TjerkB schreef: ↑wo 15 mar 2023, 15:58(...)
En het is toch hopelijk niet zo dat wij, uit vrees om voor het hemels koninkrijk te worden buitengesloten, moeten buigen voor níeuwe heersers? Niet zelden immers komt er heel wat bij kijken om in een doopregister te mogen worden ingeschreven en daarna voor vol te worden aangezien. Sinds Christus Jezus ogenschijnlijk wat afstand nam, zijn de leefregels, met harde sancties voor overtreders, nogal eens brutaal aangescherpt...
- Kom daarom tot bezinning en wees helder van geest, zodat u kunt bidden. (...)
Uit: 1 Petrus 4 (NBV21)
(...)
@all
Velen van ons zullen de uitdrukking kennen: "boven bidden en denken", naar Efeziërs 3:
- [20] Aan Hem die door de kracht die in ons werkt bij machte is oneindig veel meer te doen dan wij vragen of denken, [21] aan Hem komt de eer toe, in de kerk en in Christus Jezus, van geslacht op geslacht, tot in alle eeuwigheid. Amen.
In de Nieuw-Apostolische Kerk eindigde een gebed dat werd uitgesproken geregeld ongeveer zó:
"Zegen ons boven bidden en denken. Amen." Soms bekroop mij dan het gevoel dat deze woorden bijna onnadenkend waren gebruikt om te dienen als een soort van vaste slotformulering. Maar uiteindelijk realiseerde ik mij dat dit in schril contrast staat mét en toch echt heel anders overkomt dan
"Uw wil geschiede" (vgl. Mt 6: 10):
- Mijn Vader, Uwe wil zal altijd mijn wil zijn.
Aan Uwe liefdehand ga 'k als een kind, zo klein.
Uw grote liefde wil mijn ziel steeds hulpe bien.
Daarom: niet mijn wil, Heer; Uw wil zal steeds geschiên!
Daarom: niet mijn wil, Heer; Uw wil zal steeds geschiên!
Bron: Eerste couplet van lied 310, NAK-gezangboek
- O, zalig 't huis, waar allen, die daar dienen,
doordrongen zijn van hun zo grootse taak.
En al hun werk met liefd' en trouw verrichten,
dit steeds beschouwend als een heil'ge zaak.
Waar oud en jong elkaar als huisgenoten,
als kind'ren Gods erkennend, achting bien;
in wederzijdse liefde en waardering
het wezen van de Vader wordt gezien.
Bron: Derde couplet van lied 345, NAK-gezangboek
Zijn het juist daarom geen uitzonderlijk troostrijke woorden die in deze samenhang naar voren komen in Romeinen 8? Zie onder:
- [25] Maar als wij hopen op wat we nog niet zien, blijven we in afwachting daarvan volharden. [26] En bovendien komt de Geest onze zwakheid te hulp; wij weten immers niet wat we in ons gebed tegen God moeten zeggen, maar de Geest zelf pleit voor ons met woordloze zuchten. [27] God, die ons hart doorgrondt, weet wat de Geest wil zeggen, want de Geest pleit voor de heiligen overeenkomstig Gods wil.
Overigens verwees de liederendichter in het hierboven aangehaalde lied 310 naar alle waarschijnlijkheid meer in het bijzonder naar Lucas 22:
- Jezus gevangengenomen en verloochend
[39] Hij vertrok en ging volgens zijn gewoonte naar de Olijfberg. De leerlingen volgden Hem. [40] Toen Hij daar was aangekomen, zei Hij tegen hen: ‘Bid dat jullie niet in beproeving komen.’ [41] En Hij liep bij hen weg, tot ongeveer een steenworp ver, en knielde daarna neer om te bidden. Hij bad: [42] ‘Vader, als U het wilt, neem dan deze beker van Mij weg. Maar laat niet wat Ik wil, maar wat U wilt gebeuren.’ [43] Uit de hemel verscheen Hem een engel om Hem kracht te geven.
Uit de hemel verscheen Hem een engel om Hem kracht te geven!! In Matteüs 26 valt na te lezen hoe Christus Jezus dit zelfs nog verduidelijkte:
- [47] Nog voor Hij uitgesproken was, kwam Judas eraan, een van de twaalf, in gezelschap van een grote, met zwaarden en knuppels bewapende bende, die door de hogepriesters en de oudsten van het volk was gestuurd. [48] Judas, die Hem zou uitleveren, had met hen een teken afgesproken. ‘Degene die ik kus,’ had hij gezegd, ‘die is het, die moet je gevangennemen.’ [49] Hij liep recht op Jezus af, zei: ‘Gegroet, rabbi!’ en kuste Hem. [50] Jezus zei tegen hem: ‘Vriend, ben je daarvoor gekomen?’ Daarop kwamen de mannen naderbij, grepen Jezus vast en namen Hem gevangen. [51] Nu greep een van Jezus’ metgezellen naar zijn zwaard. Hij trok het, haalde uit en sloeg de dienaar van de hogepriester een oor af. [52] Daarop zei Jezus tegen hem: ‘Steek je zwaard terug op zijn plaats. Want wie naar het zwaard grijpt, zal door het zwaard omkomen. [53] Je weet toch dat Ik mijn Vader maar te hulp hoef te roepen of Hij stelt Mij onmiddellijk meer dan twaalf legioenen engelen ter beschikking.
Waarom kan het voorgaande van belang zijn? Ik denk met name ook vanwege het onderstaande:
- [24] Want er zullen valse messiassen en valse profeten komen, die indrukwekkende tekenen en wonderen zullen verrichten om zo mogelijk zelfs Gods uitverkorenen te misleiden. [25] Let op, Ik heb jullie dit van tevoren gezegd. [26] Wanneer ze dus tegen jullie zeggen: “Kom mee, hij is in de woestijn,” ga er dan niet heen, of als ze zeggen: “Kijk, hij is daarbinnen,” geloof dat dan niet.
Uit: Matteüs 24 (NBV21)
- [17] Wat dwaalleraren vertellen woekert voort als een gezwel. Ook Hymeneüs en Filetus [18] zijn van de waarheid afgedwaald door te beweren dat de opstanding al heeft plaatsgevonden. Daarmee ondermijnen ze het geloof van anderen. [19] Maar het fundament dat God gelegd heeft, ligt onwrikbaar vast en draagt het opschrift: ‘De Heer weet wie Hem toebehoren’ en ‘Laat ieder die de naam van de Heer noemt, onrecht uit de weg gaan’.
Uit: 2 Timoteüs 2 (NBV21)
Brengt dit ons niet terug bij Matteüs 6? Uit de NBV21 - de verbeterde versie van de Nieuwe Bijbelvertaling (NBV) uit 2004:
- [7] Bij het bidden moeten jullie niet eindeloos voortprevelen zoals de heidenen, die denken dat ze door hun overvloed aan woorden verhoord zullen worden. [8] Doe hen niet na! Jullie Vader weet immers wat jullie nodig hebben, nog vóór jullie het Hem vragen. [9] Bid daarom als volgt:
- Onze Vader in de hemel,
laat uw naam geheiligd worden,
[10] laat uw koninkrijk komen,
laat uw wil gedaan worden
op aarde zoals in de hemel.
[11] Geef ons vandaag het brood
dat wij nodig hebben.
[12] Vergeef ons onze schulden,
zoals ook wij vergeven
wie ons iets schuldig is.
[13] En breng ons niet in beproeving,
maar red ons van het kwaad.
[Want aan U behoort het koningschap,
de macht en de majesteit,
in eeuwigheid. Amen.]
[14] Want als jullie anderen hun misstappen vergeven, zal jullie hemelse Vader ook jullie vergeven. [15] Maar als je anderen niet vergeeft, zal jullie Vader jullie je misstappen evenmin vergeven.
Op deze wijze kreeg "boven bidden en denken" voor mij ooit een ongekende dimensie, zonder weerga.
Laten wij het elkaar makkelijk maken...
Toch zijn daarbij, op onze geloofsreis dus feitelijk, wel enkele kanttekeningen op hun plaats:
- [3] Vertrouw niet op mensen met macht,
op een sterveling, bij wie geen redding is.
[4] Stokt zijn adem, hij keert terug tot de aarde,
op die dag gaat hij met zijn plannen ten onder.
Uit: Psalm 146 (NBV21)
- [33] Pilatus ging het pretorium weer in. Hij liet Jezus bij zich komen en vroeg Hem: ‘Bent U de koning van de Joden?’ [34] Jezus antwoordde: ‘Vraagt u dit uit uzelf of hebben anderen dit over Mij gezegd?’ [35] ‘Ik ben toch geen Jood,’ antwoordde Pilatus. ‘Uw volk en uw hogepriesters hebben U aan mij uitgeleverd – wat hebt U gedaan?’ [36] Jezus antwoordde: ‘Mijn koningschap hoort niet bij deze wereld. Als mijn koningschap bij deze wereld hoorde, zouden mijn dienaren wel gevochten hebben om te voorkomen dat Ik aan de Joden werd uitgeleverd. Maar mijn koninkrijk is niet van hier.’
Uit: Johannes 18 (NBV21)
Vorig jaar lichtte ik dit als volgt toe:
TjerkB schreef: ↑zo 19 jun 2022, 22:47
TjerkB schreef: ↑zo 19 jun 2022, 20:52(...)
Telkens opnieuw in de geschiedenis van de Nieuw-Apostolische Kerk werden zielen verweesd achtergelaten. Nú echter heb ik het gevoel dat er een leegte is ontstaan, die nog vele malen onwezenlijker aanvoelt dan destijds, toen na diens hemelvaart de leerlingen van Jezus achterbleven...
(...)
(...)
Met het bovenstaande bedoel ik de desolate toestand die te verwachten is indien onverhoopt het tegenovergestelde gebeurt van wat David bad:
- [12] Schep, o God, een zuiver hart in mij,
vernieuw mijn geest, maak mij standvastig,
[13] verban mij niet uit uw nabijheid,
neem uw heilige geest niet van mij weg.
Uit: Psalm 51 (NBV21)
Toch vraag ik mij af waar het toe leidt als dienaren, die zich uitgeven voor Godsgezanten, zelfzuchtig regeren in plaats van hulpzoekend dienen. Voor mijzelf was het in de kerk die ik ontvluchtte zó extreem onherbergzaam geworden dat ik op een gegeven moment het volgende opschreef:
TjerkB schreef: ↑wo 12 nov 2014, 16:37(...)
Het internationale nieuw-apostolische kerkbestuur heeft als het ware met alle haar ter beschikking gekomen machtsmiddelen een keizerrijk gevestigd en verdedigd, middenin het koninkrijk van God. Het "verlossingswerk" dat de op touw gezette organisatie zou belichamen kreeg de uitwerkingen als die van een verdelgingswerk!
Wie het zover laat komen, is in het geloof naar het evangelie van Jezus Christus zonder enige twijfel behoorlijk de weg kwijt. Ikzelf ben in 1957 als kind "verzegeld" door "apostel" Tjark Bischoff die aan mij "nach dem neuapostolischen Glaubensverständnis" toen de Heilige Geest zou hebben afgedragen.
Even los van de omstandigheid dat de bij dit kerkgenootschap gedurig veranderende geloofsleer ook op dit punt naderhand werd herzien, neem ik nu met terugwerkende kracht afstand van alle zegenende gebaren van deze persoon die voor mij pertinent geen Godsgezant heeft kunnen zijn, alleen al gezien het feit dat in die vermeende hoedanigheid hij elke denkbare bevoegdheid te buiten is gegaan door rücksichtslos dienaren te excommuniceren die juist door machtsmisbruik in gewetensnood waren gekomen. Zie respectievelijk de forumberichten op "
Zo 04 Nov 2012, 17:31" en "
Do 30 Okt 2014, 10:02".
Ook trek ik hierbij de handtekening in die ik als veertienjarige bij mijn confirmatie in de Nieuw-Apostolische Kerk ten gevolge van bedrieglijke misleiding heb geplaatst op een ledenkaart.
(...)
Als in een geloofsgemeenschap zielen op zo'n manier vermurwd raken en bijna niemand protesteert, is het er spreekwoordelijk de dood in de pot. Het was werkelijk het aller-, allerlaatste wat ik ooit voor mogelijk had gehouden om te moeten meemaken, maar het is toch wél gebeurd.
(...)
Uit: Bericht op "
zo 19 jun 2022, 22:47", in de thread "NAK NL hijst de stormbal en komt met een ambitieus plan - storm in een glas water?"
In Gods werk is het níet aan de orde ten faveure van een geprivilegieerde groep mensen machtsposities te creëren, laat staan die in te nemen. Ik ben mij ervan bewust dat deze laatste opmerking de gedachte kan oproepen: zo simpel kan het niet zijn! Wat ik dan graag wil antwoorden is dít: laten wij ons toch niet vergalopperen, doch, om te beginnen, zoals Christus Jezus het ook aanraadde,
"het grootste en eerste gebod" onder de knie zien te krijgen, én aansluitend
"het tweede dat daaraan gelijk is". Zie onder. Dit geeft ons allen de kracht om elkaar voor vol aan te zien.
- [34] Nadat de farizeeën hadden vernomen dat Hij de sadduceeën tot zwijgen had gebracht, kwamen ze bij elkaar. [35] Om Hem op de proef te stellen vroeg een van hen, een wetgeleerde: [36]] ‘Meester, wat is het grootste gebod in de wet?’ [37] Hij antwoordde: ‘Heb de Heer, uw God, lief met heel uw hart en met heel uw ziel en met heel uw verstand. [38] Dat is het grootste en eerste gebod. [39] Het tweede is daaraan gelijk: heb uw naaste lief als uzelf. [40] Deze twee geboden zijn de grondslag van alles wat er in de Wet en de Profeten staat.’
Uit: Matteüs 22 (NBV21)
(...)
Meerdere keren betrof het in deze thread echter de zgn. transsubstantiatieleer want die zou hier tot verwarring en verdeeldheid hebben geleid. Ook in mijn eigen situatie leek het wel alsof er aan verwarring en verdeeldheid niet te ontkomen viel. Zie onderaan in dit bericht bij N.B. Zelfs in Jezus' tijd buitelden de mensen daardoor al over elkaar heen:
- [19] Opnieuw ontstond er verdeeldheid onder de Joden om wat Hij zei. [20] Veel mensen zeiden: ‘Hij is bezeten, Hij is gek. Waarom luisteren jullie nog naar Hem?’
Uit: Johannes 10 (NBV21)
Kennelijk was de verwarring naderhand weer eens compleet toen de apostel Paulus tegenover de Galaten zich er als volgt kernachtig over uitliet:
- [1] Galaten, u hebt uw verstand verloren! Wie heeft u in zijn ban gekregen? Ik heb u Jezus Christus toch openlijk en duidelijk als de gekruisigde bekendgemaakt? [2] Ik wil maar één ding van u weten: hebt u de Geest ontvangen door de wet na te leven of door te geloven wat u hebt gehoord? [3] Bent u werkelijk zo dwaas dat u, terwijl u met de Geest begon, nu weer uitkomt bij het aardse? [4] Is alles wat u hebt meegemaakt dan voor niets geweest? Dat kan toch niet! [5] Geeft God u de Geest en laat Hij zijn kracht in u werkzaam zijn omdat u de wet naleeft, of omdat u gelooft wat u hebt gehoord?
Uit: Galaten 3 (NBV21)
In de geloofsgemeenschap waarin ik opgroeide, heb ik als kind al vaak (!) horen zeggen dat voor "de lieve God" één ziel van méér betekenis is dan alle schatten op aarde. Hoe is het dan in 's hemelsnaam mogelijk, zo heb ik achteraf talloze malen gedacht, dat zowat niemand (!) ertegen opstond als iemand middenin de gemeenschap door tal van
bevreemdende praktijken, prioriteiten én sancties werkelijk leed werd berokkend? Zie in dit verband tevens mijn bericht op "
vr 23 dec 2022, 19:04", in de thread "Waar is de taal van het hart gebleven?" alsook het bericht op "
vr 30 dec 2022, 12:51", in de thread "In vijf jaar tijd zijn er 262 kerken gesloten. Een kwart van de kerken is omgebouwd voor andere functie". Weliswaar waren er gradaties van psychische onderdrukking, maar het doel van de wel degelijk door de nieuw-apostolische hoge geestelijkheid bedreven machtspolitiek was uiteraard om vermeende onwilligen onder (mogelijke) "taak- en ambtsdragers" te ontmoedigen en ze te isoleren.
Terwijl ik in het geloof gewoon nog dagelijks volop werk heb aan de leerstof in paragraaf 1 van hoofdstuk 1, handelend over
dé Liefde naar het bovengenoemde eerste en tweede gebod, en ik daarmee stoei, werd ik desondanks met dat "brevet van onvermogen" al geacht zulks achter mij te laten en in mijn kerk over te gaan tot een geheel nieuwe orde van de dag, namelijk door mij als het ware
te laten ringeloren onder gezag van "de dienaren die ons voorgaan". Boven Gods akkerwerk was er een kunsthemel met kunstlicht aangebracht. Vergeefs haalde ik
Hebreeën 13 aan:
- [1] Houd de onderlinge liefde in stand [2] en houd de gastvrijheid in ere, want zo hebben sommigen zonder het te weten engelen ontvangen. [3] Bekommer u om de gevangenen alsof u samen met hen gevangenzat, en om de mishandelden alsof u zelf mishandeld werd.
(...)
[8] Jezus Christus blijft dezelfde, gisteren, vandaag en tot in eeuwigheid!
[9] Laat u niet misleiden door allerlei vreemdsoortige leerstellingen; we doen er goed aan ons te laten sterken door genade, niet door spijzen waar de aanhangers van die stellingen in het geheel geen baat bij hadden. [10] Wij hebben een altaar waarvan zij die in de tent dienstdoen niet mogen eten.
(...)
[22] Ik vraag u dringend, broeders en zusters, ontvankelijk te zijn voor deze woorden van bemoediging, ook al heb ik u maar beknopt geschreven.
Terugkomend nu op de Hersteld Apostolische Zendingkerk; als onze schreden van Zijn pad zijn afgeweken, laten wij dan daarop terugkeren... Het gaat er niet om in Zijn werk de dienst uit te maken, maar om te dienen. Als het er in een kerk anders aan toegaat, valt daar niks te zoeken. Het lichaam van Christus bestaat bepaald níet eerst uit dienaren en daarnaast goeddeels uit "overigen". Het is juist één samenhangend geheel. Ook in
mijn vorige bericht eindigde ik ermee, maar hoe anders kan het worden als hoofdzaken hoofdzaken zijn en bijzaken bijzaken blijven:
- Kom daarom tot bezinning en wees helder van geest, zodat u kunt bidden. [8] Heb elkaar vóór alles innig lief, want liefde bedekt tal van zonden. [9] Wees gastvrij voor elkaar, zonder te klagen. [10] Laat ieder van u de gave die hij van God gekregen heeft, gebruiken om de anderen te helpen, zoals het goede beheerders van Gods veelsoortige gaven betaamt. [11] Voert u het woord, laten het dan Gods woorden zijn die u spreekt. Helpt u anderen, doe dat dan vanuit de kracht die God u geeft. Want zo doet u alles tot eer van God, dankzij Jezus Christus, aan wie alle eer en macht toekomt, tot in alle eeuwigheid. Amen.
Uit: 1 Petrus 4 (NBV21)
Groet,
TjerkB
N.B.
BakEenEi schreef: ↑ma 17 jan 2011, 22:01
@basis
Het bovenstaande deed mij terugdenken aan het "forumberaad" zoals de ontstane dialoog via het Internet destijds werd aangeduid bij NAK-Observer, toen het daar eens handelde over aanspreektitels van geestelijken:
- (Aan Zijne) Hoogwaardige Excellentie; aanspraak: Monseigneur
(Aan de ) Eerwaarde Broeder; aanspraak: broeder
(Aan de) Hoogeerwaarde Heer
(Aan de) Weleerwaarde Heer
(Aan Zijne) Eminentie
(Aan de) Zeereerwaarde Heer; aanspreektitel: mijnheer pastoor
(Aan de) Weleerwaarde Pater, aanspreektitel: pater
(Zijne Heiligheid) (in geschrifte alleen in het Latijn of Frans te adresseren); aanspreektitel: Allerheiligste Vader
Bron: Van Dale, twaalfde uitgave, 1992
Onwillekeurig dwaalden daardoor mijn gedachten af naar de eerste apostelen...
- Simon (Petrus), visser
- Johannes, visser
- Jakobus, visser, zoon van Zebedeüs
- Andreas, visser
-
Judas Iskariot
- Mattheüs, tollenaar
- Tomas
-
Filippus
-
Bartolomeüs
- Jakobus, de zoon van Alfeüs
- Judas (Taddeüs)
-
Simon, bijgenaamd de ijveraar
... en vroeg ik mij in een forumbijdrage (het viel nog te traceren: op 13 december 2005) "hardop" af welke briefaanhef bij elk van dezen aan de orde zou zijn. Ik lichtte mijn verbazing (!) toe door o.a. op te merken:
(...)
Zoals ik wel eens van Godfried Bomans heb aangehaald, probeer ik onze kerk te zien als een transformatorhuisje dat de krachtstroom van ¨de man die in het zand schreef¨ eerlijk verdeelt. Indrukwekkender hoeft het voor mij niet te worden gemaakt.
Niemand minder dan Porsche zei vroeger al dat wat er niet aan een auto zit ook niet stuk kan gaan.
En onlangs was ik aanwezig bij een gesprek met een gepromoveerde natuurwetenschapper. Deze merkte op dat wie zijn vak niet kan uitleggen aan een dertienjarige, het zelf niet begrijpt!
Wat mij betreft dus: weg met alle lucht in de verpakkingen, weg met de psychologische drempels, weg met de studieLAST. StudieLIST zou beter zijn.
Het bevreemdt mij als iemand, die het kán weten, meent dat het geloof het best tot zijn recht komt als het op HBO+ niveau wordt aangereikt. Waarmee ik omgekeerd niet wil zeggen dat dertienjarigen zich diepgaand met exegese kunnen bezighouden, vooropgesteld dat het ze al zou boeien.
Voor mijzelf was het onbegrijpelijk dat er in onze kerk een soort van onverbiddelijkheid ontstond waardoor heel veel spontaniteit werd weggedrukt. Die episode is in mijn geloofsleven de meest zwarte bladzijde geworden. Achteraf bezien is het misschien wel te duiden als natuurgeweld waarmee ¨in kerk en samenleving¨ de moderniteit overging in de postmoderniteit!
Samenvattend: zou niet júist in het geloof eenvoud het ware kenmerken?
Inmiddels is er een aantal jaren voorbijgegaan en weten wij waartoe "de ontwikkelingen" binnen de Nieuw-Apostolische Kerk verder hebben geleid. De kerkleiding heeft het ondertussen nodig geoordeeld dat de organisatie als instituut "op de kaart" moest komen te staan. Zodoende worden er tegenwoordig door districtsapostelen nieuwjaarsrecepties gehouden voor genodigden, zoals plaatselijke politici en vertegenwoordigers van andere instituties. Zie bijvoorbeeld:
D.Ap. Klingler (2008):
http://www.nak-mitteldeutschland.de/akt ... 91a777e950
D.Ap. Brinkmann (2011):
http://www.nak-nrw.de/aktuelles/bericht ... er-dialog/
Dat is precies waar ik al "bang" voor was: was de organisatie eerst nog zuiver bedoeld om haar gelovigen tijdens openbare erediensten een dak boven het hoofd te verschaffen; nu willen leidinggevenden zich met hun kerk "namens de aangesloten leden" tevens maatschappelijk engageren. Ongevraagd (de leden worden immers nergens over geraadpleegd) worden offerontvangsten aangewend om goede sier te maken met "goede werken". Men werpt zich o.a. op als opdrachtgevers voor prestigieuze beleggingsprojecten zoals er op het ogenblik voor rekening van de "Neuapostolischen Kirche Nordrhein-Westfalen K.d.ö.R." in Oberhausen zelfs een complete woonwijk met diverse maatschappelijke voorzieningen tot stand komt! Kennelijk heeft de internationale kerkleiding vanachter de coulissen ertoe besloten om een zelfstandige zuil te grondvesten in het maatschappelijke krachtenveld. Dit blijkt althans uit wat wij nu allen om ons heen volop kunnen zien gebeuren: het internationale kerkbestuur organiseert "branchevervaging"!! Wie dus altijd heeft gedacht dat de stamapostel en de apostelen zich vooral bezighouden met (voorwaarden voor) zielzorg, zal die inschatting grondig moeten herzien want in Duitsland gaat het anno 2011 om tal van maatschappelijke nevenactiviteiten waarbij broeders en zusters wordt gevraagd om ook daar vanuit de Nieuw-Apostolische Kerk hun tijd en energie in te steken. Zo snijdt het mes blijkbaar aan twee kanten: de kerk krijgt een betere naamsbekendheid en de "nevenactieve" leden blijven "aan boord" door hun (bij de kerkleiding o zo gewaardeerde) betrokkenheid bij de goede werken die de districtsapostelen initieerden.
Doordat juist districtsapostelen hun krachten op deze manier zijn gaan versnipperen, ontstaat er verwarring over de kern van de zaak die immers hierdoor onvermijdelijk deels naar de achtergrond verschuift. "De ontwikkelingen" binnen de Nieuw-Apostoliche Kerk wijzen er nu dus op dat districtsdienaren en gemeentevoorgangers de komende jaren meer en meer warm zullen worden gemaakt voor het werven/ronselen van nog véél meer "nevenactieve" (verenigings)leden. Was echter naar Nederlandse maatstaven gerekend
"de verzuiling" niet feitelijk allang een gepasseerd station?! Waarom moet ieder het wiel zo nodig zelf uitvinden?
basis schreef:(...)
De dag dat de priesters werkelijk weer vanuit hun hart gaan prediken en niet teveel nadenken over alle regeltjes die ze hebben geleerd op workshops "Dienen en leidinggeven" maar weer volkomen zichzelf durven zijn en open en eerlijk over het hier en nu durven spreken zonder de eeuwige stok achter de deur van de aanstaande wederkomst, op die dag zullen de leden zich weer aangesproken voelen en werkelijk vanaf het altaar weer leeftocht krijgen voor de week die voorligt.
(...)
Als priesters zich ervan bewust blijven wat in het "werk Gods" (!) werkelijk hun roeping is, kunnen "de ontwikkelingen" zich nog ten goede keren. Laten zij zich daarentegen instrumentaliseren (!), zoals het momenteel tallozen overkomt in Duitsland, dan verdwijnt het "werk Gods" uit de Nieuw-Apostolische Kerk. Om in de samenleving op te vallen met "goede werken", hoef je namelijk niet eerst bijgelovig te worden...
Groet,
BakEenEi
Bron: Bericht op het voormalige Forum van wijlen Bauke Moesker op "
17 jan 2011, 22:01", in de thread "overspannen eindtijdverwachting in de NAK herleeft"