Bilaterale contacten NAK/VAG (Gesprächskreis Bottrop)

[TjerkB]

(...)
- misschien wel het allermooiste en meest veelzeggende gedicht van Bep van Laar:

• voorbij het laatste dorp
  is niemandsland
  als daar nog iemand is
  - van God en iedereen verlaten
  ga dan het laatste dorp voorbij

(...)


Uit: Mijn bericht op "di 15 apr 2014, 21:20"

@all

Als ik de inhoud van dit gedicht betrek op wat er in de jaren '50 heeft kunnen gebeuren, toen in de Nieuw-Apostolische Kerk zielen werden verbannen, alleen maar omdat zij worstelden met een gewetensconflict over het prediken van de "Boodschap van stamapostel Johann Gottfried Bischoff", is het voor mij on-be-staan-baar dat nog altijd vrijwel niemand die vanuit deze kerk hét verschil zou kunnen maken, dóórzet om de achteraf in het "werk Gods" gepredikte theorie over "verzoening" omgezet te krijgen in ervaringsfeiten. Ervaringsfeiten, bij slachtoffers wel te verstaan en al hun dierbaren, aan wie naastenliefde (!) op gezag van de "dienaren", de "zegenaars", de "Godsgezanten", nu al zowat 60 jaar lang mag worden onthouden. Heus, het enige wat er in deze hele samenhang ooit aan mij was verteld is, dat vele gelovigen onze kerk hadden verlaten doordat men zich had afgewend van de stamapostel. Deze was miskend als zijnde de "eerste knecht van God op aarde". Ik weet nog dat ik als confirmant toen overtuigd was en dacht: dat is inderdaad niet verstandig - wij hadden destijds ook een lied met de tekst "Wie hen niet mint, die als Apost'len dienen, hoe kan die Gods ontferming recht verstaan?" (thans, zij het met iets andere woorden, lied 185, NAK-gezangboek). Over excommunicaties werd met geen woord gerept. Goddank liggen de meeste feiten nu wel op straat en staat het in elk geval vast dat de geëxommuniceerden ten onrechte levenslang kregen. Maar desondanks hebben de "dienaren", de "zegenaars", de "Godsgezanten", inclusief de "eerste knecht van God op aarde", "Mannen, vastberaden helden, mannen zonder valse schijn" zoals ze in lied 397 van het nieuw-apostolische gezangboek tegenwoordig worden bejubeld, niet de "leeuwenmoed" die ze zichzelf in lied 562 van het nieuw-apostolische gezangboek laten toedichten, om de vertrapten te vertroosten voor wie het geloofsleven door toedoen van de "dienaren", de "zegenaars", de "Godsgezanten", inclusief de "eerste knecht van God op aarde", op hartverscheurende wijze pijn heeft gedaan; om metterdaad voor dezen "Een omarmer" te zijn.

Vandaar aan al dezen die zelfs aan de naastenliefde kennelijk geen boodschap hebben, nu mijn vraag: "Zijt gij een Christen naar de naam slechts?" (NAK-lied 155).

Groet,
TjerkB

[TjerkB]

@all

Ter kennisneming...

• Sieg
  
  Wenn du vergessen oder vernachlässigt wirst,
  wenn man dich mit Fleiß zurückstellt,
  und du beugst dich darunter
  und dankst dem Herrn in deinem Herzen
  für die Beleidigungen und Demütigungen -
  das ist Sieg.
  
  Wenn das Gute, das du tust oder beabsichtigst,
  verlästert wird,
  wenn deine Wünsche durchkreuzt werden,
  wenn man deinem Geschmack zuwiderhandelt,
  deinen Rat verschmäht,
  deine Ansichten lächerlich macht,
  und du nimmst alles still in Liebe und Geduld an -
  das ist Sieg.
  
  Wenn dir jede Nahrung recht ist,
  wenn du auch mit jeder Kleidung, jedem Klima,
  jeder Gesellschaft und Lebensstellung,
  jeder Vereinsamung, in die der Herr dich führt,
  zufrieden bist -
  das ist Sieg.
  
  Wenn du jede Missstimmung bei anderen,
  jede Beschwerde, jede Unregelmäßigkeit
  und Unpünktlichkeit, an der du nicht schuld bist,
  zwar nicht gutheißest,
  aber ertragen kannst,
  ohne dich zu ärgern -
  das ist Sieg.
  
  Wenn du jeder Torheit, jeder Eigenwilligkeit,
  auch geistlicher Gefühllosigkeit,
  jedem Widerspruch von Sündern,
  jeder Verfolgung begegnen kannst
  und es alles ertragen kannst,
  wie Jesus es ertragen hat -
  das ist Sieg.
  
  Wenn es dir nie daran liegt,
  weder dich selbst noch deine Werke
  im Gespräch in Erwähnung zu bringen
  oder nach Empfehlungen auszuschauen,
  wenn es dir in Wahrheit recht ist,
  unbekannt zu bleiben -
  das ist Sieg.
  
  Johannes E. Gossner 1773-1858
  
  
  Bron: http://www.bibelkreis.ch/Dura/sieg.htm [28.03.2014].

Met dank aan Norbert Mai, van wie ik dit gedicht zojuist ontving.

Groet,
TjerkB

[TjerkB]

@all

In aansluiting aan het voorlaatste bericht; bijna iedereen kent het onderstaande lied...

• 1
  Welk een vriend is onze Jezus,
  o, hoe hoog is Hij gezet.
  Hij wil ons met God verzoenen
  en gedenkt ons in 't gebed.
  Wie kan zeggen, wie kan meten
  hoeveel heil ons wordt bereid,
  als Hij smekend tot de Vader
  op 't verbond der liefde pleit.
  
  2
  Als de zondemachten dreigen,
  zware strijd de ziel benauwt,
  laat ons dan tot Jezus vluchten;
  Hij, de rots van ons behoud.
  Dan bewijst zich Jezus' trouwe
  hoe Zijn liefde op ons let;
  als een machtige verlosser,
  die verhoort een zielsgebed.
  
  3
  Is soms "tranenbrood" de spijze,
  doornenvol ons levenspad,
  moeten wij soms veel ontberen
  wat ons hart zo gaarne had,
  zijn van vrienden wij verlaten
  en de vijand zoekt ons leed,
  o, dan is ons Jezus alles:
  Koning, Priester en Profeet.
  
  Bron: Lied 317, NAK-gezangboek

Staat er in deze thread wel eens iemand bij stil waardóór voor sommigen "tranenbrood" de spijze moest zijn en wáárdoor sommigen van vrienden werden verlaten?

Groet,
TjerkB

[TjerkB]

@all

Wat ik mij vaak heb afgevraagd is in welke "bewustzijnsmodus" de nieuw-apostolische geloofskaravaan nu toch feitelijk afstevent op het "heerlijke einddoel". Ik bedoel dit: je kunt aanstaande zondag wel in allerijl naar Hilversum afreizen of binnenkort naar het Olympisch Stadion in München, alwéér om feest te vieren, en daarbij in een roes verkeren, zo van...

• We gaan naar Zandvoort, al aan de zee.
  We nemen broodjes en koffie mee.
  O, het is zo'n heerlijkheid.
  Als je van de duinen glijdt.
  We gaan naar Zandvoort, aan de zee.

... maar wáár laat je dan ondertussen je volle verstand, wáár blijft jouw naastenliefde en hoe zit het met ieders zuivere begrip van het evangelie van Jezus Christus?

Dat vraag ik mij dus -ook nu weer- af.

Eén van de meest aansprekende bijbelgedeelten is voor mij het begin van Filippenzen 2. In de NBV staat het er zó:

• [1] Nu u door Christus zozeer bemoedigd wordt en liefdevol getroost, nu er onder u zo’n grote verbondenheid met de Geest is, zo veel ontferming en medelijden, [2] maak mij dan volmaakt gelukkig door eensgezind te zijn, één in liefde, één in streven, één van geest. [3] Handel niet uit geldingsdrang of eigenwaan, maar acht in alle bescheidenheid de ander belangrijker dan uzelf. [4] Heb niet alleen uw eigen belangen voor ogen, maar ook die van de ander. [5] Laat onder u de gezindheid heersen die Christus Jezus had.

Wanneer ik zoiets lees, denk ik wel eens: hoe kan men hierná ooit nog met goed fatsoen toekomen aan al het andere?! Soms dacht ik dat niet alleen, maar zei ik het ook, óf ik schreeuwde het van de daken! Zie onder een tekstfragment, ontleend aan een forumbericht dat ik in 2005 schreef bij NAK-Observer. Overigens komt in die passage ook het begrip "ontferming" terug. Eén herinnering bij mij is daarmee onlosmakelijk verbonden:

• Een vriend vertelde eens over een collega die dagenlang had gezocht naar zijn zus, die verslaafd was geraakt en rondzwierf. Op een late avond trof hij haar eindelijk ergens aan. Ze liepen door de straten, maar waar konden ze een momentje op adem komen? De broer belde aan bij een pastorie. Er brandde nog licht. Ze mochten binnenkomen en kregen wat te eten en iets warms te drinken. Opnieuw ging de bel, en nóg eens. Intussen was het rond middernacht. De pastoor bleek de dirigent van het kerkkoor te hebben opgebeld. De zangers kwamen binnen, en zij zongen uit hun hart. Naastenliefde in de praktijk!

In het woordenboek kwam ik ooit de verwijzing tegen naar Psalm 103:

• Zo liefdevol als een vader is voor zijn kinderen,
  zo liefdevol is de HEER voor wie hem vrezen.
  
  Uit: Psalm 103 (NBV)

Toen ik dit las, dacht ik: dát wil ik geloven, zonder mitsen en maren! Niettemin: hoe ingewikkeld kunnen mensen het vervolgens -in georganiseerd verband- tóch nog maken?! En: moet ik mij daar dan wat van aantrekken? Want immers: betrokkenen zeggen dat zij leiders zijn en zegenaars; zij beweren -exclusief- God te vertegenwoordigen! Maar hoe dan? Ik denk nu even aan 1 Petrus 5 (NBV):

• [3] Stel u niet heerszuchtig op tegenover de kudde die aan u is toevertrouwd, maar geef het goede voorbeeld. [4] Dan zult u wanneer de hoogste herder verschijnt de krans van de luister ontvangen, die nooit verwelkt. [5] En u, jongeren, moet van uw kant het gezag van de oudsten erkennen. Overigens, in de omgang met elkaar moet ieder van u altijd de minste willen zijn, want God keert zich tegen hoogmoedigen, maar aan nederigen schenkt hij zijn genade.

Hier gaat het erom hoe er een gezonde basis kan zijn om in de gemeenschap samen in het geloof vóóruit te komen. Nooit ofte nimmer kan het dus op de weg liggen van een kerkleider om als koetsier een kudde voor zijn of haar karretje aan te spannen. Zulke koetsiers vallen van de bok.

Groet,
TjerkB

---

Het hierboven bedoelde tekstfragment uit een oud forumbericht:

Geplaatst: Ma Nov 14, 2005 1:48 pm Onderwerp: Tolvrije gedachten

(...)
Wij moeten ons niet laten ketenen aan een kerkgenootschap. Groter onheil kan een gelovige zich bijna niet op de hals halen. Het domste wat een (bewust onwetend) mens kan doen is zijn ziel uitleveren aan een vreemde mogendheid. Dit is nog vele malen onverstandiger dan je eerstgeboorterecht verkopen aan een familielid. Wie zich laat hypnotiseren door een pakket leerstellingen is voor het rijk Gods reddeloos verloren, en wie de bierkaai niet kan overwinnen, moet niet zo dwaas zijn het op te nemen tegen een kerkvorst met zijn of haar trawanten. Het rijk Gods kent geen kerkvorsten; hooguit één Vredevorst. Wie dienen wil, bevindt zich in goed gezelschap en is nimmer alleen:

• Want ons is een kind geboren, een zoon is ons gegeven, wiens heerschappij op zijnen schouder is; en zijn naam is: Wonderbaar, Raad, Kracht, Held, Eeuwige Vader, Vredevorst.
  Jesaja 9: 5
  
  Ik vermag alles door hem, die mij machtig maakt, Christus.
  Filippenzen 4: 13

Wat heeft dit te betekenen? Menselijke denkbeelden, noch daarvan ooit een schriftelijke weerslag, zullen voor God de doorslag geven:

• 18 Toen raakte een, in de gedaante van een mens, mij wederom aan en versterkte mij
  19 en sprak: Vrees niet, gij lieveling, vrede zij met u, schep moed, schep moed. En terwijl hij aldus tot mij sprak, gevoelde ik mij gesterkt en zeide: Dat mijn Heer spreke, want gij hebt mij gesterkt.
  Daniël 10: 18-19
  
  want het rijk Gods bestaat niet in woorden, maar in kracht.
  1 Korintiërs 4: 20

Daarom: het lidmaatschap van een kerkelijk instituut is voor God nietszeggend. Bezien in het licht van de eeuwigheid is het nutteloos daaraan vast te houden of om er -na een onchristelijk royement- voor te strijden. Mogen echter onze namen elders geschreven zijn:

• En er zal niets ingaan, dat gemeen is, noch wie gruwelijke dingen en de leugen doet, maar die geschreven zijn in het Boek des Levens van het Lam.
  Openbaring 21: 27
  
  1 Is er nu enige vermaning in Christus, is er enige troost der liefde, is er enige gemeenschap des geestes, is er enige hartelijke liefde en ontferming [bij u],
  2 zo vervult mijne vreugd, dat gij eensgezind zijt, gelijke liefde hebt, van één gemoed en één gevoelen zijt.
  3 Doet niets uit naijver of om ijdele eer, maar door ootmoedigheid achte de een den ander hoger dan zichzelven.
  4 Een ieder zie niet op het zijne, maar ook op hetgeen der anderen is.
  5 Want ieder zij gezind gelijk Jezus Christus ook was.
  Filippenzen 2: 1-5
  
  verhardt uwe harten niet
  Psalm 95: 8

(...)


Oorspronkelijke bron: http://www.nakobserver.nl/phpBB2/viewto ... ight=#2177

[TjerkB]

@all

Wanneer zou men bij de Nieuw-Apostolische Kerk doorkrijgen dat ook de hedendaagse geloofspraktijk nog uitwijst dat "ongehoorzamen" levend worden begraven?

Zie ook mijn berichten op resp. "vr 24 jan 2014, 20:15", "za 25 jan 2014, 11:25", "vr 31 jan 2014, 11:39" en "za 01 feb 2014, 12:11" in de thread "Rechtszaak Armin Brinkmann tegen Canities News".

Groet,
TjerkB

[TjerkB]

[Bijgewerkt: Goede Vrijdag, 18 april 2014]

(...)
Als er bij de Nieuw-Apostolische Kerk niet bijna stelselmatig en aan de lopende band zielen overboord waren geslagen, "kalt" waren "gestellt" of anderszins als restafval waren gedumpt, was ik persoonlijk nooit in de pen geklommen om voor betrokkenen aandacht te vragen en om verborgen gehouden achtergronden op te helderen. De hoogmogende heren-zegenaars weten hun machtsspel zo verdomd goed en vooral heimelijk te spelen, dat je er niet snel een vinger achter krijgt.

(...)


Uit: Mijn bericht op "ma 07 apr 2014, 17:53" in de thread "Religieus entertainment: diagnose gemist/de schaamte voorbij"

@all

Voor zover er bij mij na de verdelgingsactie in het voorjaar van 2007 in de nieuw-apostolische kerkgemeente Hamburg-Blankenese door kwalijk omhooggevallen "Godsgezanten" en ná de Desinformatieavond op 4 december 2007 nog ergens een sprankje "Gute Hoffnung" voorhanden was, wilde ik er niet vanuit gaan dat sommige zaken zich niet ten goede zouden keren. Nu echter kom ik daarop terug. Wie intussen bijna zeven jaar na 2007 en zowat 60 jaar na 1955 nog altijd niet een ernstig verzuim kan rechtzetten, zal het nóóit kunnen. Ik vind het mensonterend zoals goedgelovigen hier -op aanwijzing van een zogenaamde stamapostel- in gijzeling worden gehouden door wat ik niet anders meer kan zien dan een stel plaaggeesten dat het zich permitteert om slachtoffers dood te zwijgen en ze zelfs nog een trap na te geven. Voor dit ten hemel schreiende onrecht heb ik aandacht gevraagd, maar voor vrijwel niemand is "witteboordencriminaliteit" blijkbaar een issue. Waarvan akte.

Het zijn wrede heersers die in de Nieuw-Apostolische Kerk aan het roer staan. Ook aan het volgende uit Hebreeën 13 heeft men in het geheel géén boodschap:

• [1] Houd de onderlinge liefde in stand [2] en houd de gastvrijheid in ere, want zo hebben sommigen zonder het te weten engelen ontvangen. [3] Bekommer u om de gevangenen alsof u samen met hen gevangen zat, en om de mishandelden als om mensen die net zo’n lichaam hebben als u.

Eén van die engelen (!) was de dichteres van wie ik -ook- in mijn bericht van "di 15 apr 2014, 21:20" enkele uitzonderlijk bezielde gouden gedachten aanhaalde:

• voorbij het laatste dorp
  is niemandsland
  als daar nog iemand is
  - van God en iedereen verlaten
  ga dan het laatste dorp voorbij

In de Nieuw-Apostolische Kerk moeten alle ogen en camera's (!) gericht zijn op de genoemde... ijdeltuiten, en dat gebeurt in de eerste plaats op hun eigen verzoek. Ondertussen echter staat men met lege handen. Kritisch worden de troepen geïnspecteerd, waarbij vermeende onwilligen mogen doodvallen. Die hadden hun brandende vragen voor zich moeten houden. Gehoorzaam hadden ze "in de navolging" moeten blijven. Ze hadden als slaven moeten doen wat er gezegd werd. Maar dan ben je nietsvermoedend in aanraking gekomen met een verdelgingswerk in plaats van met het verlossingswerk. De hardvochtige lafaards in kwestie kennen geen genade; wat de liefde van God zou mogen betekenen, weet men niet; van de vrede van anderen wordt er geen spaan heel gelaten. Geen geduld en geen begrip.

Bij dit kerkgenootschap zijn de aangesloten leden in slaap gesust. Men liet zich wijsmaken aan "de hand van leiding" volautomatisch "het heerlijke einddoel" te bereiken. In werkelijkheid echter verschaffen betrokkenen nu een podium aan machtswellustelingen die er in de geloofsprakijk alleen maar steeds blijk van geven goddelijk leven uit te buiten. Los van het feit dat er misbruik wordt gemaakt van offerontvangsten welke door de hooggeëerde dilettanten vooral ten eigen faveure worden aangewend, ontgaat het de gebrainwashte gelovigen dat er in hun kerk een klassenmaatschappij is ingericht terwijl medemensen als onwetenden worden gezien. Alles in dit mensonterende denksysteem draait om de belangrijkheid van hooggeplaatste "zegenaars", die wat mij betreft alles zijn - behalve Godsgezanten.

Groet,
TjerkB

[TjerkB]

@all

Ter info...

• 
  
  Bron: http://www.apostolisch.de/startseite/ar ... d-nak.html
  
  
  
  
  Bron: http://www.nak-nrw.de/aktuelles/kurznot ... rtgesetzt/

Daar word je wijzer van, van zo'n bericht... Niettemin; in Zwitserland betrof het destijds "Erste Schritte zur Versöhnung" ...

• 
  
  Bron: http://www.nak.org/de/news/berichte-aus ... cle/12985/

... terwijl deze nu, negen jaar later, aldaar nog altijd niet hebben geleid tot "Nächste Schritte zur Versöhnung".

Groet,
TjerkB

[TjerkB]

[Bijgewerkt: 22.15 uur]


@all

Dat de "Einheit im Apostelkreis" bij de Nieuw-Apostolische Kerk ver te zoeken is, blijkt inmiddels ook telkens opnieuw uit de berichtgeving over de in mei 2013 aangetreden huidige internationale bestuursvoorzitter, stamapostel Jean-Luc Schneider. In eerste instantie waren velen benieuwd of juist híj niet de verzoening zou willen bewerkstelligen die nodig is om eindelijk de lucht op te klaren rond de "Boodschap van stamapostel Johann Gottfried Bischoff". Een aantal recente uitspraken van de nieuwe kerkleider maakt het echter pijnlijk duidelijk dat voor hem de bewuste zwarte bladzijde uit de nieuw-apostolische kerkgeschiedenis volstrekt verleden tijd is. Glaubenskultur-Magazine berichtte gisteren o.a. over een dienst op 1 juni jl. in het Franse Toulouse. Wat stamapostel Schneider daar ten beste gaf, is ronduit grievend te noemen voor wie in de Nieuw-Apostolische Kerk onheus werd bejegend vanwege die "Boodschap" en voor allen die in de afgelopen tientallen jaren bij de kerkleiding hebben aangeklopt in de hoop dat er richting slachtoffers een ondubbelzinnig excuus wordt gemaakt:

(...)
Eine Kirche, die ihre Lehre vergesse sei eine „schwache Kirche“. Er erwarte zwar nicht, dass jeder ein „diplomierter Theologe“ werde, aber: „Wir sollten die Lehre unserer Kirche unbedingt besser kennen!“, so Schneider. Es reiche allerdings nicht, die Lehre nur zu kennen, man müsse auch davon überzeugt sein.

(...)
Weiter führte der Stammapostel aus: „Unsere Kinder müssen merken, dass wir davon (von der neuapostolischen Lehre, Anm. gk) überzeugt sind. Das bedeutet, dass wir aufhören, von der Vergangenheit zu sprechen und dass wir uns dem zuwenden, was heute in der Kirche geschieht (…). Wir müssen informieren, wir müssen überzeugen, indem wir selbst überzeugt sind: Das ist heute der Weg zum Heil.“ Es gelte auch dadurch zu „ermutigen“, dass man von „den Schönheiten und Stärken“ der Neuapostolischen Kirche spreche. Die Lehre der NAK sei eine solche Stärke. „Wenn ich aber dauern jammere, welche Einschränkungen ich doch in der Vergangenheit in Kauf nehmen musste, wenn ich die heutigen Generationen damit belästige, worunter ich in der Vergangenheit zu leiden hatte: Ach, wir durften dieses nicht und jenes nicht und das war verboten … wen will ich damit motivieren?“, führte Schneider weiter aus. Er habe am Tag zuvor schon zu den Amtsträgern gesagt: „Irgendwann muss Schluss sein mit dem Selbstmitleid. Es ist schrecklich, wenn man sich selbst bemitleidet: Wie hatten wir es schwer früher …! - Hör auf damit!“, forderte der Stammapostel.

(...)

Bron: Premium-Artikel "Neue „Fragen und Antworten“ sollen helfen - Stammapostel fordert die Neuapostolischen auf, die Lehre ihrer Kirche zu kennen" d.d. 27-08-2014, Glaubenskultur-Magazine

Hoe stamapostel Jean-Luc Schneider omgaat met wat er op de kerkvloer verkeerd uitpakt, kwam op zaterdag 15 februari jl. naar voren in een gebed dat hij uitsprak:

(...)

• Eingangsgebet – Stammapostel Jean-Luc Schneider:
  „Lieber himmlischer Vater, in diesem besonderen Kreis kommen wir zu Dir und danken Dir aus der Tiefe unseres Herzens. Wir danken Dir für Deine Gnade, Deine Bewahrung und Deine Hilfe. In diesem Kreis haben wir Dich schon oft in besonderer Weise erlebt. Wir danken Dir für die vielen Gebete, die Du schon erhört hast, wir danken Dir, dass wir schon so oft Deine Hilfe und Deinen Beistand erleben durften. Wir danken Dir, dass Du uns Deine Gnade schenkst, damit Deine Kinder unter unseren Unzulänglichkeiten und Schwachheiten nicht leiden müssen.
  
  (...)
  
  
  Bron: "Stärkungsstunde für Amtsträger", CANITIES-news.de (n.a.v. bijeenkomst ambtsdragers Innsbruck, o.l.v. stamapostel Jean-Luc Schneider d.d. 15-02-2014)

(...)


Uit: Mijn bericht op "27 jun 2014, 22:41" in de thread "Redevoering van het brein achter de NAK-catechismus... "

Zie ook mijn berichten, resp. op "Zo 06 Jul 2014, 22:36" in de thread "Tussenbalans en hoe nu verder... " en op "Zo 29 Jun 2014, 15:07" in de thread "Kan het niet eens ophouden met die eeuwigdurende kritiek?".

Met andere woorden: mochten wij de plank misslaan - God redt zich er wel mee.

Als je meent op zo'n a-sociale manier de hemel te kunnen bestormen, ben je volgens mij de weg kwijt.

Zie tevens in dit verband mijn bericht op "Wo 05 Feb 2014, 18:40" in de thread "Wát is er gaande?".

Groet,
Vogelfrei

[TjerkB]

Reinhard Petzold († 19 september 2014)

@all

Gisteren overleed op 89-jarige leeftijd Reinhard Petzold, evangelist in ruste bij de Apostolische Gemeinschaft (VAG). Hij woonde in Krefeld. Ongeveer vijf jaar geleden leerde ik hem kennen. Als ambtsdrager hoefde hij weliswaar geen verantwoordelijkheden meer waar te maken, maar Reinhard Petzold was allerminst een dienaar in ruste. Op innemende wijze, met grote ijver en liefst achter de schermen zette hij ondanks omstandigheden van ernstige ziekte zich ervoor in om waar mogelijk de harmonie te herstellen tussen naasten, veraf of nabij, die in het geloof van elkaar vervreemd waren geraakt, zoals met name ook ten gevolge van de Boodschap van stamapostel Johann Gottfried Bischoff. Als "Zeitzeuge" was hij aanwezig bij het overleg met stamapostel Wilhelm Leber en districtsapostel Armin Brinkmann, teneinde wegen te vinden die alsnog uitzicht zouden bieden op een daadwerkelijke verzoening tussen de nieuw-apostolische kerkleiding en slachtoffers van het rigide beleid in de jaren '50 van de vorige eeuw waarmee gewetensbezwaarden ten aanzien van verplichtende dogma's harteloos werden geëxcommuniceerd.

Bij de Nieuw-Apostolische Kerk echter laat men liever alle "Zeitzeugen" eerst doodgaan dan werk te maken van de sinds 2009 voor de Bühne gepredikte verzoening.

Groet,
TjerkB

[TjerkB]

@all

Blijkens aankondigingen, zowel op de website van de Neuapostolische Kirche Nordrhein-Westfalen K.d.ö.R. als van de Apostolische Gemeinschaft e. V., komen de gezamenlijke kerkbesturen op zaterdag 29 november aanstaande ceremonieel bijeen en hebben zij wat te melden:

Apostolische Gemeinschaft

Neuapostolische Kirche International

Feierstunde zur Veröffentlichung der

Erklärung zur Versöhnung

zwischen

der Apostolischen Gemeinschaft und der Neuapostolischen Kirche

In den letzten Monaten haben mehrere Treffen zwischen Vertretern der Apostolischen Gemeinschaft und der Neuapostolischen Kirche stattgefunden. Inhalt der Gespräche waren die Vorgänge, die zur Trennung der Apostolischen Gemeinschaft und der Neuapostolischen Kirche im Jahr 1955 geführt haben. In einem offenen Gedankenaustausch wurden die Ereignisse aus der heutigen Sicht betrachtet. Einvernehmlich war es der Wunsch beider Seiten, ihr Verhältnis zueinander zu klären und miteinander versöhnt in die Zukunft zu gehen.

Mittlerweile ist eine Erklärung zur Versöhnung zwischen der Apostolischen Gemeinschaft und der Neuapostolischen Kirche von den leitenden Gremien beider Kirchen verabschiedet worden. Diese Erklärung soll in einer Feierstunde am Samstag, den 29. November 2014 um 14 Uhr in der Kirche der Apostolischen Gemeinschaft, Cantadorstraße 11, 40211 Düsseldorf, veröffentlicht werden.

Zur Feierstunde eingeladen sind insbesondere Zeitzeugen, die die Trennung miterlebt haben oder von ihr betroffen waren. Die Plätze in der Kirche sind begrenzt. Deshalb bitten wir um Verständnis, dass Einlasskarten ausgegeben werden. Diese können bei der jeweils zuständigen Kirchenverwaltung unter Angabe von Adresse und Telefonnummer sowie einer kurzen Erläuterung des eigenen Interesses bis zum 16. November 2014 bestellt werden. Der Versand der Einlasskarten erfolgt per Post.

Apostolische Gemeinschaft e. V.
Telefon 0211 350399
E-Mail verwaltung@apostolisch.de

Neuapostolische Kirche Nordrhein-Westfalen K.d.ö.R.
Telefon 0231 57700-0
E-Mail info@nak-nrw.de

Omdat bovenaan in de officiële uitnodiging (voor met name zogeheten Zeitzeugen) "Neuapostolische Kirche International" staat, ziet het ernaar uit dat de verklaring die wordt uitgegeven ook verbindend zal zijn voor het bestuur van de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland. Zie ook het artikel "Stammapostel Jean-Luc Schneider: »Gedanke der Versöhnung steht im Mittelpunkt«" d.d. heden op de website van de Neuapostolische Kirche International.

Groet,
TjerkB


N.B.

(...)
Wat ik op mijn beurt niet zie zitten is dat sommigen, die "een rechtspersoonlijkheid bezittende religieuze organisatie" vertegenwoordigen, menen zonder mandaat (!) te kunnen spreken voor naasten die zich als christenen bij zo'n organisatie hadden aangesloten, zuiver met het oog op de "godsdienstoefeningen". Bestuursleden van de Nieuw-Apostolische Kerk benaderen op deze wijze namelijk bestuursleden bij andere geloofsgemeenschappen in de kennelijke veronderstelling met dezen "zaken" te kunnen doen, waarvan de uitkomsten verbindend zouden zijn voor individuele andersgezinde christenen die zich juist met één van die andere geloofsgemeenschappen het meest verbonden voelen. Concreet bedoel ik hiermee hetzelfde wat jij ook al aangaf: bestuurders wonen over en weer bijzondere evenementen bij. De nieuw-apostolische kerkleiding gaat echter nog een flinke stap verder: men stelde bijvoorbeeld pogingen in het werk om "de verzoening" te bezegelen door ermee te volstaan deze op bestuursniveau namens individuele slachtoffers te beklinken tijdens een aan te bieden concert door een vanuit de Nieuw-Apostolische Kerk samengesteld ensemble. Met zo'n feestelijk concert zou dan "het verleden" kunnen zijn afgesloten, was de gedachte. Toen ik dit hoorde, verbaasde het mij niet maar als je er goed over nadenkt is het natuurlijk hoogst ongepast om op die manier slachtoffers (!) monddood te maken door te doen alsof ze, terwijl het gaat om hun persoonlijke leed, worden vertegenwoordigd door vermeende gevolmachtigde geestelijk leiders. Elke betrokkene kreeg van zijn of haar districtsapostel toch eertijds een persoonlijke brief waarin men te verstaan werd gegeven zonder pardon geëxcommuniceerd te zijn?! Zulks wordt toch niet en-passant ongedaan gemaakt of gecompenseerd door derden (!) uit te nodigen voor een -besloten- muzikaal optreden, of zo?!

(...)


Uit: Bericht op het voormalige Forum van Bauke Moesker op "Wo 02 Feb 2011, 21:09" in de thread "Elders gelezen... "

(...)
De gespreksstof die wordt opgeworpen door de gebeurtenissen van vandaag doet ons weer in de spreekwoordelijke vicieuze cirkel terechtkomen. Ikzelf had -ondanks de resultaten die mij bekend zijn uit het verleden- tóch nog wel enige hoop op een gunstige wending; ook gelet op wat er zou dienen te worden rechtgezet na 4 december 2007. Er had nu werkelijk een streep onder de misère in de jaren '50 moeten worden gezet; níet nóg eens een "open einde". Met plaatsvervangende schaamte had stamapostel Leber namens de internationale kerkleiding zich schuldbewust allereerst eerlijk en oprecht moeten wenden tot de slachtoffers c.q. hun nabestaanden, waarbij (het bestuur van) bijvoorbeeld het instituut "VAG" géén mandaat heeft om namens wie dan ook als gesprekspartner te fungeren. Het minste wat Wilhelm Leber daarnaast had kunnen doen, is, de rapportage intrekken die er in zijn naam (!) op 4 december 2007 werd uitgebracht door apostel Drave. Leber heeft vandaag iedereen in de Nieuw-Apostolische Kerk ontzien die door de jaren heen geen oog heeft gehad voor de menselijke maat. Ook de excommunicaties werden niet pro forma herroepen. Kortom, het is weer een complete schertsvertoning geworden. Dat "de Boodschap" niet goddelijk was, wisten alle slachtoffers al...

(...)


Uit: Bericht op het voormalige Forum van Bauke Moesker op "Ma 13 Mei 2013, 23:08" in de thread "Lafhartige 'verklaring' van Betonkopf Wilhelm Leber"