Let your light shine!

Essays, Columns & Interviews

Speakerscorner voor wie het apostolische werk een warm hart (zou willen) toedragen. Kopij via redactie@apostolischekritiek.nl
Gesloten
Redactie
Berichten: 1196
Lid geworden op: za 11 dec 2010, 18:11

Let your light shine!

Bericht door Redactie »

Let your light shine!

Naast ons op de camping, nabij de Tsjechische grens, stond de tent van een Nederlands echtpaar uit de provincie Zeeland. Hun kinderen waren nu op een leeftijd dat ze niet meer met de ouders meegingen op vakantie. Meestal stippelden de man en de vrouw 's avonds voor de volgende dag alvast een nieuwe fietsroute uit. Soms namen ze dan vanaf het dichtstbijzijnde station een aanloopje met de trein, zodat er heel wat mogelijkheden voorhanden kwamen om het prachtige natuurgebied van de Sächsische Schweiz van alle kanten kanten te leren kennen. We groetten elkaar vriendelijk en spraken elkaar meestal kort. Op de laatste dag van hun verblijf hadden wij koffie met van de plaatselijke banketbakker wat lekkers erbij en nodigden wij ze uit. Hun dochter van rond de 20 had zich deze zomer opgegeven voor vrijwilligerswerk op een hospitaalschip dat ergens voor anker lag aan de West-Afrikaanse kust. De ouders hadden nog niets van haar vernomen. Ze hoopten dat onderweg naar deze verre bestemming alles goed was gegaan. Het zou beslist een bijzondere ervaring worden, ook voor de andere jonge mensen die zich voor dit project vol overtuiging hadden opgegeven. Terwijl de koffie nog werd gezet, hoorden wij bij de buren, die druk aan het inpakken waren, de beltoon van een mobieltje. Hun dochter! Het meeste was goed, zo begrepen wij al snel. Moeder bond haar kind een hart onder riem: "Let your light shine!" (vgl. Mat. 5: 16). Die woorden raakten ons diep.

TjerkB
Gebruikersavatar
BakEenEi
Berichten: 1134
Lid geworden op: wo 22 sep 2010, 17:23

Re: Let your light shine!

Bericht door BakEenEi »

@all

Gisteren vertelde een kindercardioloog aan ons o.a. het volgende:
  • "Onze benadering in het behandeltraject is ook dat wij ons blíjven afvragen: hoe zal het met dit kind gaan? Dat is soms een verschil met
    de situatie bij volwassenen wanneer hier mogelijk pas naar wordt gekeken indien nieuwe gezondheidsklachten zich hebben geopenbaard."

Ik dacht: als in het werk Gods elke voorganger déze insteek zou hebben; wat zouden dán veel zielen in véél betere handen kunnen zijn...

Zie in dit verband ook mijn bericht op "Di 03 Jul 2012, 20:20" in de thread "Recht van overpad", én mijn bericht op "Zo 06 Mrt 2011, 09:53" in de thread "Addergebroed".

Groet,
BakEenEi
Less Is More
Gebruikersavatar
BakEenEi
Berichten: 1134
Lid geworden op: wo 22 sep 2010, 17:23

Re: Let your light shine!

Bericht door BakEenEi »

@all

Mijn mening over "dem neuapostolischen Glaubensverständnis" is... in één woord: killing. Dat wil zeggen: dodelijk voor (ontluikend) goddelijk leven!

(...) Er staat vandaag een prachtig artikel in de Volkskrant. Lees het allemaal, zou ik erover willen zeggen:
Opgebloeid
Buiten en eindelijk blij
Fotograaf volgt zijn zwakbegaafde pleegbroer

Het zorgplan voor de zwakbegaafde en agressieve Gerard was zo dik als een telefoonboek.
Nu leidt hij bezoekers rond op een biologische zorgboerderij en beslaat het plan slechts enkele velletjes.

(...) Ze zien hoe hij opbloeit, leert praten, leert fietsen.
Hij krijgt een skelter waarvan hij onafscheidelijk wordt.
Hij ontwikkelt zich tot een lieve, enthousiaste jongen die graag mensen wil helpen.
Groet,
BakEenEi
Less Is More
Gebruikersavatar
BakEenEi
Berichten: 1134
Lid geworden op: wo 22 sep 2010, 17:23

Re: Let your light shine!

Bericht door BakEenEi »

@all

In een oud e-mailbericht las ik zojuist het onderstaande stukje tekst terug:
Ik denk ook nog wel eens aan het beeld van Apostel Henwood in Afrika. Wanneer hij bepaalde landgrenzen passeerde, werd hem natuurlijk wel eens gevraagd: "Heeft u iets aan te geven?" In die tijd legde de Apostel heel wat afstanden te voet af, en hij had dus maar weinig bagage. Een Evangelist uit één van de Afrikaanse landen, die voor een landbouwopleiding enige tijd in Nederland woonde, vertelde hierover: "Maar Apostel Henwood was in werkelijkheid bepakt en bezakt. Hij bracht vele geloofsschatten mee. En doordat hij die met ons heeft gedeeld, ben ik nu hier in uw midden. What a joy!"
Het deed mij denken aan het volgende:
Redactie schreef:(...)
Het gaat om de vrede van de Opgestane; om dé Liefde van God - onze Vader" (!), om Zijn genade, en om "de gemeenschap des Heiligen Geestes"! Dát is de kern;

(...)


Uit: Bericht door BakEenEi op "Di 04 Dec 2012, 12:13" in de thread "Leber -provocateur pur sang- acteert op 4 december 2012"
Groet,
BakEenEi
Less Is More
Gebruikersavatar
BakEenEi
Berichten: 1134
Lid geworden op: wo 22 sep 2010, 17:23

Re: Let your light shine!

Bericht door BakEenEi »

BakEenEi schreef:(...)
  • Enkele jaren geleden bezocht een Nederlands camerateam het land dat volgens statistieken van de Verenigde Naties bijna het allerarmste land ter wereld is: Tsjaad. In een afgelegen streek van dit land sprak men een dorpsoudste. Veel mensen uit zijn omgeving stonden eromheen. "Uw land is volgens de internationale statistieken een heel arm land", zo hield de verslaggever deze dorpsoudste voor, gevolgd door de kennelijk prangende vraag: "Wat denkt u daaraan te gaan doen?" Even was het stil, maar toen antwoordde de dorpsoudste: "U bent abuis!" De verslaggever die aannam dat zijn woorden verkeerd waren begrepen, herhaalde diens vraag. Opnieuw was het antwoord: "U bent abuis!" Ook voor de derde keer legde de verslaggever uit dat Tsjaad welhaast het allerarmste land van de hele wereld is. Vastberaden antwoordde de dorpsoudste ditmaal iets uitgebreider: "U bent abuis! Wij hebben vrede, en die koesteren wij: het is onze grootste rijkdom." Eerder had de bevolking jarenlang onder de erbarmelijkste omstandigheden geleden en was men beroofd geweest van de vrede. Om die reden was deze vrede voor hen nu goud waard. (...) Wat zijn wij "in de villawijk van de wereld" toch rijk! Soms tellen wij daarbij niet eens alle schatten mee.
(...)


Uit: Bericht door BakEenEi op "Za 11 Dec 2010, 13:25" in de thread "Waarom o waarom toch?"
Redactie schreef:(...)
Men krijgt het te stellen met vragen zonder antwoorden, en zielzorg? "De dienaren" zullen wel zeggen: "Leg het in de handen van God, geef het over, probeer de knop om te zetten, laat het los, kijk niet achterom, vergééf, maak voor jezelf de weg weer vrij, en wij willen je gedenken". Of in een verscheidenheid aan andere bewoordingen met gelijke strekking. Het (dood)zwijgen begint...

Daarom bestaat de Nieuw-Apostolische Kerk uit twee goeddeels gescheiden werelden: de wereld van de wetenden en de wereld van de onwetenden.

(...)


Uit: Bericht door Redactie op "Vr 17 Dec 2010, 16:49 in de thread "(10) Deze kerk existeert bij de gratie van onwetenden!"
@all

December 2010... Wat ik toen op dit Forum niet allemaal bij elkaar heb geschreven in de hoop dat de ontwikkelingen zich wellicht ten goede zouden keren als bepaalde achtergronden maar opgehelderd zouden zijn, is niet gering. Het ging erom: welke schatten verzamelen wij (vgl. Mat. 6: 19-20) en hoe laten wij ons overtuigen?

De eerste quote laat ons getuige zijn van een ontmoeting tussen mensen uit twee totaal verschillende werelden. Ieder spreekt vanuit diens eigen kennis en ervaring. De dorpsoudste uit Tsjaad had ondervonden wat vrede (!) hem waard is. In de tweede quote botsen wij op tegen het verschijnsel dat "nach dem neuapostolischen Glaubensverständnis" het gelijk als het ware berust bij de kerkleiding. Dáár alleen komt het vandaan.

Met onze wijsheid uit het Westen kunnen wij verre naasten in Tsjaad ervan proberen te overtuigen dat men moet weten ellendig te zijn, jammerlijk, arm en naakt (vgl. Openb. 3: 17), maar "nach dem neuapostolischen Glaubensverständnis" zouden dezen op hun beurt ons níet mogen verduidelijken hoe rijk je feitelijk kunt zijn in een situatie waarbij het allerminst vanzelfsprekend is gebleken dat je met elkaar in vrede (!) mag leven?

Wanneer heeft de Schepper van hemel en aarde de wijsheid in pacht gegeven aan slecht-nieuws-verkondigers die overal maar uit de lucht vallen en dan komen aanstormen om iedereen aan hún gelijk op te knopen?!

Denk eens aan Jezus' woorden "Vrede zij ulieden!" (Lucas 24: 36, SV-J) en "Vrede laat Ik u, Mijn vrede geef Ik u" (Joh. 14: 27, SV-J).

Zoals het er in de Nieuw-Apostolische Kerk steeds meer aan toe gaat, geven "dienaren" geen stuiver voor de vrede (!) die anderen bezitten. Zij wijzen de "onwetenden" op het gebrek aan kennis uit een "catechismus"!

Wij moeten ons maar niet van de wijs laten brengen.

Groet,
BakEenEi
Less Is More
Gebruikersavatar
BakEenEi
Berichten: 1134
Lid geworden op: wo 22 sep 2010, 17:23

Re: Let your light shine!

Bericht door BakEenEi »

BakEenEi schreef:(...)
BakEenEi schreef:(...)
Op een catechismus heb ik niets tegen, maar wel als men God de wetten gaat voorschrijven...

(...)


Uit: Bericht door BakEenEi op "Za 15 Dec 2012, 16:30" in de thread "Waar je van houdt - daar doe je moeite voor!"

@all

Wie bij Glaubenskultur-Magazine aan de hand van het daar beschikbare videoverslag van de persconferentie op 10 januari jl. over de nieuw-apostolische catechismus aandachtig in zich opneemt hoe er door degenen, die namens de nieuw-apostolische kerkleiding het woord voeren, omzichtig wordt geantwoord en geformuleerd, zal het vermoedelijk niet ontgaan dat men een zienswijze presenteert die als inwendig tegenstrijdig moet worden geduid. Het primaire uitgangspunt voor de catechismus zou zijn geweest: "Er muss der göttlichen Wahrheit verpflichtet sein." Dat was dus een "harde eis" geweest. In een toelichting hierop antwoordt men dan echter dat vroeger wellicht gold "Het is zo en niet anders!", doch dat men zich inmiddels nader op het standpunt heeft gesteld dat het geschrevene een weergave is van de huidige inzichten; op basis derhalve van het begrip, dat men thans heeft van de zaken die er voor God in het geloof toe doen. "Het kan dus best zo zijn, zoals het ook eerder wel het geval is geweest," aldus degene die dit antwoord gaf, "dat naarmate wij de goddelijke waarheid beter leren kennen, er nieuwe aanpassingen nodig zullen blijken te zijn want immers: de volle waarheid kent alleen God zelf". Desondanks is de nu vastgelegde geloofsleer verbindend voor alle kerkelijke ambtsdragers en blijft onverkort van kracht dat alleen nieuw-apostolische apostelen in de positie zijn om de juiste tekst en uitleg te geven aan wat er in de Bijbel staat. Conclusie: wie dan tóch verkeerd wordt ingelicht, heeft pech gehad want niemand anders had op zo'n moment een beter antwoord kunnen geven - van dag tot dag kan God besluiten om Zijn Geest iets preciezer te laten werken!

Ik vind dit kletspraat.

(...)


Uit: Bericht door BakEenEi op "Ma 14 Jan 2013, 20:30" in de thread "NAK-catechismus en info-avond 4 december 2012".
@all

Hoewel het op dit Forum ook elders handelt over de nieuw-apostolische catechismus, wil ik er graag hier -in aansluiting aan het vorige bericht in deze thread- nog iets over zeggen. Van de (derde) Europese Informatieavond op 4 december 2012 bekeek ik de videobeelden en bovendien las ik nog eens na wat er in het interview op die avond precies was besproken. Zodoende gaf het volgende mij achteraf te denken:
Moderatorin:
  • "Ist die Sündenvergebung an das Apostelamt gebunden, wie es in unserem Glaubensbekenntnis heißt?"
Bezirksapostel Koberstein:
  • "Das ist der biblische Befund, das ist unser Verständnis. So sehen wir das, und wir betrachten das, ich nenne es mal als den sicheren Weg. Auf diesem Weg erlangen wir nach unserer Überzeugung durch das Apostelamt die Vergebung der Sünden. Was Gott darüber hinaus mit den Sünden anderer Menschen tut, diese Frage lässt sich von uns nicht klären. Es ist durchaus vorstellbar, dass Gott auch anderen Menschen in Gnade begegnet. Aber der sichere Weg ist der über die Apostel."

Bron: Informationsabend Katechismus aus dem Konferenz-Center der Neuapostolischen Kirche International am 04. Dezember 2012
"Der sichere Weg"; daaromtrent hield districtsapostel Koberstein in 2011 op de "Jugendtag der Neuapostolischen Kirche Hessen/Rheinland-Pfalz/Saarland" nog expliciet een slag om de arm: "Ich sage nicht: es ist so". Zie onder:
Redactie schreef:(...)
Aan de prediking van districtsapostel Koberstein ontlenen wij het volgende citaat:
Ins Licht treten bedeutet: aus dem Dunkeln treten. Licht bedeutet Heiliger Geist. Im Licht des Heiligen Geistes steht immer Jesus Christus im Zentrum. Wir lesen davon, dass Jesu sagte "Ich bin das Licht der Welt". Darum lasst uns keine abwehrende Haltung einnehmen und auch nicht handeln - wie es unser Stammapostel an Pfingsten anführte - "schau'n wir mal"... Wenn wir uns ins Licht fallen lassen, dann passiert auch etwas! Wir wollen zur Quelle des Lichts, zu Gott - das ist unser Ziel!

Bron: http://www.youngnactive.org/index.php/j ... ttesdienst
De bij Glaubenskultur opgevallen uitlatingen van districtsapostel Koberstein zijn blijkbaar ontsnapt aan de aandacht van de jeugdredactie want in het verslag bij YOUNGNACTIVE ontbreken die. Hieronder tweemaal de bedoelde quote bij Glaubenskultur, waarbij het ons nu gaat om de derde zin:
  • „Nun kann man fragen: Kann ich dann überall hin, ist das alles dasselbe, wenn wir von der Christenheit sprechen? Lasst mich das einmal offen und klar ansprechen. Es ist mein Verständnis - ich sage nicht: es ist so - es ist meine tiefe Überzeugung, dass der Weg in dieser Kirche der sichere ist. Hier weiß ich für mich mit Sicherheit, dass ich alles habe, was als Vollmacht vom Sohn Gottes in das Apostelamt hineingelegt wurde.“

    (...)

    „Nun kann man fragen: Kann ich dann überall hin, ist das alles dasselbe, wenn wir von der Christenheit sprechen? Lasst mich das einmal offen und klar ansprechen. Es ist mein Verständnis - ich sage nicht: es ist so - es ist meine tiefe Überzeugung, dass der Weg in dieser Kirche der sichere ist. Hier weiß ich für mich mit Sicherheit, dass ich alles habe, was als Vollmacht vom Sohn Gottes in das Apostelamt hineingelegt wurde.“
Met de relativering die districtsapostel Koberstein als "vriend van de jeugd" aanbrengt door op te merken "ich sage nicht: es ist so", zegt hij feitelijk alleen dat hij -om niet onsympathiek over te komen- zich op die manier liever niet uitdrukt, doch de bewoordingen die hij tegelijkertijd in zijn hoedanigheid van districtsapostel (!) wél kiest betekenen uiteraard wel degelijk "es ist so"! Het moest er dus kennelijk de schijn van krijgen dat hij eenvoudig níet in de positie was om te zeggen wat hij juist wél ondertussen met grote stelligheid beweerde... Wij wagen het te betwijfelen of de jeugd zich in de gauwigheid rekenschap heeft weten te geven van de inwendige tegenstrijdigheid van zo'n bedenkelijke trant van redeneren!

Terwijl "nach dem neuapostolischen Glaubensverständnis" het levende woord (!) via "het wederopgerichte altaar in de Boden van Christus" (lees: de nieuw-apostolische Apostelen des Heren) tot ons komt vanuit de werkzaamheid van de Heilige Geest, neemt de spreker hier, door de (herziene) nieuw-apostolische geloofsleer ogenschijnlijk op dit punt te ontdoen van haar feitelijk verplicht te omarmen karakter, als het ware heel even afstand van diens hoge geestelijke autoriteit; als mens onder de mensen... zoals districtsapostel De Bruijn op 15 mei jl. het voor zichzelf "ontwapenend" toegaf toch ook maar gewoon een mens te zijn. Het lijkt dan op een handreiking van "de heiligen" naar de mensheid, maar dat is het natuurlijk pertinent niet. Het is: recht praten wat er voor het overige krom is.

(...)


Bericht door Redactie op "Vr 24 Jun 2011, 23:27" in de thread "Framing".
Mocht iemand zich dus afvragen hoe de nieuw-apostolische kerkleiding bij de totstandkoming van de catechismus van A naar B is gereisd, dan zien wij hierboven in feite welk gedachtepatroon men heeft gehanteerd.

Op geen enkele manier maakte men duidelijk hoe er ten aanzien van het eindresultaat kon worden vastgesteld: "Er muss der göttlichen Wahrheit verpflichtet sein." Die kwaliteitseis was daarom slechts een ijdele hoop.

Groet,
BakEenEi
Less Is More
Gebruikersavatar
BakEenEi
Berichten: 1134
Lid geworden op: wo 22 sep 2010, 17:23

Re: Let your light shine!

Bericht door BakEenEi »

@all

Op zo'n manier kun je vanzelf wel op élke slak zout leggen, is mogelijk een gedachte die opkomt bij het lezen van het vorige bericht. Omdat ik mij dit kan indenken, ga ik er alvast op in want welk getuigenis willen wij liefst brengen als het gaat om het evangelie van Jezus Christus; of wij nu in gesprek raken met iemand in Tzum of in Tsjaad...

Voor wie zich gemakkelijk ergert als het móet gaan om details, eerst even dit. Je krijgt ergens last van en de huisarts verwijst door naar een specialist. Wil je dan dat zo'n specialist oog heeft voor details, of niet?!

Een andere zijstraat nog... Wat zouden misschien de beste praktijklessen zijn om "de kunst van het weglaten" aan te leren? Wanneer op school blijven de meesten bij de les? Hierover noteerde ik eens het volgende:
  • "Mensen die boeken schrijven als 'Inleiding tot het boekhouden, deel 1', 'Inleiding tot het boekhouden, deel 2', gevolgd door 'Inleiding tot het boekhouden, deel 3'. Mensen natuurlijk, die werkelijk heel goed konden boekhouden, zo goed, dat ze er niet meteen vanuit gingen dat anderen dat ook konden. Hun levenswerk werd dus bekroond met de bekende leergang Boekhouden van A tot Z, waarbij er voor gevorderden, dat wil zeggen de eenzame doorzetters die hun voorgenomen huwelijk er nog een tijdje voor hadden uitgesteld, een eerste tipje van de sluiter werd opgelicht in de uitgave 'Boekhouden, deel 1'. Met intussen kromme boekhoudersruggen worstelden dezen zich door het meesterwerk heen, terwijl zij ondanks hun brillen met jampotjesglazen nog altijd niet het licht zagen in het vak.

    Wat ik ermee wil zeggen is dit: weg met alle lucht in de verpakkingen, weg met de psychologische drempels, weg met de studieLAST. StudieLIST zou beter zijn."
Ik kwam hier destijds op omdat ik nog altijd in de lach schiet als ik eraan denk dat iemand, van wie ik door de "tuinbroek" die hij droeg dacht dat hij wellicht een tuinman was, de wiskundedocent bleek te zijn en tevens lector aan een universiteit. Maar het bijzondere was daarna dat deze docent wiskunde gaf alsof het om tuinieren ging. Opeens ging er een wereld voor mij open. Nu ik dit trouwens opschrijf, kom ik er niet omheen om nog iets anders aan te halen:
(...)

‘Zielepijn’; dat is iets wat mij persoonlijk al ontzettend lang bezighoudt. Mensen kunnen elkaar heel lelijk bezeren. Psychisch lijden is compleet wat anders dan een gipsverband. Aan de andere kant kunnen mensen elkaars leven ook heel prachtig verrijken. Zo belde mijn broer mij eens op op mijn mobiele telefoon: “Ben je ergens waar een TV bij de hand is? Kijk dan nu naar dat en dat programma met een Russische celloleraar.” Het bleek een bekroonde documentaire te zijn over de cellist Vladimir Perlin. Het was werkelijk indrukwekkend om te zien hoe hij omging met zijn leerlingen. Maar wat mij vooral is bijgebleven, is, wat hij vertelde over zichzelf en over de leraar (de Meester) van wie hijzelf les had gehad:
  • “Toen moet God mijn grote leraar op mijn pad hebben gestuurd: Aleksandr. Binnen twee weken speelde ik. Binnen twee weken ontbloeide mijn talent. Alsof er ’n knop omging. Er ging een wereld voor me open. Ik kreeg door hoe ’t moest en dat cello spelen ’n genoegen is, en geen marteling. Ik begon boeken te lezen en regelmatig naar ’t theater te gaan. Ik werd niet gedwongen, maar op ’t juiste spoor gezet. Met wijsheid, liefde en enorm veel respect voor mijn persoon. Mijn ziel werd niet gebroken, maar aan mezelf onthuld.
(...)


Uit: Bericht door Vage gast op 30 juni 2005 22:50 bij NAK-Observer
Hoewel wij allen onze eigen waarneming hebben, ons eigen begrip, enzovoort, lijkt het mij bijzonder wenselijk, indien het gaat om het evangelie van Jezus Christus, om het elkaar in de praktijk zo licht mogelijk te maken! Spijtig genoeg kwam ik dit besef in de Nieuw-Apostolische Kerk amper nog tegen. Het leek wel alsof er steeds méér bij kwam kijken om enig begrijp te krijgen van "de kennis van het heilige". Ongelofelijk!

Groet,
BakEenEi
Less Is More
Gebruikersavatar
BakEenEi
Berichten: 1134
Lid geworden op: wo 22 sep 2010, 17:23

Re: Let your light shine!

Bericht door BakEenEi »

[Bijgewerkt: 29-01-2013, 10.00 uur]
  • Het begin van alle kennis is ontzag voor de HEER...
    Bron: Spreuken 1: 7 (NBV)

    Zou ik van mijn God niet zingen?
    Zou ik Hem niet dankbaar zijn?
    Want ik zie in alle dingen
    Zijn gedachten, hoog en rein!
    Louter liefde is Zijn streven,
    trouw Zijn hart dat, onversaagd,
    zonder einde helpt en schraagt,
    die in Zijne dienst zich geven.
    Alles blijft een korte tijd,
    maar Gods liefd' in eeuwigheid!


    Bron: Eerste couplet van lied 500, NAK-gezangboek
@all

Wat voor mij in het geloof van blijvende waarde is gebleken, werd mij aangereikt door liefhebbende naasten onder wie zeer zeker ook broeders met een geestelijke bediening - maar dan wel zónder "sterallures". Dat er in de Nieuw-Apostolische Kerk achter de schermen ondertussen soms heel wat getouwtrek kon plaatsvinden, om machtsposities (!); daarvan had ik aanvankelijk helemaal geen weet. Gaandeweg zag ik hoe het komt dat er zaken uit de hand liepen, voornamelijk door oneigenlijke gezagsverhoudingen. Deze toestand werd voor mij onduldbaar, toen mij feiten en omstandigheden bekend werden waarbij de ellende met name werd veroorzaakt door mensen die niet van hun voetstuk te krijgen zijn. Als machtsmechanismen in een geloofsgemeenschap op zo'n manier een dusdanig verstorende uitwerking hebben, dat zielen er hopeloos door verdeeld raken, is het einde zoek. Dan moet je echt ophouden met afwachten! Voor menigeen ontstaat hierbij onmiddellijk geestesnood want hoezeer was er immers door de jaren heen niet op gehamerd dat het er in het "werk Gods" op aankomt "in de navolging" te blijven? Omdat maar zeer weinigen met eigen ogen hebben gezien hoe sommige verantwoordelijken er daadwerkelijk een dubbele agenda op nahouden, durven anderen (maar dat zijn uiteraard wel de meesten) zich niet aan het zo onopvallend en subtiel mogelijk gespeelde machtsspel te ontworstelen. Toch blijven bij betrokkenen gemengde gevoelens onophoudelijk parten spelen. Alleen, men krijgt er geen vat op. Wie dat onverhoopt (!) wél krijgt, ontdekt het grote verschil tussen de theorie en de praktijk van het geloof. De macht der gewoonte blijkt dan bitter weinig houvast te bieden.

Al zouden wij allen oprecht menen met grote overtuiging onder ede te zullen verklaren dat een ieder van ons in het geloof wel degelijk zijn of haar eigen verantwoordelijkheid heeft; wie staat er tegelijkertijd bij stil dat de eerste proeve van bekwaamheid zich al kan hebben aangediend?! Als dat écht gebeurt, volgt er een serie schokeffecten waarna het welbewust kiezen of delen is: gaan wij met God, of klampen wij ons langer vast aan "reisleiders" die de weg kwijt zijn geraakt? Maar hoe kun je nu toch zéker weten, dat dienaren in de war zijn? Wij allen bevinden ons toch -met vallen en opstaan- op de weg "die een school der vorming is"?

Wat was er vroeger, in de tijd van de eerste apostelen, voor nodig om op een fijne manier in het geloof een gemeenschap te vormen? Laten wij eens kijken naar wat er staat in Filippenzen 2 (NBV):
  • [1] Nu u door Christus zozeer bemoedigd wordt en liefdevol getroost, nu er onder u zo’n grote verbondenheid met de Geest is, zo veel ontferming en medelijden, [2] maak mij dan volmaakt gelukkig door eensgezind te zijn, één in liefde, één in streven, één van geest. [3] Handel niet uit geldingsdrang of eigenwaan, maar acht in alle bescheidenheid de ander belangrijker dan uzelf. [4] Heb niet alleen uw eigen belangen voor ogen, maar ook die van de ander. [5] Laat onder u de gezindheid heersen die Christus Jezus had.
Is dit in onze geloofsgemeenschap inderdaad het streven? Zien wij dat ook aan elkaar? En zijn deze veelbetekenende woorden daadwerkelijk richtinggevend wanneer het er onder bepaalde omstandigheden serieus op aankomt? (...) Ikzelf kon uiteindelijk niet anders meer dan te vertrouwen op mijn eigen waarneming: het zat op dit punt in mijn kerk he-le-maal níet goed. Er waren nota bene ontwrichtende krachten aan het werk. De zegen bleef uit. De saamhorigheid kwam onder druk te staan. De spontaniteit nam af. Hemelbestormers en kille strategen namen het roer over. Het wachten was nu voortaan op hun "dienstmededelingen" en aan de hoeveelheid daarvan zou het niet mankeren. Dit schaften ze af en dat voerden ze in. Maar al te graag spraken ze van hun "verantwoordelijkheden". Heel indrukwekkend. Ze wilden ook dat het voortaan altijd overal feest was. Door hoofdlieden te worden over honderdduizenden, werden ze steeds meer onbereikbaar voor een enkeling die leed onder het aldus opgelegde juk. Dienen bij de "Godsgezanten" liep uit op overheersen.

Is er nu al iemand die een nieuw-apostolische catechismus mist?

"Ontzag voor de HEER" is er niet meer bij; bij de hoogmogende heren. Laat staan ontzag voor (ontluikend) goddelijk leven bij een naaste. Voor de "verantwoordelijken" telt er maar één ding: laat ieder op voorhand een "onbegrensd vertrouwen" hebben en voor het overige de instructies opvolgen. "Zwijg, wees stil."

Zo werd ons stilaan gemodificeerd voedsel voorgezet. Laat daartoe het "kruiden" van de Kerngedachten maar over aan de gevierde schoonzoon van de beruchte "dienstältester Bezirksapostel in Ruhestand" Klaus Saur van wie ik niet snel zal vergeten hoe deze te keer ging tijdens een woensdagavonddienst -met daarbij vele genodigden- in Heilbronn. Zie mijn bericht op "Ma 09 Jul 2012, 16:07" in de thread "Uit onze doorlevingen".

(...)
  • [11] ‘Kom naar buiten,’ zei de HEER, ‘en treed hier op de berg voor mij aan.’ En daar kwam de HEER voorbij. Er ging een grote, krachtige windvlaag voor de HEER uit, die de bergen spleet en de rotsen aan stukken sloeg, maar de HEER bevond zich niet in die windvlaag. Na de windvlaag kwam er een aardbeving, maar de HEER bevond zich niet in die aardbeving. [12] Na de aardbeving was er vuur, maar de HEER bevond zich niet in dat vuur. Na het vuur klonk het gefluister van een zachte bries. [13] Toen Elia dat hoorde, sloeg hij zijn mantel voor zijn gezicht. Hij kwam naar buiten en ging in de opening van de grot staan, en daar klonk een stem die tot hem sprak: ‘Elia, wat doe je hier?’
    Bron: 1 Koningen 19 (NBV).

    Want waar twee of drie mensen in mijn naam samen zijn, ben ik in hun midden.
    Matteüs 18: 20 (NBV)

    Jezus antwoordde: ‘Wanneer iemand mij liefheeft zal hij zich houden aan wat ik zeg, mijn Vader zal hem liefhebben en mijn Vader en ik zullen bij hem komen en bij hem wonen.
    Bron: Johannes 14: 23 (NBV)
Niemand is verplicht om met gevaar voor eigen leven -in plaats van de slachtoffers die ze maken- meedogenloze heersers in bescherming te nemen die zich in een godsonmogelijke positie hebben gemanoeuvreerd.

Groet,
BakEenEi


N.B.
Hierboven schreef ik o.a.
  • "Als machtsmechanismen in een geloofsgemeenschap op zo'n manier een dusdanig verstorende uitwerking hebben, dat zielen er hopeloos door verdeeld raken, is het einde zoek.
    Dan moet je echt ophouden met afwachten!
    Voor menigeen ontstaat hierbij onmiddellijk geestesnood
    want hoezeer was er immers door de jaren heen niet op gehamerd dat het er in het "werk Gods" op aankomt "in de navolging" te blijven?"
Welnu, in Zwitserland weet men daar wel raad op... Al in september 2005 publiceerde de nieuw-apostolische kerkgemeente Ostermundigen de "Erste Hilfe - Notfallzettel". Zie onder:
Onlangs deed deze quatsch opnieuw menigeen verbazen. Zie bij Glaubensforum24 de thread "Neuapostolischer Notfallzettel".
Less Is More
Gebruikersavatar
BakEenEi
Berichten: 1134
Lid geworden op: wo 22 sep 2010, 17:23

Re: Let your light shine!

Bericht door BakEenEi »

Grundproblematik: Distanzierte Mitgliedschaft oder keine?

Die in diesem Abschnitt aufgeworfene Thematik beschäftigt sich hauptsächlich mit dem Problem der Mitgliedschaft in einer kritikresistenten und doch krisengeschüttelten Gemeinschaft. Sicherlich wird sich die Frage nach dem 'rechtzeitigen' Absprung für jeden Menschen anders stellen - nicht zuletzt in Abhängigkeit seiner Bedürfnisse und Erwartungen. Grundsätzlich aber ist über Kriterien nachzudenken in der Frage, ab wann ein weiteres Durchhalten keinen Sinn mehr macht. Wenn und wo Kritik nur mehr an den versteinerten Herzen der Kirchenführer abprallt und keinerlei Wirkung mehr zeigt, schwebt sie in der Gefahr, entweder zum puren Selbstzweck, vielleicht gar zur eitlen Selbstbespiegelung (man betrachte die Beiträge in den diversen Internetforen) zu verkommen, oder aber in Gehässigkeiten auszuarten, die weder der Sache noch den Menschen dienen. Insofern bin ich als Autor dankbar, dass auch Fragen in dieser Richtung gestellt wurden, was mich nicht zuletzt dazu veranlasste, über mich und meine Situation als Kritiker kritisch nachzudenken. Sicherlich hat dieser Prozess des Nachdenkens dazu beigetragen, dass ich mich, ohne mir Vorwürfe oder Gewissensbisse machen zu müssen, in die konfessionelle Freiheit entlassen konnte.


Bron: § 3.11 uit "Aus Gnaden erwählt", Standardwerk zur Neuapostolischen Kirche (Band 1), door Rudolf J. Stiegelmeyr; ISBN-10: 3848241455/ISBN-13: 978-3848241453
@all

Vaak heb ik mij afgevraagd waarom ik nog de tijd zou nemen om, bijvoorbeeld via dit Forum, opnieuw in te gaan op (bedrieglijke) aspecten van de nieuw-apostolische geloofspraktijk. Blijkens het zojuist aangehaalde citaat uit diens boek "Aus Gnaden erwählt" (Band 1) heeft die gedachte ook Rudolf Stiegelmeyr wel beziggehouden. Indien "kritiek" een doel op zichzelf zou worden, is er duidelijk iets mis met onze intentie ter zake. Wat ik érg (!) vind is de verwijdering die er plaatsgrijpt onder gelovigen indien "geestelijk leiders", paraderend met hun zelfverzonnen statussymbolen, het evangelie van Jezus Christus voorspiegelen alsof het bij wijze van spreken een 144-delige cursus betreft die zijzelf al met goed gevolg hebben doorlopen. De gehele mensheid moet bij hen de theorie komen leren en daarna nog levenslang bijscholingscursussen blijven volgen. Zo staat het de "hoger opgeleide" Herr Dr. Wilhelm Leber en de zijnen voor ogen. Betrokkenen menen hiervoor aan niemand verantwoording verschuldigd te zijn - dát is het enige wat men in de praktijk zelf gelooft...

Ik had nooit gedacht dat in de Nieuw-Apostolische Kerk, het "werk Gods" volgens degenen die de bijbehorende ideologie (her)uitvonden, de liefde zó verschrikkelijk kon bekoelen als het hierboven nu werd geschetst. Wellicht ten overvloede verwijs ik in dit verband naar mijn bericht op "Ma 09 Jul 2012, 16:07" in de thread "Uit onze doorlevingen" over de tot in het absurde doorgeslagen denkbeelden van districtsapostel Klaus Saur.

Het is oliedom, zoals men als slinkse leugenaars (vgl. Spreuken 19: 1) te werk gaat. Men steelt als de raven en zaait overal verdeeldheid. Medestanders worden uitbundig geprezen, twijfelaars ernstig ziek verklaard.

(...)
  • [1] En de HEER antwoordde Job vanuit een storm. Hij zei:
    [2] ‘Wie is het die mijn besluit bedekt
    onder woorden vol onverstand?
    [3] Sta op, Job, wapen je;
    ik zal je ondervragen, zeg mij wat je weet.
    [4] Waar was jij toen ik de aarde grondvestte?
    Vertel het me, als je zoveel weet.
    [5] Wie stelde haar grenzen vast? Jij weet dat toch?
    Wie strekte het meetlint over haar uit?
    [6] Waar zijn haar sokkels verankerd,
    wie heeft haar hoeksteen gelegd,
    [7] terwijl de morgensterren samen jubelden
    en Gods zonen het uitschreeuwden van vreugde?
    [8] En wie sloot de zee af met een deur,
    toen ze uit de schoot van de aarde brak?
    [9] Ik hulde haar in een gewaad van wolken
    en omwond haar met donkere nevels.
    [10] Ik legde haar mijn grenzen op
    en sloot haar af met deur en grendelbalk,
    [11] en zei: “Tot hiertoe en niet verder,
    dit is de grens die ik je trotse golven stel.”


    Uit: Job 38 (NBV)
Het zou echter van wijsheid getuigen indien men zich rekenschap gaf van wat er wordt beschreven in 1 Tessalonicenzen 1 (NBV):
  • [2] Wij danken God altijd voor u allen: wij noemen u onophoudelijk in onze gebeden [3] en gedenken dan voor onze God en Vader hoeveel uw geloof tot stand brengt, hoe krachtig uw liefde is en hoe standvastig u blijft hopen op de komst van Jezus Christus, onze Heer. [4] God heeft u lief, broeders en zusters. Wij weten dat hij u heeft uitgekozen: [5] onze verkondiging aan u overtuigde immers niet alleen door onze woorden, maar ook door de overweldigende kracht van de heilige Geest. U weet hoeveel we voor u hebben betekend toen we in uw midden waren. [6] U hebt ons nagevolgd, en daarmee de Heer: onder zware beproevingen hebt u het woord ontvangen met de vreugde van de heilige Geest. [7] Zo bent u een voorbeeld voor alle gelovigen in Macedonië en Achaje geworden. [8] Want het woord van de Heer heeft zich vanuit uw gemeente niet alleen in Macedonië en Achaje verspreid, uw geloof in God vindt ook weerklank buiten die gebieden. Wij hoeven daarover niets te vertellen; [9] iedereen praat erover hoe wij door u zijn ontvangen en hoe u zich van de afgoden hebt afgewend om u tot God te keren – om hem, de levende en ware God, te dienen [10] en om zijn Zoon te verwachten uit de hemel: Jezus, die hij uit de dood heeft doen opstaan en die ons zal redden van het komende oordeel.
Slechts gedurende een periode van enkele weken had Paulus de geadresseerden voordien bezocht! Het woord van de Heer en ieders geloof in God (!) - dáár gaat het om; níet om wat ijdeltuiten ons willen wijsmaken.

Groet,
BakEenEi
Less Is More
Gebruikersavatar
BakEenEi
Berichten: 1134
Lid geworden op: wo 22 sep 2010, 17:23

Re: Let your light shine!

Bericht door BakEenEi »

BakEenEi schreef:(...)
Om in het geloof te kunnen overleven, noodzaakten de omstandigheden mij om tot op de bodem uit te zoeken wat in die samenhang waarheid is, én wijsheid. Dus niet: gewiekstheid...

(...)
Wat hier van toepassing is, is 1 Tessalonicenzen 5 vers 19, waar staat: “Doof de Geest niet uit”.

(...)


Uit: Bericht door BakEenEi op "Za 15 Dec 2012, 16:30" in de thread "Waar je van houdt - daar doe je moeite voor!"
Redactie schreef:(...)
Zie verder de thread "Heersers in de kerk (5): In de greep van de macht", welke thread kan worden beschouwd als een "uitgeleide naar kloppende verhoudingen" die nodig zijn om, uitgaande van het evangelie van Jezus Christus, in het geloof niet gedurig krachten te verliezen doch om deze juist te ontvangen! De Nieuw-Apostolische Kerk is verworden tot een machtsbestel waarin de Heer en al de Zijnen buitenspel zijn gezet.

(...)


Uit: Bericht door Redactie op "Di 05 Feb 2013, 21:25" in de thread "NAK en Wilhelm Leber (2005-2013) - Het begin van het einde"
@all

Voor het overige sluit ik mij graag aan bij het onderstaande...
  • [17] Ik spoor u aan, broeders en zusters, op te passen voor degenen die tweedracht zaaien en anderen in de weg staan, en die daarmee ingaan tegen alles wat u hebt geleerd. Ga hun uit de weg, [18] want zulke mensen dienen niet Christus, onze Heer, maar alleen hun eigen lusten, en door fraaie en welluidende woorden misleiden ze argeloze mensen.

    Uit: Romeinen 16 (NBV)
Groet,
BakEenEi
Less Is More
Gesloten