[Bijgewerkt: 20:00 uur]
zefyr schreef: ↑do 07 mar 2013, 01:23(...)
Het bedrieglijke van sektes, zoals de NAK, is, dat de kerkleiding suggereert - op een zeer geraffineerde wijze! - dat ideaal en werkelijkheid samenvalt. Mocht je dit (op jonge leeftijd) hebben geinternaliseerd, dan is de 'landing' (kei)hard, bij gebrek aan een deugdelijke 'parachute'. Ik ben ervaringsdeskundige
Op een tamelijk naieve wijze heb ik jarenlang in de veronderstelling geleefd, dat als we tijdens de kerkdienst het lied 'In het midden der gemeenschap' zongen, dit ook een geleefde en doorleefde werkelijkheid was, temidden van 'broeders en zusters'. M'n broer (nog niet zaliger, helaas) heeft mij jaren geleden op een cynische manier erop geattendeerd,
dat de nieuw-apostolische gemeenschap een groot toneelspel is. Een ieder speelt zijn of haar rol (met of zonder verve), maar je moet er niet teveel waarde aan hechten. Hij verwonderde er zich over,
dat ik drie decennia nodig had om dit in te zien. De nieuw-apostolische 'Onze Familie' is simpelweg een imaginaire en misleidende gemeenschap - met zeer verwerpelijke doelstellingen, methoden en praktijken. 'Apostelwoord als milde dauw' is een koorlied dat in tegenspraak is met een tragische en traumatische geschiedenis van de NAK - niet alleen toen, maar ook thans!
Uit: Bericht -op het voormalige Forum van wijlen Bauke Moesker- op "
07 mar 2013, 01:23", in de thread "Job: 'Het licht verwachtte ik, maar de duisternis brak aan.' "
TjerkB schreef: ↑di 10 sep 2024, 12:33(...)
Als ik een wens mag doen, zou het zijn dat men in de kerk de hiërarchie afschaft. Een ambtslichaam naast het lichaam van Christus bestáát niet. Nóg een wens: vervang de
bestuursverklaring van 20 augustus 2021 en schakel (zoals bij het Apostolisch Genootschap)
externe deskundigen in.
(...)
@zefyr
En passant grasduinde ik nog even wat in onze digitale dagboeknotities want op welke
rotsgrond zou zo'n nieuwe kerk het best te bouwen zijn?
Níet met vooraf als sleetse metafoor vanuit de
sorrycultuur het "alscuus" (combi van 'als' en 'excuus'):
"Als ik je gekwetst heb, dan spijt me dat!"
Je noemde drie decennia en ikzelf sprak wel eens van een
woestijntocht. Zulke beproevingen duren maximaal 40 jaar, als ik het goed heb! Over onze lotgevallen werd openhartig bericht, al kent de nieuw-apostolische kerkleiding hooguit respect voor wie in stilte zijn of haar kruis draagt. Voor straf worden in onze categorie leed- en kruisdragers "Querdenker" genoemd. Voor hen is er géén genade. Zelfs "vanaf het altaar" werd "in de gemeenschap" ontraden "kritische sites" te bezoeken. Dat het bestuur ondertussen schaamteloos in het offerblok graaide (!) om bijvoorbeeld ook Bauke Moesker angst aan te jagen, mocht geen naam hebben. Nimmer zag men enige aanleiding om zich daaromtrent te verontschuldigen.
Vrij lang heb ik, ook internationaal, de ontwikkelingen aandachtig gevolgd. Als de kerk positief in het nieuws was, had men dat in de regel zelf aangezwengeld, zoals het volgens mij ook telkens gebeurde bij het Apostolisch Genootschap. Valt dat onder
de bijgelovigen nooit iemand op?
Daarom verdient het met terugwerkende kracht vele malen méér waardering als verantwoordelijken werkelijk de verantwoordelijkheid nemen waar men zich in kerkelijk verband formeel op voorstaat. Neem eens de tijd om wat recht te zetten, om zaken uit te praten, en: níet heimelijk.
Pas dan is er een solide fundament om te bouwen. Pas dan valt er met goed fatsoen publiekelijk goede sier te maken met de offerontvangsten.
Groet,
TjerkB
P.S.
Bij een verbeterde bestuursverklaring past m.i. ten aanzien van stressfactoren als hieronder aangeduid een welgemeend ondubbelzinnig excuus:
TjerkB schreef: ↑do 04 nov 2021, 21:11(...)
In één van de koorliederen,
"Het Vaderhuis", wordt gezongen
"Waar ieder naar vermogen het zijne doet met lust". Ik herinner mij dat mijn vader dit eens aanhaalde toen hij als priester mee-diende, maar dat hij daarna door de dienstleider werd gecorrigeerd want wij behoorden méér te willen doen dan in ons vermogen lag. Bij "de strijders voor Gods heerlijk werk" sloeg het fanatisme toe, zo leek het wel. De lat om op een blij makende manier nog ergens voldoening aan te ontlenen, kwam -prestigieus- alsmaar hoger te liggen. Wie meende dat er ook tijd nodig was voor een harmonieus gezinsleven, tijd om familiebetrekkingen te onderhouden, tijd om een hobby uit te oefenen, enzovoort; die had zeker niet door
dat er in "de eindtijd" geen tijd te verliezen valt. Met deze ideologie liep het uit de hand. Wie er niet in meeging, laadde de verdenking op zich een lauw geloof te hebben. Anderen daarentegen zetten al dan niet vanwege de toegenomen groepsdruk privé-belangen opzij - maar waarvoor precies? Was dat om te voorkomen dat het (naar het koorlied
"Wie klopt daar keer op keer?") zou klinken
"Te laat voor u, te laat voor u!", of om anders bij de districtsapostel niet meer... in het gevlij te komen?
Helaas hebben niet weinigen met de aldus uitgelokte "tomeloze inzet", door een slijtageslag in het gezin, het duur moeten bekopen. Ik zou niet graag hierover onnadenkend willen opmerken "Alles gebeurt onder de toelating Gods", "Jezus redt!" of anderszins lariekoek. Ook ben ik het in de
bestuursverklaring van 20 augustus jl. oneens met de passage
"De eigen verantwoordelijkheid van de leden is in deze periode niet structureel bevorderd" want het was juist andersom: het werd je aangerekend als een persoonlijk belang prevaleerde. Het werk van God moest in ieders leven centraal staan en al onze gaven en krachten kwamen in de eerste plaats "de gemeenschap" toe. Zo dacht de districtsapostel erover en zijn wens behoorde ieders gebod te zijn. Wie anders dan vanwege een cruciaal beroep de kantjes eraf liep, wist onze "genaderijke uitverkiezing" niet op de juiste waarde te schatten. Als God riep, wilden wij toch -met Samuël- kunnen zeggen:
"Spreek, HEER , uw dienaar luistert"? En dan te bedenken dat dit nog losstond van alle financiële offers die er werden verlangd.
(...)
Uit: Bericht op "
do 04 nov 2021, 21:11", in de thread "Nieuw-Apostolische Kerk Sneek-Sperkhem opgeheven"
