denken, in overeenstemming met het geloof, de maatstaf die God ieder van u geschonken heeft.
  
  Uit: Romeinen 12: 3 (NBV21)

Groet,
TjerkB

[TjerkB]

• [7] Zal God dan niet zeker recht verschaffen aan zijn uitverkorenen, die dag en nacht tot Hem roepen? Hij hoort hen immers geduldig aan. [8] Ik zeg jullie dat Hij hun spoedig recht zal verschaffen. Maar als de Mensenzoon komt, zal Hij dan geloof vinden op aarde?’
  
  Uit: Lukas 18 (NBV21)

@all

Velen onder ons zal de tekst hierboven wel bekend voorkomen, al was het alleen maar omdat de nieuw-apostolische uitleg ervan erop neerkomt dat de nieuw-apostolische god ons zijn eeuwig heil verschaft, afhankelijk van hoe wij het ervan afbrengen met de nieuw-apostolische geloofsleer. Lange tijd was het helemaal nog niet tot mij doorgedrongen dat men op deze manier in mijn kerk met het Geloof lelijk aan de haal was gegaan! Ik begon dat pas te zien toen alsmaar méér bijzaken de boventoon voerden en wij als het ware onder een vreemde scepter moesten leven... Omdat ik gééf om mijn broeders en zusters, heb ik toegelicht hoe de nieuw-apostolische kerkvorsten in hun eigen netten verstrikt zijn geraakt.

Eigenlijk is het eenvoudig. Zeer eenvoudig zelfs. Wie geen kans ziet God boven alles lief te hebben en elke naaste als zichzelf, kan daarmee het best eerst nog even blijven oefenen, alvorens in de Bijbel verder te lezen; laat staan zich te laten onderwijzen in een zogenaamde catechismus.

Ikzelf had oprecht vertrouwen in "hogere verantwoordelijke leidinggevenden", zuiver uit ontzag voor het belang van hun geestelijke bediening. Dat vertrouwen is in de Nieuw-Apostolische Kerk ernstig: misbruikt. Zoals Gerrit Sepers het wel eens typeerde: men wordt geïnstrumentaliseerd. "Geloofsgehoorzaamheid" ontaardt erin dat men naasten, gelijkgerechtigde kinderen nota bene van de Almachtige, niet meer voor vol aanziet. De Liefde bekoelt. Dienen slaat om in onderdrukken en heersen. Men verheft zich boven anderen en toont zich daarna enkel mild voor zichzelf.

Groet,
TjerkB

[TjerkB]

1. (...)
   Op 1 oktober 2002 schreef ik o.a. het volgende aan een districtsoudste:
   

   • Stamapostel Schmidt sprak eens over een eersteklas sfeer. Op de C.A., waar ik van 1985 tot 2000 werkzaam was, was uiteindelijk de collegialiteit te gronde gericht en het klimaat verdorven. Ik spreek hier uit eigen ervaring. Op de C.A. functioneerde een klein team van medewerkers. Van meer dan de helft van mijn collega's heb ik persoonlijk vernomen dat zij in de loop van de jaren door één van de Apostelen zijn verwezen naar een psycholoog of psychiater. Ook mij werd aangeraden bij de Riagg in behandeling te gaan. In eerste instantie wilde ik de raad van een Apostel des Heren niet in de wind slaan, maar later kreeg ik sterk het gevoel dat betrokkene zich beter zelf eens kon laten onderzoeken.
     
     Onder een eersteklas sfeer in de Nieuw-Apostolische Kerk versta ik dat alle anderen, met inbegrip van andersdenkenden, op gelijkwaardige wijze worden bejegend. Respect dient ondeelbaar te zijn.

   Hij was bepaald niet de eerste die een toch écht alarmerend bericht voor kennisgeving aannam. In de jaren '90 namelijk vond er bijvoorbeeld een verplichte zgn. risico-inventarisatie plaats door de Arbodienst. De eveneens alarmerende conclusies werden gedeeld met een bestuurslid, waarna er níets veranderde. Kennelijk wilde de betrokkene geen ongenoegen riskeren met districtsapostel Pos...
   
   (...)
   
   
   Uit: Bericht op "ma 12 okt 2020, 16:21", in de thread "Renske Doorenspleet: Apostelkind (2020 Uitgeverij Balans)"

2. (...)
   Het vertrouwen in "hogere" dienaren is in de regel uitzonderlijk groot, ook al valt het voor belanghebbenden met zowat geen mogelijkheid goed genoeg te bezien hoe dezen in het dagelijkse leven daadwerkelijk functioneren. Ieder neemt volgens mij gemakshalve maar gewoon aan dat andere dienaren, zoals de districtsvoorgangers, wel aan de bel trekken, mocht er zich in de kerk onverhoopt tóch iets verontrustends voordoen. Welnu, op dit punt heeft de ervaring óók mij geleerd dat je zo'n noodzakelijke (!) waarschuwing slechts bij hoge uitzondering kunt verwachten. De reden hiervan is dat potentiële klokkenluiders in verreweg de meeste gevallen zó afhankelijk zijn geworden van hun eigen zgn. zegenaars, qua persoonlijk aanzien of wellicht tevens op het vlak van salariëring, dat in de geloofspraktijk vrijwel niemand een meerdere durft af te vallen. Overigens komt daar op voorhand bij dat je in de Nieuw-Apostolische Kerk pas op de ambtsladder stijgt als je kneedbaar loyaal gebleken bent. Voor de duidelijkheid druk ik mij hierover nu maar even ondubbelzinnig uit, doch ziedaar het risico op ongestraft grensoverschrijdend gedrag.
   
   (...)
   
   
   Uit: Bericht op "zo 30 jul 2023, 12:41", in de thread "Waar is de taal van het hart gebleven?"

3. (...)
   Zoals Gerrit Sepers het wel eens typeerde: men wordt geïnstrumentaliseerd. "Geloofsgehoorzaamheid" ontaardt erin dat men naasten, gelijkgerechtigde kinderen nota bene van de Almachtige, niet meer voor vol aanziet. De Liefde bekoelt. Dienen slaat om in onderdrukken en heersen. Men verheft zich boven anderen en toont zich daarna enkel mild voor zichzelf.
   
   (...)
   
   
   Uit: Bericht op "za 12 aug 2023, 12:46", in de thread "Gerrit Sepers"

@all

Voor de duidelijkheid leg ik maar even enkele puzzelstukjes naast elkaar. Niet zonder reden namelijk vroeg ik om aandacht voor het volgende:

(...)
Via een ingezonden reactie op de weblog van Gerrit Sepers attendeerde iemand er al op, maar in de Nieuw-Apostolische Kerk is er iets grondig mis met hoe de aangesloten leden en met name -bestuurlijk- de "hogere verantwoordelijke leidinggevenden" zich kwijten van hun eigen taken. Menigeen laat zich bedwelmen door geloofsgehoorzaamheid maar de daarmee gerespecteerde kadaverdiscipline maakte tal-lo-ze slachtoffers.

(...)

Met een rub­be­ren rug­gen­graat sla je vanzelf geen deuk in een pak­je bo­ter en maakt ook echt níemand op een beslissend moment hét verschil.

Uit welk hout wil je als "kroondrager" nu toch feitelijk gesneden zijn? " 'Getrouwheid zal Hij kronen' - níet: lauwheid", schreef ik in februari 2011.

Verder verwijs ik nog naar mijn bericht op "vr 23 dec 2022, 15:28", in de thread "Voorganger van de NAK Groningen geeft de pijp aan Maarten".

Groet,
TjerkB


N.B.

(...)
Je bent namelijk verantwoordelijk om daadwerkelijk verantwoordelijk te kunnen zijn. Op de C.A. had een collega destijds in zijn werkkamer een prent opgehangen waarop -onder het toeziend oog van een herder (!)- een hele stroom schapen was te zien die op een ravijn af rende en daar ook in stortte. Eén of twee schapen probeerden tegen de stroom in te gaan... Een onmiskenbaar teken aan de wand. Het was tóen al een schreeuwend protest tegen de lafhartigheid van herders, machtsfiguren in de kerk die natuurlijk wijselijk op de rand van de afgrond zelf (als zoutpilaren) blijven staan, op het moment dat de schapen die ze de dood in jagen, nog steeds in allerijl de richting volgen die ze door hun misleiders wordt voorgehouden.

Weliswaar bespraken wij deze werksituatie later met stamapostel Fehr, maar dat gesprek leidde er níet toe dat de "arbeidsomstandigheden" beter werden. Het geestelijk klimaat in de Nieuw-Apostolische Kerk werd en wordt namelijk beheerst door de arrogantie van de macht.

(...)


Uit: Bericht -op het voormalige Forum van wijlen Bauke Moesker- op "12 nov 2011, 11:23", in de thread "Elders gelezen... "

[TjerkB]

@all

Het gaat hier natuurlijk beslist niet alleen om GJS en mij. Zie onder - en let dan even op de juiste volgorde in het beloop van de gebeurtenissen:

1. (...)
   Uit mijn e-mailbericht van 15 september 2009 aan "apostel" Peter Klene:
   

   • (...)
     Maar één ding wil ik niet op mijn geweten hebben: ik pleeg geen broedermoord. Ik offer geen naasten op om hooggeplaatsten op hun voetstukken te laten staan. Nogmaals: het is één en al tragiek, doch beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald. De echelons worden afgeschaft: niemand is hoger dan welke naaste dan ook. Het normale moet maar weer normaal worden. Voor dynastieën geen plaats. Bijzaken worden weer bijzaken. Soli Deo Gloria. Zo waarlijk spreekt de Heer. (...)

   Ook dit bericht is zijnerzijds inhoudelijk onbeantwoord gebleven...
   
   (...)
   
   
   Uit: Bericht -op het voormalige Forum van wijlen Bauke Moesker- op "di 29 nov 2011, 17:07" in de thread "De koopman wint het van de dominee - houd de dief!"
   Zie ook het bericht op "Zo 08 Dec 2013, 17:30" in de thread "Wát is er gaande?"

2. (...)
   Het kerkbestuur moet er bewust van hebben afgezien om met Bauke Moesker eerst eens het gesprek aan te gaan. Op het nut van een gezonde overlegsituatie heb ik steeds gewezen en ervoor gepleit, voor het laatst aan het begin van een ruim drie uur durend gesprek bij mij thuis met apostel Peter Klene op woensdag 25 augustus 2010. Zie het redactionele bericht op "ma 05 dec 2011, 23:02" in de thread "Dat het uw ziel goed gaat weet ik" (3 Joh. 1: 2, NBV). Dat men er desondanks later van heeft afgezien, komt volgens mij alleen maar doordat het te voorzien was dat Bauke Moesker -nadat hij daarop al gedurende een lange reeks van jaren had aangedrongen- een eerlijk antwoord verlangde op een paar terechte vragen die de fundamenten raken van het geloof in het evangelie van Jezus Christus. Zo'n confrontatie ging men lafhartig doch bewust uit de weg. Ook anderen hebben met de nieuw-apostolische kerkleiding dergelijke ervaringen opgedaan. Wie dan op inzoomt op de samenhang, ziet een patroon. Liever offert men in de kerkelijke organisatie een aantal mensen domweg op, dan dat functionarissen die op zo'n manier hun macht misbruiken waarmaken waar ze zich ondertussen op voorstaan, namelijk op hun "genaderijke uitverkiezing" een Godsgezant te zijn.
   
   (...)
   
   
   Uit: Bericht -op het voormalige Forum van wijlen Bauke Moesker- op "16 feb 2012, 11:41", in de thread "Recente intimidatiepraktijken bij de Nieuw-Apostolische Kerk"

3. (...)
   Als je samen verder wilt, hoe dan precies? Op steun van wie bij de Nieuw-Apostolische Kerk is toegetreden tot het zogenaamde ambtslichaam kan op de kerkvloer immers praktisch niemand rekenen want kerkelijke ambtsdragers zijn onder alle omstandigheden loyaliteit verschuldigd aan hun meerderen in dat vermaledijde ambtslichaam. Diakenen in deze geloofsgemeenschap -het lijkt wel een piramidaal genootschap- zijn namelijk eerst en vooral "gegeven tot steun van" de priesters; priesters tot steun van hun voorgangers, enzovoort. Ook moet je in hun hoedanigheid oppassen met het aan het publieke domein prijsgeven van een persoonlijke opvatting:
   

   • Denk aan de dienende broeders (!) in de nieuw-apostolische kerkgemeente Hamburg-Blankenese die zich na de (eerste) Europese Informatieavond openlijk afvroegen of het met de veranderende geloofsleer wel de goede kant zou opgaan. Er werd van hogerhand in de organisatie een valstrik voor ze gezet, waarna hun kerkgemeente uit ongenoegen goeddeels leegliep.
   • Denk aan de voormalige districtsoudste Thomas Feil in de regio Hannover-Nord, die er tegenover de dienaren in zijn werkgebied voor uitkwam moeite te hebben met wat er alvast bekend was geworden over de herziene geloofsbelijdenis. De kerkleiding liet hem vallen.
   • Denk aan de voormalige priester Fritz Nüßle in Zuid-Duitsland die via Glaubenskultur-Magazine met honderden anderen de oproep aan de kerkleiding ondertekende om alsnog meer compassie te hebben met Thomas Feil. Ondanks 40 jaar vrijwilligerswerk voor de kerk, kon ook Fritz Nüßle opkrassen.
   • Denk aan Michael Koch, redacteur bij Glaubenskultur-Magazine en actief in zijn locale nieuw-apostolische kerkgemeente. De toegang als journalist tot de Internationale Kirchentag 2014 werd hem ontzegd omdat hij over de Nieuw-Apostolische Kerk realistisch schrijft in plaats van propagandistisch.
   • Denk aan Tobias Mai die een boek schreef over de Nieuw-Apostolische Kerk en voor de omslag een afbeelding koos die nogal veel weg had van het officiële embleem van de kerk. Tegen hem werd een proces aangespannen.
   • Denk aan Bauke Moesker die bij openbare bijeenkomsten in Noord-Nederland van de Nieuw-Apostolische Kerk wel eens een familiefoto wilde maken. Hij ontving namens de kerkleiding een gepeperde brief waarin sancties werden aangekondigd van de chef de bureau op de Centrale Administratie in Amersfoort.
   • Denk opnieuw aan Bauke Moesker en/of aan deelnemers op diens Forum, op wie er een advocaat werd afgestuurd die namens de kerkleiding liet weten dat onder hun niemand ooit meer de wegen mocht kruisen van de heren/kerkelijke ambtsdragers De Bruijn, Kamminga, Klene en Vis (derhalve met inbegrip van het nieuw-apostolische hemelrijk). Of denk aan de redactie van CANITIES-News die door districtsapostel Armin Brinkmann voor de rechter werd gesleept.
   • Denk aan broeder Ronald Rohn. Om hem in de geloofsgemeenschap uit te roken permitteert de kerkleiding zich miljoenen euro's aan financiële verliezen.
   • Denk aan ondergetekende die door struisvogelpolitiek en machtsmisbruik bij de kerkleiding op grote weerstand stuit indien er problemen worden aangekaart.
   • Denk aan de velen die door gewetensbezwaren vanwege de Boodschap van stamapostel Johann Gottfried Bischoff destijds waren geëxcommuniceerd en woonachtig zijn buiten de grenzen van de NAK-gebiedskerk Zwitserland; voor hun leed verontschuldigde de internationale kerkleiding zich tot op heden niet.

   Telkens opnieuw verschuilden nagenoeg alle kerkelijke ambtsdragers in de desbetreffende kerkgemeenten (zichzelf ondertussen schaamteloos in "de wereld om ons heen" uitgevende voor "zegendragers, zegenaars, dienaren, geestelijk verzorgers, herders en leraren in het werk Gods") zich achter hun "hogere verantwoordelijke leidinggevenden" in dit door brullende leeuwen geregeerde religieuze machtsbestel. Vandaar déze voorafgaande vraag: als je samen verder wilt, hoe dan precies?
   
   (...)
   
   
   Uit: Bericht op "zo 06 jul 2014, 21:24", in de thread "Tussenbalans en hoe nu verder... "

Door wat mijzelf al was overkomen, kon ik het niet aanzien dat ook anderen met nieuw-apostolisch ambtelijk geweld werden geconfronteerd. Keer op keer en vaak ook ruimschoots voordat ongerechtigheden escaleerden, klopte ik aan bij bestuurders doch men deed er het zwijgen toe.

Groet,
TjerkB

[TjerkB]

@all

Het toppunt van brutaliteit in deze samenhang is helaas dat, wanneer "hogere verantwoordelijke leidinggevenden" bij slachtoffers van geestelijk misbruik door andere ambtsdragers (thuis) op bezoek komen, men doorgaans wel, zo vroom als ge­ma­len pop­pen­stront, een excuus uitspreekt maar dan verandert er later onder hun eigen leiding en verantwoordelijkheid tóch níets. Sterker nog: men maakt het soms zelf nog veel bonter!

Laat ik mij nu maar tot het onderstaande beperken...

(...)

• (...)

  (...)
  Apostel Boermeester vertelde mij een aantal dingen. In het kort... De dienst voor dienende broeders in 1955 waarin apostel Tjark Bischoff bekendmaakte dat de Boodschap van St.Ap. Bischoff nu voortaan in alle diensten moest worden verkondigd, was dé oorzaak van dé breuk. Wie hierdoor in gewetensnood kwam en dat dus niet kon waarmaken, raakte terstond z'n bediening kwijt. Verscheidene broeders, onder wie de vaders van thans in de GvAC oudste H. en apostel Den Haan, werden vervolgens geëxcommuniceerd. Al zijn heel wat ouderen die zo'n brief destijds hadden ontvangen nu overleden; de omstreden brieven zijn nog in het bezit van hun kinderen en voor dezen blíjft dit vanzelf een uiterst pijnlijke toestand. Door het overleg wat in de jaren '90 in Nederland tussen de verschillende apostolische stromingen op gang kwam, legde apostel Sepers dat probleem voor aan districtsapostel Pos. Hierna vertelde apostel Sepers dat apostel Pos desgevraagd hieromtrent had geantwoord dat de brieven, waarmee apostel Tjark Bischoff de ex-communicaties officieel had bekrachtigd, "als niet-geschreven" (!!) konden worden beschouwd. Apostel Pos wilde dit standpunt toen echter níet schriftelijk bevestigen. "Als zo'n ex-communicatie eerst schriftelijk wordt aangezegd, dan dient deze achteraf tevens op schriftelijke wijze te worden afgezegd," aldus Chris Boermeester, "maar dat weigerde men dus".
  
  (...)

  (...)
  
  
  Uit: Bericht -op het voormalige Forum van Bauke Moesker- op "Zo 04 Mrt 2012, 15:04" in de thread "Overlijden apostel Christiaan Boermeester (GvAC)"

Ten aanzien van het laatstgenoemde voorbeeld; had Gerrit Sepers maar zelf nog op schrift gezet wat hij namens Gijsbert Pos alvast mondeling mocht antwoorden. Tweemaal deed zich naderhand voor mij de gelegenheid voor om hierover een vraag te stellen. In 2011 -vergeefs- in Mainz en in 2013 in Oberhausen:

(...)
Daarnaast viel het mij op dat districtsapostel Armin Brinkmann op donderdag 21 februari 2013 opeens de "Einheit im Apostelkreis" in stelling bracht. Schortte het daaraan? Zie onder.

(...)
Ook kwamen wij te spreken over wat er nu in eerste instantie vanuit ons overleg te bereiken valt. Hoe ingewikkeld is het om elkaar de hand te reiken, en wel op zo'n manier dat wat er in de jaren '50 is voorgevallen en wat heeft geleid tot verdeeldheid sedertdien, "bij de hemelpoort" geen sta-in-de-weg meer zal zijn? Op 23 december 2009 wilde districtsapostel Armin Brinkmann er wel het volgende over kwijt:

• Die offiziellen Schritte zur Versöhnung sind schwierig, hier müssen nicht nur historische Fragen sondern auch theologische Probleme behandelt werden. Dazu kommt, dass die Ereignisse sehr lange zurückliegen und Zeitzeugen immer älter werden
  
  Unser Stammapostel ist an einer guten weiteren Entwicklung des Verhältnisses der VAG und der NAK sehr interessiert. Das wird im gegenseitigen Einverständnis weiter verfolgt werden.

"Unser Stammapostel ist an einer guten weiteren Entwicklung des Verhältnisses der VAG und der NAK sehr interessiert." (...) Waren hiermee... "Aufschlüsse aus dem Heiligen Geist verkündet" of betrof het... prietpraat?

De tijd vloog om, gisteravond. Ik kan de houding van onze districtsapostel in dezen "nicht nachvollziehen", zo hoorde ik na afloop iemand zeggen. Toen hem werd gevraagd of er niet eindelijk een tweede brief achteraan moet worden gestuurd waarin nu openhartig wordt verklaard dat de korte metten die er destijds waren getroffen bij nader inzien niet op hun plaats zijn geweest, had districtsapostel Brinkmann inderdaad onlangs -in Oberhausen- nog gezegd dat hij zich intern nog eens wilde beraden op de impact van de brieven die de geëxcommuniceerde kerkelijke ambtsdragers in 1955 hadden ontvangen. Voorop stond echter dat de districtsapostel de "Einheit im Apostelkreis" wilde eerbiedigen. Dan wordt er in die kringen kennelijk nogal verschillend gedacht! "Es gibt hier Betonköpfe unter den höheren Amtsträgern die eine Lösung hinziehen", was op dat moment onze eerste gedachte. Aan de andere kant: hoe kan nu in godsnaam verzoening worden getraineerd door "boden van Jezus Christus"? Laten betrokkenen zich überhaupt wel aanspreken op het geloof waarvan men in een recentelijk verschenen catechismus nog met drukletters liet opnemen dat dit gebaseerd is op Zijn evangelie? Wordt men getergd door lauwheid (vgl. Op. 3: 16) en zijn de harten van steen?

(...)


Uit: Bericht -op het voormalige Forum van Bauke Moesker- op "Wo 08 Mei 2013, 08:29", in de thread "Het is niet ver naar Bethlehem"

Achteraf bezien was ook deze opmerking, over de "Einheit im Apostelkreis", wel degelijk een freudiaanse verspreking. Uitgerekend in de hoogste kringen (voor de buitenwacht: in hemelse sferen) waren de "Godsgezanten" het toen -al bijna 60 jaar lang- nog altijd niet eens over een verzoening met nota bene slachtoffers van hardvochtige intimidatiepraktijken in de jaren '50 van de vorige eeuw, onder aanvoering van stamapostel Johann Gottfried Bischoff die kennelijk vrijuit moest gaan. Desondanks bleven ook wij (vanuit Bottrop) de verzoening bepleiten. In een ultieme poging die alsnog voor de poorten van de hel weg te slepen, klom ik in januari 2014 in de pen. Op 29 november 2014 kwam het uiteindelijk tot een publiekelijk uitgesproken excuus, zonder echter van de zijde van het internationale nieuw-apostolische kerkbestuur op enigerlei wijze een compensatie ten gunste van de slachtoffers. Zo gaat men dus om met begane "misdaden tegen de menselijkheid". Stamapostel Jean-Luc Schneider schitterde door afwezigheid.

(...)


Uit: Bericht op "Vr 13 Jan 2017, 23:00" in de thread "Tussenbalans en hoe nu verder..."

(...)
Waarvan akte, namelijk "dat er uitsluitend 'voor de bühne' met derden wordt gedeald als het gaat om het verbeteren van de door geestelijk geweld verstoorde verstandhouding". Ikzelf heb er tot mijn schaamte jaren over gedaan om te snappen dat je dan in de Nieuw-Apostolische Kerk niet kunt rekenen op zielzorg, laat staan op nazorg. Ik wilde het eenvoudig niet waar hebben. Het bleek echter telkens opnieuw werkelijk zo te zijn, dat juist de meest hooggeplaatste "dienaren" (lees: kwelgeesten, advocaten van de duivel), geruggensteund door hun zogenaamde helpers (lees: strooplikkers, slippendragers of anderszins meeheulende types), misbruik maakten van hun aanzien en hun macht. Misschien heb ik met mijn forumbijdragen voor al hun naamloze slachtoffers wel een monument willen oprichten.

(...)


Uit: Bericht op "di 12 dec 2017, 23:10", in de thread "Bilaterale contacten NAK/VAG (Gesprächskreis Bottrop)"

Kortom, wie het op de nieuw-apostolische ambtsladder nog ver wil schoppen, moet er geen moeite mee hebben om slachtoffers af te poeieren.

Groet,
TjerkB

[TjerkB]

[Bijgewerkt: 16-08-2023, 08:00 uur]

• [7] Hoe welkom is de vreugdebode
  die over de bergen komt aangesneld,
  die vrede aankondigt en goed nieuws brengt,
  die redding aankondigt en tegen Sion zegt:
  ‘Je God is koning!’
  [8] Hoor! Je wachters verheffen hun stem,
  samen barsten ze uit in gejuich,
  want ze zien het met eigen ogen:
  de HEER keert terug naar Sion.
  [9] Breek uit in gejubel,
  ruïnes van Jeruzalem,
  want de HEER troost zijn volk,
  Hij koopt Jeruzalem vrij.
  
  Uit: Jesaja 52 (NBV21)

• Hierna zag ik dit: een onafzienbare menigte, die niemand tellen kon, uit alle landen en volken, van elke stam en taal. In het wit gekleed en met palmtakken in hun hand stonden ze voor de troon en voor het lam.
  
  Uit: Openbaring 7: 9 (NBV21)

@all

Het bovenstaande herinner ik mij vanuit mijn vroegste jeugd - wanneer het daarover handelde tijdens diensten in de Nieuw-Apostolische Kerk. In de provinciehoofdstad waar wij naartoe gingen als er in onze eigen woonplaats geen dienst was, had de gemeenschap een groot koor. Dat zong zó mooi, dat ik er als kind al heel blij van werd. Ik kan bijna niet kiezen, maar één lied schiet mij nu te binnen. Dat was destijds lied 145:

• Haast u! Haast u! haast u tot de arbeid!
  En bereidt ene woning der ere, en bereidt ene woning der ere
  Hem Die was, Hem Die was, Die thans is, Die thans is
  en ook komt en ook komt,
  de Heer, de Almachtige, de Almachtige.
  
  Want God zelf wil in Jezus, Zijnen Zoon,
  vanuit u Zich openbaren. In Zijn Werk, in Zijn Werk
  en macht der verlossing van zonde en dood wil Hij zich tonen;
  Zijn liefde Hem dringt tot redding en tot hulp.
  
  God zal ook het loon Zijnen knecht niet onthouden,
  die moeite noch arbeid voor Hem heeft gespaard.
  De trouw in de arbeid zal Hij eens belonen;
  Volhardt tot het eind in Zijn Werk hier op aard'.
  
  Als ons oog de stad aanschouwt, die door d'Apost'len wordt gebouwd,
  waar 't ganse schepsel zal ontkomen aan de klauw des doods;
  Ja! dan zal onze ziel eerst recht prijzen de Heer,
  Die ons tot dat Werk heeft verkoren.
  
  En Gods ere, ja Zijne ere zal klinken door de heem'len.
  Ja! dat zal ons grootste loon eens zijn:
  als wij horen het juichen der verlosten, der verlosten,
  als wij zijn toebereid tot een vrijstad der volk'ren!
  
  Komt, gij vermoeiden! Komt, gij geplaagden!
  Want in Zijn Zoon heeft God u een plaats der ontkoming bereid.
  Eeuwig, eeuwig zal de vreugde zijn
  in de Heerlijkheid, in de Heerlijkheid!

Van alles kan men nu denken en vinden, bijvoorbeeld: "je bent zeker vastgeroest in het verleden" óf "wat is dat taalgebruik toch achterhaald". Wat mij echter telkens opnieuw diep van binnen raakte, was, als het koor déze woorden zong: "Komt, gij vermoeiden! Komt, gij geplaagden!"

Ik was misschien nog maar vijf of zes jaar oud! Soortgelijke -dierbare- herinneringen koester ik bij een ander koorlied. Dat was toen lied 10:

• Troost nu, troost nu, troost nu Mijn volk!
  Spreek naar hun hart, zegt de Heer, zegt uw God.
  Troost nu, troost nu, troost nu Mijn volk!
  Spreek naar hun hart, zegt de Heer, uw Zender en God!
  Spreek naar 't harte van Jeruzalem, spreek naar 't harte van Jeruzalem;
  Zeg het der dochter Sions: Zie! uw Koning komt tot u, tot u
  zacht - moe - dig.
  Zie! uw Koning komt tot u, tot u
  zacht - moe - dig.

Let wel: ik was nog een kind. Wat mij híerbij raakte, was: "zacht - moe -dig". Want dat werd altijd héél mooi gezongen; twéé keer achter elkaar!

(...) Kunt u het zich indenken dat als je dan, vele jaren later, "waardevolle woorden van onze Stamapostel" onder ogen krijgt en het dan gaat om de tekst "Wij kunnen niet uitsluiten dat God in individuele gevallen ook buiten de door ons erkende orde werkt"; dat je dan denkt: dit klopt niet!? Immers, hier wordt gezegd: wie ons hoort, hoort God, uitzonderingen daargelaten. Kun je met al je verbeelding nóg hoger van de toren blazen?

Groet,
TjerkB

[TjerkB]

(...)
Ikzelf had oprecht vertrouwen in "hogere verantwoordelijke leidinggevenden", zuiver uit ontzag voor het belang van hun geestelijke bediening. Dat vertrouwen is in de Nieuw-Apostolische Kerk ernstig: misbruikt.

(...)

@all

Wie in de Nieuw-Apostolische Kerk kenbaar maakt zich overvraagd te voelen doordat alsmaar méér kennelijke ongerijmdheden zich opstapelen - waaronder "wie twijfelt is ziek; wie kritiek heeft, lijdt aan geloofszwakte; alles was heus goed bedoeld; wij zijn elkaars slijpstenen", enzovoort; als de zaken dag in, dag uit zó worden geframed, terwijl je daarbij in geestelijk opzicht op een lijdensweg belandt; die wordt: stukgemaakt!! Ook op de C.A., waar ik ruim veertien jaar werkzaam ben geweest, werd de "geloofsgehoorzaamheid" er op die manier uitdrukkelijk in geramd! Tegenover "ondergeschikten" werden zakelijke argumenten t.a.v. zakelijke aangelegenheden weggewuifd, ten faveure van elke "hogere in rang". Ik kon niet begrijpen dat als je van huis uit voor je medemensen een goudeerlijk respect hebt meegekregen, dat dat dan niet... goed genoeg is. Nee, dat was in de kerk die ik uiteindelijk ben ontvlucht om de dooie dood NIET goed genoeg want de godsdienstwaanzin had er toegeslagen. Er heerste een cancelcultuur, maar voordat ik dat doorhad, was ik er al doodziek van. Geen "dienaar", zelfs geen dokter in de zaal (!), greep in.

"Bij collectieve traumaverwerking is het, om te helen, belangrijk om elkaars wonden te benoemen", hoorde ik onlangs een topexpert toelichten. In de Nieuw-Apostolische Kerk worden slachtoffers van ernstig plichtsverzuim echter doorgaans met harteloze meedogenloosheid aan hun lot overgelaten. Indien er voor de organisatie imagoschade dreigt, wijkt in de geloofspraktijk bij de Engineers of the Soul éven "de volstrekte onwil". Dan wordt álles uit de kast getrokken om de schone schijn op te houden. Onder de vermurwde gelovigen is er dan niemand die zulks alarmeert.

Wat wil ik nu hiermee zeggen? Eerder gaf ik al aan: "Het gaat hier natuurlijk beslist niet alleen om GJS en mij." Het is ook veel te zwak uitgedrukt om er bijvoorbeeld van te spreken dat er wordt gemeten met twee maten. Ga eens na: terwijl een districtsapostel diens bevoegdheden te buiten was gegaan en daarmee uit offerontvangsten (!) ruim 10 miljoen euro kwijtraakte, waarna hij alleen sorry hoefde te zeggen, schreef een zuster:

Ich haben mal die Blumenkasse geführt und einmal mich verrechnet und dadurch, ich glaube um 1,20 DM vertan. Danach müßte ich die Blumenkasse abgeben.

Door een bijzondere omstandigheid kwam ik met haar later in contact, en omdat andere wegen zich lieten banen, kwam ik zelfs in contact met velen die evenzeer niets anders restte dan "de onderste weg" te gaan. Maar let op: als God je dáár voorgaat, verandert de duisternis in Zijn licht.

Groet,
TjerkB

[TjerkB]

[Bijgewerkt: 16-08-2023, 08:00 uur]

(...)

• Leidraad "Dienen en leidinggeven in de Nieuw-Apostolische Kerk"
  
  (...)
  Korte samenvatting van de leidraad
  
  • (...)
    ● Onze kerkelijke autoriteit wordt uitgeoefend in liefde, gerechtigheid en een voorbeeldig gedrag.
    
    (...)
  © 2001 Nieuw-Apostolische Kerk International - laatste wijziging: 25.12.2001
  
  Oorspronkelijke bron: http://www.nak.org/nl/nieuws/news-displ ... e/12637/3/
  Duitstalige versie: http://www.nak.org/de/kennenlernen/leit ... d-fuehren/

Uit: Bericht -op het voormalige Forum van wijlen Bauke Moesker- op "14 mar 2011, 19:34", in de thread "NAK-Leidraad Dienen en leiding geven".

@all

Nu kan iemand natuurlijk gekscherend opmerken dat er hierboven geen ingangsdatum was vermeld, maar ik zou zeggen: begin er maar mee!

En tegen degenen aan wie deze liefde en gerechtigheid en dat zo voorbeeldige gedrag tot op heden werden onthouden: dring liever niet voor.

• [14] Breng God een dankoffer,
  geef de Allerhoogste wat je Hem belooft.
  [15] Roep Mij te hulp in tijden van nood,
  Ik zal je redden, en je zult Mij eren.’
  [16] Maar tot wie kwaad doet zegt God:
  ‘Wat baat het dat je mijn geboden opzegt
  en mijn verbond in de mond neemt?
  
  Uit: Psalm 50 (NBV21)

• O, zalig 't huis, waar allen, die daar dienen,
  doordrongen zijn van hun zo grootse taak.
  En al hun werk met liefd' en trouw verrichten,
  dit steeds beschouwend als een heil'ge zaak.
  Waar oud en jong elkaar als huisgenoten,
  als kind'ren Gods erkennend, achting bien;
  in wederzijdse liefde en waardering
  het wezen van de Vader wordt gezien.
  
  Bron: Derde couplet van lied 345, NAK-gezangboek

Groet,
TjerkB

[TjerkB]

(...)
Via een ingezonden reactie op de weblog van Gerrit Sepers attendeerde iemand er al op, maar in de Nieuw-Apostolische Kerk is er iets grondig mis met hoe de aangesloten leden en met name -bestuurlijk- de "hogere verantwoordelijke leidinggevenden" zich kwijten van hun eigen taken.

(...)

@all

Op 11 augustus jl. voegde de inzender van de bovenbedoelde reactie nog het volgende daaraan toe:

• Nog een juridisch technische aanvulling op aspect onrechtmatige daad: het gaat om een “handelen of nalaten (!) dat indruist tegen de zorgvuldigheid welke betaamt ten aanzien van een anders persoon of goed.“ Dus de zorgvuldigheid kan met zich brengen dat je behoort te handelen in een bepaalde situatie. Maatschappelijke zorgvuldigheid is een zgn open norm (dus ongeschreven recht/regels in het maatschappelijk verkeer): dat betekent dat een rechter kan bepalen of iemand in een bepaalde situatie wel voldoende rekening heeft gehouden met andermans belangen.

Bron: https://www.gerritsepers.com/post/het-h ... b3c205ae7b

Ik vind dit een belangrijk punt. Men zit namelijk niet in een kerkbestuur om daarna op eigen terrein (met anderen) de vloer te mogen aanvegen.

Groet,
TjerkB