In het midden der gemeenschap: bejaard en hulpbehoevend nieuw-apostolisch gemeentelid aan het lot overgelaten

Alles wat rond het thema van dit Forum extra aandacht verdient
Plaats reactie
Gebruikersavatar
zefyr
Berichten: 659
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 16:30

In het midden der gemeenschap: bejaard en hulpbehoevend nieuw-apostolisch gemeentelid aan het lot overgelaten

Bericht door zefyr »

@allen,

In de afgelopen week sprak ik een nieuw-apostolisch gemeentelid, die bejaard én hulpbehoevend is. Tijdens het gesprek keek dit gemeentelid mij aan en sprak dit gemeentelid de woorden uit: "Vroeger maakte ik deel uit van de gemeenschap, waarin sprake was van onderlinge verbondenheid. Thans vraag ik mij af of ik ooit tot deze kerk heb behoord!". Stilte volgde. De desillusie en teleurstelling in de ogen van dit nieuw-apostolisch gemeentelid greep mij naar de keel.

Vanuit volstrekt onverwachte hoek kreeg dit nieuw-apostolisch gemeentelid maanden geleden hulp bij de verhuizing, toen een passerende oud-verhuizer (begin zeventig) belangeloos direct de helpende hand uitstak. Deze oud-verhuizer overzag de situatie én zette zich urenlang in. Deze oud-verhuizer en dit manusje-van-alles oogde wellicht haveloos gekleed, maar had een hard van goud.
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: In het midden der gemeenschap: bejaard en hulpbehoevend nieuw-apostolisch gemeentelid aan het lot overgelaten

Bericht door TjerkB »

[Bijgewerkt: 27-08-2022, 04:00 uur]


@zefyr
@all

Wat een tragiek! Het doet mij denken aan het onderstaande:
TjerkB schreef: do 22 jun 2017, 15:52(...)
Waag het ondertussen niet om het tegenover een dienstdoende "Führungsverantwortliche" op te nemen voor medemensen in nood c.q. zielen die door "dienaren" werden mishandeld. Zo nam Olaf Wieland het op een gegeven moment op voor vluchtelingen, maar stamapostel Wilhelm Leber was daarvan niet gediend en hij poeierde hem af. Zie de thread "Beschermheer Herr Dr. Wilhelm Leber houdt de boot af ".

(...)

Ikzelf ken trouwens ook een familie die zich in een noodsituatie kwam te bevinden, maar een handreiking voor ze bleek te veel te zijn gevraagd. Hogeren, verantwoordelijken en leidinggevenden bij deze kerk zijn nooit verlegen om mooie woorden, maar ja, "it is mei sizzen net to dwaen"!

  • Sta even stil, kom tot u zelve,
    hebt gij uw toestand overdacht?
    Nog is 't de tijd van Gods genade;
    zie dus dat gij Zijn wil betracht,
    zie dus dat gij Zijn wil betracht!
    Wil door de enge poort toch gaan
    en geef Gods Geest in u vrij baan,
    en geef Gods Geest in u vrij baan.


    Bron: Tweede couplet van lied 155, NAK-gezangboek ("Zijt gij een Christen naar de naam slechts")
    Zie voor mijn toelichting hierbij het bericht op "za 25 aug 2018, 13:51" in de thread "Der Fall Rohn"

Het begon ermee dat "dienaren" er steun voor vonden slechts anderen een spiegel voor te houden - om zelf op hun wenken te worden bediend. Als er aan zulk godgeklaagd en mensonterend wangedrag géén halt wordt toegeroepen, leunt en steunt uiteindelijk iedereen de verkeerde kant op. Immers, het enige wat gewicht in de schaal legde, waren de "zorgen" waarvan de dienaren het ons inprentten dat de apostel ze zou hebben:
TjerkB schreef: wo 03 nov 2021, 18:03(...)
Net als bij het Apostolisch Genootschap kwam het er in de nieuw-apostolische geloofspraktijk op aan zo veel mogelijk de zorgen weg te nemen waarvan ons tijdens de diensten werd voorgehouden dat "de apostel" die had. Zorgen erover dat toch tijdig, dus voordat "de genadetijd" voorbij zou zijn, "het laatste schaap" mocht worden gevonden; zorgen over het aantal dienaren en zorgen over "de offers". Zolang wij maar met ieders volle inzet handelden naar het welgevallen van de apostel, waren wij in "het verlossingswerk" goed op weg.

Zo werd er als het ware druk op de ketel gehouden. Gaandeweg werd ik mij er echter van bewust dat er op werkelijk véél manieren van bovenaf in de organisatie op de kerkgemeenten pressie werd uitgeoefend - om maar bij de districtsapostel in de gunst te blijven staan. Bij een apostelbezoek werden de kerkgebouwen en de erewacht geïnspecteerd. En met de "offers in tijd en geld" moest het in orde zijn. Zo niet, dan werd de plaatselijke voorganger er op aangekeken en wist de districtsvoorganger wat hem de komende tijd te doen stond.

(...)

Had er nu echt niemand dóór dat het niet pluis was dat kerkelijke ambtsdragers en passant voor zichzelf de aanspreektitel "zegenaar" claimden? Een dienaar dient en een zegenaar zegent! Zijn wij niet állen dienaren? Iemand zonder rang of stand is in de Nieuw-Apostolische Kerk: niemand!


Of velen er intussen overheen hebben gelezen, weet ik niet, maar afgelopen vrijdag nog lichtte ik toe hoe zowat álles in de Nieuw-Apostolische Kerk massáál voor zoete koek wordt aangenomen - met in een bedroevende riskante slaapmodus het verstand op nul en de blik op oneindig:
TjerkB schreef: vr 19 aug 2022, 10:15(...)
De nieuwe catechismus kwam uit en de districtsapostel gaat voor in een jeugddienst:

BakEenEi schreef:(...)
Mocht er geen lampje gaan branden; wie te werk gaat zoals de huidige bestuursvoorzitter bij zowel de NAK-NL als NAK-NRW van zich laat spreken, zet "mehr als 8.500 Jugendliche" moeiteloos op het verkeerde been:
„Gemeinsam unterwegs“

Zu Beginn der Predigt gab der Bezirksapostel den Jugendlichen einen Satz mit auf den Weg, der verschiedene Mottos des Wochenendes kombinierte: „Wir sind verwurzelt in einem Glauben an Jesus Christus und gemeinsam unterwegs zu einem Ziel.“

„Der Glaube an Jesus Christus verbindet uns Christen untereinander“, führte der Bezirksapostel aus. In diesem Zusammenhang erwähnte er die zehn Glaubensartikel der Neuapostolischen Kirche. Sie stellten einen Mehrwert des Glaubens dar. „Sie sollen unser Glaubensgerüst sein“, rief er den Zuhörern zu. Und: „Macht die Wiederkunft Christi zu einem Kernpunkt eures Lebens.“


Bron: Bericht "55. Jugendtag in der Westfalenhalle" (07. Juni 2013, 10.47 Uhr) op de website van de Neuapostolische Kirche Nordrhein-Westfalen K.d.ö.R.
Het moet níet gekker worden... Einen Mehrwert des Glaubens! Dat moet zijn: Einen Mehrwert des Abergalubens!

(...)


Uit: Mijn bericht -op het voormalige Forum van Bauke Moesker- op "Vr 05 Jul 2013, 23:42", in de thread Job: "Het licht verwachtte ik, maar de duisternis brak aan."

Het betrof een jeugddag. Zoals gewoonlijk waren duizenden jonge mensen samengekomen, onder wie ook vele minderjarigen.

(...)
Over "Mehrwert des Glaubens" gesproken; zouden wij onszelf te kort doen als wij de Bergrede tot richtsnoer nemen en het eerst daarbij laten? Zie Matth. 5‑7.

(...)

Geen van de 8.500 aanwezigen waagde het zeker zich te realiseren dat deze catechismus alleen maar verscheen ter rechtvaardiging van de kerk als instituut! Om de neuapostolische Kirche weg te loodsen uit de Sektenecke werd in a split second nota bene de Bergrede verdonkeremaand...

Het steevast onverbiddelijke eenrichtingverkeer in de communicatie is heus minstens zo dodelijk als de rijksoverheid waarschuwt m.b.t. roken:
TjerkB schreef: wo 04 jan 2017, 22:24(...)
Indien het allemaal niet zo erg was als het in de alarmerende berichtgeving over de Nieuw-Apostolische Kerk in binnen- en buitenland wordt gemeld, was ik in 2007, na mijn vertrek uit deze kerk, vermoedelijk gauw overgegaan tot de orde van de dag. Helaas is het in deze kerk met zielzorg (en nazorg) erbarmelijk gesteld.

Het werd mij alsmaar duidelijker hoe de (internationale) kerkleiding bij tijd en wijle een waar schrikbewind heeft gevoerd. Men heeft verschrikkelijk huisgehouden. Duizenden, ja tienduizenden zielen vielen daaraan ten prooi. De kerkgeschiedenis wordt dan ook gekenmerkt door ongewoon veel afsplitsingen en scheuringen.

(...)
Terugkomend nu op de vorige drie berichten in deze thread, waarin ik ondubbelzinnig mijn bezorgdheid uitsprak over het aanhoudende machtsmisbruik in deze kerk, en waarin ik uitdrukkelijk verzocht daar paal en perk aan te stellen, wijs ik hier nog maar eens op de toepasselijke doch kwalijk veronachtzaamde statuten:
  • Artikel 2 Doelstelling
    
1. De Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland heeft tot doel het woord en de ordeningen van God aan alle mensen te verkondigen, de sacramenten toe te dienen en de zegenhandelingen uit te voeren die zij noodzakelijk acht.
 De kerk verzorgt haar gelovigen en bevordert het nieuw-apostolische geloofsleven overeenkomstig haar geloofsbelijdenis. Dit geschiedt in het bijzonder in de vorm van regelmatig gehouden kerkdiensten, gewetensvolle zielszorg en een door de geest van naastenliefde gedragen maatschappelijke zorg.

Bron: Statuten van het kerkgenootschap de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland, in de versie van 26 april 2001
Zie ook het bericht op "Ma 15 Nov 2010, 22:11" in de thread "Open brief aan alle kerkelijke ambtsdragers", op het voormalige Forum van Bauke Moesker

Vooral van dit laatste, "gewetensvolle zielszorg en een door de geest van naastenliefde gedragen maatschappelijke zorg", komt spijtig genoeg bitter weinig terecht. In de Nieuw-Apostolische Kerk worden de gelovigen onder hoge druk blootgesteld aan mooie woorden, maar men kan fluiten naar de bijbehorende mooie daden.

(...)

In een geloofscultuur, die gedomineerd wordt door machtsfiguren, terwijl het ontbreekt aan solide toezicht en transparantie, wordt de hemel bestormd door schijn-heiligen en zullen slachtoffers aan hun lot worden overgelaten. Zoiets lijkt mij de verdorvenheid en hypocrisie ten top.

Groet,
TjerkB :shock:


N.B.
TjerkB schreef: zo 17 dec 2017, 12:10(...)
Hoe nu verder? Het onderstaande lijkt mij toepasselijk...
  • Dit zegt de HEER:
    Ga op de kruispunten staan, denk na,
    kijk naar de oude wegen.
    Welke weg leidt naar het goede?
    Sla die in, en vind rust.

    Maar zij zeggen: “Dat doen wij niet.”


    Uit: Jeremia 6: 16 (NBV)
(...)
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: In het midden der gemeenschap: bejaard en hulpbehoevend nieuw-apostolisch gemeentelid aan het lot overgelaten

Bericht door TjerkB »

[Bijgewerkt: 20:30 uur]

zefyr schreef: za 20 aug 2022, 17:55(...)
In de afgelopen week sprak ik een nieuw-apostolisch gemeentelid, die bejaard én hulpbehoevend is. Tijdens het gesprek keek dit gemeentelid mij aan en sprak dit gemeentelid de woorden uit: "Vroeger maakte ik deel uit van de gemeenschap, waarin sprake was van onderlinge verbondenheid. Thans vraag ik mij af of ik ooit tot deze kerk heb behoord!". Stilte volgde. De desillusie en teleurstelling in de ogen van dit nieuw-apostolisch gemeentelid greep mij naar de keel.

(...)

@zefyr

Over verbondenheid gesproken - al vermeldt de Bijbel dit in een meer specifieke samenhang; zojuist dacht ik aan de woorden "Wat God heeft verbonden, mag een mens niet scheiden." (Marcus 10: 9). Trouwens, lied 353 in het nieuw-apostolische gezangboek begint met: "Als kind'ren Gods verbonden, slechts één van hart en zin, staan wij door Christus' liefde in ware broedermin." Dat komt dus tegenwoordig slecht uit de verf!

Als kind telde voor mij het adres Singelstraat 14. Daar woonde én werkte onze voorganger. In authentiek Liwwadders merkte diens echtgenote, wanneer het er soms op aankwam, wel eens op: "Deurgáán!!" - zo staat het mij althans bij... Ik herinner mij uit die tijd ook het volgende refrein:

  • Vast in het Geloof dus staan,
    Vast in het Geloof dus staan,
    Fier onder de zegensvaan
    Van 's Heren heil'ge Naam.


    Uit: Lied 62 in het gezangboek van 1953 (uitgave H.A.G.E.A.)

Als bijna 500 broeders en zusters in de gemeenschap zo'n refrein zingen, uit het hart en met overtuiging, terwijl je in hun midden als kind vol verwondering om je heen kijkt doordat je nog niet kon lezen en schrijven, maar wel veel indrukken opdeed, kan later opeens blijken hoezeer ook die indrukken al waardevolle bouwstenen waren in je hele ontwikkeling. Onlangs hoorde ik dat 500 zielen nu nog maar ongeveer 70 zijn...

"Heb ik ooit tot déze kerk behoord?", zo had het gemeentelid met wie jij sprak zich vertwijfeld afgevraagd. Ik kan mij dat goed indenken want met verbijsterende gebaren verschenen er wijsneuzen en ijdeltuiten "op de set", maar "hun remake kan niet wed­ij­ve­ren met de oor­spron­ke­lij­ke film"! Ze hebben de tent onherstelbaar verbouwd:

Redactie schreef: za 11 feb 2012, 17:41(...)
In mijn beleving is het bij de Nieuw-Apostolische Kerk uitgelopen op de zoveelste mislukte toren van Babel. Het had een subliem veelkoppig bouwwerk moeten worden, al was het project voor één Architect schijnbaar niet te behappen. Dus werden er overal funderingen gelegd, vloerdelen aangesleept en verrezen er forten. Vooraanstaanden, vergadertijgers en visionairs wierpen zich als vennoten op om het nieuwe verbondvolk op ongekende bouwhoogten te huisvesten, in ruil voor ieders onbegrensde vertrouwen. Zo kon het voor henzelf tenminste uit. Vrijwilligers werd voorgehouden dat ieders inzet in zegen wordt verdriedubbeld, zodat er tevens verbroedering ontstond tussen vrijzinnigen, vrouwen en vreemdelingen.

Tot zover maar even zonder verblikken of verblozen de vrije loop der gedachten...
  • 't Is, Heer, uw werk, van U alleen,
    het werk waarin wij staan;
    daar Heer, Gij zelf de bouwer zijt,
    kan ‘t nimmermeer vergaan.


    (...)
Het gemeenteleven werd in meerdere of mindere mate gekleurd door "hogere dienaren". Dat kon zegenrijk uitwerken of juist niet. Toen ik meemaakte dat zulke "hogere dienaren" de zaken ook enorm konden verzieken, en door hun toedoen de zegeningen uit zorgen moesten bestaan, begon mijn zoektocht naar de houdbaarheidsdatum van de voorgeschotelde kost. Uit welk bos kwamen bij wijze van spreken hier de bosvruchten?

Het bleek foute boel zijn, en niet een beetje ook. De verdorvenheid kwam niet van beneden in de organisatie doch helemaal van boven.

(...)



Uit: Bericht -op het voormalige Forum van Bauke Moesker- op "11 feb 2012, 17:41", in de thread "Het uur der waarheid nadert"
BakEenEi schreef: di 05 mar 2013, 23:50(...)
In die tijd was er "in de gemeenschap" nog balsem voor de ziel voorhanden, ondanks dat het Vaderhuis in niet onbelangrijke mate was opgebouwd uit "onbehouwen stenen" (vgl. lied 604, NAK-liederenbundel). Later voldeed dat niet meer, in de ogen van de kerkleiding, en men begon enorme hoeveelheden "prefab-elementen" aan te slepen, uit Duitsland met name. In "no time" zouden ze het werk Gods wel even naar hun hand zetten. Bijna is het nu klaar en, hoewel de vruchten nog uitblijven; men is enorm trots op "die geleistete Arbeit", mede mogelijk gemaakt door talrijke "ehrenamtliche" hand- en spandiensten van andere Duitstaligen.
  • [2] Grijp in, HEER! Niemand is nog trouw,
    geen mens spreekt nog waarheid.

    [3] Ze beliegen elkaar allemaal,
    vals en verraderlijk is hun woord.

    (...)
    [6] Zwakken en armen zuchten onder het geweld –
    ‘Om hen sta ik op,’ zegt de HEER,
    ‘ik breng de redding die zij verlangen.’

    [7] De woorden van de HEER zijn zuiver
    als zilver, gesmolten in de smeltkuil,
    gelouterd tot zevenmaal toe.

    Bron: Psalm 12 (NBV)
(...)


Uit: Bericht -op het voormalige Forum van Bauke Moesker- op "05 mar 2013, 23:50", in de thread "Het is niet ver naar Bethlehem"

Echter...

  • Na afloop plaatste Samuel tussen Mispa en Sen een steen en noemde die Eben-Haëzer.
    ‘Want,’ verklaarde hij, ‘tot hiertoe heeft de HEER ons geholpen.’


    Uit: 1 Samuël 7: 12 (NBV21)

Laten wij ons hier maar aan vasthouden. De kerk zal het eeuwige leven niet hebben! "Laat liefde lichten bij werk en plichten, Dát zal bestaan wat in liefd' is gedaan." Give me that good old religion!


In liefde verbonden,
TjerkB
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: In het midden der gemeenschap: bejaard en hulpbehoevend nieuw-apostolisch gemeentelid aan het lot overgelaten

Bericht door TjerkB »

TjerkB schreef: di 23 aug 2022, 13:13(...)
"Heb ik ooit tot déze kerk behoord?", zo had het gemeentelid met wie jij sprak zich vertwijfeld afgevraagd. Ik kan mij dat goed indenken want met verbijsterende gebaren verschenen er wijsneuzen en ijdeltuiten "op de set", maar "hun remake kan niet wed­ij­ve­ren met de oor­spron­ke­lij­ke film"!

(...)


@zefyr


Excuus: ik was de zakkenvullers nog vergeten. Grote graaiers - zowel van het vermeende eigen gelijk als van de vermeende eigen verdiensten.

Groet,
TjerkB :shock:


P.S.
TjerkB schreef: di 04 jul 2017, 13:25 @all
  • God heeft ons lichaam zo samengesteld dat de delen die het nodig hebben ook zorgvuldiger behandeld worden, [25] zodat het lichaam niet zijn samenhang verliest, maar alle delen elkaar met dezelfde zorg omringen. [26] Wanneer één lichaamsdeel pijn lijdt, lijden alle andere mee; wanneer één lichaamsdeel met respect behandeld wordt, delen alle andere in die vreugde. [27] Welnu, u bent het lichaam van Christus en ieder van u maakt daar deel van uit.

    Uit: 1 Korintiërs 12 (NBV)
  • Komt, bieden wij elkander
    ons hart verzoenend aan.
    De kluisters zijn verbroken,
    in vrijheid wij weer staan.
    Komt, kind’ren Gods, weest vrolijk nu,
    de wegen zijn weer vrij,
    de midd’laar Gods vernieuwde
    ’t verbond met u en mij.

    Geen Godskind blijve achter,
    waar Jezus voor wil gaan;
    Hij biedt in zijn apostel
    zich tot verzoening aan.
    Ons hartensoffer -zo gebracht-
    uit liefdedrang alléén,
    bindt, als Gods huisgenoten,
    ons trouw en vast aaneen.


    Bron: Lied 196, gezangboek GvAC (voorheen: lied 175, gezangboek H.A.G.E.A.)
Groet,
TjerkB
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: In het midden der gemeenschap: bejaard en hulpbehoevend nieuw-apostolisch gemeentelid aan het lot overgelaten

Bericht door TjerkB »

TjerkB schreef: di 23 aug 2022, 13:13(...)
Als kind telde voor mij het adres Singelstraat 14. Daar woonde én werkte onze voorganger. In authentiek Liwwadders merkte diens echtgenote, wanneer het er soms op aankwam, wel eens op: "Deurgáán!!" - zo staat het mij althans bij... Ik herinner mij uit die tijd ook het volgende refrein:

  • Vast in het Geloof dus staan,
    Vast in het Geloof dus staan,
    Fier onder de zegensvaan
    Van 's Heren heil'ge Naam.


    Uit: Lied 62 in het gezangboek van 1953 (uitgave H.A.G.E.A.)

Als bijna 500 broeders en zusters in de gemeenschap zo'n refrein zingen, uit het hart en met overtuiging, terwijl je in hun midden als kind vol verwondering om je heen kijkt doordat je nog niet kon lezen en schrijven, maar wel veel indrukken opdeed, kan later opeens blijken hoezeer ook die indrukken al waardevolle bouwstenen waren in je hele ontwikkeling. Onlangs hoorde ik dat 500 zielen nu nog maar ongeveer 70 zijn...


(...)
  • Na afloop plaatste Samuel tussen Mispa en Sen een steen en noemde die Eben-Haëzer.
    ‘Want,’ verklaarde hij, ‘tot hiertoe heeft de HEER ons geholpen.’


    Uit: 1 Samuël 7: 12 (NBV21)

Laten wij ons hier maar aan vasthouden. De kerk zal het eeuwige leven niet hebben!

(...)

@zefyr
@all

In de quote hierboven zit een soort van omslagpunt. Eerst handelt het over een kind dat nog vol verwondering is, maar de quote eindigt ermee dat de kerk min of meer vaarwel wordt gezegd. "Deurgáán!!" bleef ook voor mij het devies, maar niet zonder onverhoopt ontheemd te geraken. Twee willekeurige momentopnamen:

BakEenEi schreef: vr 29 nov 2013, 17:46(...)
Na het feest komt de afwas! Daar had de nieuw-apostolische kerkleiding geen boodschap aan, toen door het overlijden op 6 juli 1960 van stamapostel Johann Gottfried Bischoff "het feest" en de euforie voorbij waren. De organisatie bulkte van de offerontvangsten want angstvallig had menigeen de tienden nog naar boven afgerond. De gelovigen die "in de juiste erkenning" hadden gestaan werden uitbundig geprezen voor hun trouw.

Nu kwam het er nog op aan "daß unsere Gegner und Feinde" op afstand werden gehouden. In werkelijkheid vormden juist de briefschrijvers van 7 juli 1960 voor iedereen -door list en bedrog- de grootste bedreiging. In feite hadden zij zich tegenover God -door de Zijnen een rad voor ogen te draaien- schuldig gemaakt aan hoogverraad. Weliswaar wist de een daar ondertussen méér van dan de ander, maar tóch... Pas nu sinds kort het vermoedelijk grootste deel van de volle waarheid die niemand mocht kennen, boven water is, valt het een beetje te begrijpen hoe groot in de jaren '50 het onrecht is geweest dat geëxcommuniceerden heeft getroffen.

In de tijd dat nota bene onder geloofsdwang "de Boodschap van stamapostel Johann Gottfried Bischoff" werd gepredikt, gold in feite: "Volg na of ik schiet!" En daar veranderde op 7 juli 1960 nog helemaal niets aan.

Bij het bestuur van de internationale Nieuw-Apostolische Kerk ligt er sindsdien een onbetaalde rekening: geen enkel slachtoffer van zinloos geestelijk geweld en ambtelijke willekeur werd tot op heden gerehabiliteerd...

Het is een schande - en waar blijven de gemeenschapszin en saamhorigheid die velen desondanks wensen te belijden? Mooie woorden zonder de bijbehorende mooie daden werken als afbijt op een glanzende verflaag.

(...)

Uit: Bericht -op het voormalige Forum van Bauke Moesker- op "29 nov 2013, 17:46", in de thread "Samen... "
TjerkB schreef: wo 10 feb 2016, 23:10(...)
Zoals het er op het ogenblik in de Nieuw-Apostolische Kerk aan toegaat, valt er voor de ziel amper nog balsem te vinden. Twistende machthebbers zwaaien er de scepter, ze kruisen de degens en ontzeggen het goddelijke heil aan eenieder die niet naar hun pijpen danst. Zo zaaide men tweespalt. De gelovigen zitten in angst.

Dáárdoor heb ik mij genoodzaakt gezien om deze zaak bloot te leggen want op het aangerichte slagveld zag ik velen wegkwijnen - en niemand reikte ze de hand.

Wat ik te zeggen had, maakte ik bijna altijd eerst kenbaar bij de kerkleiding. Zelden of nooit reageerde men (inhoudelijk). Ook gaf men niet aan dat ik abuis zou zijn. Ik kwam niet alleen aan met probleemstellingen maar beslist ook met oplossingsmogelijkheden.

(...)

Niet in het minst heeft de kerkleiding ooit op een goudeerlijke manier opengestaan voor wat deze narigheid aanrichtte en hoe "gewetensvolle zielzorg" het berokkende leed mogelijk kon verzachten. Wát ik bij de "hoogste" dienaren ook aankaartte; zonder ophouden stuitte ik bij hen op boos verzet. Toen ik spontaan maar wel serieus reageerde op de NAK-bestuursverklaring van 20 augustus 2021, gebeurde dit zelfs opnieuw: uitgerekend zij, die "nach dem neuapostolischen Glaubensverständnis" op handen dienen te worden gedragen, wensen géén genade te kennen!

Daarom volgen hieronder nog twee andere momentopnamen:

Redactie schreef: za 28 jan 2012, 08:52(...)
  • Ik hoopte op het goede, maar het kwade kwam, het licht verwachtte ik, maar de duisternis brak aan.

    Uit: Job 30: 26 (NBV)

Omdat "wij" in de Nieuw-Apostolische Kerk veeleer met elkaar gemeen hadden ervan overtuigd te zijn een levend geloof te mogen bezitten dan enkel een zekere interesse te delen in de "geschiedenis van het rijk Gods", wil ik nu op het bovenstaande nader ingaan. Er kwam namelijk vanochtend een koorlied bij mij op, "Voor Uw Genadetroon" (naar F.J. Crosby):
  • Voor Uw genadetroon
    buig ik mij neer.
    Lof zij U, Godes Zoon,
    U zij de eer!
    Schenk Uw vergeving mij,
    maak mij weer rein en vrij!
    Alles het Uwe zij!
    Jezus, mijn Heer!

    Merk op mijn tranen, Heer
    en zie mijn smart.
    O Heer, hoe goed zijt Gij,
    heelt Gij mijn hart!
    Ontsluit toch op Uw woord,
    mij Uw genadepoort!
    Hoe dank ik U daarvoor,
    Jezus, mijn Heer!
Wanneer dit lied tijdens een dienst werd gezongen, en dat herinner ik mij van kindsbeen af, was dat bij de viering van het Heilig Avondmaal. Dan werd het ingetogen gezongen, want de tekst is immers een gebed. Al waren het enkelen die er klank aan gaven; steeds werd dit bijzondere gebed door "ons" samen gebeden, vanuit de hele gemeente. Stil en oprecht verbonden de anderen zich aan elk woord dat er werd gezongen of dat er door muziek in ieders hart werd opgeroepen. Samen verootmoedigden "wij" ons voor Zijn heilig aangezicht. Zíjn genade wilden "wij" op de juiste waarde schatten! "Wij" kwamen tot inkeer. Op dezelfde voet wilden "wij" niet doorgaan. Aan Zíjn genade en zegen was toch álles gelegen?

Laten wij het niet onderschatten hoe er in bange nood wordt geworsteld; wat een enkeling voor de kiezen kan krijgen. Wáár vind je dan vrede? "Zijt gij in 't levenslot, één met uw Heer en God", zongen wij in een ander lied; "Smaakt gij dat zielsgenot? Dan is het goed." Maar hoe werkt dat in de praktijk? Waar kun je terecht, bij wie moet je zijn? "In het 'werk Gods' want daar zijn levende apostelen!" O ja, en wat willen die dan van mij?

Voordat iemand nu spoorslags op zoek gaat naar een een brochure, waar vast en zeker alles precies in staat, eerst een klemmend verzoek: zet de automatische piloot in uw intelligente denkhoofd onmiddellijk UIT en houd dat voorlopig ook maar zo.

(...)


Uit: Bericht -op het voormalige Forum van Bauke Moesker- op "28 jan 2012, 08:52", inm de thread "Job: 'Het licht verwachtte ik, maar de duisternis brak aan.' "
TjerkB schreef: za 25 aug 2018, 13:51(...)
Hoe raakten wij toch zo oneindig ver van huis?!

Wat kunnen wij ons trouwens feitelijk nog voorstellen bij een lied als...
  • 1
    Kom tot de bron van het leven,
    in Gods gemeente zij welt.
    Daar wordt u laaf'nis gegeven,
    als u de zieledorst kwelt.
    Draal langer niet,
    neem nu om niet
    water des levens, zo kost'lijk en rein.
    Drink uit die bronne des levens,
    dan wordt ook gij zo'n fontein.


    (...)

    Bron: Lied 182, NAK-gezangboek
Hoe kon dat "zielsverlangen" in 's hemelsnaam velen onder ons ontvallen met als gevolg dat men zich onverschillig afwendde van het berokkende leed aan naasten? Welnu, de oorzaak daarvan is geen andere dan dat dé Liefde is bekoeld. En dat komt ervan als niet Christus Jezus wordt nagevolgd, doch anderen die indruk maken.

(...)

Uit: Bericht op za 25 aug 2018, 13:51" in de thread "Der Fall Rohn"

Als niet Christus Jezus wordt nagevolgd maar anderen die zich opdringen, loopt het spaak. Het wilde mij niet aan, maar ik kan er niet omheen.

Zie eventueel tevens mijn forumbijdrage op "di 05 okt 2021, 14:55", in de thread "Kan het niet eens ophouden met die eeuwigdurende kritiek?".

Groet,
TjerkB :shock:
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: In het midden der gemeenschap: bejaard en hulpbehoevend nieuw-apostolisch gemeentelid aan het lot overgelaten

Bericht door TjerkB »

TjerkB schreef: za 27 aug 2022, 15:12(...)
Als niet Christus Jezus wordt nagevolgd maar anderen die zich opdringen, loopt het spaak. Het wilde mij niet aan, maar ik kan er niet omheen.

(...)

@all

Aan het bovenstaande wil ik graag iets toevoegen want achteraf kreeg ik het gevoel dat wat ik bedoelde wat ongemakkelijk was opgeschreven:

BakEenEi schreef: zo 07 aug 2011, 20:47(...)
Hoewel het misschien voorbarig is om de eindconclusie te trekken, is het mij al wel duidelijk geworden dat veel van doen kan hebben met de "politieke wil" die nodig is om uit een patstelling te geraken. Daarnaast vind ik, wat de Nieuw-Apostolische Kerk betreft, dat er vervelende constructiefouten zitten in de opbouw van de organisatie. Een hoop ellende was te voorkomen geweest als de opzet ervan niet had uitgenodigd tot een "piramidespel" van enkele oppermachtigen.

Het is deprimerend om nu anderen te zien stoeien met problemen vanuit de Nieuw-Apostolische Kerk die in geen enkele verhouding meer staan tot de realiteit. In Duitsland wist iemand mij te vertellen, een "Hirte im Ruhestand", dat "Betonköpfe" (!) hier koppig dwarsliggen. Ik was meteen overtuigd. Tegelijkertijd was ik mij ervan bewust dat de echte Betonköpfe simpelweg degenen zijn die in deze organisatie aan de top staan. Vul dus maar in! Stamapostel Leber - een Betonkopf? Districtsapostel Armin Brinkmann - een Betonkopf? Of eerder districtsapostel De Bruijn? Zíj toch zeker niet? (...) Helaas, pindakaas voor betrokkenen maar wie een schakelpositie bekleedt, kan op beslissende momenten hét verschil maken. Juist voor die ongelofelijk uitdagende verantwoordelijkheid krijgt men in de Nieuw-Apostolische Kerk vorstelijk uitbetaald. Maar de moeilijkheid is, als je níet doet wat de hoogste Betonkopf op enig moment in zijn hoofd haalt, dat je er dan acuut voorgoed uit ligt.

Het eerste wat er in de Nieuw-Apostolische Kerk werkelijk moet veranderen is het afschaffen van rangen en standen onder -nota bene- dienaren! Echter, ik volg de ontwikkelingen al minstens 25 jaar op de voet, maar de laatste en zelfs de allerlaatste ontwikkelingen wijzen er op dat juist dit níet zal gebeuren. Dan kun je als "op één na hoogste Betonkopf in rang" twee dingen doen: je kiest voor al diegenen die lijden (!) onder de verdrukking die uitgaat van zo'n wantoestand, óf je doet net alsof "eraan gewerkt wordt" terwijl je ondertussen donders goed wéét dat uitgerekend het tegendeel wáár is. Zoals binnen de Nieuw-Apostolische Kerk de organisatie onverbiddelijk hiërarchisch in elkaar steekt, druist het in tegen wat alleen al uit een oogpunt van medemenselijkheid wenselijk is om na te willen streven. Een christelijk sausje voegt hier niets extra's toe, wat absoluut niet wegneemt dat God te allen tijde zendt wie Hij zenden wil en zegent wie Hij zegenen wil, waar dan ook! Maar de persoonsverheerlijking (!) in de Nieuw-Apostolische Kerk, hoezeer men die -uit gewenning- ook kan willen relativeren, is... godgeklaagd. Dáárdoor worden "kerkelijke ambtsdragers" hier machtsfiguren! Schaamt er zich echt niemand kapot als je je op die manier afficheert met het werk Gods?!

Er zijn nog wel meer zaken in de Nieuw-Apostolische Kerk die zich ervoor lenen om te worden heroverwogen, zoals de "benoeming voor het leven" in kerkgemeenten van broeders met een geestelijke bediening, maar het begint bij het begin. De meest storende systeemfout waar haast alles mee valt of mee staat moet eruit worden gehaald, doch zoals het hierboven al is opgemerkt: dat gaat beslist niet gebeuren. De machtigen zullen hun macht niet prijsgeven.Dit betekende voor mij (op 2 mei 2007) dus: EXIT. Vreemd genoeg heb ik van mijn beslissing om de kerk te verlaten daarna nog geen seconde spijt gehad. Het zou vanzelf ook hoogst verwonderlijk zijn geweest als ik terug verlangde naar een wantoestand, terwijl mijn "ziel en zaligheid" daarbij in het geding is. Het adagium van br. Bauke Moesker, namelijk "Terug naar Gods ordeningen", heeft mij vanaf het allereerste begin aangesproken want zo is het exact: terug naar de basis! Als het in een relatie in diepste wezen niet goed zit, zal cosmetisch ingrijpen toch niet echt helpen? In de Nieuw-Apostolische Kerk moet het daarom grondig anders, maar nogmaals: de bazen en bovenbazen bij deze club verhinderen zulks.

Ik heb o.a. door mijn forumbijdragen geprobeerd om mijn ervaringen zodanig te delen, dat anderen zouden begrijpen dat wie in de Nieuw-Apostolische Kerk de afgekondigde groepsregels gedeeltelijk of geheel negeert, niets maar dan ook helemaal níets te vrezen heeft. Het is alleen een pak van je af als je ze resoluut aan de kant zet. Als al die extra regels én voorschriften én leerstellingen niet golden voor de christenen in Jezus' tijd, hebben ze ook nu niets om het lijf. Punt.

(...)


Uit: Bericht -op het voormalige Forum van Bauke Moesker- op "07 aug 2011, 20:47", in de thread "Tenzij... "

De hiermee geschetste leerstellige ballast werd voor mij echt ondraaglijk, maar hóe ik het ook aankaartte; het was bij dienaren onbespreekbaar. Maar wiens dienaren was men dan feitelijk? Christus Jezus zond destijds tweeënzeventig leerlingen uit - en waar kwam het uiteindelijk op aan?

  • [17] De tweeënzeventig keerden vol vreugde terug en zeiden: ‘Heer, zelfs de demonen onderwerpen zich aan ons bij het horen van uw naam.’[18] Hij zei tegen hen: ‘Ik heb Satan als een lichtflits uit de hemel zien vallen! [19] Bedenk wel: Ik heb jullie de macht gegeven om slangen en schorpioenen te vertrappen en om de kracht van de vijand te breken, zodat niets jullie kan schaden. [20] Verheug je er echter niet over dat de geesten zich aan jullie onderwerpen, maar verheug je omdat jullie naam in de hemel opgetekend is.’

    Uit: Lucas 10 (NBV21)


Derden hebben hun taak nogal eens te ruim opgevat, zoals door in hun registers naasten op te nemen en ze naar believen ook te verwijderen...

Al enige tijd is er Europese wetgeving in de maak om algoritmes te laten voldoen aan een mensenrechtentoets. Vrij vertaald: waarom werd de nieuw-apostolische kerkdoctrine niet beter getoetst op gelijkberechtiging van kinderen van één Vader? Nu worden ze n.b. tot slaven gemaakt!

Groet,
TjerkB :shock:
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Plaats reactie

Terug naar “Nieuws en andere actuele zaken”