Het is niet ver naar Bethlehem

[Jabob65]

Haha, dat is één van de vele strijdliederen!

En daar hadden we er wel een paar van...meestal werden ze uit volle borst gezongen.

O een glorierijk banier een ieder draagt...

Beetje eng allemaal.

[BakEenEi]

Die Hoffnung stirbt zuletzt (8)


@all

Onlangs berichtte ik als volgt over de regelmatige gesprekken die sinds 2003 plaatshebben tussen broeders en zusters uit de Nieuw-Apostolische Kerk en uit de Apostolische Gemeinschaft (in Nederland: Gemeente van Apostolische Christenen);

(...)
Zo verliep in heel grote lijnen dit samenzijn, waarvan tevens verslag werd gedaan op de website van de Neuapostolische Kirche/Bezirk Ruhr-Emscher: "Versöhnung im Herzen - Regelmäßige Glaubensgespräche der NAK und VAG in Bottrop Donnerstag, 21.02.2013". De eerstvolgende reguliere bijeenkomst vindt plaats op dinsdag 12 maart a.s. in Bottrop.

Zie ook het tweedelige artikel d.d. 17-08-2007, "Schade, dass es so gekommen ist - Interview mit Zeitzeugen der „Botschafts“- Ära" bij Christ-im-Dialog, respectievelijk Teil 1 en Teil 2, alsmede de webpublicaties bij NAK-International, te weten "Erste Schritte zur Versöhnung" d.d. 01-05-2005 en "Geschichtspapier wird aus dem Internet entfernt" d.d. 14-06-2010.

(...)


Uit: Bericht door BakEenEi op "Di 26 Feb 2013, 12:47".

Vorige week had de geplande bijeenkomst in Bottrop (dichtbij Oberhausen) plaats. Daarover zal ik morgen iets meer vertellen. Over mijn persoonlijk belangstelling voor dit onderwerp wil ik eerst graag zeggen dat die (pas) werd gewekt door berichten dienaangaande welke verschenen bij NAK-Observer, het toenmalige forum m.b.t. "het apostolische werk". Het meest echter raakte mij in die periode een bericht op de website van de Neuapostolische Kirche International, namelijk het volgende:

Bron: http://www.nak.org/de/news/berichte-aus-aller-welt/article/12985/

"Doorklikkend" naar het bewuste document verbaasde ik mij over de inhoud ervan...

Vor 50 Jahren führten unterschiedliche Beurteilungen der Botschaft des damaligen Stamm-
apostels J.G. Bischoff betreffend den Zeitpunkt der Wiederkunft Christi zu erheblichen Kontro-
versen innerhalb der Neuapostolischen Kirche (NAK). Amtsträger und Mitglieder, welche diese
Botschaft nicht lehrten bzw. bekämpften, wurden aus der NAK ausgeschlossen und mit
Kirchenverboten belegt. In der Folge kam es zur Abtrennung einer Gruppe von Gläubigen und
zur Gründung der Vereinigung Apostolischer Christen (VAC) Schweiz. Diese Spaltung brachte
tiefes Herzeleid, grossen Kummer und materiellen Schaden in viele Familien und Gemeinden.

... want iets verderop in dat schrijven las ik het goed:

1.

Die Leitung der Neuapostolischen Kirche Schweiz entschuldigt sich bei den Betroffenen
für die in jener Zeit getroffenen Fehlentscheide und das mancherorts praktizierte un-
christliche Verhalten in unsachlichen Aktionen und Reaktionen einiger ihrer Mitglieder.

2.

Die Neuapostolische Kirche erklärt sich bereit, die seinerzeit in diesem Zusammenhang
verfügten Kirchenverbote und Ausschlüsse mit sofortiger Wirkung aufzuheben.

3.

Die Leitung der Vereinigung Apostolischer Christen Schweiz entschuldigt sich ebenfalls
für die durch einige ihrer Mitglieder erfolgten Fehlreaktionen im Rahmen der seinerzeiti-
gen Auseinandersetzungen.

4.

Viele der von diesen Streitigkeiten direkt oder indirekt betroffenen Geschwister sind in
der Zwischenzeit in die Ewigkeit abberufen worden. Auch ihnen gilt das Angebot zur
Versöhnung; wir anbefehlen sie der Gnade Gottes.

5.

Die Aufarbeitung der Vergangenheit soll fortgesetzt werden.

Dat kán niet in het werk Gods (!), dacht ik meteen: je zult in Zuid-Duitsland maar een kilometer van de grens met Zwitserland af wonen en dan is het een kilometer verderop al vrede terwijl in jouw omgeving er op die vrede nog helemaal geen zicht is. Dit laatste bleek op 4 december 2007 inderdaad het geval. Stamapostel Leber hield ons toen voor dat de feiten aldus op "wetenschappelijk verantwoorde wijze" (!) te duiden zijn:

Bron: "Die Neuapostolische Kirche von 1938 bis 1955 - Entwicklungen und Probleme"

Zie ook het redactionele bericht op "Di 05 Feb 2013, 20:24" in de thread "NAK en Wilhelm Leber (2005-2013) - Het begin van het einde". De bevreemdende en overigens ook on-wetenschappelijke slotsom "Kuhlen hätte den ihm Anvertrauten alles Leid und Elend ersparen können, wenn er zurückgetreten wäre. Da er jedoch eine andere Lösung präferierte, muss er sich gefallen lassen, als Verführer gekennzeichnet zu werden." haalde met terugwerkende kracht een streep door wat er op 20 april 2005 in Zwitserland op vredevolle wijze en zulks nog wel op uitdrukkelijk verzoek destijds van stamapostel Richard Fehr tot stand was gekomen.

Het betekende -opnieuw- een slag in het gezicht bij velen die direct of indirect het slachtoffer zijn van de excommunicaties in de jaren '50 van de vorige eeuw. Op 25 december 2007 bezocht ik daarop voor het eerst een dienst bij de Gemeente van Apostolische Christenen (GvAC). Hierna werd het mij langzaamaan duidelijk hoe ook in Nederland die excommunicaties in "het apostolische werk" tot grote verdeeldheid hebben geleid.


[wordt vervolgd]

Groet,
BakEenEi

[BakEenEi]

[Bijgewerkt: 21.30 uur]

Die Hoffnung stirbt zuletzt (9)


@all

In het vorige bericht sprak ik van "een slag in het gezicht bij velen die direct of indirect het slachtoffer zijn van de excommunicaties". Kan zoiets ooit voortkomen uit de liefde van God? Ik weet wel zeker van niet! Het was de zoveelste ongerijmdheid, waarvoor de kerkleiding zich niet achteraf eerlijk en oprecht verontschuldigde. Ieder moest zelf maar verzinnen hoe hij of zij daarmee staande bleef in het nieuw-apostolische geloof.

Hoezeer op dit punt de harten inderdaad waren verhard, werd mij vorig jaar duidelijk in Mainz toen twee leden van de Arbeitsgruppe Geschichte met geen woord wensten in te gaan op mijn vraag wanneer de geadresseerden van weleer een tweede brief mochten verwachten, doch nu met de mededeling dat het met de uitgesproken excommunicaties destijds zó niet had mogen gebeuren. Terwijl mij in Mainz de mond werd gesnoerd, zwegen de beide prominenten als het graf. Zie het redactionele bericht op "Di 04 Okt 2011, 19:40" in de thread "Langzaam krijgt de NAK-geschiedenis een gezicht!" Eerder al ontving ik van districtsapostel Brinkmann een ontwijkende reactie:

Uit: Antwoordschrijven d.d. 23-12-2009

Je moet maar durven, namelijk om zo'n 55 jaar na dato slachtoffers van geestelijk geweld (!) voor te houden "... sich von eigenen Vorstellungen, vielleicht vorgefasster Meinung und alten Erfahrungen zu distanzieren."

Wat schetste echter onlangs mijn verbazing? Tijdens de bijeenkomst van de "Gesprächskreis NAK/VAG" op 21 februari jl. stelde een nieuw-apostolische broeder aan districtsapostel Brinkmann exact dezelfde vraag:

(...)
Meermalen op de avond stelde herder Steinwaller de aanwezigen in de gelegenheid hun eventuele vragen te stellen. Aangezien districtsapostel Brinkmann ditmaal present was, raadde hij aan deze mogelijkheid niet onbenut te laten. Hierop werd aan districtsapostel Brinkmann gevraagd waarom de brieven waarmee destijds excommunicaties waren aangezegd, nimmer door de nieuw-apostolische kerkleiding zijn herroepen. "Zoiets is natuurlijk een kwestie van vijf minuten," aldus de districtsapostel, "maar dan is opziener Kloss morgen weer nieuw-apostolisch en ik weet niet of hem dat voor ogen staat. Verder heb ik de eenheid in de kring van de apostelen te eerbiedigen. Maar ik zal dit onderwerp intern ter sprake brengen." De aanwezige broeders uit Nederland verduidelijkten dat wijlen districtsapostel Pos (NAK) aan apostel Boermeester (GvAC) had laten weten dat dergelijke brieven inmiddels als ongeschreven kunnen worden beschouwd. Hij weigerde echter om dat standpunt op papier te zetten.

(...)


Uit: Bericht door BakEenEi op "Di 26 Feb 2013, 12:47"

Ik was dus benieuwd welke uitwerking het antwoord van districtsapostel Brinkmann zou hebben, nu hij de vragensteller in Oberhausen min of meer geruststelde met de opmerking "Verder heb ik de eenheid in de kring van de apostelen te eerbiedigen. Maar ik zal dit onderwerp intern ter sprake brengen." In Bottrop vernam ik dat er actie was ondernomen: de hoogbejaarde "VAG-Zeitzeugen" waren inmiddels persoonlijk door districtsapostel Brinkmann uitgenodigd voor een "NAK-Kirchentag". Schijnbaar had de "Einheit im Apostelkreis" de districtsapostel tussen 21 februari en 12 maart jl. belet om betrokkenen anderszins te informeren.

"Alleen wie in liefde dient, weet te behoeden", sprak vanochtend de nieuwe paus, Franciscus I, in diens homilie, en: "Echte macht moet dienstbaar zijn". Ook ging het erover geen angst te hebben voor tederheid! (...)

Maar hoe zetten wij dat om in de praktijk? In Bottrop wísten de aanwezige gespreksdeelnemers (ca. 30 personen, van wie 2/3 NAK en 1/3 VAG) het wel: het past de nieuw-apostolische kerkleiding op zijn minst om zich te verontschuldigen voor wat er na 20 april 2005 heeft kunnen gebeuren op 4 december 2007. En laat er alsnog voor allen die het betreft gerechtigheid mogen geschieden vanwege de gebeurtenissen rond 1955.

Overigens werd het bekend dat stamapostel Leber op het ogenblik werkt aan een artikel "über die Botschaft von Stammapostel Bischoff, in der Hoffnung, dass damit eine weiterer Schritt zur Versöhnung verbunden sein wird". Bij Glaubenskultur-Magazine is er in 2010 een serie artikelen verschenen over het ontstaan van die zogeheten Boodschap: "ikzelf zal in míjn leven nog meemaken dat Jezus Christus terugkeert op aarde". In deze serie artikelen komt naar voren dat stamapostel Bischoff zelf hieromtrent tegenstrijdige mededelingen heeft gedaan. Wat er exact aan hem zou zijn geopenbaard, valt daarom vermoedelijk niet meer te achterhalen.

Zolang er nog een innerlijke tegenstem in ons is, die aan het woord mag komen wanneer wij liefde simuleren in plaats van praktiseren, is er hoop. Die stem kan óók worden vertolkt door een naaste! In dit verband heb ik mij persoonlijk vaak afgevraagd waarom partners of andere naaste familieleden van "hogere dienaren" blijkbaar geen krachtig tegengeluid lieten klinken toen deze dienaren op beslissende momenten Zijn schepping niet met passie wisten te beschermen! Als pastorale zorg het in de Nieuw-Apostolische Kerk niet wint van allerhande liefhebberijen van hooggeplaatsten, hoe kan men zich dan nog langer Godsgezanten laten noemen?


[wordt vervolgd]

Groet,
BakEenEi


N.B.
De bedoelde serie artikelen bij Glaubenskltur-Magazine:

• m.koch/dfdx, 2010-07-06: Nachvollziehbare Entwicklung – Teil 1
  Die Entstehung der sogenannten „Botschaft“ J.G. Bischoffs
  Eine Analyse der Predigten und Publikationen zwischen 1926 und 1952 sowie eine Darstellung der Zustände im damaligen Apostelkollegium. – Eine mehrteilige Reihe.
• m.koch/dfdx, 2010-07-08: Beginnen wir bei „Vater Krebs“ – Teil 2
  Die Entstehung der sogenannten „Botschaft“ J.G. Bischoffs
  Bischoff zwischen „Neuem Licht“ und „Erster Auferstehung“ – Die 1930er-Jahre
• m.koch/dfdx, 2010-07-09: Wiederkunft zur Entrückung – Teil 3
  Die Entstehung der sogenannten „Botschaft“ J.G. Bischoffs
  Bischoff zwischen „Neuem Licht“ und „Erster Auferstehung“ – Die 1930er-Jahre (Forsetzung)
• m.koch/dfdx, 2010-07-09: „Ach, ich hör der Heimat Rauschen“ – Teil 4
  Die Entstehung der sogenannten „Botschaft“ J.G. Bischoffs
  Bischoff zwischen „Neuem Licht“ und „Erster Auferstehung“ – Die 1930er-Jahre (Forsetzung)
• m.koch/dfdx, 2010-07-10: Elieser mahnt zur Eile – Teil 5
  Die Entstehung der sogenannten „Botschaft“ J.G. Bischoffs
  Bischoff zwischen „Neuem Licht“ und „Erster Auferstehung“ – Die 1930er-Jahre (Forsetzung)
• m.koch/dfdx, 2010-07-12: Unter dem Eindruck des Luftkrieges – Teil 6
  Die Entstehung der sogenannten „Botschaft“ J.G. Bischoffs
  Als die siebte Zornschale ausgegossen wurde – Die 1940er- Jahre
• m.koch/dfdx, 2010-07-12: Der Herr kommt zu Bischoffs Lebzeit–Teil 7
  Die Entstehung der sogenannten „Botschaft“ J.G. Bischoffs
  Als die siebte Zornschale ausgegossen wurde – Die 1940er- Jahre (Fortsetzung)
• m.koch/dfdx, 2010-07-13: „Höchste Bereitschaft!“ – Teil 8
  Die Entstehung der sogenannten „Botschaft“ J.G. Bischoffs
  Als die siebte Zornschale ausgegossen wurde – Die 1940er- Jahre (Fortsetzung)
• m.koch/dfdx, 2010-07-13: Rockenfelders Überzeugung – Teil 9
  Die Entstehung der sogenannten „Botschaft“ J.G. Bischoffs Gott erhält den Stammapostel – Die Jahre 1950 bis ́52
• m.koch/dfdx, 2010-07-14: Der Herbst 1950 – Teil 10
  Die Entstehung der sogenannten „Botschaft“ J.G. Bischoffs Gott erhält den Stammapostel – Die Jahre 1950 bis ́52
• m.koch/dfdx, 2010-07-14: „Mein Vater hat das schon gesagt“ - Teil 11
  Die Entstehung der sogenannten „Botschaft“ J.G. Bischoffs Gott erhält den Stammapostel – Die Jahre 1950 bis ́52
• m.koch/dfdx, 2010-07-15: „Macht euch bereit!“ - Teil 12
  Die Entstehung der sogenannten „Botschaft“ J.G. Bischoffs Gott erhält den Stammapostel – Die Jahre 1950 bis ́52
• m.koch/dfdx, 2010-07-15: Der Gießener Gottesdienst – Teil 13
  Die Entstehung der sogenannten „Botschaft“ J.G. Bischoffs Gott erhält den Stammapostel – Die Jahre 1950 bis ́52
• m.koch/dfdx, 2010-07-16: Träume als Offenbarung Gottes – Teil 14
  Die Entstehung der sogenannten „Botschaft“ J.G. Bischoffs Gott erhält den Stammapostel – Die Jahre 1950 bis ́52
• m.koch /aihfx, 2010-07-17: Die Botschaft im Präsens – Teil 15
  Die Entstehung der sogenannten „Botschaft“ J.G. Bischoffs Gott erhält den Stammapostel – Die Jahre 1950 bis ́52
• m.koch/aihfx, 2010-07-18: Die Botschaft im Perfekt – Teil 16
  Die Entstehung der sogenannten „Botschaft“ J.G. Bischoffs

Zie ook het redactionele bericht op "Ma 14 Nov 2011, 19:44" in de thread "Brood des Levens" 1 augustus 1960.

[BakEenEi]

[Bijgewerkt: 16.00 uur]

Die Hoffnung stirbt zuletzt (10)


@all

Niet alleen Michael Koch, de hoofdredacteur bij Glaubenskultur-Magazine, maakte diepgaand studie van de achtergronden rond de Boodschap van stamapostel Bischoff. Ook Rudolf J. Stiegelmeyr schreef er een boek over nadat de internationale kerkleiding had aangekondigd dat men in 2012 uitgebreid wilde stilstaan bij de 50e sterfdag van hem. Zie resp. de redactionele berichten op "Do 29 Dec 2011, 14:56" in de thread "Geen reden tot euforie per 31-12-2011 voor NAK-kerkleiding" en op "Zo 10 Feb 2013, 17:44" in de thread "NAK en Wilhelm Leber (2005-2013) - Het begin van het einde". Het droombeeld of -zoals de kerkleiding het nog steeds wil zien- de openbaring waaraan stamapostel Bischoff afleidde dat de "wederkomst des Heren" nog tijdens zijn leven te verwachten was, werd destijds verheven tot een leerstelling; een dogma. De nieuw-apostolische geloofsleer in de jaren '50 van de vorige eeuw begon dus weliswaar bij de schepping en het paradijs op aarde en zij hechtte tot op zekere hoogte ook wel waarde aan wat er in de Bijbel staat, doch het eerstvolgende hoogtepunt zou voortaan de vervulling zijn van de goddelijke belofte aan stamapostel Bischoff persoonlijk en diens volgelingen. Bischoff echter was toen al een bejaarde man van in de tachtig. Dit gegeven bracht alles in rep en roer! Met superlatieven en machtsverheffingen, die ertoe leidden dat ambtsdragers met een kenbare twijfel aan het waarheidsgehalte van de nieuwe leerstelling rücksichtslos werden geëxcommuniceerd, werd "de Boodschap" van hogerhand in de organisatie kracht bijgezet. Zie voor hoe dat er -óók in Nederland- aan toe kon gaan mijn bericht op "Zo 04 Nov 2012, 16:31" in de thread "Langzaam krijgt de NAK-geschiedenis een gezicht!". Terwijl in de Nieuw-Apostolische Kerk iedereen zich instelde op het allengs naderende einde der tijden, moesten twijfelaars en ongelovigen zelf maar weten wat ervan komt.

In januari 1955 was Johann Gottfried Bischoff 84 jaar geworden. Dan moest de "Dag des Heren" redelijkerwijs gesproken binnen 10 jaar te verwachten zijn! Met dat perspectief voor ogen werd er in menig leven van decor gewisseld. Waarom nog doorleren voor een beroepscarrière terwijl de lieve God dienaren nodig heeft, nu Hij zijn werk spoedig zal voleindigen? "Ik wilde priester worden", zo vertelde vorige week in Bottrop één van de broeders. Een andere aanwezige vertelde hoe zijn moeder door alle spanningen een levenloos kindje ter wereld bracht want door de kerkscheuring bleef de ene ouder de NAK trouw terwijl de andere ouder in de dienaren die geëxcommuniceerd waren en de VAG oprichtten, juist de ware zegenaars zag. Met name in familiebetrekkingen bracht de impact van "de Boodschap" hartverscheurend leed teweeg. Dat werd nóg veel erger toen stamapostel Bischoff in 1960 tegen alle verwachtingen in tóch overleed. De nieuw-apostolische kerkleiding stelde zich namelijk prompt op het standpunt dat God diens plan met de mensheid kennelijk -uit mededogen- had gewijzigd. Wie de kerk had verlaten, had daarom nog steeds geen recht van spreken. (...) Zie het redactionele bericht op "Do 06 Okt 2011, 08:41" in de thread "Brood des Levens" 1 augustus 1960.

Het is niet fijn als al deze spanningen maar in de lucht blijven hangen totdat de dood ons straks nota bene scheidt, was stilaan de gedachte bij velen die zelf nog hadden meegemaakt hoe de onderlinge verdeeldheid destijds ontstond. Als christenen horen wij beslist anders met elkaar om te gaan! In de jaren '80 kwam het onderwerp in de Nieuw-Apostolische Kerk officieel op de agenda te staan doordat stamapostel Urwyler er aandacht voor vroeg. Aan het waarheidsgehalte van "de Boodschap" mocht echter niet worden getornd. In feite is dat nu nog steeds zo. Ook stamapostel Wilhelm Leber wijst consequent elke discussie erover af wat diens ambtsvoorganger Bischoff in een droombeeld of in een openbaring kan hebben gezien of heeft ervaren. Overigens is dat hier niet eens zozeer het punt! Waar het immers om gaat is, hoe in de Nieuw-Apostolische Kerk er vervolgens met de visie of het visioen van stamapostel Bischoff werd omgegaan!! Ongenaakbaar en hardvochtig werden destijds naasten aan de kant gezet. Zonder pardon geëxcommuniceerd en daarna zowat voor het leven genegeerd. Heeft zo'n afstotende houding nog wel iets van doen met het evangelie van Jezus Christus? Ook in de Nieuw-Apostolische Kerk gaf dit broeders en zusters steeds meer een knagend gevoel.

Toen ik er rond 2005 over las, wilde ik graag weten welke informatie mij blijkbaar was onthouden. In mijn omgeving had vrijwel niemand er ooit heel duidelijk over gesproken. En bij het godsdienstonderwijs en het confirmatie-onderricht was er alleen maar verteld over misleide gelovigen die de stamapostel en daarmee het werk Gods de rug hadden toegekeerd. Dat was vanzelf onverstandig want zo bereik je het einddoel niet...

Belangstelling in deze richting stuit in de Nieuw-Apostolische Kerk helaas al te gemakkelijk op onbegrip. Wie wil er nu toch oude koeien uit de sloot halen? Betreft het hier geen "zaak voor de dienaren" waar anderen vanaf moeten blijven? Enzovoort. Echter, wat er in de Nieuw-Apostolische Kerk op dit terrein angstvallig wordt afgeschermd, kwam ondertussen te voorschijn op het Internet. Ik denk dat de internationale kerkleiding hierna veel te laat tot het inzicht is gekomen dat men beter open en eerlijk kan zijn, ook over een zwarte bladzijde in de geschiedenis. Echter, doordat de liefde van God en Zíjn waarheid (!) niet het volle licht op de gebeurtenissen mochten laten schijnen, veranderde een zwarte bladzijde hier in een compleet zwart hoofdstuk. Dat speelde zich in die periode als het ware voor mijn ogen af. Een districtsapostel zei eens tegen mij: "Reken maar dat ook machtsverhoudingen destijds van invloed zijn geweest". Ik wist genoeg. Uiteraard ziet het internationale kerkbestuur zich nu geplaatst voor de vraag: hoe gaan wij daar alsnog mee om? Lossen wij een ereschuld in, of geven wij er op diplomatieke wijze liever eerst nog een politieke draai aan? Een tussenoplossing zou zijn spijt te betuigen voor de ambtelijke willekeur c.q. het "enthousiasme" van sommige districtsapostelen waarmee in de jaren '50 met goedvinden van stamapostel Bischoff de "ledenadministratie" werd "opgeschoond". Vérder reikte ieders macht bepaald níet. Hierbij te denken aan het "boek des Lams"!

(...)
Ik wilde een handreiking doen. Stel nu eens dat stamapostel Leber zou voorgaan in een dienst voor ambtsdragers en dat hij dan, zo tegen het einde van de dienst, alvast iets zou zeggen over wat er in het verleden toch echt verkeerd heeft uitgepakt; ervan uitgaande dat wij samen in het "werk Gods" willen staan. Wat zou de stamapostel dan kunnen opmerken waardoor de weg tot verzoening vrij wordt gemaakt? Hierover dacht ik na. Bovendien: "stel niet uit tot morgen wat gij heden doen kunt." Enkele dagen later (het was 6 januari 2006) richtte ik mij tot het bestuur van de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland en gaf ik voor stamapostel Leber de onderstaande bewoordingen in overweging (tegenwoordig zou men wellicht spreken van "stille diplomatie")...

Geliefden, ik kan u niet zeggen hoezeer het ook mij persoonlijk verdriet doet wanneer mij situaties bekend worden waarbij broeders en zusters zijn beschadigd in de gemeenschap, hen onrecht is aangedaan of waarbij zelfs kinderen Gods met zo weinig begrip zijn tegemoetgetreden dat zij in ons midden geen leven meer hadden. Ik kan u echter van één ding verzekeren: zo heeft onze hemelse Vader het niet gewild. Niemand mag dat hebben gewild. En ik wil het u zeggen: zover het in mijn macht zal liggen eraan mee te helpen dat wij als koningskinderen hoffelijk met elkaar omgaan en dienovereenkomstig ook ál onze naasten bejegenen, wil ik dat doen. Het zal de liefde zijn, de liefde Gods, waaraan men ons allen mag herkennen (vgl. refrein lied 353-GB). Daarom, nu wij in deze samenstelling bijeen zijn, wil ik u graag dit ene vragen, namelijk: hebt elkaar alstublieft lief met de liefde waarmee onze hemelse Vader al de Zijnen oneindig liefheeft. Dagelijks mogen onze inspanningen er op zijn gericht om voor deze heilige liefde, die een vrucht is van rein geloven (vgl. lied 421-GB, derde couplet), wegbereiders te zijn. Het gaat er niet om rücksichstlos eigen doelen te bereiken, maar om tezamen het doel van ons gezamenlijke geloof te bereiken en het elkaar daarbij licht te maken. Voor die zielen, aan wie leed is berokkend geldt, dat God niet zal toestaan dat zij onder dat juk bezwijken en eenzaam achterblijven. Hij, als kenner der harten, zal Zijn engelen beschikken dezen bij te staan en ze te vertroosten. Jezus gaf de verzekering: “Mijn Vader, die ze mij gegeven heeft, is groter dan allen en niemand kan ze uit mijns Vaders hand rukken.” (Joh. 10: 29) Uiteindelijk zal gelden: “En de Geest en de bruid zeggen: Kom! En wie het hoort zegge: Kom! En wie dorst heeft, kome; en wie wil, neme het water des levens om niet.” (Openb. 22: 17). Laat de gezindheid van Jezus Christus ons altoos voor ogen mogen staan. Los daarvan past het ons spijt te betuigen wanneer er fouten zijn gemaakt, en die zo mogelijk te herstellen. En: compassie te hebben met allen die als slachtoffers zichtbaar of onzichtbaar letsel met zich meedragen.

Echter, men had er géén "Boodschap" aan. Tussen 6 januari 2006 en 4 december 2007 herinnerde ik de kerkleiding er nog verschillende keren aan dat er veel op het spel staat en dat slachtoffers recht hebben op een excuus. Vergeefs.

(...)


Uit: Bericht door BakEenEi op "Do 03 Feb 2011, 16:54" in de thread "Elders gelezen... "

Ikzelf verliet de kerk in mei 2007, mede doordat stamapostel Leber uitdrukkelijk in gebreke bleef toen in de kerkgemeente Hamburg-Blankenese vragenstellers werden geschoffeerd. Net als in de jaren '50 van de vorige eeuw moesten die maar ophoepelen. Daarmee trad Wilhelm Leber in de voetsporen van de grootvader van diens echtgenote, stamapostel Bischoff. Deze was bovendien de pleegvader (!) van zijn eigen moeder. Aan het geestelijk geweld waarmee naasten hier werden opgeofferd, wilde ik part noch deel hebben. Door de "zuiveringsactie" waarmee de kerkleiding huishield in Hamburg-Blankenese leek het nota bene wel alsof vanuit de Neuapostolische Kirche het fascisme weer in opkomst kwam. Ik las ook dat door de Boodschap van stamapostel Bischoff zulke ellende de kerk een gezonde aanwas van vier tot vijf miljoen leden had gekost:

Uit: E-mailbericht d.d. 21-05-2007 aan de kerkleiding. Oorspronkelijke bron: Bericht TjerkB op "Zo Apr 22, 2007 10:40 am" met als onderwerp "Van ongeletterde tot gelouterde... " bij NAK-Observer

Bij elke "hogere verantwoordelijke leidinggevende" botste ik sindsdien op tegen een "ondoordringbare laag". Die laag bestaat niet uit zandzakken, gewapend beton, kolen en staal, gepantserd glas of zelfs NBC-wapens, doch uit "zegenaars" die namens hun god overal het zwijgen toe doen. Dit herhaalde zich toen ik in 2009 contact opnam met districtsapostel Brinkmann over het onderwerp "verzoening" dat immers hoog in het vaandel had gestaan bij de Europese Jeugddag 2009...
En dat herhaalde zich opnieuw toen ik hem schriftelijk in kennis stelde van feiten en omstandigheden die "Der Fall Rohn" beter in perspectief zetten dan ik aannam dat dit intern (slechts voor een deel) al was gebeurd.


[wordt vervolgd]

Groet,
BakEenEi

[BakEenEi]

[Bijgewerkt: 21.30 uur]

Die Hoffnung stirbt zuletzt (11)


@all

"Zegenaars" die namens hun god overal het zwijgen toe doen... Zo'n statische toestand wekt de indruk dat de Nieuw-Apostolische Kerk bestaat uit "instructeurs" en tegenover dezen alle "wachtenden op instructies"! Kortom, een dictatuur. Wat blijft er dán nog over van de gelijkheid onder "kinderen van één Vader"? Volstrekt tegen wil en dank maakte ik aldus kennis met de rauwe zelfkant van het nieuw-apostolische "werk Gods".

Dit laatste is trouwens iets, wat met name kerkelijke ambtsdragers zich veel beter moeten realiseren. Minstens de helft van alle kopzorgen in het leven worden gelovigen zó bezorgd door hun zogenaamde zegenaars.

Afhankelijk van ieders situatie en draagkracht zullen onder ons velen op enig moment meemaken dat zo'n onevenredige draaglast té zwaar wordt. Toen ik dit zag aankomen diende ik bij districtsapostel De Bruijn een "verzoek" in:

(...)
Zoals ik het breeduit liet zien in mijn bericht van "Vr 16 Sep 2011, 08:18" in de thread "Außerhalb der von uns erkannten Ordnungen... ", pleitte ik op 8 januari 2007 bij districtsapostel De Bruijn voor "een algemene lastenverlichting" in de Nieuw-Apostolische Kerk. Dus: verlos mij (verlos ons) alsjeblieft van alle nodeloos belastende nieuw-apostolische wetten en regels en óók van de ongeschreven voorschriften en codes want ik vind dat het evangelie van Jezus Christus ons juist leert het uitsluitend daarbij te laten! Zadel ons in 's hemelsnaam niet langer op met zulke ballast! Denk hierbij bijvoorbeeld aan wat apostel Paulus eens opmerkte:

Het ware evangelie
[6] Het verbaast me dat u zich zo snel hebt afgewend van hem die u door de genade van Christus heeft geroepen en dat u zich tot een ander evangelie hebt gekeerd. [7] Er is geen ander evangelie, er zijn alleen maar mensen die u in verwarring brengen en het evangelie van Christus willen verdraaien. [8] Wanneer iemand u iets verkondigt dat in strijd is met wat ik u verkondigd heb, al was ik het zelf of een engel uit de hemel – vervloekt is hij! [9] Ik heb het al eerder gezegd en zeg het nu opnieuw: wanneer iemand u iets verkondigt dat in strijd is met wat u hebt ontvangen – vervloekt is hij! [10] Probeer ik nu mensen te overtuigen of God? Probeer ik soms mensen te behagen? Als ik dat nog altijd zou doen, zou ik geen dienaar van Christus zijn. [11] Ik verzeker u, broeders en zusters, dat het evangelie dat ik u verkondigd heb niet door mensen is bedacht [12] – ik heb het ook niet van een mens ontvangen of geleerd – maar dat Jezus Christus mij is geopenbaard.

Uit: Galaten 1 (NBV)

Maar ik stuitte op onverschilligheid. Geen reactie dus. Toch ging het om de kern van de zaak: waarborgen ten aanzien van zielzorg, uitgaande van de liefde van God! Ik wist werkelijk verdomde goed waardoor het nodig was dat juist dit onderwerp bij het kerkbestuur eindelijk op de agenda kwam te staan. Op dat moment verontrustten diverse beleidsontwikkelingen in de kerk mij namelijk al jaren. Het gemeenteleven werd gaandeweg hopeloos overruled door steeds meer doffe ellende.

(...)


Uit: Bericht door BakEenEi op "Do 30 Aug 2012, 11:39" in de thread "Vrede laat Ik u, Mijn vrede geef Ik u"

Bepaald niet voor het eerst wanneer een bericht werkelijk iets om het lijf had, toonde de geadresseerde "zegenaar" zich "not amused". Steeds nadrukkelijker vroeg mij in gemoede af: met wat voor een aangelegenheid mag ik zo iemand misschien wél raadplegen?

Vorige week las ik in de krant: "Ziekenhuis neemt maatregelen na problemen". Onwillekeurig dwalen altijd mijn gedachten af naar de Nieuw-Apostolische Kerk, wanneer ik zoiets zie staan want neemt men daar ooit maatregelen? Als er al maatregelen worden getroffen, zijn het volgens mij telkens weer de verkeerde! Hoe kun je nu toch 60 jaar lang ten koste van naasten met psychisch letsel, dat ze in de kerk (!) is toegebracht, willen goedpraten dat zielen met geestelijk geweld en machtsmisbruik de kerk zijn uitgewerkt door een "vreemdsoortige leerstelling"?

Laat u niet misleiden door allerlei vreemdsoortige leerstellingen; we doen er goed aan ons te laten sterken door genade, niet door spijzen waar de aanhangers van die stellingen in het geheel geen baat bij hadden.

Uit: Hebreeën 13: 9 (NBV)

Het behoeft dus verder geen betoog dat ook ik mij aangesproken voelde door het regelmatige overleg in Bottrop ter wille van de broodnodige verzoening tussen zielen die alleen maar kúnnen twijfelen omdat God (!) ze met dat vermogen heeft toegerust!

Waarover wordt er dan "im Gesprächskreis NAK/VAG" zoal gesproken? De laatste keer stonden wij er bijvoorbeeld bij stil om welke reden de jeugd feitelijk applaudisseerde toen stamapostel Leber op de Europese Jeugddag 2009 vlak voor de viering van het Heilig Avondmaal begon te spreken over verzoening tussen de Neuapostolische Kirche en de Apostolische Gemeinschaft? Was dat omdat iedereen precies wist waarover het handelde? Was dat alleen omdat de jeugd graag af wil van wat het aanzien van de kerk bezoedelt? Enzovoort. In feite werkt het altijd verrijkend om op ontspannen wijze in de gelegenheid te zijn gedachten, die kunnen opkomen, aan elkaars inzichten te spiegelen. Ook spraken wij erover wat uiteindelijk het gebaar van de zijde van het internationale kerkbestuur exact inhield, namelijk om de op 4 december 2007 gepresenteerde uiteenzettingen van apostel Drave als document van het Internet af te halen. Ook kwam het ter sprake dat het wel eens voorkomt dat iemand zich afvraagt of andersgezinde christenen "nach dem neuapostolischen Glaubensverständnis" wel echt broeders en zusters zijn, of dat de geestelijke bediening van hun kerkelijke ambtsdragers er voor God wel echt toe doet. Ik vind het bijzonder nuttig om hierover met elkaar te spreken.

In het vierde kwartaal van 2012 was er door een werkgroepje een "Fragenbogen" samengesteld. De deelnemers aan de Gesprächskreis konden vervolgens anoniem antwoorden. Uit deze enquête was gebleken dat het overgrote deel van de "respondenten" het belangrijk vindt dat de geëxcommuniceerden worden gerehabiliteerd. Het opvallende hierbij was dat van degenen die deze mening zijn toegedaan 2/3 deel lid is van de NAK en 1/3 deel lid is van de VAG. Met behulp van een beamer werden de in grafieken uitgewerkte resultaten getoond op een projectiemuur. Er wordt nu over nagedacht hoe de kerkleidingen hierover te informeren zijn.

Ook was er een broeder die in het verleden wel eens enkele bijeenkomsten van de Gesprächskreis al had bijgewoond en nu de draad weer oppakte maar graag ook wat wilde zeggen. Hij gaf aan nooit te hebben kunnen begrijpen waarom het conflict überhaupt was ontstaan en dat het nog steeds niet de wereld uit is geholpen. Iedereen is hier voorbijgegaan aan het allerbelangrijkste gebod, vond hij: heb God en je naaste lief!

De volgende bijeenkomst van de Gesprächskreis in Bottrop is op dinsdagavond 7 mei aanstaande; Eichenstraße 44. Aanvang 19.00 uur en iedereen is welkom! Zie ook het artikel "Versöhnung im Herzen - Regelmäßige Glaubensgespräche der NAK und VAG in Bottrop" d.d. 21-02-2013 op de website van het (NAK-)Bezirk Ruhr-Emscher. Persoonlijk denk ik dat dit initiatief (ook in Nederland) breed navolging verdient. Op 12 maart jl. in Bottrop merkte iemand na afloop trouwens enthousiast op: "Laten wij vanaf de basis de onderlinge betrekkingen alvast zodanig aanhalen dat straks misschien alleen de -afwachtende- kerkleiding nog overstag moet!"


[wordt vervolgd]

Groet,
BakEenEi

[BakEenEi]

Die Hoffnung stirbt zuletzt (12)


@all

Vorige week woonde ik een uitvaartplechtigheid bij van een oom die na diens pensionering zich had toegelegd op het repareren van uurwerken. Volgens één van zijn kinderen had hij zeker 200 klokken van vrienden en bekenden niet alleen weer aan de praat gekregen doch ook voor de rest met veel toewijding in ere hersteld. Er hoefde soms maar één onderdeeltje te zijn afgebroken of het hele mechaniek was komen stil te staan.

Het deed mij terugdenken aan wat er vroeger tijdens de prediking wel eens werd opgemerkt: "Werk alsjeblieft mee alsof het zonder jou niet gaat, maar bedenk dat God níet op jou is aangewezen!" (...) Ik dacht: en stel nu eens, dat er met één van mijn broeders en zusters in welk opzicht dan ook op zo'n moment iets niet in orde was geweest waardoor diegene het wel wilde maar aan de oproep nu niet kon voldoen. Zou God, onze hemelse Vader, zich dan op het standpunt hebben gesteld: "nou, dat is dus simpel: voor jou 10 anderen"? Of... had Hij bij betrokkene wellicht vol liefde "het hart aangezien" en op Zíjn wijze helpende hulp (!) geboden?

Wíe heeft ons tot hiertoe geholpen? Zie 1 Samuël 7 vers 12. Wie was met míj zo diep bewogen? - zoals er wordt gezongen in het tweede couplet van lied 228 (NAK-gezangboek)! Wat zal er richtinggevend mogen zijn wanneer het er echt op aankomt? Een oud lied komt hierdoor bij mij op (naar Jesaja 44 vers 3): "Waterstromen zal Ik gieten". Hij (!), Abba Vader, bij Wie álles mogelijk is (vgl. Marcus 14 vers 36; Romeinen 8 vers 15).

In een koorlied komen de woorden voor: 'k ben nog dikwijls ruw en hard (tweede couplet lied 16, NAK-liederenbundel). Als een splinter in een kerkbank soms al voor opschudding zorgt; hoe kan het dan zijn wanneer "de botte bijl" wordt gehanteerd door... dienaren?! Maar wie dien je dan feitelijk?! Mijn voorstel zou zijn: laten wij in orde brengen wat er in orde gemaakt móet worden. (...) Als het nergens over ging, schreef ik dit niet.

Groet,
BakEenEi

[BakEenEi]

(...)
Wat ík érg vind is, dat het in de Nieuw-Apostolische Kerk té veel gevraagd kán zijn als je kenbaar maakt dat je je -als christen- graag wilt beperken tot de volle waarheid. Aan die wens willen (!) velen (!) níet voldoen.

(...)


Uit: Bericht door BakEenEi op "Wo 10 Apr 2013, 19:24" in de thread ""Leugens, Leugens, en nog eens leugens!

@all

Indien liefde en waarheid inwisselbaar blijken te zijn voor macht en aanzien, zal het evangelie van Jezus Christus voor velen ongemerkt veranderen in een boodschap zonder blijdschap en voeding zonder vitaminen:

Impressie districtsdienst Amsterdam en Utrecht 08.04.2013

Op zondagmorgen 7 april 2013 vond er voor de gemeenten uit de districten Amsterdam en Utrecht een districtsdienst plaats in Hilversum, die door districtsapostel A. Brinkmann werd geleid. Als basis voor de dienst gebruikte hij het bijbelwoord Handelingen 4:33: 'De apostelen bleven met grote kracht getuigen van de opstanding van de Heer Jezus, en God begunstigde allen rijkelijk.'

Op deze zondag na Pasen, stelde de districtsapostel enkele zaken centraal in deze dienst. Zo wees hij op de kern van het nieuw-apostolische geloof: de spoedige wederkomst van Jezus, hetgeen nauw verbonden is met het geloof in de kracht van de opstanding van Jezus. Verder sprak hij de hoop uit dat iedereen ook de kracht van deze opstanding in zijn / haar leven mag ervaren. Met name ook op de momenten dat het minder makkelijk lijkt te gaan in je leven.

Districtsevangelist I. Plat, afkomstig uit het district Tilburg, vulde de prediking aan door onder andere te wijzen op het perspectief dat het geloof in je leven kan geven, ook in momenten die je als mistig en onduidelijk kan ervaren.

Aanvullend wees districtsoudste G. Weening, afkomstig uit het district Sittard, onder andere op het belang en de kracht van de geloofservaringen in je leven, waarbij hij een praktijkvoorbeeld de revue liet passeren.

Afsluitend vroeg opziener R. Vis onder andere aandacht voor eenheid. Eenheid als factor die bijdraagt aan een stabiel geloofsleven, door niet alleen oog te hebben voor het eigenbelang.

De dienst werd muzikaal omlijst door een koor, bestaande uit zangers uit beide districten, een kinderkoor uit Utrecht en voorafgaand aan de viering van het Heilig Avondmaal was er ruimte voor een indrukwekkende zangsolo.


Bron: http://www.nak-nl.org/site/index/nederl ... id-143.htm

Uit de berichtgeving over de bewuste gecombineerde districtsdienst in Hilversum, afgelopen zondag, valt uitsluitend op te maken dat er door deze en gene "zegenwensen" zijn uitgesproken. Zegen is heel wat anders!

Groet,
BakEenEi

[BakEenEi]

[Bijgewerkt: 15.00 uur]


@all

Zojuist werd bij NAKtuell het onderstaande forumbericht geplaatst:

http://waechterstimme.orgfree.com/br550123.html

Nächstenliebe...

http://waechterstimme.orgfree.com/br600721.html

Tiefe Erkenntnis, wo ist SIE heute?

http://waechterstimme.orgfree.com/schreck.html

Und dann mischt wieder ein Ostgermane mit, dem sämtliche Erkenntnis zum Thema fehlt.
Das ist traurig, denn bisher war dieses Thema interessant.

Peter3

---

Wer Schreibfehler findet, darf Sie behalten


Bron: Bericht bij NAKtuell door Peter3 op "20.04.2013 10:27" in de thread "Thema: Botschaft JG Bischoff: Naiv oder Betrug"

Ik klikte even door op de daarin opgenomen links en nam kennis van de bijbehorende documenten: de brief waarin stamapostel Johann Gottfried Bischoff aan de districtsapostel Peter Kuhlen bevestigt dat deze is geëxcommuniceerd, een brief van broeder Waldemar Schreckenberger aan apostel Fritz Bischoff, en een publicatie uit het VAG-kerkblad "Der Herold" waarin naar voren komt dat zowel broeder Schreckenberger als -zonder pardon- diens ouders werden geëxcommuniceerd. Als ik dit al te weten was gekomen toen ik in de Nieuw-Apostolische Kerk nog confirmatieonderricht volgde, had ik de kerk waarschijnlijk acuut verlaten.

Groet,
BakEenEi


N.B.
De beide documenten m.b.t. broeder Schreckenberger:

[BakEenEi]

(...)
Wat ík érg vind is, dat het in de Nieuw-Apostolische Kerk té veel gevraagd kán zijn als je kenbaar maakt dat je je -als christen- graag wilt beperken tot de volle waarheid. Aan die wens willen (!) velen (!) níet voldoen.

(...)


Uit: Bericht door BakEenEi op "Wo 10 Apr 2013, 19:24" in de thread "Leugens, Leugens, en nog eens leugens!"

@all

Het bovenstaande citaat kwam mij weer in gedachten toen ik vanmiddag las wat broeder Schreckenberger op 21 juli 1960 uiteenzette in zijn brief aan apostel Fritz Bischoff (later schoonvader van stamapostel Leber):

Fassen wir die ganze Wahrheit: In Christo eine neue Kreatur zu werden und mitzuhelfen, Gottes Reich "in dieser Welt" zu begründen. Scheuen wir doch nicht die Mühe, uns mit den zahllosen Alltagsproblemen unseres Daseins auseinanderzusetzen und offen zu sein für alle Nöte unserer Zeit. Oft musste ich eine erschreckende Gleichgültigkeit gegenüber den Problemen und Lasten unserer Tage feststellen. Man wollte nicht sehen, dass uns das "Dasein" aufgegeben ist. Tragen wir nicht auch die Verantwortung für all die gewaltigen geistigen Auseinandersetzungen, die unsere Zeit beherrschen? Wir haben es vorgezogen, uns zu isolieren und in chiliastischen Vorstellungen zu verbrauchen. Treten wir heraus aus der Enge des Sektentums und nehmen wir die Last des "Daseins" auf uns. In der Offenheit für alle Fragen und in der kraftvollen Auseinandersetzung wird die Verheißung Christi, wiederzukommen, einen neuen, tiefern Sinn erfahren.

Tot wie hij zich destijds ook wendde; hij kreeg géén antwoord, behalve dan dat de nieuw-apostolische kerkleiding een notaris inschakelde om te bevestigen dat betrokkene én diens ouders waren geëxcommuniceerd. Zoiets is natuurlijk volkomen onbestaanbaar in Zíjn werk; wél gebeurt het in een kerk, waar men zelfs na ruim 50 jaar nog geen kans heeft gezien om iets te leren van "behaalde resultaten" in een roemrucht verleden:

Bron: "Die Neuapostolische Kirche von 1938 bis 1955 - Entwicklungen und Probleme"

Als er geen plaats is voor de volle waarheid, is er beslist ook geen plaats voor een volle zegen!

Het feit dat stamapostel Leber (!) op 4 december 2007 tot geen andere slotsom wilde komen dan dat "Kuhlen hätte der ihm Anvertrauten alles Leid und Elend ersparen können... " terwijl hij dit tot op heden níet heeft teruggenomen, legt bij hem karaktertrekken bloot die het onmogelijk maken om op basis van gelijkwaardigheid met anderen te communiceren. Dan gaat het bergafwaarts want de liefde van God prevaleert niet.

Zie verder de redactionele berichten in de thread "Brood des Levens" 1 augustus 1960, respectievelijk op "Do 13 Okt 2011, 12:30" en op "Ma 15 Apr 2013, 18:00".

Groet,
BakEenEi

[BakEenEi]

[Bijgewerkt: 19.00 uur]


@all

Vragen die níet worden beantwoord, blijven openstaan! Als kennelijk onwelkome vragen stelselmatig níet worden beantwoord, ontstaat er een structureel probleem - wat het geval is bij de Nieuw-Apostolische Kerk.

Het misstaat een geloofsgemeenschap, waar men hoog opgeeft van het evangelie van Jezus Christus, ten enenmale om naasten te onderdrukken door aldus vorm te geven aan eenrichtingverkeer in de communicatie.

Wie inzoomt op de omstandigheden waaronder in de Nieuw-Apostolische Kerk soms velen tegelijk zijn weggegaan, moet vaststellen dat het bijna altijd van doen heeft met misbruik van institutionele machtsposities.

Groet,
BakEenEi