Gerrit Sepers

Alles wat rond het thema van dit Forum extra aandacht verdient
kwiebuz
Berichten: 4
Lid geworden op: za 25 mar 2023, 08:31

Re: Gerrit Sepers

Bericht door kwiebuz »

Al enkele jaren lees ik mee op dit forum, dank voor alle bijdragen en de kennis die ik hier heb kunnen opdoen.

Gods wegen zijn ondoorgrondelijk.

Mijn vriendin was vroeger patiënt van Sepers door een aanbeveling van een collega, nu wij beiden bij Hauck. Wij hebben elkaar 3 jaar geleden leren kennen, de verrassing was dan ook groot dat zij oud lidmaat bleek te zijn van de KAG Amersfoort en ik een oud lidmaat van het apostolisch genootschap ergens spraken we dezelfde taal. ;)
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: Gerrit Sepers

Bericht door TjerkB »

@kwiebuz

Wat frappant inderdaad!

Door de jaren heen heeft "het forumberaad" hier heel wat levensbeschouwelijke voorvallen en gezichtspunten aangelicht. Door het overlijden, vandaag, van televisiemaker Wim de Bie, werd ik geattendeerd op de tekst van een schitterend lied van Van Kooten & De Bie, uit de jaren '70:

  • Allemaal op weg naar niets, doen we zus of zomaar iets
    Soms net echt, maar meestal kitsch, want wie speelt er nog zichzelf
    Weet je nog wanneer dat was, toen je nog geen ander was
    Niet in harnas achter glas, maar je eigenlijke zelf

    Zoek jezelf broeders, vind jezelf, wees en blijf alleen jezelf

    Dikkerdoenerij genoeg, op kantoor en in de kroeg
    Als je nou 'ns geen masker droeg, zou je dat niet beter staan
    Wat moet je met die Januskop, daar schiet niemand iets mee op
    't Is een kwestie van een knop, die moet enkel even om

    Zoek jezelf zusters, vind jezelf, wees en blijf alleen jezelf

    De man die op z'n tenen loopt en alleen zichzelf verkoopt
    En nooit iets in z'n oren knoopt, die gaat nog eens lelijk dood

    En met make-up van oor tot oor stelt z'n vrouw een ander voor
    En hebben ze nog steeds niet door dat een glimlach beter staat

    Zoek jezelf broeders, vind jezelf, wees en blijf alleen jezelf
    Zoek jezelf broeders, vind jezelf, wees en blijf alleen jezelf
    Zoek jezelf broeders, vind jezelf, wees en blijf alleen jezelf


    Bron: http://www.kootenbie.nl/index.php?http: ... jezelf.php

Zie evt. ook https://youtu.be/xHHlTv5l2I8. Bijna geen ander lied lijkt mij de onderliggende boodschap van wat wij met elkaar op dit Forum onder ogen hebben willen zien, beter samen te vatten dan juist dit kunstwerkje van Van Kooten & De Bie. Daarom ook gun ik elk kind, zonder indoctrinatie en stress, de prachtige authenticiteit en spontaniteit van de -in 2017- dertienjarige Jewel (!); zie https://youtu.be/8rBfR2I01RA.


Hulde aan eenieder die zichzelf kan zijn...

Groet,
TjerkB
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

"Das Versagen der Liebe ist die Verneinung des Geistes"

Bericht door TjerkB »

kwiebuz schreef: za 25 mar 2023, 08:57(...)
... ergens spraken we dezelfde taal. ;)

@kwiebuz
@all

Zo'n veertien jaar geleden kwam ik in Duitsland via het toenmalige internetplatform NAKtuell in contact met een forumdeelnemer die net als ik zich afvroeg hoe het toch komt dat wij ons getuigen voelden van een soort van eigentijdse heropvoering van de babylonische spraak­ver­war­ring: wat is er feitelijk gebeurd waardoor in het apostolische werk het "lichaam van Christus" voor ons gevoelsmatig uiteenvalt en wij elkaar verliezen?

Let wel - wij vroegen ons dit werkelijk oprecht af want het was ons heel veel waard om "in het doen van Zijn wil" onze vreugde te blijven vinden:

Heer! Maak mij sterk en leer mij overwinnen, wat mijne ziel nog aan de aarde bindt,
opdat 'k als heer en meester mijner zinnen in 't doen van Uwen wil mijn vreugde vind'.

Nu ik op al die jaren en zelfs nog verder terug kan kijken, is dit welbeschouwd constant de enige reden geweest van welk forumberaad dan ook. Het bijzondere was toen echter dat "het demasqué der benedictiën" zich voor ons beiden op wonderbaarlijke wijze overtuigend liet ophelderen. Wij kwamen namelijk verrassend uit bij een opmerkelijk geschrift van Henry Drummond, een van de apostelen en grondleggers van de Katholiek Apostolische Kerk. Op pagina 42 van dit in het Duits vertaalde document lazen wij: "Das Versagen der Liebe ist die Verneinung des Geistes." (...)

Dát is het, zo drong het onmiddellijk tot ons door. Juist dáárdoor waren bij de internationale (nieuw-apostolische) kerkleiding de harten verhard geraakt. Omdat ik inzag hoe men op allerlei manieren vastliep, blééf ik moeite doen om juist het kerkbestuur op andere gedachten te brengen:

SYSOP schreef: do 15 dec 2011, 17:36(...)


Ten slotte; een quote uit mijn brief van 6 december 2009 aan een verantwoordelijk bestuurslid...
(...)
Zal ik nog een keer wat schrijven, of niet, zo ging het in mij om. Inmiddels zijn wij thuis. Laat ik het toch maar wél doen, besloot ik.

De arbeid bij ons handelde over Marcus 2 met in vers 3 de wonderlijke opmerking "Er werd ook een verlamde bij hem gebracht, die door vier mensen gedragen werd", wat nu feitelijk de oorzaak ervan was dat mijn gedachten "afdwaalden". Voor het gemak "knip en plak" ik (uit de NBV) even de betreffende paragraaf:
  • ------------------------------------------------------------------------

    Jezus’ gezag betwist
    [1] Toen hij enkele dagen later terugkwam in Kafarnaüm, werd bekend
    dat hij weer thuis was. [2] Er stroomden zo veel mensen toe dat er
    zelfs voor de deur geen plaats meer was, en hij verkondigde hun de
    heilsboodschap. [3] Er werd ook een verlamde bij hem gebracht, die
    door vier mensen gedragen werd. [4] Omdat ze zich niet door de
    menigte konden wringen, haalden ze een stuk van het dak weg boven de
    plaats waar Jezus zat, en toen ze een opening hadden gemaakt, lieten
    ze de verlamde op zijn draagbed naar beneden zakken. [5] Bij het
    zien van hun geloof zei Jezus tegen de verlamde: ‘Vriend, uw zonden
    worden u vergeven.’
    [6] Er zaten ook een paar schriftgeleerden tussen de mensen, en
    die dachten bij zichzelf: [7] Hoe durft hij dat te zeggen? Hij slaat
    godslasterlijke taal uit: alleen God kan immers zonden vergeven! [8]
    Jezus had meteen door wat ze dachten en dus zei hij: ‘Waarom denkt u
    zoiets? [9] Wat is gemakkelijker, tegen een verlamde zeggen: “Uw
    zonden worden u vergeven” of: “Sta op, pak uw bed en loop”? [10] Ik
    zal u laten zien dat de Mensenzoon volmacht heeft om op aarde zonden
    te vergeven.’ Toen zei hij tegen de verlamde: [11] ‘Ik zeg u, sta
    op, pak uw bed en ga naar huis.’ [12] Meteen stond hij op, pakte
    zijn bed en ging weg; allen die dit zagen, stonden versteld en
    loofden God. ‘Zoiets hebben we nog nooit gezien,’ zeiden ze.


    ------------------------------------------------------------------------
Weet je wat ik dacht?! Als iemand hulpbehoevend is en er dan "vier mensen" zijn die er samen voor zorgen dat er helpende hulp (!) binnen diens bereik komt; wat hebben deze vier personen hier dan doortastend en moedig gehandeld. Mijn volgende gedachte was: voor wie zou ikzelf met Gods hulp (!) één van zó'n viertal willen zijn? Wie gun ik op dit ogenblik het allermeest om de liefde des Vaders terug te vinden? Je vindt het misschien hoogst merkwaardig en onbegrijpelijk, maar toen ik dacht ik aan jou... want [A]: er kloppen een paar dingen niet meer. Ik hoef hierbij niet veel uit te leggen want de pijnlijke situatie is jouzelf wel duidelijk. Wel kan ik in het kort het volgende erover zeggen. Wat er -in Europees verband- binnen de Nieuw-Apostolische Kerk nu feitelijk gebeurt is "de verzuiling op herhaling". Zoals er in [Q], toen ik nog een kind was, een openbare kleuterschool was, een christelijke en een katholieke; en een openbare voetbalvereniging, een christelijke en een katholieke; zo wil de Nieuw-Apostolische Kerk zich nu onderscheiden en self-supporting zijn. Afgezien van 10% zielzorg is men dan voor het overige bezig met maatschappelijk engagement, en daar gaat héél veel tijd in zitten; zó veel tijd en energie zelfs dat dienaren "verlamd raken". Verlamd evenwel in de zin van wat daarover wordt beschreven in Hebreeën 12:
  • ------------------------------------------------------------------------

    [12] Hef daarom uw slappe handen op, strek uw knikkende knieën,
    [13] en kies rechte paden, zodat een voet die gekneusd is niet
    verder ontwricht raakt, maar juist geneest.


    ------------------------------------------------------------------------
Voel je alsjeblieft niet beledigd - dat is helemaal niet nodig. Wees daarentegen liever blij dat er in de wereld soms nog ergens een sprankje liefde voorhanden is. Doordat ik de afgelopen week enkele berichten plaatste bij NAKtuell, stuurde een onbekende nieuw-apostolische broeder in Duitsland mij per e-mail later iets ongelofelijk moois toe. Nadat gisteravond bij ons thuis enkele cadeautjes waren uitgepakt, las ik het door. Het betrof een vertaling van het Engels in het Duits uit 1946 van een schrijven van Henry Drummond (ons welbekend) over de liefde Gods. Het werd voor mij het mooiste Sinterklaargeschenk dat ik ooit in mijn leven kreeg... Ik stuur het afzonderlijk in drie gedeelten (omdat ik geen kans zag de totale bestandsgrootte ervan sterk te verkleinen) straks naar jou door.
Onbeantwoord.

(...)


Uit: Bericht op het voormalige Forum van wijlen Bauke Moesker op "di 13 dec 2011, 18:21, in de thread "Hooguit weten wij wat wij kunnen weten!"

Onbeantwoord. Men was er níet van gediend. Waar de betrokkenen het met hun desastreuze beleid op aansturen is: "to be wise after the event". Zo werd het allengs vijf voor twaalf, twee voor twaalf en luidde -voor de wederopbouw van Zijn (!) werk- de klok inmiddels ook te middernacht. De tragiek hieraan is dus dat de kerkleiding misschien wel uitblinkt in acteer- ergo schaakvernuft, maar dat men noch God noch de ander dient. Terwijl men andersgezinde naasten op die manier isoleerde, plaatste men in werkelijkheid zichzelf in afzondering, althans in het werk van God.

Zie in deze samenhang tevens het bericht op "do 11 apr 2019, 10:36", in de thread "Waar is de taal van het hart gebleven?"


In aansluiting aan mijn vorige bericht waarin ik schreef...
TjerkB schreef: ma 27 mar 2023, 12:30(...)
Hulde aan eenieder die zichzelf kan zijn...

(...)

... graag nog het volgende. Geenszins namelijk heb ik mij (in bevoogdende zin) willen uitlaten over andermans draaglast, draag- en veerkracht:
  • 'k Heb gestreden, veel gebeden;
    vreemde ogen zagen 't niet.
    Toch heb 'k immer U beleden;
    U, die meer het hart aanziet.


    Bron: Derde couplet van lied 304, NAK-gezangboek

Wat ik echter zag gebeuren, is helaas, dat middenin de gemeenschap zielen de wrange vruchten smaken van wangedrag van geestelijk leiders want die gaven een verwrongen voorstelling van het Evangelie! Daar sta je dan toch zowat machteloos tegenover? En: hoe krijg je het eerst dóór! Ikzelf heb er in elk geval járen over gedaan. Een ontluisterend beeld kwam op. Wat ik ervan opstak, wilde ik -als een handreiking- graag delen:

TjerkB schreef: zo 14 aug 2022, 13:35
  • Hoe doe je dat, vanuit bezieling leven?
    'De behoefte om gezien te worden krijg je niet weg, die is diep in de menselijke natuur verankerd. Maar het gaat erom dat je op een wezenlijker niveau wil worden gezien dan vanwege je uiterlijk of je prestaties. Veel mensen verwarren aandacht met liefde. Aandacht vervliegt en belandt vaak in een bodemloze put, maar als er oprecht van je wordt gehouden terwijl jij jezelf in al je facetten laat zien, geeft dat een duurzamer geluksgevoel, leert onderzoek. Dat betekent wel dat je moed moet hebben om jezelf niet langer achter je masker te verbergen, maar om jezelf te laten zien inclusief je schaduwkanten. Want ieder mens is heel gelaagd, dus daar horen ook je negatieve eigenschappen bij. Durf je chaotische, wilde, rommelige, onrustige, sombere, domme en lelijke aspecten te incorporeren in je zelfbeeld.

    (...) Durf voorop te lopen, zonder applaus en zonder je te veel van andere mensen en de gangbare mores aan te trekken. Richt je blik ook eens wat vaker aandachtig op de ander in plaats van het liefst zelf blikvanger te willen zijn. Zoals Plato zei: 'De God van de liefde woont in hem of haar die bemint, niet in degene die bemind wordt.'


    Bron: Volkskrant Magazine, zaterdag 13 augustus 2022, pag. 10-11

@all

Het bovenstaande sprak mij bijzonder aan. Aan het woord in het bewuste interview is namelijk iemand voor wie ik veel respect kreeg tijdens een symposium "Vrij vertellen van Herstelverhalen" dat ik ooit bijwoonde. Ik ging daar namelijk naartoe in de hoop van anderen iets te mogen leren.

Van de dichter Vondel is de uitspraak bekend: "De wereld is een schouwtoneel, elk speelt zijn rol en krijgt zijn deel." Wat wij ons dus kunnen afvragen is: hoe valt er soms tóch, in een beslissende situatie wellicht, een verschil te maken en kan er een gezegende invloed van ons uitgaan?

Veel hangt volgens mij samen met authenticiteit. Al hebben wij vaak een functie te vervullen; dat betekent nog niet dat er telkens toneel moet worden gespeeld. Waarom zouden wij niet gewoon onszelf mogen zijn? Echter; stonden wij het onszelf al toe om na te gaan wie wijzelf waren?

Waren? Ja, wáren - voordat allerlei omstandigheden met ons aan de haal gingen! Wat ik altijd verschrikkelijk heb gevonden, is namelijk, dat wij "nach dem neuapostolischen Glaubensverständnis" onszelf moesten veranderen want anders nam op Zijn dag de Heiland jou niet in genade aan.

Denk eens in als ouders zó omgaan met hun kinderen: wij vinden jullie wel lief, maar pas écht naarmate jullie béter "in stilheid en vertrouwen" doen wat wij zeggen. Want: wanneer later onze nalatenschap wordt verdeeld, zal het ervan afhangen hoe voorbeeldig ieder zich heeft gedragen.

Bij de schepping zag óók God dat het goed was, maar toen nadien kinderen werden geboren, moesten die zeker nog allemaal worden bekeerd. Waanzin! Waarom in 's hemelsnaam zongen wij juist: "Mocht ik soms dwalen, ver van mijn huis, steeds brengt mijn Vader mij weer naar huis" ?!

TjerkB schreef: ma 12 mei 2014, 21:16(...)

  • (II) Ontstellend

    (...)
    Nooit heeft het de bedoeling kunnen zijn als slaven te worden gegijzeld binnen een religieus machtsbestel. Het element waarin mensen zich fijn kunnen ontplooien is juist vrijheid!! Vrij om te zijn die je bent. Vrij om te worden die je zijn wilt. Vrij om vol verwondering over de schepping waar je deel van uitmaakt kleur te geven aan elkaars leven. En ook vrij om maar zo vrij te zijn die waardevolle vrijheid te koesteren, er zuinig op te zijn. Bij God vertegenwoordigt niemand iemand... Hij ziet een ieder voor vol aan. Laat dat de groten der aarde maar duidelijk zijn! Geen macht of overheid heeft sinds mensenheugenis stand gehouden. Laten wij luisteren naar ons eigen lichaam, naar onze geest en naar onze ziel.

    Het licht heeft géén gemeenschap met de duisternis en God legt geen superheffing op. Niemand heeft het recht om afbreuk te doen aan de persoonlijke waardigheid van een naaste. Wij hoeven ons niet opgejaagd te voelen doch laten wij maar gaan waar God ons leidt. Hoe kun je dat weten? Dat kan doordat God geen geheimtaal spreekt. Als wij Zijn liefde beantwoorden in geest en waarheid, baant Hij een weg waar wij die niet zouden zien. Het is beter daders van het Woord te zijn dan alleen hoorders. Wij kunnen van onze vrijheid namelijk iets moois maken! Het zou bijvoorbeeld best eens "zaliger" kunnen maken te geven dan te ontvangen. Desnoods geef je iemand om wie je geeft een waarschuwing!

    (...)
(...)

Stop de kindermishandeling! Laat de gevangenen vrij!! Jean-Luc Schneider en handlangers zouden er verstandig aan doen op menige schrede terug te keren. Het wordt de hoogste tijd voor een jubeljaar - en aansluitend voor een symposium, getiteld "Vrij vertellen van Herstelverhalen"...

Groet,
TjerkB :shock:


N.B.
TjerkB schreef: do 11 aug 2022, 18:00(...)
Waar ál het voorgaande op neerkomt, is: cognitieve dissonantie - door brainwashing. Velen zijn namelijk niet meer in staat coherent te denken. Hierdoor laat men het voorkomen alsof er hooguit sprake kan zijn van een aantal op zichzelf staande incidenten. De structurele context ervan blijft pijnlijk onbelicht. Men redeneert vanuit ivoren torens. Een gesprek op ooghoogte zit er niet meer in. Wat krom is wordt recht gepraat, doch in het hoogste echelon van de organisatie trekt men wel degelijk aan de touwtjes. Het werd mij steeds beter duidelijk hoezeer de betrokkenen daar geen middel onbenut laten om zelf in de gekoesterde topposities buiten schot te blijven en ambtsvoorgangers te vrijwaren van elke blaam. Op dit niveau is men zich er daarom van bewust hoe manipulatief (en destructief voor anderen) er dan willens en wetens te werk wordt gegaan:
TjerkB schreef:(...)
Omdat ik wéét hoe ongelofelijk lastig het is om bij de Nieuw-Apostolische Kerk de vinger ergens achter te krijgen, heb ik de laatste jaren ruim de tijd genomen om allerhande achtergronden op te helderen. Begin februari 2010 schreef ik voor de website van broeder Bauke Moesker een soort van drieluik waarin ik met name heb geprobeerd uit de doeken te doen hoe deze kerk bestaat uit meerdere min of meer strikt van elkaar gescheiden realiteiten onder de aangesloten leden. Grofweg bestaan er drie lagen van de bevolking: zij die van niets weten, zij die iets weten en zij die alles weten (van hoe achter de schermen de vork in de steel zit). Telkens opnieuw heb ik er op gewezen dat de districtsvoorgangers in het geheel de zwakste schakel vormen. "De landelijke vergadering" waarin zij allen een persoonlijke bestuurlijke verantwoordelijkheid hebben waar te maken fungeert abusievelijk niet als een onafhankelijke Raad van Toezicht. Maar dit gebeurt zo geraffineerd dat de buitenwacht er geen vat op krijgt. Immers, van alle kanten ontbreekt het bij dit kerkgenootschap aan transparantie, eerst en vooral bij de ambtelijke top.

(...)


Uit: Mijn bericht op "ma 12 mei 2014, 09:47" in de thread "Der Fall Rohn"

Bron: Bericht op "zo 14 aug 2022, 13:35", in de thread "Tussenbalans en hoe nu verder... "

Liever joeg de nieuw-apostolische kerkleiding vermeende onwilligen de stuipen op het lijf dan eerst met hen eens een gesprek aan te gaan. Bij het Apostolisch Genootschap had men evenmin compassie met zielen die een keurslijf niet past. Raakvlak: een volslagen gebrek aan empathie. Foute boel:
TjerkB schreef: zo 22 mei 2022, 16:30(...)
"Een nieuwe mens scheppen. Dat is de droom van elk totalitair systeem", zo werd in de omroepgids die ik inzag de psycholoog aangehaald, van wie er een boek was uitgekomen over totalitarisme. "Wat moeten we doen?", zo werd hem gevraagd. Een tweeledig antwoord volgde: "Ten eerste moeten we met elkaar gaan erkennen dat de ratio eindig is en dat de wereld ten diepste niet kenbaar is. (...) Ten tweede moeten we de vrijheid blijven zoeken om te spreken, tegen de groep in. Ook als dat ons alles kost." Je zult het zelf maar meemaken, dacht ik; in een kerk bijvoorbeeld.

(...)
Elders las ik dít: "Je moet je er bewust van zijn dat je anderen vanuit jouw positie kunt overbelasten. Dat bewustzijn is er bij veel mensen niet." Het handelde over onachtzaamheid in de omgang met terloops niet als volkomen gelijkwaardig en gelijkgerechtigd beschouwde nabije naasten.

(...)


Uit: Bericht op "zo 22 mei 2022, 16:30", in de thread "Voorganger van de NAK Groningen geeft de pijp aan Maarten"

Hoe teleurstellend en bitter stemmend het voor menigeen ook zal zijn om na een arbeidzaam leven in een geloofsgemeenschap onder ogen te moeten zien dat op beslissende momenten onzuivere motieven leidend zijn geweest voor functionarissen die van een voetstuk waren voorzien; viel er voordien geen enkel waarschuwend te­ken aan de wand waar te nemen? Vgl. Dan. 5: 5.

  • De gelijkenis van de Farizeeër en de tollenaar
    [9] Hij sprak ook met het oog op sommigen, die van zichzelf vertrouwden, dat zij rechtvaardig waren en al de anderen verachtten, deze gelijkenis: [10] Twee mensen gingen op naar de tempel om te bidden; de één was een Farizeeër, de ander een tollenaar. [11] De Farizeeër stond en bad dit bij zichzelf: O God, ik dank U, dat ik niet zó ben als de andere mensen, rovers, onrechtvaardigen, echtbrekers, of ook als deze tollenaar; [12] ik vast tweemaal per week, ik geef tienden van al mijn inkomsten. [13] De tollenaar stond van verre en wilde zelfs zijn ogen niet opheffen naar de hemel, maar hij sloeg zich op de borst en zeide: O God, wees mij, zondaar, genadig! [14] Ik zeg u: Deze keerde, in tegenstelling met de ander, gerechtvaardigd naar huis terug. Want een ieder, die zichzelf verhoogt, zal vernederd worden, doch wie zichzelf vernedert, zal verhoogd worden.

    Jezus zegent de kinderen
    [15] Zij brachten ook hun kleine kinderen tot Hem, opdat Hij ze zou aanraken. Toen de discipelen dat zagen, bestraften zij hen. [16] Maar Jezus riep ze tot Zich en zeide: Laat de kinderen tot Mij komen en verhindert ze niet; want voor zodanigen is het Koninkrijk Gods. [17] Voorwaar, Ik zeg u: Wie het Koninkrijk Gods niet ontvangt als een kind, zal het voorzeker niet binnengaan.

    Uit: Lucas 18 (NBG51)

Groet,
TjerkB


N.B.
TjerkB schreef: do 14 jan 2016, 23:17(...)
Vijf jaar geleden herinnerde ik eraan dat de voormalige NAK-apostel Gerrit Sepers acht jaar geleden in het dagblad Trouw over de Nieuw-Apostolische Kerk sprak in termen van een geestelijk concentratiekamp. Om precies te zijn; hij verklaarde als volgt:
"Met indoctrinatie als heilsmiddel doet de NAK een geestelijk ’concentratiekamp’ ontstaan. De veelvormigheid van de eerste christelijke gemeenten was zo groot en uiteenlopend, dat men zich werkelijk moet afvragen of onze Heer Jezus Christus de apostelen wel zo duidelijke macht gegeven heeft als de NAK in deze tijd met ijzeren vuist leert. Mijn antwoord is: nee."


Bron: Trouw-artikel "Ex-apostel noemt kerk een concentratiekamp" d.d. 05-01-2008 door Lodewijk Dros
Drie jaar later, genoodzaakt door de omstandigheden, hoopte ik -door via het Forum van Bauke Moesker een aantal achtergronden te verduidelijken- erger te voorkomen...
BakEenEi schreef:@all

Destijds op het forum bij NAK-Observer stond er onder mijn berichten altijd het volgende citaat: "Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Fritsch). Dat stond er bepaald niet zonder reden... Bijna weergaloos onthullend en openhartig is het in mijn beleving hoe ooit Bonhoeffer zich uitdrukte:
  • Zijn wij nog bruikbaar?

    We zijn de stomme getuigen geweest van boze daden. We zijn door de wol geverfd. Geroutineerd hebben we de kunst van het veinzen en het spreken met dubbele tong geleerd. We zijn door ervaring wantrouwend tegenover mensen geworden. Daarbij moesten we hun de waarheid en ons vrije oordeel dikwijls schuldig blijven. We zijn door ondraaglijke conflicten murw, ja misschien zelfs cynisch geworden – zijn wij nog bruikbaar? Wat we nodig zullen hebben zijn geen genieën, cynici, haatdragende personen of geslepen tactici, maar ongekunstelde, eenvoudige en oprechte mensen. Zal onze innerlijke weerstand tegen wat ons opgelegd is sterk genoeg en de oprechtheid tegen onszelf radicaal genoeg zijn gebleven om de weg tot eenvoud en oprechtheid terug te vinden?


    Bron: Dietrich Bonhoeffer Werke (DBW) 8 (WE), 19-39
Ongelofelijk indrukwekkend is in ditzelfde verband ook de toespraak gehouden door Elie Wiesel in Oslo, op 10 december 1986 bij het in ontvangst nemen van de Nobelprijs voor de Vrede. (Elie Wiesel is geboren in een Hongaars getto en werd als kind naar de nazi-vernietigingskampen Auschwitz en Buchenwald gezonden. "Nacht" is het openhartige en diep ontroerende verslag van de verschrikkingen die zich daar hebben afgespeeld. Een joodse jongen vertelt hoe hij er ongewild getuige van was hoe zijn moeder en zusje direct na aankomst in het kamp naar de gaskamer werden gestuurd, en hoe zijn vader van uitputting stierf na de gedwongen mars naar Buchenwald.) Uit de toespraak:
  • (…)
    Maar ik heb vertrouwen. Vertrouwen in de God van Abraham, Isaac en Jacob en zelfs in Zijn schepping. Zonder dat zou handelen niet mogelijk zijn. En handelen is het enige antwoord op onverschilligheid, het sluipendste van alle gevaren. Is dat niet de betekenis van Alfred Nobels nalatenschap? Was zijn angst voor oorlog geen bescherming tegen oorlog?

    (…)
    En vervolgens leg ik hem
    [in gedachten, ter verantwoording, aan een overleden jongen; BEE] uit hoe naïef we waren, dat de wereld op de hoogte was en zich in zwijgen hulde. En dat ik daarom gezworen heb nooit meer te zwijgen wanneer en waar er ook menselijke wezens zijn die lijden en vernederingen moeten ondergaan. We moeten partij kiezen. Neutraliteit is in het voordeel van de onderdrukker, nooit in het voordeel van het slachtoffer. Stilte moedigt de beul aan, nooit de gefolterde. Soms moeten we ingrijpen. Als menselijke levens in gevaar komen, als de menselijke waardigheid op het spel staat en nationale grenzen en gevoelens irrelevant worden. Overal waar mannen en vrouwen vanwege hun ras, religieuze of politieke overtuiging vervolgd worden, moet die plaats –op dat moment– het centrum van het universum worden.

    (…)
    Er is zoveel te doen, er is zoveel dat gedaan kan worden. Eén persoon –een Raoul Wallenberg, een Albert Schweitzer, een Martin Luther King jr.–, één integer persoon kan het verschil uitmaken, het verschil tussen leven en dood. Zolang één dissident wordt vastgehouden, is onze vrijheid een leugen. Zolang één kind honger heeft, zullen onze levens vervuld zijn van angst en schaamte. Wat al deze slachtoffers boven alles moeten weten is dat ze niet alleen staan, dat wij hen niet vergeten, dat wanneer hun stemmen gesmoord worden wij hun de onze zullen lenen, dat terwijl hun vrijheid afhangt van die van ons, de kwaliteit van onze vrijheid afhangt van die van hen.

    (…)
Het was in november 2006 toen dit onderwerp werd aangesneden bij NAK-Observer. Inmiddels zien wij nota bene van nabij hoe ook "hogere verantwoordelijke leidinggevenden" bij de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland "geroutineerd de kunst van het veinzen en het spreken met dubbele tong hebben geleerd". Wie er net als talloze andere helden op sokken later met terugwerkende kracht (!!) "in het verzet" wil hebben gezeten, raad ik nu aan vooral te blijven zwijgen. Kinderen Gods die op zoek zijn naar Zijn gerechtigheid, Zijn waarheid en Zijn liefde, worden door de bullebakken die het in deze kerk nu voor het zeggen hebben meedogenloos omver gelopen en in de verste verte niet voor vol aangezien.

Drie dimensies van macht kunnen worden onderscheiden:

1) de macht van beslissingsbevoegeheid
2) de macht van agendavorming
3) de macht van "thougt control"

Bij dimensie 2 kan men bijvoorbeeld denken aan de macht van de media. De media kunnen onderwerpen aandragen, waarbij er bij het publiek een mechanisme ontstaat van acceptatie in de zin van (gedachteloze) acceptatie van een informatiestroom uit een bepaalde hoek. De overtreffende trap hiervan is dan feitelijk dimensie 3, waarbij er sprake is van een geruisloze impliciete opiniebeïnvloeding. Naast de media hebben natuurlijk ook regeringsstelsels soms zo veel macht, maar óók religieuze stromingen. De Nieuw-Apostolische Kerk is daarvan een schrijnend voorbeeld: leden worden willoze werktuigen van een geestelijke elite...

Groet,
BakEenEi


P.S.
Zie tevens de Trouw-artikelen d.d. 15-08-2005 (met de bedrieglijke uitspraak van internationaal NAK-persvoorlichter Peter Johanning: "Echt, Gerrit Sepers is een paar jaar te vroeg vertrokken. Had hij gewacht, dan had hij zijn zin gekregen.'') en d.d. 05-01-2008 met als titel "Ex-apostel noemt kerk een concentratiekamp".


Bron: Bericht op het voormalige Forum van Bauke Moesker op "Za 29 Jan 2011, 17:38", in de thread "Elders gelezen... "
... maar volgens mij trok niemand zich daar wat van aan. Misschien knikten sommigen toen wel begrijpend, maar in de Nieuw-Apostolische Kerk bedoelt men in lichaamstaal dan hooguit zoiets te zeggen als "Stil maar, wacht maar, alles wordt nieuw... " - en dat wist ik. De oppervlakkigheid en onverschilligheid die daarmee worden verbloemd beletten uiteraard dat gelovigen elkaar ooit tot bloei zien komen - en dat wist ik óók. Kortom, hoewel de situatie voor mij ronduit alarmerend was, en ik om die reden de noodklok luidde, toonden mijn broeders en zusters in de Nieuw-Apostolische Kerk zich daaronder stoï­cijn­s. Ook in Zwolle en omstreken is dat trouwens nog steeds zo. Dus in zoverre mag men zich daar nu alsnog aangesproken voelen, al staat het eenieder vrij oppervlakkig en onverschillig te zijn...
Levi schreef:(...)
Ondertussen woekert de kaalslag voort als een dodelijke ziekte.
Geestelijke verarming en oppervlakkigheid zijn de symptomen.

Niemand stopt het..

Arme kerkgangers!

(...)


Uit: Bericht op "Wo 13 Jan 2016, 15:39" in de thread "Marcel Dagenbach houdt de Neuapostolische Kirche voor gezien"
(...)


Uit: Bericht op "do 14 jan 2016, 23:17", in de thread "Nieuwbouw NAK-Zwolle betrof ontwikkelingshulp uit Duitsland!"
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: Gerrit Sepers

Bericht door TjerkB »

@all

Ter informatie: gisteren verscheen op de weblog van Gerrit Sepers het artikel, getiteld "Het heeft dus zover kunnen komen… " (hoofdstuk 22: Van kroonprins via geknakte statuur naar Phoenix-achtige wederopstanding).

Groet,
TjerkB
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: Gerrit Sepers

Bericht door TjerkB »

[Bijgewerkt: 26-07-2023, 22:00 uur]


@all

25 Jaar na dato (toen districtsapostel Gijsbert Pos hem a.h.w. diskwalificeerde) heeft Gerrit Sepers alsnog m.n. het volgende willen onderstrepen:

  1. Maar in feite was ik een slachtoffer van een monsterlijke vergissing: je denkt te goeder trouw dat je je inzet voor een nobele zaak. Maar in feite bleek ik alleen de belangen van een beperkt klein fundamentalistisch systeem te dienen, dat alleen haar eigen heil op het oog had.
  2. GEBRANDMERKT DOOR DE DISTRICTSAPOSTEL – VERRADEN DOOR HET SYSTEEM
    Zo voelde ik mij op 16 juli 1998 in Paramaribo en werd keihard wakker.
  3. Er werd met ons gesold.
  4. Ik kan het niet anders zien dat hier puur sektarische methoden zijn toegepast om iemand te elimineren.
  5. De ware achtergehouden reden waarom ik het veld moest ruimen is een andere dan uit de gepubliceerde tekst blijkt. De nieuwe Districtsapostel, en de toenmalige Opziener Klene (middels een brief aan de Stamapostel), wilden niet meer met mij samenwerken.
  6. In feite is mijn terugtreding de bevrijding geweest van een ongewenst juk, opgelegd door een systeem van fanatiekelingen en fantasten!
  7. De laatste jaren is echter in mij steeds meer de drang opgekomen om hierover toch te gaan publiceren. Omdat ook anderen hetzij vroeger hetzij nu dergelijke dingen zijn overkomen en nog steeds zullen overkomen. Het is mijn vaste overtuiging dat velen dan in diepe eenzaamheid lijden en zwijgen. En de trein dendert maar voort. Als in deze bestuurscultuur geen verandering komt, blijven er slachtoffers te betreuren. Dit instituut heeft een ziekmakende machtsstructuur onder een vals christelijke dekmantel. Ik heb in drie bedrijven getracht de oorzaken en de gevolgen hiervan bloot te leggen.

Bron: https://www.gerritsepers.com/post/het-h ... ofdstuk-22

Frappant is dat juist in de achterliggende week in ons land de uitreiking plaatshad van de Gouden Dolk - voor de meest achterbakse streek. Eén naam bij de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland duikt dan nu volgens mij opvallend vaak op; bijvoorbeeld ook te denken aan "Der Fall Rohn".

Groet,
TjerkB


N.B.
Inmiddels biedt Gerrit Sepers op diens website van zijn laatste artikel ook een Duitstalige versie aan. Een Engelstalige versie is nog in de maak.
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: Gerrit Sepers

Bericht door TjerkB »

@all

Eerst wijs ik nu graag op drie m.i. relevante berichten in de thread "Waar is de taal van het hart gebleven?", namelijk op "vr 23 dec 2022, 19:04", "wo 26 jul 2023, 21:22" (gisteren) en "do 27 jul 2023, 10:34" (vandaag). Dat doe ik omdat ik hieronder nog iets heel belangrijks wil belichten.

Via een ingezonden reactie op de weblog van Gerrit Sepers attendeerde iemand er al op, maar in de Nieuw-Apostolische Kerk is er iets grondig mis met hoe de aangesloten leden en met name -bestuurlijk- de "hogere verantwoordelijke leidinggevenden" zich kwijten van hun eigen taken. Menigeen laat zich bedwelmen door geloofsgehoorzaamheid maar de daarmee gerespecteerde kadaverdiscipline maakte tal-lo-ze slachtoffers.

Groet,
TjerkB
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: Gerrit Sepers

Bericht door TjerkB »

  • (...)
    Ik herinner me nog een jeugddienst in Ede die apostel Pos leidde. Een deel van de jeugd ging in de zijbanken zitten, een ander deel nam plaats in het jeugd koor. Ik nam plaats in een zijbank. Na opening zang en gebed (“in de Name Gods des Vaders, des Zoons en des Heiligen geestes, Vader der Liefde (…) enz.” kijkt een streng kijkende apostel Pos met een verbeten mond de jeugd aan met een koude rondkijkende blik. We krijgen met stemverheffing een ‘ongelooflijke’ uitbrander omdat de meeste jeugdleden naast het koor zijn gaan zitten, “waardeloos!“ galmt het gemotiveerd tot drie keer toe door de kerk heen vanaf het altaar. Ik bevroor ter plekke, als ik had durven opstaan was het me niet eens gelukt. Ik voelde me toen waardeloos en machteloos. ( Dat het bij je als hoog sensitieve persoon nog veel harder binnenkomt daar ben ik pas vele jaren later achtergekomen. ) naar mijn mening kun je in de geestelijke setting van een kerkdienst dit soort dingen niet zonder vergaande consequenties uitspreken: een mis is een liturgische plechtigheid, geen plek voor mis-daden. De herinnering roept bij mij geen pijn meer op, dat is ook verwerkt en geheeld. Wel weet ik nu dat het ‘waarde-loze‘ kennelijk zat in de wijze waarop door hem het apostelambt werd vervuld en ‘hoezeer’ een medeapostel en zijn gezin daar aantoonbaar het slachtoffer van zijn geworden, daar zijn geen woorden voor te vinden.

    (...)

Bron: Ingezonden reactie d.d. 29-07-2023 op de weblog van Gerrit Sepers

@all

Herkenbaar! Dit heeft natuurlijk heel veel weg van hoe bij het Apostolisch Genootschap de karaktertrekken zijn beschreven van apostel Slok sr.

Op het bureau van de Centrale Administratie bij de Nieuw-Apostolische Kerk, waar ik in Amersfoort lange tijd een collega was van Gerrit Sepers, werden door de jaren heen soortgelijke immorele gedragingen van de districtsapostel voor ons als mede-werkers traumatiserende ervaringen...

Groet,
TjerkB
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Gebruikersavatar
ZwartSchaap
Berichten: 164
Lid geworden op: wo 21 okt 2015, 13:23

Re: Gerrit Sepers

Bericht door ZwartSchaap »

@ allen,

Naar aanleiding van bovenstaand "jeugddienst Ede" herinner ik mij een jeugddag in
het district Arnhem die ook door Pos geleid werd.
Na de ochtenddienst was er een middag programma met diverse onderwerpen.
Na een bepaald onderwerp begonnen de jeugdleden spontaan te applaudiseren.
Pos maande daarop om onmiddellijk met applaus te stoppen het geen niet gebeurde.
Met zeer boosaardig hoofd en stem herhaalde hij dit enkele keren.
Toen het hem definitief niet lukte om het applaus te smoren hoorde ik hem tegen
Apostel Sepers zeggen doe je er eens iets aan, Sepers zei daarop terecht wat kan ik daar nu aandoen.
Als jeudleider heb ik mij toen zeer verbaasd over de onmogelijke houding van Pos.
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

NAK-systeemfalen

Bericht door TjerkB »

TjerkB schreef: ma 31 jul 2023, 13:01(...)
Op het bureau van de Centrale Administratie bij de Nieuw-Apostolische Kerk, waar ik in Amersfoort lange tijd een collega was van Gerrit Sepers, werden door de jaren heen soortgelijke immorele gedragingen van de districtsapostel voor ons als mede-werkers traumatiserende ervaringen...

(...)

@all

Ik wil hier tóch nog even op doorgaan want in de geloofsgemeenschap die wij verlieten dan wel ontvluchtten is er vanzelf wél iets grondig mis. Graag doe ik dit aan de hand van iets moois!

  • [6] Bedenk dit: wie karig zaait, zal karig oogsten; wie overvloedig zaait, zal overvloedig oogsten. [7] Laat ieder zo veel geven als hij zelf besloten heeft, zonder tegenzin of dwang, want God heeft lief wie blijmoedig geeft. [8] God heeft de macht u te overstelpen met al zijn gaven, zodat u altijd en in alle opzichten voldoende voor uzelf hebt en ook nog ruimschoots kunt bijdragen aan allerlei goed werk.

    Uit: 2 Korintiërs 9 (NBV21)
  • Slechts een meer erkennend leven
    kan een schoner uitkomst geven,
    voert van licht tot licht ons voort.
    Zijn wij zwak in dit ons pogen,
    God schenkt krachten uit de hoge,
    sterkt ons door ’t apostelwoord.
    Sterkt ons door ’t apostelwoord.


    Bron: Tweede couplet van lied 183, gezangboek H.A.G.E.A. (1953)

De verwarring die ons mogelijk telkens opnieuw van het Evangelie heeft vervreemd (!), was er helaas in gelegen dat "nach dem neuapostolischen Glaubensverständnis" goddelijk heil en Zijn zegen zuiver voortstromen uit en samenhangen met het "wederopgerichte genade- en apostelaltaar". Zo moesten wij het althans begrijpen, doch de leerstellige "tijdovereenkomstige" instructies bleken zowel nogal veranderlijk als onverbiddelijk te zijn, zodat het "apostelwoord" niet sterkte maar dan juist griefde - of erger zelfs. Talrijke hulpvragen werden miskend en hulp bleef uit! Echter:

  • Hij onthult het diepste van de duisternis en brengt het zwartste donker naar het licht.

    Uit: Job 12: 22 (NBV21)

Nadat wij misschien wel meer dan 10 jaar geen contact meer met elkaar hadden gehad, kreeg ik vanochtend uit Duitsland een berichtje van een nieuw-apostolische broeder die ik destijds via het "Netzwerk Apostolische Geschichte" leerde kennen. In oktober 2011 schreef ik o.a. dít erover:

Redactie schreef: wo 05 okt 2011, 22:42(...)
Waardoor laten wij de tijd, die Hij ons schenkt (!), door onze vingers heen glijden? Doch: indien de kerkleiding zich ongeloofwaardig toont; wat zijn dat dan voor mensen? Godsgezanten kunnen het op die manier immers niet zijn! (...) Vertrouwen komt te voet en gaat te paard...

  • Afbeelding Foto: Matthias Creutzberg


Zoals ik in een vorig bericht al meldde, zijn de ledenverliezen in West-Europa dramatisch te noemen. Van de zielen die de diensten thans nog wél bezoeken, zijn velen echter in emotioneel opzicht óók al min of meer gemigreerd. Het zijn vaak sociale betrekkingen die men niet wil verbreken, zodat betrokkenen tóch nog blíjven - ondanks de geestelijke armoede die men in toenemende mate lijdt. In het voorbije weekend heb ik diepgelovige -verre- naasten ontmoet. Alleen al daarom was het de moeite waard om gedurende enkele dagen samen met hen "onderweg" te zijn geweest. De geschiedkundige inzichten die wij tussendoor opdeden, zullen ons op de geloofsweg waarschijnlijk niet bijzonder van nut zijn. Wel is het duidelijk geworden hoe je je soms láát misleiden. Dat is met name aan de orde zodra de liefde van God op de achtergrond geraakt; wanneer er wordt rechtgepraat wat krom is; indien "zegenaars" (!) uitblinken (!) in stilzwijgen. In het geloof zijn dat alarmsignalen!

(...)


Uit: Bericht -op het voormalige Forum van wijlen Bauke Moesker- op “05 okt 2011, 22:42”, in de thread "Langzaam krijgt de NAK-geschiedenis een gezicht!"

Wat hij mij nu echter schreef, was m.n. het onderstaande:
  • GOTT allein ist groß!! Und mit seinen zahlreichen „Stellvertretern auf Erden“ sieht es gar nicht mehr gut aus. Wer will es uns verübeln, wenn wir ohne Heilsvermittler/Heilsmanager zu ihm uns verbinden?

Zo ontvalt menigeen de veiligheid in d'apostel’s armen! Er wordt wel onophoudelijk gesproken van "de dienaren die ons voorgaan" maar in de geloofspraktijk blijkt ál te vaak dat die "dienaren" op beslissende momenten hooguit de "hogere" dienaren die hunzélf "voorgaan" beschermen.

Mag ik daarom híeraan herinneren:

  • Niet dat wij over uw geloof willen heersen – u hebt tenslotte een vast geloof. Nee, wij willen slechts bijdragen aan uw vreugde.

    Uit: 2 Korintiërs 1: 24 (NBV21)


Groet,
TjerkB


N.B.
Vandaag meldde "NOS nieuws" het volgende:
  • (...)
    Twee Haagse zussen hebben ieder een schadevergoeding (...) gekregen van Jeugdbescherming omdat ze in hun jeugd onvoldoende zijn beschermd tegen fysieke en geestelijke mishandeling door hun ouders. Het gezin had na een reeks noodkreten (...) medewerkers van de organisatie Jeugdbescherming (...) over de vloer. Maar die wisten het geweld niet te stoppen.

    (...)
    In antwoord op vragen van de NOS erkent Jeugdbescherming (...) dat het in dit specifieke geval "niet is gelukt om als overheid kinderen te beschermen tegen geweld". Volgens de organisatie ligt daar een breder probleem aan ten grondslag: "Er is al langere tijd sprake van systeemfalen in de jeugdzorg/jeugdbeschermingsketen. Denk aan onvoldoende aanbod van passende hulp of lange wachtlijsten. Maar als laatste partij in de jeugdbeschermingsketen voelen wij ons hier verantwoordelijk."

    De twee zussen, afkomstig uit een conservatief (...) gezin en inmiddels begin twintig, hebben tot op de dag van vandaag psychische en lichamelijke klachten door de mishandeling en de grote psychische druk die hun vader en moeder volgens hen uitoefenden.

    (...)
Bron: https://nos.nl/artikel/2485626-thuis-mi ... escherming
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: NAK-systeemfalen

Bericht door TjerkB »

TjerkB schreef: do 27 jul 2023, 11:10(...)
Via een ingezonden reactie op de weblog van Gerrit Sepers attendeerde iemand er al op, maar in de Nieuw-Apostolische Kerk is er iets grondig mis met hoe de aangesloten leden en met name -bestuurlijk- de "hogere verantwoordelijke leidinggevenden" zich kwijten van hun eigen taken. Menigeen laat zich bedwelmen door geloofsgehoorzaamheid maar de daarmee gerespecteerde kadaverdiscipline maakte tal-lo-ze slachtoffers.

(...)
TjerkB schreef: ma 31 jul 2023, 10:00(...)
Doch wat maakte dat niemand het voor je opneemt? Dit is waar ik echt antwoord op nodig had, om het berokkende onrecht kunnen verwerken. Intussen weet ik het: de tot navolging verplichte gelovigen hoeven bij de "apostelen" enkel te letten op hun woorden. En dat doet men dus ook...

(...)


Uit: Bericht op "ma 31 jul 2023, 10:00", in de thread "Waar is de taal van het hart gebleven?"

@all

Over NAK-systeemfalen gesproken: wat is hier dan in 's hemelsnaam aan de hand?! Welnu, de zogenaamde Leidraad functioneert van geen kant:

Redactie schreef: ma 14 mar 2011, 19:34(...)
  • Leidraad "Dienen en leidinggeven in de Nieuw-Apostolische Kerk"


    (...)
    Voorwoord

    De Nieuw-Apostolische Kerk wil met deze leidraad een uniforme basis leggen voor het dienen en leidinggeven binnen de kerk. Deze leidraad beoogt voor allen bindend te zijn en een ieder afzonderlijk te helpen om door christelijke naastenliefde, wederzijds begrip en waardering bij te dragen tot de eenheid binnen de kerk en de gemeente.

    Leidinggeven in de Nieuw-Apostolische Kerk is nooit een doel op zichzelf, maar moet ertoe dienen dat alle gelovigen het doel van het geloof bereiken: namelijk bij de wederkomst van Christus tot Diens bruid behoren en eeuwige gemeenschap met God verkrijgen. Hierbij zijn de grondbeginselen van de leer van Jezus maatgevend. Het dienen en leidinggeven moet worden bepaald door gehoorzaamheid tegenover het goddelijke, een innig gebedsleven en godvruchtig handelen. Daardoor wordt een samenwerking mogelijk die gebaseerd is op vertrouwen en betrokkenheid. De leiding van de kerk hecht er waarde aan dat deze wijze van dienen en leidinggeven overal wordt aangewend.


    (...)
    Het afhandelen van conflicten

    De menselijke samenleving wordt gekenmerkt door wederzijdse ondersteuning en vriendschap, maar ook door uiteenlopende opvattingen, belangentegenstellingen en vooroordelen. Regelmatige besprekingen scheppen meer begrip voor elkaar en verkleinen de kans op het ontstaan van (onnodige) conflicten.

    Door heldere beslissingsbevoegdheden en gezonde zelfkritiek van betrokkenen kunnen vele conflicten reeds bij voorbaat worden vermeden.

    De samenwerking van geloofsgenoten wordt niet gekenmerkt doordat er geen conflicten ontstaan, maar door de wijze waarop deze worden opgelost. Conflicten houden voor alle betrokkenen ook de mogelijkheid in om nieuwe en betere oplossingen te vinden. Deemoed, liefde en wederzijds respect verlichten dit. Daarbij moet onderscheid worden gemaakt tussen het persoonlijk karakter en de zakelijke handeling. Dikwijls wordt met goede bedoelingen gehandeld, doch onbewust worden vaak fouten gemaakt. Het gaat erom de oorzaak op te sporen en niet naar schuldigen te zoeken.

    De bereidheid moet evenwel aanwezig zijn om in situaties waarin de oorzaak van de problemen gelegen is in het feit dat het bepaalde ambtsdragers of leidinggevenden ontbreekt aan formaat, deze aan te spreken of zo nodig wijzigingen aan te brengen in de bezetting. Als gesprekken noodzakelijk zijn, worden deze gevoerd met behoud van persoonlijke waardigheid

    Als ontstane conflicten niet kunnen worden opgelost, kan iedereen zich vol vertrouwen tot een hogere verantwoordelijke leidinggevende wenden.

    "Zo trekt nu aan als uitverkorenen Gods, heiligen en beminden, hartelijke ontferming, vriendelijkheid, ootmoedigheid, zachtmoedigheid, lankmoedigheid; en de een verdrage de ander en vergeeft elkander, zo iemand een klacht heeft tegen de ander; gelijk Christus u vergeven heeft, alzo ook gij. En boven dit alles, trekt aan de liefde,welke is de band der volkomenheid." (Kolossers 3 : 12-14)


    Korte samenvatting van de leidraad
    • ● De leer van Jezus Christus en Zijn voorbeeldige werkzaamheid zijn voor ons dienen en leidinggeven in de Nieuw-Apostolische Kerk bindend en maatgevend voor de omgang met onze medemensen.
      ● Onze arbeid moet ertoe bijdragen dat alle gelovigen de eeuwige gemeenschap met God verkrijgen en op weg naar dat doel gelukkig worden.
      ● Beproefde zaken behouden wij. De impulsen die de Heilige Geest ons voor deze tijd geeft, zetten wij in de daad om.
      ● Wederzijds respect, openheid, bescheidenheid en discretie zijn voorwaarden voor een gezegende samenwerking en leiden tot een God welgevallige gemeenschap.
      Onze kerkelijke autoriteit wordt uitgeoefend in liefde, gerechtigheid en een voorbeeldig gedrag.
      ● De vrede bewaren wij door gebeden, gemeenschappelijke gesprekken en de wil tot verzoening.
      ● Wij belijden: God en Zijn werk zijn ons heilig!
    © 2001 Nieuw-Apostolische Kerk International - laatste wijziging: 25.12.2001

    Oorspronkelijke bron: http://www.nak.org/nl/nieuws/news-displ ... e/12637/3/
    Duitstalige versie: http://www.nak.org/de/kennenlernen/leit ... d-fuehren/

Uit: Bericht -op het voormalige Forum van wijlen Bauke Moesker- op "14 mar 2011, 19:34", in de thread "NAK-Leidraad Dienen en leiding geven".

Van géén enkel relevant conflict, zoals ook een gewetensconflict (!), is het mij bekend dat het op deze wijze welwillend tot een oplossing kwam. Ik begrijp dus dat Gerrit Sepers vorige week toch nog een open vraag met ons deelde toen hij aanvullend antwoordde op een ingekomen reactie:

(...)
De Verklaring:
Heel terecht stel je de vraag of het bestuur van de NAK mij mede verantwoordelijk
houdt voor een autoritaire wijze van leidinggeven in de tachtiger jaren. In mijn post over “de Verklaring” d.d. 20 augustus 2022 schrijf ik onder punt 1. Impact op mij persoonlijk:
  • Het heeft mij enorm verbaasd dat ik niet gehoord ben. Als mij iets te verwijten valt, dan had ik mij op zijn minst kunnen verantwoorden of verdedigen.

En zoals jij terecht opmerkt dat als het Bestuur inderdaad van mening is dat ik mede verantwoordelijk ben, dan komt de vraag aan de orde waarom ze mij niet in de gelegenheid hebben gesteld (ook als voormalig lid van de kerk) vooraf te reageren en op als voormalig bestuurder het recht van hoor en wederhoor toe te passen.

Je conclusie is dus geheel terecht dat dan zo’n Verklaring ‘een gezicht’ krijgt. Nu is het een lege huls gebleken.

Je onderstaande zinnen vind ik persoonlijk heel treffend en herhaal deze graag zodat jouw conclusie niet ondergaat in de veelheid van teksten van Hoofdstuk 22.
  • Als dit bewust is genegeerd dan is niet uit te sluiten dat dit juist de bevestiging kan zijn ‘van een autoritaire benadering’ jegens een nog levende en betrokken ex-apostel.
    GJS: Als dat zo zou zijn, roep ik alsnog het Bestuur op haar mening te herzien en contact met mij op te nemen voor een openhartig gesprek waarbij ik mij kwetsbaar wil opstellen.

    -zo neen, dan is Gerrit Sepers als ex apostel dus volledig vrijgepleit
    .
(...)


Bron: Opmerking GJS d.d. 05-08-2023 onder "hoofdstuk 22" op diens Blog

We kunnen er nog lang omheen draaien, maar de districtsapostel Gijsbert Pos begon destijds steeds meer in zichzelf te geloven; hij omringde zich met ja-knikkers, elimineerde vermeende dwarsliggers en hij eindigde als een despoot. En de huidige kerkleiding bedekt dat uit alle macht.

Groet,
TjerkB :shock:
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Plaats reactie

Terug naar “Nieuws en andere actuele zaken”