Wat is de Nieuw-Apostolische Kerk?

[TjerkB]

@all

Bij de Nieuw-Apostolische Kerk is de internationale bestuursvoorzitter, de "stamapostel", de per­soon naar wie men luis­tert, aan wiens uit­spra­ken men zich houdt en hij zou voor alle (!) christenen degene zijn die tot richt­snoer of vraag­baak dient. Betrokkene zelf hierover:

• 
  
  Bron: https://www.naktalk.de/revision-des-erloesungswerkes/

Vrij vertaald: wat voor onzin ik ook vertel; wie het verkeerd begrijpt, staat te weinig open voor de werkzaamheid van de Heilige Geest.

Echter, dit is voor de zoveelste keer oude wijn in nieuwe zakken. Misschien kan ik nu het best verwijzen naar de onderstaande citaten:

(...)
Onderschat u allen alstublieft niet wat er met mensen van vlees en bloed gebeurt indien het er voor de dienaren, in wie men graag Godsgezanten wilde zien, amper toe doet wie een naaste persoonlijk feitelijk is; indien pijnlijk blijkt dat het er voornamelijk om draait "dat de tent gerund kan worden", zodat de (districts)apostel trots kan zijn op de "zegenaars" die dat allemaal keurig netjes voor elkaar hebben gekregen. Dan, ja dán krijgen kinderen Gods (!) het in hun geloof écht moeilijk. Je was immers hooguit een decorstuk dat men goed kon gebruiken. Hoe ondertussen het klimaat was waarin goddelijk leven in de gemeenschap zou mogen gedijen, was voor de kerkelijke ambtsdragers klaarblijkelijk van ondergeschikt belang! Wie met zo'n ontluisterende ervaring wordt geconfronteerd, verandert! Een deceptie van dit kaliber geeft je namelijk een ongelofelijke geestelijke dreun. Terwijl niemand schijnbaar doorkrijgt wat er met je is, loop jíj -als onwillig decorstuk- met je ziel onder de arm. Men heeft medelijden met je, en dat is absoluut héél wat anders dan mededogen. Medelijden omdat jij "de vreugde" zeker kwijt bent. "Nach dem neuapostolischen Glaubensverständnis" kun je dan het best zo snel mogelijk inzien dat je jezelf moet overwinnen. Het ligt dus aan jou! (...) Om precies te zijn: in de Nieuw-Apostolische Kerk ligt áltijd álles alléén aan jóu. (...) En dat komt omdat "ze" in deze kerk niet meer willen weten wat zielzorg écht is.

(...)


Uit: bericht -op het voormalige Forum van Bauke Moesker- op "23 dec 2011, 23:05", in de thread "Recente intimidatiepraktijken bij de Nieuw-Apostolische Kerk"

(...)
Echt waar, al kaart je in de Nieuw-Apostolische Kerk zonder enige pretentie bij een (hogere) verantwoordelijke leidinggevende (conform de Leidraad "dienen en leiding geven") aan dat je onheus wordt bejegend en dat je gezondheid eronder lijdt omdat er aan die toestand maar geen einde schijnt te komen, zelfs dan draait men "op de automatische piloot" het bekende bandje af: 1) bid je er wel genoeg voor dat de zaken zich ten goede keren, 2) begrijp je wel dat alles ongetwijfeld met de beste bedoelingen gebeurt, 3) kun je wel de minste zijn, 4) besef je wel welke offers er door deze dienaren gedurig worden gebracht, 5) zou je er niet overheen stappen, 6) ligt het niet voor een deel ook aan jezelf, 7) waarom laat je het verleden niet gewoon rusten, 8) tel je niet liever al je zegeningen, 9) laten wij samen het in Gods hand leggen, 10) alles dient tot onze vorming, enzovoort. Dit verschijnsel heb ik voor mijzelf uiteindelijk maar een naam gegeven, te weten "de ondoordringbare laag". Je komt er met je verhaal over de ellende die je wordt berokkend door collega-zegenaars bij de "dienaren" namelijk niet doorheen. Met geen mogelijkheid. "Zinloos geestelijk geweld" derhalve. Al zeg je dat er extra bij, óók dan schieten de betrokkenen steevast in de "nach dem neuapostolischen Glaubensverständnis" voorspelbare psychologische reflex: men maakt zich ervan af. Onder vrijwel geen enkele omstandigheid vinden slachtoffers in deze kerk gehoor. Over manipulatie gesproken!

(...)


Uit: Bericht -op het voormalige Forum van Bauke Moesker- op "29 aug 2012, 21:16", in de thread "Vrede laat Ik u, Mijn vrede geef Ik u"

Trouwens, over de (holle) retoriek van de bestuursfunctionaris in kwestie gesproken...

(...)
Ik vind hem echt een foute hemelbestormer. Jean-Luc Schneider...

• am 20.09.09 beim 'Mitdienen' in Konstanz:
  
  • "Zweifel ist eine sehr gefährliche Krankheit, die muss sofort bekämpft werden. Wenn ein Zweifelsgedanken sich in uns festsetzt, dann müssen wir ihn sofort bekämpfen."
  Zie http://www.samenapostolisch.nl/phpbb3/v ... 4688#p4688
• am 9. Februar 2014 in Miami:
  
  • "Erlösung ist das Eingehen in die ewige Gemeinschaft mit Gott. Das ist gewissermaßen das Ende der Geschichte. Alle, die an Jesus Christus glauben, können in die ewige Gemeinschaft mit Gott kommen. Wir sind nur die Erstlinge, die Ersten, die aus Gnaden in diese Gemeinschaft eingehen dürfen. Das ist die Braut."
  Zie viewtopic.php?p=3127#p3127
• am 3. Januar 2016 in Siegen:
  
  • "Wir kämpfen gegen das Böse. Und auch wenn wir noch die Einzigen sein sollten in einer gewissen Situation, wir sagen die Wahrheit. Wir bleiben ehrlich. Wir geben uns alle Mühe den Nächsten zu lieben. Wir verzichten auf uns selbst wenn es sein muss. Wir kämpfen gegen das Böse, wir wollen nicht vom Bösen überwunden werden. Wir widerstehen und auch wenn wir die Einzigen sind in einer gewissen Situation, aber das ändert bei uns nichts. Es ist uns egal, wie viel da mitmachen, wir bleiben dabei!"
  Zie viewtopic.php?p=1745#p1745

Hoe kan iemand nu niet doorhebben dat het met hem niet pluis is?

(...)


Uit: Bericht op "vr 04 mei 2018, 22:00", in de thread "Waar is de taal van het hart gebleven?"

Ziedaar de venijnig toegepaste cirkelredenering waarop in de Nieuw-Apostolische Kerk talloze gelovigen (onbewust) zijn stukgelopen.

Groet,
TjerkB

[TjerkB]

@all

Veelvuldig zocht ik door de jaren heen naar woorden om aandacht te vragen voor de verziekte zielzorg in de Nieuw-Apostolische Kerk:

(...)

• Voor: Jou
  
  Ze zeiden
  wij hebben een levend geloof
  
  want bij ons
  blijven de wegwijzers
  niet staan
  waar ze staan
  
  die gaan met je mee
  
  nee
  niet tot je er bent
  
  maar gewoon
  
  tot ze genoeg
  van je hebben
  
  fijn, he
  
  vind ik ook niet
  
  Van: Mij

(...)


Uit: Bericht -op het voormalige Forum van Bauke Moesker- op "18 dec 2010, 19:45", in de thread "Levend geloof"

... alsmede:

(...)

• Liefdesverklaring
  
  ik houd van je,
  
  - maar dan wil ik wel dat je naar mij luistert en doet wat je mij hoort zeggen
  - maar dan ga ik er wel vanuit dat je mij voor het overige mijn gang laat gaan
  - maar dan hoef ik natuurlijk niet overal open en eerlijk over te zijn
  - maar dan kan het wel eens even duren voordat ik ergens antwoord op geef
  - maar dan zorg jij voor het inkomen en regel ik wel de financiën, en de rest
  - maar dan is dat uiteraard wel onder voorbehoud van alle rechten
  - maar dan krijg je nog zwart op wit wat er verder van jou wordt verwacht
  - maar dan hoef jij vanzelf niet te weten hoe ik werkelijk over jou denk
  - maar dan reken ik er wel op dat je mij en de andere ambtsdragers vergeeft
  - maar dan klop je maar elders aan of desnoods bij God als je ons nodig hebt
  
  je liefhebbende zegenaar

(...)


Uit: Bericht -op het voormalige Forum van Bauke Moesker- op "04 dec 2010, 06:45", in de thread "Met alle middelen rechtens... "

Intussen kunnen wij het echter allemaal weten:

(...)
Veiligheid en geborgenheid zijn voor de aangesloten leden bij de Nieuw-Apostolische Kerk in en buiten de muren van hun godshuizen namelijk NIET gewaarborgd.

Hoe zoiets in 's hemelsnaam mogelijk is, heb ik in vele tientallen voorafgaande forumbijdragen stap voor stap getracht uiteen te zetten. Een ontluisterend beeld kwam daarbij op van machtsmisbruik en psychische onderdrukking. Hieronder volgt een toepasselijk citaat dat ik in dit verband tegenkwam:

(...)
Het is dus belangrijk het woord sekte voor dit boek scherp te definiëren. Ik
gebruik hiervoor de beschrijving van Fokko Oldenhuis, hoogleraar religie en
recht in Groningen:

• Sekten onderscheiden zich negatief van religies door het gebruik van
  destructieve methoden die gehanteerd worden om leden te krijgen en te
  houden. Het aannemen van de groepsidentiteit ten koste van de eigen
  identiteit en het proces daartoe, vormt hiervan een voorbeeld.
  
  Hoewel een sluitende definitie van sekten niet bestaat, zijn er een aantal
  kenmerken te noemen die vaak terugkomen. Allereerst heeft de
  organisatiestructuur van een sekte veelal een sterk hiërarchisch karakter,
  met aan de top een onbetwiste leider of stichter van de gemeenschap. Vaak
  worden de uitspraken van de leider verheven als de absolute waarheid als
  ware het ingegeven door een goddelijke entiteit. Verder heerst er een sterk
  groepsgevoel, gepaard gaande met een zich afsluiten van de 'slechte'
  buitenwereld. Om volledige sociale controle over de leden te krijgen en te
  houden wordt er veelal gebruikgemaakt van beïnvloedingstechnieken.
  
  Volledige loyaliteit van de leden wordt gevraagd in tijd, energie en geld.
  In het bijzonder op het punt van de financiële bijdrage, worden er soms van
  de aangeslotenen prestaties gevraagd die ver uitgaan boven het 'draaiende
  houden' van een organisatie. Aangeslotenen worden soms als het ware in
  materiële zin totaal uitgekleed. Aldus ontstaat het vermoeden dat de
  geldstroom uiteindelijk bestemd is ter verrijking van de leidende personen.
  
  Niet zelden gaat het verlies van persoonlijke waardigheid tevens gepaard
  met overgave in seksuele zin aan een of meer leiders. Soms wordt die
  overgave bespoedigd vanwege de “helende” effecten die genezingssessies -
  veelal vanuit de leiding georganiseerd - op de volgelingen hebben.
  
  Sommige bewegingen ontstonden juist vanuit het aanbieden van een
  alternatief genezingscircuit. Uittreding wordt meestal zeer moeilijk gemaakt
  en kritiek wordt bestraft. Deze methoden werken destructief voor de
  ontwikkeling van het individu en veroorzaken bij de aangeslotenen op
  termijn verlies van identiteit. Het verbreken van de band met de
  gemeenschap, van waaruit men is ontstaan, leidt op lange termijn vaak tot
  psychische problemen.
  
  Dergelijke praktijken breken op zeer grove wijze in op de lichamelijke en
  psychische integriteit van de aangeslotenen. Het voorgaande laat zich als
  volgt samenvatten: absoluut leiderschap ten aanzien van het ontvouwde
  gedachtegoed in combinatie met volstrekte afhankelijkheid van de
  aangeslotenen; overgave in seksuele en/of in financiële zin, maken een
  beweging naar mijn oordeel tot een sekte. Die benadering sluit het meest
  aan bij de wijze waarop een sekte vanuit de samenleving als schadelijk voor
  de volksgezondheid wordt gezien en dus als ongewenst wordt beschouwd.
  
  Benadrukt wordt dat indien de samenleving een bepaalde beweging als
  sekte beschouwt, dat in juridische zin geen betekenis heeft; wel kan die
  kwalificatie de opmaat vormen voor hantering van instrumenten, die binnen
  het Nederlandse recht bestaan om ongewenste praktijken die binnen sekten
  bestaan te bestrijden dan wel te voorkomen.

(...)


Bron: "Ik was gek van geluk" (verhalen uit sektarische bewegingen), pagina 26-27; ISBN 978 90 218 0496 5
Zie het bericht op "Do 05 Dec 2013, 22:15" in de thread "Wat is de Nieuw-Apostolische Kerk?"

Het is de hoogste tijd om op zulke wanpraktijken in te grijpen. Van binnenuit zal dat in deze kerk namelijk niet gebeuren want men is verblind c.q. gebrainwasht.

De "verantwoordelijken" die nu bij de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland aan het roer staan, gedragen zich als wolven in schaapskleren; laf en wraakzuchtig.

(...)


Uit: Bericht op "ma 29 mei 2017, 22:02", in de thread "Der Fall Rohn"

"Laf en wraakzuchtig", schreef ik hierboven. Spijtig genoeg betreft "Der Fall Rohn" daarvan maar één enkel voorbeeld. Zó zit het echt:

(...)
Wat hier speelt is "hogere bestuurskunde", en wel "nach dem neuapostolischen Glaubensverständnis". Wie er onverstand (!) van wil krijgen en daartoe bij wijze van spreken afreist via perron 9¾, zal "in hogere sferen" kennismaken met onvermoede demonen en dimensies, waarna macabere persoonlijkheidsveranderingen zich aan betrokkene opdringen. Na deze deceptie zal een behouden thuisreis er meestal niet meer in zitten. In rond Hollands: wie in de Nieuw-Apostolische Kerk "leiding" wil geven, zal zijn (of haar) karakter moeten laten breken (!) door zogenaamde dienaren die met name weinig op hebben met een gezonde gewetenfunctie.

Ben je eenmaal opziener, of hoger, dan zullen gelovigen je amper nog durven tegenspreken. Degenen daarentegen die desondanks "stevig blijven meedenken"; die behoor je met subtiel geweld het leven zuur maken. Wil je niet tevens zelf worden gedumpt, dan geldt er maar één ongeschreven regel: gehoorzaam je "directe zegenaar" - voor wie overigens hetzelfde geldt. Wie twijfelt of breekt met deze gedragscode, "is er geweest". Ondertussen laat je je overal verwelkomen alsof je in 's hemelsnaam tot de groten der aarde behoort. Overal laat je je informeren over hoe de doelgroep de oren kan worden gewassen en je maakt zegenende gebaren.

Op het hoogste niveau in deze quasi-religieuze organisatie wordt er een politiek machtsspel gespeeld voor en door onhebbelijken, narcisten en psychopaten. Maar er is ook altijd plaats voor jaknikkers en slijmjurken.

Dit is wat er bij de Nieuw-Apostolische Kerk achter de schermen heimelijk aan de hand is. Mensen veranderen als het ware waar je bij staat. Ze vervreemden van zichzelf en zijn voor anderen niet meer wie ze waren. Wie er blijk van geeft te hebben ontdekt wat er op deze wijze plaatsgrijpt, wordt stilzwijgend geëlimineerd oftewel "endgültig kalt gestellt". Een beproefde foltermethode is die van het volstrekt te worden genegeerd. Niet voor niets heb ik er veel moeite voor gedaan om op dit Forum zo begrijpelijk mogelijk uit de doeken te doen hoe het de dienstdoende "Godsgezanten" in kwestie collectief en uitzichtloos in de bol is geslagen...

Wij allen hebben hier kunnen lezen hoe districtsapostel Brinkmann schermt en anderen confronteert met waarden en normen, die hij in de praktijk zelf niet wil naleven - nota bene met de zegen van stamapostel Leber!

Men is dóór en dóór corrupt, maar dat valt pas in te zien indien het gezonde verstand kan herleven en gelovigen zich daadwerkelijk weten te beperken tot wat feitelijk de kern is van het evangelie van Jezus Christus. Zodra de liefde van God door onhebbelijke "zegenaars" aan voorwaarden wordt gebonden om aanspraak te krijgen op hun "zegen", worden zielen beroofd van het element waarin God ze had geschapen: Zijn vrijheid.
Kerkelijke ambtsdragers die eerst en vooral zichzelf laten bedienen kunnen per definitie geen zegenaars zijn. In de Nieuw-Apostolische Kerk zijn hemel en aarde op de kop gezet, en de gevolgen zullen níet uitblijven.

(...)


Uit: Bericht -op het voormalige Forum van Bauke Moesker- op "23 apr 2013, 22:42", in de thread "stamaposteldienst op 21 april 2013 te Drachten"

Niettemin; dít is wat Paulus er in zekere zin over opmerkte - en dat is bepaald niet niks:

• [13] Het is iedereen in het Romeinse hoofdkwartier en alle anderen duidelijk geworden dat ik gevangenzit omwille van Christus. [14] Bovendien durven de meeste broeders en zusters, omdat ze door mijn gevangenschap vertrouwen in de Heer hebben gekregen, de boodschap nu nog onbevreesder te verkondigen. [15] Sommigen doen het weliswaar uit afgunst en rivaliteit, maar anderen verkondigen Christus met goede bedoelingen. [16] Zij doen het uit liefde, in het besef dat ik de taak heb het evangelie te verdedigen. [17] Maar de eersten verkondigen Christus uit geldingsdrang, met onzuivere bedoelingen, om mijn gevangenschap te verzwaren.
  [18] Maar wat doet het er eigenlijk toe! Wat telt is dat Christus verkondigd wordt. Of het nu uit valse of oprechte motieven gebeurt – dát het gebeurt verheugt me. En mijn vreugde is blijvend, [19] omdat ik weet dat dit alles door uw gebed en de hulp van de Geest van Jezus Christus tot mijn redding leidt. [20] Het is mijn stellige hoop en verwachting dat ik mij nergens voor zal hoeven te schamen, maar dat Christus bij alles wat mij overkomt in alle openheid geëerd zal worden, of ik nu in leven blijf of moet sterven.
  
  Uit: Filippenzen 1 (NBV)

Groet,
TjerkB

[TjerkB]

1. (...)
   In mijn beleving is het bij de Nieuw-Apostolische Kerk uitgelopen op de zoveelste mislukte toren van Babel. Het had een subliem veelkoppig bouwwerk moeten worden, al was het project voor één Architect schijnbaar niet te behappen. Dus werden er overal funderingen gelegd, vloerdelen aangesleept en verrezen er forten. Vooraanstaanden, vergadertijgers en visionairs wierpen zich als vennoten op om het nieuwe verbondvolk op ongekende bouwhoogten te huisvesten, in ruil voor ieders onbegrensde vertrouwen. Zo kon het voor henzelf tenminste uit.
   
   (...)
   Het bleek foute boel zijn, en niet een beetje ook. De verdorvenheid kwam niet van beneden in de organisatie doch helemaal van boven.
   
   (...)
   
   
   Uit: Bericht -op het voormalige Forum van Bauke Moesker- op "11 feb 2012, 17:41", in de thread "Het uur der waarheid nadert"

2. (...)
   Gewetenloze kerkvorsten schaken op meerdere borden tegelijk. Daar hebben ze dus heel wat pionnen bij nodig. Pionnen die, als ze handig de overkant bereiken, allemaal kans maken om te worden gepromoveerd - tot "hoge(re) dienaren". Maar dáár zit hem juist de kneep: in het werk Gods bestáán er helemaal geen hoge(re) dienaren! Om toch iedereen vooral dáárin te laten geloven moest er boven Zijn akkerwerk een kunsthemel met kunstlicht worden aangebracht, en dat lukte! Een koperen hemel (...), waarbij uit alle macht vanaf de grond op de binnenkant ervan de nieuw-apostolische ideologie wordt geprojecteerd. Als in een modern planetarium.
   
   Wie goedgelovigen op zo'n gewiekste manier te grazen neemt, maakt van een verlossingswerk een verdelgingswerk waarin goddelijk leven te gronde wordt gericht.
   
   (...)

3. (...)
   Uitgebreid beschreef ik op dit Forum om welke reden het is dat de nieuw-apostolische geloofspraktijk mij ging benauwen. Al in 2001 kreeg ik sterk het gevoel alsof wij werden weggeleid naar een soort van nieuw-apostolisch planetarium met een kunsthemel en kunstlicht, terwijl het firmament stiekem voor ons werd verduisterd. De waarheid die wij kenden werd verbogen en de werkelijkheid als het ware opnieuw ingericht. Als ik er iets over opmerkte of vroeg, werd er helemaal níet of juist ontwijkend geantwoord. Ongemerkt was ik in aanvaring gekomen met de arrogantie van de macht. Hierna zou ik ook inderdaad niets anders meer meemaken dan desinteresse en onwil.
   
   (...)

@all

Zoals hierboven heb ik mij er wel eens ondubbelzinnig over uitgelaten dat de Nieuw-Apostolische Kerk als het ware werd voorzien van een zwevende vloer en een soort van projectiedoek als hemeldak.

Wat mij verontrustte waren bijvoorbeeld "dienstmededelingen" als déze:

(...)

De Coördinatiegroep De thema's gaan ondubbelzinnig richting theologie
16.02.2004
51 agendapunten, drie dagen, ongeveer 36 uur aaneengesloten - onderbroken door korte pauzes - zo ziet een normale vergadering van de KG eruit. Het merendeel van de thema's die besproken worden zijn van theologische aard, een tendens zoals die sinds enige jaren te zien is. Dat ligt in het bijzonder aan de projecten die de kerk heeft voorgenomen om de komende jaren te doen: de uitgave van een eigen catechismus, bewerken van leerboeken voor het kerkelijke onderricht en vragen met betrekking tot de Openbaring.

(...)

Lees verder: http://www.nak.org/nl/nieuws/berichten- ... cle/12660/
Zie ook -op het voormalige Forum van Bauke Moesker- het bericht op "Za 19 Feb 2011, 00:10", in de thread "Levend geloof"

(...)

De internationale districtsapostelvergadering in Dortmund is voorbij
24.11.2017

Zürich/Dortmund: „Ik dank u voor de broederlijke samenwerking. Ik heb veel geleerd.” Met deze woorden liet de stamapostel de districtsapostelen en de districtsapostelhelpers het weekend ingaan. De internationale districtsapostelvergadering was gevuld met strategische en theologische thema’s.

(...)
10-Punten-Codex voor social media
De Nieuw-Apostolische kerk is al vele jaren bezig met sociale netwerken. Het bij de internationale kerkvergadering aangesloten communicatie-onderdeel verstuurt de informatie via meerdere profielen naar de gangbare media. Nu werd daarbij een gedragscode opgesteld, die geldig is voor alle mediaverzorgenden binnen de kerk. Legale, inhoudelijke en ethische doelen worden in een Social Media Guideline vastgelegd en onder de landskerken verdeeld. Stamapostel Schneider vertelt daarover: “Ambtsdragers en kerkelijke medewerkers, maar ook gemeenteleden, die hun geloof geheel vanzelfsprekend ook online belijden, moeten weten, hoe de Nieuw-Apostolische kerk over aktiviteiten in social media denkt.” Een 10-Punten-Codex beschrijft, hoe en in welke stijl de kerk zich wil presenteren, namelijk respectvol, eerlijk, legaal, verantwoordelijk en ethisch, om er een paar te noemen.

Lees verder: http://www.nak.org/nl/nieuws/naki-nieuws/article/19423/

(...)

Aan pretenties derhalve geen gebrek; aan daadkracht helaas des te meer - want:

(...)
Aangeslagen, ontgoocheld, vertwijfeld en ontredderd werden de eigenzinnigen, de dwarsliggers, door de uitverkorenen achtergelaten. Met opgeheven hoofd zetten die laatsten de pas er stevig in, onvermoeid naar het hoogste strevend; tot tevredenheid van hun apostel.

En nu bevinden wij ons allen dus voorlopig nog in de turbulentie... In de Groene Amsterdammer van 29 april jl. las ik het volgende:

• In een wereld van gelijkgestemden kan het moeilijk zijn om je eigen blinde vlekken te zien.
  Daarom is het goed als de maatschappij je af en toe een spiegel voorhoudt.
  Wie sportief is zegt dan: ik ga de impact van mijn activiteiten tegen het licht houden en ik ga kijken waar ik iets kan verbeteren.
  Daar is een vorm voor: de materialiteitsanalyse, die je maakt samen met je critici…

(pag. 63, De zakenprins).

Zou dát het zijn?, dacht ik: ontbreekt het nu aan de "verbondenheid" met... critici? Wat zijn dat hier eigenlijk voor mensen, de cri-ti-ci?

(...)

Met critici of laat ik zeggen "andersdenkenden" heeft men in de Nieuw-Apostolische Kerk nooit veel opgehad. Dat waren toch vooral mensen die het niet begrepen en die er voor hun eigen bestwil verstandig aan deden niks meer te vragen maar van onze 'god' de antwoorden af te wachten?

Toen ik nog werkzaam was op het landelijke bureau van de kerk, werd mij ooit gevraagd wat ik vond van een door een gemeentelid geschreven tekst. Als ik het mij goed herinner betrof het de verzorging van de jeugd. Dat ik daarover mijn eigen mening mocht geven verraste mij oprecht, maar ik liep erbij in een hinderlaag. Ik werd uitgemaakt voor criticaster, terwijl ik een weloverwogen reactie gaf op de vraag die mij was gesteld. Een ander bestuurslid stelde mij later ook eens zo'n vraag, nu over een theologisch thema, maar toen had ik er al meteen geen goed gevoel bij. Zo werd er van hogerhand met dedain met mede-werkers! omgegaan. Al keek men je aan; nooit zou er op ooghoogte worden gecommuniceerd. Met plezier had ik eerder gekeken naar de TV-serie "Ja zuster, nee zuster", maar nu was ik in de verkeerde film beland: "Ja apostel, nee apostel".

In diezelfde tijd groeiden mijn kinderen op. Gevraagd en ongevraagd werden de meest uiteenlopende vragen gesteld en opmerkingen gemaakt! Daar zaten ook wel eens heel rake opmerkingen bij en betrof het bij mijzelf inconsequenties, waarvoor ik mij serieus moest verontschuldigen. Wanneer ik eraan terugdenk, ben ik soms de schaamte nóg altijd niet voorbij! Toch hoor ik die kritiek duizendmaal liever en praten wij erover, dan dat ik mij van hetzelfde eenrichtingsverkeer had bediend als waaraan ik op werkdagen blootstond op mijn werk en zondags nog in de kerk!

Vandaag stond er een mooi interview in de krant*, met een enthousiaste hoogleraar. Treffende uitspraken (als ik denk aan de kerk die ik verliet):

• " (...) Net als mijn andere academische werk is die Cambridge History zo'n onderdeel van mezelf, die hoort bij mijn eerste levensbehoefte. Met het essay in NRC over de multiculturele samenleving liep ik al tien jaar rond. De Nederlandse politiek heeft sinds 2010 gevaarlijke afslagen genomen, die niet zonder gevolgen zijn gebleven. Het is niet betekenisloos als een premier in een brief aan alle Nederlanders schrijft: 'Doe normaal of ga weg.' Met de titel van Jesse Frederiks boek over de toeslagenaffaire, Zo hebben we het niet bedoeld, ben ik het ook niet eens. Zo hebben we het wél bedoeld. Toen ik als rijkstrainee bij het ministerie van Sociale Zaken werkte, hoorde ik al hoe racistisch sommige hoge ambtenaren over bevolkingsgroepen spraken."

• " (...) We leven in het nu. Daardoor zijn we geneigd onze successen en mislukkingen - de afgelopen decennia waren dat vooral successen - volledig aan eigen beslissingen toe te schrijven. 'Wilt u van mij leren? Dan moet u dat zo en zo doen.' Dit is gevaarlijk, want zeker een klein land als Nederland is altijd een speelbal van de brute feiten van geografie en geschiedenis. Kijk naar de welvaart die we ontlenen aan de gasbel van Slochteren, of de handelsvoordelen die we danken aan de EU-markt. Als we ons bewuster waren van die afhankelijkheden, zouden we minder stellig neerbuigende posities innemen ten opzichte van anderen.
  
  'Dit gebrek aan zelfkritisch vermogen is ook terug te zien in de instituties. Landen als Italië en Duitsland hebben een president die de grondwet beschermt tegen de beukende krachten van de waan van de dag. Die taak wordt bij ons door niemand uitgevoerd. Zoiets wreekt zich in de toeslagenaffaire."

* Volkskrant d.d. 07-09-2022 | Mathieu Segers: "We zijn geneigd ons succes volledig aan eigen beslissingen toe te schrijven. Dat is gevaarlijk"


Het was verpletterend geproclameerd: "Een 10-Punten-Codex beschrijft, hoe en in welke stijl de kerk zich wil presenteren, namelijk respectvol, eerlijk, legaal, verantwoordelijk en ethisch, om er een paar te noemen." Echter; ikzelf en talloze anderen hebben het níet mogen meemaken...

Groet,
TjerkB

[TjerkB]

Uit: NOS-journaal op vrijdag 9 september 2022, 10:00 uur

@all

(...)
Oftewel: practice what you preach - met praten alleen kom je er niet. Bij "occulte gebondenheid" daalt echter het be­wust­zijns­ni­veau waarop men zich dit realtime realiseert. Helaas ontwikkelt zich dan, zó lang­zaam dat je het níet merkt, een dictatoriale verdwazing.

(...)

Het overlijden van de Britse koningin Elizabeth, gisteren, zet aan het denken. Met grote toewijding gaf zij invulling aan de roeping die zij voelde.

Requiescat In Pace...

Bron: https://hymnary.org/hymn/CAH2000/649a

Groet,
TjerkB

[TjerkB]

Bron: https://nos.nl/artikel/2444940-aborigin ... erdrukking

@all

In het bovenbedoelde nieuwsartikel las ik:

Komende donderdag is een nationale vrije dag in Australië ter nagedachtenis aan de koningin. Dan wordt ook een minuut stilte gehouden. "Het Britse rijk verklaarde de oorlog aan de oorspronkelijke bevolking van dit land. Dat leidde tot enorme bloedbaden. En je wil dat ik nu een minuut stil ben voor de kroon?", schrijft Bandts Aboriginal partijgenoot Lidia Thorpe in een opiniestuk in Guardian Australia.

Nieuw-Zeeland
In Nieuw-Zeeland is de wens om de monarchie af te schaffen veel minder prominent. Dat komt deels doordat de oorspronkelijke bevolking al in 1840 een verdrag sloot met de Britten. In 1995 bood koningin Elizabeth haar excuses aan voor het onrecht dat de Maori bevolking door het kolonialisme is aangedaan. Ook volgde er een herstelbetaling van ruim honderd miljoen euro.

Zou het niet grievend zijn om hierbij schouderophalend te reageren met zoiets als "Je kunt het nu eenmaal niet iedereen naar de zin maken" ?

(...) Helaas gebeurt dit in voorkomende gevallen in de Nieuw-Apostolische Kerk toch wél: follow the leader - en je arriveert vanzelf in de hemel. Waar kerkelijke autoriteiten zich vergrijpen aan het gemeenteleven, aan de autonomie van gelovigen en/of aan de soevereiniteit van God, trek je daar als leed- en kruisdrager aan het kortste eind. Wie een moreel appel doet op de kerkleiding, riskeert aan de heidenen te zijn overgeleverd. Oorzaak: de geïntroduceerde rangen en standen onder gelijkgerechtigde kinderen van één Vader (lees: hebzucht en hoogmoed bij geestelijken). Vervolgens wordt de "Einheit im Apostelkreis" geveinsd om de schone schijn op te houden, terwijl marketeers en theologen zorgen wegpraten.

Goddank maakten rechtschapen zielen ruim baan met bezielde gedachten in liederen als "Is Jezus in uw hart geboren nu? (...) Dan is het goed."


Groet,
TjerkB

[TjerkB]

Opgemerkt langs de Katwijkerlaan in Pijnacker ZH

@all

In het voorbijgaan trok de tekst hierboven mijn aandacht. Het was bij een boerderijtje waar aardappelen worden verbouwd en groenten geteeld. Wellicht heeft ooit de eigenaar ervan gemeend: laat mij hier maar elke dag aan worden herinnerd. Met gulle hand gezaaid, gebeden en gewerkt; geen dankdag voor het gewas veronachtzamend. Thuisgekomen zocht ik op internet naar een impressie van de oogst:





Deze thread heet "Wat is de Nieuw-Apostolische Kerk?" Zou God elders zegen onthouden aan zielen die zich aldus voor Hem verootmoedigen?

Groet,
TjerkB



P.S.

[TjerkB]

(...)
Zaterdag 4 mei jongstleden verscheen onderstaand manifest in zowel De Leeuwarder Courant als het Friesch Dagblad:

"Als voorgangers, pastores, predikanten en kerkelijke werkers van de kerken, parochie en gemeentes in onze provinciehoofdstad Leeuwarden, spreken wij ons in deze dagen van gedenken krachtig uit tegen elke vorm van Jodenhaat en antisemitisme.

(...)"

De naam van de voorganger van de Nieuw-Apostolische Kerk Leeuwarden ontbreekt in bovengenoemde lijst. De NAK Leeuwarden isoleert zichzelf?!


Uit: Bericht op "za 11 mei 2024, 21:33", in de thread "NAK Leeuwarden onttrekt zich aan manifest van Leeuwarder kerken in verband met Jodenhaat en antisemitisme"

@zefyr

De geschetste situatie doet mij terugdenken aan jaren geleden, toen er vanuit "de C.A." een brief was beantwoord aan een voorganger. Deze (sympathieke) voorganger was benaderd door een plaatselijk comité met het verzoek in zijn gemeente aandacht te vragen voor een donatie in het licht van een humanitaire actie. Hij had ook een pamflet ontvangen om op te hangen bij het mededelingenbord in de hal van de kerk. Via de media was trouwens al opgeroepen de actie te ondersteunen met een persoonlijke gift. Het antwoord was dat de kerk zich erbuiten zou houden.

Hoewel het toen eenvoudig de bedoeling was dat er in kerken extra zou worden gecollecteerd, probeerde ik mij de situatie van deze voorganger serieus voor te stellen want door mijn werk was het op dat moment de eerste keer dat zulke correspondentie mij onder ogen kwam. Dat de voorganger dit item had aangekaart bij de districtsapostel, snapte ik want bij het kerkgenootschap de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland ligt statutair elk mandaat bij het landelijke bestuur. Ik vond het antwoord aan de voorganger begrijpelijk (bij het bewuste goede doel betrof het ieders eigen verantwoordelijkheid), maar toch kon ik mij ook indenken dat onze kerk misschien wel een beetje aan de kant zou komen te staan.

Het manifest van 4 mei jl. lijkt mij nu echter op persoonlijke titel het initiatief te zijn van medewerkers bij een aantal religieuze groeperingen. Uiteraard kan het heel goed zijn dat daarbij de voorganger van de plaatselijke nieuw-apostolische kerkgemeente vergeefs óók was benaderd. Een aandachtspunt hierbij is uiteraard wél, dat niet zonder meer aan de organisaties (!) die de betrokkenen met een afgebakende taakstelling tot op zekere hoogte vertegenwoordigen, een gewetensfunctie kan worden toegedicht. Met welke god heb ik bij wijze van spreken van doen, die in mijn kerk sommige maatschappelijke kwesties wél uitdrukkelijk door een medewerker laat aansnijden, maar andere die ons raken juist níet?!

Zie ook -op het voormalige Forum van Bauke Moesker- de berichten, resp. op "17 feb 2011, 17:50" en "19 feb 2011, 00:10", in de thread "Levend geloof". Ikzelf verliet de kerk, toen ik goed en wel doorkreeg hoe er aan de touwtjes wordt getrokken - buiten de gemeenteleden om!!

Groet,
TjerkB

[TjerkB]

@all

Groet,
TjerkB


P.S.
Zie evt. tevens het bericht op "wo 28 dec 2022, 20:45", in de thread "In vijf jaar tijd zijn er 262 kerken gesloten. Een kwart van de kerken is omgebouwd voor andere functie"

[TjerkB]

@all

Zou het nuttig zijn iets ongedaan te maken of tóch recht te zetten, zo vroeg ik mij af, toen ik zojuist het onderstaande bericht nog eens doorlas:

@all

In een nieuw Premium-Artikel meldde de Redactie van Glaubenskultur gisteren dat inmiddels ook Zwitserse districtsdienaren hebben verteld het oneens te zijn met de formuleringen waarmee het internationale nieuw-apostolische kerkbestuur onlangs feitelijk heeft verklaard dat de Nieuw-Apostolische Kerk te midden van alle andere christelijke geloofsgemeenschappen voor God en daarmee voor de algehele mensheid de meest unieke plaats inneemt. Daarop had districtsapostel Fehlbaum voorshands geantwoord dat er met betrekking tot het "kerkbegrip" nog wel kleine tekstaanpassingen denkbaar zijn, maar dat er geen onduidelijkheid over mag bestaan hoezeer het juist aan déze kerk toevertrouwde apostelambt in hoge mate onderscheidend is. Overigens vond de districtsapostel dat met de bekritiseerde specifieke passages niemand te kort wordt gedaan of wordt veroordeeld. Ingekomen schriftelijk gestelde vragen worden nog beantwoord.

"Het werk Gods wordt eerst en vooral belichaamd door de Nieuw-Apostolische Kerk." Dat is definitief de strekking van de thans nader uitgewerkte nieuw-apostolische geloofsleer. Alle kerkelijke ambtsdragers behoren dit te geloven en het aan hun toehoorders voor te houden. (...)

Eén van de lezers reageerde als volgt:

• 
  
  Bron: balehuhu, (Name und Ort der Red. bekannt), 11-03-2011 23:57

God heeft de wijsheid derhalve in pacht gegeven aan de nieuw-apostolische apostelen, zo luidt de boodschap, waarbij gelovigen in acht hebben te nemen dat Hij de meeste wijsheid voorbehoudt aan de voorzitter bij het internationale kerkbestuur, stamapostel Dr. Wilhelm Leber dus momenteel, en bijna evenveel wijsheid aan de districtsapostelen. Een weinig minder vervolgens aan hun helpers en nóg een ietsje minder aan de overige apostelen maar ook voor hen nog altijd genoeg om als geen ander ten overstaan van "mindere goden" de Bijbel te kunnen verklaren. Het staat betrokkenen kennelijk vrij om zich de waarheid te laten voorzeggen door redacteur Dr. Reinhard Kiefer of door perswoordvoerder Peter Johanning. Het is ze blijkbaar tevens toegestaan om ghostwriters, theologen, journalisten en anderen die niet direct om woorden verlegen hoeven te zitten, zoals advocaten en notarissen, in dienst te nemen voor het intimideren van vragenstellers. Voor critici is er in hun machtsbestel géén plaats. Die worden wel op zo'n manier bejegend dat ze uit eigen beweging vertrekken. Van de meest aanzienlijken onder dezulken wordt formeel op elegante wijze afscheid genomen. Verder verrichten de wijzen "wonderen" met het aan zichzelf toegeëigende geld.

Het WebTeam


Bron: Bericht -op het voormalige Forum van wijlen Bauke Moesker- op "12 mar 2011, 01:31", in de thread "Deining in Duitsland over 'Kirchenverständnis' "

Want: toen het destijds alsmaar duidelijker werd welke kant het echt zo opgaan wanneer de nieuw-apostolische catechismus het daglicht zou zien, begonnen weliswaar puzzelstukken in elkaar te passen, maar bleek tot verbijstering van tallozen dat de verkeerde puzzel was gemaakt!


Nee, het was bij nader inzien niet zonder reden dat het herschrijven van de "Vragen en Antwoorden" uiteindelijk tot 2012 op zich liet wachten:

@zefyr
@all

Vanochtend herinnerde ik mij een gesprek "op de C.A.", onder collega's, eind jaren '90, toen ik nog voor de kerk in loondienst werkzaam was. Het ging erover dat een destijds allang noodzakelijk gebleken herziening van de bekende "Vragen en Antwoorden" veel voeten in de aarde had. Op dat moment viel de opmerking dat bij wat er dringend moet veranderen, de vrees bestaat dat uit onvrede meer dan 100.000 leden afhaken. Ik weet nog dat ik in al mijn onschuld (!) dacht: wat raar als er zó veel broeders en zusters zijn die de waarheid niet onder ogen wensen te zien. Want: het was ook mij inmiddels wel duidelijk dat een aantal teksten beslist inhoudelijk zorgvuldiger en juister moesten worden samengesteld.

Zonder bij mij zo'n kijk op de zaak nu te willen projecteren op hoe anderen zoiets zouden beluisteren, besef ik uiteindelijk toch wel dat er, "op bestuursniveau" zeg maar, vaak heel veel méér (schokkends) aan de orde was dan wat zich liet delen met alle... "onwetenden" op de kerkvloer. Bij welk niet-pluis gevoel ook en ongeacht iemands schroom om erover te praten; élke kwestie werd áltijd gesust en dat lijkt mij níet veranderd. Telkens opnieuw moest je in de gemeenschap zelf maar weer een manier vinden om zonder antwoorden brandende vragen ergens te parkeren. Achteraf bezien werd hiermee de afstand alsmaar groter tussen wie bekend waren met misstanden of onrecht en tegenover hen de onwetenden.

Feitelijk werd eenieder met die kwalijk bevoogdende aanpak niet in de laatste plaats ook waarheid omtrent beschadigende leugens onthouden.

Het werkelijk moedwillig in de communicatie aan de gelovigen berokkende eenrichtingverkeer heeft zó veel vertrouwen geschonden, dat ik dit als verreweg de belangrijkste oorzaak zie van de omstandigheid dat zielen het niet meer kunnen opbrengen aan zo'n regime (!) trouw te blijven.

Groet,
TjerkB


Bron: Bericht op "di 27 aug 2024, 12:29", in de thread "Wohin soll ich mich wenden (Franz Schubert) - opnieuw 'kalibreren' of...? Opmerkelijke vragen?"

Ooit kwam het hierbij al eens tot de volgende opsomming van omstandigheden die op de hele gang van zaken van invloed moeten zijn geweest:

[Bijgewerkt: 08-02-2013, 11.30 uur]


@all

Het moet uiteindelijk een soort van 7-stappenplan zijn geweest dat stamapostel Dr. Wilhelm Leber uitgevoerd heeft willen zien voordat aan hem in het NAK-jubileumjaar 2013 "op feestelijke wijze" ambtsrust zou worden verleend. Wat moest er namelijk -in de verborgen agenda- worden veiliggesteld?

• de nagedachtenis aan stamapostel J.G. Bischoff en diens omstreden Boodschap
• de "Heilsnotwendigkeit" van het nieuw-apostolische apostelambt
• de volmachten, verbonden aan het nieuw-apostolische ambt van stamapostel
• de pennevruchten van districtsapostel Karl Weinmann** en daarmee 1863 als startjaar van "de nieuwe ordening"
• de geloofsgehoorzaamheid (lees: de kadaverdiscipline) ingevolge de hiërarchische opzet van de organisatie
• het exclusivisme van de nieuw-apostolische geloofsleer (oecumenische betrekkingen dus slechts pro forma)
• het combi-leiderschap van "hoge dienaren" (zakendoen en zielzorg)

Het schijnt de "Betonkopf" in kwestie nog te lukken ook... Iedereen heeft straks het nakijken, inclusief de God van Abraham, Isaak en Jakob.


** Zie pagina 380 van het manuscript "Geburtsstunde der Neuapostolischen Kirche (update 03. Feb. 2013)" van Rudolf Stiegelmeyr. Klik >> HIER << om het te downloaden.

Het WebTeam


Bron: Bericht -op het voormalige Forum van wijlen Bauke Moesker- op "18 okt 2012, 18:40", in de thread "Leber -provocateur pur sang- acteert op 4 december 2012"

Met de presentatie van de nieuw-apostolische catechismus was dus ook het "reli-ondernemerschap" van de "sterrenchefs" definitief beklonken. Niet alleen Jakobs God (vgl. Psalm 146) was daarmee het nakijken gegeven, maar ook eenieder die uitkeek naar de vervulling van Zijn beloften. Zo immers, zo eigenzinnig laten deze beloften zich niet kenbaar maken. Ondertussen werd er alvast ongenadig door de kerkleiding afgerekend met zielen die zorgen uitspraken over het naderende benauwende klimaat, maar hun aantal was blijkbaar al afgewaardeerd op circa 100.000.

Achteraf, voor de bühne, kan men wel lid worden van een Raad van Kerken of een bestuursverklaring uitgeven, maar zuivere koffie is dat níet!

Groet,
TjerkB

[TjerkB]

(...)
Ik realiseerde mij hoe ongelukkig ik kon zijn met de verwarring die allerhande zaken in de kerk gedurig bij mij opriep. Doodziek werd ik daarvan! En nú moet dat maar eens he-le-maal afgelopen zijn, zo nam ik mij voor. Het zal zo'n veertien jaar geleden zijn, inmiddels. Het werd een ware zoektocht! Wat is er aan de hand, zo vroeg ik mij destijds af, waardoor deze kerk mijn krachten sloopt?! (...) Daar ben ik nu wel achter. In het achterliggende halfjaar heb ik de oorzaken ervan op dit Forum als het ware blootgelegd. Dit heb ik gedaan als een soort van handreiking voor anderen die zich misschien nog wel steeds afvragen hoe het komt dat men alsmaar worstelt men een niet te duiden aanhoudend gevoel van onwel-bevinden. Dat het met "de kerk" van doen heeft, weet men meestal wel, maar niet: op welke manier.

(...)


Uit: Bericht -op het voormalige Forum van Bauke Moesker- op "Za 12 Mrt 2011, 19:20", in de thread Deining in Duitsland over "Kirchenverständnis"

@all

Tegenwoordig zijn er op internet allerhande vergelijkingssites, zoals voor verzekeringen, energielasten en voor mobiele telefoonabonnementen. Denk je toch eens in, dacht ik, dat dit ook nog gebeurt bij o.a. "de offers van tijd en van geld" die je te wachten staan bij religieuze organisaties!

Maar dat wordt vermoedelijk best nog een flinke klus:

(...)
Nadat er van dat naslagwerk later nog een herziene druk verschenen was, meldde men vanuit de Raad van Kerken en passant het onderstaande:

648 Kerken
Gepubliceerd op 13 maart 2008

Nederland telt meer dan 648 kerken en kerkelijke genootschappen. Althans: zoveel kerken staan opgesomd in het onlangs verschenen Handboek Christelijk Nederland. De vele kerken zijn uiting van het verlangen om het evangelie in de eigen (sub)cultuur een plaats te geven, meent de algemeen secretaris van de Raad van Kerken [drs. ing. Klaas van der Kam; TB]. De kracht daarvan is het authentieke geluid. De zwakte het verlies aan eenheid en gevoel voor identiteit die men kan ontlenen aan de gemeenschap.

——————————–

OVER TRENDS IN NEDERLAND BIJ 648 KERKEN

Het verhaal gaat van een drenkeling die op een onbewoond eiland terecht kwam. Hij bouwde er drie hutten. Na verloop van tijd werd hij ontdekt door zeelieden, die hem redden. “Waar zijn die hutten voor”, vroegen ze de drenkeling. “Nou”, zei de man, “die ene hut is mijn woonhuis en de andere hut is mijn kerk.” “En waar is die derde hut dan voor”, vroegen de zeelieden. “Wel”, zei de man, “dat was mijn kerk voordat ik samenkomsten ben gaan beleggen in die nieuwe kerk.” Kerkscheuringen lijken de Nederlander in het bloed te zitten. Hoe dicht de anekdote bij de waarheid zit, ontdekte ik, toen ik van de auteurs van Handboek Christelijk Nederland vernam dat er inderdaad een eenmanskerk schijnt te bestaan in de buurt van Den Helder. Achteraf begrijpelijk: Verschillende geseculariseerde christenen in Nederland hebben weliswaar hun ouderlijke kerk de rug toegekeerd, maar zijn toch niet ongelovig of onkerkelijk geworden. Ze geloven op hun eigen manier in hun eigen eenpersoonskerk. Wij in het Westen hebben de neiging om ‘eenheid’ te associëren met ‘alleenheid’, om er daarna het label op te plakken van ‘vrijheid’.

Toen de uitgever mij inzage gaf in het Handboek Christelijk Nederland wist ik niet of ik er blij mee moest zijn of eerder teleurgesteld. Het is een mooi boek geworden. Het laat zich doorbladeren zoals je internetpagina’s afstruint. Tegelijk schrik je als je ziet hoeveel kerken er genoemd worden. Ik telde er 648.

(...)


Bron: https://www.raadvankerken.nl/nieuws/2008/03/648-kerken/

(...)

Uit: Bericht op "za 13 jul 2024, 10:27", in de thread "Weigeren van het sluiten van het levensboek in het apostolisch genootschap"

Groet,
TjerkB


N.B.
In de onderstaande quote staan twee koppelingen die ik erin opnam, zgn. hyperlinks. Wellicht is het verhelderend daar eens op door te klikken.

(...)
"Licht in de duis­ter­nis bren­gen" is natuurlijk níet hetzelfde als "duisternis brengen in het licht" ... Toch is dit laatste wel degelijk wat niet alleen mijzelf in kerkelijk verband is overkomen (of juister wellicht zelfs: werd aangedaan), doch werkelijk overal én sinds jaar en dag, ontelbaar velen. Ook gisteren las ik in die samenhang weer een verontrustend artikel in de krant. Steeds valt er een soortgelijk patroon te ontdekken: iemand werpt zich op als bovenbaas en prompt staat het leven van de sluw beroofde gelovigen verstikkend in het teken van "to pray, to obey en to pay". Beroofd, bovenal van ieders hoogst persoonlijke autonomie.

(...)


Uit: Bericht op "do 29 aug 2024, 11:44", in de thread "Wohin soll ich mich wenden (Franz Schubert) - opnieuw 'kalibreren' of...? Opmerkelijke vragen?"

P.S.
Nog ter illustratie...

Situatieschets

"Voor het goud der waarheid, kostelijk brood uit de hemel, helder levenswater, ware gemeenschapszin, heilige liefde, Zijn (!) vrede en rust, geborgenheid, erbarmen, de reine Jezusleer, levende apostelen, vergeving van zonden, het Heilig Avondmaal en de werkzaamheid van de Heilige Geest, uitverkoren kinderen Gods, balsem voor de ziel en ogenzalf, eenheid onder de dienaren en machtige stromen van zegen; daarvoor was er voor levenden en ontslapenen maar één adres, namelijk... míjn kerk. Zó werd het ons voorgehouden. Tegen wie aldus in de gehoorzaamheid stond zou worden gezegd: 'Over weinig zijt gij getrouw geweest; over veel zal Ik u zetten.' Ja, zó worden de goddelijke beloften vervuld."

Dit was bij de verkondigde geloofsleer althans de theorie. Maar de praktijk toonde zich weerbarstig.

(...)
Natuurlijk, de apostel was dankbaar voor alle offers die er werden gebracht, óók in tijd. Maar de districtsvoorganger vertelde ondertussen wél dat er over "het offer" zorgen waren. Daar werden wij door hem in onze gemeente ernstig op aangesproken. Soms echter kon je het moeilijk missen: in een gezin met opgroeiende kinderen zijn er gedurig heel wat uitgaven. Het is makkelijker om tienden te offeren van luxe dan van armoede. Klopt dat dan eigenlijk wel; dat van die tienden? Iemand zei zelfs dat het om 10% ging van álles, dus ook de kinderbijslag, het vakantiegeld, een belastingteruggave... Dan valt een auto niet meer te bekostigen. Trouwens, de meesten rekenen niks voor kilometers voor "de dienst".

Toch bleek het meeste wel wáár te zijn. Tenminste, er werd in de gemeenschap telkens weer de nadruk op gelegd: de zorg over het offer, en de apostel is ook bezorgd over het aantal dienaren. Al doen wij in ons gebouw vrijwel alles zelf; als het een keer wat kost, worden wij er nog bijna op aangekeken! Op zo'n manier is er weinig voldoening. Maar ja, dan staat het op de hemelbank, wordt er gezegd.

(...)

Uit: Bericht -op het voormalige Forum van wijlen Bauke Moesker- op "27 okt 2010, 21:37", in de thread "Achtergrondinformatie Nieuw-Apostolische Kerk"

Hierboven markeerde ik de opmerking "Op zo'n manier is er weinig voldoening". Nadat ik al jarenlang óók uit dienst was bij de kerk, kwam ik tot het besef dat ik er nooit bij had stilgestaan hoe belangrijk het is om voldoening te vinden in activiteiten waarmee je je bezighoudt. Tot dan toe had ik vooral geprobeerd zelf aan verwachtingen te voldoen. Zoals ik het al aangaf; in de kerk stond elke functie, elke taak in het licht van een ideële strekking. Je werd geacht uitvoering te geven aan de wensen die "de dienaren" met je hadden gedeeld, daarbij "onbaatzuchtig" te zijn en je "bij werk en plichten" geenszins te laten leiden door eigen inzichten en meningen. Ik besefte niet dat ik dit met mijn gezondheid betaalde. Wie zoiets meemaakt en zelfs aan den lijve ondervindt, wordt in de nieuw-apostolische geloofspraktijk amper geloofd. In de kerkbanken wordt namelijk het meeste geloof gehecht aan uitspraken en opvattingen van bij voorkeur "de hoogste" dienaren. Het betreft dan dus de stamapostel of een districtsapostel. De zuiverheid of de betekenis van wat anderen inbrengen, is daarmee vergeleken dus steeds van ondergeschikt belang. Lijdt iemand ergens onder, dan geeft God ongetwijfeld "kracht naar kruis". Met andere woorden: vertrouw daar nu maar op - wij denken aan je, bidden voor je en wij geven om jou. Niemand ondertussen die zich waagt te realiseren dat dit omarmde gemakzuchtige denken (!) én werkelijk hoogst kwalijke sektarische trekken in de gepropageerde geloofsleer er wel eens de oorzaak van kunnen zijn dat naasten stilletjes bezwijken...