De nieuw-apostolische "Gouden Kooi"

Berichten over wat in het dagelijkse leven ons geloof raakt
Chi
Berichten: 65
Lid geworden op: za 11 jun 2016, 16:40

Re: De nieuw-apostolische "Gouden Kooi"

Bericht door Chi »

Chi schreef:
De verwarring zit hem er volgens mij in dat het evangelie zichzelf lijkt tegen te spreken.
Bij deze leg ik de klemtoon op 'líjkt'.

Vraag
TjerkB schreef:
'Ik begrijp NIET dat talloze anderen ermee kunnen leven.'

Antwoord
TjerkB schreef:
[29] Neem mijn juk op je en leer van mij, want ik ben zachtmoedig en nederig van hart. Dan zullen jullie werkelijk rust vinden, [30] want mijn juk is zacht en mijn last is licht.’

Ik begrijp het ook niet en toch weer wel. Vandaar dat ik voor mijzelf onder woorden heb proberen te brengen wat hier aan de hand is. Hoewel het met woorden moeilijk is uit te leggen. Misschien herhaal ik jouw woorden, misschien zorg ik voor nog meer verwarring. Ik denk dat woorden sowieso vaak voor verwarring zorgen maar ik probeer het toch te verduidelijken.

Dus: zachtmoedig en nederig van hart als antwoord op juk en last

Zachtmoedig wat is de definitie & betekenis
Het woord 'zachtmoedig' verwijst naar een karaktertrek die getuigt van vriendelijkheid en goeiigheid. Iemand die zachtmoedig is, heeft een vriendelijk karakter en is zacht van aard. Zachtmoedige personen zullen een ander nooit opzettelijk schade berokkenen, aangezien dat tegen hun zachtmoedige aard indruist.

Personen die zachtmoedig zijn, zijn meegaand en welwillend. Ze zullen niet snel op hun strepen gaan staan en zullen problemen altijd vriendelijk en in goede verstandhouding proberen op te lossen. Door deze meegaandheid en welwillendheid zal een zachtmoedig persoon dan ook niet snel in een situatie van ruzie terechtkomen. Een zachtmoedig karakter wordt over het algemeen als positief ervaren door de omgeving.
De term zachtmoedig wordt ook veel gebruikt in het christelijke geloof, dat veel waarde hecht aan zachtmoedigheid. Zo is opgetekend dat Jezus en God beide zachtmoedig zijn, maar ook staat in het nieuwe testament dat Jezus sprak: "Zalig de zachtmoedigen, want zij zullen de aarde beërven."
bron

Nederigheid

Filippenzen 2:3
Handel niet uit geldingsdrang of eigenwaan, maar acht in alle bescheidenheid de ander belangrijker dan uzelf.
Rom 12:16
Wees eensgezind; wees niet hoogmoedig, maar zet uzelf aan tot bescheidenheid. Ga niet af op uw eigen inzicht.

“Nederigheid helpt iemand om als zachte klei in Gods handen te zijn, iemand die hij kan kneden tot een bruikbaar vat; de hoogmoedigen daarentegen zijn als droge, harde klei die alleen nog maar gebroken kan worden.”

Een interessant stuk over nederigheid en trots


Meegaandheid – eigenschap van een zachtmoedige

Meegaand, een woord met tegenstrijdige ladingen.

Betekenis: bereid je aan te passen aan anderen/ bereidwillig/ onderworpen/ toegeeflijk etc.
Impliceert: nederigheid, bescheidenheid

Betekenis: oppervlakkig/ gedwee
Impliceert: onverschilligheid

Lukas 16:13
Geen enkele knecht kan twee heren dienen: hij zal de eerste haten en de tweede liefhebben, of hij zal juist toegewijd zijn aan de ene en de andere verachten. Jullie kunnen niet God dienen én de mammon.

2 Tim. 2:19
Laat ieder die de naam van de Heer noemt, onrecht uit de weg gaan

Meegaand, met wie ga je mee? De onverschillige waait met alle winden mee en komt onvermijdelijk uit bij onrecht. De nederige geeft acht op commentaar, neemt advies ter harte en voorkomt daarmee onrecht.
De boodschap in de bijbel luidt om meegaand te zijn in betekenis van bescheidenheid, niet in de zin van onverschilligheid.

De meeste nak-leden zijn er op het oog hardnekkig van doordrongen (lees: gehersenspoeld) dat zachtmoedige mensen niet confronteren, dat zij bij voorbaat elk conflict uit de weg gaan. Dit is onterecht. Hierin zit de clou van de hersenspoeling door de dwaalleraren.

2 Tim. 2
24 Een dienaar van de Heer moet geen ruzie maken, maar voor iedereen vriendelijk zijn; hij moet een goede leraar zijn en een verdraagzaam mens
25 en zijn tegenstanders zachtmoedig terecht wijzen. Dan brengt de Heer hen misschien tot inkeer, zodat zij de waarheid leren kennen
26 en ontsnappen uit de valstrik van de duivel, die hen levend gevangen heeft genomen en hen dwingt zijn wil te doen.
bron

Niet gewend met conflictsituaties om te gaan mist men de kracht om een ander dringend doch vriendelijk terecht te wijzen. Men is een deel van hun persoonlijkheid afgenomen. Gedwee volgen is wat resteert.

De meeste actieve leden zijn toch wel meegaand, welwillend en vriendelijk (zachtmoedig). Tot het moment dat je ze vertelt over het onrecht wat er in 'hun' kerk gebeurt, dan zijn ze een stuk minder meegaand. Dan lijken ze in plaats van nederig van hart weleens hard van steen (onverschillig). Men is gehecht aan de groep en ziet anderen als buitenstaanders. Men ziet een 'aanval op de groep', in de praktijk vaak een goed bedoeld advies, als een aanval op hunzelf. Hoewel ik niet twijfel aan de goede intenties bij velen, hebben ze zelf niet door hoe hoogmoedig ze lijken te zijn. Ze gaan dan mee het het onrecht (de mammon) en laten de nederigheid om jouw goed bedoelde advies ter harte te nemen vallen.

Men lijkt dan hoogmoedig geworden, trots. Dit komt door dwaalleraren en het woekert voort als een gezwel. Dit gezwel is het systeem, met hogere en nog hogere 'dienaren'. Men wordt voorgehouden dat men hun best moet doen om voor vol te worden aangezien. Daarmee erkennen zij de grootsheid van God's liefde niet.

Over het algemeen kan je stellen dat zachtmoedige en nederige mensen niet bepaald zijn gediend van overheersing of onrecht. Indien zachtmoedige mensen in aanraking komen met onrecht moet er haast wel een knetterend gewetensconflict ontstaan. Kiest men voor behoud van vriendelijkheid en meegaandheid boven het aangaan van een conflict met dader (Stockholm syndroom*), dan wordt men door de buitenstaander gezien als onverschillig. Het kan een opkropping van woede, negatieve energie veroorzaken, dat zal voortwoekeren als een gezwel. Cognitieve dissonantie is de term voor het uitschakelen van het gevoel dat dan ontstaat. Dit gaat van hartelijk naar harteloos, hard.
Gaat men de confrontatie aan, dan lijkt men in de ogen van de sekte-leden hard en niet meer zachtmoedig, terwijl men in feite hart voor de zaak en voor een ander heeft.

De (midden)weg is vriendelijk blijven confronteren, een beetje van beide dus. Maar kan dat wel? Het evangelie leert ons dat met behulp van Jezus ontzettend veel mogelijk is, als God dat wil. Dit is ook hoe jij het doet TjerkB, knap. Ik kan me jouw onbegrip goed voorstellen. Ik zou soms het liefst een paar van die lui even een harde klap op hun kanus willen aanbieden. Maar dit typen lucht al op, ik hoop dan ook niet dat het verwijderd wordt. Vandaar dat er in de bijbel staat, ga onrecht uit de weg, luister niet naar dwaalleraren, laat staan citeer ze, lijkt mij, voordat je zelf door onbegrip wordt bevangen. God's wegen zijn ondoorgrondelijk. Behoudt het goede, Jezus' juk is zacht en Jezus' last is licht en Jezus is het Licht zelf.

* Het Stockholmsyndroom is het psychologisch verschijnsel dat soms optreedt tijdens een gijzeling. De gegijzelde krijgt sympathie voor de gijzelnemer en identificeert zich met hem.
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: De nieuw-apostolische "Gouden Kooi"

Bericht door TjerkB »

Chi schreef: ma 29 aug 2016, 20:12(...)
Over het algemeen kan je stellen dat zachtmoedige en nederige mensen niet bepaald zijn gediend van overheersing of onrecht. Indien zachtmoedige mensen in aanraking komen met onrecht moet er haast wel een knetterend gewetensconflict ontstaan. Kiest men voor behoud van vriendelijkheid en meegaandheid boven het aangaan van een conflict met dader (Stockholm syndroom*), dan wordt men door de buitenstaander gezien als onverschillig. Het kan een opkropping van woede, negatieve energie veroorzaken, dat zal voortwoekeren als een gezwel. Cognitieve dissonantie is de term voor het uitschakelen van het gevoel dat dan ontstaat. Dit gaat van hartelijk naar harteloos, hard.
Gaat men de confrontatie aan, dan lijkt men in de ogen van de sekte-leden hard en niet meer zachtmoedig, terwijl men in feite hart voor de zaak en voor een ander heeft.

De (midden)weg is vriendelijk blijven confronteren, een beetje van beide dus. Maar kan dat wel? Het evangelie leert ons dat met behulp van Jezus ontzettend veel mogelijk is, als God dat wil. Dit is ook hoe jij het doet TjerkB, knap. Ik kan me jouw onbegrip goed voorstellen.

(...)

@Chi

Met terugwerkende kracht wil ik je dankzeggen voor de bovenstaande forumbijdrage! Ik snap niet waarom ik er niet eerder al op antwoordde...

Je gaf nauwkeurig aan waar voor mij de pijn zit! Doordat ik werkzaam was op het bureau van de Centrale Administratie, ontvouwde zich voor mij een geheel andere dimensie van de nieuw-apostolische geloofspraktijk dan wat mijn beeld daarvan was toen ik alleen nog maar, zij het met hart en ziel, betrokken was bij het gemeenteleven, doch zonder al een blik achter de schermen. Mijn dienstverband ontaardde in "tropenjaren":

BakEenEi schreef: zo 19 mei 2013, 17:48(...)
Toen ik las hoe stamapostel Leber op 9 mei 2010 apostel Walter Drave zowat de hemel in had geprezen omdat deze zo goed kon "aufschauen", schoot mij onmiddellijk het hieronder beschreven voorval te binnen:
BakEenEi schreef:(...)
Eén van mijn collega's op de C.A. had zich op zekere dag niet dankbaar genoeg getoond, zodat hem prompt door de districtsapostel werd voorgehouden dat het niet verkeerd zou zijn als hij eens een poosje in een rolstoel moest zitten! Hij was er helemaal kapot van. Op mijn vraag wat hij de "Godsgezant" recht voor zijn raap had geantwoord, begreep ik dat het mijn collega... aan woorden had ontbroken. Enige tijd later stond ik 's middags tegen zessen op het punt om naar huis te gaan, toen ook mij in de gauwigheid door betrokkene een spiegel zou worden voorgehouden. Dat heb ik toen wel even anders opgelost! In een flits zag ik op de balie bij de receptie een doos hosties staan, welke ik -in plaats van gevoelens van verschuldigde eerbied, of gewoon een bal- subiet terugkaatste. Op slag was dit het resultaat van een reeks van schofferingen. (...)

Nee, over ons kon niet naar Huis worden geschreven. Wij konden niet in de schaduw staan van de dienstwillige dienstknechten bij de Verwaltungen in Bremen en Hamburg. Daar kon men "aufschauen" als geen ander.

(...)


Uit: Mijn bericht op "Zo 30 Dec 2012, 21:52" in de thread "Heersers in de kerk (7): De nieuw-apostolische gedragscode"
Zó werd op het bureau van de Centrale Administratie bij de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland de kadaverdiscipline "subtiel" afgedwongen. Let wel: dit is één voorval - uit een reeks van mensonterende incidenten.

Het waren tropenjaren.

(...)


Uit: Bericht -op het voormalige Forum van Bauke Moesker- op "19 mei 2013, 17:48", in de thread "Het is niet ver naar Bethlehem"
Zie verder mijn forumbijdrage op "za 07 nov 2015, 19:13" in de thread "Gebakken lucht"

Ik denk dat velen zich in de loop der tijd wel hebben afgevraagd waarom hier het forumberaad, zoals ik het soms omschreef, nooit écht ophield. Welnu, de verklaring daarvoor is eenvoudig dat misbruik nóóit went. Wie bijvoorbeeld in zijn of haar omgeving meemaakt dat kinderen worden mishandeld, zal daar toch nóóit aan kunnen wennen? Telkens opnieuw wanneer je ermee wordt geconfronteerd, snijdt zoiets m.i. door je ziel.

In de Nieuw-Apostolische Kerk echter stak men geregeld geen hand uit wanneer zielen middenin de gemeenschap (!) onrecht werd aangedaan. Ik begreep níets van de gelatenheid waarmee andere gemeenteleden zich dit in talrijke gevallen lieten welgevallen, alsof het ver van hun bed was. In mijn eigen situatie ging dit uiteindelijk ook zó ver dat ik mij er als volgt over uitliet - niemand reikte daarna alsnog een helpende hand...

TjerkB schreef: ma 12 okt 2020, 16:21(...)
P.S. Op 1 oktober 2002 schreef ik o.a. het volgende aan een districtsoudste:
  • Stamapostel Schmidt sprak eens over een eersteklas sfeer. Op de C.A., waar ik van 1985 tot 2000 werkzaam was, was uiteindelijk de collegialiteit te gronde gericht en het klimaat verdorven. Ik spreek hier uit eigen ervaring. Op de C.A. functioneerde een klein team van medewerkers. Van meer dan de helft van mijn collega's heb ik persoonlijk vernomen dat zij in de loop van de jaren door één van de Apostelen zijn verwezen naar een psycholoog of psychiater. Ook mij werd aangeraden bij de Riagg in behandeling te gaan. In eerste instantie wilde ik de raad van een Apostel des Heren niet in de wind slaan, maar later kreeg ik sterk het gevoel dat betrokkene zich beter zelf eens kon laten onderzoeken.

    Onder een eersteklas sfeer in de Nieuw-Apostolische Kerk versta ik dat alle anderen, met inbegrip van andersdenkenden, op gelijkwaardige wijze worden bejegend. Respect dient ondeelbaar te zijn.
Hij was bepaald niet de eerste die een toch écht alarmerend bericht voor kennisgeving aannam. In de jaren '90 namelijk vond er bijvoorbeeld een verplichte zgn. risico-inventarisatie plaats door de Arbodienst. De eveneens alarmerende conclusies werden gedeeld met een bestuurslid, waarna er níets veranderde. Kennelijk wilde de betrokkene geen ongenoegen riskeren met districtsapostel Pos...
TjerkB schreef: ma 28 nov 2016, 14:00 (...)
Redactie schreef:(...)
Ruimte voor een tegengeluid was er in elk geval niet. Toen een deskundige bij een Arbodienst mij namelijk eens vertelde dat bij de Nieuw-Apostolische Kerk medewerkers uit hun kracht worden gehaald, realiseerde ik mij dat deze ervaring zich pertinent níet zou lenen voor de rubriek "Uit onze doorlevingen". Ik moest deze wetenschap dus voor mijzelf houden, al gaf ik de opmerking door aan een "hogere verantwoordelijke leidinggevende" die er daarna (uiteraard) niets mee deed - zoals men nimmer (!) iets deed met wat nieuw-apostolische kinderen Gods op zo'n manier kon dwarszitten. Wij waren immers "op de weg ten leven, die een school der vorming is". Dan zoek je het onder belastende omstandigheden zelf maar uit. Dan leer je maar van wat anderen fout doen. Dan ondersteun je dezulken maar. Dan bid je maar voor ze. En dan snap je dat jezelf ook niet zonder fouten bent. Punt.

(...)


Uit: Bericht -op het voormalige Forum van Bauke Moesker- op "Za 07 Jul 2012, 13:18", in de thread "Uit onze doorlevingen"
Zie verder het bericht op "Za 23 Jan 2016, 16:11" in de thread "Overeenstemming van denken en handelen",
alsmede het bericht op "Vr 29 Jan 2016, 23:15" in de thread "Aan wie doet St.Ap. Schneider mij toch steeds denken" en het bericht op "Za 05 Nov 2016, 10:18" in de thread "Wat is een sekte?"
(...)
TjerkB schreef: do 07 mei 2020, 13:00 (...)
De NAK-apostel Peter Klene vond achteraf dat ik hierover mijn mond moest houden want volgens hem was de kwestie... verjaard!! Wat dat betreft gaat apostel Bert Wiegman bij het Apostolisch Genootschap met de tussenkomst van het bureau Dialogue nu in elk geval één stap verder. Doch nogmaals: het betreft hier pure psychiatrie. Vreemd dat i.c. ook de medicus Wiegman de diagnose heeft gemist.

(...)
Met die bewuste uitspraak van Peter Klene was ik het vanzelf niet eens. Ik vroeg hem dan ook deze aangelegenheid ter beoordeling voor te leggen aan alle leden van zowel het bestuur als van de zgn. landelijke vergadering bij de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland. Dat weigerde hij. Later kapten ook nog districtsapostel Brinkmann en stamapostel Leber bij mij de correspondentie af...
Vogelfrei schreef:(...)
Es war mir von Bezirksapostel Pos damals nicht erlaubt, obwohl ich in der Verwaltung arbeitete als Finanzbuchhalter, dass ich mich beschäftigte mit der Bilanzierung in Bezug auf Missionsarbeiten in Surinam, teilweise nicht mit der Gehaltsliste und nicht mit der Überprüfung von Baukosten. Diese Arbeiten behielt er nur für sich. Auch durfte ich keine Kontakte pflegen mit Kollegen in anderen Kirchenverwaltungen. Und im Zeitschrift Unsere Familie las ich in der Regel wie bei uns das jährliche Dankoffer verwendet wäre. Als uns von einem großen Finanzinstitut slechtes Software geliefert wurde für die Abo-Verwaltung der niederländischen Ausgabe des Zeitschriftes "Unsere Familie", erlaubte der Bezirksapostel nicht einen Anwalt einzuschalten: "Wir sind eine Kirche - wir üben also keine Klagen aus". Hunderte von Überstunden, um die Schwierigkeiten zu bewältigen, hatte ich ehrenamtlich ein zu bringen. Ich kündigte in 1999 weil auch unter Bezirksapostel De Bruijn eine notwendige Reorganisation nicht stattfand.

(...)


Uit: Bericht op "06.08.2014, 21:51" bij "Glaubensforum24", in de thread "NAK NRW/Niederlande und der Fall Rohn".

Het bovenstaande maakt het daarom waarschijnlijk begrijpelijker om welke reden het feitelijk was dat ik voordien al eens het volgende schreef:

Redactie schreef:(...)
"Dat went nooit." Waar zou dat vandaan komen, ergens niet aan te zullen wennen? Ik herinnerde mij een recent gesprek over hoe er in ons land alom positieve ervaringen worden opgedaan met het weghalen van nutteloze verkeersborden. Zoek maar eens bij Google op "overbodige verkeersborden weg". Ook kwam de gedachte op aan een vroegere buurman, die vaak in de tuin zat en dan aan het schrijven was. Jaren later ontdekte ik waarover het ging, toen een tentamen handelde over één van diens boeken. Daarin werd o.a. de geschiedenis beschreven van de psychiatrie in het Belgische plaatsje Geel. Hier namelijk vervulde vroeger de locale bevolking een werkelijk prachtige rol bij de zorg voor naasten met op dat gebied een hulpvraag. Zoek evt. bij Google op "psychiatrie Geel". Ik hield het met al deze associaties nu maar voor gezien toen ik stuitte op jeugdervaringen met de politie in combinatie met het fenomeen "Verboden zich op het gras te bevinden":
Wat ik ermee wil zeggen, is dit: hoe ver kun je soms -met zijn allen- zijn afgedwaald van wat feitelijk de kern is van het apostolische werk?! Wie de samenvatting die Jezus Christus gaf van alle geboden, destijds in de samenleving, te ver terugvoert in de geschiedenis, mag denken aan de behoeftepiramide van Maslow!

(...)


Uit: Bericht het voormalige Forum van Bauke Moesker op "Di 14 Feb 2012, 14:53", in de thread "Recente intimidatiepraktijken bij de Nieuw-Apostolische Kerk"

Dus, juist omdat het óók voor mij nóóit went als zielen emotioneel onder de voet worden gelopen, door toedoen van "dienaren" nog wel (en met de kennelijke gedoogsteun van ongelofelijk veel handlangers), zonder dat er op het slagveld ooit iemand een hand naar slachtoffers uitsteekt wat het verborgen leed uiteraard niet kleiner maakt; juist daarom klom ik in de pen terwijl ik tot op de bodem uitzocht hoe het allemaal werkte:

  1. TjerkB schreef: wo 03 nov 2021, 18:03(...)
    God was de Liefde, althans, zolang de apostel maar zag dat je met "een fijne aanbieding" én gehoorzaam "in de navolging" bleef staan. Sommigen werden stilletjes gediskwalificeerd zonder ooit te weten te komen, waardoor dat zo was gekomen. Of dit nu een freudiaanse verspreking mag heten, weet ik niet, maar de districtsapostel Pos in ruste lichtte hierover eens een tipje op van de sluiter door bijna smalend te vertellen hoe hij op een zaterdag, tezamen met de toenmalige districtsapostel Schumacher, bij twee ambtsdragers speciaal nog langs het huis was gereden want ze vroegen zich af wie van beiden de volgende dag in de bewuste gemeente het best de nieuwe voorganger kon worden. De tuinverzorging gaf de doorslag. De moraal van het verhaal was kennelijk: God ziet het hart aan; wij de tuin. Deze en talrijke andere -pijnlijke- voorvallen die mij niet ontgingen legden voor mij uiteindelijk een ontluisterende werkelijkheid bloot van wat ik voor mijzelf maar ambtelijke willekeur heb genoemd. Sommigen werden opgehemeld; anderen op een zijspoor gerangeerd.

    In dit verband herinner ik mij ook het onderstaande:
    Redactie schreef: do 04 jul 2013, 19:10(...)
    Onderschat de kadaverdiscipline bij de Nieuw-Apostolische Kerk niet. Zo had districtsapostel Pos de gewoonte om wie aan hem een openhartige brief stuurde met kritiek op een kerkelijke ambtsdrager, hij die brief ongevraagd voor commentaar aan de desbetreffende "dienaar" doorstuurde - om maar even één enkel voorbeeld te noemen. Met andere woorden: waag het niet een naaste verdacht te maken want ik verraad je. Daarna kreeg steevast de "dienaar" bij hem het voordeel van de twijfel. (...)


    Uit: Bericht -op het voormalige Forum van Bauke Moesker- op "Do 04 Jul 2013, 19:10", in de thread "Hooguit weten wij wat wij kunnen weten!"

    Als je zoiets nietsvermoedend niet één keer meemaakt, maar stilaan -tegen wil en dank- een rode draad erin ontdekt, word je in het gunstigste geval in de Nieuw-Apostolische Kerk achter het behang geplakt. In mijn geval echter werd ik achteraf levend dood verklaard. Wellicht ten overvloede: de Nieuw-Apostolische Kerk kent géén klachtenregeling, heeft géén vertrouwenspersoon of Raad van Toezicht. Hierdoor valt het ook niet snel op als er op bestuursniveau iets onder het tapijt wordt geveegd want vrijwel niemand ziet dat gebeuren. Wat dit extra in de hand werkt, is, dat lagere dienaren worden geacht volkomen loyaal te zijn aan hun "zegenaars", de hogere dienaren. Zij worden op hun woord geloofd, anders dan vele overigen die in het gekunstelde nieuw-apostolische kastenstelsel niks voorstellen. Wie niet het minste besef heeft van zulke godgeklaagde machtsmechanismen waaraan door de jaren heen achter de schermen tallozen ten prooi vielen, houdt het uiteraard niet voor mogelijk dat "zegenaars" zo te werk gaan - maar leeft men dan nu niet onder een steen?

    (...)
  2. Redactie schreef: ma 05 dec 2011, 23:02(...)
    Terwijl ik "achterbleef", ging men bij de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland op 3 mei 2007 "aan de hand van leiding, gegeven in onze dierbare stamapostel" over tot de orde van de dag:
    BakEenEi schreef:(...)
    Kinderen Gods worden geacht 10% van hun inkomen aan de Nieuw-Apostolische Kerk te schenken, en voorts gul te geven ter gelegenheid van de Dankdag voor Gewas en Arbeid, bij het kerstfeest, bij het zondagschoolreisje, bij een regiodienst voor senioren waar de lunch wordt gebruikt, bij deelname aan een workshop voor dirigenten, voor een jeugddag, bij een zang- of orkestuitvoering en voor het zendingswerk. Verder wordt er van alles ingezameld wat nog méér geld opbrengt. Daarnaast is het fijn als men zo veel mogelijk onkosten voor eigen rekening neemt. De "verantwoordelijke dienaren" redden zich wel met al het geld. Bij hen is het in de best mogelijke handen, zo wordt het de gelovigen voorgehouden.

    (...)


    Uit: Bericht door BakEenEi op "zo 04 dec 2011, 22:51" in de thread "Recente intimidatiepraktijken bij de Nieuw-Apostolische Kerk".
    (...)
  3. TjerkB schreef: zo 07 nov 2021, 11:46(...)
    Samenvattend; voor wie in het geloof vooruit wil komen, gaan bidden én werken hand in hand. Iets minder bidden...
    Redactie schreef: wo 19 jan 2011, 20:36(...)
    Het ontwijkende gedrag bij gemeenteleden en "ambtsbroeders" brengt mee dat wie door het beschreven machtsmisbruik of anderszins door wantoestanden in geestesnood geraakt, de kerk veelal ontroostbaar "door een achterdeur" verlaat. Pas vanaf dat moment gaat de voorbede naar dezulken uit want wat de "zegenaars" ondanks alles wél heel goed kunnen is: bidden voor de zielen die "het altaar" de rug hebben toegekeerd, voor afgedwaalden en verdwaalden, voor beterweters, onverschilligen, degenen wier "brillenglazen" zijn beslagen; voor de rijken en verrijkten die onterecht menen "het levende woord" niet meer nodig te hebben, voor wie lauw geworden is, voor hen die God alleen in de natuur zoeken, voor de zwakken, voor wie andere zaken belangrijker heeft geacht, voor wie plaats heeft gemaakt voor de twijfel, voor allen die net als destijds Lot "het verkeerde deel" hebben gekozen, en voor wie er zo ongelovig is als Thomas. Kortom, voor "de wereld om ons heen"; want wij, de "good guys", nemen uit de hand Gods dankbaar in ontvangst wat hij óns juist wél toedeelt omdat wíj de tijd uitkopen, "oogzalf" krijgen en daardoor alles op de juiste waarde weten te schatten.

    Het is déze zelfgenoegzaamheid, déze angstvallige passiviteit en déze hooghartige houding die déze geloofsgemeenschap met haar bazige bazen en bovenbazen in hun ivoren torens gaandeweg onherroepelijk in haar greep heeft gekregen. Dienen werd theorie; heersen de praktijk.

    (...)


    Uit: Bericht -op het voormalige Forum van Bauke Moesker- op "Wo 19 Jan 2011, 21:36", in de thread "Heersers in de kerk (5): In de greep van de macht"

    ... om op Zijn akkerwerk doelbewust méér werk te maken van wat Hij voor ons daarin al zaaide, leidt tot de wasdom die eerder uitbleef.

    (...)

Dank voor je begrip en een oprecht excuus ervoor dat ik pas nu reageerde!

Zoals het nieuws vaak in cycli gaat, zijn het op dit Forum nogal eens vergelijkende voorvallen gebleken waardoor er opnieuw aanleiding bestond ergens op in te gaan. Met tegenzin viel ik dan deels in herhaling. Aan de andere kant wilde ik elke vierkante millimeter belicht hebben, al was het alleen maar om de eventuele aantijging dat ik een gezagsprobleem heb en dat dienaren daarvan de dupe zijn, op voorhand te neutraliseren.


Groet,
TjerkB
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: De nieuw-apostolische "Gouden Kooi"

Bericht door TjerkB »

[Bijgewerkt: 10-02-2023, 17:00 uur]
TjerkB schreef: wo 08 feb 2023, 20:59(...)
Ter informatie: vandaag verscheen op de weblog van Gerrit Sepers het artikel, getiteld "Hoe heeft ’t ooit zover kunnen komen _ Hoofdstuk 21".

(...)

Bron: Bericht op "wo 08 feb 2023, 20:59", in de thread "Gerrit Sepers"

@all

De thread waarin ik de quote hierboven nu aanhaal, noemde ik De nieuw-apostolische "Gouden Kooi". Wie leeft in een vergulde of gouden kooi, verkeert in de regel in rijk­dom en wel­stand maar is on­vrij. In de Nieuw-Apostolische Kerk rekent menigeen zich rijk - tot bij wijze van spreken voor hen de aap uit de mouw komt en nietsvermoedende gelovigen zich geconfronteerd zien met mechanisch wangedrag van machthebbers.

In diens gisteren naar buiten gebrachte verklaring lezen wij hoe de voormalige nieuw-apostolische apostel Gerrit Sepers destijds in ongenade viel door er spontaan blijk van te geven dat de regie in het werk van God niet in handen ligt van kerkelijke ambtsdragers, doch bij Hem (!) zelf. Binnen de kerkelijke organisatie leidde die vrijmoedigheid tot een soort van berufsverbot; een diskwalificatie bij de opvolging van een meerdere.

Inmiddels was het bewuste voorval 25 jaar geleden, maar vervolgens moet men het in de kerk blijkbaar nog steeds hebben van een oude truc, namelijk het valse compliment:
  • Vorig jaar zei een Europese Districtsapostel tegen mij klip en klaar – en mijn vrouw is mijn getuige: “Gerrit, jij was in die periode te progressief voor de NAK. En in de huidige tijd ben je dat nog steeds...”

Ik ken dit lepe bedrog:
TjerkB schreef: di 21 jun 2022, 20:42(...)
In februari 2006 had het mij al verontrust dat de stamapostel via diens "Woord van de maand" n.b. opriep tot een "een onbegrensd vertrouwen". Met andere woorden: laat het denken maar over aan uw "höhere Führungsverantwortliche". Ik stelde er direct in Zürich een vraag over, waarna ik prompt werd opgebeld door het zojuist bedoelde bestuurslid. Hij prees mijn waarnemingsvermogen en besloot dat anderen eroverheen lezen. Dit is verdomme gaslighting, dacht ik. Een en ander heeft er vast aan meegewerkt dat ik in de jaren erna nog meerdere keren in de pen klom...

Dat in de Nieuw-Apostolische Kerk de naastenliefde nu tot ver onder het vriespunt is bekoeld, komt eenvoudig door jarenlang machtsmisbruik.

(...)


Uit: Bericht op "di 21 jun 2022, 20:42", in de thread "NAK NL hijst de stormbal en komt met een ambitieus plan - storm in een glas water?"

Hoe ga je dus om met een vermeende dwarsligger? Heel simpel: je complimenteert de betrokkene doch bewust zonder het oprecht te menen, om daarmee als een geslepen jurist verantwoordelijkheden uit de weg te gaan. Wie zoiets wordt aangedaan, ziet hopelijk in: dit is mensenwerk.

Groet,
TjerkB


N.B.
TjerkB schreef: za 07 dec 2013, 13:24(...)
Terwijl de aangesloten leden worden geacht eerst en vooral op te blikken naar hun ultieme "zegenaars", de "hogere dienaren", spelen die juist vals. Alleen, hoe krijg je daar zicht op?

(...)


Uit: Bericht op "za 07 dec 2013, 13:24", in de thread "Wát is er gaande?"
TjerkB schreef: zo 11 mei 2014, 13:06(...)
Bij het kerkgenootschap in kwestie heeft de ervaring het mij geleerd dat "dienaren, zegenaars en Godsgezanten" wanneer het ze uitkomt met het grootste gemak en volstrekt schaamteloos liegen of het gedrukt staat. Onder de bedrijven door spreekt men zichzelf in openbare erediensten van alle zonden vrij. Dit is voor mij verreweg de meest verraderlijke en kwalijke vorm van witteboordencriminaliteit waarmee ik in mijn leven in aanraking ben gekomen.

(...)


Uit: Bericht op "zo 11 mei 2014, 13:06", in de thread "Der Fall Rohn"
TjerkB schreef: wo 28 dec 2022, 11:05(...)
Ten onrechte nam ik aan dat wij in het Vaderhuis bij Vader (!) thuis zouden zijn, maar wij waren te gast bij een kerkbestuur, en wel onder háár (aanvullende) voorwaarden. "Dienaren" bestempelden zichzelf als zaakgelastigden van de Allerhoogste en maakten onverbiddelijk de dienst uit.

(...)


Uit: Bericht op "wo 28 dec 2022, 11:05", in de thread "In vijf jaar tijd zijn er 262 kerken gesloten. Een kwart van de kerken is omgebouwd voor andere functie"
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: De nieuw-apostolische "Gouden Kooi"

Bericht door TjerkB »

TjerkB schreef: do 09 feb 2023, 02:52(...)
TjerkB schreef: wo 28 dec 2022, 11:05(...)
Ten onrechte nam ik aan dat wij in het Vaderhuis bij Vader (!) thuis zouden zijn, maar wij waren te gast bij een kerkbestuur, en wel onder háár (aanvullende) voorwaarden. "Dienaren" bestempelden zichzelf als zaakgelastigden van de Allerhoogste en maakten onverbiddelijk de dienst uit.

(...)


Uit: Bericht op "wo 28 dec 2022, 11:05", in de thread "In vijf jaar tijd zijn er 262 kerken gesloten. Een kwart van de kerken is omgebouwd voor andere functie"

Uit: Bericht op "do 09 feb 2023, 02:52", in déze thread.
TjerkB schreef: za 01 apr 2023, 16:40(...)
Liever joeg de nieuw-apostolische kerkleiding vermeende onwilligen de stuipen op het lijf dan eerst met hen eens een gesprek aan te gaan. Bij het Apostolisch Genootschap had men evenmin compassie met zielen die een keurslijf niet past. Raakvlak: een volslagen gebrek aan empathie.

(...)


Uit: Bericht op "za 01 apr 2023, 16:40", in de thread "Gerrit Sepers"

@all

Misleid en misbruikt; daar komt het op neer. En de reacties vanuit de ivoren torens luidden als volgt: "Als ik je gekwetst heb, dan spijt me dat." Voor wie het mocht ontgelden is zo'n "alscuus" (de combinatie van 'als' en 'excuus') natuurlijk een nep-excuus. Uiteraard kan nu de gedachte postvatten: is hier niet onderhand al álles over gezegd en werden de burgerrechtenprotesten niet al óveral langs digitale snelwegen eindeloos op muren gekalkt? Tja, zoals het kabinet van misstanden wel kennisnam, doch weinig tot een oplossing bracht, duurt ook hier de misère voort. Nagenoeg niets werd er verstandig aangepakt, laat staan met Liefde. Maar hangt empathie niet ook samen met iemands liefdevolle integriteit?

Zie onder:

TjerkB schreef: zo 07 nov 2021, 11:46(...)
... waarom kritiek juist ook heel nuttig en waardevol kan zijn...

(...)
Mag ik dat als volgt verduidelijken?

  1. (...)
  2. Want: op zondag 3 oktober jl. is in de Nieuw-Apostolische Kerk velen iets heel moois overkomen - in relatie tot Hebreeën 13...

    [1] Houd de onderlinge liefde in stand [2] en houd de gastvrijheid in ere, want zo hebben sommigen zonder het te weten engelen ontvangen. [3] Bekommer u om de gevangenen alsof u samen met hen gevangenzat, en om de mishandelden alsof u zelf mishandeld werd.

    Via YouTube werd er toen namelijk vanwege de Dankdag voor de Oogst een "concert" uitgezonden van ingezonden filmpjes, waaronder (vanaf minuut 20:53) een ingesproken verhaal over een engel:


    Directe link
    : https://www.youtube.com/watch?v=tpN4A54x3Yw&t=1253s


    Dit verhaal handelde niet alleen over een engel; het wás ook een engel die het aan ons vertelde! En denk nú eens aan Marcus 9...

    [35] Hij ging zitten en riep de twaalf bij zich. Hij zei tegen hen: ‘Wie de belangrijkste wil zijn, moet de minste van allemaal zijn en ieders dienaar.’ [36] Hij pakte een kind op en zette het in hun midden neer; Hij sloeg zijn arm eromheen en zei tegen hen: [37] ‘Wie in mijn naam één zo’n kind ontvangt, ontvangt Mij; en wie Mij ontvangt, ontvangt niet Mij, maar Hem die Mij gezonden heeft.’

Samenvattend; voor wie in het geloof vooruit wil komen, gaan bidden én werken hand in hand. Iets minder bidden...

(...)
... om op Zijn akkerwerk doelbewust méér werk te maken van wat Hij voor ons daarin al zaaide, leidt tot de wasdom die eerder uitbleef.

(...)


Uit: Bericht op "zo 07 nov 2021, 11:46", in de thread "Kan het niet eens ophouden met die eeuwigdurende kritiek?"

Groet,
TjerkB
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: De nieuw-apostolische "Gouden Kooi"

Bericht door TjerkB »

TjerkB schreef: zo 06 feb 2022, 21:15(...)
Gebouwen lopen namelijk niet leeg door secularisatie, maar wanneer het hek van de dam is en de hoofdzaak niet meer de hoofdzaak mag zijn:

  • Zorg voor uzelf en voor de hele kudde waarover de heilige Geest u als leiders heeft aangesteld; hoed Gods gemeente, die Hij verworven heeft door het bloed van zijn eigen Zoon.

    Uit: Handelingen 20: 28 (NBV21)

(...)


Uit: Bericht op "zo 06 feb 2022, 21:15", in de thread "Das Führerprinzip in der Neuapostolischen Kirche"

@all

Hoewel het hier van mijn kant veel forumbijdragen zijn geworden, zodat het misschien lijkt alsof ik mijn gedachten met gemak onder woorden breng, komt het tóch geregeld voor dat onverhoopte voorvallen of ontwikkelingen mij in eerste instantie als het ware met stomheid doen slaan. Ik vind dan doorgaans wel dat er iets te verhelderen valt, soms zelfs met een zekere urgentie, maar tegelijk voelt dat dan aan als een loden last.

Toen ik in mei 2007 mijn lidmaatschap opzegde, was dat vooral omdat ik geen dag langer nog indirect "medeplichtig" wilde zijn aan wanbeleid; tenhemelschreiend wanbeleid waarbij geloofsgenoten door een zelfvoldane nietsontziende geestelijke elite tot slachtoffer werden gemaakt. En medeplichtig omdat de bulldozerende bestuurders in kwestie er geregeld ook op zinspeelden te handelen uit naam van de ingeschreven leden. Maar die ingeschreven leden hadden ondertussen niets, maar dan ook helemaal níets in te brengen. Nog steeds niet trouwens. Nothing at all. In de Nieuw-Apostolische Kerk wordt er immers heersend (!) over alle hoofden heen geregeerd, al spreekt men zelf van "dienen en leiding geven". Voor mij ging het uiteindelijk alle perken te buiten. Geen enkele serieuze prangende vraag werd ooit vlot of liefdevol inhoudelijk beantwoord. Geen spoor bij de zichzelf voor o.a. zegenaars en Godsgezanten uitgevende "hogere verantwoordelijke leidinggevenden" m.n. te bekennen van christelijke naastenliefde, wederzijds begrip en waardering. De meest invloedrijke machtigen maken de dienst uit. Ziedaar de wet van de jungle.

Dat zijn aantijgingen want wijzelf merken daar juist helemaal niets van, zo kan nu op de kerkvloer bij gemeenteleden de gedachte postvatten. Zonder dat ik er aanleiding toe gaf, opende dit voorjaar, nog wel tijdens een etentje bij een gezamenlijke kennis, iemand spontaan... de aanval:

TjerkB schreef: wo 01 mar 2023, 11:25(...)
Onlangs hield een gemeentelid van vroeger mij voor dat "alles voor niks is geweest" als ik niet terug zou keren in zijn kerk - die ik ontvluchtte: voor ontrouw zou ik boeten. Het schortte volgens hem bij mij aan "goddelijke onverschilligheid". Als ik dát had, zette ik mij overal overheen. (...)

(...)


Bron: Bericht op "wo 01 mar 2023, 11:25", in de thread "scheuring in de Hersteld Apostolische Zendingkerk (groep Schaap-Rijnders-Straetemans versus groep Kuipers)"

Ik wist niet wat ik hoorde. Degene die dit zo zei was namelijk iemand die ik altijd heb gerespecteerd; iemand ook voor wie ik altijd behulpzaam ben geweest. Wat er opeens tegen mij werd gezegd, vond ik ronduit verbijsterend. Stamelend gaf ik aan dat ik mij, als "kind van God", helemaal geen dikke huid of zo toewens en zeker niet in "het Vaderhuis". Toch sprong ik volgens deze tafelgenoot roekeloos om met "het eeuwige leven". Blijkbaar gold dus werkelijk ook te onpas: "wat ook hindert, ik loop voort" (door d'Apost'len aangespoord); naar het bekende lied "Ik wil streven". Oftewel: waarom moeite doen voor een "Versöhnung im Herzen" indien rück­sichts­lo­s kan worden volstaan met een "Versöhnung für die Bühne"? Wat dat betreft, realiseerde ik mij met welke insteek ik kosten noch moeite had gespaard om aan de gewenste verzoening óók iets bij te dragen:

Afbeelding


Denk je eens in, zo heb ik vaak gedacht, als alle tijd, en alle gaven en krachten die zielen hebben ingezet om aandacht te vragen voor onrecht, door de (internationale) nieuw-apostolische kerkleiding wél was beantwoord met "christelijke naastenliefde, wederzijds begrip en waardering"; dan zou deze kerk toch niet óók zonder meer zijn... leeggelopen? Terwijl verantwoordelijkheden opgingen in Bermudaanse driehoeken, bleven ongerechtigheden zich juist opstapelen. Dit teisterde bij tallozen het geloofsleven. Wie er wat van zei, werd met een kluitje in het riet gestuurd. "Je gaat het pas zien als je het doorhebt." Vredelievende naasten worden aangezien voor vijanden en tegenstanders. Met stilzwijgen worden ze genegeerd (dat wil zeggen: aldus worden ze tot overmaat van ramp gefolterd en resteert van een beoogd verlossingswerk een verdelgingswerk).

Groet,
TjerkB :shock:
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: De nieuw-apostolische "Gouden Kooi"

Bericht door TjerkB »

Afbeelding



@all

Achter een klein bericht kan groot verdriet schuilgaan, zoals waarschijnlijk ook hier, vorige week, na het overlijden van een 51-jarige broeder die ambtsdrager was in deze kerkgemeente en beroepsmatig werkzaam als schoorsteenveger, zoals ik begreep. Nog geen 24 uur daarvóór was bekendgemaakt dat hij niet langer in de priesterlijke bediening zou staan. Ware zielzorg en naastenliefde; het Evangelie nodigt ons hiertoe uit.

Groet,
TjerkB
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Plaats reactie

Terug naar “Praktisch apostolisch-zijn”