@all
Ook in deze thread betreft het weer allerlei reacties op het doen en laten van de nieuw-apostolische kerkleiding die op enig moment bijna onuitwisbaar in ons leven in de picture kwam. Het waren de Godsgezanten in wier voetstappen wij zouden navolgen om het heerlijke einddoel van het geloof te kunnen bereiken. Terwijl wij fragiel fungeerden als twijgjes, waren zij de meest stevige takken, verbonden aan een onwrikbare stam.
Met de twijgjes ging er gedurig van alles mis. Zo niet met de stam, belichaamd door de stamapostel. Stilaan werd dit "beeld" in de "gemeenschap" niet meer zo indringend gebruikt. Later kom je er dan achter dat Jezus Christus met die symboliek wel heel erg naar de achtergrond was verdrongen, wat bij nader inzien te veel uitleg vergde. Maar de toon was gezet; stevig gezet. Zó stevig, dat wij naast het evangelie van Jezus Christus nu ook de "Bijbel voor de eindtijd" hebben: de nieuw-apostolische catechismus waarin de kennis der waarheid is neergelegd volgens de laatste inzichten welke aan de "Boden van Jezus" werden geopenbaard.
Langs ongeziene kanalen is de Heilige Geest bij hen als eersten werkzaam.
Willen wij het einddoel inderdaad bereiken, dan
zullen wij aandachtig moeten luisteren naar wat zij ons daardoor namens God te zeggen hebben en vervolgens
moeten wij ook doen wat wij gehoord hebben. Onder bidden en smeken was de catechismus tot stand gekomen, zo vertelde de districtsapostel die de "Blankenesers" een kopje kleiner maakte.
Mij persoonlijk ging de berichtenstroom van "de trone Gods" via de nieuw-apostolische kerkleiding op een gegeven moment tegenstaan. Wie aldus de werkzaamheid van de Heilige Geest niet verdraagt, is "nach dem neuapostolischen Glaubensverständnis" zeer, zeer ernstig ziek. Meewarige blikken van omstanders die machteloos toekeken hoe mijn tegenwoordigheid ze ontviel, werden mijn deel. Toch nog onverwacht verliet ik hun midden; alle stadia van vertwijfeling, ontgoocheling, wanhoop en ontreddering voor al dezen schijnbaar onopgemerkt doorgemaakt hebbende; "in stilheid en vertrouwen"; "de onderste weg" nader vervolgend.
De basiscode onder de hooggeplaatsten was mij niet ontgaan: voor wat, hoort wat, oftewel: ondersteun jij mij niet, dan negeer ik jou. Om hun heen waanden zich
"de getrouwen van Koning Jezus, Zijn geliefde, geheiligde bruid". Zoals zij had ik in de juiste erkenning moeten staan tegenover het (naar 2 Korintiërs 5) gegeven "
ambt der
verzoening" in de gemeente, doch viel dit te rijmen met de "boze werken" die mij troffen?
Nog binnen de muren van de kerk maakte ik mij vrij van alle conventies en besloot ik voortaan soeverein te zijn. Nu ik "de krachtige hand van leiding in onze dierbare stamapostel" had losgelaten, ondervond ik pas wat er -voor ons allen- in de Bijbel staat, zoals:
- HEER, het huis waar u woont heb ik lief,
de plaats waar uw glorie verblijft.
Bron: Psalm 26: 8 (NBV)
Wanneer jullie worden weggevoerd om te worden uitgeleverd, maak je dan vooraf geen zorgen over wat je zult gaan zeggen; zeg wat jullie op dat tijdstip wordt ingegeven, want jullie zijn het niet die dan spreken, maar het is de heilige Geest.
Bron: Marcus 13: 11 (NBV)
De Geest helpt ons in onze zwakheid; wij weten immers niet wat we in ons gebed tegen God moeten zeggen, maar de Geest zelf pleit voor ons met woordloze zuchten.
Bron: Romeinen 8: 26 (NBV)
Herinneringen die ik kon blijven koesteren, bestaan uit bezielde gedachten, met "de Liefde des Vaders" getoonzet op wat ik zou willen omschrijven als "Klänge der Heimat". Vergeleken daarmee is de inhoud -die ik bestudeerde- van de thans voorliggende catechismus van nul en gener waarde:
"... alleen de Liefde bouwt op" (vgl. 1 Kor. 8: 1). Leidinggevenden spraken bij de presentatie van de nieuw-apostolische catechismus van een verantwoordelijkheid die zij zouden hebben voor de christenheid. Fout!
- [44] De volgende sabbat kwam bijna de hele stad bijeen om naar het woord van de Heer te luisteren. [45] Bij het zien van de mensenmenigte werden de Joodse leiders jaloers en begonnen ze de woorden van Paulus op godslasterlijke wijze verdacht te maken. [46] Maar Paulus en Barnabas zeiden onomwonden: ‘De boodschap van God moest het eerst onder u worden bekendgemaakt, maar aangezien u die afwijst en uzelf het eeuwige leven niet waardig acht, zullen we ons tot de heidenen wenden. [47] Want de Heer heeft ons het volgende opgedragen: “Ik heb je bestemd tot een licht voor alle volken om redding te brengen, tot aan de uiteinden van de aarde.”’
Bron: Handelingen 13 (NBV)
BakEenEi schreef:@all
Als in de Nieuw-Apostolische Kerk het normale nog normaal had mogen zijn; als kerkelijke ambtsdragers zich er nog bewust waren geweest van de waardigheid van een geestelijke bediening; als de gelovigen zich niet hadden laten ringeloren door hun zogenaamde zegenaars; als niet alle bevoegdheden waren afgegeven aan degenen die er nu alle perken mee te buiten gaan; als pestkoppen hun
intimidatiepraktijken gewoon hadden moeten staken; als dienaren er niet voluit de gelegenheid hadden gekregen om dienen te verwisselen met heersen; als men eerst eens eerlijk en oprecht werk had gemaakt van de geboden van God; ja dan...
- De erfgenamen van het koninkrijk van God
[9] Met het oog op sommigen die zichzelf rechtvaardig vinden en anderen minachten, vertelde hij de volgende gelijkenis. [10] ‘Twee mensen gingen naar de tempel om te bidden, de een was een Farizeeër en de ander een tollenaar. [11] De Farizeeër stond daar rechtop en bad bij zichzelf: “God, ik dank u dat ik niet ben als de andere mensen, die roofzuchtig of onrechtvaardig of overspelig zijn, en dat ik ook niet ben als die tollenaar. [12] Ik vast tweemaal per week en draag een tiende van al mijn inkomsten af.” [13] De tollenaar echter bleef op een afstand staan en durfde niet eens zijn blik naar de hemel te richten. In plaats daarvan sloeg hij zich op de borst en zei: “God, wees mij zondaar genadig.” [14] Ik zeg jullie, hij ging naar huis als iemand die rechtvaardig is in de ogen van God, maar die ander niet. Want wie zichzelf verhoogt zal vernederd worden, maar wie zichzelf vernedert zal verhoogd worden.’
Bron: Lucas 18 (NBV)
... zouden velen nog altijd aan een half woord genoeg hebben gehad.
Groet,
BakEenEi
Bron: Bericht door BakEenEi op "
Do 17 Jan 2013, 23:37"
Het was óók voor de hooggeplaatsten in de Nieuw-Apostolische Kerk de bedoeling geweest om
"daders des woords" te zijn
"en niet alleen hoorders" (vgl. Jak. 1: 22). Al in hun eerste leugen zijn ze niet gestikt. (...)
Groet,
BakEenEi