Elders gelezen...

Uiteenlopende onderwerpen m.b.t. het apostolische geloofsleven
basis
Berichten: 142
Lid geworden op: ma 01 nov 2010, 14:16

Re: Elders gelezen...

Bericht door basis »

Ik ben nooit zo'n voorstander geweest van al die contacten tussen de diverse apostolische richtingen onderling.

Wat mensen aan de basis doen moeten ze zelf weten, nieuwsgierigheid kan je zomaar in de ban krijgen en ertoe leiden dat je eens een dienst van een ander denominatie bezoekt dan je eigen groepje, goed voor je horizon en eventueel een herwaardering van je eigen rijkdom.
Ik ben echter altijd van mening geweest dat het van de NAK-kerkleiding (met name Stamapostel Fehr destijds) uitgaande contact tussen de apostolische groepen onderling een heilloze weg is. Standpunten die decennialang zijn ingenomen en te vuur en te zwaard zijn verdedigd wijzigen zich heus niet opeens.

Bovendien zijn de groepjes allemaal zo klein geworden dat het nauwelijks de tijd en energie waard is!

Ik weet nog van zo'n clubje in het Saarland, 100 man of zo: hele toestanden om de rimpels glad te strijken, op een gegeven moment mochten ze bij de NAK aan het avondmaal, en dat deden (doen?) ze...
Nou als je zover kunt gaan dat je aanvaardt dat het lichaam en bloed van Christus bij de NAK wordt uitgedeeld wat moet je dan nog met je "eigen" kerkje?

Hier te lande heb je de GvAC, aardige mensen, het zijn er verdeeld over het land zo'n 180, ze houden op 8 á 9 plaatsen dienst, en hebben zelfs nog 3 lokaaltjes in eigendom. We kunnen ze uitnodigen tot we een ons wegen, ze hebben in de ruim 50 jaren van hun zelfstandige bestaan echter eigen vormen ontwikkeld en de ontwikkelingen die binnen de NAK hebben plaatsgevonden zullen voor hen niet (en nooit) voldoende zijn om weer met ons samen te gaan.
Ze hebben ontdekt dat er binnen hun groep een geestelijke rijkdom is ontstaan die ze bij de NAK zouden moeten missen.
Het is toch goed en prima dat ze zo met elkaar afwachten tot de laatste het licht uit zal doen?
Daar hoeven we toch niet allerlei vormen van samenwerking op los te laten die door het ontstane verschil in cultuur bij voorbaat gedoemd zijn te mislukken?

Overigens is het bij de NAK momenteel al niet veel anders: in de meeste gemeenten geldt al: wil de laatste het licht uit doen?

Ik heb het altijd maar een enorm gezeur gevonden die opgelegde contacten met apostel Sepers als contactpersoon namens de NAK en dan vertegenwoordigers van de GvAC en de HAZK bij voor de NAK belangrijke diensten uitnodigen.
Ik zie ze nog zitten, apostel de Haan van het GvAC en een apostel Van den Bosch van de stam Juda van de HAZK (ook maar zo'n 100 leden) in Utrecht bij een stamaposteldienst.....ik moest echt bij mezelf denken : "Waar gaat dit eigenlijk over?"
Gebruikersavatar
BakEenEi
Berichten: 1134
Lid geworden op: wo 22 sep 2010, 17:23

Re: Elders gelezen...

Bericht door BakEenEi »

basis schreef:Ik ben nooit zo'n voorstander geweest van al die contacten tussen de diverse apostolische richtingen onderling.

(...)
@basis

Wat ik op mijn beurt niet zie zitten is dat sommigen, die "een rechtspersoonlijkheid bezittende religieuze organisatie" vertegenwoordigen, menen zonder mandaat (!) te kunnen spreken voor naasten die zich als christenen bij zo'n organisatie hadden aangesloten, zuiver met het oog op de "godsdienstoefeningen". Bestuursleden van de Nieuw-Apostolische Kerk benaderen op deze wijze namelijk bestuursleden bij andere geloofsgemeenschappen in de kennelijke veronderstelling met dezen "zaken" te kunnen doen, waarvan de uitkomsten verbindend zouden zijn voor individuele andersgezinde christenen die zich juist met één van die andere geloofsgemeenschappen het meest verbonden voelen. Concreet bedoel ik hiermee hetzelfde wat jij ook al aangaf: bestuurders wonen over en weer bijzondere evenementen bij. De nieuw-apostolische kerkleiding gaat echter nog een flinke stap verder: men stelde bijvoorbeeld pogingen in het werk om "de verzoening" te bezegelen door ermee te volstaan deze op bestuursniveau namens individuele slachtoffers te beklinken tijdens een aan te bieden concert door een vanuit de Nieuw-Apostolische Kerk samengesteld ensemble. Met zo'n feestelijk concert zou dan "het verleden" kunnen zijn afgesloten, was de gedachte. Toen ik dit hoorde, verbaasde het mij niet maar als je er goed over nadenkt is het natuurlijk hoogst ongepast om op die manier slachtoffers (!) monddood te maken door te doen alsof ze, terwijl het gaat om hun persoonlijke leed, worden vertegenwoordigd door vermeende gevolmachtigde geestelijk leiders. Elke betrokkene kreeg van zijn of haar districtsapostel toch eertijds een persoonlijke brief waarin men te verstaan werd gegeven zonder pardon geëxcommuniceerd te zijn?! Zulks wordt toch niet en-passant ongedaan gemaakt of gecompenseerd door derden (!) uit te nodigen voor een -besloten- muzikaal optreden, of zo?!

Groet,
BakEenEi


P.S.
In aansluiting aan het bovenstaande nog dit...

Na de Europese Jeugddag 2009 werden meer en meer leden van de "Apostolische Gemeinschaft e. V." vanuit de "Neuapostolischen Kirche Nordrhein-Westfalen K.d.ö.R." persoonlijk benaderd met schriftelijke uitnodigingen; om een dienst (voor de ontslapenen) bij te wonen óf bijvoorbeeld om door de desbetreffende film te bekijken alsnog deelgenoot te zijn van "de vreugde" onder de nieuw-apostolische jongeren op de Europese Jeugddag 2009. Tegelijkertijd kon men dan vernemen hoezeer juist stamapostel Leber bij die gelegenheid "verzoening" heeft gepredikt. Zo vernam ik in november 2009 dat speciaal het kerkgebouw Düsseldorf-Flingern, waar de kerkscheuring van 1955 een extreem ledenverlies te zien had gegeven, op een zaterdagmiddag opengesteld zou zijn om gasten te verwelkomen vanuit de Apostolische Gemeinde. Per brief waren al deze gasten door een districtsoudste van de Nieuw-Apostolische Kerk uitgenodigd. Iemand vertelde mij dat Düsseldorf-Flingern vroeger een gemeenschap was van ruim 900 zielen, waarvan er na de scheuring misschien 150 waren overgebleven. Toen ik dat hoorde, vroeg ik mij af of ik er op die bewuste zaterdagmiddag niet zelf naartoe moest gaan. Als het wáár was dat de nieuw-apostolische kerkleiding nu serieus werk wilde maken van wat de jeugd was voorgehouden, namelijk verzoening, zou het een heel bijzondere middag worden. Denk eens in: onder de gasten zouden zich wellicht zielen bevinden die voor het eerst na 54 jaar in deze kerk terugkeerden! Het stond voor mij vast: hier wil ik bij zijn. Ik wilde ontdekken wat er in de Nieuw-Apostolische Kerk was veranderd sinds ikzelf wegging (in mei 2007). Zouden de ontwikkelingen een gunstige wending nemen?


[wordt vervolgd; BEE]
Less Is More
Gebruikersavatar
BakEenEi
Berichten: 1134
Lid geworden op: wo 22 sep 2010, 17:23

Re: Elders gelezen...

Bericht door BakEenEi »

[Düsseldorf; eerste vervolg]


@all

Zouden de ontwikkelingen een gunstige wending nemen? (...)
Men spreekt wel eens van een deceptie, maar zoals het mij heeft moeten vergaan nadat ik besloot om erbij te willen zijn in Düsseldorf (op zaterdag 21 november 2009) - dat komt neer op een totale deceptie!

Samen met een goede vriend was ik al ruim een uur van tevoren aangekomen in de Krahestraße waar het gebouw staat van de nieuw-apostolische kerkgemeente Düsseldorf-Flingern. Hoewel ik mij van het verdere verloop van deze middag geen voorstelling had gemaakt, ging ik er wél vanuit dat men bij de Nieuw-Apostolische Kerk met bijzondere verwachtingen en voorbereidingen had toegeleefd naar de ontmoeting in hun kerk met wellicht velen die jarenlang in de familiekring of in contacten met oude vrienden de druk hebben ervaren van een belastend verleden, vanwege immers de tegenstellingen in de gemeenschap door de "Boodschap van St.Ap. Bischoff" en de onderling ontstane verwijdering daarna door excommunicaties. Nu echter werd er enthousiast gesproken over "verzoening". Juist in Düsseldorf waar de kerkscheuring in de jaren '50 had plaatsgegrepen, had de nieuw-apostolische kerkleiding de Europese Jeugddag 2009 georganiseerd en 46.000 aanwezigen hadden toen voor stamapostel Leber geapplaudisseerd omdat hij zich van deze verzoening zo'n voorstander toonde; voorafgaande aan de viering van het Heilig Avondmaal nog wel. Intussen was er een halfjaar voorbijgegaan. Alles wees erop dat men vanuit de Nieuw-Apostolische Kerk (zij het na 54 jaar eindelijk) werk wilde maken van de naastenliefde jegens hen, aan wie deze liefde "namens God" eerder ten onrechte door stamapostel Bischoff en allen die hem daarin navolgden -nota bene- was ontzegd. Het zou vast een fijne middag worden. In elk geval waren wij op tijd.

Toen ik de kerk binnenkwam gaf dat een heel vreemd gevoel. De laatste keer dat ik voordien een bijeenkomst had bezocht in de Nieuw-Apostolische Kerk was namelijk op de Europese Informatieavond op 4 december 2007. Die avond zou later de geschiedenis ingaan als "de Desinformatieavond". Gemengde gevoelens waren er natuurlijk óók doordat ik een halve eeuw lid was geweest van de Nieuw-Apostolische Kerk en ik mij in 2007 had laten uitschrijven omdat ik geen vertrouwen meer had in de internationale kerkleiding. Voordat dit vertrouwen bij mij tot aan de grond toe was afgebroken, hadden de ontgoochelingen zich torenhoog kunnen opstapelen - doch geen ambtsdrager die dat door de jaren heen voldoende serieus nam. Zonder dat ik daarvan veel achtergronden kende wist ik in 2005 één ding zeker, toen er op het Internet over een correcte geschiedschrijving m.b.t. het apostolische werk opeens levendig werd gediscussieerd, namelijk dat er in het "werk Gods" geen plaats is voor een beetje waarheid, een beetje liefde of een nog meer van alles een beetje. Met plaatsvervangende schaamte had ik kennisgenomen van wat broeders en zusters die moeite hadden gehad met de "Booschap van St.Ap. Bischoff" was aangedaan; hoe ze aan de kant waren gezet, hoe ze vervolgens waren genegeerd; hoe er op verzoek van de nieuw-apostolische kerkleiding over al deze voorvallen steeds was gezwegen! Op zondagsschool, bij het godsdienstonderwijs, tijdens het confirmatieonderricht, bij vergaderingen voor de getuigenarbeid en evenmin bij het godsdienstonderwijs voor volwassenen in de Nieuw-Apostolische Kerk was ons ooit de volle waarheid verteld. Ik wist niet beter dan dat velen het "werk Gods" de rug hadden toegekeerd omdat men de stamapostel niet meer navolgde. Dan had je de "hand van leiding" losgelaten! Bonter kon je het als kind van God niet maken...

Groet,
BakEenEi


[wordt vervolgd]
Less Is More
Gebruikersavatar
BakEenEi
Berichten: 1134
Lid geworden op: wo 22 sep 2010, 17:23

Re: Elders gelezen...

Bericht door BakEenEi »

[Düsseldorf; tweede vervolg]


@all

Nu echter zou het volle licht mogen gaan schijnen. Hoe zal dat zijn? In de garderobe groetten enkele ouderen elkaar allervriendelijkst. Mij werd de hand geschud door een oudere broeder; een dienaar in ruste, dacht ik meteen. Hoe zou diens reactie zijn, zo vroeg ik mij af, als hij wist dat ik de Nieuw-Apostolische Kerk had verlaten. Hij zou mij vast niet kunnen geloven als ik een paar omstandigheden noemde waaronder dat langzaamaan onafwendbaar was geworden. Hij zou mij misschien wel herinneren aan de uitspraak van stamapostel Streckeisen: "Nachfolge bis zuletzt. Alles andere ist Leerlauf". Wij liepen een trap op want de kerkzaal in het gebouw was een verdieping hoger. Twee broeders-dienaren bij de deur naar de kerkzaal begroetten ons. Opmerkelijk dat wij zelfs helemaal uit Nederland waren gekomen! "Onze Districtsapostel leert op het ogenblik Nederlands", zo vertelde één van beiden, "want wanneer D.Ap. De Bruijn in 2011 met ambtsrust gaat, zal de gebiedskerk Nederland onder Nordrhein-Westfalen vallen. Dus zodoende." "Ach so", antwoordden wij, verrast. Daarvan was op dat moment in Nederland nog niets (officieel) bekend! Wijzelf hadden al wel zo'n vermoeden, maar nu kenden wij tenminste ook de feiten. In de kerkzaal was er nog volop ruimte om een plek te zoeken. Ongeveer 10 anderen hadden al plaatsgenomen. Een broeder was bezig om een beamer voor gebruik gereed te maken. Na ons kwamen er nog tien tot vijftien anderen binnen. Hierna liep de broeder naar voren met wie wij eerder spraken, een districtsevangelist. Wij hadden diens visitekaartje ook gekregen. Hij verontschuldigde zich bij de aanwezigen voor de afwezigheid van de districtsoudste die graag had willen komen doch nu verhinderd was vanwege bezoek uit Amerika. Ook verontschuldigde hij zich voor afwezigheid van de jeugd. Voor de gemeenschap hadden zij al eens een presentatie gegeven over de Europese Jeugddag 2009. Velen van hen hadden vanzelf een bijbaantje op de zaterdag en daarom waren zij nu niet opnieuw gevraagd om te komen. Verder verontschuldigde de districtsevangelist zich voor de afwezigheid van broeders en zusters uit de gemeenschap, doch velen van hen hadden de film al gezien en anderen zagen die wellicht uitgerekend aan het begin van deze middag thuis op de regionale TV-zender. Driemaal namelijk zou de film over de Europese Jeugddag 2009 op die manier worden uitgezonden. Vanuit de media was de belangstelling groot geweest, zo begrepen wij. Intussen drong het tot mij door waarom de beamer die ik zag klaar stond.

Na een kort aanvangsgebed waarin God werd gevraagd ervoor te zorgen dat de techniek ons deze middag niet in de steek zou laten, kregen wij de film te zien die er was gemaakt van de Europese Jeugddag 2009. Na afloop was er beneden iets te drinken, met een koekje erbij. Waarna ieder huiswaarts ging. (...) Aldus verstomde het applaus voor stamapostel Leber "in der LTU arena in Düsseldorf" op 24 mei 2009.

Nu sla ik "in de verslaggeving" een stukje over; later kom ik er wel op terug. Hoe liep het namelijk af?! Ik wendde mij tot districtsapostel Brinkmann. Aan hem liet ik weten dat ik niet begreep waarom men schriftelijke uitnodigingen had doen uitgaan naar leden van de Apostolische Gemeinde, terwijl er op hun daadwerkelijke komst blijkbaar amper was gerekend. Verreweg de meeste gemeenteleden die bij de nieuw-apostolische kerkgemeente Düsseldorf-Flingern gastgevers zouden zijn hadden zich immers door hun districtsevangelist laten verontschuldigen... Mijn desbetreffende schrijven werd op 23 december 2009 als volgt beantwoord (al ontving ik die bewuste reactie pas 3 maanden later):
23. Dezember 2009 br/bo

Lieber Bruder [...],


vor einiger Zeit haben Sie mir einen umfangreichen Briefwechsel mit Bezirksapostel [...] und Apostel [...] weitergeleitet. In der Zwischenzeit hatte ich Gelegenheit, mich damit zu beschäftigen. Wir kennen uns nicht persönlich, so kann ich auch zu Ihrer persönlichen Situation wenig sagen. Es ist schade, dass Ereignisse in der Vergangenheit dazu geführt haben, dass Sie sich von dem Werk Gottes distanzierten und sogar aus der Neuapostolischen Kirche ausgetreten sind.

Wir hatten in unserem Bezirk Düsseldorf in den letzten Wochen zwei verschiedene Veranstaltungen. Die eine diente dazu, unsere Geschwister über den Prozess der Versöhnung zwischen der VAG und der NAK zu informieren.

Sie können sich sicherlich vorstellen, dass in den Gebieten, in denen die damalige Trennung der VAG von der NAK stattgefunden hat, sich sehr viele Gräben aufgetan haben und Probleme entstanden sind, die zum Teil Familien entzweit haben. Viele Geschwister, die die damalige Zeit aktiv miterlebt, haben dazu ihre ganz persönliche Einstellung und möchten darüber reden. Es gilt, das zu tun was unser Stammapostel geraten hat, sich nach vorne zu strecken und sich zu versöhnen. Dazu ist es notwendig, sich von eigenen Vorstellungen, vielleicht vorgefasster Meinung und alten Erfahrungen zu distanzieren.

Eine zweite Veranstaltung hatte einen Rückblick auf den Europa-Jugendtag 2009 zum Inhalt. Nach meiner Kenntnis haben Sie an dieser Veranstaltung teilgenommen. Sie hatte überhaupt nichts mit dem Thema Versöhnung zu tun sondern sollte die Begeisterung und Freude des Europa-Jugendtag 2009 erneut erlebbar machen.

Grundsätzlich ist es so, dass wir auf der Ebene der Geschwister und Gemeinden sehr viele persönliche Kontakte zwischen der VAG und der NAK haben. Geschwister der VAG können an unseren Veranstaltungen nach Belieben teilnehmen, was auch häufig genutzt wird.

Die offiziellen Schritte zur Versöhnung sind schwierig, hier müssen nicht nur historische Fragen sondern auch theologische Probleme behandelt werden. Dazu kommt, dass die Ereignisse sehr lange zurückliegen und Zeitzeugen immer älter werden.

Unser Stammapostel ist an einer guten weiteren Entwicklung des Verhältnisses der VAG und der NAK sehr interessiert. Das wird im gegenseitigen Einverständnis weiter verfolgt werden.

Ich habe Ihre Briefe, in denen Sie mancherlei Probleme und Sorgen schildern, zum Anlass genommen, sehr herzlich für Sie zu beten und wünsche Ihre Seele Ruhe und Frieden.

Wir stehen vor dem Weihnachtsfest und Jahreswechsel. Ich wünsche Ihnen viel göttliche Nähe, viel Trost aus dem Heiligen Geist und viel Kraft in der Gemeinschaft.

Mit ganz herzlichen Grüßen an Sie und Ihre Familie,

Ihr
Sprakeloos was ik. "Nach meiner Kenntnis haben Sie an dieser Veranstaltung teilgenommen. Sie hatte überhaupt nichts mit dem Thema Versöhnung zu tun (...) Geschwister der VAG können an unseren Veranstaltungen nach Belieben teilnehmen." Het stond de geëxcommuniceerden dus gewoon vrij om naar believen deel te nemen aan de vanuit het "werk Gods" georganiseerde "evenementen". Die "evenementen" hadden helemaal niets van doen met enige verzoening! Waar maakte ik mij druk over?

Hoewel ik mij "von dem Werk Gottes distanzierte" werd mij nog "viel göttliche Nähe, viel Trost aus dem Heiligen Geist und viel Kraft in der Gemeinschaft" toegewenst. Alles in overvloed, doch: ra ra, hoe kan dat?!

Wat overigens de "verzoening" betrof: dat lag bij nader inzien voor de "Godsgezanten" buitengewoon gecompliceerd want "hier müssen (...) auch theologische Probleme behandelt werden". Nu wist ik eindelijk waar ik aan toe was. Het ging hier om ingewikkelde vraagstukken op het gebied van mondiale vrede en veiligheid, internationale betrekkingen, duurzame energie, enzovoort, enzovoort. Dat heeft zijn tijd nodig. :shock:

Groet,
BakEenEi


[wordt vervolgd]
Less Is More
Gebruikersavatar
BakEenEi
Berichten: 1134
Lid geworden op: wo 22 sep 2010, 17:23

Re: Elders gelezen...

Bericht door BakEenEi »

[Düsseldorf; derde vervolg]


@all

Om nu over het begrip "verzoening" geen misverstanden te laten ontstaan: het gaat er hier om dat de nieuw-apostolische kerkleiding zich verzoent met allen die in de jaren '50 van de vorige eeuw onheus zijn bejegend door of in verband met excommunicaties die samenhingen met wantrouwen bij betrokkenen ten aanzien van de "Boodschap van St.Ap. Bischoff". In dat licht werd de Desinformatieavond van 4 december 2007 alom ervaren als een misstap van het internationale kerkbestuur. Evenzeer contraproductief is het vanzelf indien men na het gekunstelde (!) applaus van 24 mei 2009 voor stamapostel Leber tijdens de Europese Jeugddag 2009 achteraf nog maar een obstakel opwerpt door gewag te maken van complicerende theologische problemen. Dan frustreer je elke voortgang in deze zaak bewust!! Dan geef je blijk van een hooghartige houding; nota bene tegenover slachtoffers van zinloos geestelijk geweld in diezelfde Nieuw-Apostolische Kerk.

Iets anders nog wat in het antwoordschrijven van D.Ap. Brinkmann impliciet naar voren komt is dat hij de ingekomen correspondentie van mijn kant met diens reactie van 23 december 2009 kennelijk als afgerond beschouwd. Maar zijn brief riep bij mij natuurlijk meer vragen op dan dat ik antwoord kreeg op eerdere vragen. Bovendien vond ik het op zijn zachtst gezegd aanmatigend dat mij werd voorgehouden dat ik mij van het "werk Gods" zou hebben gedistantieerd want in feite was ik uit de Nieuw-Apostolische Kerk weggepest (!) doordat nooit iemand op bevredigende wijze inhoudelijk antwoordde op werkelijk serieuze aangelegenheden waarvoor ik in voorkomende gevallen om aandacht vroeg. Trouwens, dat kon nooit het echte "werk Gods" zijn als naasten niet voor vol worden aangezien en de "Godsgezanten" om te beginnen eerst 54 jaar wachten om zich bij onschuldige gelovigen te verontschuldigen voor kardinale fouten, en zelfs dan wordt het nog een beschamende schertsvertoning! Daarom nam ik met die aanpak geen genoegen. Ik kom daar nog wel op terug.

***

Zoals ik eerder al aanhaalde, was de kwalijk gecensureerde interne geschiedschrijving van de Nieuw-Apostolische Kerk ook al in 2005 op het Internet (door allerlei onthullingen en het vertrek van apostel Sepers) onderwerp van discussie, zoals op het toenmalige forum van NAK-Observer. Dat botste destijds enorm met de opvattingen van degenen die (oprecht) geloofden dat er geen enkele aanleiding toe bestond om wat voor vuile was dan ook ooit buiten op te hangen. Als je ergens mee zat, kon je toch altijd terecht bij de "zegenaars"? Voor de "ervaringsdeskundigen" in de Nieuw-Apostolische Kerk onder de surfers op het Internet was dat misschien wel de theorie van de nieuw-apostolische geloofsleer doch zeker niet hun praktijk. Ikzelf koesterde toen nog de hoop dat bij "Godsgezanten" de "politieke wil" tot het naleven van de geboden Gods het zou winnen van de scepsis onder de... aan hun liefdevolle zorgen toevertrouwde zielen!

Ik wilde een handreiking doen. Stel nu eens dat stamapostel Leber zou voorgaan in een dienst voor ambtsdragers en dat hij dan, zo tegen het einde van de dienst, alvast iets zou zeggen over wat er in het verleden toch echt verkeerd heeft uitgepakt; ervan uitgaande dat wij samen in het "werk Gods" willen staan. Wat zou de stamapostel dan kunnen opmerken waardoor de weg tot verzoening vrij wordt gemaakt? Hierover dacht ik na. Bovendien: "stel niet uit tot morgen wat gij heden doen kunt." Enkele dagen later (het was 6 januari 2006) richtte ik mij tot het bestuur van de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland en gaf ik voor stamapostel Leber de onderstaande bewoordingen in overweging (tegenwoordig zou men wellicht spreken van "stille diplomatie")...
  • Geliefden, ik kan u niet zeggen hoezeer het ook mij persoonlijk verdriet doet wanneer mij situaties bekend worden waarbij broeders en zusters zijn beschadigd in de gemeenschap, hen onrecht is aangedaan of waarbij zelfs kinderen Gods met zo weinig begrip zijn tegemoetgetreden dat zij in ons midden geen leven meer hadden. Ik kan u echter van één ding verzekeren: zo heeft onze hemelse Vader het niet gewild. Niemand mag dat hebben gewild. En ik wil het u zeggen: zover het in mijn macht zal liggen eraan mee te helpen dat wij als koningskinderen hoffelijk met elkaar omgaan en dienovereenkomstig ook ál onze naasten bejegenen, wil ik dat doen. Het zal de liefde zijn, de liefde Gods, waaraan men ons allen mag herkennen (vgl. refrein lied 353-GB). Daarom, nu wij in deze samenstelling bijeen zijn, wil ik u graag dit ene vragen, namelijk: hebt elkaar alstublieft lief met de liefde waarmee onze hemelse Vader al de Zijnen oneindig liefheeft. Dagelijks mogen onze inspanningen er op zijn gericht om voor deze heilige liefde, die een vrucht is van rein geloven (vgl. lied 421-GB, derde couplet), wegbereiders te zijn. Het gaat er niet om rücksichstlos eigen doelen te bereiken, maar om tezamen het doel van ons gezamenlijke geloof te bereiken en het elkaar daarbij licht te maken. Voor die zielen, aan wie leed is berokkend geldt, dat God niet zal toestaan dat zij onder dat juk bezwijken en eenzaam achterblijven. Hij, als kenner der harten, zal Zijn engelen beschikken dezen bij te staan en ze te vertroosten. Jezus gaf de verzekering: “Mijn Vader, die ze mij gegeven heeft, is groter dan allen en niemand kan ze uit mijns Vaders hand rukken.” (Joh. 10: 29) Uiteindelijk zal gelden: “En de Geest en de bruid zeggen: Kom! En wie het hoort zegge: Kom! En wie dorst heeft, kome; en wie wil, neme het water des levens om niet.” (Openb. 22: 17). Laat de gezindheid van Jezus Christus ons altoos voor ogen mogen staan. Los daarvan past het ons spijt te betuigen wanneer er fouten zijn gemaakt, en die zo mogelijk te herstellen. En: compassie te hebben met allen die als slachtoffers zichtbaar of onzichtbaar letsel met zich meedragen.
Echter, men had er géén "Boodschap" aan. Tussen 6 januari 2006 en 4 december 2007 herinnerde ik de kerkleiding er nog verschillende keren aan dat er veel op het spel staat en dat slachtoffers recht hebben op een excuus. Vergeefs.

Na de Desinformatieavond van 4 december 2007 wilde ik voor mijzelf uitvinden volgens welk "masterplan" de internationale kerkleiding feitelijk aan het handelen was. Een belangrijk onderdeel van dat plan moest wel het ontvouwde "zelfbeeld" zijn oftewel -zoals D.Ap. De Bruijn het in diens uitnodiging van 13 november 2007 had geformuleerd- het "Eigen beeld van de NAK (hoe zien wij zelf onze kerk)". Het raamwerk voor de op handen zijnde catechismus was daarmee neergezet. Verder was het voor insiders volstrekt duidelijk dat de Europese Jeugddag 2009 bepaald niet zonder reden in Düsseldorf moest plaatshebben. Dáár wordt de verzoening bezegeld, was vast en zeker de gedachte! Düsseldorf, de bakermat immers van de Apostolische Gemeinde. Die hele "Gemeinde" zou welkom zijn. Plaats genoeg. En stamapostel Leber wist al direct met welke tekst uit de Bijbel hij dan zou "dienen", namelijk Filippenzen 3 vers 13, want daar staat: "Broeders en zusters, ik beeld me niet in dat ik het al heb bereikt, maar één ding is zeker: ik vergeet wat achter me ligt en richt mij op wat voor me ligt." Met de schuldvergeving en de viering van het Heilig Avondmaal was dan alles voorbij; alle kritiek die losgebarsten was na de Desinformatieavond zou dan verstomd zijn; als vredestichter zou híj de rijen hebben weten te sluiten; méér kon hij voor zijn geliefde stamapostel Bischoff (tevens de grootvader van diens echtgenote) posthuum niet betekenen. Wat een geweldig plan! De jeugd zou aan zijn voeten liggen. De pers in groten getale aanwezig. Vertegenwoordigers erbij van de "Arbeitsgemeinschaft Christlicher Kirchen in Deutschland" (ACK). Wat zou de Nieuw-Apostolische Kerk, het "werk Gods", met dit succes een lof oogsten...
Niets mag er nu nog aan het toeval worden overgelaten. Het draagvlak voor deze mega-manifestatie zal optimaal moeten zijn. In de thuisgemeenten waarin de laaiend enthousiaste jongeren na de Europese Jeugddag 2009 terugkeren moet iedereen met ze hebben meegeleefd. Iedereen moet het ze hebben gegund aan het levende altaar de krachtige hand van leiding in de eerste knecht van God op aarde te hebben ervaren. Ja, dit moet met beeld en geluid worden vastgelegd.

Groet,
BakEenEi


[wordt vervolgd]
Less Is More
Gebruikersavatar
BakEenEi
Berichten: 1134
Lid geworden op: wo 22 sep 2010, 17:23

Re: Elders gelezen...

Bericht door BakEenEi »

[Düsseldorf; vierde vervolg]


@all

Om straks tot een afronding te komen - het handelde erover wat de nieuw-apostolische kerkleiding zich geloofsinhoudelijk feitelijk ten doel stelt en "welk geheel van maatregelen zij aanwendt om haar doelstellingen gerealiseerd te krijgen". (Terwijl ik dit laatste zo opschrijf, lijkt het wel allemaal bedrijfspolitiek.) In elk geval tekent zich hier een meersporenbeleid af met o.a. de volgende ingrediënten:
  • - men wil jonge mensen voor de organisatie behouden
    - daartoe moeten zij zich met de kerk kunnen vereenzelvigen
    - de Europese Jeugddag 2009 moet voor hen "het keerpunt" worden
    - men wil af van het imago van een sekte
    - daartoe moet de kerk in Duitsland lid worden van de ACK
    - daartoe moet de kerk een oecumenisch profiel ontwikkelen
    - men wil af de controversiële kerkgeschiedenis
    - dat moet gebeuren met zo weinig mogelijk gezichtsverlies
    - men wil fouten wel erkennen maar er niet aansprakelijk voor zijn
    - daartoe moeten misstanden worden vertaald naar algemeenheden
    - men wil de ouderen voor de organisatie behouden
    - toch moet de nieuw-apostolische identiteit worden geherformuleerd
    - want anders lukt het niet met de catechismus
    - deze catechismus moet zowel intern bruikbaar zijn als voor de ACK
    - om de kerk te laten overleven moet zij het "werk Gods" belichamen
    - dat moet andersgezinde christenen zo min mogelijk aanstoot geven
    - hun scepsis kan worden weggenomen door sympathieke goede werken
    - "critici" die dit allemaal wel doorhebben zijn niet tevreden te stellen
    - kritiek kun je het best pareren door er zo mogelijk niet op in te gaan
    - ergens verantwoording voor afleggen is een taak van de kerkleiding
    - slimme woordvoerders houden de boot dan eerst nog wel een poos af
Richtinggevend voor een ieder in de organisatie moest dus zijn: "Het is God die tot alles besluit zoals wij, de leden van het internationale kerkbestuur, Godsgezanten, het door Zijn indachtig makende Heilige Geest regelen en afkondigen."
basis schreef:Ik ben nooit zo'n voorstander geweest van al die contacten tussen de diverse apostolische richtingen onderling.

Wat mensen aan de basis doen moeten ze zelf weten, nieuwsgierigheid kan je zomaar in de ban krijgen en ertoe leiden dat je eens een dienst van een ander denominatie bezoekt dan je eigen groepje, goed voor je horizon en eventueel een herwaardering van je eigen rijkdom.
Ik ben echter altijd van mening geweest dat het van de NAK-kerkleiding (met name Stamapostel Fehr destijds) uitgaande contact tussen de apostolische groepen onderling een heilloze weg is. Standpunten die decennialang zijn ingenomen en te vuur en te zwaard zijn verdedigd wijzigen zich heus niet opeens.

Bovendien zijn de groepjes allemaal zo klein geworden dat het nauwelijks de tijd en energie waard is!

(...)
Het was álles waard geweest indien het bij de Nieuw-Apostolische Kerk zuiver zou gaan om het "werk Gods". Dit echter laat zich niet exploiteren door het werk des heren (zonder hoofdletter).

Volgens districtsapostel Brinkmann was het dus desgevraagd zó, ofschoon er schriftelijke uitnodigingen waren verstuurd naar de privé-adressen (!) van leden van de Apostolische Gemeinde teneinde dezen te kunnen verwelkomen op zaterdagmiddag 21 november 2009 in het gebouw van de nieuw-apostolische kerkgemeente Düsseldorf-Flingern, dat zulke persoonlijke uitnodigingen (ik citeer D.Ap. Brinkmann) "überhaupt nichts" met het thema verzoening hadden uit te staan. "Nu breekt mijn klomp!", zou mijn grootvader hebben gezegd. Vanuit de Neuapostolische Kirche in Nordrhein-Westfalen werden er in die periode echter nog veel meer brieven verzonden aan leden van de Apostolische Gemeinde. Blijkbaar had men een adressenbestand weten op te bouwen! Zo gebeurde het bijvoorbeeld, dat één van de kerkgemeenten van de Apostolische Gemeinde in de regio werd geconfronteerd met de verlenging van een huurcontract waardoor de zaalhuur opeens onevenredig veel hoger zou uitvallen. Veel bedenktijd was er niet, maar men besloot zich niet tot die extra kosten te verplichten. Dit betekende dat deze kerkgemeente al spoedig geen onderdak meer had. De gemeenteleden weken hierdoor tijdelijk uit naar omliggende kerken van de Apostolische Gemeinde. De betreffenden werden toen evenwel schriftelijk benaderd met het voorstel voortaan gezamenlijk de diensten te bezoeken in de Nieuw-Apostolische Kerk want niet ver van de voormalige huurlocaliteit vandaan was er een nieuw gebouw ingewijd van de Nieuw-Apostolische Kerk en daar was plaats genoeg voor iedereen! (...) In plaats van eerst schoon schip te maken, wat het rafelige verleden betreft in de persoonlijke (!) onderlinge betrekkingen van degenen die het aangaat met de nieuw-apostolische kerkleiding, werd er dus gehandeld alsof er ten behoeve van daklozen opvang was geregeld.

Slim bekeken, maar niet netjes; brutaal en ongepast - om precies te zijn!! Kortzichtig ook. Men had toch veel beter (zonder individuele leden van de Apostolische Gemeinde te benaderen op hun privé-adressen) het nieuwe kerkgebouw van de Nieuw-Apostolische Kerk aldaar kunnen aanbieden als een tijdelijk vervangende huurruimte? Hoe wordt dit nu echter uitgelegd vanuit de Nieuw-Apostolische Kerk?! Men herinnert aan de woorden van stamapostel Leber tijdens de Europese Jeugddag 2009:
)...) Ich will es kurz machen. Hier ist nicht der Ort, das alles aufzuarbeiten, aber ich will hier noch einmal deutlich bekunden: Ich strecke auch im Namen der Kirche die Hand zur Versöhnung aus. Wenn man Versöhnung sucht, schließt das ein, dass man zugibt, dass auch auf der eigenen Seite Fehler gemacht worden sind. Das will ich gerne hier in der Öffentlichkeit eingestehen ohne ins Detail zu gehen. Ja, es sind auch von unserer Seite, von der Seite der Neuapostolischen Kirche, Fehler gemacht worden. Wir strecken die Hand zur Versöhnung aus.

Bron: Gottesdienst-Bericht 24. Mai 2009
Met andere woorden: wordt het niet eens tijd dat deze in het "werk Gods" uitgestoken hand wordt aangenomen?

(...) Met diens hierboven aangehaalde bewoordingen voor het aanwezige eigen publiek op 24 mei 2009 richtte stamapostel Leber zich dus speciaal ook tot AFwezigen. Nu begrijp ik pas waarom bij de Apostolische Gemeinde iedereen achteraf de film nog moest gaan bekijken! Maar dat klopt dan weer niet met de opvatting van districtsapostel Brinkmann: "Eine zweite Veranstaltung hatte einen Rückblick auf den Europa-Jugendtag 2009 zum Inhalt. Nach meiner Kenntnis haben Sie an dieser Veranstaltung teilgenommen. Sie hatte überhaupt nichts mit dem Thema Versöhnung zu tun sondern sollte die Begeisterung und Freude des Europa-Jugendtag 2009 erneut erlebbar machen." Ik houd het daarom maar op "hogere politiek", waarbij het voor slechts weinigen is weggelegd om er verstand van te krijgen. Het enige wat mij nu nog te binnen schiet staat in 1 Korintiërs 1 (NBV):
  • De ware wijsheid
    [18] De boodschap over het kruis is dwaasheid voor wie verloren gaan, maar voor ons die worden gered is het de kracht van God. [19] Er staat namelijk geschreven: ‘Ik zal de wijsheid van de wijzen vernietigen, het verstand van de verstandigen zal ik tenietdoen.’ [20] Waar is de wijze, waar de schriftgeleerde, waar de redenaar van deze wereld? Heeft God de wijsheid van de wereld niet in dwaasheid veranderd? [21] Want zoals God in zijn wijsheid bepaalde, heeft de wereld hem niet door haar wijsheid gekend, en hij heeft besloten hen die geloven te redden door de dwaasheid van onze verkondiging. [22] De Joden vragen om wonderen en de Grieken zoeken wijsheid, [23] maar wij verkondigen een gekruisigde Christus, voor Joden aanstootgevend en voor heidenen dwaas. [24] Maar voor wie geroepen zijn, zowel Joden als Grieken, is Christus Gods kracht en wijsheid, [25] want het dwaze van God is wijzer dan mensen, en het zwakke van God is sterker dan mensen.
    [26] Denk eens aan uw roeping, broeders en zusters. Onder u waren er niet veel die naar menselijke maatstaf wijs waren, niet veel die machtig waren, niet veel die van voorname afkomst waren. [27] Maar wat in de ogen van de wereld dwaas is, heeft God uitgekozen om de wijzen te beschamen; wat in de ogen van de wereld zwak is, heeft God uitgekozen om de sterken te beschamen; [28] wat in de ogen van de wereld onbeduidend is en wordt veracht, wat niets is, heeft God uitgekozen om wat wél iets is teniet te doen. [29] Zo kan geen mens zich tegenover God op iets beroemen. [30] Door hem bent u één met Christus Jezus, die dankzij God onze wijsheid is geworden. Door Christus worden wij rechtvaardig en heilig en door hem worden wij verlost, [31] opdat het zal zijn zoals geschreven staat: ‘Wil iemand zich op iets beroemen, laat hij zich op de Heer beroemen.’
Groet,
BakEenEi


[wordt vervolgd; BEE]
Less Is More
Gebruikersavatar
BakEenEi
Berichten: 1134
Lid geworden op: wo 22 sep 2010, 17:23

Re: Elders gelezen...

Bericht door BakEenEi »

[Düsseldorf; vijfde/laatste vervolg]


@all

In antwoord op diens bevreemdende reactie van 23 december 2009 schreef ik aan D.Ap. Brinkmann o.a. het volgende terug:
15-03-10 15:53
Met andere woorden: zoals in de Nieuw-Apostolische Kerk alles van hogerhand wordt uitgedacht en georganiseerd, daar heeft God zelf als geen ander de hand in en daarom kunnen wij ons daarbij gerust neerleggen. Kinderen Gods behoeven dus weinig of niets te vragen want uit eigen beweging geeft God alle antwoorden en uitkomsten op Zijn tijd. Waar het op aankomt zou zijn dat kinderen Gods de dienaren daartoe in alle opzichten van ganser harte ondersteunen. Met deze vorm van onderdrukking heb ik mij willen vereenzelvigen totdat het mijn gezondheid uiteindelijk dermate had geschaad dat ik het totaal niet meer kon opbrengen.

"Met deze vorm van onderdrukking" schreef ik... Al gaf ik in de Nieuw-Apostolische Kerk aan dat bepaalde omstandigheden, wantoestanden in feite, mij ongelofelijk belastten; dan nog werd ik geacht erin te berusten!

Overigens met alle respect, doch in uw antwoordschrijven van 23 december 2009 heeft u precies hetzelfde gedaan: alleen bidden helpt niet!!



17-03-10 13:43
Sinds nu uw brief van 23 december 2009 in mijn bezit is en ik mij stilaan beter bewust word van wat u feitelijk heeft geantwoord, en ik mij dus ook realiseer wat u juist níet heeft beantwoord van hetgeen waarover ik u zo uitvoerig mogelijk inlichtte, voel ik mij door u ernstig geschoffeerd. Zo ernstig, dat ik niet kan goedvinden dat deze handelwijze niet door onafhankelijke derden vanuit de Nieuw-Apostolische Kerk verder wordt onderzocht. Zoals de "Leidraad dienen en leiding geven" zulks aangeeft, kan een gerezen conflict worden voorgelegd aan een hogere verantwoordelijke leidinggevende. Dit is wat ik wens dat er nu gebeurt.

Een en ander betekent dat ik u hierbij verzoek de desbetreffende procedure in gang te zetten zodat in liefde en in waarheid gerechtigheid geschiedt.

Met uw opmerking "Es ist schade, dass Ereignisse in der Vergangenheit dazu geführt haben, dass Sie sich von dem Werk Gottes distanzierten und sogar aus der Neuapostolischen Kirche ausgetreten sind" heeft u niet alleen mij en mijn gezin op hovaardige wijze gekrenkt, maar impliciet ook alle anderen die de Nieuw-Apostolische Kerk eveneens door machtsmisbruik zijn ontvlucht dan wel in het verleden werden geëxcommuniceerd omdat men bijvoorbeeld niet kon leven met de geloofsdwang waaronder de Boodschap van St.Ap. Bischoff verplichtend in elke openbare eredienst moest worden gepredikt.
Hoewel ik nadien D.Ap. Brinkmann er wel 10 keer aan heb herinnerd dat ik nog wacht op een correcte beantwoording van mijn correspondentie, heb ik van hem niets meer mogen vernemen. Dat belooft nog wat voor nieuw-apostolisch Nederland wanneer uitgerekend deze machtspoliticus in mei 2011 van D.Ap. De Bruijn het roer overneemt...

Groet,
BakEenEi
Less Is More
Gebruikersavatar
BakEenEi
Berichten: 1134
Lid geworden op: wo 22 sep 2010, 17:23

Re: Elders gelezen...

Bericht door BakEenEi »

@all

Ook eerder al haalde ik het onderstaande citaat aan van stamapostel Leber:
  • (...)
    Afsluitend wil ik nog het volgende benadrukken: volgens ons nieuw-apostolische geloofsinzicht is het aan het apostelambt gegeven om de Heilige Schrift uit te leggen. Dat betekent niet, dat het niet verrijkend zou zijn als gelovigen de Bijbel kunnen lezen. Maar het is aan het apostelambt gegeven om de Heilige Schrift uit te leggen, te verklaren en voorschriften in het geloof te geven. Daar worden de Bijbelteksten mee in verband gebracht, want overaccentuering van op zich staande uitspraken kan tot verkeerde conclusies leiden.
    In zoverre mijn uiteenzetting met betrekking tot het thema “Hoe moeten wij de Heilige Schrift begrijpen.”


    Wilhelm Leber

    Bron: Woord van de maand maart 2009: Hoe moeten wij de Heilige Schrift begrijpen?
Vandaag werd er in een ingezonden stuk bij Glaubenskultur naar verwezen:
Wie zoals nu Marvin Sontberg hieromtrent spontaan, logisch nadenkend, tot een zekere constatering komt en zulks -via het Internet- in het openbaar deelt met anderen, zal binnen de Nieuw-Apostolische Kerk allengs stilzwijgend aan een risicocategorie worden toegevoegd. Volgens ongeschreven regels namelijk betaamt het de aangesloten leden om het resultaat van een dergelijke gedachtegang eerst eens te bespreken met een "zegenaar". Wie daarvan afziet, zal in een plaatselijke kerkgemeente niet gauw een "dienende taak" mogen vervullen:
BakEenEi schreef:
Ontstellend

(...)
In de Nieuw-Apostolische Kerk is er dus onder -gelijkwaardige- "kinderen van één Vader" (!) een piramidestructuur van toepassing verklaard waardoor een soort van kastestelsel zich heeft kunnen ontwikkelen. Bovenaan staat een kleine geestelijke elite die nagenoeg alles voor het zeggen heeft; daaronder een grotere groep die het gevestigde gezag ten uitvoer moet brengen en moet handhaven, en ten slotte al degenen die aan de basis van de organisatie staan en die zich als ondergeschikten bij de beschreven toestand hebben neer te leggen. Indien het volk murmureert, wordt zulks om redenen van het bovenstaande niet op prijs gesteld. Er heerst eenrichtingverkeer in de communicatie. Dat heet: dictatuur.

Terugkomend nu op de rangen en standen; in de Nieuw-Apostolische Kerk onderscheidt men dus aanzienlijken en minder aanzienlijken. Het gezag van een priester kan niet tippen aan het gezag van een apostel. Wat een priester uiteenzet kan te allen tijde worden overruled door wat elke ambtsdrager met een opvolgende hogere geestelijke bediening daarbij achteraf nader uiteenzet. Individuele gelovigen behoren hun eventuele vragen eerst voor te leggen aan de geestelijk verzorger met het voor ieder persoonlijk eerste hogere ambt. Komt men er niet uit, dan moet men in beginsel zijn bij de geestelijk verzorger met het tweede hogere ambt, enzovoort. Velen raken gaandeweg ontmoedigd en geven het op...

Hier raken wij de kern van de toenemende momentele leegloop in deze kerk. De organisatie met haar onderhand venijnige top-bottom communicatie komt zichzelf nu tegen. Het beleid communiceert allang niet meer met de doelgroep. Werelden van verschil dreunen in hun voegen. Voorgangers begrijpen nog wel een beetje waardoor gemeenteleden moeite kunnen hebben met de opgelegde geloofsopvattingen, maar districtsdienaren staan daarbij "tussen twee vuren in". Zij namelijk vormen het scharnierpunt in deze hiërarchische organisatie. Dat werkt allerhande tegenstellingen in de hand want ofwel je kiest onvoorwaardelijk voor de één dan wel je kiest voor de ander, óf je kiest onmogelijk: voor allebei.

Wat is er samenvattend gebeurd?! Gelovigen zijn niet als gelijken naast elkaar blijven staan doch onder hen bevonden zich sommigen die zo vrij waren zich boven de anderen te verheffen, wat aanvankelijk van harte alom werd toegejuicht. Daar komt dus "naïviteit" bij kijken: met een "Godsgezant" als leider sta jezelf ook sterk. Jezus Christus daarentegen leerde toch werkelijk heel wat anders. Bij Hem komt het er juist op aan dat over en weer de een de ander wil dienen! Dan zijn kinderen Gods voor elkaar volkomen gelijkwaardig. Dan wordt er geen ontmoedigingsbeleid losgelaten op wie in nota bene steeds meer geestesnood met brandende vragen worstelt. Thans worden vragenstellers gezien als lastposten!

(...)
Bron: BakEenEi op wo 27 okt 2010, 20:38
"Men behoort in voorkomende gevallen van vertwijfeling (!) hulp te zoeken. Wie zich hierbij van geen hulpvraag bewust is, onderschat de aanvechtingen van deze wereld. De gevolgen van deze onbezonnenheid heeft men aan zichzelf te wijten. Was de veilige beslotenheid van het gemeenteleven maar niet te buiten gegaan. Nu werd er nota bene publiekelijk voeding gegeven aan 'de wederstrevers van ons geloof'. Het zou prijzenswaardig zijn daarvoor berouw te tonen... "

Dit schetst het welhaast verstikkende klimaat in de Nieuw-Apostolische Kerk. Een inhoudelijke reactie zal men nimmer krijgen; hooguit een groter schuldbewustzijn. Gelovigen dienen zich te vereenzelvigen met de "bedrijfscultuur". Hun zegenaars gaan daarin voor. Ook dienaangaande las ik bij Glaubenskultur vandaag nog een "getuigenis":
Schijnbaar was Dr. Reinhard Kiefer hier de dienstleider geweest; hij draagt het ambt van priester en bij de internationale Nieuw-Apostolische Kerk is hij het meesterbrein achter de theologisering van de geloofsleer. Vreemd eigenlijk, dat zo iemand geen apostel hoeft te zijn...

Groet,
BakEenEi
Less Is More
Gebruikersavatar
BakEenEi
Berichten: 1134
Lid geworden op: wo 22 sep 2010, 17:23

Re: Elders gelezen...

Bericht door BakEenEi »

@all
Blijkbaar heeft apostel Kainz toch nog wat meer tijd nodig om zich op dit gevoelige thema, "Unser Glaubensverständnis-neue Lehraussagen", goed genoeg voor te bereiden...

Groet,
BakEenEi
Less Is More
Gebruikersavatar
BakEenEi
Berichten: 1134
Lid geworden op: wo 22 sep 2010, 17:23

Re: Elders gelezen...

Bericht door BakEenEi »

@all

Verwijt ik de nieuw-apostolische kerkleiding en haar nalopers iets? Jazeker: minimaal een gebrek aan mededogen oftewel een achteloze hardheid!


Zelf bedient stamapostel Leber zich naar believen van het Internet, maar hij heeft maling aan degenen die zulks financieren (!) en die -via datzelfde Internet- misschien wel eens iets terug willen zeggen:
Verwijt ik de nieuw-apostolische kerkleiding en haar nalopers iets? Jazeker: minimaal een gebrek aan mededogen oftewel een achteloze hardheid!

Groet,
BakEenEi (finaal uitgekeken op dit dictatoriale eenrichtingverkeer)
Less Is More
Plaats reactie