Transparantie of zelfbevlekking?

[TjerkB]

Transparantie of zelfbevlekking? (1)

(...)
Stamapostel Schneider wil nu echter hebben dat zijn volgelingen, die vanaf 2014 de liefde van God dienen te belichamen, dergelijke berichten een keer of vijf, zes, aanhoren. Gewoon het ene oor in, het andere uit:

• „Lasst uns immer wieder Zeit aufbringen, um dem anderen zuzuhören.
  Wir leben in einer Kommunikationsgesellschaft und doch hat man so wenig Zeit! Schenke dem anderen dein Ohr!
  Er braucht das! Und wenn du die Geschichte schon fünfmal gehört hast, höre sie bitte ein sechstes Mal an.
  Er braucht das! Es ist ein Zeichen des Mitempfindens, dass man zuhört.“
  
  Bron: »Mit Liebe ans Werk!« – das neue Motto für 2014

Aldus geraken deze volgelingen nu al decennia lang -gedachteloos- van de ene flow in de andere.

(...)


Uit~: Mijn bericht op "di 07 jan 2014, 14:53" in de thread "Geen woorden maar daden"

„Mit Liebe ans Werk“ sei mehr als mit Liebe zu arbeiten, so die Gedanken von Bezirksapostel Brinkmann zum Jahresmotto, welches Stammapostel Jean-Luc Schneider für 2014 herausgegeben hat (wir berichteten). Der Bezirksapostel rief die Bezirks- und Gemeindeleiter auf, die „Wirkungsverluste“ zu reduzieren. Ursachen könnten fehlende Kommunikation, Unterschiede zwischen Charakteren oder Missverständnisse sein. Mit Hilfe der Liebe gelinge es sicher hier und da, Wirkungsverluste zu reduzieren.

Bron: Jahresauftakt für Vorsteher - 13. Januar 2014, 15.31 Uhr

@all

In de Nieuw-Apostolische Kerk mag je wel wat terug zeggen, maar dat is alleen "pro forma". Indien daardoor uiteindelijk "tranenbrood de spijze" wordt (vgl. lied 317, NAK-gezangboek; derde couplet); wat staat degene die dit meemaakt dan nog te doen? Is dat -in groepsverband- hooguit het volgende...

(...)
Apostel Rainer Storck nannte in seinem Predigt-Beitrag als Beispiel für göttliche Werke die Nachfolge: „Manchmal bedeutet Nachfolge auch nur eines: Bleiben!“.

(...)


Bron: Jahresauftakt für Vorsteher - 13. Januar 2014, 15.31 Uhr

... óf staat het een ieder van ons allen óók nog vrij om "verstandig zelfstandig" na te denken over welbeschouwd de enorme diepgang van bijvoorbeeld de onderstaande woorden van de apostel Paulus:

• U hebt de Geest niet ontvangen om opnieuw als slaven in angst te leven, u hebt de Geest ontvangen om Gods kinderen te zijn, en om hem te kunnen aanroepen met ‘Abba, Vader’.
  
  Uit: Romeinen 8: 5 (NBV)
  
  
  Ten slotte, zoek uw kracht in de Heer, in de kracht van zijn macht.
  
  Uit: Efeziërs 6: 10 (NBV)

In het échte werk van God worden wij namelijk niet van onze krachten beroofd, maar ontvangen de Zijnen juist van Hem (!) de kracht om vreugde te vinden in het doen van Zijn wil (vgl. bassolo lied 7, NAK-koorboek):

• Hij geeft de vermoeide kracht,
  de machteloze geeft hij macht in overvloed.
  Uit: Jesaja 40: 29 (NBV)
  
  
  • Maar wanneer de heilige Geest over jullie komt, zullen jullie kracht ontvangen en van mij getuigen in Jeruzalem, in heel Judea en Samaria, tot aan de uiteinden van de aarde.’
    Uit: Johannes 1: 8
  [9] Daarom bidden wij onophoudelijk voor u, vanaf de dag dat we dat gehoord hebben. We vragen dat u Gods wil ten volle mag leren kennen door de wijsheid en het inzicht die zijn Geest u schenkt. [10] Dan zult u leven zoals het past tegenover de Heer, hem volkomen welgevallig. U zult vrucht dragen door al het goede dat u doet, uw kennis van God zal groeien [11] en u zult door zijn luisterrijke macht de kracht ontvangen om alles vol te houden en alles te verdragen.
  Uit: Kolossenzen 1 (NBV)

Inmiddels nam ook ik kennis van de publicatie over de toespraak van districtsapostel Armin Brinkmann (de voorzitter bij het bestuur van de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland) in Herne-Wanne-Eickel, ter gelegenheid van de gebruikelijke "Jahresauftakt". Weliswaar is die bijeenkomst aan het begin van elk nieuw kalenderjaar bedoeld voor voorgangers en hun echtgenotes, maar de kerkleiding van de gebiedskerk Nordrhein-Westfalen brengt er verslag over uit via haar website. Het is iets van de laatste 10 jaar dat tevens reizigers die zich op de digitale snelweg bevinden, richting hemelpoort naar ik mag aannemen, op die wijze worden geïnformeerd.

In alle bescheidenheid: in die 10 jaar heb ik er veel van meegekregen. In elk geval werd mij vele malen méér informatie aangereikt dan ikzelf op mijn beurt kwijt kon in bijvoorbeeld bijdragen op een aantal internetfora. Daarnaast heb ik tot in het voorjaar van 2007 aandachtig geluisterd naar wat er in openbare erediensten bij de Nieuw-Apostolische Kerk nog aan werd toegevoegd. Toen ik ermee ophield, wist ik na 50 jaar genoeg, maar dit terzijde. Hoewel je in deze kerk als "broeder- of zuster-in-de-bank" niet gauw het woord zult krijgen, en ik het daarmee opgelegde eenrichtingverkeer in de communicatie ook wel probeerde te verdragen, ben ik in voorkomende gevallen toch maar zo vrij geweest om van mijn hart geen moordkuil te maken. Wie dat waagt, roept een schrikreactie op, en meewarige blikken alom vallen betrokkene ten deel. Op de nieuw-apostolische geloofsweg hoor je namelijk netjes in het gareel te lopen. Je behoort "te doen wat er gezegd wordt" want aldus... zal het de eerlijken en oprechten gelukken om aan de hand van leiding in onze dierbare stamapostel en de met hem verbonden trouwe apostelen en dienaren het heerlijke einddoel spoedig te bereiken. Tenminste, zó zou het "nach dem neuapostolischen Glaubensverständnis" allemaal "in Zíjn werk" gaan...

Wie zich voorbeeldig "in de navolging" bevindt, hoeft niet naar links te kijken en niet naar rechts. Het volstaat eenvoudig om "naar de geest" de voetstappen te volgen van de meest "directe zegenaar" die jou voorgaat. Ondertussen loop je de kans dat er een lied wordt aangeheven met de tekst "Heerst op aarde hongersnood, Godes kind'ren hebben brood!" (NAK-gezangboek, derde couplet lied 409). Je wordt dan geacht dit van harte -doch met het verstand op nul, bij wijze van spreken- mee te zingen. Je kunt er wel wat van zeggen, maar reken er niet op dat het de zegenaars iets zal uitmaken. Voor hen zijn er op weg naar het beloofde land wel belangrijker zaken om aandacht voor te hebben, zoals wat er gezegd wordt om te doen tijdens de traditionele Jahresauftakt. Helaas wordt dit in de praktijk zo opgevat dat men uitsluitend doorgeeft aan anderen wat er gezegd is om te doen. Daarbij is het niet de bedoeling dat een sterveling zoiets opvalt, maar mij is dit laatste toch wél overkomen. Wanneer dat "doemscenario" zich van jou meester maakt, ja, dan heb je een probleem!

Schoorvoetend trek je nu verder op de geloofsweg; een zekere, vaste tred zit er niet meer in, zo lijkt het.

[wordt vervolgd]


Groet,
TjerkB

[TjerkB]

Transparantie of zelfbevlekking? (2)

@all

Zoals kleuters in hun verhalen en in hun werkelijkheid moeiteloos feit en fictie weten te combineren, bestaan er in de Nieuw-Apostolische Kerk voor "de dienaren die ons voorgaan" vrijwel geen grenzen. Alles wat ze te binnen schiet, komt in hun kraam van pas. Voor het lieve vaderland weg kletsen ze je de oren van het hoofd. "Dat zijn van de gekke", zou weliswaar Klukkluk de indiaan hebben opgemerkt, maar dat zal in deze kerk -waar het in principe alle dagen feest is- de pret niet drukken. Nóg feestelijker wordt het als een hoge "dienaar" komt. Voor een rechtgeaard "nieuw-apostolisch kind van God" zijn er geen belangrijker hoogtepunten denkbaar dan ontmoetingen, op te vatten in de meest ruime betekenis van dat woord, met "onze stamapostel". Diens woorden zouden evenzeer "geest en leven zijn" als de woorden van Jezus Christus: "De Geest maakt levend, het lichaam dient tot niets. Wat ik gezegd heb is geest en leven." (Joh. 6: 63, NBV). Wie die voorstelling van zaken voor zichzelf graag wil begrijpen, al was het alleen maar om daarover een eventuele vraag te kunnen beantwoorden, zal in de catechismus van de Nieuw-Apostolische Kerk echter tevreden moeten zijn met één samengestelde zin:

"Die ersten Jahrzehnte in der Geschichte der Neuapostolischen Kirche dienten unter anderem der Festigung der Gemeinden und der Einheit unter den aposteln. Ab 1897 bildete sich das Stammapostelamt als das führende Amt der Kirche heraus, das Friedrich Krebs bis zu seinem Tod im Jahr 1905 bekleidete."

Bron: Katechismus der Neuapostolischen Kirche, pagina 390

Ongeschreven NAK-codes en (gedrags)voorschriften verklaren dienaangaande de rest:

(...)
Om even de gedachten te bepalen: een districtsapostel is in de internationale Nieuw-Apostolische Kerk vele malen belangrijker dan een willekeurig gemeentelid, en wel in ongeveer de verhouding van 10 miljoen staat tot 20. Fouten van hooggeplaatsten zullen tot bijna elke prijs met alle beschikbare middelen, waaronder de mantel der liefde, worden toegedekt. Een "gewone broeder of zuster" daarentegen zal men nog een zetje meegeven, zodat alle Levieten die vervolgens de greppel passeren waarin betrokkene moest verdwijnen, er geen aanstoot aan nemen.

Ik weet wat ik zeg want in alle bescheidenheid: ik ken de organisatie toevallig vrij goed.

(...)


Uit: Mijn bericht op het forum van Bauke Moesker van "Vr 28 Jan 2011, 19:40" in de thread "Elders gelezen... "

Gemeenteleden die híerover vragen beginnen te stellen... worden zonder pardon weggezet als "Querdenker". Dan ben je "nach dem neuapostolischen Glaubensverständnis" zonder meer van de ratten besnuffeld. Twijfel heeft jou bevangen, en in zo'n desolate geestestoestand moet het besmettingsgevaar worden ingedamd: het "kinderlijke geloof" van anderen kan er immers door worden aangetast. Opeens word je gezien als een kwaadaardig gezwel in de gemeenschap. Je hebt hulp nodig en dat zie je zelf niet in, zo oordelen nu de zielenartsen die wel voor je willen bidden, maar jijzelf; jíj zult die geest van twijfel moeten overwinnen. Wees niet langer eigenwijs en speel toch niet zo roekeloos met vuur want jouw "plaats in 't heilsplan Gods" staat op het spel. Met zowat de snelheid van het licht veranderen "zegenaars" in kwelgeesten, advocaten van de duivel.

(...)
Wie in kerkelijke ambtsdragers Godsgezanten wil zien, neemt daarmee een belangrijk besluit dat om meerdere redenen verregaande consequenties kan hebben. In de Nieuw-Apostolische Kerk, het "werk Gods", zijn de "ambtsbroeders" ieders geestelijke leidslieden, dienaren, zegenaars; boden van Jezus... Dat wil nogal wat zeggen! God zelf zou dit zo hebben ingesteld. Daarom is het in deze kerk de bedoeling dat de gelovigen dit onvoorwaardelijk voor wáár houden want "De twijfelaar ontvangt niets!", zo werd er "vanaf het altaar" vaak opgemerkt. "Nach dem neuapostolischen Glaubensverständnis" is er in elk geval sprake van een ernstig zorgwekkende toestand indien gelovigen met dat waandenkbeeld nog moeite hebben: " 'Zweifel ist eine sehr gefährliche Krankheit, die muss sofort bekämpft werden. Wenn ein Zweifelsgedanken sich in uns festsetzt, dann müssen wir ihn sofort bekämpfen.' - so Jean-Luc Schneider am 20.09.09 beim 'Mitdienen' in Konstanz", berichtte op dit Forum zefyr op "Za 14 Apr 2012, 22:08" in de thread "stamapostelhelper J.-L. Schneider".

Zolang er in kerkgemeenten geen ál te gekke dingen gebeuren, zal de gevreesde "geest van twijfel" nog wel niet ongenadig toeslaan. Wie welwillend is, kan heel wat verdragen. Bovendien "weet" je in je achterhoofd: ik kan een probleem altijd voorleggen aan een "hogere dienaar", mocht mijn "directe zegenaar" naar mijn gevoel te weinig begrip tonen. Voordat iemand op dat punt het vertrouwen in de nieuw-apostolische geloofsleer compleet verliest, moet er in theorie dus heel wat misgaan. Dit betekent óók dat de kans groot is, dat het in dat opzicht eerst jarenlang "goed genoeg" gaat. In de tussentijd zullen gelovigen zich steeds beter aanpassen en zullen zij gewennen aan omstandigheden die misschien te wensen overlaten. Waarom zou je ook op alle slakken zout leggen? Overal vind je immers wel wat! So far, so good. Toch kan er zich een situatie voordoen, waarbij het er principieel toe doet hoe de kerkleiding ermee omgaat. Dat is mijzelf zeker een keer of tien overkomen, en dan betrof het steevast aangelegenheden waarbij de liefde van God opzij was gezet.

Hoezo?! (...) Wanneer kennelijk het besef ontbrak op welke manier Christus Jezus samenvatte waar het in de kern om gaat, namelijk "Heb uw naaste lief gelijk uzelf en God boven alles", en ik dan zag hoe anderen soms erbarmelijk (!) leden onder zulk onbegrip, hield ik vast aan dat uitgangspunt, ook al trachtte men dat te overrulen. Dit laatste overkwam mij namelijk bijna even vaak. En: met dezelfde hardheid werd ikzelf meermalen bejegend. Dan leer je dus níet hoe het móet, doch -eufemistisch uitgedrukt- hoe het beter anders kan. Maar wanneer de maat vol is, het houdt wel op. Bij mij hield het op toen ik vaststelde: dit is pure machtspolitiek.

De leugen regeert, was voor mij in 2007 de slotsom en het opvallende is: daar heb ik achteraf geen tel ooit nog aan getwijfeld. Tot overmaat van ramp maakt de (internationale) kerkleiding het intussen zó bont, dat ik hier maar in de pen ben geklommen om dat te helpen verduidelijken. Hopelijk kunnen enkelen daar nog op tijd hun voordeel mee doen. Tegelijkertijd besloot ik achter de schermen mijn best ervoor te doen om de "verantwoordelijken" inzicht te geven in hun handelen. Wie het ook betrof; ik werd genegeerd en men wendde zich af. Met name door mijn werk, vroeger in de schuldhulpverlening, wist ik echter hoe lastig het kan zijn om op een gegeven moment in te zien dat er hulp moet worden ingeroepen. Maar het stuitte mij enorm tegen de borst als er daardoor -onnodig- extra slachtoffers (!!) worden gemaakt. Ook hiervoor toonden de betrokkenen zich telkens ongevoelig. Dit maakt de problematiek uiteraard nijpend. Immers, dan krijgt egoïsme de overhand, al kan dit wijzen op een persoonlijkheidsstoornis. Of denk aan religieuze psychopathologie.

Hierover spreek ik mij nu maar hardop uit want zoals de zaken er momenteel voorstaan, valt de hele toestand al rampzalig te noemen. Vrijwel iedereen kijkt ervan weg. Binnen de bestuurlijke geledingen wenst in elk geval níemand te worden geconfronteerd met "berichten uit de samenleving". Dit echter zal ertoe leiden dat op enig moment de wal het schip in volle vaart keert. Wie nu -stilzwijgend- te kennen geeft nergens wat van te willen weten, kan zich later vanzelf niet verontschuldigen door te verklaren "geen herinnering" te hebben aan alle waarschuwingssignalen. Wat dat aangaat, gebeurt hier hetzelfde als in het TV-programma "Blik op de weg". Van het afkeurenswaardige weggedrag zijn de opnamen in feite al overtuigend vastgelegd. De standaardreactie zal straks wel zijn: "Wij ondersteunden onze zegenaars". Als (mede)bestuurders van een Algemeen Nut Beogende Instelling (ANBI) kom je daar natuurlijk niet mee weg. Ieder heeft gewoon zijn eigen verantwoordelijkheden waar te maken. "Kerkleiders" zijn geen lieveheersbeestjes in een zedig sprookje.

Gun je naaste toch het recht van overpad! Of moet aanstonds iedereen méé het ravijn in (!) worden gejaagd?

(...)


Uit: Mijn bericht op het forum van Bauke Moesker van "Di 03 Jul 2012, 01:58" in de thread "Recht van overpad"

"Wij ondersteunden onze zegenaars" Ik zou willen vragen: waaruit bestond voor u feitelijk hun zegen? Hoe kun je bij dit kerkgenootschap, dat in alle opzichten het profiel aanneemt van een klassieke sekte, toch in 's hemelsnaam toestaan dat naasten (!) zó worden vermurwd als het hierboven opnieuw werd beschreven?! Wie het zich hier permitteert om "verstandig zelfstandig" na te denken, wordt door "de groep", de gebrainwashte groep wel te verstaan, nota bene uitgekotst.

Twijfel ís helemaal geen gevaarlijke ziekte zoals inmiddels twee zogenaamde stamapostelen het laten voorkomen! Wie niet kan twijfelen, handelt roekeloos en mogelijk zelfs gewetenloos! Denk aan de ANWB-slogan "Bij twijfel niet inhalen!"

Het verderf wat op deze manier op het nieuw-apostolische plein van de hemelse vrede om zich heen grijpt, maakt verschrikkelijk veel meer kapot dan ons allen lief zal zijn. Schaapachtige blikken maken het alleen nog maar erger.

[wordt vervolgd]


Groet,
TjerkB

[TjerkB]

Transparantie of zelfbevlekking? (3)

@all

Heel veel geestelijke liederen zijn voor mij aansprekende bezielde gedachten, authentieke getuigenissen van begenadigde gelovigen. Versregels zeggen vaak méér dan in het platte vlak alleen een tekst. Maar het kan natuurlijk wel de verkeerde kant opgaan met een lied, zoals ik het hierboven liet zien met "hongersnood en brood". Wie zich bezighoudt met de samenstelling van een liederenbundel, moet daar "oog" voor hebben. Bij kennelijke ongerijmdheden moet je doodgewoon je verantwoordelijkheid durven nemen. Dat is dan niet bijzonder, maar juist normaal. Dan heb je gedaan wat je móest doen. Maar je kunt het ook (verwijtbaar) nalaten. Handige Harry, één van de boeven bij Bassie en Adriaan, zou dan "gewoon" tegen de Baron zeggen: "Foutje moet kunnen, baas!" Prima, maar met zo'n laconiek antwoord neemt geen van u allen genoegen bij -om maar wat te noemen- een medische misser. Maar waarom dan wél van uw kant harteloze desinteresse en apathisch gedrag indien de hoogst mogelijke "dienaren" strafwaardige streken uithalen die het daglicht niet velen? Of nóg erger: indien zij naasten behandelen als levende doden door hun volkomen terechte vragen uit de weg te gaan en zij zelfs anderen ertoe aanzetten om die evenzeer te negeren? Vele slachtoffers verlieten daarop uw kerk! En dan wenst u doodgemoedereerd te spreken van "ontkerkelijking"? Maar dat is het op zo'n manier natuurlijk om de dooie dood juist níet! Medeweggebruikers zijn brutaal zo van de weg gedrukt. Niks aan doen!

O, wat hebben die Jean-Luc Schneider en die Armin Brinkmann toch móói gesproken. Wat hebben die twee het toch móói gezegd. Prachtig mooi. Als je het zó móói kunt zeggen, zit je boordevol "geest en leven".

In werkelijkheid weten deze zwalkende godenzonen niet eens meer wanneer ze uit hun nek staan te kletsen of wanneer ze in een onbewaakt ogenblik óók nog eens iets zeggen waarbij hun eigen levenshouding tot voorbeeld strekt. Maar dat scheelt ze geen zier. Zij, zij organiseren immers wel hun eigen applaus. Door hún toedoen keurt in de Nieuw-Apostolische Kerk "de slager" zijn eigen vlees. Hun toverwoord is "würdigen":

• 
  Bron: Website van de Neuapostolische Kirche International
  
  
  Bron: Website van de Neuapostolische Kirche Nordrhein Westfalen

Het is een beproefd marketinginstrument. Je ziet het in alle "takken van sport", bij gilden van bakkers, kaaswinkels én slagers. Beurtelings zetten de aangesloten leden elkaar een veer op de hoed. En het werkt! De vraag is alleen: hoe serieus willen (!) wij het nemen als men constant zichzelf met zo'n truc bewierookt terwijl de buitenwacht veeleer twijfels (!) heeft bij deze regering van eigenzinnige vrienden die elkaar de hand boven het hoofd houden. Wie zo'n sprookjeswereld faciliteert door net zo constant overal het zwijgen toe te doen en van slachtoffers (!) geen notie te nemen, bezondigt zich wat mij betreft aan misdrijven tegen de menselijkheid.

Het massieve publiciteitsoffensief waaraan de bij de Nieuw-Apostolische Kerk aangesloten leden via het Internet blootstaan en waaraan zijzelf meewerken, heeft slechts een tweeledig doel: men streelt elkaars ijdelheid én voor "Querdenker" valt er niet tegenop te boksen. Zegenrijk is het dus allerminst. Handen vol geld en zeeën van tijd worden eraan verkwist. Slachtoffers die op mochten rotten, worden ook in de familiekring veracht.

Nee, dit is beslist geen visitekaartje voor het werk Gods wat de Nieuw-Apostolische Kerk wenst te belichamen. In plaats van een verlossingswerk voor is het eerder een verdelgingswerk van goddelijk leven. Bedroevend.

Zie verder Ezechiël 34: "De slechte herders en de goede herder".

Op een gruwelijk sluwe manier worden bij dit kerkgenootschap de gelovigen beroofd van hun autonomie en het geld wordt bij ze uit de zakken geklopt. Ze worden door hun zogenaamde zegenaars compleet ingepakt.

Groet,
TjerkB

[TjerkB]

(...)
Wanneer door vonnissen of anderszins onthullende berichtgeving datgene wat bij de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland op gezag van "De stamapostel", "Het bestuur" en "De landelijke vergadering" verborgen moest blijven wordt opgeklaard, zal ongetwijfeld menigeen willen beweren: "Ja, als wij dát allemaal hadden geweten, ja dan hadden wij er heus wel wat van gezegd!" (...) Helaas, pindakaas voor ze, doch dergelijke grootspraak kan men te zijner tijd beter achterwege laten. Wie nog altijd niet genoeg heeft aan de informatie die er naar voren komt in de vele tientallen berichten op dit Forum sinds het najaar van 2010, heeft een nieuw-apostolisch "bord voor zijn kop". Zulke attributen worden de getrouwen, "oog en hart op 't doel gericht", geheel kosteloos aangepraat. Ondertussen richten de "hogere verantwoordelijke leidinggevenden" in deze kerk heimelijk een wáár spoor van vernielingen aan. Vernielingen in het leven van naasten, met zowel materiële als ongekende immateriële schade tot gevolg. Enkelen doorzagen het: zij die eerder al aan het hardvochtige regiem in het "werk Gods" ten prooi waren gevallen.

(...)


Uit: Bericht op het voormalige Forum van Bauke Moesker op "Vr 07 Dec 2012, 11:4" in de thread "OPEN BRIEF aan leden Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland"

@all

Deze thread handelt ook over transparantie. Ik herinner mij nog hoe districtsapostel Armin Brinkmann vanuit Nordrhein-Westfalen hoog daarvan opgaf. In weerwil van zijn destijds opvallende dadendrang maakte hij voor "Holland" hierbij echter een uitzondering. Slaapkoppen onder de actieve leden: dat had absoluut een reden!

Groet,
TjerkB

[TjerkB]

• Fragen und Antworten zum Amtsverständnis
  Weltweit bauen die Apostel mit am künftigen Amtsverständnis. Was in Versammlungen und Arbeitsgruppen zusammengetragen wurde, fügen die Bezirksapostel derzeit bei ihrer Herbsttagung in Australien zusammen – ein Überblick:
  
  
  1. Warum wird überhaupt über das Amtsverständnis geredet?
     Mit der Veröffentlichung des Katechismus im Jahre 2012 hat die Neuapostolische Kirche erstmals in ihrer rund 150-jährigen Tradition ein umfassendes schriftliches Grundlagenwerk vorgelegt. Auf die Frage „Wie verstehen wir das Amt?“ antwortet zwar das komplettes Kapitel sieben . „Aber nun stellen sich Anschlussfragen“, hat Stammapostel i.R. Wilhelm Leber bereits 2013 deutlich gemacht.
  2. Wie laufen die Beratungen grundsätzlich ab?
     Seit Frühjahr 2014 trägt die kirchliche Arbeitsgruppe „Glaubensfragen“ die Grundlagen von theologischen Überlegungen bis hin zu historischen Hintergründen zusammen. Das Fachgremium bereitet Fragestellungen auf und stellt mögliche Antworten zusammen. Darüber berät die internationale Bezirksapostelversammlung regelmäßig seit März 2015. Zu einigen Punkten fallen Beschlüsse, andere wandern mit Rückfragen zurück in die Arbeitsgruppe.
  3. Warum sind so viele Apostel beteiligt?
     Einerseits definiert der Katechismus das Apostolat als das lehrsetzende Amt. Andererseits besitzt die organisatorische Ausgestaltung des Amtsverständnisses auch kulturelle Dimensionen. Auf Initiative von Stammapostel Jean-Luc Schneider werden deshalb alle rund 350 Apostel der Erde in die Beratungen einbezogen. Das passiert eher auf dem schriftlichen Weg. Zum persönlichen Austausch nutzte der Kirchenleiter aber auch kontinentale Versammlungen im April und Mai 2016 mit Aposteln aus Europa, Amerika, Australien und Asien.
  4. Welche Grundstruktur hat das Amtsverständnis?
     Der Katechismus kennt drei Amtsebenen mit unterschiedlichen geistlichen Vollmachten:
     
     • Das Diakonenamt mit der Vollmacht zur Verkündigung des Wortes Gottes.
     • Die priesterlichen Ämter, die darüber hinaus Auftrag und Vollmacht haben, die Heilige Wassertaufe zu spenden, die Sündenvergebung zu verkündigen und das Heilige Abendmahl auszusondern und zu spenden.
     • Das Apostelamt, das außerdem die Vollmacht hat mit Heiligem Geist zu taufen und Amtsträger zu ordinieren.
  5. Was ist mit den Amtsstufen zwischendrin?
     Die weitere Differenzierung – etwa der priesterlichen Ämter – geht auf den Grundgedanken der Katholischen-Apostolischen Gemeinde zurück, die Kirche in ihrer ursprünglichen Gestalt wiederherzustellen. Die Gesamtschau aller relevanten Bibelstellen zeigt, dass die Urkirche keine einheitliche Ämterstruktur besaß. Beispiel: Älteste und Bischöfe hatten ursprünglich dieselbe Funktion als Vorsteher der Gemeinden. Die Bezeichnung hing nur davon ab, ob sie eine judenchristliche oder eine griechisch geprägte Gemeinde leiteten.
  6. Wie lange dauert die Debatte noch?
     Für das Thema Amtsverständnis gibt es keinen Zeitplan und auch keinen Zeitdruck. In jedem Fall ist dem Stammapostel und der Bezirksapostelversammlung daran gelegen, diese elementaren Fragen wirklich grundlegend zu durchdenken und mit breitem Konsens zu beschließen. Die Devise des Kirchenleiters: „Dafür nehmen wir uns die Zeit, die wir dafür brauchen.“
  7. Welchem Leitfaden folgt die Entscheidungsfindung?
     Die Arbeitsweise der Bezirksapostelversammlung hat der Stammapostel mal am Rande eines Gottesdienstes erläutert: mit Herz, Seele und Verstand. Am Anfang steht das Gebet, dann die Aneignung von Wissen und schließlich der Austausch von Erfahrungen und Empfindungen. „Manchmal wird uns bewusst, dass wir noch wenig informiert sind, dann müssen wir mehr Wissen einholen. Manchmal merken wir, dass mehr Zeit zum Austausch nötig ist. Sehr oft fühlen wir auch, dass wir mehr Heiligen Geist brauchen: Lasst uns noch mehr und inniger beten.“
  ARTIKEL-INFOS
  Autor: Andreas Rother
  Datum: 20.10.2016
  Schlagworte: Australien, Bezirksapostelversammlung (BAVI), Struktur, Lehraussagen, International

Bron: http://nac.today/de/a/408834 (nac.today ist das Nachrichtenmagazin der Neuapostolischen Kirche International und bietet mit Berichten aus aller Welt täglich Lesens- und Wissenswertes für neuapostolische Christen und interessierte Leser)

@all

Gisteren verscheen bij "nac.today" het bovenstaande artikel, in het Engels, Duits, Frans en Spaans. De reden waarom ik het nu hier aanhaal is dat ik ervan overtuigd ben dat juist ook dit artikel een verraderlijke dubbele bodem heeft, bedoeld dus om iets te verbergen, aan de hand van een twee­de laag (transparantie), een vernislaag als het ware, los­lig­gen­d bo­ven de eer­ste (zelfbevlekking). Hoe dit volgens mij precies zit, zal ik proberen uit te leggen. Het venijn zit hem in de subtiele beïnvloeding van de nietsvermoedende lezer. Ik zal er trouwens geen gewoonte van maken om dergelijke berichtgeving vanuit de NAK van commentaar te voorzien want ik zou mijn geluk ermee vergooien. Het is allemaal al erg genoeg wat men daarvandaan constant aan ons opdringt aan boosaardigheid en ongerijmdheden.

Eerst even dit: het stuk zit meesterlijk in elkaar, inclusief de "verborgen verleider". Niemand zal ooit weten wat het nieuwe mediabeleid bij de Nieuw-Apostolische Kerk werkelijk kost, maar één ding staat vast: er wordt níet op bezuinigd (eufemisme). Zo'n 20 jaar geleden dreigde het kerkgenootschap, althans in Europa, als een sekte langzaam maar zeker ten onder te gaan. Uit alle macht heeft de kerkleiding zich sindsdien daartegen verzet. Maar is dat dan geen positieve ontwikkeling? O ja, hoor; ook ik zou niet graag ergens bij horen waar de samenleving laatdunkend over spreekt en op neerkijkt. Het probleem in de Nieuw-Apostolische Kerk is echter, dat niemand er wat te zeggen heeft behalve de meest invloedrijken onder de machtigen. Immers, dit kerkgenootschap wordt bestuurd door een kleine groep van met allerhande kunstgrepen gelauwerde mannen met hun persoonlijke vrienden en (schoon)zonen, welke van alles ter discussie stelt behalve ieders eigen status in de organisatie. In het echte werk van God zijn er immers helemaal geen bazen en bovenbazen, en in Zijn werk is er juist veel gerechtigheid, en bovenal: ware liefde.

Het imago moest dus worden opgepoetst. Marketingdeskundigen wisten meteen hoe dat tegenwoordig het best kan: met extreem veel expliciet positieve publiciteit. Windowdressing, zeg maar. Daarbij gaat het er niet zozeer om wat het werkelijk is waarvoor je reclame maakt, doch veeleer wat het simpelweg lijkt. De kerk moest hip en trendy worden, om te beginnen via het Internet. Welnu, als je van de achter de hand gehouden offergaven nog genoeg goudstaven in de kluis hebt liggen, zijn de gewenste propaganda en de gewenste knowhow daarvoor gewoon te koop. Zo mocht apostel Peter Klene op kosten van de baas en in diens tijd een universitaire theologische opleiding afronden. Dat legde geen windeieren want inmiddels werd de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland lid van de landelijke Raad van Kerken. Ondertussen veranderde er op de kerkvloer geen barst aan de psychische onderdrukking van gemeenteleden die niet ademloos toekeken hoe deze apostel kans zag om zich onder de groten der aarde te begeven en met ze op de foto te komen. Als zoethoudertje kregen die gemeenteleden alvast talrijke flitsende websites te zien.

Toen de gebouwen nog van hout waren, waren de harten van goud...

Nu kom ik terug op waar het mij om was begonnen voor wat betreft het hierboven aangehaalde artikel onder de kop "Fragen und Antworten zum Amtsverständnis". Wie het artikel leest, zal denken: wat ontzettend fijn dat men met belangrijke zaken zo zorgvuldig omgaat en dat de stamapostel daarvoor ook echt alle tijd neemt...

Echter, hier wringt al meteen de schoen. In de eerste plaats heeft het bewuste thema álles van doen met hoe kerkelijke ambtsdragers van de Nieuw-Apostolische Kerk zichzelf kunnen rechtvaardigen, tegenover hun gehoor in deze kerk én daarbuiten, dus met welk op de een of andere manier Bijbels of anderszins gefundeerd (goddelijk) gezag is men hopelijk bekleedt?! Kortom, hoe maken wij onszelf zo belangrijk mogelijk en wat maakt op het grootste deel van onze doelgroep de meeste indruk, zonder dat de boze buitenwereld er acuut schande van spreekt? Dan kom je er niet omheen ruim de tijd te nemen om hiervoor snode plannen te verzinnen! In de tweede plaats is het natuurlijk eerder ronduit schandelijk dan juist verantwoordelijk om na 150 jaar "kerk-zijn" alsnog het wiel te moeten uitvinden. Hetzelfde geldt voor vele andere aspecten van de voortdurend aan herziening onderhevige nieuw-apostolische geloofsleer. Alles wisselt op de wenken van de ambtelijke top.

Het venijn echter zit hem erin, dat wie nu mocht denken of hopen dat de stamapostel en al zijn helpers vast evenveel tijd zouden uittrekken om de geestesnood te lenigen van zielen, voor wie de kerk te klein is geworden omdat ze zich altijd maar hadden te schikken naar de ambtelijke willekeur die ze daar wordt opgedrongen, zich deerlijk vergist. Zie mijn bericht op "Zo 06 Jul 2014, 21:24" in de thread "Tussenbalans en hoe nu verder... " Het artikel heeft enkel de dekmantel van heiligheid.

Groet,
TjerkB

[TjerkB]

[Bijgewerkt: 30-12-2016, 08:00 uur]

• Zwischen Amtsvollmacht und Leitungsfunktion
  Es war das Top-Thema für die Bezirksapostel und Apostel im zu Ende gehenden Jahr: die Arbeit am Amtsverständnis. Was ist daran so wichtig und wo geht die Reise hin? – Ein Rück- und Überblick.
  
  Die Eckpfeiler sind gesetzt, Fundamente sind gelegt: Die Herbstkonferenz der Bezirksapostel in Perth (Australien) hat zentrale Aussagen in Sachen „Amtsverständnis“ formuliert. Die kirchliche Arbeitsgruppe „Glaubensfragen“ hat nun den Auftrag, eine Sondernummer der „Leitgedanken“ zu entwickeln. Die „Leitgedanken“ sind direkte Mitteilungen der Kirchenleitung an die Amtsträger der Kirche. Sie werden in über 70 Sprachen aufgelegt.
  
  Anschlussfragen: theologisch und gesellschaftlich
  Warum muss aber eine Kirche mit gut 150-jähriger Tradition überhaupt über ihr Amtsverständnis nachdenken? Mit der Veröffentlichung des Katechismus im Jahre 2012 hat die Neuapostolische Kirche zwar ein umfassendes schriftliches Grundlagenwerk vorgelegt; und mit dem Amt beschäftigt sich das komplette Kapitel 7. „Aber nun stellen sich Anschlussfragen“, hat Stammapostel i.R. Wilhelm Leber bereits 2013 deutlich gemacht.
  
  Was ist ein Amt, was ist ein Dienst? Was passiert bei der Ordination? Das gehört zu den Grundlagen. Ganz eng zusammen hängen dabei zwei weitere Fragen: Was ist Amtsauftrag und was ist organisatorische Aufgabe? Was ist Amtsvollmacht und was ist Leitungsfunktion?
  
  Wenn diese theologischen Aspekte durchdacht seien, kämen auch gesellschaftliche Fragen ins Blickfeld, hat Stammapostel Jean-Luc Schneider bereits 2014 während einer Podiumsdiskussion beim Internationalen Kirchentag angekündigt: Wer kann ein Amt tragen? Was akzeptiert die Gemeinde? Was ist international möglich, was ist nur regional umsetzbar?
  
  Dreistufig: Die Ämter und ihre Vollmachten
  So viel ist klar – gemessen an den Amtsvollmachten kennt der neuapostolische Glaube nur drei Amtsstufen
  
  • den Diakon, mit der Vollmacht zur Verkündigung des Wortes Gottes
  • den Priester, zusätzlich mit Auftrag und Vollmacht, die Heilige Wassertaufe zu spenden, die Sündenvergebung zu verkündigen sowie das Heilige Abendmahl auszusondern und zu spenden
  • den Apostel, der außerdem die Vollmacht hat, mit Heiligem Geist zu taufen und Amtsträger zu ordinieren
  
  Die weitere Differenzierung – etwa der priesterlichen Ämter – geht auf den Grundgedanken zurück, die Kirche in ihrer ursprünglichen Gestalt wiederherzustellen. Die Gesamtschau aller relevanten Bibelstellen zeigt allerdings, dass die Urkirche keine einheitliche Ämterstruktur besaß. Beispiel: Älteste und Bischöfe hatten damals dieselbe Funktion wie ein Vorsteher in der Gemeinde. Die Bezeichnung hing nur davon ab, ob sie eine judenchristliche oder eine griechisch geprägte Gemeinde leiteten.
  
  Lehrsetzend: Zusammenarbeit weltweit
  Die konkrete Arbeit am Amtsverständnis läuft seit Frühjahr 2014. Zunächst hatte die Arbeitsgruppe „Glaubensfragen“ die Grundlagen von theologischen Überlegungen bis hin zu historischen Hintergründen zusammengetragen. Seitdem bereitet das Fachgremium Fragestellungen auf und führt mögliche Antworten aus. Darüber hat die internationale Bezirksapostelversammlung regelmäßig seit März 2015 beraten.
  
  Auf Initiative des Stammapostels sind seit Frühling 2016 alle Apostel weltweit in die Beratungen einbezogen – auf schriftlichem Weg und in Konferenzen wie in Frankfurt (Deutschland), Daejeon (Südkorea) oder Los Angeles (USA). Schließlich definiert der Katechismus das Apostolat als das lehrsetzende Amt. Außerdem besitzt die organisatorische Ausgestaltung des Amtsverständnisses auch kulturelle Dimensionen.
  
  Vom Verlauf der Zusammenarbeit zeigt sich Stammapostel Schneider während der Bezirksapostelversammlung in Australien begeistert: Es sei beeindruckend, wie sich diese vielfältigen inhaltlichen Aspekte mit Geist und Leben füllen, sodass daraus ein Gesamtkontext entsteht.
  
  
  ARTIKEL-INFOS
  Autor: Andreas Rother
  Datum: 27.12.2016
  Schlagworte: Amt, Struktur, International

Bron: http://nac.today/de/158036/431674 (nac.today ist das Nachrichtenmagazin der Neuapostolischen Kirche International und bietet mit Berichten aus aller Welt täglich Lesens- und Wissenswertes für neuapostolische Christen und interessierte Leser)

@all

In aansluiting aan het vorige bericht - de gestage drop holt de steen...

Ook in het bovenstaande artikel valt de sluwe redeneertrant van Andreas Rother niet te loochenen. Appellerend aan de gevoelens van weldenkende gelovigen stelt hij zichzelf -transparant hardop denkend- de vraag "Warum muss aber eine Kirche mit gut 150-jähriger Tradition überhaupt über ihr Amtsverständnis nachdenken?" zonder (!) die vraag vervolgens serieus te beantwoorden. Eerder viel mij zijn gewiekste manier van schrijven al op in het artikel d.d. 14-12-2016, getiteld "Stärken und trösten: Ein Geben und Nehmen". Zie het bericht op "Di 27 Dec 2016, 15:34" in de thread "Waar is de taal van het hart gebleven?".

Ik neem aan dat mijn conclusie zich laat delen: van de uiteenzettingen in de paragraaf "Dreistufig: Die Ämter und ihre Vollmachten" worden wij allen niet veel wijzer, behalve dan dat het alsmaar duidelijker wordt dat de nieuw-apostolische kerkleiding met haar uitvinding en implementatie van een ambtsladder, met alle daaraan verbonden rangen en standen, bepaald niet Bijbelvast doch vooral eigenzinnig te werk is gegaan. In feite nam men voor zichzelf de wijsheid in pacht, maar goddank laat de Heilige Geest zich niet ketenen aan de kluisters van een kerkgenootschap, hoezeer betrokkenen dan wel hun ambtsvoorgangers daarbij voor zichzelf ook een regiefunctie (hadden) zien weggelegd:

1. 

   (...)
   Om er als buitenstaander íets van te begrijpen waardoor in de Nieuw-Apostolische Kerk ontwikkelingen, als daarbij de zaken verkeerd uitpakken, niet worden tegengehouden of nog tijdig worden omgebogen, zou men gedurende enige tijd naar het gedrag moeten kijken van gelovigen ten opzichte van apostelen in deze kerk. De kans dat dezen fouten maken, vergissingen begaan, de plank misslaan, enzovoort, acht men vele, vele malen kleiner dan bij "lagere dienaren" (?!). Apostelen zijn "nach dem neuapostolischen Glaubensverständnis" dé Godsgezanten, gezonden door God zelf (!), geheel en al vervuld van Zíjn Heilige Geest. Zij zijn de "Boden van Jezus Christus"; leraren Gods, zegenaars en nog véél meer. Hun ambt is heilig! Zij hebben de macht om "te binden en te ontbinden" (vgl. Mat. 18: 18). Alleen zíj (!) kunnen de Bijbel goed uitleggen...
   

   • Afsluitend wil ik nog het volgende benadrukken: volgens ons nieuw-apostolische geloofsinzicht is het aan het apostelambt gegeven om de Heilige Schrift uit te leggen. Dat betekent niet, dat het niet verrijkend zou zijn als gelovigen de Bijbel kunnen lezen. Maar het is aan het apostelambt gegeven om de Heilige Schrift uit te leggen, te verklaren en voorschriften in het geloof te geven. Daar worden de Bijbelteksten mee in verband gebracht, want overaccentuering van op zich staande uitspraken kan tot verkeerde conclusies leiden.
     
     Aldus stamapostel dr. Wilhelm Leber, voorzitter van het internationale kerkbestuur, in zijn Woord van de maand maart 2009: Hoe moeten wij de Heilige Schrift begrijpen?

   ... en alles wat er in de kerk georganiseerd moet worden of bestuurd valt eerst en vooral onder hun "verantwoordelijkheid". Hun zeggenschap is nagenoeg onbegrensd. Wie zich wellicht zo vrij voelt om met apostelen (!) van inzicht te verschillen, niet fundamenteel vanzelf doch gewoon "een ietsepietsie", krabt zich als nieuw-apostolische gelovige bijkans tot bloedens toe eerst achter de oren alvorens dienaangaande een krachtig statement af te geven. Zo ongeveer werkt het.
   
   (...)
   
   
   Uit: Bericht -op het voormalige Forum van Bauke Moesker- op "Ma 08 Aug 2011, 23:07", in de thread "Tenzij... "
   Zie ook het bericht op "Wo 17 Dec 2014, 16:40" in de thread "Wat is de Nieuw-Apostolische Kerk?",
   alsmede het bericht op "Wo 13 Jul 2016, 09:34" in de thread "Ontslapenendiensten"

2. 

   (...)
   Met de introductie voor zichzelf van het ambt van stamapostel in 1897 door Friedrich Krebs was het de bedoeling dat het christendom, dat vanuit de apostolische beweging door een profetie van Henry Drummond in 1836 was ingedeeld in twaalf groeperingen, stammen genoemd (naar de zonen van de stamvader van de Israëlieten, Jakob, met voor elke stam als geestelijk leider een apostel), één hoofdapostel kreeg boven al deze stammen: de stamapostel. Tegelijkertijd echter introduceerde Krebs de opvatting dat God naast apostelen geen profeten meer zou zenden. Voor zover God nog wilde voorzien in profetische gaven, waren deze volgens Krebs voortaan -onder zijn supervisie- verbonden aan het ambt van apostel. Hierna werden zowel het ambt van apostel als het ambt van stamapostel door betrokkenen zelf alsmaar belangrijker gemaakt. Waar dit bijvoorbeeld toe kon leiden is dat de mensheid moest gaan geloven aan leerstellingen als de volgende:
   

   § 6.3 De gaven van de Heilige Geest
   
   188. Wat verstaan wij onder de gaven van de Heilige Geest?
   Onder de gaven vande Heilige Geest verstaan wij bijzondere bekwaamheden, eigenschappen en openbaringen die door de Heilige Geest in de gemeente worden opgewekt. Apostel Paulus geeft in zijn brief aan de Korintiërs (hoofdstuk 12 tot 14) opheldering over de gaven van de Geest: ze zijn op een bijzondere wijze werkzaam ten dienste van de gemeente, maar zijn ondergeschikt aan het woord van de Apostel (1 Kor. 14: 19, 37). Daardoor wordt gewaarborgd dat in de verscheidenheid van de gave toch de eenheid van de Geest bewaard blijft (1 Kor. 12: 4). Alle gaven moeten worden aangewend in goddelijke liefde (1 Kor. 13). De geest deelt de gaven toe aan degene die Hij verkiest (1 Kor. 12: 11).
   
   191. Welke betekenis hebben de gaven van de Heilige Geest in de Nieuw-Apostolische Kerk?
   Zoals de gaven de heilige Geest werkzaam waren in de gemeenten van de eerste christelijke tijd, zijn zij dat ook in de Nieuw-Apostolische Kerk, en wel ondergeschikt aan het apostelambt.
   
   
   Bron: "Vragen en Antwoorden" (ed. 1993). Zie op het Forum van Bauke Moesker het bericht op "Za 29 Jan 2011, 23:46" in de thread "Criticasters of opbouwwerkers?!"

   Uiteindelijk kwam het er dus op neer dat Vader, Zoon, Heilige Geest én alle hemelse gaven en krachten waren gereïncarneerd in de nieuw-apostolische kerkleiding.
   
   (...)
   
   
   Uit: Bericht op "Vr 03 Okt 2014, 13:42" in de thread "Wat is de Nieuw-Apostolische Kerk?"
   Zie ook het bericht op "Ma 12 Dec 2016, 10:23" in de thread "Tussenbalans en hoe nu verder... "

3. 

   (...)
   

   • 
     
     Bron: http://neuapostolisch.de/db/331/Durch-d ... ses-Amtes.

   Bij het evangelie van Christus Jezus komt geen "magisch realisme" te pas. Door de hocus pocus die men bedrijft met het nieuw-apostolische apostelambt, worden de gelovigen begoocheld met een illusie. Het is een bedrieglijke voorstelling van zaken, waarbij (in weerwil van het tweede gebod) aan een gecreëerd ideaalbeeld van de functie-inhoud van één specifieke geestelijke bediening in de Nieuw-Apostolische Kerk, alsof het een trans­cen­dent amulet is, magische krachten worden toegedicht.
   
   (...)
   
   
   Uit: Bericht op "Ma 26 Dec 2016, 22:00" in de thread ""Waar is de taal van het hart gebleven?

Kortom, in het artikel "Zwischen Amtsvollmacht und Leitungsfunktion" laat eerder de "(kerk)vorst der wereld" van zich spreken met Adreas Rother als "his master’s voice" dan de "Geest van de waarheid" (vgl. Joh. 14: 17, 16: 13):

• [15] Als je mij liefhebt, houd je dan aan mijn geboden. [16] Dan zal ik de Vader vragen jullie een andere pleitbezorger te geven, die altijd bij je zal zijn: [17] de Geest van de waarheid. De wereld kan hem niet ontvangen, want ze ziet hem niet en kent hem niet. Jullie kennen hem wel, want hij woont in jullie en zal in jullie blijven.
  
  Uit: Johannes 14 (NBV
• [12] Ik heb jullie nog veel meer te zeggen, maar jullie kunnen het nog niet verdragen. [13] De Geest van de waarheid zal jullie, wanneer hij komt, de weg wijzen naar de volle waarheid. Hij zal niet namens zichzelf spreken, maar hij zal zeggen wat hij hoort en jullie bekendmaken wat komen gaat. [14] Door jullie bekend te maken wat hij van mij heeft, zal hij mij eren. [15] Alles wat van de Vader is, is van mij – daarom heb ik gezegd dat hij alles wat hij jullie bekend zal maken, van mij heeft. [16] Nog een korte tijd en jullie zien me niet meer, maar kort daarna zien jullie me terug.’
  
  Uit: Johannes 16 (NBV)

Met de berichtgeving via nac.today prijst de nieuw-apostolische kerkleiding zichzelf vermoedelijk gelukkig, ervan uitgaande dat men zich op alle fronten engageert om het Evangelie te verkondigen en eenieder van het laatste nieuws op de hoogte te houden, maar wat hier feitelijk gebeurt, is, dat men desinformatie (!) verspreidt, kennelijk in het licht van tevens andere inspanningen die men zich getroost met als doel ingenomen (machts)posities te consolideren en ze alsnog te rechtvaardigen.

Wat nog "dienen en leiding geven" betreft; daarover staan er in de Bijbel waardevolle richtlijnen genoeg. Zie onder:

• [3] Met een beroep op de genade die mij geschonken is, zeg ik u allen dat u zichzelf niet hoger moet aanslaan dan u kunt verantwoorden, maar verstandig over uzelf moet denken. Denk overeenkomstig het geloof, dat is de maatstaf die God u heeft gegeven. [4] Zoals ons ene lichaam vele delen heeft en die delen niet allemaal dezelfde functie hebben, [5] zo zijn we samen één lichaam in Christus en zijn we, ieder apart, elkaars lichaamsdelen. [6] We hebben verschillende gaven, onderscheiden naar de genade die ons geschonken is. Wie de gave heeft te profeteren, moet die in overeenstemming met het geloof gebruiken. [7] Wie de gave heeft bijstand te verlenen, moet bijstand verlenen. Wie de gave heeft te onderwijzen, moet onderwijzen. [8] Wie de gave heeft te troosten, moet troosten. Wie iets weggeeft, moet dat zonder bijbedoeling doen. Wie leiding geeft, moet dat doen met volle inzet. Wie barmhartig voor een ander is, moet daarin blijmoedig zijn.
  
  Uit: Romeinen 12 (NBV)
• [4] Er zijn verschillende gaven, maar er is één Geest; [5] er zijn verschillende dienende taken, maar er is één Heer; [6] er zijn verschillende uitingen van bijzondere kracht, maar het is één God die ze allemaal en bij iedereen teweegbrengt. [7] In iedereen is de Geest zichtbaar aan het werk, ten bate van de gemeente. [8] Aan de een wordt door de Geest het verkondigen van wijsheid geschonken, aan de ander door diezelfde Geest het overdragen van kennis; [9] de een ontvangt van de Geest een groot geloof, de ander de gave om te genezen. [10] En weer anderen de kracht om wonderen te verrichten, om te profeteren, om te onderscheiden wat wel en wat niet van de Geest afkomstig is, om in klanktaal te spreken of om uit te leggen wat daar de betekenis van is. [11] Al deze gaven worden geschonken door een en dezelfde Geest, die ze aan iedereen afzonderlijk toebedeelt zoals hij wil.
  
  Uit: 1 Korintiërs 12 (NBV)
• [19] Het is bekend wat onze eigen wil allemaal teweegbrengt: ontucht, zedeloosheid en losbandigheid, [20] afgoderij en toverij, vijandschap, tweespalt, jaloezie en woede, gekonkel, geruzie en rivaliteit, [21] afgunst, bras- en slemppartijen, en nog meer van dat soort dingen. Ik herhaal de waarschuwing die ik u al eerder gaf: wie zich aan deze dingen overgeven, zullen geen deel hebben aan het koninkrijk van God. [22] Maar de vrucht van de Geest is liefde, vreugde en vrede, geduld, vriendelijkheid en goedheid, geloof, [23] zachtmoedigheid en zelfbeheersing. Er is geen wet die daar iets tegen heeft. [24] Wie Christus Jezus toebehoort, heeft zijn eigen natuur met alle hartstocht en begeerte aan het kruis geslagen. [25] Wanneer de Geest ons leven leidt, laten we dan ook de richting volgen die de Geest ons wijst. 26 Laten we elkaar niet uit eigenwaan de voet dwars zetten en elkaar geen kwaad hart toedragen.
  
  Uit: Galaten 5 (NBV)
• [7] Aan ieder van ons is genade geschonken naar de maat waarmee Christus geeft. [8] Daarom staat er: ‘Toen hij opsteeg naar omhoog, voerde hij gevangenen mee en schonk hij gaven aan de mensen.’ [9] ‘Hij steeg op’ – wat betekent dat anders dan dat hij ook is afgedaald naar wat lager ligt, naar de aarde? [10] Hij die is afgedaald is dezelfde als hij die opsteeg, tot boven de hemelsferen, om alles met zijn aanwezigheid te vullen. [11] En hij is het die apostelen heeft aangesteld, en profeten, evangelieverkondigers, herders en leraren, [12] om de heiligen toe te rusten voor het werk in zijn dienst. Zo wordt het lichaam van Christus opgebouwd, [13] totdat wij allen samen door ons geloof en door onze kennis van de Zoon van God een eenheid vormen, de eenheid van de volmaakte mens, van de tot volle wasdom gekomen volheid van Christus. [14] Dan zijn we geen onmondige kinderen meer die stuurloos ronddobberen en met elke wind meewaaien, met wat er maar verkondigd wordt door mensen die tot alles in staat zijn wanneer ze anderen listig en doortrapt op een dwaalspoor willen brengen. [15] Dan zullen we, door ons aan de waarheid te houden en elkaar lief te hebben, samen volledig toe groeien naar hem die het hoofd is: Christus. [16] Vanuit dat hoofd krijgt het lichaam samenhang, en wordt het ondersteund en bijeengehouden door alle gewrichtsbanden. Ieder deel draagt naar vermogen bij tot de groei van het lichaam, dat zo zichzelf opbouwt door de liefde.
  
  Uit: Efeziërs 4 (NBV)
• [7] Het einde van alles is nabij. Kom daarom tot bezinning en wees helder van geest, zodat u kunt bidden. [8] Heb elkaar vóór alles innig lief, want liefde bedekt tal van zonden. [9] Wees gastvrij voor elkaar, zonder te klagen. [10] Laat ieder van u de gave die hij van God gekregen heeft, gebruiken om de anderen daarmee te helpen, zoals het goede beheerders van Gods veelsoortige gaven betaamt. [11] Voert u het woord, laat dan Gods woorden doorklinken in wat u zegt. Helpt u anderen, doe dat dan vanuit de kracht die God u geeft. Want zo doet u alles tot eer van God, dankzij Jezus Christus, aan wie alle eer en macht toekomt, voor eeuwig. Amen.
  [12] Geliefde broeders en zusters, wees niet verbaasd over de vuurproef die u ondergaat; er overkomt u niets uitzonderlijks.
  
  Uit: 1 Petrus 4 (NBV)

Het was voor mij altijd een raadsel waarom de nieuw-apostolische kerkleiding hiermee geen genoegen nam, tot ik mij realiseerde wat er staat in 1 Petrus 4 vers 12.

Groet,
TjerkB


N.B.

(...)
... oplettendheid wordt je in deze kerk niet in dank afgenomen. Wél daarentegen een bij voorkeur aan onnozelheid grenzende volgzaamheid. Dan heb je "nach dem neuapostolischen Glaubensverständnis" de juiste "gezindheid" om aan "de hand van leiding" zonder omwegen "het einddoel" te bereiken. Met "een onbegrensd vertrouwen" kom je in de Nieuw-Apostolische Kerk verreweg het verst. Op de "ambtsladder" bereik je op die manier zelfs ongekende hoogten.

Toch kan een simpele vraag naar twee kanten toe "zegenrijk" uitpakken. De vragensteller wordt hopelijk gerustgesteld en degene, die voor het antwoord wordt benaderd, ontdekt wat er leeft c.q. hapert op de kerkvloer. Doch nogmaals, wek niet de indruk bovenmatig bijdehand te zijn want zó ondersteun je "de dienaren" namelijk niet. De dienaren in deze kerk worden zó geprogrammeerd dat ze alleen luisteren naar "hogere dienaren":

(...)
In de Nieuw-Apostolische Kerk kan het gelovigen telkens opnieuw (!) overkomen dat wanneer zij hebben gedacht "het moet niet gekker worden", het tóch nog dwazer kan uitpakken. Ikzelf heb er bijzonder lang over gedaan, maar toen ik de slopende werking van dit fenomeen bij overigens gezonde mensen eindelijk doorzag, wilde ik niet langer blootstaan aan het zinloze geestelijke geweld dat er vanuit gaat. Wie aan de haal gaat met Zijn woord, wordt terstond verblind voor Zijn waarheid - zo zie ik het. Er is in deze kerk een geestelijke elite die zich ooit in het zadel heeft laten helpen, en de desastreuze gevolgen zijn ernaar. Er is maar één manier om zo'n wantoestand terug te draaien: de gelovigen moeten hun vertrouwen opzeggen in diezelfde geestelijke elite. Dan zal het gauw afgelopen zijn met de koppijn die ieder er nu gedurig van oploopt. Ik weet dat het niet gemakkelijk is om de invloed van "hogere dienaren" te relativeren, maar zulke dienaren zijn nu eenmaal geen dienaren! Ik heb D.Ap. De Bruijn eens voorgesteld om aan het begin van een dienst voor de "ambtsbroeders" de vraag te stellen of ieder met een ambt hoger dan diaken wil opstaan, en dan te zeggen dat degenen die zich boven de anderen hebben verheven wel kunnen gaan, waarbij het hemzelf vrij stond dezen te vergezellen, richting uitgang. De ambtsbroeders hadden beter gewoon "dienende broeders" kunnen blijven. (...)

(...)
Net als vele andere "hogere verantwoordelijke leidinggevenden"in de Nieuw-Apostolische Kerk gaat D.Ap. Fehlbaum uit van een afschuwelijke tweedeling in het "werk Gods". De tweedeling tussen reddingswerkers en hulpelozen, leraren en leerlingen (voor wie de schoolbanken tevens ieders eindbestemming zijn), tussen hooggeplaatsten en ondergeschikten, zegenaars en zielen die van hun zegen afhankelijk zijn, enzovoort. Zo verwarrend hoeft het echter geenszins te zijn:

• [7] Het einde van alles is nabij. Kom daarom tot bezinning en wees helder van geest, zodat u kunt bidden. [8] Heb elkaar vóór alles innig lief, want liefde bedekt tal van zonden. [9] Wees gastvrij voor elkaar, zonder te klagen. [10] Laat ieder van u de gave die hij van God gekregen heeft, gebruiken om de anderen daarmee te helpen, zoals het goede beheerders van Gods veelsoortige gaven betaamt. [11] Voert u het woord, laat dan Gods woorden doorklinken in wat u zegt. Helpt u anderen, doe dat dan vanuit de kracht die God u geeft. Want zo doet u alles tot eer van God, dankzij Jezus Christus, aan wie alle eer en macht toekomt, voor eeuwig. Amen.
  
  Uit: 1 Petrus 4 (NBV)

De echelonnering in de kerk kan per direct worden afgeschaft. Daarna kan men als leden van het lichaam van Christus eenvoudig proberen elkaars naasten te zijn. Het gaat hier niet om topsport, of zo, en om wie er straks de olympische ploeg mag vergezellen naar het hemelrijk!!

(...)


Uit: Mijn bericht op "Za 22 Jan 2011, 20:01" in de thread "overspannen eindtijdverwachting in de NAK herleeft"

Aangesloten leden voor wie er om welke reden dan ook geen plaats is op de "ambtsladder", worden geacht te begrijpen dat hun roeping gelegen is het faciliteren van de op aanwijzing van de "zegenaaars" in te richten modus operandi, "opdat het werk Gods om der uitverkorenen wille spoedig wordt voleindigd".

(...)


Uit: Bericht op "Za 23 Nov 2013, 19:51" in de thread "There's No Business Like Showbusiness", op het voormalige Forum van Bauke Moesker
Zie ook het bericht op "Di 27 Dec 2016, 15:34" in de thread "Waar is de taal van het hart gebleven?"

[TjerkB]

(...)
Ik neem aan dat mijn conclusie zich laat delen: van de uiteenzettingen in de paragraaf "Dreistufig: Die Ämter und ihre Vollmachten" worden wij allen niet veel wijzer, behalve dan dat het alsmaar duidelijker wordt dat de nieuw-apostolische kerkleiding met haar uitvinding en implementatie van een ambtsladder, met alle daaraan verbonden rangen en standen, bepaald niet Bijbelvast doch vooral eigenzinnig te werk is gegaan. In feite nam men voor zichzelf de wijsheid in pacht, maar goddank laat de Heilige Geest zich niet ketenen aan de kluisters van een kerkgenootschap, hoezeer betrokkenen dan wel hun ambtsvoorgangers daarbij voor zichzelf ook een regiefunctie (hadden) zien weggelegd

(...)


Uit: Bericht op "Do 29 Dec 2016, 19:02"

@all

Toon Hermans verwoordde het treffend:

• ik zoek al dagenlang
  het rood
  voor deze roos
  maar het rood
  dat Hij gebruikte
  heb ik niet
  in mijn doos

Zo was er met weinig woorden véél gezegd. Wat een contrast, dacht ik, met hoe het er op de werkvloer nu al jarenlang aan toegaat in de Nieuw-Apostolische Kerk...

(...)
Iedereen is al in rep en roer om "de gekostumeerde komedianten" in de hoofdrol ten tonele te voeren...

• De gekostumeerde komedianten
  
  Zij lachen wel,
  maar zijn niet blij
  
  Zij vragen wel,
  maar bidden niet
  
  Zij volgen wel,
  maar geloven niet
  
  Zij doen wel goed,
  maar alleen om goede sier te maken
  
  Zij roeien wel,
  maar met andermans riemen
  
  Zij maken wel de dienst uit,
  maar dienen niet
  
  Zij praten wel,
  maar zeggen niets

Deze tragedie is opnieuw het gevolg van een Babylonische spraakverwarring, en die krijg je automatisch als de wereld op de kop wordt gezet. De vraag is alleen: begrijpen gelovigen wel dat men zich láát misleiden?!

(...)


Uit: Bericht -op het voormalige Forum van Bauke Moesker- op "Di 17 Sep 2013, 17:18", in de thread "NAK-catechismus en info-avond 4 december 2012"

Zoals "de gekostumeerde komedianten" laconiek en zelfgenoegzaam in het nieuw-apostolische geloof voorgaan, hoeft uiteraard niemand zich ergens aan te storen. Maar het was fijner geweest als dienaren (!) niet in de eerste plaats hadden klaargestaan voor meerderen in de organisatie die op hun wenken bediend willen worden.

Groet,
TjerkB

[Levi]

Tjerk, all,

Dijkhoff beticht Eijk van 'trappen na' en zegt woedend lidmaatschap kerk op!
Fractievoorzitter Klaas Dijkhoff van de VVD heeft woedend zijn lidmaatschap van de Katholieke Kerk opgezegd. Dat deed hij in een open brief aan kardinaal Wim Eijk die hem vorige week in een interview met deze krant ‘kleinzielig’ noemde en een ‘hyperindividualist’.

Eijk nam in het vraaggesprek aanstoot aan uitspraken die Dijkhoff dit voorjaar deed op een partijcongres. De VVD'er sprak daar met trots over de strijd die zijn partij heeft gevoerd en volgens hem ook gewonnen tegen de morele dominantie van de kerken in Nederland.

Mensen als Dijkhoff zouden er volgens Eijk voor verantwoordelijk zijn dat veel mensen zijn kerk de rug hebben toegekeerd. Maar de VVD-leider kaatst de bal terug: ,,U en uw kerk, die eens de mijne was, heeft zich de afgelopen decennia gespecialiseerd in het verjagen van veel goed, liefhebbend en sociaal volk.''

Dijkhoff geeft aan het interview 'met een gevoel van meewarigheid' te hebben gelezen. ,,In niets herkende ik de positieve waarden die leden van uw kerk in het verleden op mij hebben overgebracht''. Hij beticht Eijk van 'afkeer, bitterheid en trappen na zonder zelfreflectie'. ,,Verdiept u zich voordat u oordeelt, zou ik zeggen. Ware het niet dat ik de hoop daarop al tijden heb opgegeven''.

De liberaal plaatst aan het eind van zijn open brief een link naar de pagina

Zo zijn onze manieren...

Groet,
Levi

[TjerkB]

@Levi

Daar heeft Klaas Dijkhoff de monseigneur ferm de waarheid mee gezegd:

"U en uw kerk, die eens de mijne was, heeft zich de afgelopen decennia gespecialiseerd in het verjagen van veel goed, liefhebbend en sociaal volk."

Ontstellend dat je dan zo afscheid van elkaar neemt, of, beter gezegd: móet nemen. Afscheid van "Machtmenschen in der Gemeinde". Een zwaar vergiftigd concept...

Groet,
TjerkB

[TjerkB]

• Bisschop in open brief: graag in gesprek met Dijkhoff

Lees verder: https://www.nporadio1.nl/achtergrond/11 ... s-dijkhoff

@Levi

Om op het voorgaande aan te sluiten in termen van Willem Jacobus Eijk of Adrianus Johannes Simonis; een kardinaal punt in de omgang met naasten (!), niet in de laatste plaats uit heilig respect voor het evangelie van Christus Jezus, mag toch zijn dat men waarde hecht aan rechtschapenheid, en aan wat eerlijk is en liefdevol.

In verband daarmee herinner ik mij een televisie-interview met kardinaal Simonis, waarin hij, toen het erom ging of hij, "in het naschouwen", afwist van gevallen van seksueel misbruik, zich met destijds zowat het schaamrood al op de kaken bediende van de voor mij toen werkelijk stuitende uitspraak "Wir haben es nicht gewußt".

Relevant in deze samenhang lijkt mij ook het volgende:

(...)
"Hogere verantwoordelijke leidinggevenden" (terminologie ontleend aan de Leidraad dienen en leiding geven van de Nieuw-Apostolische Kerk) schijnen de instructie te hebben een ieder te negeren die aankomt met "onwelkome vragen", lid of geen lid van deze Algemeen Nut Beogende Instelling (ANBI). Wij beschouwen deze aanpak als een vorm van zinloos geestelijk geweld. Ook is het een kwestie van diefstal. Wat steelt men immers? Op zijn minst:

• • respect
  • geloof
  • vertrouwen
  • geestkracht
  • vrede
  • offervaardigheid
  • veiligheid
  • geborgenheid
  • enthousiasme
  • welbevinden

• Diefstal is de enige zonde:
  
  "Als je iemand vermoordt, steel je een leven," zei Baba. "Je steelt het recht van zijn vrouw op een echtgenoot, berooft zijn kinderen van een vader. Als je een leugen vertelt, steel je iemands recht op de waarheid. Als je iemand bedriegt, steel je zijn recht op een rechtvaardige behandeling. Kun je dat volgen?"
  
  Uit: "De vliegeraar van Kabul" (geschreven door Khaled Hosseini)

Bovendien valt i.c. te denken aan het volgende:

Jan Boone: bisdom is criminele organisatie
15 maart 2010

Het aartsbisdom Utrecht vormt onder verantwoordelijkheid van de aartsbisschop een criminele organisatie, die het seksueel misbruik van kinderen faciliteert. Tot die conclusie komt strafpleiter Jan Boone. Hij heeft vrijdag ”uit verontwaardiging” aangifte tegen het bisdom gedaan bij de hoofdofficier van justitie in Utrecht.

Volgens Boone voldoet het bisdom aan alle kenmerken van een misdadige organisatie. ”Er is sprake van een structuur, leidinggevenden, deelnemers, een gezamenlijk oogmerk en het voortbestaan in de tijd”, schrijft hij in zijn aangifte. De raadsman meent dat het vaststaat dat het aartsbisdom op de hoogte is geweest van het voortduren van het misbruik en niet heeft ingegrepen. ”De enige maatregel die is genomen, is het instellen van een ‘excuuscommissie’ ”, de onderzoekscommissie-Deetman.

Het bisdom kan wat Boone betreft worden vervolgd wegens het vormen van een criminele organisatie, omdat dit strafbare feit niet is verjaard. Dit in tegenstelling tot het feitelijke misbruik zoals dat tot dusver aan het licht is gekomen.

Bron: ANP


Ontleend aan: http://tuchtklacht.info/15/03/2010/jan- ... comment-16

(...)


Uit: Bericht -op het voormalige Forum van Bauke Moesker- op "Do 22 Dec 2011, 21:16" in de thread "Recente intimidatiepraktijken bij de Nieuw-Apostolische Kerk"
Zie aldaar ook het bericht op "Za 14 Sep 2013, 18:29", in de thread "Versöhnung jetzt!"

Nu las ik het afgelopen weekend de NRC, maar wat daarin qua onwaarachtigheid de revue passeert over wat er in ons land binnen de kerk van Rome in de doofpot is gestopt op het vlak van gevallen van seksueel misbruik, tart welhaast elke beschrijving, mede door het alsnog ontmaskerde evidente bedrog van kardinaal Simonis; sterker nog, van bovendien vele anderen, behorend tot de katholieke hogere geestelijkheid in Nederland, die zich laf gedroegen, ten koste van weerloze slachtoffers!

Evenzo sluit ik niet uit dat vroeg of laat ook diegenen alsnog door de mand vallen, die bij de Nieuw-Apostolische Kerk tot op heden de schijn weten op te houden...

Groet,
TjerkB