BakEenEi schreef:(...)
In het bovenstaande bericht van gisteravond sprak ik van
indoctrinatie. Hoezo indoctrinatie?! Ik zal proberen dit te verduidelijken. Eerst een stukje uit de Volkskrant van vanochtend, althans een tekstfragment uit een interview met de hoogleraar cognitieve neuropsychiatrie, André Aleman:
U bent zelf gelovig. Is geloven in God niet ook een soort van waan?
(lacht) "Dat kun je mij natuurlijk niet vragen, want als iemand echt een waan heeft, zal hij dat krachtig ontkennen. De psychiatrische definitie van een waan is dat je iets denkt wat niet klopt, dat andere mensen in je omgeving die waan niet delen, en dat je disfunctioneert in je dagelijkse leven.
Geloven is dan geen waan, want het grootste deel van de wereldbevolking denkt dat er iets meer is. (...) Als je de psychiatrische definitie van een waan hanteert, is atheïsme eerder een waan dan in God geloven."
Over "wanen" gesproken; gisteravond schreef ik o.a. het volgende:
- Men heeft als het ware de "firewall" uitgezet voor informatie welke langs de "geordende weg" namens God zou worden aangereikt. Hierdoor is men ontvankelijk geworden voor waandenkbeelden, zoals het idee van extra goddelijke gaven waarover kerkelijke ambtsdragers zouden beschikken naarmate men in het "werk Gods" een "hogere dienaar" is.
André Aleman zegt hierover nu: "
De psychiatrische definitie van een waan is dat je iets denkt wat niet klopt, dat andere mensen in je omgeving die waan niet delen, en dat je disfunctioneert in je dagelijkse leven." De vraag komt dus op: in hoeverre disfunctioneren nieuw-apostolische gelovigen c.q. "hogere verantwoordelijke leidinggevenden" in de Nieuw-Apostolische Kerk (door waandenkbeelden die het gevolg zijn van indoctrinatie) mogelijk in hun dagelijkse leven?
Hier roept de ene vraag alweer de volgende vraag op want wanneer dient te worden gesproken van "disfunctioneren"?
Bij disfunctioneren valt in deze samenhang te denken aan het onder de druk van de omstandigheden moeten ontwikkelen van meerdere identiteiten die met elkaar níet (!) te rijmen zijn. Zoiets gebeurt niet een-twee-drie maar juist vrijwel ongemerkt in
een ondermijnend proces van jaren. Het ondermijnt iemands gezondheid doordat men onverenigbare realiteiten op één lijn moet krijgen, wat uiteraard alleen maar kan door daartussenin zelf een verwrongen persoon te worden. Men geraakt dus in een hoogst ongemakkelijke toestand, waarbij je als het ware gedurig twee gezichten moet kunnen laten zien, of zelfs nog méér. De ene werkelijkheid mag in de andere werkelijkheid niet bestaan. Continu moet je blijven switchen tussen
werelden van verschil (!), en dat moet je voor je meest nabije naasten zo veel mogelijk verborgen weten te houden. Dat knaagt aan je gezondheid maar dat wil je zelf niet weten! Je wilt het bij wijze van spreken pas weten
wanneer ooit de wal het schip zal keren. En hoe komt dat? Precies:
je bent geïndoctrineerd. Je hebt geen gezonde zelfreflectie meer.
Dit is m.i. op het ogenblik de toestand waarin in ons land de hoogste dienaren zichzelf hebben gemanoeuvreerd. Dat het bij hen nu zo uit de hand heeft kunnen lopen komt doordat óók in ieders omgeving het waandenkbeeld (!) kon postvatten dat God het allemaal zó zou hebben gewild. Helaas;
om de dooie dood niet!! Dienaren in Zijn werk hoefden helemaal geen concernleiders te worden; ze hoefden helemaal niet twee, drie of tien petten op te krijgen, enzovoort. Dit hele fenomeen legt in de Nieuw-Apostolische Kerk meteen ook de zwakste schakel bloot. Degenen namelijk die er wat van konden zeggen, ja, sterker nog, die er wat van móesten zeggen, zoals in dit geval met name ook
de districtsvoorgangers; díegenen laten het afweten want de betrokkenen zijn evenzeer
gebrainwasht! Het beste zou zijn dat de gezinsleden (!) van al deze "hoge dienaren" krachtdadig ingrijpen. Dan is er voor hun dierbaren tenminste nog een leven ná
dit gekunstelde bestaan... Doet niemand wat en alles zou bij het oude blijven, dan eindigt de geloofsweg met tandengeknars.
Groet,
BakEenEi
Bron: Bericht door BakEenEi op "
Wo 16 Feb 2011, 13:38" in de thread "Nieuw-apostolische bedrijfsvoering".