Het Apostolisch Genootschap anno 2023: Geen wortels en geen hoeders

Wat is er gebeurd met het gedachtengoed van de Catholic Apostolic Church
Plaats reactie
Alexander
Berichten: 14
Lid geworden op: zo 13 mar 2022, 13:56

Het Apostolisch Genootschap anno 2023: Geen wortels en geen hoeders

Bericht door Alexander »

Met ingang van Pasen 2022 is Bert Wiegman opgevolgd door twee landelijk voorgangers. Beide zijn aangewezen als hoeder van het apostolische gedachtegoed. Voorwaarden om dat laatste te kunnen doen is het kennen, benoemen en doorgronden van de wortels van het gedachtegoed.
Na een jaar tijd is door beiden aan deze taak in het openbaar geen richting gegeven. Ook niet tijdens de Paassamenkomst in 2023. Voor een vrijzinnig genootschap als het Apostolisch Genootschap is dit een noodzakelijke voorwaarde om te blijven voortbestaan. Op lange termijn overleven alleen geloofsgenootschappen waarbij er een balans is tussen ‘believing’ en ‘belonging’. De balans heeft jarenlang overgeheld naar belonging, alhoewel die betrokkenheid ook onder druk staat. In veel huiskamers wordt er gewezen op het gebrek aan fundamenten en het gebrek aan diepgang in zowel de weekbrieven als de diensten.

De weekbrieven die door de landelijke voorgangers of in hun naam geschreven worden, laten zien dat de vlag er ten aanzien van hun taak om het gedachtegoed te hoeden, zeer bedroevend bij staat. In deze weekbrieven wordt zonder te benoemen uit diverse stromingen geput. Het gaat daarbij om stromingen zoals het jodendom, de christelijke traditie, de Griekse filosofie en de pyschiatrie. Maar er worden ook externe sprekers aangehaald die op verzoek toespraken hebben gedaan, het boek ‘Leven in liefde’ waarin de originele citaten uit weekbrieven hun context zijn gehaald en verdraaid zijn en het ‘Wat als…’ boek van Iederal dat daar weer op deze wankele basis geïnspireerd is. Ook John Cage wordt aangehaald zonder een verband met het apostolische gedachtegoed te noemen. Datzelfde gold ook voor ‘nederigheid’. De weekbrieven zwabberen daarmee inhoudelijk alle kanten op. Opvallend is dat de bijbel nauwelijks gebruikt wordt, terwijl dit één van de weinige bronnen is die expliciet in de statuten benoemd wordt. De stille week lijkt dan weer nauwelijks bij rest van de weekbrieven te passen. Vreemd is dat er dan op goede vrijdag dan weer brood en wijn wordt uitgereikt. Dat getuigt van weinig respect voor de christelijke traditie waaruit dit genootschap is voortgekomen.

Daarnaast wordt God vrijwel niet meer genoemd in de weekbrieven terwijl God wel in de tekst van de statuten benoemd wordt. Over God wordt daarbij zeer verschillend gedacht door de leden. Sommigen willen dat afschaffen omdat het te moeilijk is. Anderen denken hier echter anders over. Het is van belang te weten wat je hieronder verstaat. Dicht bij jezelf zijn, is dicht bij God zijn. En je moet allereerst jezelf liefhebben voordat je kunt uitreiken naar de ander. Meister Eckhart kwam in de veertiende eeuw al met dat inzicht. Zonder God valt ook de horizontale spiritualiteit dus om.

Dit gebrek aan fundamenten heeft diverse consequenties. Zonder een duidelijk geworteld gedachtegoed trek je geen grote aantallen nieuwe leden. En bestaande leden zullen ook verder gaan afhaken, zeker na de damage control naar aanleiding van het boek ‘Apostelkind’ van Renkse Doorenspleet. Niet je wortels verstevigen zal resulteren in verder afglijden op het pad van ongewortelde vrijzinnigheid, een pad dat al veel eerder is ingezet. Het is tijd om het gedachtegoed te gaan herbronnen en daarvoor met concrete plannen te komen. Beide voorgangers gaan deze vraag tot nu toe echter uit de weg…

Alexander
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: Het Apostolisch Genootschap anno 2023: Geen wortels en geen hoeders

Bericht door TjerkB »

Alexander schreef: za 06 mei 2023, 15:15(...)
Dicht bij jezelf zijn, is dicht bij God zijn. En je moet allereerst jezelf liefhebben voordat je kunt uitreiken naar de ander. Meister Eckhart kwam in de veertiende eeuw al met dat inzicht. Zonder God valt ook de horizontale spiritualiteit dus om.

(...)

@Alexander
@all

Bij "ratrace" vermeldt de Dikke Van Dale: de jacht op po­si­tie en aan­zien in de mo­der­ne, op pres­ta­tie ge­ba­seer­de so­ci­a­le rang­or­de. Waar de logica van de idolaat vereerde Lambertus Slok moest eindigen, kan ik niet bezien, maar een open oog voor medemenselijkheid had hij níet:

zefyr schreef: do 11 mei 2023, 23:03 @allen,

Vandaag maakte rd.nl (de website van het Reformatorisch Dagblad) in de rubriek 'Kerk en religie' melding van 'Rapport: emotionele schade door opvoeding bij apostolischen'. In de intro van dit rd-artikel is te lezen:

"Veel (ex-)leden van het Apostolisch Genootschap hebben emotionele schade opgelopen door de strenge en hiërarchische cultuur binnen de religieus-humanistische groepering."

https://www.rd.nl/

Tja, 'in liefde werken aan een menswaardige wereld' (dit was/is (?) dé slogan/pay-off van het Apostolisch Genootschap). Aan pretenties geen gebrek... De zogeheten 'kraamkamer' (apostel Lambertus Slok), waarin de Nieuwe Mens naar het beeld en de gelijkenis van apostel Lambertus Slok (dé tijdovereenkomstige Christus en Mond Gods!) werd gekneed en gedresseerd, bleek bij nader inzien een 'spookhuis' én 'plaats delict'.


Bron: Bericht op "do 11 mei 2023, 23:03", in de thread "Renske Doorenspleet: Apostelkind (2020 Uitgeverij Balans)"

De spirit is weg... Bij de ratrace van weleer stond het twijfelachtige genoegen centraal oom Apostel dagelijks op je knieën te mogen bedanken. Nog altijd is de cognitieve dissonantie daaromtrent niet uitgeraasd want in het bedwelmende gedachtegoed ziet men nú "museale artefacten".

Groet,
TjerkB :shock:
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: Het Apostolisch Genootschap anno 2023: Geen wortels en geen hoeders

Bericht door TjerkB »

[Bijgewerkt: 17-05-2023, 09:00 uur]
Alexander schreef: za 06 mei 2023, 15:15 Met ingang van Pasen 2022 is Bert Wiegman opgevolgd door twee landelijk voorgangers. Beide zijn aangewezen als hoeder van het apostolische gedachtegoed. Voorwaarden om dat laatste te kunnen doen is het kennen, benoemen en doorgronden van de wortels van het gedachtegoed.

(...)

@Alexander
@all

Dat lijkt mij óók. Tegelijkertijd lijkt de organisatie al decennia geleden van haar wortels te zijn losgeraakt. De reden daarvan is níet dat rupsen veranderden in vlinders of dat wat door moest gaan voor "het goddelijk zaad" in overdrachtelijke zin elders wel degelijk haar vruchten afwierp. Veeleer lijkt er rondom het bewierookte apostolaat een supportersclan te zijn ontstaan, waaraan een elitaire ApGen-upper class is ontsproten. Mijn persoonlijke indruk is, dat, als er geen beduidend financieel vermogen meer te beheren valt, betrokkenen weinig hebben om trots op te zijn, te meer omdat het bedoelde materiële bezit mede lijkt te zijn verkregen door geld af te troggelen bij gelovigen die het amper konden missen.

Ook in de Nieuw-Apostolische Kerk werden personen op voetstukken getakeld, doch leert de geschiedenis niet dat mensverheerlijking vrijwel altijd ontaardt in machtsmisbruik? Als de wortels liggen bij het evangelie van Christus Jezus, hebben vele hemelbestormers het níet begrepen.

Klaarblijkelijk lag bij het ApGen én in de NAK de­ lief­de niet zo diep, dat geen om­stan­dig­he­den haar konden ont­wor­te­len. Erbarmen met zielen die het hebben moeten bezuren, is er nauwelijks**. Wel daarentegen wordt er dag in, dag uit eerbetoon nagestreefd jegens de founding fathers die al bij leven geen sokkel schuwden om de beest uit te hangen want dát is gebeurd, ten koste van gelijkgerechtigde kinderen van één Vader.

Verantwoordelijken wringen zich in alle bochten om recht te praten wat krom is; om maar niet werkelijk verantwoordelijkheid te hoeven nemen:

TjerkB schreef: ma 19 okt 2020, 09:19(...)
"Nach dem neuapostolischen Glaubensverständnis" ontvouwt de Heilige Geest nieuwe inzichten -onder embargo- altijd het eerst aan het apostolaat. Zodra een veranderde leerstelligheid in de plaats komt van een op slag verouderde gedachte, wordt eenieder geacht dankbaar en blij de genade te omarmen waarmee kinderen Gods aldus indirect worden gezegend. Toch geeft men er in de regel weinig ruchtbaarheid aan. Ik denk dat deze gedragslijn wordt gevolgd om onrust te voorkomen, met name onder de oudere gemeenteleden. De god van de Nieuw-Apostolische Kerk stelde op aarde gevolmachtigde zaakgelastigden van het hemelrijk aan en spreekt dus via hen. Door deze voorstelling van zaken laat niemand zich ergens op aanspreken want wie wil het nu toch beter weten dan... de Heilige Geest?

Werkelijk, als je dát eenmaal doorhebt, dat het zó werkt; dan sta je wel even raar te kijken. Ben ík nou gek geworden? Nee, níet dus.

Wie gemolesteerd, "gepijnigd en bebloed" op de geloofsweg achterbleef, werd daar eenzaam achtergelaten. Ondertussen denderde de karavaan voort, in de hoogste versnelling en op weg naar het hemelrijk c.q. bij het Apostolisch Genootschap: naar de Vrije Universiteit.

Ik vind bij "dienaren" de gedachte fout, "gedachtefout" dus in plaats van "gedachtegoed", om niet in te staan voor zulk hufterig gedrag.

Maar wat houdt bij het Apostolisch Genootschap het "gedachtegoed" dan per saldo verder nog in? Ikzelf zou het niet weten, behalve dit:

Gebroken wereld
Binnenkort zal er als opmaat naar het jubileumjaar van het Apostolisch Genootschap een boek verschijnen, dat als titel heeft Leven in liefde. Het voorwoord is geschreven door de Engelse theologe Karen Armstrong. Zij schrijft onder meer: ‘We staan voor ongekende uitdagingen. (…) Onze enige hoop is om onze krachten te bundelen, elkaar op te zoeken en onze inzichten te delen om erger te voorkomen. Wat we vooral nodig hebben, is mededogen – het vermogen om ons in te leven in de ander; we moeten de pijn kunnen voelen van onze zogenaamde vijanden en van de aarde die we dagelijks verwonden. Tegelijk lijken onze huidige problemen zo immens dat ze ons kunnen verlammen. Kiezen we voor de moed die ruimte geeft of voor de angst die verlamt? Nemen we genoeg de tijd om over ons leven na te denken en te overwegen wat werkelijk waardevol is? Hoe kunnen we in een steeds luidruchtiger wereld, waarin we overspoeld worden door elektronische berichten en rampspoed, in onszelf de stilte vinden die essentieel is in onze zoektocht naar nieuwe oplossingen? Wat betekent vergeving en waarom is het zo belangrijk? Hoe kunnen we ons verzoenen met onze tegenstanders en de kloof tussen de generaties overbruggen? Confucius zei dat we hierover ‘de hele dag en elke dag’ zouden moeten nadenken. Zo werken we dag na dag aan een omschakeling die essentieel is als we onze gebroken wereld willen helen.’

(...)


Bron: "Elkaar willen verstaan", wekelijkse inspiratie door Bert Wiegman - 4 oktober 2020

Over "het antwoord vinden in jezelf" wil ik ten slotte nog iets aanhalen. Niet altijd namelijk heeft de ánder een vraag te beantwoorden:

BakEenEi schreef: za 11 dec 2010, 13:25 (...)

  • Enkele jaren geleden bezocht een Nederlands camerateam het land dat volgens statistieken van de Verenigde Naties bijna het allerarmste land ter wereld is: Tsjaad. In een afgelegen streek van dit land sprak men een dorpsoudste. Veel mensen uit zijn omgeving stonden eromheen. "Uw land is volgens de internationale statistieken een heel arm land", zo hield de verslaggever deze dorpsoudste voor, gevolgd door de kennelijk prangende vraag: "Wat denkt u daaraan te gaan doen?" Even was het stil, maar toen antwoordde de dorpsoudste: "U bent abuis!" De verslaggever die aannam dat zijn woorden verkeerd waren begrepen, herhaalde diens vraag. Opnieuw was het antwoord: "U bent abuis!" Ook voor de derde keer legde de verslaggever uit dat Tsjaad welhaast het allerarmste land van de hele wereld is. Vastberaden antwoordde de dorpsoudste ditmaal iets uitgebreider: "U bent abuis! Wij hebben vrede, en die koesteren wij: het is onze grootste rijkdom." Eerder had de bevolking jarenlang onder de erbarmelijkste omstandigheden geleden en was men beroofd geweest van de vrede. Om die reden was deze vrede voor hen nu goud waard. (...) Wat zijn wij "in de villawijk van de wereld" toch rijk! Soms tellen wij daarbij niet eens alle schatten mee.
(...)


Uit: Bericht- op het voormalige Forum van Bauke Moesker- op "11 dec 2010, 13:25", in de thread "Waarom o waarom toch?"

Als prestige ten koste gaat van (innerlijke) vrede, klopt de orkestratie niet.

(...)


Uit: Bericht op "ma 19 okt 2020, 09:19", in de thread "Renske Doorenspleet: Apostelkind (2020 Uitgeverij Balans)"

Met talrijke fte's toont men zich hoeder van de vermeende verdiensten van dode heersers bij de organisatie(s), níet van het vertrapte organisme:

TjerkB schreef: vr 12 mei 2023, 14:46(...)
Bij de ratrace van weleer stond het twijfelachtige genoegen centraal oom Apostel dagelijks op je knieën te mogen bedanken. Nog altijd is de cognitieve dissonantie daaromtrent niet uitgeraasd want in het bedwelmende gedachtegoed ziet men nú "museale artefacten".

(...)

Zo kan het potverteren nog jaren voortduren.

Groet,
TjerkB :shock:


** Wat mij vanuit de NAK in deze samenhang niet loslaat, is het onderstaande uit 2013 wat ik vorig jaar ook nog belichtte in een andere thread:
TjerkB schreef: vr 19 aug 2022, 23:43(...)
Het is beslist niet zo, dat ik mij werkelijk álles herinner (al doe ik mijn best), maar het onderstaande bericht in deze samenhang toch nog wel:

BakEenEi schreef:(...)
In Berlijn las ik op een sticker (vrij vertaald): "Als ieder de dader achterna rent, wie bekommert zich dan om het slachtoffer?" Dat is een rake opmerking, dacht ik, vooral als je bedenkt dat een verdachte helemaal nog geen dader mag heten! Onwillekeurig realiseerde ik mij dat in de kerk die ik verliet slachtoffers vogelvrij worden verklaard want als de verdachten daar "zegenaars" zijn, volgt er sowieso een "sepot". Men wenst de slachtoffers in hun verdere leven nog veel heil en zegen toe, en dat is het dan. De tijd heelt alle wonden. Ook "zegenaars" zijn slechts mensen van vlees en bloed, met fouten en gebreken. Met een ieder hebben zij het beste voor. Daarom hoeven zij zich pas ergens wat van aan te trekken indien de Hoge Raad van oordeel mocht zijn dat er voor hen een verbeterpunt in het geding was. Zulks naar "aardse maatstaven", wel te verstaan.

Ik vind dit een ongelofelijke misstand, voortvloeiende in feite uit rechtsongelijkheid waarbij in de Nieuw-Apostolische Kerk nagenoeg alle middelen gewettigd lijken te zijn, zowel om die ongelijkheid in stand te houden als om eerbiediging van deze misstand bij de gelovigen af te dwingen. Wie onverhoopt "hoge" dienaren identificeert die (minstens) twee gezichten blijken te hebben, heeft daarna in de kerk geen leven meer. De hiërarchische opzet van de organisatie waarborgt de effectiviteit van deze gang van zaken. Mede door blinde ambitie voelen "lagere" dienaren doorgaans feilloos aan dat het ze geraden is hun vingers hieraan niet te branden. Zo wordt in de "kring der dienaren" het spel gespeeld. Na daarvoor met enkele hogere ambten beloond te zijn en met extra onzichtbare "ambtsgaven" te zijn toegerust, is er vrijwel geen weg meer terug.

Prompt stevenen de "good guys" met de moed der overwinnaars af op "het einddoel". Dat men daarbij een spoor van vernielingen achterlaat door smartelijk lijden te veroorzaken en te veronachtzamen, deert ze niet.

(...)


Uit: Bericht -op het voormalige Forum van Bauke Moesker- op "Ma 28 Jan 2013, 12:16", in de thread "Heersers in de kerk (7): De nieuw-apostolische gedragscode"

"Als ieder de dader achterna rent, wie bekommert zich dan om het slachtoffer?" Ik weet het nog heel precies: we maakten daar gebruik van het stadsvervoer, toen ik in het voorbijgaan las wat er stond - en dat kwam binnen, zeg! In de nieuw-apostolische geschiedschrijving doen zuiver "wapenfeiten" van apostelen ertoe en die van enkele getrouwen. Wat anderen bijdragen of ondervinden houdt men voor volstrekt irrelevant: die mogen allemaal doodvallen. Ook bij het Apostolisch Genootschap trouwens is men kennelijk zo idolaat van -veelal omstreden- hoofdrolspelers, dat "derden", onder wie niet weinigen die brutaal door de betrokkenen onder de voet werden gelopen, amper in de annalen worden vermeld. Ik wilde niet daarin meegaan want té vaak bevond ik mij in de omstandigheid waarbij wat het daglicht níet kan velen a.h.w. inbrandde op mijn ziel.

Door toedoen van zich onschendbaar wanende machtsfiguren die hun eigen vlees keuren word ik daardoor gemeden alsof ik een melaatse ben. Het zij zo.

(...)


Uit: Bericht op "vr 19 aug 2022, 23:43", in de thread "NAK NL hijst de stormbal en komt met een ambitieus plan - storm in een glas water?"
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: Het Apostolisch Genootschap anno 2023: Geen wortels en geen hoeders

Bericht door TjerkB »

Alexander schreef: za 06 mei 2023, 15:15(...)
Zonder een duidelijk geworteld gedachtegoed trek je geen grote aantallen nieuwe leden. En bestaande leden zullen ook verder gaan afhaken, zeker na de damage control naar aanleiding van het boek ‘Apostelkind’ van Renkse Doorenspleet. Niet je wortels verstevigen zal resulteren in verder afglijden op het pad van ongewortelde vrijzinnigheid, een pad dat al veel eerder is ingezet. Het is tijd om het gedachtegoed te gaan herbronnen en daarvoor met concrete plannen te komen.

(...)

@Alexander
@all

Vóórdat het boek "Apostelkind' verscheen, is er helaas langdurig bewust van weggekeken hoe gemeenteleden emotioneel waren overmeesterd.

Weliswaar anders maar minstens zo beklemmend waren de machtsmechanismen! die velen vervreemdden van én verdreven uit mijn eigen kerk.

De "Neuapostolische Kirche" wordt ook wel een Ämterkirche genoemd: alles draait om enkelen. Maar zo was het vanzelf ook bij het Apostolisch Genootschap. Ge­pri­vi­le­gi­eerde kopstukken zwaaiden bazig de scepter en als dat collateral damage meebracht, scheelde dat ze bitter weinig. Voor enige twijfel, laat staan gewetensnood bij gemeenteleden was er in het geheel géén begrip. Ieder had zich altijd overal bij neer te leggen. Een totalitair systeem derhalve! De emotionele ravage die daarmee in het apostolische werk is aangericht laat zich bijna niet in woorden kleden.

Echter, hoe ontmasker je "vriendelijke fanatici", zoals Renske Doorenspleet op een gegeven ogenblik sleutelfiguren typeerde, als boosdoeners? Toch zijn zíj het, die het bij het ApGen eindeloos lang hebben weten tegen te houden dat de psychische wonden van binnenuit konden helen. Naderhand werd slachtoffers voorgehouden dat hen recht zou worden gedaan, doch onder restricties zonder de schade correct vast te stellen: damage control met brutaal op de koop toe secundaire victimisatie! Laten wij zulke godgeklaagde hui­chel­ach­ti­ge streken met elkaar doorzien:

TjerkB schreef: vr 23 okt 2020, 20:42
TjerkB schreef: wo 18 apr 2018, 14:57 (...)
"Hypocrisie is een van de sterkste voorspellers van afvalligheid", zo las ik op 4 april jl. in de Volkskrant, in een interview met David Maij, voorafgaande aan diens promotie (op 6 april jl. aan de Universiteit van Amsterdam) op de grondslagen van geloof in het bovennatuurlijke (titel proefschrift: Sensing supernatural agency).

(...)

(...)
Dat klopt absoluut, dacht ik meteen toen ik dat las in de krant, in 2018: "Hypocrisie is een van de sterkste voorspellers van afvalligheid."

Voorheen wanneer zo'n beladen woord de revue passeerde, was het eerste wat bij mij opkwam in de regel: dat is ver van mijn bed. Ditmaal echter had ik er snel een vastomlijnd beeld bij. Aan den lijve had ik spijtig genoeg ondervonden wat het telkens met mij deed als mensen, voor wie ik serieus respect had, in cruciale situaties met het grootste gemak onbeschaamd twee gezichten lieten zien. (...) Wat zijn dat dan voor mensen, die dat dan schijnbaar doen, kan iemand zich nu afvragen - "Kom op, geef een overtuigend voorbeeld," al dan niet gevolgd door "aan na­men heb ik niets, rug­num­mers moet ik heb­ben". Welnu, bij hypocrisie denk ik altijd direct híeraan:
Redactie schreef: wo 31 aug 2011, 16:09 (...)
Het valt de 'aanzienlijken' echter aan te raden zich rekenschap te geven van de werkelijke betekenis van de onderstaande woorden van de apostel Petrus:
  • Leef als vrije mensen, en verschuil u niet achter uw vrijheid om u te misdragen, maar handel als dienaren van God.

    Bron: 1 Petrus 2: 16 (NBV)
Wie aanstaande zondag in Hilversum niet kan aanvoelen de weg naar de volle waarheid te worden gewezen (vgl. Joh. 16: 13), zou districtsapostel Brinkmann iets kunnen vertellen over bijvoorbeeld Catharina Isabella Dales (1931-1994) van wie in deze samenhang onvergetelijk zijn de woorden:
  • "Een beetje integer bestaat niet... "
(...)


Uit: Bericht -op het voormalige Forum van Bauke Moesker- op "31 aug 2011, 16:09", in de thread "Außerhalb der von uns erkannten Ordnungen..."

Wat een voltreffer, destijds van Ien Dales! Natúúrlijk bestaat dat niet: een beetje integer. Net zo min als... een halve waarheid. Een halve waarheid is gewoon een ondeelbare leugen! Concreet: je neemt als apostel of als welke Godsgezant dan ook naasten NIET in de maling!

(...)


Uit: Bericht op "vr 23 okt 2020, 20:42", in de thread "Renske Doorenspleet: Apostelkind (2020 Uitgeverij Balans)"

Ieder stond erbij en keek ernaar. Wat hier onder ogen moet worden gezien, is kamerbrede emotionele verwaarlozing met alle gevolgen van dien.

Hoe lang mag de betrachte collectieve nalatigheid nog aanhouden, zo vraag ik mij af, alvorens men beseft dat wegkijken (!) geen zin meer heeft.

Groet,
TjerkB


N.B.
TjerkB schreef: do 05 dec 2013, 21:15(...)
Als nu aan mij wordt gevraagd "Wat is de Nieuw-Apostolische Kerk?" en ik zou niet in de gauwigheid even mogen spieken in notities, brieven, op het Internet of in een boek; zou ik oprecht als volgt kunnen antwoorden:
  • Ik ken het kerkgenootschap "de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland" vrij goed doordat ik er een halve eeuw lid van ben geweest en ik in die tijd de meeste diensten heb bijgewoond. Bovendien volgde ik er o.a. godsdienstonderwijs en het confirmatenonderricht. Later was ik nog werkzaam op het landelijke bureau van de Centrale Administratie. Ik deed mee aan allerlei activiteiten, ook in weekenden en vakanties, mede om de kerk naar buiten toe meer bekendheid te geven. Ik raakte onder de indruk van koor- en gemeentezang. Alles wat er over het nieuw-apostolische geloof te lezen was, had mijn belangstelling. Ik heb er "op de kerkvloer" veel integere mensen ontmoet. Hun voorbeeld doet nog altijd goed volgen. In de prediking werd er met nadruk op gewezen herinneringen aan waardevolle ervaringen als het ware in marmer te graveren en slechte herinneringen in stromend water. Daar zat wel wat in, vond ik. Juist op dit punt echter, zo werd het mij naderhand pijnlijk duidelijk, is er een nuancering op zijn plaats. Dat zit zo: te pas en te onpas moest gelden, wanneer er bijvoorbeeld grove fouten waren gemaakt, dat wie zich dan op het standpunt stelt dat het desondanks goed bedoeld was geweest; elke zaak daarmee zou zijn afgedaan. Toen dit fenomeen in een overdosis op mijn bord kwam te liggen, begon de hele "bedrijfscultuur" eromheen mij tegen te staan want van bestuurszijde bleek er in dat opzicht steevast minder compassie te zijn voor "lagere dienaren" dan voor "hogere dienaren". Bestond er rechtsongelijkheid in "het werk Gods"? Conclusie: ja, er bestaat op dit punt nogal wat rechtsongelijkheid, en nee; níet in Zijn werk. Wel daarentegen in deze kerk.
Het komt er dus op neer, dat de schellen mij van de ogen zijn gevallen. Ondertussen vraag je je onwillekeurig telkens af: heb ik het goed gezien? Maar als je het gaandeweg zeventig maal zeven maal goed genoeg gezien hebt, ben je voor de bestuurders in deze kerk, de veroorzakers en de beschermheren van de ontstane afdekcultuur, de nieuw-apostolische "boden van Jezus Christus", de idolen van tienduizenden onwetenden, enzovoort; voor al dezen ben je dan een "enfant terrible" geworden. Je hebt ze namelijk dóór en je kent de patronen van de ongelofelijk bedrieglijke manier waarop ze -triomfantelijk- als olifanten door Gods porseleinkast banjeren.

(...)


Uit: Bericht op "do 05 dec 2013, 21:15", in de thread "Wat is de Nieuw-Apostolische Kerk?"
Zie ook het bericht op "vr 23 dec 2022, 19:04", in de thread "Waar is de taal van het hart gebleven?"
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: Het Apostolisch Genootschap anno 2023: Geen wortels en geen hoeders

Bericht door TjerkB »

TjerkB schreef: di 16 mei 2023, 20:47Met talrijke fte's toont men zich hoeder van de vermeende verdiensten van dode heersers bij de organisatie(s), níet van het vertrapte organisme

(...)
TjerkB schreef: wo 17 mei 2023, 12:30(...)
Vóórdat het boek "Apostelkind' verscheen, is er helaas langdurig bewust van weggekeken hoe gemeenteleden emotioneel waren overmeesterd.

(...)
Hoe lang mag de betrachte collectieve nalatigheid nog aanhouden, zo vraag ik mij af, alvorens men beseft dat wegkijken (!) geen zin meer heeft.

(...)

@Alexander
@all

Je staat aan de kant van de­ge­ne door wie je on­der­hou­den wordt... Althans, daar komt het doorgaans wel op neer. In het apostolische werk, zo leert door een angstcultuur helaas ongeacht wat er misgaat de ervaring, zullen medewerkers zich wel twee keer be­den­ken al­vo­rens (publiekelijk) afstand te nemen van tekortkomingen bij leidinggevenden want dan zijn in de praktijk onmiddellijk hun salariëring en loopbaan in het geding. [Hierdoor wordt in de Nieuw-Apostolische Kerk tegenspraak nog steeds "níet op prijs gesteld". Bovendien: de slager keurt er zijn eigen vlees.]

Omdat ik wéét wat in kerkelijk verband de impact kan zijn van psychische onderdrukking en welke weerstanden er daardoor te overwinnen zijn, ben ik telkens opnieuw maar zo vrij geweest de aandacht te vestigen op de belangen van slachtoffers, en blijkbaar is dat nog steeds hárd nodig:

  1. TjerkB schreef: vr 07 mei 2021, 07:15(...)
    Ik roep mr. Wolfsen en diens medewerkers op om onder ogen te zien hoezeer het hier serieuze psychiatrie en personenschade betreft.

    (...)


    Uit: Bericht op "vr 07 mei 2021, 07:15", in de thread "Renske Doorenspleet: Apostelkind (2020 Uitgeverij Balans)"
  2. Alexander schreef: zo 14 mei 2023, 21:20 Lees op de site van Renske Doorenspleet haar reactie en die van een aantal apostelkinderen:

    https://renskedoorenspleet.nl/

    (...)


    Uit: Bericht op "zo 14 mei 2023, 21:20", in de thread "Renske Doorenspleet: Apostelkind (2020 Uitgeverij Balans)"

Aan "de buitenwacht" zou ik daarom willen vragen: raak niet te snel onder de indruk van wat "vriendelijke fanatici" te melden zouden hebben.

Groet,
TjerkB
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Alexander
Berichten: 14
Lid geworden op: zo 13 mar 2022, 13:56

Re: Het Apostolisch Genootschap anno 2023: Geen wortels en geen hoeders

Bericht door Alexander »

Ongevraagd advies van de apostelkinderen aan het Apostolisch Genootscbap

Recentelijk is het rapport naar aanleiding van de gesprekken met de apostelkinderen verschenen. De conclusies van dit rapport zijn ronduit bedroevend. Slechts 207 apostelkinderen hebben zich gemeld bij de Adviescommissie Meldpuntregeling Apostolisch Genootschap. Dat is slechts een fractie van de duizenden apostelkinderen. Ik ben als apostelkind niet bij deze gesprekken geweest – het was voor mij verspilde tijd –, maar ik durf te stellen dat dit de rapport niet alle adviezen weergeeft van de vele apostelkinderen op sites zoals apostelkinderen.nl, samenapostolisch.nl en opdekeperbeschouwd.nl. In dit blog geef ik een overzicht van de conclusies die daar zoal getrokken worden.

Ten eerste zou het het genootschap sieren om de mensen een fatsoenlijke schadevergoeding uit te keren. Geld is er genoeg en de schade die geleden is, is gigantisch. Ten tweede zou het genootschap beter en langer moeten stilstaan en echt met aandacht en een open blik te luisteren naar leden en oud-leden. De negatieve ervaringen zitten echter nog altijd diep bij leden en oud-leden. Wat hebben ze echt meegemaakt, wat zijn de onderliggende mechanismen die de negatieve effecten hebben veroorzaakt, waarom zijn ze afgehaakt, waarom daalt de participatie van leden al jaren en wat kan en moet er echt beter? De reactie van het genootschap op het boek Apostelkind van Renske Doorenspleet was de facto slechts damage control om het vervolgens zo snel mogelijk proberen te vergeten en over te gaan tot de orde van de dag. De omvang van de zeer schadelijke effecten werd door de leiding van het genootschap gebagatelliseerd en als er als schadevergoedingen werden toegekend, waren dit slechts kleine bedragen. De onderliggende mechanismen om te doen alsof het aan de leden zelf lag en kritiek negeren gaan nu nog gewoon door. Het is ook nu vooral doen alsof er wordt geluisterd, om vervolgens op de oude voet door te gaan en geen echte lessen te trekken.

Ten derde is echte ledenparticipatie nodig zodat leden ook echt wat te zeggen hebben en dit ook in de statuten vast te leggen. Moet er zoveel van de erfenis waarvoor vele gezinnen krom hebben gelegen, worden weggegooid aan geldverslindende zaken zoals Iederal, het magazine Vandaag, een enorm en duur apparaat aan werknemers, het inhuren van externen om lezingen te verzorgen en donaties aan goede doelen? Het levert weinig op en ik vraag me af of deze alleen goed zijn voor het behouden van de ANBI-status om geen belasting te hoeven betalen. Beter zou het zijn om het geld te besteden aan het behoud van gebouwen en daarmee aanwezigheid in de samenleving, de inhuur van kwalitatief goede organisten/pianisten en dirigenten, verbetering van de kwaliteit van de kennis van het zwakke lekenpastoraat, goed en onafhankelijk historisch onderzoek en het herbronnen van het gedachtegoed. Dat laatste is zeer noodzakelijk om dat men in de kern niet weet waar de geloofsopvattingen op gebaseerd zijn; hierdoor zwabberen de weekbrieven inhoudelijk alle kanten op. Het is dus zeer noodzakelijk om stil te staan wat de interne en externe wortels van dit genootschap te benoemen en te doorgronden en vervolgens het gedachtegoed te gaan herbronnen en daarvoor in alle openheid de weg uitzetten. De twee landelijke voorgangers hebben daar als aangewezen hoeders van het gedachtegoed een belangrijke leidende rol, maar die rol vullen ze (nog) niet openlijk in. Het is dan ook niet verwonderlijk dat De Doelen met Pasen 2023 niet vol was.

Ten vierde is ook een eerlijk en kritisch beeld van de ontwikkelingen van de laatste 30 jaar wenselijk. De geloofsopvattingen zijn in deze periode drastisch veranderd, de liturgie is drastisch aangepast en de diensten missen diepgang en zijn zeer oppervlakkig. Doen alsof de geloofsopvattingen niet veranderd zijn is een geheel onjuiste denkwijze. Wat opvalt aan de geloofsopvattingen is het gebrek aan diepgang en fundamenten. Dit is op haar beurt weer een belangrijke drijvende factor achter de schrikbarende daling van de ledenparticipatie naast de toenemende vergrijzing. En wat bescheidenheid zou ook passen: trek geen te grote broek aan dat het apostolische gedachtegoed zo noodzakelijk zou zijn. Zonder dit genootschap is de wereld echt even goed af.

Alexander
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: Het Apostolisch Genootschap anno 2023: Geen wortels en geen hoeders

Bericht door TjerkB »

Alexander schreef: vr 09 jun 2023, 17:35(...)
Ten vierde is ook een eerlijk en kritisch beeld van de ontwikkelingen van de laatste 30 jaar wenselijk.

(...)

@Alexander
@all

In de entourage van Lambertus Slok hebben velen met hun steun aan ronduit idiote uitspraken een ontmenselijkende machtspolitiek bedreven:
  • Zowel ouders als Voorgangers en ‘jeugdverzorgers’ werden openlijk vermaand als ze niet streng genoeg optraden tegen de jeugd. Voorgangers van gemeenten kregen instructies om de jeugd te controleren voordat ze de Gebouwen binnenkwamen, en – indien nodig – naar de kapper of kledingzaak te sturen. Als de Voorgangers hier niet aan meewerkten, dan zouden ook zij het genootschap moeten verlaten. Iedereen moest de regels strikt naleven, zei Slok, anders ‘wordt de betreffende mens wegens wangedrag uit het Werk Gods gezet. Ik heb hier rijpelijk over nagedacht. Ik wens dit zo!’
    De jeugd kon en mocht zichzelf niet meer zijn. De groep was belangrijker dan het individu; de leider bepaalde, de volgeling gehoorzaamde. Het ging verder dan fatsoensvoorschriften: doorslaggevender was dat de apostolischen – niet alleen de volwassenen maar ook de niet-geconfirmeerde kinderen en jongeren – publiekelijk lieten zien dat ze zich volledig overgaven aan de Man Gods. Gehoorzaam volgen was een absolute vereiste geworden.


    (passage in hoofdstuk 8, "Luisteren en laveren"; pag. 116)

Bron:
Renske Doorenspleet: Apostelkind - In de greep van een gesloten genootschap. Uitgeverij Balans, 2020. ISBN 978 94 B638 2093 6

Al dan niet destijds overweldigd door het kennelijke charisma van de betrokken geestelijk leider; wat er achteraf te betreuren valt is per se níet dat sommigen hier en daar wellicht iets te normerend te werk gingen doch veeleer dat iemand aan het roer stond die beslist niet goed wijs was:

TjerkB schreef: di 10 aug 2021, 12:20(...)
Zonder dat zij er erg in kregen, werd bij mensen het brein gekaapt en vrijheid verdween in een opwerkingsfabriek voor Übermenschen. Geen wonder dat er óók bij het ApGen onderhand een blik marketeers moest worden opengetrokken, met het oog op windowdressing. Het had de verantwoordelijken daarentegen juist gesierd indien zij éérst recht hadden gedaan aan naasten die zich beschadigd weten...

(...)


Uit: Bericht op "di 10 aug 2021, 12:20" in de thread "Renske Doorenspleet: Apostelkind (2020 Uitgeverij Balans)"

Renske Doorenspleet zag kans eindelijk dit venijn bloot te leggen. Psychische onderdrukking komt toch in de verste verte niet voort uit Liefde?!

Net als in de Nieuw-Apostolische Kerk ontbreekt vooral bij oudgedienden de 'politieke wil' om voor slachtoffers in waarheid de nood te lenigen.

Groet,
TjerkB
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Alexander
Berichten: 14
Lid geworden op: zo 13 mar 2022, 13:56

Re: Het Apostolisch Genootschap anno 2023: Geen wortels en geen hoeders

Bericht door Alexander »

@TjerkB
@all

Onder L. Slok was het ApGen de facto een sekte. En Renske Doorenspleet geeft goed weer hoe erg het echt was. J.L. Slok schijnt haar boek niet gelezen te hebben: gewoon struisvogelpolitiek.

Ook in deze tijd zijn er in het ApGen nog steeds sektarische mechanismes werkzaam. Men doet alsof er geluisterd wordt maar ondertussen doet men gewoon doen wat men zelf wil, men negeert kritiek, omzeilt kritische vragen en censureert uitingen van kritische leden. Ook hanteert men trucs als elephant noses (iets kleins vragen waaraan nog een hoop consequenties zitten) en neemt men plaatselijk gewoon besluiten over leden heen zonder te vragen wat ze ervan denken, en veranderingen komen uit de lucht vallen zonder argumentatie. Als je nee zegt en niet meer doet wat men graag wil dat je doet, hebben ze ineens geen belangstelling in jou. En als je afscheid neemt ben je ineens onderkoeld en wordt er achter je rug om gevraagd waarom je afscheid neemt; iets van 'het ga je goed, daank je wel' kan er niet vanaf terwijl je je jaren hebt ingespand voor deze club. Dan heb ik het idee dat je de ware aard van dit genootschap aan het daglicht komt. En alles wat verborgen is, zal aan het licht komen.

En ook de 'dialooggesprekken' naar aanleiding van het boek Apostelkind waren qua opzet en aanpak niet bepaald hoogstaand: ze waren niet integer, niet professioneel, niet onafhankelijk en niet representatief voor de vele duizenden zwaar beschadigde apostelkinderen. De facto ging het slechts om het voorkomen van imagoschade in plaats van het blootleggen van de waarheid. Echte betekenisvolle veranderingen hebben deze gesprekken niet opgeleverd: geen echte ledenparticipatie, geen herbronning van het gedachtegoed en ook geen fatsoenlijke schadeloosstellingen. Ook dat tekent het ApGen dat zich naar buiten presenteert met allerlei hoogstaande idealen; de praktijk is echter compleet anders. De enige juiste conclusie is wegwezen. De club is het niet waard om je tijd en energie in te steken en financieel te ondersteunen.

Kortom: Something is rotten in the state of the ApGen (vrij naar Shakespeare). De bobo's willen de olifant in de kamer echter niet zien. Ze zouden hun goedbetaalde baantjes eens verliezen. Ik hoop dat de ogen van veel leden open gaan wat er echt gaande is.

Alexander
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: Het Apostolisch Genootschap anno 2023: Geen wortels en geen hoeders

Bericht door TjerkB »

@all

Telkens opnieuw in het apostolische werk kon het gebeuren dat naasten een hoge prijs betaalden voor de botgevierde lusten van enkelingen. In het kielzog van de overlastveroorzakers stonden hun slaafse dienaren meestal op om mede uit eigenbelang elk schandaal brutaal toe te dekken.

Dat zijn dure levenslessen voor wie het op zo'n manier zelfs dubbel moet ontgelden. Mattheüs 5:20 biedt houvast over wat gerechtigheid wél is.

Groet,
TjerkB
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: Het Apostolisch Genootschap anno 2023: Geen wortels en geen hoeders

Bericht door TjerkB »

Alexander schreef: za 06 mei 2023, 15:15(...)
Het is tijd om het gedachtegoed te gaan herbronnen en daarvoor met concrete plannen te komen. Beide voorgangers gaan deze vraag tot nu toe echter uit de weg…

(...)

@Alexander
@all

Of er iets is gaan bewegen, zoals de onderstaande forumbijdrage van gisteren wellicht doet denken...
zefyr schreef: wo 20 sep 2023, 11:27(...)
Al drie decennia schermt het Apostolisch Genootschap met het (vage) begrip religieus-humanisme (de laatste jaren in combinatie met het begrip vrijzinnigheid). De vierdelige cursus over religieus-humanisme en het Apostolisch Genootschap door Hans Alma geeft wellicht een gefundeerd en samenhangend inzicht? Voor nadere informatie zie onderstaande link.

https://www.apgen.nl/activiteiten/2023/ ... humanisme/


Uit: Bericht op wo 20 sep 2023, 11:27", in de thread "vierdelige cursus religieus-humanisme en het Apostolisch Genootschap door Hans Alma"

... kan ik niet bezien, maar ik las nu wel het volgende:
  • Derde bijeenkomst – Zaterdag 30 september
    Compassie in relatie tot religieus-humanisme. Compassie heeft oude wortels en is zeker geen modewoord. Het speelt in verschillende religieuze tradities een rol en zal tijdens deze bijeenkomst daarom ook breder benaderd worden. Het zal onder anderen duidelijk worden dat compassie een zeker urgentie kent, niet vrijblijvend is en praktisch handelen vraagt.

Bron: https://www.apgen.nl/activiteiten/2023/ ... humanisme/

Tegelijkertijd besef ik dat "hoofd" en "hart" wel met elkaar op één lijn moeten komen indien wij onder de indruk zouden geraken van wat de Bijbel verhaalt over een barm­har­ti­ge samaritaan (Lukas 10: 30-37). Anders kijken wij hooguit hierbij terug op een soort van museumbezoek...

Groet,
TjerkB
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Plaats reactie

Terug naar “Historische ontwikkelingen”