Tussenbalans en hoe nu verder...

[TjerkB]

(...)

• [1] Van David.
  Erger je niet aan slechte mensen,
  wees niet jaloers op wie kwaad doen,
  [2] zij verdorren snel als gras,
  zij verwelken als het jonge groen.
  [3] Vertrouw op de HEER en doe het goede,
  bewoon het land en leef er veilig.
  
  [4] Zoek je geluk bij de HEER,
  hij zal geven wat je hart verlangt.
  [5] Leg je leven in de handen van de HEER,
  vertrouw op hem, hij zal dit voor je doen:
  
  • [6] het recht zal dagen als het morgenlicht,
    de gerechtigheid stralen als de middagzon.
  
  [7] Blijf kalm en wacht op de HEER,
  erger je niet aan wie slaagt in het leven,
  aan wie met listen te werk gaat.
  
  [8] Wind je niet op, laat je woede varen,
  erger je niet, dat brengt maar onheil.
  
  
  Uit: Psalm 37 (NBV)

(...)


Uit: Mijn bericht op "Vr 04 Jul 2014, 08:47" in de thread "Teken van leven... "

@all

Eerder vandaag haalde ik Psalm 37 aan. Zie boven. De woorden die getuigen van geloof en vertrouwen zijn een krachtige aanbeveling om dichtbij de bron van het leven te blijven; om bij wijze van spreken de kerk maar middenin het dorp te laten staan.

De "automatische piloot" zou nu, geheel en al "nach dem neuapostolischen Glaubensverständnis", kunnen opmerken: hier spreekt de schrijver -met alle kritiek (!) die hij deelt- zichzelf wel héél erg mee tegen! Maar zo is het allerminst. Als je elkaar in het geloof niet meer mag opbouwen door in feite ongerechtigheden de wereld uit te helpen, komt het in de geloofspraktijk met de in het evangelie van Jezus Christus bedoelde naastenliefde neer op gebakken lucht. Dan zouden wij een zekere "zorgplicht" jegens vele naasten veronachtzamen. Als je elkaar niet meer mag waarschuwen of mag wijzen op een onvolkomenheid, zoals in de Nieuw-Apostolische Kerk leidinggevenden het vierkant uitstralen (want: bemoei je niet met wat wij maar allemaal eigenmachtig bestempelen als uitsluitend ónze zaken), vervreemden mensen van elkaar. Dan ontstaat er in een geloofsgemeenschap nota bene een situatie van horigen en lijfeigenen. Dan zetten als het ware de brutaalste kinderen in het gezin het ouderlijke gezag aan de kant. Bij goed gedrag krijgen de onderworpenen aan zo'n schrikbewind een beloning; misschien wel een "pond" of een "ambt".

Daar heb ik dus afstand van genomen. Zie in deze samenhang verder mijn bericht op "di 07 jan 2014, 15:53" in de thread "Geen woorden maar daden".

In déze thread wil ik graag een moment stilstaan bij hoe het op het ogenblik met ons is, in het apostolische werk, en: waar is nog... "het midden der gemeenschap"?

Over ergernissen gesproken; ik las ook het volgende:

• Spreek niet te veel met een dwaas, ga niet naar een onverstandig mens, want in zijn kortzichtigheid minacht hij je volledig. Wees voor hem op je hoede, dan kom je niet in de problemen en word je niet besmeurd door de praatjes die hij rondstrooit. Ga hem uit de weg, dan heb je rust en ergert zijn waanzin je niet.
  
  Uit: Sirach 22: 13 (NBV)
  
  
  Wee de wereld met haar valstrikken. Het is onvermijdelijk dat er mensen ten val worden gebracht, maar wee de mens die de valstrik zet!
  
  Uit: Matteüs 18: 7 (NBV)

[wordt vervolgd]


Groet,
TjerkB

[TjerkB]

@all

Zoals door archeologische vondsten onze kijk op de geschiedenis nu en dan moet worden bijgesteld, zijn er ook wat het apostolische werk betreft heel wat feiten en omstandigheden "opgegraven" die op de ontwikkeling ervan een ander licht werpen dan het bij "dienen en leiding geven" met een roze bril op was gepropageerd. Er zijn allerhande pijndossiers opgedoken waardoor het uitkwam dat er soms willens en wetens naar is toegewerkt dat niemand ooit de volle waarheid zou achterhalen. Doelbewust en ingegeven door machtspolitiek werd aan de gelovigen informatie onthouden en bleven achtergronden onvermeld, zoals bij het godsdienstonderwijs.

In meerdere opzichten waren wij daardoor op het verkeerde been gezet. Dat in de Nieuw-Apostolische Kerk het gezonde verstand nogal eens werd verwezen naar nachtkastjes, kwam natuurlijk bij dezelfde "machtsfiguren" vandaan. In hun beleving laten weldenkendheid en welwillendheid zich uiteraard maar lastig combineren. Hoe dan ook, voor mij was het verbijsterend toen ik gaandeweg doorkreeg hoe ook de kluit is belazerd met de Boodschap van stamapostel Johann Gottfried Bischoff. Maar het ergste daaraan -vind ik- is, dat wie daardoor destijds onrecht werd aangedaan, nu nog altijd niet door de nieuwe machthebbers (...) werd gerehabiliteerd.

Dan kan een geestelijke elite nu wel iedereen met Pinksteren voorhouden lief te hebben, alsof er iets nieuws moet worden geleerd, maar dan ben je dus NIET eerlijk.

Hopelijk brengen ook de volgende woorden ons op een aantal andere gedachten...

• Lofpsalm
  [1] Ik wil u loven, Heer, mijn koning,
  ik wil u prijzen als mijn God en redder,
  ik loof uw naam.
  [2] U bent mijn helper en beschermer,
  u hebt mij van de ondergang gered,
  van de strik van lastertongen,
  van lippen die liegen.
  Tegen mijn vijanden hebt u mij beschermd,
  [3] in uw overvloedige barmhartigheid,
  door uw grote naam hebt u mij verlost
  uit de strik van wie mij willen verslinden,
  uit de hand van wie op mijn leven jagen,
  uit alle verdrukking die ik onderging,
  [4] uit een verstikkend vuur,
  een felle brand, die ik niet had aangestoken,
  [5] uit de diepte van het dodenrijk,
  van onreine tongen, van leugens,
  [6] van de pijl van kwade tongen.
  Ik naderde de dood;
  het dodenrijk, zo diep, was vlak onder mij.
  
  [7] Ik werd van alle kanten omsingeld, niemand die hielp;
  ik zocht naar hulp, niemand die hem bood.
  [8] Toen dacht ik, Heer, aan uw barmhartigheid,
  aan uw weldaden, door u bewezen vanaf het begin.
  U helpt wie standvastig op u hopen,
  u redt hen uit de hand van de kwaadaardigen.
  [9] Ik zond uit de aarde mijn smeekbede omhoog,
  ik smeekte om verlossing van de dood.
  [10] Ik verhief mijn stem tot de Heer:
  ‘U bent mijn vader,*
  verlaat mij niet op de dag van mijn nood,
  nu niemand mij tegen hoogmoedigen* helpt.
  [11] Ik zal uw naam altijd prijzen
  en een danklied voor u zingen.’
  Mijn bede werd verhoord,
  [12] u hebt mij voor de ondergang behoed,
  uit de benauwenis gered.
  Daarom zal ik u danken en prijzen,
  de naam van de Heer zal ik loven.
  
  Volg het spoor van de wijsheid
  [13] Toen ik nog jong was, voordat ik ging reizen,
  zocht ik in mijn gebeden openlijk naar wijsheid.
  [14] Staande voor de tempel bad ik om haar,
  tot het einde toe zal ik haar zoeken.
  [15] Wanneer zij gedijde als een rijpende druif,
  verheugde ik me over haar.
  Ik ging op de rechte weg,
  vanaf mijn jeugd heb ik haar spoor gevolgd.
  [16] Ik hoefde maar te luisteren om van haar te leren,
  ik heb veel onderricht gekregen.
  [17] Ze heeft me vooruit gebracht;
  wie mij wijsheid geeft zal ik eren.
  [18] Ik legde mij erop toe haar te volgen,
  ik zocht het goede en werd niet teleurgesteld.
  [19] Ik heb om haar gevochten
  en de wet nauwlettend nageleefd.
  Ik hief mijn handen op naar de hoge hemel
  en merkte dat ik weinig van haar wist.
  [20] Ik richtte me op haar
  en door mij te reinigen heb ik haar gevonden.
  Vanaf het begin gaf ze me inzicht;
  daardoor werd ik niet verlaten.
  [21] Ik was innerlijk vol onrust, ik wilde haar zoeken;
  daardoor heb ik een kostbaar bezit verworven.
  [22] De Heer gaf mij als loon een stem;
  daarmee zal ik hem prijzen.
  [23] Kom naar mij toe, onwetenden,
  en vestig je in mijn leerhuis.
  
  [24] Waarom lijden jullie nog gebrek
  en is jullie geest zo dorstig?
  [25] Ik roep jullie op:
  Verwerf wijsheid, kosteloos.
  [26] Leg haar juk op je nek,
  laat je geest onderrichten.
  De wijsheid is vlakbij.
  [27] Zie met eigen ogen dat ik mij maar weinig hoefde in te spannen
  en voor mijzelf veel rust gevonden heb.
  [28] Neem deel aan het onderricht,
  dan zul je schatten aan zilver ontvangen,
  je zult veel goud verwerven.
  [29] Verheug je over Gods barmhartigheid,
  schaam je niet om hem te loven.
  [30] Doe je werk voordat de vastgestelde tijd komt,
  en hij zal je op dat moment belonen.
  
  Uit: Sirach 51 (NBV)

[wordt vervolgd]


Groet,
TjerkB

[TjerkB]

@all

Hoe kun je samen verder als iemand je meer dan eens heeft bedrogen? Moet je dan, vervuld van opofferingsgezindheid, maar gewoon doen alsof je neus bloedt? Let wel: in de Nieuw-Apostolische Kerk wordt zo'n mentaliteit de gelovigen aangepraat, door "dienaren" die trouwens zelf met anderen géén compassie zullen hebben.

Het is om deze redenen dat ik het onderscheid wil maken tussen een oprecht verzoenende houding, uit liefde, en onverschilligheid door psychische onderdrukking. Want heus: wie het waagt om bij een bestuurslid de vinger op een zere wonde te leggen, kan daarna in het nieuw-apostolische "werk Gods" z'n carrière wel vergeten. Het woord carrière in dit verband ontleen ik aan een recente uitspraak van stamapostel Jean-Luc Schneider:

(...)
Wir sind als Vorsteher, Bezirksämter, Bischöfe und Apostel von Gott berufen, und diesen Ruf Gottes möchte ich immer wieder unterstreichen. - Wir sind nicht im Dienst einer Organisation; auch nicht im Dienst einer Kirche im Sinne einer Institution. Jeder von uns wurde persönlich von Gott gerufen und berufen. An diesem Glauben müssen wir festhalten.

Ich kenne die Gemeinden in Österreich ein bisschen von früher, von meiner Urlaubszeit. Ich spreche mit den Aposteln und Amtsträgern von hier. Österreich hat viel Ähnlichkeit mit Frankreich. In diesem Kontext kann dann und wann der Gedanke aufkommen: Warum muss ich das machen? Warum bin ich Vorsteher dieser Gemeinde, warum bin ich Bezirksältester von diesem Bezirk? Dann gibt es zwei schlechte Antworten. Die erste lautet: „Weil ich der Beste bin...“ - Kommentar überflüssig. Die zweite kommt schon häufiger vor: „Weil es die anderen nicht machen wollten. Weil ich der Einzige bin. Sie haben den genommen, der da war, ich war die einzige Möglichkeit.“ – Brüder, das ist tödlich! Menschlich gesehen kann man das so sehen, und trifft vielleicht auch sogar zu. Aber hilft uns das? Ich bin mir absolut sicher, dass ein jeder von Euch von Gott bestimmt und berufen wurde.

Jetzt könnte man sagen: „In der Tat, ich bin der Einzige, der da ist, die anderen wohnen weit weg oder arbeiten auswärts“ - usw.
Wer hat denn das so gewollt? Wer hat denn die Wege so geleitet, dass du jetzt an diesem Platz bist? Ist das nicht der allmächtige Gott? Hat er vielleicht geschlafen? Er hat alles so gelenkt, dass Du an diesem Platz, in diesen Verhältnissen bist, weil er Dich da haben will. Das ist unser Glaube an Gott. Solange wir diesen Glauben haben, sind wir stark. Wir dürfen nicht anfangen, zu glauben, dass kein anderer an unserem Platz sein könnte.
Auch wenn Du der Einzige bist, ist es doch so, dass Gott Dich da haben wollte und die Wege, Dein Leben gelenkt hat, dass Du an Deinem Platz bist. So sehe ich das! Sonst wäre ich in meiner Amtskarriere sehr früh zugrunde gegangen. Ich war immer der, der gebraucht wurde, sogar als Stammapostel. - Es gäbe viele menschliche Überlegungen, ich habe schon davon gehört. Wenn ich nicht mehr glauben kann, dass der liebe Gott alles so gelenkt hat, gehe ich zugrunde und kann nicht mehr arbeiten. Lasst uns daran festhalten, wir sind an diesem Ort, in diesem Amt und in dieser Funktion, weil es Gott so haben will.

Nun könnten unsere Schwestern fragen: „Was ist mit mir?“ - Meine Frau sagt immer: „Ich habe einen Unterdiakon geheiratet, nicht den Stammapostel. Kein Mensch hat mich gefragt, ob ich das will.“ - Sie wurde lediglich informiert, und ich hatte die Gnade, das noch selbst machen zu dürfen. Aber auch unsere Schwestern sind berufen, die Gattin eines Amtsträgers zu sein. Es kommt darauf an, wie wir die Ehe sehen.

Liebe Schwester, wenn Du deinen Mann erwählt hattest und später wurde er Bezirksältester, dann hast Du Pech. - Wenn ich aber davon ausgehe, dass der liebe Gott Euch zusammengeführt hatte, dass Gott Ursprung und Quelle Eurer Ehe ist, entspricht es seinem Plan.

Wenn die Neuapostolische Kirche die Ehe befürwortet, ist das nicht nur aus gesellschaftlichen Gründen. Es gehört einfach auch zu unserem Glauben: Wir glauben, dass ist der Mann oder die Frau, die der liebe Gott für mich bestimmt hat. Wenn die Ehe auf diesem Glauben aufgebaut ist, sieht alles ganz anders aus. Wo dieser Glaube nicht vorhanden ist, ist die Gefahr einer Scheidung viel größer. Wenn eines der Beiden nicht mehr daran glaubt, dann wird es gefährlich. Aber solange sie fest glauben können, dass sie füreinander bestimmt sind, sieht man die Sache ganz anders.

Als Konsequenz davon frage ich unsere jungen Geschwister immer wieder: Hast Du den lieben Gott mit einbezogen, hast Du darum gebetet? - Oder hast Du selber gewählt, und dann den lieben Gott gebeten, dass er Deine Wahl segnet. Es muss umgekehrt sein, aber der Trend geht heute in eine andere Richtung.

(...)


Bron: "Stärkungsstunde für Amtsträger", CANITIES-news.de (n.a.v. bijeenkomst ambtsdragers Innsbruck, o.l.v. stamapostel Jean-Luc Schneider d.d. 15-02-2014)

De grootste leugen in de Nieuw-Apostolische Kerk is wel dat haar kerkelijke ambtsdragers per se door God geroepen zouden zijn. Dat zouden de politici wel willen! Wie dan zo vrij zou zijn met zo iemand van inzicht te verschillen, wordt hiermee door stamapostel Schneider brutaal te kennen gegeven tegen God zelf op te staan. Zielen die de nieuw-apostolische geloofsleer niet op één lijn stellen met het evangelie van Jezus Christus, worden door Schneider getypeerd als zieke (!) twijfelaars.

[wordt vervolgd]


Groet,
TjerkB

[TjerkB]

(...)
De grootste leugen in de Nieuw-Apostolische Kerk is wel dat haar kerkelijke ambtsdragers per se door God geroepen zouden zijn. Dat zouden de politici wel willen! Wie dan zo vrij zou zijn met zo iemand van inzicht te verschillen, wordt hiermee door stamapostel Schneider brutaal te kennen gegeven tegen God zelf op te staan. Zielen die de nieuw-apostolische geloofsleer niet op één lijn stellen met het evangelie van Jezus Christus, worden door Schneider getypeerd als zieke (!) twijfelaars.

(...)


Uit: Mijn bericht op "za 05 jul 2014, 13:21"

@all

Hier raken wij de kern van wat voor mij in de Nieuw-Apostolische Kerk op niets anders neerkomt dan het veroorzaken van een chaos door brainwash-activiteiten, waarmee men uiteraard handelt in strijd met het evangelie van Jezus Christus. Het hele ambtslichaam waarvan men in deze kerk wenst te spreken, is een satanische uitvinding. Het is volstrekt onchristelijk om gelovigen te laten denken dat zoiets überhaupt zou bestaan en om ze te onderwerpen aan zogenaamde zegendragers.

Om als leden van het lichaam van Christus eensgezind samen verder te kunnen, móeten wij de aldus opgeroepen verwarring doorzien en die vastberaden afwijzen.

Het best werkzame tegengif voor alle ongerechtigheden in de nieuw-apostolische geloofsleer zou zijn om de zogenaamde onderste weg te willen bewandelen. Ook met dit akelige fenomeen wordt de gelovigen zand in de ogen gestrooid. Wat er gebeurt is namelijk dat zielen hiermee op slinkse wijze monddood worden gemaakt.

[wordt vervolgd]


Groet,
TjerkB

[TjerkB]

@all

Wil ik nu opeens iedereen wegpraten uit de Nieuw-Apostolische Kerk? STOP er acuut mee, zou ik willen zeggen, om naasten nóg langer NIET voor vol aan te zien.

• Mijn Vader, Uwe wil zal altijd mijn wil zijn.
  Aan Uwe liefdehand ga 'k als een kind, zo klein.
  Uw grote liefde wil mijn ziel steeds hulpe bien.
  Daarom: niet mijn wil, Heer; Uw wil zal steeds geschien!
  Daarom: niet mijn wil, Heer; Uw wil zal steeds geschien!
  
  Bron: Eerste couplet lied 310, NAK-gezangboek

[wordt vervolgd]


Groet,
TjerkB

[TjerkB]

(...)
Wil ik nu opeens iedereen wegpraten uit de Nieuw-Apostolische Kerk? STOP er acuut mee, zou ik willen zeggen, om naasten nóg langer NIET voor vol aan te zien.

(...)


Uit: Mijn bericht op "za 05 jul 2014, 15:17"

@all

Als iemand uit overtuiging geregeld deelneemt aan de activiteiten in een bepaalde kerk, zou ik denken dat zo iemand wel bereid zou zijn om in alle rust even in te gaan op enkele serieuze vragen die bij anderen leven over deze kerk, zeker indien het een vragensteller betreft die door diezelfde kerk ergens mee in de knoop zit. (...)

Eén zo'n vraag zou kunnen zijn waarom het kennelijk zo is dat in de Nieuw-Apostolische Kerk in beginsel niemand ergens over gaat behalve (de hoogste) "dienaren" die praktisch nergens tijd voor schijnen te hebben. Er zijn 10 miljoen leden, 1 stamapostel en ongeveer 20 districtsapostelen. Dus 1 hoofdverantwoordelijke per gemiddeld 500.000 aangesloten leden. Bijna niemand onder de overigens talrijke "zegenaars" wil buiten een districtsapostel om echt inhoudelijk ergens op reageren. Vraag: hoe los je dan toch een serieus probleem op? Mijn ervaring is: men huldigt het standpunt dat wie een probleem ervaart, het "de eigen verantwoordelijkheid" is om dit tot een oplossing te brengen. Je legt het neer aan Jezus' voeten, zodat je mag hopen op Gods hulp en kracht om datgene waar jij een probleem in ziet, te verdragen. Eventueel doe je een beroep op professionele zorgverleners, en wat er dan uiteindelijk van komt; daar moet je vrede mee willen hebben. Desgevraagd zijn "lagere" dienaren bereid om naar je te luisteren en met je mee te bidden. Ook zij hopen vurig dat je niet bezwijkt onder het juk dat samenhangt met jouw probleem. (...)

Wie wordt er hier niet voor vol aangezien?! Graag een goudeerlijk antwoord. Wellicht verduidelijken de onderstaande quotes op dit punt mijn zorg:

Onrust
« Antwoord #7 Gepost op: 28-08-2007, 19:52:48 »

@all

Er is onrust ontstaan in de Nieuw-Apostolische Kerk. De opkomst van het Internet heeft daarbij een katalyserende werking gehad. Wat is er gebeurd? In het ontdekkend licht van Zijn genade werd de geloofsbeweging aan een nadere beschouwing onderworpen. De uitkomsten zijn totaal ontnuchterend.

(...)
Is het liefdevol om de zeggenschap over alles naar je toe te trekken? Is het liefdevol om geen orde te scheppen in de chaos? Is het liefdevol om een andere kant op te kijken wanneer een naaste gewond langs de kant van de geloofsweg ligt? Is het liefdevol om ten koste van anderen niet aan je eigen tekortkomingen te werken? Is het liefdevol om aan mooie woorden geen daden te verbinden? Is het liefdevol om je te storen aan de wanhoop van degenen die jíj ergert? Is het liefdevol om de barricaden te verafschuwen die slachtoffers beklimmen?

(...)


Oorspronkelijke bron: NAK-Observer.
Zie ook mijn bericht op "wo 18 jun 2014, 09:17" in de thread "Geen woorden maar daden"

(...)

1. Uit mijn bericht op het forum van Bauke Moesker op "Vr 28 Jan 2011, 19:40" in de thread "Elders gelezen... "
   
   • Om even de gedachten te bepalen: een districtsapostel is in de internationale Nieuw-Apostolische Kerk vele malen belangrijker dan een willekeurig gemeentelid, en wel in ongeveer de verhouding van 10 miljoen staat tot 20. Fouten van hooggeplaatsten zullen tot bijna elke prijs met alle beschikbare middelen, waaronder de mantel der liefde, worden toegedekt. Een "gewone broeder of zuster" daarentegen zal men nog een zetje meegeven, zodat alle Levieten die vervolgens de greppel passeren waarin betrokkene moest verdwijnen, er geen aanstoot aan nemen.
     
     Ik weet wat ik zeg want in alle bescheidenheid: ik ken de organisatie toevallig vrij goed.
2. (...)

(...)


Uit: Mijn bericht op "do 09 jan 2014, 18:50" in de thread "Voetangels en klemmen op de geloofsweg"

(...)
Een spreekwoord zegt "als het kalf verdronken is, dempt men de put". Kijkend echter naar hoe bij de Nieuw-Apostolische Kerk de klad erin is gaan zitten en wat men tot op heden heeft bedacht om het ontij te keren, denk ik dat er allerminst al een put is gedempt. De oorzaak hiervan is dat de statutair vastgelegde organisatiestructuur het zichzelf amper toestaat om het nodige te doen, namelijk de verantwoordelijkheden zodanig opnieuw te verdelen dat het voorgoed voorbij is met alle -aan geestelijke bedieningen gerelateerde- rangen en standen (onder familieclans en wat dies meer zij). "Hogere verantwoordelijke leidinggevenden", hoe bont ze het ook maken, zijn bij dit kerkgenootschap "lifetime VIP's".

(...)
Ondertussen moeten "goede werken" verhullen dat "gewone leden" voor de machtsfiguren nog geen stuiver waard zijn. Zolang ieder z'n partij vrolijk meeblaast, prima, doch: graag of niet. Wie ertoe doen, zijn daarentegen de lifetime VIP-members. Waar dezen hun opwachting maken, geldt dat Jezus "in knechtgewaad" te verwachten valt. Meestal hebben "hogere" dienaren er weinig behoefte aan om ook nog in te staan voor "lagere" dienaren. Echter, een als zodanig van hogerhand getypeerde onbenul, die recht kan praten wat krom is, dwingt respect af. Het is déze godgeklaagde verdorvenheid welke door toedoen van de ambtelijke top in de organisatie steeds meer terrein heeft kunnen winnen. Zoiets werkt dodelijk verlammend; het landbouwgif op Gods akkerwerk.

(...)


Uit: Mijn bericht op "di 04 feb 2014, 23:54" in de thread "Wát is er gaande?"

Als hierdoor het leven pijn doet, komt het er "nach dem neuapostolischen Glaubensverständnis" op neer dat het tijd wordt dat de tijd wordt verkort.

[wordt vervolgd]


Groet,
TjerkB

[TjerkB]

[Bijgewerkt: 07-07-2014, 09.00 uur]

(...)
Wil ik nu opeens iedereen wegpraten uit de Nieuw-Apostolische Kerk? STOP er acuut mee, zou ik willen zeggen, om naasten nóg langer NIET voor vol aan te zien.

(...)


Uit: Mijn bericht op "za 05 jul 2014, 15:17"

@all

Als je samen verder wilt, hoe dan precies? Op steun van wie bij de Nieuw-Apostolische Kerk is toegetreden tot het zogenaamde ambtslichaam kan op de kerkvloer immers praktisch niemand rekenen want kerkelijke ambtsdragers zijn onder alle omstandigheden loyaliteit verschuldigd aan hun meerderen in dat vermaledijde ambtslichaam. Diakenen in deze geloofsgemeenschap -het lijkt wel een piramidaal genootschap- zijn namelijk eerst en vooral "gegeven tot steun van" de priesters; priesters tot steun van hun voorgangers, enzovoort. Ook moet je in hun hoedanigheid oppassen met het aan het publieke domein prijsgeven van een persoonlijke opvatting:

• Denk aan de dienende broeders (!) in de nieuw-apostolische kerkgemeente Hamburg-Blankenese die zich na de (eerste) Europese Informatieavond openlijk afvroegen of het met de veranderende geloofsleer wel de goede kant zou opgaan. Er werd van hogerhand in de organisatie een valstrik voor ze gezet, waarna hun kerkgemeente uit ongenoegen goeddeels leegliep.
• Denk aan de voormalige districtsoudste Thomas Feil in de regio Hannover-Nord, die er tegenover de dienaren in zijn werkgebied voor uitkwam moeite te hebben met wat er alvast bekend was geworden over de herziene geloofsbelijdenis. De kerkleiding liet hem vallen.
• Denk aan de voormalige priester Fritz Nüßle in Zuid-Duitsland die via Glaubenskultur-Magazine met honderden anderen de oproep aan de kerkleiding ondertekende om alsnog meer compassie te hebben met Thomas Feil. Ondanks 40 jaar vrijwilligerswerk voor de kerk, kon ook Fritz Nüßle opkrassen.
• Denk aan Michael Koch, redacteur bij Glaubenskultur-Magazine en actief in zijn locale nieuw-apostolische kerkgemeente. De toegang als journalist tot de Internationale Kirchentag 2014 werd hem ontzegd omdat hij over de Nieuw-Apostolische Kerk realistisch schrijft in plaats van propagandistisch.
• Denk aan Tobias Mai die een boek schreef over de Nieuw-Apostolische Kerk en voor de omslag een afbeelding koos die nogal veel weg had van het officiële embleem van de kerk. Tegen hem werd een proces aangespannen.
• Denk aan Bauke Moesker die bij openbare bijeenkomsten in Noord-Nederland van de Nieuw-Apostolische Kerk wel eens een familiefoto wilde maken. Hij ontving namens de kerkleiding een gepeperde brief waarin sancties werden aangekondigd van de chef de bureau op de Centrale Administratie in Amersfoort.
• Denk opnieuw aan Bauke Moesker en/of aan deelnemers op diens Forum, op wie er een advocaat werd afgestuurd die namens de kerkleiding liet weten dat onder hun niemand ooit meer de wegen mocht kruisen van de heren/kerkelijke ambtsdragers De Bruijn, Kamminga, Klene en Vis (derhalve met inbegrip van het nieuw-apostolische hemelrijk). Of denk aan de redactie van CANITIES-News die door districtsapostel Armin Brinkmann voor de rechter werd gesleept.
• Denk aan broeder Ronald Rohn. Om hem in de geloofsgemeenschap uit te roken permitteert de kerkleiding zich miljoenen euro's aan financiële verliezen.
• Denk aan ondergetekende die door struisvogelpolitiek en machtsmisbruik bij de kerkleiding op grote weerstand stuit indien er problemen worden aangekaart.
• Denk aan de velen die door gewetensbezwaren vanwege de Boodschap van stamapostel Johann Gottfried Bischoff destijds waren geëxcommuniceerd en woonachtig zijn buiten de grenzen van de NAK-gebiedskerk Zwitserland; voor hun leed verontschuldigde de internationale kerkleiding zich tot op heden niet.

Telkens opnieuw verschuilden nagenoeg alle kerkelijke ambtsdragers in de desbetreffende kerkgemeenten (zichzelf ondertussen schaamteloos in "de wereld om ons heen" uitgevende voor "zegendragers, zegenaars, dienaren, geestelijk verzorgers, herders en leraren in het werk Gods") zich achter hun "hogere verantwoordelijke leidinggevenden" in dit door brullende leeuwen geregeerde religieuze machtsbestel. Vandaar déze voorafgaande vraag: als je samen verder wilt, hoe dan precies?

• Een goddeloze die een arm volk onderdrukt is als een brullende leeuw, een ziedende beer.
  Uit: Spreuken 28: 15 (NBV)
  
  Wees waakzaam, wees op uw hoede, want uw vijand, de duivel, zwerft rond als een brullende leeuw, op zoek naar een prooi.
  Uit: 1 Petrus 5: 8 (NBV)

Dus:

(...)
Hoe kun je samen verder als iemand je meer dan eens heeft bedrogen? Moet je dan, vervuld van opofferingsgezindheid, maar gewoon doen alsof je neus bloedt? Let wel: in de Nieuw-Apostolische Kerk wordt zo'n mentaliteit de gelovigen aangepraat, door "dienaren" die trouwens zelf met anderen géén compassie zullen hebben.

(...)


Uit: Mijn bericht op "za 05 jul 2014, 13:21"

Hadden de gediskwalificeerden niet veeleer mogen verwachten dat de verantwoordelijke nieuw-apostolische apostelen juist het volgende in acht hadden genomen?

• [15] Als een van je broeders of zusters tegen je zondigt, moet je die daarover onder vier ogen aanspreken. Als ze luisteren, dan heb je ze voor de gemeente behouden. [16] Luisteren ze niet, neem dan een of twee anderen mee, zodat de zaak zijn beslag krijgt dankzij de verklaring van ten minste twee getuigen. [17] Als ze naar hen niet luisteren, leg het dan voor aan de gemeente. Weigeren ze ook naar de gemeente te luisteren, behandel hen dan zoals je een heiden of een tollenaar behandelt.
  
  Uit: Matteüs 18 (NBV)

[wordt vervolgd]


Groet,
TjerkB

[TjerkB]

(...)
Als je elkaar in het geloof niet meer mag opbouwen door in feite ongerechtigheden de wereld uit te helpen, komt het in de geloofspraktijk met de in het evangelie van Jezus Christus bedoelde naastenliefde neer op gebakken lucht. Dan zouden wij een zekere "zorgplicht" jegens vele naasten veronachtzamen. Als je elkaar niet meer mag waarschuwen of mag wijzen op een onvolkomenheid, zoals in de Nieuw-Apostolische Kerk leidinggevenden het vierkant uitstralen (want: bemoei je niet met wat wij maar allemaal eigenmachtig bestempelen als uitsluitend ónze zaken), vervreemden mensen van elkaar. Dan ontstaat er in een geloofsgemeenschap nota bene een situatie van horigen en lijfeigenen.

(...)
In déze thread wil ik graag een moment stilstaan bij hoe het op het ogenblik met ons is, in het apostolische werk, en: waar is nog... "het midden der gemeenschap"?

(...)


Uit: Mijn bericht op "vr 04 jul 2014, 09:27"

@all

Als wij in de allereerste plaats samen verder willen als christenen, laten wij dan nu geen ideologie meer aanhangen. Het evangelie van Jezus Christus is toereikend.

• Laat het vuur van Uwe liefde
  toch ontvlammen in ons hart.
  Dat wij immer meer ons hechten
  aan U, Heer, in vreugd' en smart!
  Onder 't kruis, dat opgelegd is,
  leren stil zijn, altijd weer
  en met alles te gaan breken,
  wat van U ons afvoert, Heer,
  en met alles te gaan breken,
  wat van U ons afvoert, Heer.
  
  Bron: Derde couplet van lied 200, NAK-gezangboek

[wordt vervolgd]


Groet,
TjerkB

[TjerkB]

• [25] In die tijd zei Jezus ook: ‘Ik loof u, Vader, Heer van hemel en aarde, omdat u deze dingen voor wijzen en verstandigen verborgen hebt gehouden, maar ze aan eenvoudige mensen hebt onthuld. [26] Ja, Vader, zo hebt u het gewild. [27] Alles is mij toevertrouwd door mijn Vader, en niemand dan de Vader weet wie de Zoon is, en wie de Vader is, dat weet alleen de Zoon, en iedereen aan wie de Zoon het wil openbaren.
  [28] Kom naar mij, jullie die vermoeid zijn en onder lasten gebukt gaan, dan zal ik jullie rust geven. [29] Neem mijn juk op je en leer van mij, want ik ben zachtmoedig en nederig van hart. Dan zullen jullie werkelijk rust vinden, [30] want mijn juk is zacht en mijn last is licht.’
  
  Uit: Matteüs 11 (NBV)
  
  
  [6] De apostelen en de oudsten kwamen bijeen om nader op deze zaak in te gaan. [7] Toen het tot een hevige woordenstrijd kwam, stond Petrus op en zei: ‘Broeders, u weet dat God mij al in het begin uit uw midden heeft gekozen om de boodschap van het evangelie onder de heidenen te verspreiden en hen tot geloof te brengen. [8] God, die weet wat er in de mensen omgaat, heeft blijk gegeven van zijn vertrouwen in de heidenen door hun de heilige Geest te schenken, zoals hij die ook aan ons geschonken heeft. [9] Hij heeft geen enkel onderscheid gemaakt tussen ons en hen, want hij heeft hen door het geloof innerlijk gereinigd. [10] Waarom wilt u God dan trotseren door op de schouders van deze leerlingen een juk te leggen dat onze voorouders noch wijzelf konden dragen? [11] Nee, we geloven dat we alleen door de genade van de Heer Jezus gered kunnen worden, op dezelfde wijze als zij.’ [12] Daarop zwegen alle aanwezigen, en men luisterde naar Barnabas en Paulus, die vertelden welke grote tekenen en wonderen God door hen onder de heidenen had verricht. [13] Toen ze waren uitgesproken, nam Jakobus het woord. Hij zei: ‘Broeders, luister. [14] Simeon heeft uiteengezet hoe God zelf het plan heeft opgevat om uit de heidenen een volk te vormen dat zijn naam vereert. [15] Dat stemt overeen met de woorden van de profeten; er staat immers geschreven: [16] “Dan keer ik terug op mijn schreden. Ik zal het vervallen huis van David herbouwen, uit het puin zal ik het weer opbouwen. Ik zal dit huis doen herrijzen, [17] zodat de mensen die overgebleven zijn de Heer zullen zoeken, evenals alle heidenen over wie mijn naam is uitgeroepen. Zo spreekt de Heer, die dit van oudsher heeft aangekondigd.”
  
  Uit: Handelingen 15 (NBV)

@all

Wie helpt eraan mee dat ons niet méér op de schouders wordt gelegd dan wat Jezus Christus bedoelde toen hij sprak "... want mijn juk is zacht en mijn last is licht"?

(...)
... een recente uitspraak van stamapostel Jean-Luc Schneider:

(...)
Wir sind als Vorsteher, Bezirksämter, Bischöfe und Apostel von Gott berufen, und diesen Ruf Gottes möchte ich immer wieder unterstreichen. - Wir sind nicht im Dienst einer Organisation; auch nicht im Dienst einer Kirche im Sinne einer Institution. Jeder von uns wurde persönlich von Gott gerufen und berufen. An diesem Glauben müssen wir festhalten.

(...)


Bron: "Stärkungsstunde für Amtsträger", CANITIES-news.de (n.a.v. bijeenkomst ambtsdragers Innsbruck, o.l.v. stamapostel Jean-Luc Schneider d.d. 15-02-2014)

(...)


Uit: Mijn bericht op "za 05 jul 2014, 13:21"

(...)
Wat in mijn gedachten steevast het eerst opkomt wanneer er wordt gesproken van "unsere Geschwister" is wat er staat in Matteüs 12 over de échte verwanten:

• Want ieder die de wil van mijn Vader in de hemel doet, is mijn broer en zuster en moeder.
  
  Uit: Matteüs 12: 50 (NBV)

Daarom: indien elkaar opvolgende kerkvorsten in de Nieuw-Apostolische Kerk juist in dat opzicht zielen niet in bescherming namen en daarenboven niet weinigen onder hun zelfs hebben geëxcommuniceerd, ontgaat het sommigen uiteraard niet dat met dergelijke uitspraken van Jean-Luc Schneider de waarheid geweld wordt aangedaan.

(...)


Uit: Mijn bericht op "do 03 jul 2014, 15:00" in de thread "GEFAHREN FUER LEIB UND SEELE"

Moge het onderstaande in dit verband houvast bieden:

• [1] Natuurlijk, u veroordeelt dit alles. Maar u bent evenmin te verontschuldigen. Het oordeel dat u over anderen velt, velt u over uzelf, want de dingen die u veroordeelt doet u zelf ook. [2] Wij weten dat God hen die dergelijke dingen doen terecht veroordeelt. [3] Of denkt u soms dat u, die zelf doet wat u in anderen veroordeelt, de straf van God kunt ontlopen? [4] Veracht u dan zijn onbegrensde goedheid, geduld en verdraagzaamheid, en weet u niet dat zijn goedheid u tot inkeer wil brengen? [5] Doordat u zo hardleers bent en niet tot inkeer wilt komen, maakt u dat de straf waartoe God u veroordeelt op de dag dat hij zijn rechtvaardig vonnis uitspreekt en uitvoert, alleen maar zwaarder wordt. [6] God beloont ieder mens naar zijn daden. [7] Aan wie het goede doet en daarin volhardt, aan wie glorie, eer en onsterfelijkheid zoekt, schenkt hij het eeuwige leven. [8] Maar wie handelt uit geldingsdrang, de waarheid niet eerbiedigt en zich laat leiden door onrecht, straft hij met zijn toorn en woede. [9] Iedereen die het slechte doet wacht leed en ellende, de Joden in de eerste plaats, maar ook de andere volken. [10] Iedereen die het goede doet wacht glorie, eer en vrede, de Joden in de eerste plaats, maar ook de andere volken. [11] God maakt geen onderscheid.
  
  Uit: Romeinen 8 (NBV)

[wordt vervolgd]


Groet,
TjerkB

[TjerkB]

[Bijgewerkt: 07-07-2014, 06.30 uur]

(...)
De grootste leugen in de Nieuw-Apostolische Kerk is wel dat haar kerkelijke ambtsdragers per se door God geroepen zouden zijn. Dat zouden de politici wel willen! Wie dan zo vrij zou zijn met zo iemand van inzicht te verschillen, wordt hiermee door stamapostel Schneider brutaal te kennen gegeven tegen God zelf op te staan. Zielen die de nieuw-apostolische geloofsleer niet op één lijn stellen met het evangelie van Jezus Christus, worden door Schneider getypeerd als zieke (!) twijfelaars.

(...)


Uit: Mijn bericht op "za 05 jul 2014, 13:21"

@all

Met "het apostolische werk" werd in de eerste plaats het herstel beoogd van het lichaam van Jezus Christus volgens Zijn evangelie, nagelaten door Zijn apostelen. Nog niets destijds van kerkregisters bij een "Ämterkirche" waarin naar believen door kerkvorsten namen van vermeende onwilligen konden worden doorgehaald.

Wie zich -op straffe van sancties- laat ketenen aan de dogmatische kluisters van een kerkgenootschap, doet er verstandig aan op zulke schreden terug te keren.

• Christus heeft ons bevrijd opdat wij in vrijheid zouden leven; houd dus stand en laat u niet opnieuw een slavenjuk opleggen.
  
  Uit: Galaten 5: 1 (NBV)

Het "midden der gemeenschap" is daar, waar het evangelie van Jezus Christus wordt geëerbiedigd, waar de verhoudingen zuiver zijn; liefdevol, eerlijk en oprecht:

• 1
  O, zalig 't huis, waar Gij kunt binnentreden,
  waar elk der leden zich in U verblijdt.
  Waar onder alle gasten, die daar komen,
  Gij, Heiland Jezus, steeds de liefste zijt.
  Waar alle harten blijde voor U kloppen
  en aller oog vertrouwend op U blikt;
  waar allen trachten naar Uw wil te leven
  en aller wens zich naar Uw wensen schikt.
  
  2
  O, zalig 't huis, waar man en vrouw toch beiden
  door Uwe liefde hecht aaneen gesmeed,
  met heil'ge vreugde steeds Uw werk belijden;
  ook eensgezind zijn onder kruis en leed.
  Waar beiden onafscheid'lijk U steeds eren,
  of hen ook smaad of vreugde wordt bereid.
  Waar deze eenheid geldt als hoogst begeren,
  in goede dagen en in kwade tijd.
  
  3
  O, zalig 't huis, waar allen, die daar dienen,
  doordrongen zijn van hun zo grootse taak.
  En al hun werk met liefd' en trouw verrichten,
  dit steeds beschouwend als een heil'ge zaak.
  Waar oud en jong elkaar als huisgenoten,
  als kind'ren Gods erkennend, achting bien;
  in wederzijdse liefde en waardering
  het wezen van de Vader wordt gezien.
  
  4
  O, zalig 't huis, waar Uwe hulp gezocht wordt;
  waar men bij vreugd' de dank U niet onthoudt
  en men door U zijn leed en smart laat heil'gen,
  als zielearts en trooster U vertrouwt.
  O, dat wij immer waakzaam mogen blijven;
  geen duist're macht 't vertrouwen ons ontroov'.
  Dan wordt aan 't einde van de dag des levens
  de eeuw'ge vrucht geoogst van 't rein geloof.
  
  Bron: Lied 345, NAK-gezangboek

Ten slotte:

• Want wie wind zaait zal storm oogsten. Het zaad brengt geen koren voort, en als het al vrucht draagt dan geeft het geen meel, en als het al meel geeft dan wordt het door vreemden verslonden.
  
  Uit: Hosea 8: 7 (NBV)
  
  
  [1] Tobit sprak: ‘Geprezen zij de levende God tot in eeuwigheid,
  geprezen zij zijn koningschap.
  [2] Hij tuchtigt, maar betoont zich weer barmhartig.
  Hij werpt ons in het diepste duister van de aarde,
  maar tilt ons ook weer uit de afgrond van de dood omhoog.
  Niets kan zijn hand ontvluchten.
  [3] Loof hem, Israëlieten, tegenover alle volken.
  Onder de volken heeft hij Israël verstrooid,
  [4] daar heeft hij het zijn majesteit getoond.
  Roem hem tegenover alle mensen, want hij is onze Heer.
  Hij is onze God, hij is onze Vader, hij is God in alle eeuwigheid.
  [5] Hij straft u voor al het onrecht dat u doet,
  maar ontfermt zich ook weer over u allen.
  Hij verenigt u weer, verstrooid als u bent onder de volken.
  
  (...)
  
  [10] Loof de Heer zoals hem toekomt,
  prijs de koning, eeuwig duurt zijn rijk.
  Je heiligdom zal onder jubelzangen worden opgebouwd.
  Aan allen die zijn verbannen zal hij vreugde geven,
  allen die worden verdrukt zal hij troosten,
  tot in eeuwigheid.
  [11] Een stralend licht zal van je uitgaan,
  het schijnt tot aan de grenzen der aarde.
  Van verre zullen vele volken naar je toe komen,
  van de uiteinden der aarde trekken ze op naar je heilige naam,
  beladen met geschenken voor de koning van de hemel.
  Geslacht op geslacht zal in je straten jubelen van vreugde.
  Jouw naam, uitverkoren stad, blijft tot in eeuwigheid bestaan.
  
  Uit: Tobit 11 (NBV)

Groet,
TjerkB