Re: Hooguit weten wij wat wij kunnen weten!
Geplaatst: vr 05 okt 2012, 23:50
Dolksteek (3)
@all
Vanaf eind 2009, toen, zoals wij hierboven berichtten, districtsapostel De Bruijn -naar verluidt- twee aandeelhouders in het bewuste vakantiehuizenproject voor overleg had ontvangen op "ons kerkelijk kantoor in Nederland" (waarvan wij het bureauhoofd al kennen via een andere thread op dit Forum), zien wij de zaken escaleren. Zowel de privé-kwestie Oostenrijk als de zaak tussen Ronald Rohn en de kerk, waarbij hij zijn recht wil halen vanwege... de ploertenstreken die hem zijn geleverd door de drie-eenheid Klene-Klene-Vis. Betrokkenen zelve menen te handelen "in Naam van de Drieënige": als er iemand blaam treft, is "Die" het.
De drie-eenheid Klene-Klene-Vis geniet het vertrouwen en heeft de zegen van het "geistliches Oberhaupt aller neuapostolischen Christen", "Kirchenpräsident und Stammapostel" Dr. Wilhelm Leber, "Oberhirte" in de internationale Nieuw-Apostolische Kerk. Deze allerhoogste "dienaar" weet zich ondersteund door 10.000 aangesloten leden in Nederland en 10 miljoen aangesloten leden wereldwijd. Als eerste voelt hij zich -naar eigen zeggen door God- geroepen om diens toegewijde volgelingen voor te gaan op de meest verkieslijke weg naar "het einddoel". Rohn daarentegen wordt door al deze trouwe en vast aaneengesloten steunleden gewantrouwd want de drie-eenheid Klene-Klene-Vis verwijt hem in het "werk Gods" ondermijnende activiteiten. Hoe hoger "zegenaars" op de "ambtsladder" zijn gepositioneerd, des te zwaarder wegen hun verwijten.
Eén van de meest linkse rechterhanden van Herr Dr. Leber is de huidige voorzitter van het bestuur bij de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland, de districtsapostel Armin Brinkmann. Volgens hem heeft de Algemeen Nut Beogende Instelling (ANBI) waarvan hij de eerstverantwoordelijke is, niets van doen met een "rein private Angelegenheit", zoals diens ambtsvoorganger, de districtsapostel in ruste De Bruijn, het ook al... wenste.
Voor ons echter, ervaringsdeskundigen, zijn de hoogmogende heren bij dit kerkgenootschap in het geheel niet te vertrouwen. Te denken valt hierbij aan de door toedoen van Brinkmann in Engeland verkwiste 10 miljoen euro (dit bedrag is nog exclusief alle daarmee samenhangende onkosten), of aan de door Leber aangerichte grievende ellende via de (tweede) Europese Informatieavond op 4 december 2007. Getuige ook de bedrieglijke verklaring van de drie-eenheid Klene-Klene-Vis over "een Raad van Toezicht". Voorts gelet op ieders afkeer van rechtsgelijkheid onder de leden van het lichaam van Christus en gezien bij hen het... ongeloof.
Zonder verblikken of verblozen hielden de "Godsgezanten" aan Rohn voor dat zij er -met gebruikmaking van de offerontvangsten- wel voor zouden zorgen dat hij kapot werd geprocedeerd. Desnoods zouden ze in naam der Koningin bij hem € 25.000 opeisen indien hij ooit nog één voet over de drempel zette in één van hun afgodshuizen. Hoewel wij op dit Forum onze verbazing uitspraken over zo veel zinloos geestelijk geweld, liet het de steunleden koud. Veeleer gingen hun gevoelens van medeleven uit naar de "dienaren" die aldus de oorlog hadden verklaard aan Rohn en diens naasten. Tezamen vormden ze tegen Rohn één front.
Vergeefs zal men bij de machtsfiguren in de Nieuw-Apostolische Kerk zoeken naar een principe als fair play. Rohn is bepaald de eerste niet die dit moet meemaken. In de Nieuw-Apostolische Kerk keurt de geestelijke elite haar eigen vlees. Met propagandacampagnes over allerhande "goede werken" tracht men te bereiken dat gulle geldgevers en buitenstaanders geen geloof hechten aan de bovenbeschreven duistere praktijken.
Begin 2010 sloeg Rohn alarm door een aantal hem bekende kerkelijke ambtsdragers te informeren over de vreemde handelwijze bij het kerkbestuur en haar adviseurs Nico Klene en Ruud Vis. De dag erop sloeg apostel Peter Klene terug. Zie het schrijven "Santpoort, 21 februari 2010". In dit schrijven wordt districtsapostel De Bruijn neergezet als een stumper, een betreurenswaardige zielenpiet die hulpeloos bij de pakken neer zit vanwege een "rein private Angelegenheit". Zo'n verraderlijke dolksteek was er zelfs in de Linnaeusstraat in Amsterdam-Oost nog niet uitgedeeld. De briefschrijver had er zijn moverende dubbele agenda voor.
Het WebTeam
@all
Vanaf eind 2009, toen, zoals wij hierboven berichtten, districtsapostel De Bruijn -naar verluidt- twee aandeelhouders in het bewuste vakantiehuizenproject voor overleg had ontvangen op "ons kerkelijk kantoor in Nederland" (waarvan wij het bureauhoofd al kennen via een andere thread op dit Forum), zien wij de zaken escaleren. Zowel de privé-kwestie Oostenrijk als de zaak tussen Ronald Rohn en de kerk, waarbij hij zijn recht wil halen vanwege... de ploertenstreken die hem zijn geleverd door de drie-eenheid Klene-Klene-Vis. Betrokkenen zelve menen te handelen "in Naam van de Drieënige": als er iemand blaam treft, is "Die" het.
De drie-eenheid Klene-Klene-Vis geniet het vertrouwen en heeft de zegen van het "geistliches Oberhaupt aller neuapostolischen Christen", "Kirchenpräsident und Stammapostel" Dr. Wilhelm Leber, "Oberhirte" in de internationale Nieuw-Apostolische Kerk. Deze allerhoogste "dienaar" weet zich ondersteund door 10.000 aangesloten leden in Nederland en 10 miljoen aangesloten leden wereldwijd. Als eerste voelt hij zich -naar eigen zeggen door God- geroepen om diens toegewijde volgelingen voor te gaan op de meest verkieslijke weg naar "het einddoel". Rohn daarentegen wordt door al deze trouwe en vast aaneengesloten steunleden gewantrouwd want de drie-eenheid Klene-Klene-Vis verwijt hem in het "werk Gods" ondermijnende activiteiten. Hoe hoger "zegenaars" op de "ambtsladder" zijn gepositioneerd, des te zwaarder wegen hun verwijten.
Eén van de meest linkse rechterhanden van Herr Dr. Leber is de huidige voorzitter van het bestuur bij de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland, de districtsapostel Armin Brinkmann. Volgens hem heeft de Algemeen Nut Beogende Instelling (ANBI) waarvan hij de eerstverantwoordelijke is, niets van doen met een "rein private Angelegenheit", zoals diens ambtsvoorganger, de districtsapostel in ruste De Bruijn, het ook al... wenste.
Voor ons echter, ervaringsdeskundigen, zijn de hoogmogende heren bij dit kerkgenootschap in het geheel niet te vertrouwen. Te denken valt hierbij aan de door toedoen van Brinkmann in Engeland verkwiste 10 miljoen euro (dit bedrag is nog exclusief alle daarmee samenhangende onkosten), of aan de door Leber aangerichte grievende ellende via de (tweede) Europese Informatieavond op 4 december 2007. Getuige ook de bedrieglijke verklaring van de drie-eenheid Klene-Klene-Vis over "een Raad van Toezicht". Voorts gelet op ieders afkeer van rechtsgelijkheid onder de leden van het lichaam van Christus en gezien bij hen het... ongeloof.
Zonder verblikken of verblozen hielden de "Godsgezanten" aan Rohn voor dat zij er -met gebruikmaking van de offerontvangsten- wel voor zouden zorgen dat hij kapot werd geprocedeerd. Desnoods zouden ze in naam der Koningin bij hem € 25.000 opeisen indien hij ooit nog één voet over de drempel zette in één van hun afgodshuizen. Hoewel wij op dit Forum onze verbazing uitspraken over zo veel zinloos geestelijk geweld, liet het de steunleden koud. Veeleer gingen hun gevoelens van medeleven uit naar de "dienaren" die aldus de oorlog hadden verklaard aan Rohn en diens naasten. Tezamen vormden ze tegen Rohn één front.
Vergeefs zal men bij de machtsfiguren in de Nieuw-Apostolische Kerk zoeken naar een principe als fair play. Rohn is bepaald de eerste niet die dit moet meemaken. In de Nieuw-Apostolische Kerk keurt de geestelijke elite haar eigen vlees. Met propagandacampagnes over allerhande "goede werken" tracht men te bereiken dat gulle geldgevers en buitenstaanders geen geloof hechten aan de bovenbeschreven duistere praktijken.
Begin 2010 sloeg Rohn alarm door een aantal hem bekende kerkelijke ambtsdragers te informeren over de vreemde handelwijze bij het kerkbestuur en haar adviseurs Nico Klene en Ruud Vis. De dag erop sloeg apostel Peter Klene terug. Zie het schrijven "Santpoort, 21 februari 2010". In dit schrijven wordt districtsapostel De Bruijn neergezet als een stumper, een betreurenswaardige zielenpiet die hulpeloos bij de pakken neer zit vanwege een "rein private Angelegenheit". Zo'n verraderlijke dolksteek was er zelfs in de Linnaeusstraat in Amsterdam-Oost nog niet uitgedeeld. De briefschrijver had er zijn moverende dubbele agenda voor.
Het WebTeam