[Bijgewerkt: 13-04-2016, 0.30 uur]
@Levi
@all
Voordat in Nieuwegein deze navrante kwestie zich openbaarde, kregen wij aan misère vanuit de Nieuw-Apostolische Kerk hier al heel wat voor onze kiezen. De rode draad die er doorheen loopt is (ook nu weer):
onverantwoordelijk handelen van (incompetente) bestuurders. Telkens opnieuw namelijk blijkt het landelijke kerkbestuur het op beslissende momenten te laten afweten. Bij de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland betreft het immers één enkel rechtspersoonlijkheid bezittend lichaam, waar alle plaatselijke kerkgemeenten onder vallen. Zolang er in de periferie niet méér aan de orde is dan alleen het periodieke onderhoud aan bijvoorbeeld de verwarmingsinstallatie of dat een kleine lekkage even wordt verholpen, kan men bij wijze van spreken jaren voort, doch zodra het aankomt op deskundigheid, bijna ongeacht op welk terrein die deskundigheid wordt vereist, blijkt veel te vaak dat amateurs of zelfs dilettanten aan het roer hebben gestaan.
Het is werkelijk faliekant verkeerd dat het bestuur bij de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland nu al jarenlang bestaat uit maar drie personen, per definitie "hoge geestelijken", onder wie momenteel
een voorzitter die én de taal niet machtig is én -in het buitenland- veel te veel nevenactiviteiten nastreeft. Het zijn dus de beide medebestuurders, apostel Peter Klene en opziener Ruud Vis, die niet alleen gedurig voor de districtsapostel de honneurs moeten waarnemen maar die in feite van alle markten thuis moeten zijn. Aangezien de ellende niet van de lucht is (alleen al te denken aan
Eimersstaete), schort het daar dus aan. Als bestuurder van een landelijk kerkgenootschap met de aanwijzing van een Algemeen Nut Beogende Instelling (ANBI), kun je het gewoon niet maken om nu in Nieuwegein te doen alsof je neus bloedt door te zeggen:
"We hebben er niet bij stil gestaan dat daar asbest in kan zitten." Zeker niet na alle weggewuifde voorafgaande kritiek, hier en elders.
Wie denkt, ondanks alle vuile was die buiten hangt, dat dit kerkgenootschap moet worden geregeerd door anderhalve man en een paardenkop, is niet goed wijs.
Het is vragen om moeilijkheden als bovendien de slager zijn eigen vlees keurt en bestuurders daarbij bikkelhard zijn voor een ander en voor zichzelf zo mild als het maar mogelijk is. Zo kan ik er nog altijd niet over uit dat men het persoonlijke faillissement aanvroeg van één van de aangesloten leden, onze broeder Ronald Rohn.
Voor de nieuw-apostolische gemeenteleden in Nieuwegein en omstreken vind ik het zuur dat men nu als het ware tijdelijk op straat staat, maar hoe verstandig is het aan de andere kant in hun situatie om uitdrukkelijk geen boodschap te willen hebben aan gerechtvaardigde en zorgvuldig onderbouwde kritiek, zoals via dit Forum?
Tot op zekere hoogte is er natuurlijk niks mis mee indien op de kerkvloer individuele gemeenteleden goed van vertrouwen zijn en dat
"ieder" daar, zoals het in een koorlied wordt bezongen,
"naar vermogen het zijne doet met lust" (lied 604, NAK-koorboek:
O plaats van rust en vrede). Waarom zou je je "het wereldleed" al te zeer aantrekken? Tegelijkertijd uiteraard kunnen er omstandigheden opkomen, waar je achteraf bezien met terugwerkende kracht alert op had willen zijn, zoals wellicht wanorde op het bestuurlijke vlak. Echter,
wie het gemakshalve liever aan de voorganger of aan de districtsvoorganger overlaat om op de uitkijk te staan, moet zich realiseren dat ook dezen in voorkomende gevallen niet wijzer worden gemaakt dan het de echte bestuursleden uitkomt. Dus, wie wist af van asbest in Nieuwegein?
En passant vernam ik dat er in het district Utrecht een vacature was (of nog steeds is) voor een contactpersoon voor het bestuur op het gebied van het onderhoud aan de kerkgebouwen. Zo iemand wordt dan districtsbouwcoördinator genoemd, of zo. Daarom verbaasde het mij in januari 2015 niet dat het kerkbestuur via de districtsvoorganger, Gerard van der Laan, in Utrecht-Zuilen aankwam met een bevriende
architect die op zoek zou gaan naar vervangende huisvesting voor die kerkgemeente. De betrokkene schijnt daarin vervolgens niet te zijn geslaagd. Dan duurt het niet lang of de "asbestkerk" in Nieuwegein komt in beeld. Welnu, het kán eenvoudig niet wáár zijn dat daarna bij de onderhandelingen over de aankoop ervan asbest géén bespreekpunt is geweest. Er MOET over zijn beraadslaagd en het kerkbestuur MOET weten: hoe? Een voor de hand liggende vraag is daarom: wat valt er op dit punt na te lezen in de notariële stukken? Kortom: op naar het kadaster!
Groet,
TjerkB
