[Bijgewerkt: 22.30 uur]
Intimidatie en manipulatie in een notendop (1)
@all
Het asbestschandaal dat de gemoederen in Nieuwegein en omstreken nu al wekenlang bezighoudt kan geen incident worden genoemd.
De internationale kerkleiding heeft haar zaken in Nederland eenvoudig niet op orde. Juist hierdoor gaat het bij de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland óók telkens mis bij het vastgoedbeheer.
Doordat de internationale kerkleiding eind jaren 90 zich uitdrukkelijk op het standpunt stelde dat zowel bij zielzorg als bij de bedrijfsvoering alle zeggenschap moest blijven berusten bij de stamapostel en de gezamenlijke districtsapostelen, en dat in elk geval in Europa de statuten voor de zogeheten gebiedskerken eensluidend zouden moeten zijn, hebben er daarna wel statutenwijzigingen plaatsgehad maar daarbij bleef de alles en allen omvattende, onbeperkte macht van deze bestuurders vastberaden en doelbewust intact. Toen ik in het voorjaar van 1999 aan de toenmalige districtsapostel De Bruijn vroeg
"Apostel, zou het niet beter zijn dat er aan het begin van de statuten meteen twee zaken los van elkaar worden gezien, zielzorg en de bedrijfsvoering?", antwoordde hij:
"Wat er nu besloten is over veranderingen, is op het ogenblik het maximaal haalbare". Prompt werd ik als gesprekspartner ingewisseld voor
een nieuw-apostolische (kandidaat-)notaris.
In een poging om bij het conflict met broeder Ronald Rohn, dat toen op straat was komen te liggen, voor alle partijen de schade te beperken (!), wendde ik mij in december 2010 tot de districtsapostel en ik herinnerde hem aan de bovenbeschreven gang van zaken. Ik schreef namelijk:
" ... het stelde mij vanzelf niet gerust dat het gewenste onderscheid in de hoogste kringen kennelijk een gevoelig punt was. Uiteraard besefte ik toen allerminst hoezeer de daarmee samenhangende dubbele verantwoordelijkheden voor bestuurders nog enorme dilemma's zouden opwerpen. Juist door zulke dilemma's zijn er later moeilijkheden ontstaan. Het was toch veel fijner geweest als u zich had mogen beperken tot zielzorg?" (...) Geen antwoord. Later kwam ik erachter dat er met groen licht van stamapostel Wilhelm Leber en de gedoogsteun van opziener Hans Kamstra een soort van putsch was gepleegd, waardoor districtsapostel De Bruijn, totdat aan hem pas anderhalf jaar later "op feestelijke wijze ambtsrust" zou worden verleend, voor straf (vanwege de privé-kwestie Oostenrijk) aan de leiband liep van m.n. de gebroeders Peter en Nico Klene.
Schijnbaar waren de hoogmogende heren ervan uitgegaan dat niemand ooit zou kunnen verzinnen hoe op hun manier de imagoschade voor de kerk was beteugeld. Inmiddels weten wij allemaal hoe men zich daarmee deerlijk heeft vergist. Terwijl geen kip moest doorkrijgen wat er in ’t geheim en buiten alle belanghebbenden om was bedisseld, werd naderhand het schrijven "
Santpoort, 21 februari 2010" juist compleet doorzien. Sindsdien houdt iedereen krampachtig de schone schijn op.
Macht corrumpeert. Ook in de Nieuw-Apostolische Kerk. Wat dat betreft wist ik in 1999 na een dienstverband van ruim 14 jaar genoeg. Zie ook mijn bericht op "
Za 07 Nov 2015, 20:13", in de thread "Gebakken lucht". Om kort te gaan, later dat jaar hield ik het voor gezien want de broodnodige reorganisatie op de C.A. mislukte. Eerder was de vooruitgang al jarenlang tegengehouden door de voormalige districtsapostel Gijsbert Pos. Ik zal het nu maar eerlijk zeggen: het klimaat was verziekt. Grondoorzaak: schoenmaker, houd je bij je leest. Wie het met de
statuten en
wat dies meer zij niet eens is, kan doodvallen. Anno 2016 geldt nog precies hetzelfde.
In de Nieuw-Apostolische Kerk weten bovenbazen het in de regel zo te manoeuvreren, dat alleen uitgesproken loyalisten belangrijke ambten of posities bekleden. Angstvallig meent men niet gebaat te zijn met de inbreng van sympathisanten die stevig kunnen meedenken. Echter, al verloopt eerst nog heel lang alles naar wens; vroeg of laat natuurlijk struikelen incapabele mensen over hun incompetentie. Met hun "goddelijke ponden" als tovermiddel hadden ze opeens overal verstand van.
Nee, dus. Voorbeelden te over.
Willoos gemaakt (lees: ziekelijk gebiologeerd) door de veronderstelde voornaamheid van zogenaamde zegenaars, identificeert men zich gaandeweg met een door alle mogelijke (ongeschreven) codes en voorschriften gelegitimeerde nieuw-apostolische "lifestyle" die, naarmate men hogerop komt in de organisatie, weinig of geen ruimte biedt voor kritiek, laat staan voor gewetensbezwaren. Vandaar dat aangesloten leden subiet worden opgeofferd, indien men zich niet laat vermurwen.
Alsof de antichrist er heeft huisgehouden, hebben wij -om redenen van het bovenstaande- bij de Nieuw-Apostolische Kerk van doen met
een storende systeemfout. Zie ook het bericht "Hoe zielzorg zelfgenoegzaam wordt (6)" op "
Wo 21 Jan 2015, 14:10", in de thread "Wat is de Nieuw-Apostolische Kerk?"
[wordt vervolgd]
Groet,
TjerkB