NAK NL hijst de stormbal en komt met een ambitieus plan - storm in een glas water?

Alles wat rond het thema van dit Forum extra aandacht verdient
Gebruikersavatar
ZwartSchaap
Berichten: 163
Lid geworden op: wo 21 okt 2015, 13:23

Re: NAK NL hijst de stormbal en komt met een ambitieus plan - storm in een glas water?

Bericht door ZwartSchaap »

Aansluitend op de bijdrage van @tjerkB van vandaag las ik vanmorgen de ontvangen bijbel tekst
welke ik dagelijks in mijn mailbox ontvang van "Dailyversus.net"

Efeziers 4:15
Dan zullen we door ons aan de waarheid te houden en elkaar lief te hebben, samen volledig
toegroeien naar hem die het hoofd is : CHRISTUS

Het is aan een ieder overgelaten om vast te stellen of de NAK uit de waarheid was en is.
Mijn persoon heeft 20 jaar geleden afscheid genomen.

ZwartSchaap
Gebruikersavatar
zefyr
Berichten: 657
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 16:30

'Erneuerung' - gedachten van wijlen bisschop Hans Gerny van de Christkatholische Kirche der Schweiz

Bericht door zefyr »

@allen,

Via onderstaande link zijn enkele gedachten, vervat in het artikel "Erneuerung', te lezen van wijlen bisschop Hans Gerny van de Christkatholische Kirche der Schweiz, een lidkerk van de Oud-Katholieke Unie van Utrecht.

https://www.christkatholisch-unterwegs. ... rneuerung/

https://www.utrechter-union.org/seite/1/home
Gebruikersavatar
zefyr
Berichten: 657
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 16:30

VS: massale kerkverlating 'uit desinteresse' voorspeld (Nederlands Dagblad 26 september 2019)

Bericht door zefyr »

@ZwartSchaap,

Je schreef zaterdag 18 juni jongstleden:

"Het is natuurlijk juist dat de ontwikkelingen vanaf 2005 rond de akte Kuhlen en de chaotische wijze
waarop St.Ap Leber met vele rechterhanden is omgegaan niet de enige reden is voor de sterke terugloop
binnen de NAK.
Kijk naar de vele andere kerken en zie ook daar de afname van kerkbezoek, kerksluitingen en samenvoegingen.
Kerkgangers zijn ook gaan lijden aan metaalmoeheid en institutioneel denken.
Binnen de NAK heeft het blootleggen van de extreme geschiedenis velen de ogen geopend.
Het blijft een beerput met het etiket van rozenwater maar de put blijft stinken."

Ik durf de stelling aan, dat reeds voor 2005 - dus nog voor de publicatie van de zogeheten akte Peter Kuhlen! - er sprake was van stagnatie respectievelijk terugloop van het ledenaantal van de NAK in Nederland en elders in Europa én Noord-Amerika. Deze trend heeft zich versneld in de eerste decennia van deze eeuw, mede als gevolg van mediahectiek rondom de NAK en de publicatie van kritische artikelen en opzienbarende documenten via internet. Menig nieuw-apostolisch gemeentelid was allang mentaal 'geëmigreerd' en/of 'slapend' lid. Het falen van de (internationale) kerkleiding van de NAK en het 'gestaalde' middenkader is fnuikend (geweest). Demografische ontwikkelingen en secularisatie deed/doet de rest. De culturele ontwikkelingen, zoals vergaande individualisering en zelfrealisatie, in de westerse wereld doet de georganiseerde/institutionele godsdienst de das om, zoals te lezen was in het artikel 'VS: massale kerkverlating 'uit desinteresse' voorspeld', dat op donderdag 26 september 2019 in het Nederlands Dagblad werd gepubliceerd. In onderstaande - ik maak ruimschoots gebruik van het citaatrecht - enkele citaten:

"Een alarmerend Amerikaans rapport voorspelt dat tot 2050 meer dan 35 miljoen jongeren de kerk verlaten. Ze worden niet gekweld door ongeloof of intellectuele vragen, maar zijn domweg niet geïnteresseerd. Dat staat in 'The Great Opportunity' (De Gouden Kans), een onderzoek van de in Seattle gevestigde Pinetops Foundation, die wereldwijd geloofsgemeenschappen ondersteunt in vernieuwing. De onderzoekers voegden gegevens uit vier omvangrijke religiestudies over de afgelopen vijfentwintig jaar samen en kwamen zo tot een voorspelling. In een door hen geschetst sober en basaal scenario is over dertig jaar nog 59 procent van de Amerikanen christen. Als dit werkelijkheid wordt, zal het de grootste geloofsafval zijn die het land ooit heeft gekend, schrijven de onderzoekers. Volgens hen is de ontkerkelijking niet te vergelijken met de geleidelijke neergang van kerken in Europa, veelal toegeschreven aan de secularisatie, de verwereldlijking van christenen. In Amerika gaat de ontwikkeling veel sneller en is het desinteresse bij nieuwe generaties, ze zien niet de meerwaarde van een christelijk leven. 'De meerderheid van de afhakers gaat niet door een geloofscrisis en leeft niet met intellectuele vragen over het kerkelijk onderwijs dat ze ontvangen. Ze vertrekken omdat ze niet geïnteresseerd zijn in het christelijk leven dat ze voorgeschoteld krijgen', aldus de onderzoekers."
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: 'Erneuerung' - gedachten van wijlen bisschop Hans Gerny van de Christkatholische Kirche der Schweiz

Bericht door TjerkB »

zefyr schreef: ma 20 jun 2022, 19:58(...)
Via onderstaande link zijn enkele gedachten, vervat in het artikel "Erneuerung', te lezen van wijlen bisschop Hans Gerny van de Christkatholische Kirche der Schweiz, een lidkerk van de Oud-Katholieke Unie van Utrecht.

https://www.christkatholisch-unterwegs. ... rneuerung/

(...)
zefyr schreef: di 21 jun 2022, 00:06(...)
Menig nieuw-apostolisch gemeentelid was allang mentaal 'geëmigreerd' en/of 'slapend' lid. Het falen van de (internationale) kerkleiding van de NAK en het 'gestaalde' middenkader is fnuikend (geweest). Demografische ontwikkelingen en secularisatie deed/doet de rest.

(...)

@zefyr

Dat waren van bisschop Hans Gerny in 1999 over wenselijke beleidsvernieuwingen in zijn kerk bijzonder aansprekende overwegingen! Een meer toepasselijke uitgangsgedachte als de daarbij aangehaalde woorden uit Markus 10 is voor mij, gezien ons forumberaad, nauwelijks denkbaar:

  • [41] Toen de andere leerlingen hiervan hoorden, namen ze het Jakobus en Johannes kwalijk. [42] Jezus riep hen bij zich en zei tegen hen: ‘Jullie weten dat de volken onderdrukt worden door hun eigen heersers en dat hun leiders hun macht misbruiken. [43] Zo mag het bij jullie niet gaan. Wie van jullie de belangrijkste wil zijn, moet dienaar van de anderen zijn, [44] en wie van jullie de eerste wil zijn, moet slaaf van de anderen zijn, [45] want ook de Mensenzoon is niet gekomen om gediend te worden, maar om te dienen en zijn leven te geven als losgeld voor velen.’

Weet jij hoe het na 1999 in Zwiterland bij de Christkatholischen Kirche verder is gegaan? Het ging er met name om in de kerk geen instituut te hoeven (en te willen) zien:
(...)

Die erste Frage ist also: Warum wollen wir denn unsere Kirche überhaupt erneuern? Da gibt es zunächst ganz einfache Gründe: Wir lieben unsere Kirche, in der wir vielleicht aufgewachsen oder der wir aus Überzeugung beigetreten sind. Wir haben in dieser Kirche Geborgenheit gefunden. Ihre Gottesdienste sind uns vertraut. Wir finden in ihnen Kraft und Wärme. Wir fühlen uns in unserer Gemeinschaft aufgehoben und getragen. Wir finden in der Kirche Sinngebung für unser Leben. Vielleicht ist sie auch der einzige Ort, wo wir aus unserer Einsamkeit ausbrechen können. Kurz, wir lieben unsere Kirche und genau deshalb wünschen wir sie uns stark und lebendig. Wir möchten, dass sie uns als geistliche und menschliche Heimat erhalten bleibt. All das sind sehr wichtige Gründe. Denn keine Gemeinschaft kann ohne die Liebe und Treue ihrer Angehörigen überleben – eine Kirche schon gar nicht. Die Kraft einer Kirche hängt zu einem guten Teil von der Treue und vom Engagement ihrer Mitglieder ab. Oder etwas bildhafter gesagt: Die Kirche hat keine Hände, die Kirche hat nur uns. Die Kirche kann deshalb nur das tun, was wir tun. Wer weiss, was Kirche ist, wird also nie sagen, die Kirche sollte das und jenes tun. Er oder sie wird sagen: wir sollten das und jenes tun.

(...)

Wat ons in de Nieuw-Apostolische Kerk, op zijn zachtst uitgedrukt, niet vooruit heeft geholpen, is de almacht van de dienstdoende kerkvorsten. Men treedt niet alleen op als hoge vertegenwoordigers van het hemelrijk, doch tevens als handelaren in onroerend goed, salarisadministrateurs, makelaars in (groei-)banen, lifecoaches, (eigen) rechtsprekers, ge­pri­vi­le­gi­eerde eregasten, verzamelaars van KLM-huisjes en wat dies meer zij. Inderdaad: met dank aan het door hunzelf benoemde 'gestaalde' middenkader want de districtsvoorgangers zijn vooralsnog de zwakste schakel.

Weg derhalve met het aldus gefaciliteerde grensoverschrijdende gedrag van de regenten die van hun kerk een totalitaire staat hebben gemaakt.

Groet,
TjerkB :shock:


P.S.
Levi schreef: do 31 mei 2018, 22:37 @WP
De standaard voor de NAK kerkleiders is business class vliegen en een Audi.
Salaris rond de €180.000.
Niet slecht voor een sekte.
Groet,
Levi


Bron: Bericht -op het voormalige Forum van Bauke Moesker- op "do 31 mei 2018, 22:37", in de thread "Herkenbaar"
TjerkB schreef: do 08 okt 2020, 20:58(...)
Op een gegeven moment beschikte de districtsapostel, in wiens schaduw ik vanzelf niet kon staan, over twee auto's van de zaak. Met de mooiste van die twee reisden hij en een oudste met hun partners af naar een chique hotel in Limburg. Ze ging daar "voor-slapen", dat wil zeggen: het zou een proefverblijf zijn om uit te vinden of het hotel geschikt was als pleisterplaats voor de stamapostel die zijn komst had aangekondigd. Het was die zaterdagochtend nog vroeg, toen ik uit mijn bed werd gebeld. De auto die buiten het eigen terrein van het hotel geparkeerd stond, was die nacht gestolen, vermoedelijk door een bende uit het Oostblok. Kon ik direct naar kantoor gaan om de papieren toe te faxen voor het politieonderzoek? Van de verzekeraar hoorde ik daarna dat méér speciale opties aan zo'n mooie auto niet denkbaar waren, zodat het lastig was om te bepalen wat-ie nog waard was. d'Apostel moest het hierna doen met auto van de zaak nummer 2. Toen hij later met pensioen ging, gaf hij die aan zichzelf cadeau wegens een x-aantal dienstjaren. Voordien werd er in auto 2 nog een keer ingebroken. Alweer was het op een zaterdag. Of ik wel naar het huis van d'Apostel kon komen voor een noodreparatie want de volgende dag zouden de kleinkinderen in de auto meereizen en nu lag er nog overal gevaarlijk glas...

Reken er niet op dat je dan overuren vergoed kreeg. Door problemen met software die wij hadden afgenomen bij een gerenommeerde bankinstelling, had ik eerder al vele honderden overuren gemaakt. Ook die zijn nooit vergoed en ik had ook geen extra hoog salaris. Nee, alles in het werk van de nieuw-apostolische god draaide om de "dienaren" en dan met name exclusief om de hoogste "dienaren". Het mag duidelijk zijn dat dienaren in de kerk, waar het voor mij niet meer te harden was, op hun wenken dienen te worden bediend.

(...)
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Gebruikersavatar
zefyr
Berichten: 657
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 16:30

Re: NAK NL hijst de stormbal en komt met een ambitieus plan - storm in een glas water?

Bericht door zefyr »

@TjerkB,

In onderstaande enkele citaten van bisschop Hans Gerny in relatie tot kerkvernieuwing.

"Het probleem van alle kerken is dat we steeds minder mensen kunnen inspireren en motiveren. In Zwitserland loopt het kerkbezoek sterk terug. Andere bewegingen nemen toe, zoals fundamentalistische en esoterische groepen. Ook de Zwitserse Oud-Katholieke Kerk heeft te kampen met ledenverlies. Vaak is het moeilijk voor alle functies passende mensen te vinden. Omdat ik me daar veel zorgen over maak, heb ik drie jaar geleden de synode gezegd dat er iets moet gebeuren. Dat onze kerk zich moet vernieuwen en verlevendigen. Sindsdien is er een vernieuwingsproces op gang gekomen. Mijn droom van de kerk is dat wij weer net zo aantrekkelijk worden als in de eerste eeuwen na Christus. Toen wilde men graag bij de kerk horen, omdat van christenen werd gezegd: zie toch, hoe zij elkaar liefhebben! ik droom ervan dat de kerk weer diezelfde aantrekkingskracht krijgt. (...) In het verleden waren voor kerkelijke vernieuwingen altijd twee dingen nodig. Ten eerste goede pastoors en ten tweede gemeenteleden, voor wie het geloof echt belangrijk is. Omdat zoiets moeilijk te organiseren is, hebben we het accent gelegd op het gebed. We bidden voor de kerk, voor elkaar en voor de vernieuwing." (De Oud-Katholiek, oktober 2000, p124)

Bovengenoemde maakte deel uit van een interview met bisschop Hans Gerny. In hetzelfde artikel is er een 'Gebed voor de vernieuwing van de kerk' afgedrukt.

Gebed voor de vernieuwing van de kerk

God,
Vader, Zoon en Heilige Geest,
ik bid U:
vernieuw uw kerk.
Maak onze harten wakker,
maak onze ogen open,
maak onze handen sterk.
Overwin onze moeheid en zwakheid,
geef beweging in onze starheid,
genezing in onze ziekte.
Geef ons nieuw vertrouwen,
schenk ons nieuwe liefde.
Laat ons een nieuwe weg begaan -
stap voor stap.
Amen

Oud-Katholieke Kerk van Zwitserland

(vertaling Matthijs Ploeger)
Gebruikersavatar
zefyr
Berichten: 657
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 16:30

Re: NAK NL hijst de stormbal en komt met een ambitieus plan - storm in een glas water?

Bericht door zefyr »

@TjerkB,

Vervolg op m'n vorige reactie.

"(...): In der ganzen Kirchengeschichte ist noch nie eine Kirche wegen Geldmangel untergegangen. Kirchen sind durch äussere Gewalt verschwunden - aber auch wegen eigener Profillosigkeit und Mangel an Glaubwürdigkeit. Und weiter: Gutes Management ist wichtig, aber nicht erstrangig. Denn die Kirche ist kein Wirtschaftsbetrieb, sondern ein geistliches Gebilde. (...) Bischof em. Hans Gerny" (Christkatholisch, Zeitschrift der Christkatholischen Kirche der Schweiz, 11.-24. April 2015, Nr. 7, S3)
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: NAK NL hijst de stormbal en komt met een ambitieus plan - storm in een glas water?

Bericht door TjerkB »

zefyr schreef: di 21 jun 2022, 16:07"(...): In der ganzen Kirchengeschichte ist noch nie eine Kirche wegen Geldmangel untergegangen. Kirchen sind durch äussere Gewalt verschwunden - aber auch wegen eigener Profillosigkeit und Mangel an Glaubwürdigkeit. Und weiter: Gutes Management ist wichtig, aber nicht erstrangig. Denn die Kirche ist kein Wirtschaftsbetrieb, sondern ein geistliches Gebilde. (...)

@zefyr
@all

Hier staat dus:
In de hele geschiedenis van de kerk is er nooit een kerk geweest die ten onder ging door geldgebrek. Kerken zijn verdwenen door geweld van buitenaf - maar ook door hun eigen gebrek aan profiel en ongeloofwaardigheid. En verder: Goed bestuur is belangrijk, maar geen prioriteit. Want de kerk is geen bedrijf, maar een geestelijke entiteit.

In deze samenhang herinner ik mij het onderstaande:
TjerkB schreef: zo 07 feb 2016, 15:38(...)
Voordat "wij" het op de kerkvloer in de gaten kregen, was bij nader inzien achter de schermen de tent al onherstelbaar verbouwd. Doodsbenauwd moeten ze zijn geweest, de invloedrijke bestuurders, die ondertussen overal als "Godsgezanten" met alle egards werden verwelkomd en alom op handen werden gedragen; bang om te worden ontmaskerd. Naast hen per se geen hogere macht.

De vragen die aan betrokkenen ter beantwoording werden voorgelegd, waren echter doorgaans gesteld door zielen die er vanuit gingen dat dienaren zouden dienen!

Op dit punt conflicteerden in de Nieuw-Apostolische Kerk de verwachtingen van de schapen en lammeren, op grond van het Evangelie van Jezus Christus, met die van hun herders. Deze laatsten eisten ontzag en hulpbetoon. De boze herders richtten hun blaffende honden af om de domme schapen en lammeren mores te leren.

In de afgelopen 30 jaar is dit wat er is gebeurd. Er is maar één uitweg: de farao's en tollenaars die op deze wijze de rest van de mensheid in gijzeling houden, zullen op hun schreden terug moeten keren:
BakEenEi schreef:(...)
Dienaren in Zijn werk hoefden helemaal geen concernleiders te worden; ze hoefden helemaal niet twee, drie of tien petten op te krijgen, enzovoort. Dit hele fenomeen legt in de Nieuw-Apostolische Kerk meteen ook de zwakste schakel bloot. Degenen namelijk die er wat van konden zeggen, ja, sterker nog, die er wat van móesten zeggen, zoals in dit geval met name ook de districtsvoorgangers; díegenen laten het afweten want de betrokkenen zijn evenzeer gebrainwasht! Het beste zou zijn dat de gezinsleden (!) van al deze "hoge dienaren" krachtdadig ingrijpen. Dan is er voor hun dierbaren tenminste nog een leven ná dit gekunstelde bestaan... Doet niemand wat en alles zou bij het oude blijven, dan eindigt de geloofsweg met tandengeknars.

(...)


Bron: Bericht -op het voormalige Forum van Bauke Moesker- op "wo 16 feb 2011, 13:38", in de thread "Nieuw-apostolische bedrijfsvoering"
Zie ook -op het voormalige Forum van Bauke Moesker- op "Di 18 Okt 2011, 14:06", in de thread "Luister naar mijn woorden maar die staan los van mijn daden!"
"Kan ik daar wat aan doen?" Ja, dus. In tegenstelling met wat vermoedelijk velen denken, is het namelijk allemaal niet zo ingewikkeld want:
Redactie schreef:(...)
Een kerkgenootschap is niet meer dan een facilitair bedrijf dat gelovigen voorziet van een dak boven het hoofd, al kun je er natuurlijk een gezelligheidsvereniging en/of een beleggersclub en/of een liefdadigheidsinstelling van maken. Kinderen Gods zijn aan elkaar gelijkwaardig terwijl de opvoeding door de werkzaamheid van de Heilige Geest kan worden overlaten aan onze hemelse Vader die bij een ieder van hen het hart aanziet. Wie zich in Zijn werk -ondanks zielzorg in een kerk- niet veilig voelt in Jezus' armen, wordt in geestelijk opzicht emotioneel verwaarloosd! Spijtig genoeg is dit in de Nieuw-Apostolische Kerk aan de orde van de dag doordat bazen en bovenbazen in de organisatie zich als kille zakenlieden zijn gaan gedragen die niet open kaart spelen en vooral hun eigen gang gaan. Dienaren op Zijn akkerwerk -waarbij overigens geen rekening behoeft te worden gehouden met het verschijnsel van echelonnering- mogen naast elkaar (!) helpers zijn aan Christus' plaats. Wie het best bakstenen, dakpannen en andere bouwmaterialen kan inkopen om vervolgens een kerk te bouwen, mag de vinger opsteken en dan zal het ook daarmee wel in orde komen...

(...)


Uit: Bericht door Redactie op "Zo 22 Mei 2011, 19:36" in de thread "Levensbeschrijving Dap. Brinkmann".
Wie onder een hagenpreek niet langer aan weer en wind wil blootstaan, staat het vanzelf vrij om een kerk te bouwen en een kerkbestuur in de benen te krijgen, maar daarna hoeven de mensen hun belangrijkheid niet noodzakelijkerwijs te overdrijven. Zo simpel is het. God zendt wie Hij zenden wil en Hij zegent wie Hij zegenen wil.

(...)

Enerzijds was het voor mij in eerste instantie al iets vreselijks om dit onheil gaandeweg onder ogen te moeten zien, maar nog altijd vind ik het verschrikkelijk dat hierover met de kerkleiding niet te communiceren viel, zodat ik anderen waarschuwde door mijn bezorgdheid uit te spreken.

Vorig jaar dacht ik werkelijk even dat het kerkbestuur oprecht een handreiking deed toen men zelf "de leiderschapscultuur" ter sprake bracht...



Spontaan nam ik contact op maar dat werd duidelijk níet op prijs gesteld. Ik zal er verder niet op ingaan, maar ik schreef o.a. het volgende...

Afbeelding
Afbeelding


Kennelijk lukte het opnieuw niet om aan mooie woorden ook mooie daden te verbinden. Spijtig genoeg heb ik het zelden anders meegemaakt. Zie ook het bericht -op het voormalige Forum van Bauke Moesker- op "23 apr 2011, 21:01", in de thread "Der Bezirksapostel wird entscheiden, wie verfahren wird..."

  • [1] Broeders en zusters, met een beroep op Gods barmhartigheid vraag ik u om uzelf als een levend, heilig en God welgevallig offer in zijn dienst te stellen. Dat is de ware eredienst die van u wordt gevraagd. [2] U moet uzelf niet aanpassen aan deze wereld, maar u veranderen door uw gezindheid te vernieuwen, om zo te ontdekken wat God wil en wat goed, volmaakt en Hem welgevallig is.

    [3] Met een beroep op de genade die mij geschonken is, zeg ik u allen dat u zichzelf niet hoger moet aanslaan dan u kunt verantwoorden. U moet verstandig over uzelf denken, in overeenstemming met het geloof, de maatstaf die God ieder van u geschonken heeft. [4] Zoals ons ene lichaam vele delen heeft en die delen niet allemaal dezelfde functie hebben, [5] zo zijn we samen één lichaam in Christus en zijn we, ieder apart, elkaars lichaamsdelen. [6] We hebben verschillende gaven, onderscheiden naar de genade die ons geschonken is. Wie de gave heeft te profeteren, moet die in overeenstemming met het geloof gebruiken. [7] Wie de gave heeft bijstand te verlenen, moet bijstand verlenen. Wie de gave heeft te onderwijzen, moet onderwijzen. [8] Wie de gave heeft te troosten, moet troosten. Wie uitdeelt, moet dat zonder bijbedoeling doen. Wie leiding geeft, moet dat doen met volle inzet. Wie barmhartig is, moet daarin blijmoedig zijn.


    Uit: Romeinen 12 (NBV21)

Groet,
TjerkB :shock:
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: NAK NL hijst de stormbal en komt met een ambitieus plan - storm in een glas water?

Bericht door TjerkB »

BakEenEi schreef: zo 07 aug 2011, 20:47(...)
In Duitsland wist iemand mij te vertellen, een "Hirte im Ruhestand", dat "Betonköpfe" (!) hier koppig dwarsliggen. Ik was meteen overtuigd. Tegelijkertijd was ik mij ervan bewust dat de echte Betonköpfe simpelweg degenen zijn die in deze organisatie aan de top staan. Vul dus maar in! Stamapostel Leber - een Betonkopf? Districtsapostel Armin Brinkmann - een Betonkopf? Of eerder districtsapostel De Bruijn? Zíj toch zeker niet? (...) Helaas, pindakaas voor betrokkenen maar wie een schakelpositie bekleedt, kan op beslissende momenten hét verschil maken. Juist voor die ongelofelijk uitdagende verantwoordelijkheid krijgt men in de Nieuw-Apostolische Kerk vorstelijk uitbetaald. Maar de moeilijkheid is, als je níet doet wat de hoogste Betonkopf op enig moment in zijn hoofd haalt, dat je er dan acuut voorgoed uit ligt.

Het eerste wat er in de Nieuw-Apostolische Kerk werkelijk moet veranderen is het afschaffen van rangen en standen onder -nota bene- dienaren! Echter, ik volg de ontwikkelingen al minstens 25 jaar op de voet, maar de laatste en zelfs de allerlaatste ontwikkelingen wijzen er op dat juist dit níet zal gebeuren. Dan kun je als "op één na hoogste Betonkopf in rang" twee dingen doen: je kiest voor al diegenen die lijden (!) onder de verdrukking die uitgaat van zo'n wantoestand, óf je doet net alsof "eraan gewerkt wordt" terwijl je ondertussen donders goed wéét dat uitgerekend het tegendeel wáár is. Zoals binnen de Nieuw-Apostolische Kerk de organisatie onverbiddelijk hiërarchisch in elkaar steekt, druist het in tegen wat alleen al uit een oogpunt van medemenselijkheid wenselijk is om na te willen streven. Een christelijk sausje voegt hier niets extra's toe, wat absoluut niet wegneemt dat God te allen tijde zendt wie Hij zenden wil en zegent wie Hij zegenen wil, waar dan ook! Maar de persoonsverheerlijking (!) in de Nieuw-Apostolische Kerk, hoezeer men die -uit gewenning- ook kan willen relativeren, is... godgeklaagd. Dáárdoor worden "kerkelijke ambtsdragers" hier machtsfiguren! Schaamt er zich echt niemand kapot als je je op die manier afficheert met het werk Gods?!

(...)


Uit: Bericht op het voormalige Forum van Bauke Moesker- op "07 aug 2011, 20:47", in de thread "Tenzij..."

@zefyr
@all

Nadat ik in mei 2007 afscheid nam in de Nieuw-Apostolische Kerk (d.w.z. ik schreef een -overigens onbeantwoord gebleven- afscheidsbrief), wilde ik zo'n drie jaar later liefst zo min mogelijk nog worden herinnerd aan de deceptie van mijn onvermijdelijke vertrek. Toch volgde er toen nog een gesprek met degene die de zojuist bedoelde brief niet had beantwoord, maar die ontmoeting werd opnieuw een onverwachte deceptie:

TjerkB schreef: zo 27 nov 2016, 14:40(...)
Weliswaar kwam het op 25 augustus 2010 tot een gesprek met het betreffende bestuurslid, maar het leek wel alsof betrokkene een masterclass had gevolgd over "de mensvormigheid Gods" bij niemand minder dan de bekende theoloog Harry Kuitert. Ook overigens toonde hij geen enkel begrip voor wat ik bij hem onder de aandacht bracht. Naderhand verwoordde ik deze bevreemdende ontmoeting als volgt:
BakEenEi schreef:(...)
  • een zegenaar
    niet zomaar een
    maar een hoge

    die zei tegen mij

    uit den hoge

    jouw godsbeeld
    is anders
    dan dat van mij

    ik dacht
    welk mensbeeld
    heeft hij

    daar in den hoge
(...)


Uit: Bericht -op het voormalige Forum van Bauke Moesker- op "za 18 dec 2010, 19:51", in de thread "Omhoog gevallen"
Mij was dus behoedzaam onder de neus gewreven dat ik misschien wel een godsbeeld had, maar dat dit inwisselbaar is tegen tienduizend maal tienduizend andere. Mij daarentegen wilde het voorkomen dat wij elkaar zouden mogen aanspreken op het evangelie van Christus Jezus en dat dienaangaande niet per se de grootste misverstanden hoeven te bestaan...

(...)

Al werd het vooral zwaar sinds ik in 1985 in loondienst kwam van de kerk; als je méér dan 50 jaar met hart en ziel bij een geloofsgemeenschap betrokken bent geweest, is het niet niks om een opeenstapeling van ongerijmdheden te moeten ontvluchten die zich niet langer laat verdragen.

Toen ik in september 2010 te weten kwam dat het kerkbestuur verwikkeld was in een soort van loopgravenoorlog met een oud-medewerker, begon ik iets te begrijpen van de grafstemming bij degene met wie ik sprak. De rest is geschiedenis, kan ik nu het best opmerken want die loopgravenoorlog triggerde mij. Met de gedoogsteun van districtsvoorgangers bleek het kerkbestuur rond te zwerven als een brullende leeuw!

Wat leert ons deze tragiek?

In februari 2006 had het mij al verontrust dat de stamapostel via diens "Woord van de maand" n.b. opriep tot een "een onbegrensd vertrouwen". Met andere woorden: laat het denken maar over aan uw "höhere Führungsverantwortliche". Ik stelde er direct in Zürich een vraag over, waarna ik prompt werd opgebeld door het zojuist bedoelde bestuurslid. Hij prees mijn waarnemingsvermogen en besloot dat anderen eroverheen lezen. Dit is verdomme gaslighting, dacht ik. Een en ander heeft er vast aan meegewerkt dat ik in de jaren erna nog meerdere keren in de pen klom...

Dat in de Nieuw-Apostolische Kerk de naastenliefde nu tot ver onder het vriespunt is bekoeld, komt eenvoudig door jarenlang machtsmisbruik.

Daarom, terugkomend op de overwegingen van wijlen bisschop bisschop Hans Gerny;
In de hele geschiedenis van de kerk is er nooit een kerk geweest die ten onder ging door geldgebrek. Kerken zijn verdwenen door geweld van buitenaf - maar ook door hun eigen gebrek aan profiel en ongeloofwaardigheid. En verder: Goed bestuur is belangrijk, maar geen prioriteit. Want de kerk is geen bedrijf, maar een geestelijke entiteit.

- indachtig aan de evangeliste (!) Catharina Isabella Dales (1931-1994) zou ik nóg iets moois willen memoreren:

'Een beetje integer bestaat niet'. Minister Ien Dales: een leven tussen geloof en dienen. Onder red. van Th.H. Dragt [e.a.] ('s-Gravenhage 2004).

Ten slotte; als ik nu naga in wat voor een labyrinth nieuw-apostolische gelovigen kunnen verdwalen, heb ik er geen spijt van, hoewel het mij heel veel kwaliteit van leven heeft gekost, dat ik voor mijzelf het klu­wen van Ari­ad­ne toch maar schrijvenderwijs heb ontward. A hell of a job.

Afbeelding
Afbeelding Te zien in het museum Beelden aan Zee in Scheveningen


Groet,
TjerkB :shock:
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Gebruikersavatar
ZwartSchaap
Berichten: 163
Lid geworden op: wo 21 okt 2015, 13:23

Re: NAK NL hijst de stormbal en komt met een ambitieus plan - storm in een glas water?

Bericht door ZwartSchaap »

Vandaag in de mailbox ontvangen van " Dailyversus.net "
1 Timoteus 2-5
Want er is maar een God en maar een bemiddelaar tussen
God en de mensen, de mens Christus jezus.

De veelgehoorde NAK tekst: De hand van de Stamapostel vasthouden is
een verzinsel.
Er is nog veel te zeggen over de manieren waarop kerken hun leden aan
de organisatie trachten te binden.
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: NAK NL hijst de stormbal en komt met een ambitieus plan - storm in een glas water?

Bericht door TjerkB »

TjerkB schreef: vr 17 jun 2022, 10:49(...)
Uit piëteit wilde Peter Kuhlen met diens geschrift niemand belasten, nadat hij de inhoud ervan aanvankelijk alleen met naasten had gedeeld. Na zijn overlijden in 1986 duurde het nog tot 2001 tot de akte vertrouwelijk in het bezit werd gesteld van de nieuw-apostolische districtsapostel Wilfried Klingler. Op het bureau van de Neuapostolische Kirche International echter zag men er geen aanleiding in om over te gaan tot nazorg.

(...)
TjerkB schreef: di 21 jun 2022, 18:04(...)
Enerzijds was het voor mij in eerste instantie al iets vreselijks om dit onheil gaandeweg onder ogen te moeten zien, maar nog altijd vind ik het verschrikkelijk dat hierover met de kerkleiding niet te communiceren viel, zodat ik anderen waarschuwde door mijn bezorgdheid uit te spreken.

(...)

@all

Eind 2005 kwam de districtsapostel bij mij thuis even langs om een kop thee te drinken. Dat vond ik oprecht fijn. Enige tijd daarvoor was via het internet de zgn. akte van Peter Kuhlen in de openbaarheid gekomen. Opeens lag er gevoelige informatie op straat over het reilen en zeilen bij het internationale kerkbestuur in de vroege jaren '50. Ikzelf was tot dan toe met de betreffende gebeurtenissen amper bekend, maar ik voelde mij begaan met de velen, van wie het alsmaar aannemelijker werd dat men in mijn kerk buitengewoon onheus was bejegend. Daarom sneed ik dit onderwerp even aan bij de districtsapostel. Hij zei: "Weet je, het is voor onze stamapostel vaak beslist niet eenvoudig om te reageren want soms wordt bijna elk woord verkeerd opgevat." Dit zette mij aan het denken. Zie onder:

BakEenEi schreef: do 03 feb 2011, 16:54(...)
Ik wilde een handreiking doen. Stel nu eens dat stamapostel Leber zou voorgaan in een dienst voor ambtsdragers en dat hij dan, zo tegen het einde van de dienst, alvast iets zou zeggen over wat er in het verleden toch echt verkeerd heeft uitgepakt; ervan uitgaande dat wij samen in het "werk Gods" willen staan. Wat zou de stamapostel dan kunnen opmerken waardoor de weg tot verzoening vrij wordt gemaakt? Hierover dacht ik na. Bovendien: "stel niet uit tot morgen wat gij heden doen kunt." Enkele dagen later (het was 6 januari 2006) richtte ik mij tot het bestuur van de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland en gaf ik voor stamapostel Leber de onderstaande bewoordingen in overweging (tegenwoordig zou men wellicht spreken van "stille diplomatie")...
  • Geliefden, ik kan u niet zeggen hoezeer het ook mij persoonlijk verdriet doet wanneer mij situaties bekend worden waarbij broeders en zusters zijn beschadigd in de gemeenschap, hen onrecht is aangedaan of waarbij zelfs kinderen Gods met zo weinig begrip zijn tegemoetgetreden dat zij in ons midden geen leven meer hadden. Ik kan u echter van één ding verzekeren: zo heeft onze hemelse Vader het niet gewild. Niemand mag dat hebben gewild. En ik wil het u zeggen: zover het in mijn macht zal liggen eraan mee te helpen dat wij als koningskinderen hoffelijk met elkaar omgaan en dienovereenkomstig ook ál onze naasten bejegenen, wil ik dat doen. Het zal de liefde zijn, de liefde Gods, waaraan men ons allen mag herkennen (vgl. refrein lied 353-GB). Daarom, nu wij in deze samenstelling bijeen zijn, wil ik u graag dit ene vragen, namelijk: hebt elkaar alstublieft lief met de liefde waarmee onze hemelse Vader al de Zijnen oneindig liefheeft. Dagelijks mogen onze inspanningen er op zijn gericht om voor deze heilige liefde, die een vrucht is van rein geloven (vgl. lied 421-GB, derde couplet), wegbereiders te zijn. Het gaat er niet om rücksichstlos eigen doelen te bereiken, maar om tezamen het doel van ons gezamenlijke geloof te bereiken en het elkaar daarbij licht te maken. Voor die zielen, aan wie leed is berokkend geldt, dat God niet zal toestaan dat zij onder dat juk bezwijken en eenzaam achterblijven. Hij, als kenner der harten, zal Zijn engelen beschikken dezen bij te staan en ze te vertroosten. Jezus gaf de verzekering: “Mijn Vader, die ze mij gegeven heeft, is groter dan allen en niemand kan ze uit mijns Vaders hand rukken.” (Joh. 10: 29) Uiteindelijk zal gelden: “En de Geest en de bruid zeggen: Kom! En wie het hoort zegge: Kom! En wie dorst heeft, kome; en wie wil, neme het water des levens om niet.” (Openb. 22: 17). Laat de gezindheid van Jezus Christus ons altoos voor ogen mogen staan. Los daarvan past het ons spijt te betuigen wanneer er fouten zijn gemaakt, en die zo mogelijk te herstellen. En: compassie te hebben met allen die als slachtoffers zichtbaar of onzichtbaar letsel met zich meedragen.
Echter, men had er géén "Boodschap" aan. Tussen 6 januari 2006 en 4 december 2007 herinnerde ik de kerkleiding er nog verschillende keren aan dat er veel op het spel staat en dat slachtoffers recht hebben op een excuus. Vergeefs.

(...)


Uit: Bericht -op het voormalige Forum van Bauke Moesker- op "03 feb 2011, 16:54", in de thread "Elders gelezen... "

In het voorjaar van 2007 werd het duidelijk dat de kerkleiding in deze samenhang later dat jaar geen berouw zou tonen. Toen hield het voor mij op. Machtspolitiek mocht blijkbaar prevaleren boven zielzorg. Godonterend hoogverraad. The bloody limit. Ogen­blik­ke­lijk excommuniceerde ik mijzelf. Achteraf bezien luidde de tweede Europese Informatieavond op 4 december 2007 het begin van het einde in van de façade, waarachter de "höhere Führungsverantwortliche" zich kennelijk veilig hadden gewaand; met hun dubbele agenda's en met al hun verzwegen snode streken.

In plaats van daarover vervolgens toch maar volkomen transparant te zijn, gingen bij de betrokkenen collectief de hakken in het zand. Hetzelfde gebeurde toen de kerkleiding naderhand werd aangesproken op andere zaken. Zo ook vorig jaar toen ik dacht dat het misschien fijn was om in mijn persoonlijke situatie het ontstane ongenoegen alsnog uit te praten. Publiekelijk had men nota bene zelf de leiderschapscultuur aangekaart!

Ik denk dat jongeren in "de gemeenschap" er verstandig aan doen hun ogen voor de bovenbeschreven misslagen en misstanden niet te sluiten.

Overigens ben ik de kerkleiding altijd met open vizier tegemoet getreden. Spijtig genoeg waren de liefde (!) en het vertrouwen niet wederkerig...

Groet,
TjerkB
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Plaats reactie

Terug naar “Nieuws en andere actuele zaken”