Hoofd- en bijzaken van elkaar gescheiden (2)
@all
Dan nu maar de bijzaken. Het idee
"streng voor jezelf, mild voor de ander" spreekt de nieuw-apostolische kerkleiding niet bepaald aan, zo kan op dit Forum op basis van de vele voorafgaande (redactionele) bijdragen onderhand wel worden vastgesteld. In het
vorige bericht zagen wij waar het in Zijn werk in de kern om gaat. Anderen vinden zulke uitgangsgedachten te "mager". Dan heb je zowat niks waarover je je in een kerk druk kunt maken, is wellicht hun verklaring. De kerstboom moest dus als het ware worden opgetuigd. Niet speciaal van God, maar van sommigen die eraan toe waren een clubje te beginnen met -hoe kan het anders (?)- zichzelf in het bestuur. Al gauw kwamen er mensen bij en die begrepen dat er geld nodig was om de onkosten te bestrijden. Ondertussen verdienden de bestuurders er een goed belegde boterham aan. Af en toe gingen ze langs de notaris om de zaken een officieel tintje te geven. Ze lieten zichzelf nu ook als kerkvorsten bejegenen. Als hoge vertegenwoordigers van het hemelrijk. Enzovoort. Dan heb je natuurlijk wel wat te melden. Welnu, dat hebben de gelovigen geweten! Werkelijk alles werd er uit de kast gehaald. De gedigitaliseerde voorportalen liggen vol met de fotoalbums ervan, al zie je dan wel opvallend veel dezelfde gezichten.
Aldus geschiedde het destijds dat er een herderlijk schrijven uitging, gedagtekend "
Santpoort, 21 februari 2010". Voor de
districtsvoorgangers met name begint hierdoor een aantal bijkomende aspecten op te spelen.
In tegenstelling met de positie van functionarissen in het bestuur, doen
districtsvoorgangers hun werk doorgaans onbezoldigd, hoewel daarin verandering kan zijn gekomen toen op 8 juni 2009 de districtsoudste Nico Klene en de districtsevangelist Vis door apostel Peter Klene werden aangesteld in allerlei bestuurs- en directiefuncties binnen diverse vanuit de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland ineens opgerichte B.V.'s en stichtingen. Zie ook het redactionele bericht op
"wo 07 dec 2011, 17:37" in de thread "Nieuw-apostolische bedrijfsvoering". Hoe dan ook; ingevolge de statuten zijn de
districtsvoorgangers belast met een duidelijk omschreven bestuurlijke verantwoordelijkheid:
Artikel 7 De landelijke vergadering
1. De landelijke vergadering bestaat uit de leden van het bestuur en
de districtsvoorgangers van het kerkgebied van de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland.
2. Voorzitter van de landelijke vergadering is de Districts
apostel of een door hem aangewezen vertegenwoordiger.
3. De landelijke vergadering heeft het recht en de taak te beraadslagen over voorstellen en verzoeken met betrekking tot de kerkelijke arbeid en deze voor verdere verwerking voor te leggen aan het bestuur. Voorts berusten bij haar de volgende taken:
a.
besluitvorming over de jaarrekening en het verlenen van décharge aan het bestuur;
b. het aanstellen van een accountant voor het controleren van de jaarrekening;
c. het wijzigen van de statuten en besluitvorming over het wijzigen van de rechtsvorm van de kerk;
d. besluitvorming over ontbinding van de kerk.
4. De landelijke vergadering wordt door de Districtsapostel bijeengeroepen. De landelijke vergadering vergadert tenminste éénmaal per jaar en overigens naar behoefte respectievelijk wanneer een derde van de leden daarom schriftelijk verzoekt.
De landelijke vergadering heeft beslissingsbevoegdheid indien tenminste twee derde van haar leden aanwezig of rechtsgeldig vertegenwoordigd is. Ieder lid van de landelijke vergadering kan één ander lid, de Districtsapostel meer dan één, doch ten hoogste een derde van het totaal aantal leden van de landelijke vergadering ter vergadering vertegenwoordigen. De in de voorgaande volzin bedoelde volmachten moeten schriftelijk zijn verleend. Bij de besluitvorming en décharge volgens lid 3 sub a hebben de leden van het bestuur geen stemrecht, ook niet indien zij tevens districtsvoorganger zijn.
De besluitvorming geschiedt, tenzij in deze statuten anders vermeld, met meerderheid van stemmen.
5. Voor statutenwijziging, wijziging van de rechtsvorm of ontbinding van de kerk is een drie/vierde meerderheid aan stemmen van aanwezige dan wel rechtsgeldig vertegenwoordigde leden nodig, in een vergadering waarin ten minste twee/derde van het totaal aantal leden aanwezig of rechtsgeldig vertegenwoordigd is:
a) wijziging van de statuten;
b) wijzigen van de rechtsvorm der kerk;
c) ontbinding der kerk.
6. Besluiten over statutenwijziging, wijziging van de rechtsvorm of opheffing van de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland hebben voor hun rechtsgeldigheid de schriftelijke toestemming van de Stamapostel nodig. Wordt deze toestemming niet binnen een periode van drie maanden na ontvangst van de notulen van de landelijke vergadering schriftelijk verleend, zo geldt zij als geweigerd.
Uit: Bericht door BakEenEi op
"ma 15 nov 2010, 22:11" in de thread "Open brief aan alle kerkelijke ambtsdragers"
Deze bestuurlijke verantwoordelijkheid vraagt van betrokkenen klaarblijkelijk nog andere kwaliteiten dan die van uitsluitend "geestelijk verzorger namens de Nieuw-Apostolische Kerk". Dit rechtvaardigt de vraag in hoeverre betrokkenen zich van die verantwoordelijkheid daadwerkelijk rekenschap hebben gegeven, toen men ooit akkoord ging met de aanwijzing van districtsvoorganger. Overigens menen wij dat alle kerkelijke ambtsdragers voldoende bekend mogen worden geacht met de inhoud van
de statuten (op 12 bescheiden bladzijden). Men zal toch niet onbezonnen een specifiek (!) kerkgenootschap willen vertegenwoordigen?
Aangezien het in de Nieuw-Apostolische Kerk zo is georganiseerd, dat
districtsvoorgangers -namens het kerkbestuur- in alle opzichten de leidinggevenden zijn voor een aantal regionaal geclusterde kerkgemeenten, en men zichzelf in de praktijk ook als zodanig positioneert, betreft het in hun situatie nimmer alleen geestelijke zaken die men waarneemt. Anders gezegd: door de aanwijzing van districtsvoorganger te aanvaarden, stellen betrokkenen zich impliciet op het standpunt tevens competent te zijn op andere terreinen dan enkel op het vlak van zielzorg. Concreet: elke districtsvoorganger vindt kennelijk van zichzelf dat hij met kennis van zaken onder andere periodiek decharge kan verlenen aan het bestuur. Wie niet weet waar men op die manier aan begint, dient gedecideerd van de betreffende aanwijzing af te zien. Het is in deze samenhang onverstandig om een ambitie te hoog te stellen. Nóg onverstandiger is het om geen onderscheid te maken tussen hoofd- en bijzaken. Overigens valt hierbij
tweemaal (!) een afweging te maken: hoofd- en bijzaken in Zijn werk, én daarnaast hoofd- en bijzaken in een Algemeen Nut Beogende Instelling (ANBI). Wij krijgen steeds meer de indruk dat bij de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland voortdurend alles chaotisch (!) door elkaar heen loopt. "Gebrek aan governance" derhalve. Overigens houdt "governance" óók in dat het kerkbestuur districtsdienaren ordineert, die echt capabel zijn. De eindverantwoordelijkheid ligt bij het kerkbestuur.
Over een manipulatief herderlijk schrijven als dat met de dagtekening "
Santpoort, 21 februari 2010" dienen
districtsvoorgangers een veto uit te spreken. Niet alleen kan de inhoud van dit schrijven om allerlei redenen niet staande worden gehouden; wie binnen "de landelijke vergadering" de bestuurlijke verantwoordelijkheid heeft waar te maken van een districtsvoorganger, mag zich zulke diffuse lariekoek niet laten aanpraten. Bovendien zou men indirect toestaan dat -in de periferie van de organisatie- ook anderen ermee worden opgezadeld! Lees: gemanipuleerd. Wanneer er mogelijk sprake is van onbehoorlijk bestuur, valt er geen rechtsgang af te wachten doch dient er veeleer interim-management te worden ingesteld. Het lijkt alsof de (overige)
districtsvoorgangers zich door het bewuste schrijven hebben laten overrulen, wat alarmerend is aangezien de evidente problematiek omtrent de verstrengeling van belangen zich waarschijnlijk nog heeft versterkt met de bovenbeschreven benoeming van de districtsoudste Nico Klene en de districtsevangelist Vis in diverse (betaalde) nevenfuncties binnen de kerk. Nu, bijna twee jaar (!) na dato, is het bewuste schrijven nog altijd niet herroepen. In plaats daarvan zijn de hoofdpersonen in kwestie gedagvaard om op 21 februari 2012 te verschijnen voor de meervoudige kamer van de rechtbank Utrecht. Enige uitleg daarover aan de geadresseerden van het omstreden herderlijke schrijven acht men blijkbaar vooralsnog niet op zijn plaats. (...)
Voor het nieuw-apostolische kerkbestuur is kennelijk elk middel goed om haar doel te bereiken want zij geeft geen blijk van een zeker moreel en ethisch besef tegenover belanghebbenden en belangstellenden die kritische vragen stellen. "Es gilt, das zu tun was unser Stammapostel geraten hat."
(...)
Wie heeft Jezus Christus heden gezonden? De Heer heeft gezegd: "Gelijk de Vader Mij gezonden heeft, zo zend Ik ook u." (Johannes 20:21). En: "Ik bid
ook voor degenen, die door hun woord in Mij geloven zullen." (Johannes 17:20). Dat heeft Hij allemaal tegen Zijn Apostelen gezegd. Het gaat er dus ook vandaag om, de Apostelen des Heren aan te nemen en hun woord te geloven. Wie dat doet, ervaart de nabijheid en genade van God; de Heer leidt diegene naar de heerlijkheid, die dat doet. Geloven wij die, die de Heer zendt, Zijn Apostelen - dat is Gods werk.
Ik zou het graag nog meer willen verduidelijken, wat het betekent om de Apostelen van Jezus Christus te geloven. Men kan heel intensief, maar ook oppervlakkig geloven.
De Heer verwacht een diepgaand geloof. Dat is een geloof waarbij men navolgt. Dat is een geloof, waarbij men
een onbegrensd vertrouwen in de boden van Jezus heeft. Dat is een geloof, waarbij men geduldig is. En dat is een geloof, waarbij men een vaste hoop heeft. Onze hoop is: onze Heer komt!
Bron:
Woord van de maand februari 2006: Gods werken
Zie verder het redactionele bericht op
"vr 22 apr 2011, 21:48" in de thread "Kerkleiding dicteert vernieuwd totaalconcept".
Van nieuw-apostolische gelovigen wordt op deze manier verwacht dat een ieder het beloop van de gebeurtenissen accepteert, zoals het door de "zegenaars" wordt gearrangeerd. Zielzorg of geen zielzorg. De "zegenaars" hebben carte blanche, althans dat is wat men zichzelf manipulatief toe-eigent. Dan hutsel je bij een Algemeen Nut Beogende Instelling (ANBI) dus werkelijk álles kwalijk door elkaar. Wie maakt er een einde aan deze ongelofelijke wantoestand?
Districtsvoorgangers, u bent de
zwakste schakel.
Het WebTeam