Een ongelijke behandeling van hoge kwaliteit

Essays, Columns & Interviews

Speakerscorner voor wie het apostolische werk een warm hart (zou willen) toedragen. Kopij via redactie@apostolischekritiek.nl
Gesloten
Redactie
Berichten: 1196
Lid geworden op: za 11 dec 2010, 18:11

Een ongelijke behandeling van hoge kwaliteit

Bericht door Redactie »

Een ongelijke behandeling van hoge kwaliteit

  • Afbeelding
    Afbeelding


Op 30 oktober 2004 bracht ik dit artikel onder de aandacht van de kerkleiding, in de hoop dat het zou helpen om een zo goed mogelijk begrip te krijgen van "Dienen en leiding geven". Ik kreeg géén reactie.


Eerder, op 13 oktober 2004, had ik namelijk het volgende geschreven:

(...)
Vanochtend [29 augustus 2004] kwam het bijbelwoord voor de dienst uit Johannes 15, dat begint met

  • "Ik ben de ware wijnstok en mijn Vader is de wijngaardenier."
Ïn het vijfde vers van dit hoofdstuk staat vervolgens:
  • "Ik ben de wijnstok, gij zijt de ranken. Wie in Mij blijft, en Ik in hem, die draagt veel vrucht; want zonder Mij kunt gij niets doen."
"Wij allen zijn een rank aan die wijnstok," zei onze voorganger hierover.

Daarnaast werd in de arbeid nog aangehaald dat kinderen op de zondagsschool vroeger werd geleerd dat onze Stamapostel de stam is, de dienaren tezamen de grote en de kleinere takken en verder de broeders en zusters in de gemeenschap de twijgjes. Vaak werd er in dit verband ook nog op gewezen hoe belangrijk het is dat wij op die wijze met de dienaren verbonden zijn om niet af te sterven van de Boom des levens.

Tussen de betekenis van het Bijbelwoord van vanochtend en het bewuste verhaal van de zondagsschool liggen hele werelden van verschil. Gaat het er nu om dat wij in Jezus blijven of, vrij vertaald, moeten wij zijn in "de ambtsbroeder met het laagste ambt" in de gemeenschap?!

Hier ligt ook het zwaartepunt van de problematiek waarmee ik mij als het ware mee opgezadeld heb gevoeld sinds het organigram van de kerk als het ware op de wijnstok werd geënt en aan zielen werd verteld dat zij zonder de dienaren niets kunnen doen. In werkelijkheid lezen we echter in Johannes 15 dat Jezus heeft gezegd dat wij zonder Hem niets kunnen doen; Hem met een hoofdletter!!

Kortom, ik zou willen dat het organisatiemodel van onze kerk het organisatiemodel blijft, en niet méér dan dat, en dat de reine Jezusleer in de arbeid niet wordt verontreinigd met menselijke denkbeelden.

Ikzelf wil mij graag vasthouden in wat staat in 2 Korintiërs 1: 24

  • "Niet dat wij heersers zijn over uw geloof, maar wij zijn medehelpers uwer vreugde; want gij staat in het geloof."
... en verder aan:
  • "Maar de vaste grond Gods staat vast en heeft dit zegel: De Heer kent de zijnen"
    2 Timoteüs 2: 19 (vgl. Gezangboek, lied 452a)
Dit betekent dat ik graag zou willen dat in onze kerk er geen verwarring meer teweeg wordt gebracht over wat er in de Bijbel wordt gezegd over de verbintenis van kinderen Gods met hun Zielenbruidegom. Het zou het verlossingswerk heel erg ontsieren als dienaren in volgorde van een vermeende belangrijkheid de broeders en zusters in het licht gaan staan door zichzelf op te werpen als onmisbare schakels om de zegen van de Allerhoogste deelachtig te worden. Dienaren zijn medehelpers, geen zetbazen; zij delen de lakens niet uit, maar zij kunnen de minsten zijn, en dienen.

Voel je alsjeblieft in geen enkel opzicht hierdoor bezwaard, want zoals ik boven al aanhaalde, door een liefdevolle benadering komen de dingen al vanzelf in een ander licht te staan. Wij hebben biddende handen voor je. We realiseren ons hoezeer wij allen als vrijwilligers mogen doen wat in ons vermogen ligt, in de gemeenschap, op het werk, in onze woonomgeving, elders, in ons leven. (...)
Evenmin beantwoord...

Ik wil het voorgaande doortrekken naar het "hier en nu" want anders hoeven wij niet langer te spreken van "een levend geloof". Zie onder:

Redactie schreef:(...)
Op woensdag 25 augustus 2010 sprak ik een bestuurslid van de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland, waarbij één van mijn eerste vragen was: "Kent u broeder Moesker?" Alleen van naam, zo begreep ik. Kennelijk probeert men niet op constructieve wijze met elkaar "on speaking terms" te geraken, was namelijk vaak mijn gedachte geweest wanneer ik de site http://apostolischekritiek.nl/ bezocht. Deze website was immers al jarenlang in de lucht. Waarom was er géén gehoor gevonden voor werkelijk de meest serieuze problemen, die nu -schijnbaar uit geestesnood (!)- geëtaleerd werden op het Internet? Ik informeerde hier dus naar bij dit bestuurslid want per slot van rekening handelde het over aangelegenheden die de "zorgplicht" van plaatselijke dienaren logischerwijs te boven gaan. Kortom, ik drong er op aan om met broeder Moesker contact op te nemen. Hij is toch ook altijd nog lid van de kerk?! Voor mijzelf was het in dit opzicht gewoonweg al te laat. Toen ik (op 2 mei 2007) de kerk verliet, wisten districtsapostel De Bruijn en ikzelf dat het definitief was. Ik vond dat stamapostel Leber de hele zaak grondig aan het verzieken was en dan is het een kwestie van EXIT.

Terwijl ik "achterbleef", ging men bij de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland op 3 mei 2007 "aan de hand van leiding, gegeven in onze dierbare stamapostel" over tot de orde van de dag:
BakEenEi schreef:(...)
Kinderen Gods worden geacht 10% van hun inkomen aan de Nieuw-Apostolische Kerk te schenken, en voorts gul te geven ter gelegenheid van de Dankdag voor Gewas en Arbeid, bij het kerstfeest, bij het zondagschoolreisje, bij een regiodienst voor senioren waar de lunch wordt gebruikt, bij deelname aan een workshop voor dirigenten, voor een jeugddag, bij een zang- of orkestuitvoering en voor het zendingswerk. Verder wordt er van alles ingezameld wat nog méér geld opbrengt. Daarnaast is het fijn als men zo veel mogelijk onkosten voor eigen rekening neemt. De "verantwoordelijke dienaren" redden zich wel met al het geld. Bij hen is het in de best mogelijke handen, zo wordt het de gelovigen voorgehouden.

(...)


Uit: Bericht door BakEenEi op "zo 04 dec 2011, 22:51" in de thread "Recente intimidatiepraktijken bij de Nieuw-Apostolische Kerk".
Het WebTeam/BEE


Uit: Bericht door Redactie op "ma 05 dec 2011, 23:02" in de thread "Dat het uw ziel goed gaat weet ik" (3 Joh. 1: 2, NBV)
Met broeder Moesker wordt er vervolgens géén contact opgenomen, dat wil zeggen: niet door een "dienaar". Wel ontvangt hij daarentegen op 17 november 2010 een brief van de advocaat mr. De Lange, en op 30 november 2010 nóg een. Hierna wordt het stil. Tot 30 november 2011, want dan meldt mr. De Lange zich opnieuw bij hem, zo ook op 6 december 2011. Tussendoor belt op 2 december 2011 herder (?) Hans Nijland aan, die aan broeder Moesker namens de districtsevangelist Vis in diens hoedanigheid van "bureauhoofd van ons kerkelijk kantoor in Nederland" een dreigbrief overhandigt! Zeker indachtig aan 100 minus 1 schaap...

Geen sterveling onder de nieuw-apostolische "kinderen Gods" neemt met broeder Moesker contact op, wanneer al deze brieven op dit Forum zijn verschenen. Daarmee wordt hij door diens "naasten" in het "werk Gods" voor levend dood gehouden. Diezelfde houding nemen hierna mr. De Lange aan, de "districtsevangelist" Vis, "districtsapostel" Armin Brinkmann zomede "stamapostel" Wilhelm Leber. Terwijl er namens hen aan broeder Moesker eerst allerlei eisen en deadlines werden voorgehouden en hij daarop heel correct schriftelijk antwoordt, reageert geen van allen. Het mag duidelijk zijn dat op zo'n manier elk vermeend spoedeisend belang (voor de kerkleiding) aan een zaak ontvalt. Men dreigde immers met een kort geding! Wel maakt men zich ondertussen schuldig aan o.a. smaad. Samenvattend: hoe allemachtig ongeloofwaardig in de positie van al deze zichzelf voor "hoge dienaren" uitgevende machtsfiguren kun je in 's hemelsnaam worden?! Hoe durven zulke satanische "zegenaars" straks in vredesnaam (!) Kerst te vieren? Wie het weet, mag het zeggen!

TjerkB
Gebruikersavatar
BakEenEi
Berichten: 1134
Lid geworden op: wo 22 sep 2010, 17:23

Re: Een ongelijke behandeling van hoge kwaliteit

Bericht door BakEenEi »

@all

Gisteren hoorde ik er al een discussie over op de radio, en zojuist las ik in de krant ook een artikel waarin het gaat om een 20-jarige Nederlandse student die het leven niet meer zag zitten door te zijn "bespot, getreiterd, gepest en buitengesloten", zoals het in diens afscheidsbrief -welke de ouders naar buiten hebben gebracht- was omschreven. Uiteraard was dit schokkend nieuws. Het zet je aan het denken. Vragen komen op en antwoorden blijven uit. Om de gedachten te bepalen: vorig jaar hebben in ons land 1.647 mensen een einde aan hun leven gemaakt, terwijl er daarnaast 661 mensen omkwamen in het verkeer. (...)

Ook op dit Forum was er al meerdere keren sprake van:
  • Afbeelding
    Afbeelding

    Bron: Forum voor allen die het apostolische werk een warm hart (zouden willen) toedragen!
Juist in zijn algemeenheid daarover rapporteerde de districtsoudste in ruste, Prof.Dr. Dieter Kruse, aan districtsapostel Armin Brinkmann. In het Duits betreft het dan "Mobbing". Ook omdat de indruk ontstond dat de districtsapostel het onderwerp aangreep om er vervolgens alleen maar goede sier mee te maken zonder in de praktijk van het nieuw-apostolische geloof diens eigen verantwoordelijkheid eerst eens goed onder ogen te zien en die waar te maken, deed het flink wat stof opwaaien. Enkele quotes:
Kortom: er valt een wereld van verschil te onderscheiden tussen "lief doen" en "liefhebben". Net als tussen kunst en kitsch, of tussen woorden en daden.

In de Nieuw-Apostolische Kerk is er een bedrijfscultuur ontstaan, waarbij het vooral gaat om veel mooie woorden. Wie niet uitkijkt, wordt er bij wijze van spreken onder bedolven. In de praktijk echter blijft het bij het enorme begrip dat je aantreft wanneer er een misstand wordt aangekaart. Ogenschijnlijk trok districtsapostel Brinkmann zich het thema aan, "Mobbing", omdat hij er een agendapunt van maakte, doch reken er níet op dat hij of andere "hogere verantwoordelijke leidinggevenden" bij dit kerkgenootschap, waarvan betrokkenen bij hoog en laag beweren dat het "het werk Gods" zou omvatten (!!), zich op dit onderwerp persoonlijk laat aanspreken. De berichtgeving op dit Forum hekelt hun verbazingwekkende hooghartige opstelling in talrijke voorkomende gevallen. Conclusie: roep voor hun huichelachtige moraal liever nú de noodtoestand uit!

Lees in deze samenhang beslist ook mijn bericht op "Vr 27 Jul 2012, 07:56" in de thread "Dienen en lijden geven" nog eens na.

Groet,
BakEenEi
Less Is More
Gebruikersavatar
BakEenEi
Berichten: 1134
Lid geworden op: wo 22 sep 2010, 17:23

Re: Een ongelijke behandeling van hoge kwaliteit

Bericht door BakEenEi »

@all

Terwijl in Duitsland het aantal nieuw-apostolische kerkgemeenten de laatste 10 jaar afnam met een derde, daalde het officiële ledenaantal met ongeveer 10 procent. Ik denk dat in Nederland de situatie vrijwel dezelfde is. Wij zullen dergelijke maatschappijverschijnselen nu eenmaal onder ogen moeten zien, is hierbij wellicht de gedachte: hoewel de vermanende inhoud van lied 334 in het NAK-gezangboek weinigen zal zijn ontgaan, "Ernstig dringt een grote vraag toch" en "Hebt gij dan geen tijd voor Jezus? Zie, hoe wachtend Hij daar staat", kunnen vele "afgewaalden" de verlokkingen van "de wereld om ons heen" niet weerstaan.

Wanneer zielen "de gemeenschap" verlieten, ging ook ik er vroeger min of meer gedachteloos vanuit aan dat "de dienaren" alles eraan hadden gedaan om ze voor "het werk Gods" te behouden. Hooguit konden wij nu nog voor hen bidden... "eer 't klnkt: 'Te laat voor u, te laat voor u!' " (naar het NAK-koorlied "Wie klopt daar keer op keer?"). Gedachteloos wil echter zeggen: het denkvermogen niet inspannend, zonder heldere bewuste gedachten; achteloos en lichtvaardig!! Over lichtvaardig gesproken; dit las ik erover in de Bijbel:
  • Maar voor beide zaken zullen ze hun verdiende straf niet ontlopen: door zich tot afgoden te wenden hebben ze God tekortgedaan, en door lichtvaardig meineed te plegen hebben ze hun minachting getoond voor alles wat heilig is.

    Uit: Wijsheid 14: 30 (NBV)


    Wie veel zweert wordt een en al wetteloosheid, de gesel wijkt niet van zijn huis. Als hij zijn eed niet gestand doet laadt hij een zonde op zich, als hij zijn eed vergeet begaat hij een dubbele zonde. En als hij lichtvaardig zweert gaat hij niet vrijuit, zijn huis wordt met ellende overladen.

    Uit: Jezus Sirach 23: 11 (NBV)
Onwillekeurig dwaalden nu mijn gedachten af naar de eed van trouw die apostelen in de Nieuw-Apostolische Kerk moeten zweren aan de stamapostel, en aan de strafaangifte die er is ingediend tegen districtsapostel De Bruijn in ruste. Maar ikzelf was óók lichtvaardig! Al voordat stamapostel Leber er in diens "Woord van de maand in februari 2006" op begon te hameren was ik al geneigd om een onbegrensd vertrouwen te hebben in "de dienaren", totdat ik ongevraagd meer en meer inzage kreeg in hun dubbele agenda's en misschien juist wel in hun dubbelleven. Ik werd mij ervan bewust dat ik mij had overgegeven aan een bepaald discours in denken en doen, naar nieuw-apostolische traditie. Men sprak wel van "de reine Jezusleer", waaraan het nieuw-apostolische geloof gelijk zou zijn, doch in werkelijkheid was daar nog een heel denksysteem omheen gebouwd. Een verstikkend denksysteem, naar mijn inmiddels vaste overtuiging; met name als ik zie hoe aan naasten erbarmen (!) wordt onthouden, indien men onverhoopt worstelt met dat vereiste doch ongelofelijk krom beredeneerde vertrouwen dat geleidelijk meer op zijn plaats zou zijn, naarmate ambtsbroeders op de ambtsladder een hoger ambt bekleden. Je mag in geval van nood als het moet wel even twijfelen, maar zorg dan "nach dem neuapostoischen Glaubensverständnis" wel dat je die twijfel daarna snel "overwint" want "Slechts d'overwinnaar wacht de kroon, het witte, reine kleed" (derde couplet lied 408, NAK-gezangboek). Wie nú even nadenkt, maar níet achteloos of lichtvaardig, voelt misschien aan dat er bij zo'n manier van redeneren duidelijk verschillende zaken, zoals appels en peren, door elkaar worden gehaald. Resultaat: verwarring.

Ikzelf heb mij dus afgevraagd: waarmee begint in deze kerk nu toch feitelijk die nodeloze verwarring? Hoe kun je ongemerkt op het verkeerde been worden gezet? Waar heb ik in feite voor het eerst de afslag gemist?

Dat zit hem, kort en goed, bij nader inzien in het volgende:
  • [34] Nadat de Farizeeën hadden vernomen dat hij de Sadduceeën tot zwijgen had gebracht, kwamen ze bij elkaar. [35] Om hem op de proef te stellen vroeg een van hen, een wetgeleerde: [36] ‘Meester, wat is het grootste gebod in de wet?’ [37] Hij antwoordde: ‘Heb de Heer, uw God, lief met heel uw hart en met heel uw ziel en met heel uw verstand. [38] Dat is het grootste en eerste gebod. [39] Het tweede is daaraan gelijk: heb uw naaste lief als uzelf. [40] Deze twee geboden zijn de grondslag van alles wat er in de Wet en de Profeten staat.

    Uit: Matteüs 22 (NBV)
Als het bovenstaande niet steevast van doorslaggevende betekenis behoeft te zijn voor wie naar het evangelie van Jezus Christus wil leven, klopt er iets niet. Te pas en te onpas mogen juist deze twee geboden in de Nieuw-Apostolische Kerk worden veronachtzaamd, met name indien "hogere dienaren" er blijk van geven dat er wel met twee maten kan worden gemeten, zoals op 16 juni 2011 toen Ronald Rohn alvast aan de hoogste galg werd ophangen. Opdrachtgever: districtsapostel Armin Brinkmann die op dat moment de balk in diens eigen oog bepaald niet zag zitten, zelfs nog niet nadat hij hierover een kort geding had verloren!

Hoe wordt er in de Nieuw-Apostolische Kerk nog méér verwarring gesticht? Welnu, door bijvoorbeeld "zakendoen" statutair onlosmakelijk te verbinden met "zielzorg" en de verantwoordelijkheden dienaangaande voor te behouden aan dezelfde personen in de organisatie, die daarmee al meteen twee petten op krijgen. Door gelovigen die aan de kerkleiding -vanuit hun bezorgdheid over de bejegening van naasten (!)- kritische vragen (durven te) stellen, te verdenken van kwaadsprekerij en door met gebruikmaking van de offerontvangsten advocaten in te huren om ze daarvan te weerhouden, gaan "hoge dienaren" nota bene anti-christelijk te werk. Wie dat vervolgens gedachteloos (!) gadeslaat, mag zich echter wel eens hardop afvragen welke twee geboden volgens Jezus Christus feitelijk de grondslag zijn van alles wat er in de Wet staat en de Profeten!

Tot mijn teleurstelling en woede (!) moest ik in de Nieuw-Apostolische Kerk telkens weer vaststellen hoezeer hooggeplaatste "zegenaars" het zich wensen te veroorloven bikkelhard te zijn voor een ander en zo mild als maar mogelijk is voor zichzelf. Wat districtsapostel Brinkmann betreft, lijkt hiervoor het bewijs intussen overtuigend genoeg te zijn geleverd: eigenmachtig investeert hij het 20-voudige van de limiet waarover hij statutair maximaal te beslissen had; het geld verdwijnt in de zakken van criminelen, en hij kan volstaan met een slap excuus! In de tussentijd blijft hij hardvochtig oorlog voeren (!) tegen onder anderen Ronald Rohn.

Verwarring ontstaat dus met name óók doordat de in "Die Landesversammlung" (= De landelijke vergadering) verenigde districtsvoorgangers zich laten manipuleren en intimideren (!), ten gevolge waarvan zij -wat volkomen absurd is- enerzijds goedvinden dat "zakendoen" één op één samengaat met "zielzorg" en zij anderzijds wensen te geloven dat er bij "Godsgezanten" een onschendbaarheid dient te worden geëerbiedigd welke toeneemt naarmate men "nach dem neuapostolischen Glaubensverständnis" een "hogere verantwoordelijke leidinggevende" is. Aangezien de statuten bij het kerkgenootschap "de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland" identiek zijn aan de "Rechtliche Grundlage der Neuapostolischen Kirche Nordrhein-Westfalen K.d.ö.R.", moet nu echter worden vastgesteld dat men zich daarmee schuldig maakt aan onbehoorlijk bestuur. Enkel en alleen indien "Der Landesvorstand" (= Het bestuur) op basis van de van overheidswege vastgestelde wetten en regels te complimenteren valt, mogen de districtsvoorgangers ná hun controlewerkzaamheden aan opzieners en apostelen voor een jaarrekening decharge verlenen. Onbehoorlijk bestuur in dezen houdt dus in dat men, "staande in de geloofsgehoorzaamheid" (lees: kadaverdiscipline), tegen de laatstgenoemden zegt "Dat hebben jullie goed gedaan!" terwijl de onloochenbare feiten dit zonder meer tegenspreken! In Nederland zullen bestuurders aldus de aanwijzing verspelen van een Algemeen Nut Beogende Instelling (ANBI).

Door van gelovigen te verlangen dat men een onbegrensd vertrouwen aan de dag legt jegens bestuurders die zichzelf wensen uit te geven voor Boden van Jezus, hetgeen in de praktijk zoals wij het in de Nieuw-Apostolische Kerk moeten meemaken betekent dat er op kennelijk lastige vragen niet wordt geantwoord en gezonde tegenspraak niet wordt geduld, handelen de verantwoordelijken (!) nogmaals niet alleen pertinent anti-christelijk doch begaan zij ook strafbare feiten. Verbaast u zich er maar niet over als te zijner tijd een rechtbank daarover een vernietigend oordeel uitspreekt. Hiervoor is op dit Forum al vaak gewaarschuwd...

Derhalve is het niet nodig om ingevolge een op bovenbeschreven wijze aangepraat bijgeloof (!) zich het vel over de oren te laten halen, teneinde vandaag de dag in de samenleving staande te kunnen blijven. (...) Kerkverlating bij de geloofsgemeenschap in kwestie heeft tevens van doen met alle ongerijmdheden die in binnen- en buitenland via het Internet de laatste tien tot vijftien jaar uitgebreid aan de orde werden gesteld.

Groet,
BakEenEi
Less Is More
Gebruikersavatar
BakEenEi
Berichten: 1134
Lid geworden op: wo 22 sep 2010, 17:23

Re: Een ongelijke behandeling van hoge kwaliteit

Bericht door BakEenEi »

[Bijgewerkt: 08-02-2013, 11.30 uur]


@all

Overigens lijkt het wel dat er bij de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland per decreet is afgekondigd: "Blijf zitten waar je zit, en verroer je niet!" Men hult zich in stilzwijgen. "Alle verloven zijn ingetrokken". Niemand schijnt aan te voelen, dat er ondertussen zielen wegkwijnen (!) doordat hun leed geen naam mag hebben. Het betreft dan nota bene smartelijk lijden dat betrokkenen wordt aangedaan door toedoen van "zegenaars", althans "nach den neuapostolischen Glaubensverständnis". Helaas is dit zorgelijke fenomeen exemplarisch te noemen voor de gang van zaken bij dit kerkgenootschap door de jaren heen. Na vrijwel elk ongeval rijden de verantwoordelijke kerkbestuurders namelijk dóór. Niemand maakt ze wat! Wie er desondanks wat van zegt, "valt buiten de prijzen". Wie in deze "Ämterkirche" naar eigen inzicht handelt, krijgt onzichtbaar het etiket "ongeleid projectiel" opgeplakt. De bedoeling is immers dat "dienaren" op handen worden gedragen. Wie ze lastigvalt met vragen voordat de nieuw-apostolische god op diens tijd de gebeden verhoort, snapt niet hoe het werkt bij de machtsuitoefening vanuit de ivoren torens, waar er uiteraard geen plaats is voor een democratie. Er bestaan wel regels maar de criteria zijn niet objectief toetsbaar. In beginsel geldt het recht van de sterksten onder de hooggeplaatsten in het internationale kerkbestuur. Hun doen en laten bepaalt de politieke koers. Hun stem, desnoods afhankelijk van de waan van de dag, geeft de doorslag, en hun wens zal ieders gebod zijn. Wie bereid is om deze ambtelijke willekeur (!) met "een fijne aanbieding" van harte te ondersteunen, opent voor zichzelf een "zegensweg". Mannen in een bepaalde leeftijdcategorie mogen dan wellicht voorzichtig, onder het toeziend oog van hun "directe zegenaars", een beetje opklimmen op de ambtsladder. "Joepie de poepie! Deze vuist op deze vuist, deze vuist op deze vuist. Deze vuist op deze vuist en zo klim ik naar boven." Wie het spel doorheeft, kan het in de Nieuw-Apostolische Kerk ver schoppen. Wij allen hebben dit bij de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland op 22 april 2012 nog kunnen zien gebeuren.

(...)

Op 4 december aanstaande zal stamapostel Leber vast en zeker feestelijk uitpakken bij de presentatie van de in het werk Gods (!) volstrekt overbodige nieuw-apostolische catechismus. Het voordeel van dit nadeel is, dat eerst de Duitstalige genodigden bij de geplande satellietuitzending het hoofd over de gekunstelde inhoud ervan zullen breken. Vermoedelijk zal Leber tegen het einde van deze zoveelste schertsvertoning fijntjes wijzen op het komende jubileumjaar voor de Nieuw-Apostolische Kerk. Alwéér (géén) feest! En-passant echter wordt met het voorziene gesteggel over het jaar 1863 als gedenkwaardige mijlpaal in de "geschiedenis van het rijk Gods" de aandacht afgeleid van heel wat anders, namelijk de "nach dem neuapostolischen Glaubensverständnis" beschermwaardige eigenmachtige introductie rond het jaar 1896 door Friedrich Krebs van "das Stammapostelamt". Voor de straks schijnbaar 150-jarige Nieuw-Apostolische Kerk geldt die gebeurtenis heimelijk als een nog veel grotere bereikte mijlpaal: de wording van het nieuw-apostolische kastestelsel.

(...)

Ik heb er nog net geen vierkante ogen door gekregen, maar als trendwatcher met betrekking tot the continuing story of Peyton Place, herstel, de Neuapostolische Kirche, viel er voor mij in elk geval gaandeweg te constateren wat er al naar voren kwam in het bericht van Het WebTeam op "Do 18 Okt 2012, 17:40" in de thread "Leber -provocateur pur sang- acteert op 4 december 2012", te weten:
Wat moest er namelijk -in de verborgen agenda- worden veiliggesteld?
  • de nagedachtenis aan stamapostel J.G. Bischoff en diens omstreden Boodschap
  • de "Heilsnotwendigkeit" van het nieuw-apostolische apostelambt
  • de volmachten, verbonden aan het nieuw-apostolische ambt van stamapostel
  • de pennevruchten van districtsapostel Karl Weinmann** en daarmee 1863 als startjaar van "de nieuwe ordening"
  • de geloofsgehoorzaamheid (lees: de kadaverdiscipline) ingevolge de hiërarchische opzet van de organisatie
  • het exclusivisme van de nieuw-apostolische geloofsleer (oecumenische betrekkingen dus slechts pro forma)
  • het combi-leiderschap van "hoge dienaren" (zakendoen en zielzorg)
(...)

** Zie pagina 380 van het manuscript "Geburtsstunde der Neuapostolischen Kirche (update 03. Feb. 2013)" van Rudolf Stiegelmeyr. Klik >> HIER << om het te downloaden.
Dit werden dus randvoorwaarden waaraan de inhoud van de catechismus sowieso moest voldoen. Stukje bij beetje liet de gedragslijn van stamapostel Leber zich herkennen. Ik mag trouwens aannemen dat het geen betoog meer behoeft waarom ik in dit opzicht trendwatcher ben geworden: gewoon uit argwaan! Als "ervaringsdeskundige" voelde ik mij al een gewaarschuwd mens, maar toen ik bij stamapostel Wilhelm Leber tegen ook míjn verwachtingen in onraad proefde, wilde ik mij niet nóg langer in de maling laten nemen. Ik had er werkelijk geen idee van hoezeer het daarna nog een enorme puzzel zou worden om te begrijpen hoe het piramidespel (!) door de hoogmogende heren werkelijk wordt gespeeld, maar daar ben ik nu wel achtergekomen. De echte "afgedwaalden" van het werk Gods blijken de verdedigers te zijn van de nieuw-apostolische catechismus, waarbij het evangelie van Jezus Christus in het niet verdwijnt. Niet "de grondslag van alles wat er in de Wet en de Profeten staat" zal voortaan nog het zwaarst mogen wegen, doch datgene waarmee de nieuw-apostolische kerkleiding vanuit haar catechismus een ieder wil inpalmen. Maar het zijn gewetenloze eikels, de breinbazen achter dit monster. Men manipuleert en bedriegt zonder één seconde stil te staan bij de consequenties die dat voor een ander kan hebben. Een gebroken arm herstelt, maar psychisch geweld blijft mensen hun hele leven bij. Hierbij slechts te denken aan de impact van "de Boodschap" van stamapostel Bischoff. Als stamapostel Leber echt een held was geweest, had hij ervoor gezorgd dat er op goudeerlijke wijze de hand was gereikt naar alle slachtoffers van het machtsmisbruik waarmee er in de jaren '50 van de vorige eeuw op gezag van stamapostel Bischoff onder de gelovigen angst en verdeeldheid werd gezaaid. Hij wendde zich daarentegen tot 40.000 man eigen publiek en oogstte applaus van de verkeerde doelgroep.

Groet,
BakEenEi
Less Is More
Gebruikersavatar
BakEenEi
Berichten: 1134
Lid geworden op: wo 22 sep 2010, 17:23

Re: Een ongelijke behandeling van hoge kwaliteit

Bericht door BakEenEi »

  • Toen zei hij: ‘Luister, dit zegt de HEER over Zerubbabel: Niet door eigen kracht of macht zal hij slagen – zegt de HEER van de hemelse machten – maar met de hulp van mijn geest.

    Uit: Zacharia 4: 6 (NBV)


    Want niet de macht van het getal bepaalt uw kracht, niet op geweldenaars steunt uw heerschappij. U bent juist de God van de vernederden, de helper van onaanzienlijken, de steun van zwakken, de beschermer van moedelozen, de redder van wanhopigen.

    Uit: Judit 9: 11 (NBV)

@all

In deze thread kwam al ter sprake wat pestgedrag teweeg kan brengen. Vandaag las ik hierover in de Volkskracht: "Uit recent onderzoek naar pesten op het werk blijkt dat een werknemer die langer dan zes maanden structureel wordt gepest grote kans heeft op het posttraumatisch stresssyndroom. En dat zijn volwassenen. Kinderen zijn minder weerbaar." (...) Als het goed is bevinden wij ons in Zíjn huis, het Vaderhuis (!), royaal buiten elke gevarenzone en zal een ieder zich daar veilig en geborgen mogen weten. "Maar zeg nu eens concreet," zou men ons kunnen vragen, "Waar vind ik Jezus, waar vind ik vrede?" (lied 211, NAK-gezangboek):
  • 1
    Waar vind ik Jezus,
    waar vind ik vrede?

    Kunt gij mij zeggen,
    waar vind ik Hem?
    Waar Jezus troont,
    waar Jezus woont,
    daar is gewis de hemel mijn;
    daar mocht ik eeuwig, eeuwig zijn!
    Daar mocht ik eeuwig, eeuwig zijn!


    2
    Wilt gij Hem vinden,
    Hem toebehoren?
    Ik zal u zeggen
    waar gij Hem vindt.
    In 't vaderhuis,
    daar vindt gij Hem.

    Daar leeft, daar helpt, daar zegent Hij;
    daar spreekt Zijn mond tot u en mij.
    Daar spreekt Zijn mond tot u en mij.


    3
    Daar werkt de Heiland
    in Zijne knechten;
    in de Apost'len,
    daar vindt gij Hem.
    En klopt gij daar
    in ootmoed aan,
    ziet g' u de hemel opengaan;
    ziet gij Hem vol genade staan.

    Ziet gij Hem vol genade staan.
Néé dus; wie zijn of haar toevlucht hoopt te kunnen nemen onder de schaduw van de vleugelen van de nieuw-apostolische kerkleiding, kan bij aanvang van een dienst misschien nog spontaan meezingen...
  • 1
    Vader, zie ons vol verlangen
    naad'ren voor Uw aangezicht;

    om weer krachten te ontvangen
    en 't ontkomen aan 't gericht.


    2
    Wij zijn hong'rig naar de spijze
    van Uw woord, o Levensvorst.

    Geest'lijk moede van de reize,
    onze "kleding" is bemorst.


    (...)

    Uit: Lied 240, NAK-gezangboek
... doch men komt -gezien de ideologische lijn van het in de op handen zijnde catechismus neergelegde regeerakkoord bij het internationale kerkbestuur (waar allerminst "Boden van Jezus" de hand in hebben gehad)- bedrogen uit. Daarom: "Zo komt gij nooit in 't eeuwige rijk" (lied 260, NAK-gezangboek), laat staan ... aan Jezus' voeten (zie lied 292, NAK-gezangboek)?! De ambtelijke top in de Nieuw-Apostolische Kerk beslist gedurig zelf over ieders uitverkiezing. Men kan de Vader, de Zoon of de Heilige Geest daarbij helemaal niet gebruiken! Bovendien: kinderen van God (!!) die wat te vragen hebben, worden er overgeslagen! Wie het dan uitschreeuwt van de zielenpijn, wordt nota bene in opdracht van diezelfde ambtelijke top met gestolen geld uit het offerblok door advocaten achterna gezeten! Het is gewoonweg bizar wat er in deze kerk allemaal maar kan gebeuren. Als de ambtelijke top van dit schrikbewind spreekt "Zwijg! Wees stil!" (vgl. Marcus 4: 39), durft niemand meer een vin te verroeren! Er is hier weer een hiërarchie ontstaan van vrijen, horigen en lijfeigenen. Bij de Nieuw-Apostolische Kerk werd er op deze manier in feite een verkapte openbare slavernij geïntroduceerd! Alles draait er tegenwoordig om leiderschap, strategie en eenzijdige communicatie. Echter:
  • De liefde laat geen ruimte voor angst; volmaakte liefde sluit angst uit, want angst veronderstelt straf. In iemand die angst kent, is de liefde geen werkelijkheid geworden.

    Uit: 1 Johannes 4: 18 (NBV)
Gelovigen die hun districtsdienaren er nu niet toe noodzaken zich aan de statuten te houden, tekenen in deze kerk voor hun eigen ondergang. Zie overigens ook mijn bericht op "Vr 12 Nov 2010, 10:49" in de thread "Districtsvoorgangers N.A.K.: een zuiver geweten?".

Groet,
BakEenEi
Less Is More
Gebruikersavatar
BakEenEi
Berichten: 1134
Lid geworden op: wo 22 sep 2010, 17:23

Re: Een ongelijke behandeling van hoge kwaliteit

Bericht door BakEenEi »

@all

Gisteren meldde een verslaggever in Griekenland op de radio, dat er op het ogenblik werkonderbrekingen plaatshebben bij de Griekse rechtbanken. Enkele jaren geleden hadden rechters 38 procent van hun salaris moeten inleveren, waarna er werd aangekondigd dat er opnieuw een inkomensoffer nodig was van tussen de 10 en 15 procent. Dit blijkt nu echter 24 procent te worden. Bij de Hoge Raad verdienden rechters vóór alle bezuinigingen nog € 5.500 netto per maand. Het salaris van een beginnende rechter is momenteel € 1.300 netto per maand, zo begreep ik. (...) De vraag die opkwam was dus: komt de onafhankelijkheid van rechters niet in het geding, nu men een extraatje wel zal kunnen gebruiken?

Mijn gedachten dwaalden af! Bij de Nieuw-Apostolische Kerk krijgen opzieners en apostelen salarissen die minimaal overeenkomen met wat docenten aan hogescholen en universiteiten verdienen, zo berichtte destijds Glaubenskultur-Magazin. Stel nu, dat één van de redenen om dit zo te regelen ook is geweest dat men wilde voorkomen dat "hoge(re) dienaren" zich al te gemakkelijk gevoelig zouden tonen voor financiële gestes van derden. Een andere reden zou kunnen zijn dat als betrokkenen tot op zekere hoogte gevrijwaard blijven van maatschappelijke noden, zij beter in staat zullen zijn om hun volle aandacht te richten op zielzorg. In elk geval heb ik er persoonlijk altijd wel begrip voor gehad dat er, althans in zakelijk opzicht, geen roofbouw wordt gepleegd op ieders gezinnen. So far, so good. In de praktijk van alledag echter lijkt deze kerk wel een handelsonderneming met, jawel, uitgerekend deze "hoge(re) dienaren" aan de geldkraan. Miljoenen gaan er door hún handen, alsof het anderen niet is toevertrouwd. Alsof zakendoen geen zaak is voor professionals!

De regels die men zichzelf heeft opgelegd zijn helder. Hierbij valt bijvoorbeeld te denken aan de "Richtlijnen voor de ambtsdragers van de Nieuw-Apostolische Kerk" (Ned. uitgave: juli 1999 - met een voorwoord van stamapostel Richard Fehr, gedagtekend Zürich, september 1993), waaruit de volgende quote:
Ontleend aan "1. Grondbeginselen van de ambtsuitoefening", resp. pagina 16 en 17:
  • "Het is dringend aan te raden om ambt en beroep duidelijk gescheiden te houden" (pag. 16)

    "Voor de instandhouding van een zuivere vertrouwensrelatie is het eveneens noodzakelijk dat een ambtsdrager nooit geld van of aan gemeenteleden leent (vgl. Sir. 29: 4-9).
    Iedere ambtsdrager moet zich ervan bewust zijn dat hij zelf ook Gods genade nodig heeft. Daarom moet hij ervoor waken anderen iets te verwijten, over anderen te oordelen of hen zelfs te veroordelen." (pag. 17)
Of te denken aan de statuten waar bij dit kerkgenootschap in feite alles mee begint. Daaruit nog déze quote:
Artikel 2 Doelstelling

1. De Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland heeft tot doel het woord en de ordeningen van God aan alle mensen te verkondigen, de sacramenten toe te dienen en de zegenhandelingen uit te voeren die zij noodzakelijk acht.
 De kerk verzorgt haar gelovigen en bevordert het nieuw-apostolische geloofsleven overeenkomstig haar geloofsbelijdenis. Dit geschiedt in het bijzonder in de vorm van regelmatig gehouden kerkdiensten, gewetensvolle zielszorg en een door de geest van naastenliefde gedragen maatschappelijke zorg.

"Ze" kunnen het verschrikkelijk mooi opschrijven, dacht ik; het is werkelijk indrukwekkend. Maar ondertussen mag niemand "ze" eraan houden - want dan worden "ze" boos! Dan toont men zich niet "onaangenaam getroffen" doch op zijn minst "hevig verontwaardigd". "Wij, de Godsgezanten, de dienaren, de zegenaars, de Boden van Jezus, de ambtsdragers, de bestuurders; aan ons is alle macht gegeven, in hemel en op aarde. Doden en levenden dienen zich te melden bij de altaren die wij hebben opgericht. Zonder ons keurmerk kunnen wij niet instaan voor alle mogelijke elementen van waarheid elders. In de Nieuw-Apostolische Kerk moet u allen zijn! Daar kunt u zich laten bijscholen, door onze helpers. Want wijzelf hebben wel andere zaken aan ons hoofd. Wij delen alleen de lakens uit. Wij geloven wat anderen moeten waarmaken. Zie onze website."

(...)

Gaat er nu al hier en daar een lampje branden?

Groet,
BakEenEi
Less Is More
Gebruikersavatar
BakEenEi
Berichten: 1134
Lid geworden op: wo 22 sep 2010, 17:23

Re: Een ongelijke behandeling van hoge kwaliteit

Bericht door BakEenEi »

@all

"We mogen fel hebben gestreden, maar dat was alleen omdat we innig van ons land houden en de toekomst ervan ons zo ter harte gaat", zei vanochtend president Obama over diens opponent, gouverneur Romney. (...) Vaak vroeg ik mij af: waar strijdt de nieuw-apostolische kerkleiding nu toch feitelijk voor? Hoezeer ligt bij betrokkenen werkelijk de opdracht na aan het hart "Weid Mijn lammeren (...), hoed Mijn schapen"? Welke zegeningen willen wij nú graag toeschrijven aan de "Heilsnotwendigkeit" van het nieuw-apostolische apostelambt? Heb ik wel écht met het "werk Gods" van doen als ik om mij heen kijk en ik hier zie hoe de hazen lopen en de zaken marcheren? (...) Tal van "ontwikkelingen" verontrustten mij en ik schreef erover, zoals in mijn bericht van "Ma 17 Jan 2011, 22:01" in de thread "overspannen eindtijdverwachting in de NAK herleeft". Eerder al wendde ik mij "langs de geordende weg" doch vergeefs tot "de dienaren", zoals op 13 oktober 2004. Zie hiervoor het bericht waarmee deze thread begint. Niemand nam de moeite om serieus te antwoorden.

Al werd ik voor levend dood gehouden; ik ben niet van steen. Ten slotte, in 2007, ging ik maar weg. Van alles en nog wat gaat er dan door je heen, zoals: hoe ben ik toch ooit in de verkeerde film terechtgekomen?!

Hoe heeft zover kunnen komen dat ik bij de verantwoordelijken maar bleef aandringen. Eén keer uiteindelijk wilde ik per se van het kerkbestuur een antwoord, maar dat probeerde toen nota bene een persvoorlichter te verhinderen! Dit is de verdorvenheid ten top, wist ik. Ik hoopte dat mijn broeders en zusters in de Nieuw-Apostolische Kerk, van wie ik helemaal geen afscheid wilde nemen, mijn "betrokkenheid" zouden begrijpen.

Nee, het werd niet begrepen, bij de "vereniging van vrinden van de gestolde bezieling".

Echter, als je 50 jaar lang je best ervoor hebt gedaan om het "werk Gods" het werk Gods te laten zijn, sta je daar wel van te kijken! Blijkbaar moesten alle muizen grijs zijn en vooral ook muisstil, en alle bloemen rood.

Zwieg'n en ja-knikk'n.

Onder het lijden ben ik maar blíjven strijden (vgl. lied 389, NAK-gezangboek). Ik ga er namelijk vanuit dat wat er staat in Filippenzen 2 in elk geval sommigen nog zal aanspreken:
  • [1] Nu u door Christus zozeer bemoedigd wordt en liefdevol getroost, nu er onder u zo’n grote verbondenheid met de Geest is, zo veel ontferming en medelijden, [2] maak mij dan volmaakt gelukkig door eensgezind te zijn, één in liefde, één in streven, één van geest. [3] Handel niet uit geldingsdrang of eigenwaan, maar acht in alle bescheidenheid de ander belangrijker dan uzelf. [4] Heb niet alleen uw eigen belangen voor ogen, maar ook die van de ander. [5] Laat onder u de gezindheid heersen die Christus Jezus had.
Eerder verwoordde ik die wisselwerking en saamhorigheid als volgt:
[ingezonden voor de indexpagina]


Betrokkenheid

Betrokkenheid bij het werk des Heren is volgens mij wat ons op deze site met elkaar verbindt. De loop van het leven voerde ons naar verschillende posities. Allerlei gemoedsstemmingen drongen zich aan ons op. Als tolk-vertalers werden wij uitleggers van onze waarnemingen en gevoelens. Weerspiegelingen hiervan leverden van alle kanten tekstbijdragen op, zoals nu ook nog dit bericht.

In 1 Samuël 7 staat er boven vers 2 “Samuël spreekt het volk toe” (NBV), en vervolgens:

  • ... Steeds meer Israëlieten klaagden hun nood bij de HEER. [3] Ten slotte sprak Samuël het volk als volgt toe: ‘Als het u werkelijk ernst is terug te keren naar de HEER, doe dan de vreemde goden zoals Astarte weg en richt u met heel uw hart naar de HEER. Dien hem alleen, dan zal hij u bevrijden uit de greep van de Filistijnen.’ [4] Dus deden de Israëlieten de Baäls en Astartes weg en dienden alleen nog de HEER.

Wow, dacht ik: wat sprak hij toch met macht. Al snel hierna werd ieders geloof weer aangevochten:

  • [7] Toen de Filistijnse stadsvorsten vernamen dat de Israëlieten in Mispa bijeen waren gekomen, trokken ze op naar Israël. De Israëlieten hoorden hiervan en werden bang. [8] Ze zeiden tegen Samuël: ‘Laat ons niet in de steek en roep voor ons de HEER, onze God, te hulp, opdat hij ons redt uit de greep van de Filistijnen.’ [9] Samuël nam een lammetje en droeg het in zijn geheel als brandoffer aan de HEER op. Hij riep de HEER om hulp voor Israël, en de HEER verhoorde hem. [10] Terwijl Samuël nog met het offer bezig was, kwamen de Filistijnen er al aan om Israël aan te vallen. Maar toen donderde de HEER met luide stem tegen de Filistijnen en zaaide zo veel verwarring dat ze tegen Israël wel het onderspit moesten delven.

En dan, misschien was het volk amper bijgekomen van de schrik, lezen wij de bekende woorden:

  • [12] Na afloop plaatste Samuël tussen Mispa en Sen een steen en noemde die Eben-Haëzer. ‘Want,’ verklaarde hij, ‘tot hier toe heeft de HEER ons geholpen.’

Tot hier toe... want het ging verder, en dat werd nog een hele geschiedenis. Menigeen kwam onder vuur te liggen. En er was intens verdriet. Velen hebben gestreden en gebeden; immer Hem beleden. Christus herstelde de verhouding tussen God en de mens. Op dat verbond pleiten wij: “Leid mij hemelwaarts, o Heer!”.
Daartegenover waren er ook geluksmomenten: de glimlach van een kind, een lentedag, muziek die je wat doet, en misschien ook wel de voorjaarsopruiming. Zou hier nog iets bovenuit stijgen?

Ondertussen werd hier en daar “in de gemeenschap” de veiligheid en geborgenheid, waar wij als kinderen Gods niet zonder kunnen, min of meer naar de Filistijnen geholpen. Echter: angst, hinderlagen en bedrog komen niet van God. Wél, zoals wij zingen in lied 421: vrede, vreugde en liefde. Vlug als een hinde kunnen deze wijken. Is er niet een plek waar wij met elkaar in de luwte kunnen zitten?

Tot hier toe... Wat is er nu werkelijk waardevol, van blijvende waarde? Wij hebben een mooi lied, waarbij in het refrein steeds klinkt “Dát blijft bestaan, wat in liefd' is gedaan!” In die richting moeten wij het volgens mij willen zoeken. Zoeken houdt een beweging in: God geeft de vogels te eten, maar ze moeten er wel voor vliegen. Het blijft een dilemma: ruzie krijg je vanzelf, maar voordat iemand de vrede heeft hersteld, dient er heldenmoed te worden ontwikkeld:
  • [5] Op die dag zal de HEER van de hemelse machten
    de sierlijke kroon zijn, de prachtige krans
    voor wie er van zijn volk nog over zijn; [6] wie zetelt op de rechterstoel
    zal hij met zuiver recht bezielen,
    en heldenmoed schenkt hij aan hen
    die de vijand uit de stad verdrijven.


    Jesaja 28: 5-6 (NBV)
Amersfoort, zaterdag 4 februari 2006
TjerkB
Inmiddels gonst het in de kerk die ik verliet misschien wel van de activiteiten; maar de leden tonen zich zeer naar binnen gericht. Van de "afgedwaalden" heeft men zeker in alle stilte emotioneel afscheid genomen.

Groet,
BakEenEi
Less Is More
ACE
Berichten: 474
Lid geworden op: wo 29 sep 2010, 22:05

Re: Een ongelijke behandeling van hoge kwaliteit

Bericht door ACE »

@WT

2 opmerkelijke zaken.

De melding van een Grunniger Mannenkoor o.i.d is van de NAK site gehaald. Ligt dat koor al op z'n gat?

Opziener Vis heeft namens Stichting Corantijn (geld van een ander dus) een donatie gegeven voor de bouw van een boot met buitenboord motor
voor de gemeente Alliance in Suriname. Reeds 2 gebouwde boten met buitenboordmotor werden binnen enkele maanden
doorverhandeld en niemand weet waar ze gebleven zijn.
Inderdaad, commercieel ingezet!

Groet,
ACE
Gebruikersavatar
BakEenEi
Berichten: 1134
Lid geworden op: wo 22 sep 2010, 17:23

Re: Een ongelijke behandeling van hoge kwaliteit

Bericht door BakEenEi »

Daarnaast werd in de arbeid nog aangehaald dat kinderen op de zondagsschool vroeger werd geleerd dat onze Stamapostel de stam is, de dienaren tezamen de grote en de kleinere takken en verder de broeders en zusters in de gemeenschap de twijgjes. Vaak werd er in dit verband ook nog op gewezen hoe belangrijk het is dat wij op die wijze met de dienaren verbonden zijn om niet af te sterven van de Boom des levens.

Uit: Bericht door Redactie op "Wo 21 Dec 2011, 12:44".
Oorspronkelijke bron: mijn schrijven d.d. 13-10-2004 aan een opziener bij de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland
@all

Op deze leest werd rond 1896 het ambt van stamapostel geschoeid. Het mag dan nu wel zijn dat de soep niet meer zo heet wordt gegeten als ze was opgediend, maar intussen gelden er in de Nieuw-Apostolische Kerk dusdanige "dimensies van macht", dat nog altijd niemand wat heeft in te brengen behalve de stamapostel en onder de districtsapostelen alleen de machtigsten. Structurele macht bijvoorbeeld gaat uit van het denksysteem dat er in deze kerk heeft kunnen gaan heersen. Het geestelijke klimaat, zeg maar, mede bepaald door ongeschreven codes en (gedrags)voorschriften welke door de kerkleiding worden gekoesterd. Bij de kerkleiding berust voorts de macht om de agenda te kunnen stellen en haar doorslaggevende invloed zal iedere zaak beslissen. In dat opzicht zijn de gelovigen dus nog steeds, als vanouds, onbeduidende... twijgjes.

Maar Gode zij dank:
  • Want niet de macht van het getal bepaalt uw kracht, niet op geweldenaars steunt uw heerschappij. U bent juist de God van de vernederden, de helper van onaanzienlijken, de steun van zwakken, de beschermer van moedelozen, de redder van wanhopigen.

    Uit: Judit 9: 11 (NBV)
"De Heer geeft de moede kracht!" wordt er in de Nieuw-Apostolische Kerk gezongen (lied 69, NAK-bundel voor de zangkoren), naar Jesaja 40 en Psalm 27. Kracht evenwel om een twijgje te zijn, of wellicht om -met God- over een muur te springen?! Hoe dan ook, de tweedeling die er in de Nieuw-Apostolische Kerk kennelijk moest ontstaan tussen "dienaren" en "overigen" is uit den boze. Zoiets kan God nooit hebben gewild voor hen die Hem "Abba, Vader" mogen noemen (vgl. Romeinen 8: 15).

De vraag die ter beantwoording aan u voorligt, broeders en zusters bij de Nieuw-Apostolische Kerk, is, of u als het ware een op afstand bedienbaar technisch speeltje wilt zijn van "dienaren" die zich uitsluitend gedragen als machtsfiguren, óf dat u nog de moed kunt opbrengen om het door God aan u toevertrouwde gevoel voor eigenwaarde overeind te houden:
  • Laat de onaanzienlijke gelovige trots zijn op zijn hoge waarde

    Uit: Jakobus 1: 9 (NBV)
Geen catechismus en geen kerk zult u de hemel in kunnen meenemen, zelfs uw "zegenaars" niet - omgekeerd trouwens evenmin. Laten "de dienaren" zich overigens rekenschap geven van het onderstaande:
  • [41] Daarop zal hij ook de groep aan zijn linkerzijde toespreken: “Jullie zijn vervloekt, verdwijn uit mijn ogen naar het eeuwige vuur dat bestemd is voor de duivel en zijn engelen. [42] Want ik had honger en jullie gaven mij niet te eten, ik had dorst en jullie gaven me niet te drinken. [43] Ik was een vreemdeling en jullie namen mij niet op, ik was naakt en jullie kleedden mij niet. Ik was ziek en zat in de gevangenis en jullie bezochten mij niet.” [44] Dan zullen ook zij antwoorden: “Heer, wanneer hebben wij u hongerig gezien of dorstig, als vreemdeling of naakt, ziek of in de gevangenis, en hebben wij niet voor u gezorgd?” [45] En hij zal hun antwoorden: “Ik verzeker jullie: alles wat jullie voor een van deze onaanzienlijken niet gedaan hebben, hebben jullie ook voor mij niet gedaan.”

    Uit: Matteüs 25(NBV)


    Wie een van de geringen die in mij geloven van de goede weg afbrengt, zou beter af zijn als hij met een molensteen om zijn nek in zee gegooid werd.

    Uit: Marcus 9: 42 (NBV)
Het zal nodig zijn om onze pelgrimsreis te vervolgen. Ook in de Nieuw-Apostolische Kerk was uw bestemming nog helemaal niet bereikt. Hooguit bezocht u hier een "bewaarschool". Laat u niet ketenen aan de kluisters van een kerk! Kerken behoren herbergen te zijn, waar een ieder tijdelijk kan vertoeven om daarna de weg te vervolgen die God ons wijst:
  • Christus heeft ons bevrijd opdat wij in vrijheid zouden leven; houd dus stand en laat u niet opnieuw een slavenjuk opleggen.

    Galaten 5: 1 (NBV)
"De Heer weet wie hem toebehoren" (2 Timoteüs 2; 19). Onze roeping is niet gelegen in een afwachtende houding door een in dank aanvaard isolement binnen de muren van een religieuze organisatie. Integendeel; het element van een kind van God is Zijn vrijheid!
  • Christus heeft ons bevrijd opdat wij in vrijheid zouden leven; houd dus stand en laat u niet opnieuw een slavenjuk opleggen.

    Galaten 5: 1 (NBV)
Houd dus stand! (...) Dan zien wij de noden van onze naasten, vervalt bij denominaties de ingebeelde behoefte aan LAT-relaties binnen het christendom, en klopt er tenminste nog iets van dat er in de Bijbel staat:
  • Wanneer één lichaamsdeel pijn lijdt, lijden alle andere mee; wanneer één lichaamsdeel met respect behandeld wordt, delen alle andere in die vreugde.

    Uit: 1 Korintiërs 12; 26 (NBV)
Kortom, wij moeten af van de "banden der aarde" (zie lied 98, NAK-bundel voor de zangkoren: Biddende handen). Dat zijn geen holle frasen of enkel theorie; welnéé, zo ziet de praktijk eruit op Gods akkerwerk!

Werp toch de leerstelligheid van u af, die u straks wordt opgedrongen met een catechismus. Zeg maar dat u, wat het evangelie van Christus betreft, soeverein bent en dat u al de handen vol heeft aan twee geboden:
  • [34] Nadat de Farizeeën hadden vernomen dat hij de Sadduceeën tot zwijgen had gebracht, kwamen ze bij elkaar. [35] Om hem op de proef te stellen vroeg een van hen, een wetgeleerde: [36] ‘Meester, wat is het grootste gebod in de wet?’ [37] Hij antwoordde: ‘Heb de Heer, uw God, lief met heel uw hart en met heel uw ziel en met heel uw verstand. [38] Dat is het grootste en eerste gebod. [39] Het tweede is daaraan gelijk: heb uw naaste lief als uzelf. [40] Deze twee geboden zijn de grondslag van alles wat er in de Wet en de Profeten staat.

    Uit: Matteüs 22 (NBV)


    Er is geen ander evangelie, er zijn alleen maar mensen die u in verwarring brengen en het evangelie van Christus willen verdraaien.

    Uit: Galaten 1: 7 (NBV)
Afgezien van de verwarring die er kan bestaan rond "zielzorg", speelt er in de Nieuw-Apostolische Kerk nog de verwarring die er bestaat rond zeggenschap en "zakendoen". In een volgend bericht ga ik hier op in.

Groet,
BakEenEi
Less Is More
Gebruikersavatar
BakEenEi
Berichten: 1134
Lid geworden op: wo 22 sep 2010, 17:23

Re: Een ongelijke behandeling van hoge kwaliteit

Bericht door BakEenEi »

[Bijgewerkt: 23.15 uur]
ACE schreef:@WT

2 opmerkelijke zaken.

De melding van een Grunniger Mannenkoor o.i.d is van de NAK site gehaald. Ligt dat koor al op z'n gat?

Opziener Vis heeft namens Stichting Corantijn (geld van een ander dus) een donatie gegeven voor de bouw van een boot met buitenboord motor
voor de gemeente Alliance in Suriname. Reeds 2 gebouwde boten met buitenboordmotor werden binnen enkele maanden
doorverhandeld en niemand weet waar ze gebleven zijn.
Inderdaad, commercieel ingezet!

Groet,
ACE
@ACE
@all

Toen ik werkzaam was op het bureau van de Centrale Administratie bij de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland waren voor mij de offerontvangsten werkelijk heilig (!) doch uitgaven om uiteenlopende redenen soms discutabel. Echter, ik werd uitsluitend geacht mij bezig te houden met de -geautomatiseerde- verwerking van deze financiële gegevens; bij voorkeur met het verstand op nul en de blik op oneindig. Maar dat lag mij niet. Kerkelijke ambtsdragers in deze kerk bevinden zich in een soortgelijke -benauwende- situatie want van hun wordt er verwacht enkel en alleen uitvoering te geven aan het door een handvol machtigen bedachte beleid op het vlak van zielzorg - voor zover er op zo'n manier van zielzorg überhaupt sprake kan zijn! Ik denk nu achteraf dat Gerrit Sepers en ik feitelijk om vergelijkbare redenen zijn vertrokken. Zeer vastberaden.

De moeilijkheid is echter dat vele broeders en zusters het zich niet kunnen indenken dat "hoge(re) dienaren" wel eens méér of andere bedoelingen kunnen hebben dan die welke het daglicht kunnen verdragen. Tegen wil en dank (!) moest ik dat door mijn werk of in de kerk onder ogen zien! Ik begrijp anderen in zoverre dat ik mij bijvoorbeeld herinner dat toen ikzelf destijds de brieven las van de nieuw-apostolische priester Erwin Meier-Widmer, ik mij de inhoud ervan wel aantrok, maar ik kon eenvoudig niet bezien waardoor hij bij het internationale kerkbestuur geen gehoor vond. Beide partijen gaf ik dus maar het voordeel van de twijfel, en ik ging over tot de orde van de dag zonder mij ervan bewust te zijn geworden dat als de "vuurpijlen" die betrokkene afschoot serieuze noodsignalen waren, hier iemand -in geestelijk opzicht- levend werd uitgehongerd.

Erwin Meier-Widmer bleef een roepende in de woestijn. Pas jaren later zag ik de ernst ervan in hoezeer de "Godsgezanten" stelselmatig (!) maling hadden gehad aan diens geestesnood. Ik kwam pas tot dat inzicht doordat vanwege de opkomst van het Internet talrijke puzzelstukjes zich lieten combineren. Omdat ik dus weet wat er zoal voor nodig kan zijn om de blik wat te verruimen, neem ik de tijd om relevante achtergronden voor anderen te verduidelijken. Het is echt "a hell of a job" om door te krijgen hoe er in de Nieuw-Apostolische Kerk met mensen wordt gesold. Brieven worden ongevraagd voor commentaar doorgezonden aan derden, vertrouwelijke informatie is veelal gemeengoed, vaak is er geen beleid maar worden er alleen ad hoc beslissingen genomen, enzovoort. En de districtsvoorgangers spelen alsmaar stommetje. Zo niet; dan EXIT.

(...)

Wat nu het eventuele misbruik betreft bij schenkingen in Suriname; zolang de districtsvoorgangers stommetje blijven spelen, wordt zulk misbruik van binnenuit in de organisatie gefaciliteerd en gelegitimeerd. Het enige wat er daarnaast kan gebeuren is, dat ooit het Ministerie van Financiën ingrijpt vanwege het toezicht op een Algemeen Nut beogende Instelling (ANBI). Of, zoals naar verwachting aanstonds bij de kerk zelf, het Openbaar Ministerie vanwege onbehoorlijk bestuur en/of financieel wanbeheer. In de statuten is immers successievelijk elke medezeggenschap bij de aangesloten leden weggehaald. Dat hadden de goedgelovigen nooit moeten laten gebeuren. Maar ja, nu de "Godsgezanten" ook maar gewoon mensen blijken te zijn, moeten die statuten maar gauw kritisch onder de loep worden genomen. Desnoods op last van een rechtbank!

(...)

De laatste tijd wordt er in het nieuws veel gesproken over het afnemende consumentenvertrouwen. Telkens weer doet mij dit denken aan de klaarblijkelijke onverschilligheid bij de nieuw-apostolische kerkleiding over de negatieve beeldvorming die er door haar toedoen ontstaat, zowel door geklooi met de geloofsleer, door geklungel met bestuurlijke verantwoordelijkheden alsook door een hoop gedoe met de financiën. De uiterst kwalijke gevolgen van die onverschilligheid wentelt men af op de daarmee geminachte aangesloten leden die vooral gelovig moeten blijven bidden, werken en offeren. Dan vraag ik mij in gemoede af: hoe naïef moet je intussen "nach dem neuapostolischen Glaubensverständnis" zijn om zoiets normaal te vinden?! Is het niet "gewoon" straalbezopen zoals het hier toegaat? Waarom worden zulke excessen niet per direct aangepakt?

Er is hier "gewoon" een compleet ethisch reveil nodig! In feite komt het er op neer dat deze hele club wordt geleid door een machtig groepje Duitstalige ultra-conservatieven dat zich eindeloos laat amuseren door als graag geziene gasten alle ceremoniële feestelijkheden bij te wonen die men zelf overal laat organiseren. Ze zien er geen enkel probleem in om dan ook even een gebedje op te zeggen, een stichtelijk woord te spreken en onder de bedrijven door op eigen gezag straffeloos te experimenteren met offerontvangsten. Lang leve de lol. Waar hun komst wordt verbeid wordt het onkruid gewied, de ramen gewassen, de vloer aangeveegd en staan de kinderen van de zondagsschool al klaar met een boeketje in de hand. Ingehuurde media-deskundigen zorgen er wel voor dat er een goed-nieuws-show van wordt gemaakt met alle VIP's frequent op de foto.

Komt er zo'n ethisch reveil bij de Nieuw-Apostolische Kerk (in Nederland)? Als het aan de ambtelijke top ligt: over hun dead body! Zonder dat er van overheidswege wordt ingegrepen, kan echter vrijwel niemand hier iets veranderen. De meest invloedrijke leden van het internationale kerkbestuur zijn in deze organisatie oppermachtig. Hoewel ikzelf geen cent meer geef voor de geloofwaardigheid van de districtsvoorgangers, zijn zij het die nu hét verschil zouden moeten maken. Zolang de rechtbank Utrecht nog geen uitspraak heeft gedaan in de zaak Rohn, kan dat zelfs nog enig respect afdwingen. Na woensdag 21 november aanstaande, wanneer deze uitspraak wordt verwacht, zal hun berouw dus te laat komen. Wie onder de gegeven omstandigheden als geen ander het verschil kan maken is de districtsapostel in ruste De Bruijn. Hijzelf weet waarom.

Wat wordt er nu opgelost indien districtsapostel De Bruijn een dezer dagen alsnog openheid zou betrachten? De eerlijkheid gebiedt het dat hij dit moet doen. Laat de waarheid maar in het volle licht worden geplaatst. De kerk zal er niet mee worden gered, en nog méér persoonlijk aanzien voor mede-verantwoordelijken zit er niet in, maar hij is het die ons kan vertellen hoe het hem is vergaan als de districtsvoorganger die binnen de kortste keren districtsapostel wordt. Hoe gaat dan de nieuw-apostolische bedrijfscultuur onmiddellijk als nooit tevoren met je aan de haal en hap je soms naar lucht om nog te kunnen overzien wat er allemaal gaande is. Uit welk hout moet je gesneden zijn om de rol te vervullen die je wordt toegedicht? Mocht je wel jezelf zijn? Wie staat je bij? Hoe wist je gedurig wat wijsheid was? Waar ging het mis? Wat gebeurde er dan?

Ik ben ervan overtuigd dat het enorm zal opluchten als districtsapostel De Bruijn hieromtrent uiteen zal zetten wat nodig is om voor ons allen -die het apostolische werk een warm hart (zouden willen) toedragen- de balans te herstellen. Er staat werkelijk helemaal niets op het spel wat het hier rechtvaardigt om een geheim mee het graf in te nemen; om te moeten knarsetanden... tot de dood erop volgt. Stel dat hij zou verklaren: "Ik was niet opgewassen tegen al het getouwtrek onder de dienaren. Ik had ook niet verwacht dat in de districtsapostelvergaderingen de brutalen het voor het zeggen zouden hebben. Te gemakkelijk maakte ik soms gebruik van mijn positie om van anderen een gunst te verlangen. Terwijl ik het al niet meer zag zitten, durfde ik als bestuurder niet te stoppen. Ik heb naar buiten toe zaken verdraaid. Ook ikzelf werd geïntimideerd."

Stel, dat op tweemaal een A4-tje daarover een solide verklaring wordt afgegeven. Tekst en uitleg waar wij met elkaar wat aan hebben omdat er in Zijn werk nu eenmaal niets op tegen is om samen de waarheid onder ogen te zien. Om hopelijk schoon schip te maken. Om herhaling te helpen voorkomen. Om niemand te kort te doen! Omdat géén van ons allen zonder zonden is. Om plaats te maken voor gerechtigheid. Om eindelijk niet langer komedie te hoeven spelen. Om je meest nabije naasten weer volkomen recht in de ogen te kunnen kijken. Om weer langs het strand te kunnen wandelen, en dan desgewenst zonder drogredenen naast je schoenen. Uit eerbied voor de nagedachtenis aan enkele dierbaren. Uit liefde voor wie daaraan tekort kwamen. Laat de mensen maar denken wat ze denken willen. (...) Neem die verantwoordelijkheid en sta ervoor in!

Van districtsapostel Armin Brinkmann en van stamapostel Wilhelm Leber valt namelijk niet te verwachten dat zij integer worden. Over en weer is het bij dezen vier handen op één buik. Zij wanen zich boven hun eigen wetten verheven en aan andermans regels hebben zij geen boodschap. Hun boorden zijn net zo wit als die van sommige criminelen. Ze speelden "Stratego" maar dan lekker eigenwijs; zoals het hunzelf het best uitkwam. "Een weinig lijden nog", en dan mag het Zwitserleven-gevoel toeslaan! Ze zijn trots op de verdienste dat met hún "tomeloze inzet" de organisatie al bijna kan worden onthuld in de nieuwstaat, speciaal naar hún programma van eisen. "Laat die De Bruijn vooral zijn mond houden, zodat wij de dans ontspringen. Wat verder in Holland het trio Klene-Klene-Vis van het leven maakt, zoeken ze zelf maar uit. Wat een sukkels!"

Zoals ik het -vanwege de ernst van de zaken waarvoor ik om aandacht vroeg- altijd heb gedaan, nam ik eerst rechtstreeks contact op met betrokkenen zelf: met apostel Peter Klene, met de districtsapostelen De Bruijn en Brinkmann, en met stamapostel Leber. Het paste ze tot op heden niet om met enkele zeer bruikbare aanbevelingen die ik aanreikte hun voordeel te doen. Wat men hierbij echter vermoedelijk vergeet is, dat er een maatschappelijk belang te dienen valt, nog afgezien van wat de waardigheid van een geestelijke bediening vereist om in deze samenhang juist te dóen in plaats van verwijtbaar na te laten. Op ongekende wijze is er misbruik gemaakt van vertrouwen. Velen voelen zich daardoor tot op het bot vernederd. Het scheelt ze niks, de machtsfiguren. Men trekt van Festhalle naar Festgottesdienst en van vestibule naar het volgende festijn.

Groet,
BakEenEi
Less Is More
Gesloten