@allTjerkB schreef:(...)
In de Nieuw-Apostolische Kerk maken de dienaren de dienst uit, én: over de uitslag wordt niet gecorrespondeerd. Wie buiten de pot piest, wordt buitengesloten, ontvangt dreigbrieven of wordt voor de rechter gesleept.
(...)
Uit: Mijn bericht op "do 09 jan 2014, 10:38" in de thread "Geen woorden maar daden"
De quote hierboven doet mij denken aan eerdere berichten waarin het er serieus om ging wat ons te wachten kan staan op "de smalle weg", "de weg ten leven" waarop "nach dem neuapostolischen Glaubensverständnis" de dienaren (...) "ons" voorgaan. Is niet de strekking van die quote absoluut het aller, allerlaatste, wat wij in de nieuw-apostolische kerkbanken ooit voor mogelijk hielden? Wat is er toch in 's hemelsnaam gebeurd, waardoor wij vanaf "de smalle weg" middenin de misère terecht moesten komen?! Ikzelf heb gaandeweg zo'n enorme afkeer gekregen van de stelselmatige verwarring die er werd gesticht (bij nader inzien door sabotage van "de reine Jezusleer"), dat ik oprecht veel moeite heb gedaan om de wanorde tot behapbare proporties terug te brengen. Omdat ook nu nog steeds bij menigeen van alles in de weg wordt gelegd om naar het evangelie van Jezus Christus in het doen van Zijn wil vreugde te vinden (vgl. refrein lied 7, NAK-koorboek), wil ik van de zojuist bedoelde eerdere berichten enkele zinsneden aanhalen welke ik daarna zal toelichten.
- Uit mijn bericht op het forum van Bauke Moesker op "Vr 28 Jan 2011, 19:40" in de thread "Elders gelezen... "
- Om even de gedachten te bepalen: een districtsapostel is in de internationale Nieuw-Apostolische Kerk vele malen belangrijker dan een willekeurig gemeentelid, en wel in ongeveer de verhouding van 10 miljoen staat tot 20. Fouten van hooggeplaatsten zullen tot bijna elke prijs met alle beschikbare middelen, waaronder de mantel der liefde, worden toegedekt. Een "gewone broeder of zuster" daarentegen zal men nog een zetje meegeven, zodat alle Levieten die vervolgens de greppel passeren waarin betrokkene moest verdwijnen, er geen aanstoot aan nemen.
Ik weet wat ik zeg want in alle bescheidenheid: ik ken de organisatie toevallig vrij goed.
- Om even de gedachten te bepalen: een districtsapostel is in de internationale Nieuw-Apostolische Kerk vele malen belangrijker dan een willekeurig gemeentelid, en wel in ongeveer de verhouding van 10 miljoen staat tot 20. Fouten van hooggeplaatsten zullen tot bijna elke prijs met alle beschikbare middelen, waaronder de mantel der liefde, worden toegedekt. Een "gewone broeder of zuster" daarentegen zal men nog een zetje meegeven, zodat alle Levieten die vervolgens de greppel passeren waarin betrokkene moest verdwijnen, er geen aanstoot aan nemen.
- Uit mijn bericht op het forum van Bauke Moesker op "Wo 03 Aug 2011, 16:39" in de thread "Tenzij... "
- Heeft de Heilige Geest ons ooit geleerd dat het volstaat om te wachten totdat de goddelijke beloften zich volautomatisch aan nieuw-apostolische gelovigen zouden vervullen? Dat onze pelgrimsreis er min of meer op zit omdat wij in het ledenregister waren ingeschreven van de Nieuw-Apostolische Kerk? Want zó is namelijk níet! Spijtig genoeg heeft in deze kerk het noodlot toegeslagen doordat dienaren zich op hun geestelijke bediening hovaardig lieten voorstaan en anderen, "lagere dienaren", die godgeklaagde opstelling van hun "meerderen" onnadenkend hebben geëerbiedigd. Zó is het misgegaan!
- Uit mijn bericht op het forum van Bauke Moesker op "Wo 07 Nov 2012, 16:16" in de thread "Een ongelijke behandeling van hoge kwaliteit"
- Het zal nodig zijn om onze pelgrimsreis te vervolgen. Ook in de Nieuw-Apostolische Kerk was uw bestemming nog helemaal niet bereikt. Hooguit bezocht u hier een "bewaarschool". Laat u niet ketenen aan de kluisters van een kerk! Kerken behoren herbergen te zijn, waar een ieder tijdelijk kan vertoeven om daarna de weg te vervolgen die God ons wijst:
- Christus heeft ons bevrijd opdat wij in vrijheid zouden leven; houd dus stand en laat u niet opnieuw een slavenjuk opleggen.
Galaten 5: 1 (NBV)
(...)
Werp toch de leerstelligheid van u af, die u straks wordt opgedrongen met een catechismus. Zeg maar dat u, wat het evangelie van Christus betreft, soeverein bent en dat u al de handen vol heeft aan twee geboden:
- [34] Nadat de Farizeeën hadden vernomen dat hij de Sadduceeën tot zwijgen had gebracht, kwamen ze bij elkaar. [35] Om hem op de proef te stellen vroeg een van hen, een wetgeleerde: [36] ‘Meester, wat is het grootste gebod in de wet?’ [37] Hij antwoordde: ‘Heb de Heer, uw God, lief met heel uw hart en met heel uw ziel en met heel uw verstand. [38] Dat is het grootste en eerste gebod. [39] Het tweede is daaraan gelijk: heb uw naaste lief als uzelf. [40] Deze twee geboden zijn de grondslag van alles wat er in de Wet en de Profeten staat.’
Uit: Matteüs 22 (NBV)
Er is geen ander evangelie, er zijn alleen maar mensen die u in verwarring brengen en het evangelie van Christus willen verdraaien.
Uit: Galaten 1: 7 (NBV)
- Christus heeft ons bevrijd opdat wij in vrijheid zouden leven; houd dus stand en laat u niet opnieuw een slavenjuk opleggen.
- Het zal nodig zijn om onze pelgrimsreis te vervolgen. Ook in de Nieuw-Apostolische Kerk was uw bestemming nog helemaal niet bereikt. Hooguit bezocht u hier een "bewaarschool". Laat u niet ketenen aan de kluisters van een kerk! Kerken behoren herbergen te zijn, waar een ieder tijdelijk kan vertoeven om daarna de weg te vervolgen die God ons wijst:
- Uit mijn bericht op het forum van Bauke Moesker op "Ma 04 Feb 2013, 17:26" in de thread "Heersers in de kerk (5): In de greep van de macht"
- In de Nieuw-Apostolische Kerk ligt de nadruk sterk op "het einddoel", waarmee het hemelrijk wordt bedoeld dat de gelovigen -bij goed gedrag- mogen binnengaan wanneer de goddelijke beloften zich vervullen. Op reis ernaartoe kunnen allerlei omstandigheden belemmerend werken, maar dan zijn "nach dem neuapostolischen Glaubensverständnis" de aanwijzingen vanaf "het levende altaar" van cruciale betekenis om op te volgen: "het woord Gods". De hoofdpunten van de prediking worden hiermee voorgesteld als zijnde van levensbelang. Bijna altijd gaat het er daarbij om over problemen heen te stappen, je op de pelgrimsreis niet te laten ophouden, enzovoort. Indien er op dergelijke wijze jaren aaneen op de leden van een kerkgemeente wordt ingepraat, leert natuurlijk niemand hoe zielen die lijden onder conflicten op een helende manier weer op de been kunnen worden geholpen. Het standaardantwoord op geestesnood is simpelweg: help uzelf. De dienaren willen je dan verder wel "gedenken" in hun gebeden.
Onder zielzorg wordt in de Nieuw-Apostolische Kerk dan ook voornamelijk verstaan dat er openbare erediensten plaatshebben; dat gelovigen mogen uitspreken wat ze dwarszit en dat er dan met ze wordt gebeden.
Niemand echter, die zich geroepen voelt om de oorzaak van een probleem weg te nemen. Nee, dat heeft in de Nieuw-Apostolische kerk géén en-ke-le prioriteit. Iedereen heeft immers zo zijn of haar eigen besognes. So what? Door te zinspelen op de mooie vergezichten in het geloof, is het de bedoeling dat gelovigen zich al bijna verlost wanen van wat hun leven ondertussen wellicht danig verzuurt. "Zet hem op!", is vaak de teneur van de prediking.
- In de Nieuw-Apostolische Kerk ligt de nadruk sterk op "het einddoel", waarmee het hemelrijk wordt bedoeld dat de gelovigen -bij goed gedrag- mogen binnengaan wanneer de goddelijke beloften zich vervullen. Op reis ernaartoe kunnen allerlei omstandigheden belemmerend werken, maar dan zijn "nach dem neuapostolischen Glaubensverständnis" de aanwijzingen vanaf "het levende altaar" van cruciale betekenis om op te volgen: "het woord Gods". De hoofdpunten van de prediking worden hiermee voorgesteld als zijnde van levensbelang. Bijna altijd gaat het er daarbij om over problemen heen te stappen, je op de pelgrimsreis niet te laten ophouden, enzovoort. Indien er op dergelijke wijze jaren aaneen op de leden van een kerkgemeente wordt ingepraat, leert natuurlijk niemand hoe zielen die lijden onder conflicten op een helende manier weer op de been kunnen worden geholpen. Het standaardantwoord op geestesnood is simpelweg: help uzelf. De dienaren willen je dan verder wel "gedenken" in hun gebeden.
Waarschijnlijk laat het bovenstaande zich verreweg het best toelichten aan de hand van het volgende:
In de tijd dat ik werkzaam was op het bureau van de Centrale Adminstratie bij de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland viel het mij al op dat iedereen maar een beetje werd opgejaagd om imposante targets te halen. Later is het daarmee alleen nog maar verder uit de hand gelopen, met intussen vele gevolgen van dien. Zongen wij eertijds vol overtuiging "Ach, wat helpen vorm en namen" (refrein lied 16, NAK-koorboek); dat besef verdween naderhand het snelst bij de "hoogste dienaren". Dat waren dus helemaal geen dienaren, en ook geen Godsgezanten! IJdeltuiten - dat waren het. Ze paradeerden met hun sterallures en overal inspecteerden ze de troepen. Het heeft niet lang geduurd tot ik er volstrekt mijn bekomst van had en ik voelde er al meteen niets voor om eventueel "een fijne aanbieding" maar te gaan veinzen. Oei. Daar zul je in deze kerk voor boeten.BakEenEi schreef:@all
Over "dienen en leiding geven" gesproken; in Handelingen 20 (NBV) kwam ik vandaag iets indrukwekkends tegen wat ik graag met u allen -die het apostolische werk een warm hart (zou willen) toedragen- wil delen! Eerst betreft het een soort van inleiding, maar dan, in vers 18, neemt Paulus het woord. Wanneer hieronder zijn toespraak begint, laat ik de tekst een stukje inspringen; tot vers 36...
Zó gaf deze apostel destijds inhoud aan het heilsplan van God. Zó rustte hij de dienaren toe! Zó was de Heilige Geest werkzaam! Laten wij het geloof mogen beleven zoals het ons in deze woorden opnieuw toevalt...
- Afscheid van de gemeente van Efeze
[13] Wij scheepten ons in en voeren alvast naar Assus, waar we Paulus overeenkomstig zijn wens aan boord zouden nemen, want hij wilde het eerste stuk te voet afleggen. [14] Toen hij zich in Assus weer bij ons had gevoegd aan boord van het schip, voeren we verder naar Mitylene, [15] vanwaar we de volgende dag vertrokken om bij Chios voor anker te gaan. De dag daarna staken we over naar Samos en weer een dag later kwamen we aan in Milete. [16] Paulus had namelijk besloten Efeze voorbij te varen om te voorkomen dat hij in Asia zou worden opgehouden. Hij wilde als het maar enigszins mogelijk was op het Pinksterfeest in Jeruzalem zijn.
[17] Vanuit Milete stuurde hij iemand naar Efeze met het verzoek aan de oudsten van de gemeente om bij hem te komen. [18] Toen ze waren gearriveerd, sprak hij hen als volgt toe:
- ‘U weet hoe ik te midden van u geleefd heb, vanaf de eerste dag dat ik in Asia was: [19] ik heb de Heer in alle nederigheid gediend en heb al het verdriet en de beproevingen als gevolg van de samenzweringen van de Joden doorstaan. [20] U weet ook dat ik alles bekend heb gemaakt wat uw welzijn ten goede komt en dat ik u daarover in het openbaar en thuis heb onderricht. [21] Zowel Joden als Grieken heb ik opgeroepen zich te bekeren tot God en te geloven in Jezus, onze Heer. [22] Nu ben ik op weg naar Jeruzalem, gedreven door de Geest, zonder te weten wat me daar te wachten staat, [23] behalve dan dat de heilige Geest me in iedere stad verzekert dat gevangenschap en vervolging mijn deel zullen zijn. [24] Ik hecht echter niet de minste waarde aan het behoud van mijn leven, als ik mijn levenstaak maar kan voltooien en de opdracht uitvoeren die ik van de Heer Jezus ontvangen heb: getuigen van het evangelie van Gods genade.
[25] Ik weet dat niemand van u, aan wie ik op mijn reizen het koninkrijk heb verkondigd, mij terug zal zien. [26] Daarom verklaar ik hier op deze dag dat ik voor niemands ondergang verantwoordelijk ben; [27] ik heb immers mijn uiterste best gedaan om u vertrouwd te maken met Gods wil. [28] Zorg voor uzelf en voor de hele kudde waarover de heilige Geest u als herder heeft aangesteld; u bent de opzieners van Gods gemeente, die hij verworven heeft door het bloed van zijn eigen Zoon. [29] Ik weet dat er na mijn vertrek woeste wolven bij u zullen binnendringen, die de kudde niet zullen ontzien. [30] Uit uw eigen kring zullen mensen voortkomen die de waarheid verdraaien om de leerlingen voor zich te winnen. [31] Wees daarom waakzaam en vergeet niet hoe ik ieder van u drie jaar lang dag en nacht onder tranen steeds weer raad heb gegeven.
[32] Nu vertrouw ik u toe aan God en aan het evangelie van zijn genade, dat onze gemeenschap kan opbouwen en dat het beloofde erfdeel zal schenken aan allen die hem toebehoren. [33] Geld of kleding heb ik van niemand verlangd; [34] u weet wel dat ik eigenhandig heb voorzien in mijn levensonderhoud en dat van mijn metgezellen. [35] In alles heb ik u getoond dat u de zwakken zo, door hard te werken, moet steunen, indachtig de woorden van de Heer Jezus, die immers gezegd heeft: “Geven maakt gelukkiger dan ontvangen.”’
[36] Toen hij uitgesproken was, knielde hij samen met de aanwezigen neer om te bidden. [37] Niemand kon zijn tranen bedwingen. Allen vielen ze Paulus om de hals en kusten hem. [38] Ze waren vooral zo ontdaan omdat hij gezegd had dat ze hem niet terug zouden zien. Toen deden ze hem uitgeleide naar het schip.
Groet,
BakEenEi
Bron: Mijn bericht op het forum van Bauke Moesker op "Do 04 Apr 2013, 21:45" in de thread "Voor elkaar - met elkaar - gezamenlijk"
Terwijl ik hiermee worstelde, werd geestesnood voor weerbarstigheid gehouden. Dit toonde mij het ware gezicht bij de hoogmogende heren, doch "zegenaars" die intimideren en manipuleren zijn gewoon plaaggeesten.
Heus, hoe in deze kerk de zaken marcheren, hoeft -van de onwetenden- niemand mij te vertellen. Ich weiß Bescheid. (...) Heeft het mij geschaad? Ja en nee. Men heeft de zaak grondig verziekt en daar wordt vanzelf niemand blij van. Aan de andere kant -en dat is ook wat ik hierboven aan de hand van een viertal passages uit voorafgaande berichten nog heb willen verduidelijken- is het geloof wel degelijk een persoonlijke zaak. Gode zij dank, zou ik erbij willen zeggen want wie afhankelijk zou zijn van de liefde van Jean-Luc Schneider, Armin Brinkmann of Peter Klene en consorten; die wordt buitengesloten, ontvangt dreigbrieven of wordt voor de rechter gesleept zodra het één van dezen uitkomt. Dreigbrieven die bij Bauke Moesker werden thuisbezorgd, waren indirect ook aan mij gericht. De maskers vielen af bij "De Bruijn, Klene, Vis en Kamminga".
Groet,
TjerkB